Όλεγκ Προτάσοφ. Στη συνείδηση των νεαρότερων οπαδών του Θρύλου έχει μείνει ως "παλιός παίκτης της ομάδας" ή ακόμα χειρότερα ως "ο προπονητής που μας 'χάρισε' την πιο μαύρη σελίδα της Ευρωπαϊκής μας ιστορίας". Ο Προτάσοφ άσχετα απ'τις προπονητικές του ικανότητες όμως, υπήρξε ένας απ'τους πιο χαρισματικούς επιθετικούς του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και ο τελευταίος μεγάλος επιθετικός που έβγαλε η Σοβιετική Ένωση, πριν την κατάρρευση της. Τα 29 του γκολ με την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης του χάρισαν θέση στο πάνθεον των ηρώων της Ε.Σ.Σ.Δ., καθώς είναι ο δεύτερος σκόρερ της πίσω απ'τον Όλεγκ Μπλαχίν με τα 42 του γκολ. Αν το καθεστώς των μεταγραφών ήταν εφάμιλλο του σημερινού συστήματος, ο Προτάσοφ αναμφισβήτητα θα είχε γράψει ιστορία αγωνιζόμενος με τη φανέλα κάποιας ομάδας προηγμένου Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Για να καταλάβουν οι νεότεροι που διαβάζουν αυτό το κείμενο, τι σήμαινε "ποδοσφαιριστής Προτάσοφ", αρκεί να πούμε οτι στις ερωτήσεις δημοσιογράφων προς ανθρώπους του ποδοσφαίρου για το "ποιοί είναι οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι επιθετικοί", στη δεκαετία του '80, τα 2 σίγουρα ονόματα της τριάδας ήταν "Μάρκο Φαν Μπάστεν" και "Όλεγκ Προτάσοφ". Μια μεταγραφή που δεν διαφημίστηκε, που δεν "έκανε πάταγο" - κυρίως λόγω της κατάστασης στον Ολυμπιακό και της πράσινης προπαγάνδας - αλλά ποιοτικά θα ήταν σα να λέγαμε - χωρίς ίχνος υπερβολής - οτι ο Ολυμπιακός έφερνε π.χ. τον Αντρέϊ Σεβτσένκο στα 26 του...Γεννήθηκε στις 04/02/1964 στο Ντιπροπετρόβσκ της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης και ξεκίνησε την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία, καθώς απ'τα 8 του χρόνια η Ντνιέπρ του Ντινοπετρόβσκ τον ενέταξε στις ακαδημίες της. Στις μικρές ομάδες έμεινε μεχρι και το 1981 και το 1982 εντάχθηκε στην ομάδα των ανδρών. Στην πρώτη του σεζόν έκανε 4 συμμετοχές και πρόλαβε να πετύχει το πρώτο απ'τα πολλά γκολ που θα ακολουθούσαν...
Στη δεύτερη του σεζόν (1983) είχε 21 συμμετοχές και 7 γκολ με την ομάδα του Δνείπερου ενώ πανηγύρισε και την κατάκτηση του τίτλου με την Ντνιέπρ. Πολύ καλά λόγια άρχισαν να ακούγονται για τον Προτάσοφ και χαιρετιζόταν απ'τον της Ε.Σ.Σ.Δ. ως ένα απ'τα μεγαλύτερα εκκολαπτόμενα ταλέντα και ο ίδιος φρόντιζε να δικαιώσει τους ειδικούς, ανεβάζοντας συνεχώς την απόδοση του : Το 1984 σημείωσε 17 γκολ σε 34 συμμετοχές και κέρδισε με το σπαθί του την πρώτη του συμμετοχή με την εθνική ομάδα της χώρας του, που σημειώθηκε στις 28/03/1984 στο Αννόβερο με αντίπαλο τη Δυτική Γερμανία. Λίγο αργότερα, ήρθαν και τα γκολ με την εθνική : Το παρθενικό του γκολ το έβαλε στις 15/05/1984 στο νικηφόρο 3-1 επί της Φινλανδίας και το 1984 έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο για τον 20χρονο Όλεγκ, με γκολ στο νικηφόρο 2-0 επί της Αγγλίας και μάλιστα μέσα στο "Γουέμπλεϊ" (02/06/1984).
Το 1985 όμως, ο Προτάσοφ "έσπασε τα κοντέρ" : Με 35 γκολ σε 33 συμμετοχές ο Προτάσοφ ανακηρύσσεται τοπ σκόρερ στη Σοβιετική ένωση και δεύτερος σκόρερ στην Ευρώπη, πίσω απ'τον Πορτογάλο Φερνάντο Γκόμεζ που είχε 39 γκολ, ενώ μέσα στο έτος έβαλε και 8 γκολ απ'τα 15 γκολ των Σοβιετικών στους 7 αγώνες που αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα της χώρας του (με Ιράν, Αυστρία, Ελβετία(x2), Δανία (x2), Ρουμανία και Ιρλανδία). Η επόμενη σεζόν δεν ήταν εξίσου καλή : Ένας τραυματισμός τον κράτησε μακριά απ'τα γήπεδα για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του στην εθνική και να μην παίξει σε κανέναν απ'τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 (ήταν πάντως στην αποστολή της ομάδας). Τραυματίας, ξε-τραυματίας πάντως ο Προτάσοφ, βγήκε πρώτος σκόρερ και πάλι στη Σοβιετική Ένωση αφού στα 23 παιχνίδια που αγωνίστηκε πρόλαβε να φορτώσει τις αντίπαλες εστίες με 17 γκολ.1987 και ο Προτάσοφ συνεχίζει να σπέρνει τον πανικό στους αντίπαλους τερματοφύλακες : 30 συμμετοχές - 18 γκολ, πρώτος σκόρερ και πάλι (3η συνεχόμενη χρονιά) στη Σοβιετική Ένωση και άλλα 2 γκολ με την εθνική ομάδα της χώρας του - το ένα μάλιστα εναντίον της εθνικής Ελλάδας στην ήττα μας με 3-0 στη Μόσχα. Έρχεται και ο τίτλος του κορυφαίου Σοβιετικού ποδοσφαιριστή της χρονιάς και αναγκάζει τον προπονητικό μύθο της Σοβιετικής Ένωσης και εκλέκτορας της εθνικής ομάδας (και προπονητή ταυτόχρονα της Ντιναμό Κιέβου), το Βαλερί Λομπανόφσκι - που έχει πειστεί πλέον για την αξία του Προτάσοφ - με δόξα και τιμή να απαιτήσει τη μεταγραφή του στην ομάδα του Κιέβου, όπως και έγινε. Ο Προτάσοφ βρίσκει αμέσως θέση βασικού, προσαρμοζόμενος άμεσα στο "καλούπι" του Λομπανόφσκι που ήθελε να έχει μια ομάδα-ορχήστρα και όχι τους πολλούς να δουλεύουν για τον έναν. Ο Προτάσοφ σε 29 συμμετοχές θα πετύχει 11 γκολ ενώ θα μοιράσει σχεδόν... άλλες τόσες ασίστ και ο Λομπανόφσκι του εμπιστεύεται τη θέση του κεντρικού επιθετικού της εθνικής ομάδας της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Ουκρανός φορ ξεπληρώνει την εμπιστοσύνη σημειώνοντας το πρώτο του (και μοναδικό του με την εθνική) χατ τρικ ενάντια στην... Ελλάδα στις 23/03/1988, στο νικηφόρο για τους Σοβιετικούς παιχνίδι με 4-0 (το άλλο γκολ των Σοβιετικών πέτυχε ο... άλλος γνωστός μας, ο Γκενάντι Λιτοφτσένκο). Ο Προτάσοφ πέτυχε άλλα 4 γκολ στο δρόμο προς το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1988 στη Γερμανία, σκοράροντας εις διπλούν ενάντια στην Αργεντινή (4-2), αλλά και στην ισοπαλία (1-1) με την Τσεχοσλοβακία και τη νίκη (2-1) με την Πολωνία. Φυσικά ουδείς λόγος για το αν θα ήταν το "πρώτο βιολί" της επίθεσης των Σοβιετικών στο Euro 1988...
Στα γήπεδα της Γερμανίας ο Προτάσοφ ήταν απ'τους πρωτεργάτες της πορείας προς τον τελικό. Σκόραρε στο 1-1 επί της Ιρλανδίας στη φάση των ομίλων, με τους Σοβιετικούς να κερδίζουν Ολλανδία (1-0) και Αγγλία (3-1) και να περνούν "αέρα" στην επόμενη φάση. Στους "8" βρίσκουν μπροστά τους την Ιταλία και τα δύο εκ των μελλοντικών "Μινγκ" του Ολυμπιακού, κηδεύουν με τιμές προέδρου δημοκρατίας τους Ιταλούς : 1-0 ο Λιτοφτσένκο στο 58', 2-0 ο Προτάσοφ στο 62' και οι Σοβιετικοί πάνε στον τελικό όπου καλούνται να αντιμετωπίσουν την Ολλανδία του Ρίνους Μίχελς, η οποία κέρδισε την διοργανώτρια Γερμανία με 2-1 στον άλλο ημιτελικό. Οι Σοβιετικοί εμφανίζονται κατώτεροι των περιστάσεων και οι Ολλανδοί με τους Φαν Μπάστεν - Γκούλιτ να οργιάζουν παίρνουν το Ευρωπαϊκό τρόπαιο αφήνοντας με την πίκρα τους Σοβιετικούς που έφτασαν στη βρύση, αλλά νερό δεν ήπιαν. Ο Προτάσοφ κλείνει τη χρονιά με το 22ο γκολ του με τη φανέλα της εθνικής στο 2-0 επί του Κουβέϊτ στις 27/11/1988.
Το 1989 δεν ήταν καλή χρονιά για τον Προτάσοφ. Ένας νέος τραυματισμός και ένα ντεφορμάρισμα τον αφήνουν για πρώτη φορά μετά από χρόνια σε μονοψήφιο αριθμό τερμάτων στη σεζόν, αφού στις 26 συμμετοχές του πέτυχε μόλις 7 γκολ. Με την εθνική θα πετύχει 3 γκολ ακόμα, ένα ενάντια στην Ανατολική Γερμανία και δύο ενάντια στην Τουρκία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1990 όμως, ο Προτάσοφ επιστρέφει δριμύτερος : Αγωνίζεται σε 16 αγώνες με τη Ντιναμό, πετυχαίνει 12 γκολ και ταξιδεύει στην Ιταλία με την εθνική της χώρας του για το Μουντιάλ. Τα γεγονότα στη Σοβιετική έχουν ξεκινήσει, το καθεστώς είναι υπο κατάρρευση και οι Σοβιετικοί που δε ξέρουν τι τους ξημερώνει όταν θα επιστρέψουν στη χώρα τους εμφανίζονται αγνώριστοι και θα "πατώσουν" τερματίζοντας τελευταίοι στον όμιλο τους, με δύο ήττες από Ρουμανία και Αργεντινή (με το ίδιο σκορ, 0-2) και μια νίκη με 4-0 επί του Καμερούν, όπου ο Προτάσοφ θα πετύχει το παρθενικό του γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο κάνοντας τρία συνολικά τα γκολ του με τη φανέλα της εθνικής του για το 1990, μετά τα γκολ στις 24/02/1990 επί των Η.Π.Α. (3-1) και στις 28/03/1990 στο 2-1 επί της Ολλανδίας, στην άτυπη "εκδίκηση" των Σοβιετικών για το χαμένο τελικό του Euro 1988.
Η κατάσταση στην Σοβιετική Ένωση είναι εκρηκτική. Το καθεστώς πέφτει, αλλάζουν τα πάντα στη χώρα και ο Προτάσοφ έχει την ευκαιρία να παίξει στο εξωτερικό. Η πρόταση του Ολυμπιακού έρχεται την κατάλληλη στιγμή, τα λεφτά είναι καλά, η προοπτική φαντάζει εξαιρετική ενώ και στον πάγκο του Ολυμπιακού κάθεται το κορυφαίο όνομα που ανέδειξε το Σοβιετικό ποδόσφαιρο : ο Όλεγκ Μπλαχίν (που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ολοκλήρωση της συμφωνίας). Κάπως έτσι, ένα απ'τα μεγαλύτερα "κανόνια" της Ευρώπης δέχεται να έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Στη Σοβιετική Ένωση άφησε παρακαταθήκη τα 125 γκολ του στο πρωτάθλημα (τα οποία τον έφεραν στην 8η θέση των σκόρερς όλων των εποχών για τη Σοβιετική Ένωση) ενώ τα 12 γκολ που πέτυχε με τη φανέλα της Ντιναμό ήταν αρκετά για να του χαρίσουν τη θέση του πρώτου σκόρερ και πάλι, ενώ η πρώην ομάδα του έκανε το νταμπλ.Ο Προτάσοφ - παρέα με το Γιούρι Σάβιτσεφ της Τορπέντο Μόσχας - μπαίνουν στο αεροπλάνο και "πιάνουν λιμάνι". Internet δεν υπάρχει, τα MME είναι απόλυτα ελεγχόμενα από "πράσινης απόχρωσης" αφεντικά και η μεγάλη μεταγραφή δε βρίσκει την υποδοχή που της αξίζει. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ναι μεν υποδέχεται την έλευση των Σοβιετικών με ενθουσιασμό, αλλά οι συνεχείς σφαγές της ομάδας σε όλα τα επίπεδα σε συνδυασμό με την παρουσία του Σαλιαρέλη στον Ολυμπιακό, είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να γιορταστεί με το δέοντα ενθουσιασμό η μεγάλη μεταγραφή. Τα "Μινγκ" όπως βάφτισε τους Σοβιετικούς ο τύπος, κάνουν το ντεμπούτο τους στις 23/09/1990 στο στάδιο Καραϊσκάκη στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής με αντίπαλο το Λεβαδειακό. Ο Προτάσοφ μάλιστα πέτυχε και ένα "trademark" γκολ με καρφωτή κεφαλιά, το οποίο ακύρωσε ο διαιτητής όμως ως οφσάϊντ.
Ο Προτάσοφ θα κάνει σεφτέ 6 αγωνιστικές αργότερα : 25/11/1990 με αντίπαλο τον Ιωνικό στη "στρούγκα" της Νεάπολης, ο Προτάσοφ θα πετύχει το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού στο τελικό 2-2. Ο Ουκρανός φορ όμως πήρε... φόρα και άρχισε να "κολλάει τα παστέλια" το ένα μετά το άλλο : Γκολ στο 3-2 με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη (02/12/1990), γκολ στο κύπελλο πάλι με τον ΠΑΟΚ , πάλι στο "Καραϊσκάκη" (05/12/1990), δύο γκολ στο 6-0 επί της Παναχαϊκής στο Καραϊσκάκη (16/12/1990), γκολ στο 2-0 του Καυταντζογλείου επί του Ηρακλή (30/12/1990). Ο Ολυμπιακός οδηγεί την κούρσα του πρωταθλήματος και δίνει ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια. 5 λεπτά πριν τη λήξη κερδίζει με 2-1, αλλά γίνεται η περίφημη ιστορία με το δακρυγόνο και ο αγώνας διακόπτεται για να οριστεί να επαναληφθεί... ολόκληρος! Ο Προτάσοφ εν των μεταξύ πετυχαίνει άλλο ένα γκολ στο επιβλητικό 8-1 επί της Ξάνθης στο Καραϊσκάκη (27/01/1991), ομοίως στην ισοπαλία με τον Άρη στο Χαριλάου (1-1, 03/02/1991), και άλλο ένα γκολ στο Καραϊσκάκη στο 2-2 με τον Αθηναϊκό. Εκεί έγινε η είσοδος των... επιστημόνων, τα επεισόδια και το ξέσπασμα του κόσμου για όσα γίνονταν απ'την αρχή της χρονιάς και ο Ολυμπιακός με την τιμωρία που του επεβλήθη έμεινε εκτός τίτλου.
Στην ομάδα είχε έρθει και ο καλός του φίλος και συνοδοιπόρος του τόσο στην Ντιναμό Κιέβου όσο και στην εθνική ομάδα, ο Γκενάντι Λιτοφτσένκο. Ο Προτάσοφ δεν είχε τελειώσει τη... δουλειά του : Πέτυχε το νικητήριο γκολ του Ολυμπιακού στη Λιβαδειά επί του Λεβαδειακού (17/02/1991), έβαλε άλλα δύο στις 17/03/1991 στο 4-1 επί του Πανιωνίου στο εθνικό στάδιο του Άργους, πέτυχε άλλο ένα στην "εφτάρα" επι του Απόλλωνα Αθηνών (14/04/1991) και τελείωσε τη σεζόν με γκολ στην ΑΕΚ στις 19/05/1991 στο Καραϊσκάκη, σε έναν αγώνα που σκόραραν και τα τρία "Μινγκ" του Ολυμπιακού. Ο Προτάσοφ έκλεισε τη σεζόν με 14 γκολ.Η επόμενη σεζόν ξεκινάει με όνειρα χίλια - όπως πάντα - για τον Ολυμπιακό. Απ'την άλλη ο ενθουσιασμός στο στρατόπεδο της ΑΕΚ είναι μεγάλος, λόγω της μεταγραφής του πρωταθλητή Ευρώπης με τον Ερυθρό Αστέρα, Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς. "Καμμία τύχη ο Ολυμπιακός" έλεγαν οι εφημερίδες, στα... προεόρτια της 1ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, στην οποία η κλήρωση είχε βγάλει ζευγάρι Ολυμπιακού - ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Ο Προτάσοφ πετυχαίνει το πρώτο γκολ της σεζόν στις 21/08/1991 στο άνετο 4-0 επί του Ηλυσιακού για το κύπελλο, αλλά εφημερίδες, ραδιόφωνα και... ΑΕΚτζήδες επιμένουν : "Δεν έχει τύχη ο Ολυμπιακός με την ΑΕΚ" και "δεν έχει καμμιά ελπίδα να σκοράρει ο Προτάσοφ με αντίπαλο τον παικταρά που έσβησε το Μαραντόνα" (αναφερόμενοι στο Σαμπανάτζοβιτς και στο ομολογουμένως σπουδαίο ματς που είχε κάνει με την εθνική Γιουγκοσλαβίας ενάντια στην Αργεντινή του Ντιεγκίτο). Μ'αυτά και μ'αυτά, ξημερώνει η 1η του Σεπτέμβρη του 1991, η ημέρα του αγώνα. Το ματς έχει οριστεί σε μεσημεριανο-απογευματινή ώρα και το ηλιολουσμένο Καραϊσκάκη σειόταν απ'τις ιαχές "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ" καθώς οι ομάδες έμπαιναν στο γήπεδο. Κανείς όμως δε μπορούσε να προβλέψει τη συνέχεια... Μόλις στο 3ο λεπτό ο Νίκος Τσιαντάκης νικάει τον Αντώνη Μήνου με δυνατό σουτ και γράφει το 1-0 για τον Ολυμπιακό. Αυτό που ακολούθησε ήταν ασύλληπτο : Στην σπουδαιότερη παράσταση του με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ο Όλεγκ Προτάσοφ κάνει κυριολεκτικά ρεζίλι κάθε αμυντική προσπάθεια της ΑΕΚ και μέσα σε διάστημα 25 λεπτών πετυχαίνει χατ-τρικ (8' - 18' - 34') και ανεβάζει το δείκτη του σκορ στο 4-0. Ο Μπάγεβιτς αναγκάστηκε να βάλει... τριπλό μαν του μαν στον Προτάσοφ, η ΑΕΚ πέτυχε δύο γκολ με τους Σαβέβσκι και Δημητριάδη αλλά μέχρι εκεί, ενώ ο Ολυμπιακός είχε δοκάρι με τον Λιτοφτσένκο. Το "ΦΩΣ" κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο "Ο ΠΡΟΤΑΣΟΦ ΞΕΤΙΝΑΞΕ ΤΗΝ ΑΕΚ" και ο κόσμος του Ολυμπιακού παραληρούσε...
Παρά τη μεγάλη νίκη όμως, τα προβλήματα του Ολυμπιακού ήταν πολλά και αξεπέραστα. Ο Ολυμπιακός δε συμμετείχε στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις λόγω τιμωρίας απ'την UEFA για ένα μπουκάλι που είχε τραυματίσει τον Βραζιλιάνο Τονίνιο Σερέζο της Σαμπντόρια στον αγώνα των δύο ομάδων την περασμένη σεζόν στο Καραϊσκάκη. Η ομάδα συνέχισε να ταλανίζεται απ'τη διοικητική ανυπαρξία. Οι παίκτες έπαιζαν απλήρωτοι, τους οφείλονταν μισθοί... διετίας σχεδόν, εξωαγωνιστικά ο "Ρίνγκο / Θαλής" έκανε ότι ήθελε, οι Καρράς - Μελισσανίδης διεκδικούσαν μερίδιο απ'την πίτα του πρωταθλήματος... Ο Μπλαχίν και οι παίκτες του υπερέβαλλαν εαυτούς και ο Προτάσοφ ασχέτως των χρημάτων που του οφείλονταν έκανε τη δουλειά του και με το παραπάνω : Μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου του 1992 είχε πετύχει άλλα 10 γκολ, 9 για το πρωτάθλημα και 1 για το κύπελλο.Οι... άτυχοι που φιλοδώρησε ο Ουκρανός στράϊκερ ήταν οι Αθηναϊκός, Πιερικός, Πανιώνιος, Πανσερραϊκός, Απόλλων Αθηνών, Καστοριά, ΠΑΟΚ και Άρης.Ο Ολυμπιακός ήταν δέσμιος μιας αρρωστημένης κατάστασης και λίγο πολύ όλοι έβλεπαν οτι δεν υπήρχε φως στο τούνελ. Ωστόσο, επειδή αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη, λίγος καιρός χρειάστηκε για να ξεσκεπαστούν όλα. Μετά από πολύ έντονη σεζόν στα διοικητικά και μεγάλη κόντρα με τον κόσμο που έφτασε στα όρια της αυτοδικίας, το Μάρτιο του 1992 το πρωτοδικείο Πειραιά ορίζει διοικητικό συμβούλιο στην ΠΑΕ Ολυμπιακός με πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά ενώ ο Σωκράτης Κόκκαλης συμμετείχε σε αυτό ως μέλος του Δ.Σ. Επίσης, με τον νόμο 2021 του 1992 ρυθμίζονται τα χρέη που είχαν δημιουργηθεί στον Ολυμπιακό από τη "λαίλαπα Κοσκωτά". Τα πράγματα αρχίζουν να στρώνουν, μισθοί καταβάλλονται στους παίκτες και επιτέλους η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο ξημερώνει. Ο Προτάσοφ στις 08/04/1992 με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι στο 90' αφήνει εκτός κυπέλλου τον Παναθηναϊκό (1-1, το ματς του σκουπόξυλου της... Ανδριάννας Μαραγκού) και πετυχαίνει άλλα τρία γκολ μέχρι το τέλος της σεζόν : Δύο στις 17/05/1992 ενάντια στον Απόλλωνα Αθηνών (την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα τους είχε άχτι...) και άλλο ένα στις 31/05/1992 στο 1-1 του Ολυμπιακού με την Κόρινθο στην Κόρινθο. Η σεζόν θα βρεί τη νέα διοίκηση, τον Προτάσοφ και τους συμπαίκτες του να πανηγυρίζουν την κατάκτηση του κυπέλλου απέναντι στον ΠΑΟΚ στον διπλό τελικό (1-1, 2-0). Την ίδια σεζόν, ο Προτάσοφ έκανε την τελευταία του διεθνή συμμετοχή με τη φανέλα της Σοβιετικής Ένωσης πριν την οριστική κατάρρευση της, στις 13/11/1991 στη Λάρνακα με αντίπαλο την Κύπρο. Η Ε.Σ.Σ.Δ. κέρδισε με 3-0 και ο Προτάσοφ πέτυχε το τελευταίο του γκολ με την ασπροκόκκινη φανέλα κλείνοντας έναν κύκλο 68 συμμετοχών και 29 τερμάτων σε εθνικό επίπεδο.
Νέα σεζόν, νέα όνειρα για τον Ολυμπιακό που θα ξεκινήσει και πάλι δυναμικά με στόχο το πρωτάθλημα. Ο Σάβιτσεφ έχει αποχωρήσει και στη θέση του έχει έρθει ο Ντανιέλ Μπατίστα. Ο Προτάσοφ ως είθισται αρχίζει να φορτώνει τα αντίπαλα δίχτυα με γκολ, πετυχαίνοντας μεταξύ άλλων και το πρώτο του (και τελευταίο, όπως ήταν γραφτό) Ευρωπαϊκό γκολ του με τη φανέλα του Ολυμπιακού στο νικηφόρο 3-0 της Οδησσού επί της Τσερνομόρετς. Ο Προτάσοφ με υπέροχη κεφαλιά-ψαράκι θα "καθαρίσει" τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη, αλλά ακολουθεί η ανέλπιστη εντός έδρας γκέλα με τον Εδεσσαϊκό στο Καραϊσκάκη και η απόλυση του Όλεγκ Μπλαχίν, παρά το γεγονός οτι ο Ουκρανός τεχνικός οδήγησε τον Ολυμπιακό σε μια μεγάλη διάκριση με τον αποκλεισμό της Μονακό για το κύπελλο Κυπελλούχων. Η ομάδα χάνει το ρυθμό της, ο Προτάσοφ μπλεγμένος στις νέες τακτικές του νέου τεχνικού, Λιούμπομιρ Πέτροβιτς, ψάχνει να βρεί τον καλό εαυτό του. Ακολουθούν νέες ανακατατάξεις με την αποχώρηση Νταϊφά και τη μεταβίβαση της προεδρίας στον Σωκράτη Κόκκαλη, η σεζόν χάνεται για άλλη μια φορά και κάποια στιγμή επανέρχεται δριμύτερος : Πρωταγωνιστεί στην άλωση του ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού (3-2) και σκοράρει σερί απ'την 29η μέχρι και την 33η αγωνιστική, πετυχαίνοντας 6 γκολ. Δυστυχώς δεν κατάφερε να "τριτώσει" το καλό για τον Ολυμπιακό σκοράροντας και στον τελικό κυπέλλου επί του Παναθηναϊκού και ο Ολυμπιακός δεν θα καταφέρει να κατακτήσει έστω το κύπελλο Ελλάδος.
Η σεζόν 1993-1994, η πρώτη επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη ξεκινάει με τον Λιούμπομιρ Πέτροβιτς στον πάγκο. Ο Ολυμπιακός κάνει ανέλπιστες γκέλες, αλλά ο Προτάσοφ δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση και κάνει εκπληκτικό δίδυμο με τον νεοαποκτηθέντα Δανό Μπεντ Κρίστενσεν. Ο Πέτροβιτς απολύεται, αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός ο Κώστας Πολυχρονίου αλλά ο Προτάσοφ ίσως στην πιο ώριμη του ποδοσφαιρικά χρονιά πετυχαίνει 8 γκολ - 7 για το πρωτάθλημα, 1 για το κύπελλο - φιλοδωρώντας Παναχαϊκή, Δόξα Δράμας, Ηρακλή, Εδεσσαϊκό, Απόλλωνα Καλαμαριάς και SKODA Ξάνθη. Βρισκόμαστε στο Νοέμβριο του 1993 και ενώ όλα βαίνουν καλώς η είδηση σκάει σα βόμβα μέσω του πρωτοσέλιδου του "ΦΩΤΟΣ" : "Φεύγει ο Προτάσοφ;" αναρωτιέται η εφημερίδα και αποκαλύπτει τεράστια πρόταση συλλόγου απ'την Ιαπωνία για τον Προτάσοφ. Τα λεφτά ικανοποιούσαν τον Ολυμπιακό, αλλά πολύ περισσότερο και τον παίκτη και ξεπερνούσαν κατά πολύ τα χρήματα που έπαιρνε τόσο στην Ουκρανία όσο και στον Ολυμπιακό. Σε φιλική συζήτηση με τους Σ.Κόκκαλη και Γ.Λούβαρη, ο Προτάσοφ δήλωσε πως δέθηκε με τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του, θα ήθελε πολύ να μείνει αλλά η πρόταση των Ιαπώνων της Πανασόνικ Γκάμπα Οζάκα ήταν εξαιρετικά δελεαστική για να την απορρίψει, χαρακτηρίζοντας την "μοναδική ευκαιρία για ένα καλό συμβόλαιο πριν αποσυρθεί". Η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν αρνήθηκε την χάρη στον παίκτη, ο οποίος στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του με την ερυθρόλευκη φανέλα στις 01/12/1993, πέτυχε το πρώτο γκολ και "σέρβιρε" το δεύτερο στον Μπεντ Κρίστενσεν στη νίκη του Ολυμπιακού στη Ν. Φιλαδέλφεια με 2-1 επί της... πολυαγαπημένης του ΑΕΚ. Την επόμενη ημέρα χαιρέτησε άπαντες και αναχώρησε για την Ιαπωνία, λίγο πριν ο Σωκράτης Κόκκαλης δώσει το χρίσμα για τον πάγκο στον Νίκο Αλέφαντο.
Στην Ιαπωνία θα μείνει μια διετία (1994 και 1995) σημειώνοντας 24 γκολ σε 55 συμμετοχές. Με το τέλος του πρωταθλήματος το συμβόλαιο του δεν ανανεώθηκε και ο Προτάσοφ επέστρεψε στη χώρα του. Μετά τη διάσπαση των Σοβιετικών κρατών σε ανεξάρτητα κράτη, είχε ως μέλος της Σοβιετικής Ένωσης το δικαίωμα να επιλέξει σε ποιά εθνική ομάδα επιθυμεί να αγωνίζεται. Ο Προτάσοφ δεν απαρνήθηκε τη γεννέτειρα του και επέλεξε Ουκρανία, έχοντας ένα επιπλέον λόγο να το κάνει : Ο μέντορας του, Βαλερί Λομπανόφσκι, είχε επιλέξει επίσης "Ουκρανία" και ήταν η λύση που πρότεινε η νεοσυσταθείσα Ουκρανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία για τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού. Στις 07/09/1994 ο Προτάσοφ θα συμμετάσχει στην ήττα απ'την επίσης νεοσυσταθείσα Λιθουανία μέσα στο Κίεβο με 0-2. Η παρθενική του εμφάνιση έμελλε να είναι και η τελευταία του, καθώς δεν ξανακλήθηκε στην εθνική ομάδα.Λίγο πριν την έναρξη της σεζόν 1996-1997, ο Προτάσοφ θα δεχτεί πρόταση απ'τη νεοφώτιστη στην Α' Εθνική, Βέροια. Με μεγάλη χαρά ο Ουκρανός δέχεται να επιστρέψει στην Ελλάδα, αφού πάντοτε ήταν πραγματικός κύριος και κανείς δεν είχε δώσει δικαίωμα να ειπωθεί κάτι εναντίον του απ'τους αντίπαλους οπαδούς. Θα κάνει δύο "γεμάτες" χρονιές στη Βέροια με 62 συμμετοχές και 11 γκολ και το καλοκαίρι του 1998, στα 34 του χρόνια θα μείνει ελεύθερος και θα ενταχθεί στο δυναμικό της Προοδευτικής. 28 συμμετοχές, άλλα 5 γκολ και ο Όλεγκ δηλώνει "ως εδώ", ανακοινώνοντας οτι ολοκλήρωσε τη μεγάλη καριέρα του. Αν βλέπεις τον Αλέφαντο που διετέλεσε - έστω για λίγο - προπονητής σου να σε αποκαλεί "ρε Τιτίκα", καταλαβαίνεις οτι έχεις φάει τα ψωμιά σου. Ο Προτάσοφ κουβαλούσε τεράστια πορεία πίσω του και έκρινε σωστά πως δεν είναι πρέπον να την "μαυρίσει" για άλλο ένα ενδεχομένως τελευταίο συμβόλαιο.
Με το πέρας της καριέρας του δεν είχε αποφασίσει με ποιόν τομέα ήθελε να ασχοληθεί. Ήθελε να μείνει στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν είχε αποφασίσει από ποιό πόστο. Ο Σωκράτης Κόκκαλης του πρόσφερε θέση scout στην αρχή και μέλους μιας επιτροπής στη συνέχεια, το 2002, με προπονητή τον Σρέτσκο Κάτανετς. Το Μάρτιο του 2002 πήρε απ'τον ίδιο τον Κόκκαλη το χρίσμα του πρώτου προπονητή, κατέκτησε το πρωτάθλημα της σεζόν 2002-2003 μετά το αλησμόνητο 3-0 επί του Παναθηναϊκού στη Ριζούπολη αλλά στη συνέχεια έφερε και τη βαρύτερη ήττα στην Ευρωπαϊκή ιστορία του Ολυμπιακού : Το 7-0 απ'τη Γιουβέντους στο Τορίνο που κλόνισε την ομάδα και διέκοψε το σερί πρωταθλημάτων, επιτρέποντας στη συνέχεια στον Παναθηναϊκό να κάνει το νταμπλ. Ο Προτάσοφ απολύθηκε στις αρχές του 2004 για να αντικατασταθεί απ'το... Νίκο Αλέφαντο, με τη σχέση των δύο - άθελα τους - να περνάει πλέον σε... μεταφυσικό επίπεδο, μιας και τρείς φορές η τύχη τα έφερε έτσι να συσχετιστούν οι ομάδες που δούλεψαν και με τους δύο. Επόμενος σταθμός του η ΑΕ Λεμεσού, όπου έμεινε μόλις ένα χρόνο, πριν μετακομίσει στη Ρουμανία για λογαριασμό της Στεάουα Βουκουρεστίου. Τη διετία 2006-2008 βρέθηκε στον πάγκο της ομάδας που τον ανέδειξε, της Ντνιέπρ και απ'το Μάρτιο του 2008 κάθεται στον πάγκο της Κουμπάν.
Απολογισμός ως ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού : Σχεδόν 100 συμμετοχές, 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις με τη φανέλα του Θρύλου και το αξιοσημείωτο : Στα 48 παιχνίδια που ο Προτάσοφ σκόραρε, ο Ολυμπιακός δεν έχασε (37 νίκες, 11 ισοπαλίες). Όλεγκ Προτάσοφ, σ'ευχαριστούμε για τις γκολάρες που μας χάρισες.
