Ο Τζόνι Νόβακ γεννήθηκε στις 04/09/1969 στη Λουμπλιάνα της πάλαι ποτέ ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρές τοπικές ομάδες της γεννέτειρας του, όπου λόγω του ύψους του συνήθως τον έβαζαν να παίζει είτε στην άμυνα είτε στο κέντρο σαν κεντρικό μπακ / χαφ. Ο Νόβακ παρά το 1,85 του όμως είχε αρκετά καλή τεχνική και ταχύτητα και σε κάποιον αγώνα που λόγω ελλείψεως δεξιού χαφ αναγκάστηκε να μετατοπιστεί στο δεξιό άκρο, διέπρεψε αναγκάζοντας τον προπονητή του να τον καθιερώσει σε αυτή τη θέση. Στα 18 του χρόνια βρέθηκε στην ομάδα νέων της Ολίμπια Λουμπλιάνα και τον επόμενο χρόνο (1988-1989) προωθήθηκε στην ομάδα των ανδρών, στην οποία μάλιστα έκανε και "γεμάτη" χρονιά με 28 συμμετοχές και 2 γκολ. Η επόμενη σεζόν ήταν επίσης "γεμάτη", με τον Νόβακ να είναι απ'τους καλύτερους παίκτες της ομάδας και να κλείνει την αγωνιστική περίοδο 1989-1990 με 30 συμμετοχές και 2 γκολ. Οι πολύ καλές του εμφανίσεις τράβηξαν το ενδιαφέρον της - εκ των "ισχυρών" του Γιουγκοσλαβικού πρωταθλήματος - Παρτιζάν Βελιγραδίου, στην οποία και μετεγγράφη το καλοκαίρι του 1990.Τα πράγματα στην Παρτιζάν ήταν πιο δύσκολα. Οι απαιτήσεις μεγαλύτερες, ο ανταγωνισμός για μια θέση εντονότερος και σε συνδυασμό με έναν τραυματισμό που τον άφησε περίπου ένα δίμηνο έξω η πρώτη του σεζόν έκλεισε όχι με τον τρόπο που θα ήθελε ούτε αυτός ούτε και η ομάδα του, αφού συμμετείχε μόλις σε 6 παιχνίδια. Συν τοις άλλοις, στα μέσα της σεζόν άρχισαν τα γεγονότα που οδήγησαν στη διχοτόμηση της Γιουγκοσλαβίας και η χώρα έγινε κυριολεκτικά τρελλοκομείο.
Η νέα σεζόν βρίσκει τον Νόβακ και την Παρτιζάν να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα Σερβίας, μιας και οι τέσσερις από τις έξι συνιστώσες δημοκρατίες - Σλοβενία, Κροατία, Π.Γ.Δ.Μ. και Βοσνία-Ερζεγοβίνη - αποσχίστηκαν και ίδρυσαν δικές τους Λίγκες. Ο Νόβακ - που στις 08/08/1991 έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας, σε φιλικό αγώνα ενάντια στην Τσεχοσλοβακία - βρήκε θέση βασικού στο δεύτερο μισό της σεζόν όπου διέπρεψε, σημειώνοντας 6 γκολ στις 14 συμμετοχές του και πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ πρόλαβε να κάνει άλλες τρείς συμμετοχές με την εθνική ομάδα : Στις 30/10/1991 στην ήττα με 1-3 απ'τη Βραζιλία, στις 13/11/1991 στη νίκη επί της Αυστρίας στη Βιέννη για τα προκριματικά του Euro 1992 και στις 25/03/1992 στην ήττα απ'την Ολλανδία με 0-2. Ο Νόβακ δεν είχε την ευκαιρία να παίξει στην πρώτη του μεγάλη διοργάνωση πάντως με την εθνική Γιουγκοσλαβίας, καθώς λόγω των γεγονότων η FIFA απέκλεισε τη Γιουγκοσλαβία - που είχε προκριθεί - απ'το Euro 1992 και την αντικατέστησε με την Δανία, που - τραγική ειρωνία - κατέκτησε το τρόπαιο...
Καλοκαίρι του 1992 και ο Σλοβένος ένιωθε σαν ψάρι έξω απ'το νερό στην Παρτιζάν, μιας και η διχοτόμηση και τα γεγονότα που ακολούθησαν είχαν κάνει τους άλλοτε συμπατριώτες να κοιτάζουν με μισό μάτι ο ένας τον άλλο και έψαχνε να βρεί τρόπο να φύγει στο εξωτερικό. Η ευκαιρία του ήρθε απ'την Τουρκία, όταν η Γαλατάσαράϊ του πρόσφερε συμβόλαιο το οποίο ο Νόβακ που έψαχνε απεγνωσμένα τρόπο να "την κάνει" απ'την χώρα, αποδέχθηκε μετά χαράς. Στην Τουρκία ήταν βασικός και αναντικατάστατος και έκλεισε τη σεζόν με 29 συμμετοχές και 4 γκολ, ενώ τότε ήταν η πρώτη χρονιά που χρησιμοποιήθηκε και ως δεξιός μπακ σε κάποιους αγώνες. Παρά την καλή του χρονιά, ο Νόβακ έπεσε "θύμα" της θέσης ξένου που κατελάμβανε στο ρόστερ των Τούρκων, καθώς ο νόμος Μποσμάν ήταν στις αρχές του ακόμη αφ'ενός, αφ'ετέρου οι παίκτες από τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας δε θεωρούνταν κοινοτικοί. Με σαφή προτίμηση των Τούρκων στους ξένους απ'τη Λατινική Αμερική, ο Νόβακ αποχαιρετά την Τουρκία και επιστρέφει στη Λουμπλιάνα για λογαριασμό της πρώην ομάδας του, Ολίμπια.Ο Σλοβένος μέσος στο μεταξύ είχε επιλέξει να αγωνίζεται στο εξής με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Σλοβενίας και στις 18/11/1992 έκανε την παρθενική του εμφάνιση με την εθνική ομάδα της χώρας του στο ισόπαλο 1-1 με την Κύπρο στη Λάρνακα. Στη Λουμπλιάνα έμεινε μια τριετία και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1994, 1995) και ένα κύπελλο (1996) ενώ σημείωσε 10 γκολ στις 61 συμμετοχές του, πριν αποφασίσει να ξενιτευτεί και πάλι. Επόμενος σταθμός του, η Γαλλία και η Χάβρη. Στη Χάβρη έμεινε άλλη μια τριετία και αγωνίστηκε 68 φορές, χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα. Στη Γαλλία έμεινε άλλη μια σεζόν, όταν το καλοκαίρι του 1999 θα φορέσει τη φανέλα της Σεντάν, με την οποία αγωνίστηκε 11 φορές και πέτυχε 3 γκολ. Το καλοκαίρι του 2000 αγωνίστηκε στην πρώτη του μεγάλη διοργάνωση, το Euro 2000 που διεξήχθη σε Βέλγιο και Ολλανδία. Ο Νόβακ έπαιξε και στα τρία παιχνίδια που έπαιξε η Σλοβενία που κέρδισε μεν τις εντυπώσεις, δεν πήρε όμως την πρόκριση : Στις 13/06/2000 στο 3-3 με τη Γιουγκοσλαβία (με τον τρελο-Ζλάτκο Ζάχοβιτς να οργιάζει), στις 18/06/2000 στην ήττα με 1-2 απ'την Ισπανία και στις 21/06/2000 στη λευκή ισοπαλία (0-0) με τη Νορβηγία.
Μετά το Euro και τις καλές εμφανίσεις του ο Νόβακ δε δυσκολεύτηκε να βρεί εργοδότη. Η πτωχή πλην τίμια Ουντερχάχινγκ του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Γερμανία στα 31 του χρόνια. Στη Γερμανία έμεινε μια διετία : Αν και την πρώτη σεζόν δεν ήταν βασικός έχοντας μόλις 8 συμμετοχές, τη δεύτερη σεζόν πήρε τη φανέλα στο σπίτι του παίζοντας σε 29 παιχνίδια και σημειώνοντας ένα γκολ, ενώ πάντοτε ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Σλοβενίας, Σρέτσκο Κάτανετς, του κρατούσε θέση στην εθνική ομάδα της χώρας του. Έτσι, το καλοκαίρι του 2002, σε ηλικία 33 ετών ο Νόβακ ακολούθησε την εθνική Σλοβενίας στην Ιαπωνία για το Παγκόσμιο Κύπελλο που θα διεξαγόταν στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου...Η Σλοβενία έπαιξε όπως και πριν δύο χρόνια στο Euro και πάλι μόνο στα παιχνίδια των ομίλων, αλλά σε αντίθεση με τότε αυτή τη φορά απογοήτευσε. Η Σλοβενία έχασε και τα τρία ματς και "πάτωσε", ο Ζάχοβιτς "έφαγε" τον Κάτανετς αλλά ο πιστός στρατιώτης Νόβακ έπαιξε και στα τρία παιχνίδια (02/06/2002 με Ισπανία, 08/06/2002 με Νότιο Αφρική και 12/06/2002 με Παραγουάη). Το τέλος των υποχρεώσεων του με την εθνική αλλά και η παύση του Κάτανετς απ'τον πάγκο της ομάδας σήμαναν "ανανέωση" και ο Νόβακ γνώριζε ξεκάθαρα οτι στις 12/06/2002 με την Παραγουάη αγωνίστηκε για 71η και τελευταία φορά με την εθνική ομάδα της χώρας του.
Την ίδια ώρα, το συμβόλαιο του με την Ουντερχάχινγκ εξέπνευσε και οι Γερμανοί τον ευχαρίστησαν για την προσφορά του, αλλά δε του το ανανέωσαν. Ο Νόβακ δεν βρήκε ομάδα στη Γερμανία και επέστρεψε στην Σλοβενία, αλλά ούτε εκεί βρήκε σύλλογο για να αγωνιστεί. Το Νοέμβριο του 2002 εκδήλωσε την επιθυμία του να τερματίσει την ποδοσφαιρική καριέρα του, ώσπου τις τελευταίες ημέρες του Δεκέμβρη ένας παλιός γνώριμος του τηλεφώνησε : Ο Σρέτσκο Κάτανετς, που απ'τις αρχές του Νοέμβρη είχε αναλάβει τον Ολυμπιακό και "έψηνε" τον Σωκράτη Κόκκαλη οτι ο Νόβακ είναι αυτό που έψαχνε για τη θέση του χαφ/μπακ που χρειάζεται για να εφαρμόσει ιδανικά το 3-5-2 του. Ο Κόκκαλης αν και δεν ήταν ζεστός στο ενδεχόμενο, θέλησε να ικανοποιήσει τον νεοπροσληφθέντα προπονητή του και μιας και ο Νόβακ ήταν ελεύθερος και δε ζήταγε και πολλά χρήματα, του έγινε η πρόταση να έρθει στον Ολυμπιακό. Ο Νόβακ πέταξε τις πιτζάμες και τις παντόφλες του και τρέχοντας πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε στην Ελλάδα.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού "στράβωσε" με τον Νόβακ και απ'την ΠΑΕ έβγαιναν τότε διάφορες πληροφορίες που ουδεμία σχέση είχαν με την αλήθεια : Ο Νόβακ λέει ανήκε στο δυναμικό της Ουντερχάχινγκ απλά δεν έπαιζε λόγω τραυματισμών αλλά μπορούσε να αποκτηθεί ως ελεύθερος και κάτι τέτοια. Η αλήθεια ήταν οτι οι Γερμανοί είχαν δώσει το ελεύθερο στον Νόβακ να προπονείται μαζί τους όποτε το επιθυμεί και αυτό ήταν όλο. Ο Σλοβένος λοιπόν έρχεται στην Ελλάδα με σκοπό να "πάρει" την δεξιά πτέρυγα αλλά ήταν πάρα πολύ πίσω από πλευράς φυσικής κατάστασης και κάτι τέτοιο συνιστούσε ανέκδοτο. Με τον Ολυμπιακό να έχει αλλάξει τους Λεμονή και Κόλλια ήδη, τον κόσμο να αμφισβητεί ανοιχτά τον Κάτανετς απ'τις πρώτες του εβδομάδες στην ομάδα και τον ίδιο τον Κόκκαλη να ορίζει στις 22/01/2003 την αλησμόνητη... τριμελή επιτροπή (που αποτελείτο απ'τους Δημήτρη Xατζηγρηγοριάδη, Όλεγκ Προτάσοφ και Kώστα Πολυχρονίου) που στόχο είχε το "καπέλωμα" του Kάτανετς, ο δύσμοιρος Νόβακ θα έπρεπε να αποδειχθεί κράμα Ντέταρι - Τζιοβάνι για να τον αποδεχθεί ο κόσμος και η διοίκηση...
Στις 26/01/2003 ο Νόβακ είχε την πρώτη παρουσία του στην εντεκάδα του Ολυμπιακού, στο νικηφόρο 4-1 επί της Καλλιθέας στο "Ελ Πάσο" (έγινε αλλαγή στο 72' από τον Μαυρογενίδη). Λίγες εβδομάδες αργότερα ο Κάτανετς που μουρμούριζε συνεχώς για τις εισηγήσεις του που δεν γινόταν αποδεκτές αλλά και για την τριμελή επιτροπή που δε του επέτρεπε να δεί τον πρόεδρο, έκανε την αλησμόνητη δήλωση περί "ψύχωσης", κανονίζοντας αυτόματα ραντεβού με το... λογιστήριο της ΠΑΕ. Ανέλαβε ο Προτάσοφ και ο Νόβακ που στο μεταξύ είχε κάνει... κοιλίτσα παρέμεινε στον πάγκο. Μέχρι το τέλος της σεζόν έκανε άλλες 5 συμμετοχές φτάνοντας τις 6 συνολικά, με τον κόσμο να το ρίχνει στην πλάκα και να διασκεδάζει με ατάκες όπως "πάντως εκτελεί με πολύ ωραίο στυλ τα πλάγια", "αν ήταν 15 κιλά πιο ελαφρύς θα πέταγε" και το αλήστου μνήμης "Τζόνι Νόβακ οε οε οε", με τον Σλοβένο να χειροκροτεί ικανοποιημένος την εξέδρα. Η σεζόν ολοκληρώθηκε, ο Ολυμπιακός πήρε το 7ο συνεχόμενο με την τριάρα της Ριζούπολης και ο Νόβακ πανηγύρισε το 4ο πρωτάθλημα της καριέρας του. Το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος και ο Σλοβένος τερμάτισε την καριέρα του, έστω και με ένα εξάμηνο καθυστέρηση. Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε οτι ο Νόβακ δεν ήταν κακός παίκτης, κάθε άλλο - είχε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία σε όλα του τα χρόνια, αλλά με τίποτα δεν ήταν ο παίκτης που θα "όργωνε" την πτέρυγα όπως υποσχόταν ο Κάτανετς (που τον παρουσίαζε σαν να ήταν ο Σλοβένος... Καφού). Σε αυτή την ηλικία, υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν στον Ολυμπιακό εκείνη την εποχή, σε αυτή την κατάσταση και σε αυτά τα... κιλά πάντως, δεν έκανε ούτε για Β' Εθνική.
