Juan Gilberto Funes Baldovino (Argentina, 1988-1989)

Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου του 1963 στο Σαν Λουΐς της Αργεντινής. Τα πρώτα του επαγγελματικά ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε σε ηλικία 18 ετών με τη φανέλα της Ουρακάν του Σαν Λουΐς το 1981, απ'την οποία μεταπήδησε στην Σαρμιέντο ντε Ζουνίν την επόμενη χρονιά. Ακολουθούν δύο σύντομα περάσματα απ'τις Χόρχε Νιούμπερι και Χιμνάσια Υ Εσγκρίμα και το 1984 κάνει την πρώτη του καλή μεταγραφή, μεταπηδώντας στη Μιλιονάριος της Κολομβίας. Εκεί έμεινε για 2 σεζόν, "φτιάχνοντας όνομα" και πραγματοποιώντας πολύ καλές εμφανίσεις. Τότε ήταν που απέκτησε και το παρατσούκλι "El Bufalo" (ο βούβαλος), καθώς ο όγκος του και η απίστευτη δύναμη του - σε συνδυασμό με την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση - τον καθιστούσαν φόβο και τρόμο για τις αντίπαλες άμυνες. Την πρώτη του χρονιά στην Κολομβία βοήθησε την ομάδα του να τερματίσει στη 2η θέση και την επόμενη χρονιά "έκανε όργια", πετυχαίνοντας 33 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις!

Το 1986 η Ρίβερ Πλέϊτ κινήθηκε αστραπιαία και εξασφάλισε την υπογραφή του Φούνες και αυτός αντέμειψε την επιλογή των συμπατριωτών του με την κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες και του Κόπα Ιντερκοντινεντάλ. Στο Κόπα Λιμπερταδόρες μάλιστα, σκόραρε και στα δύο παιχνίδια : Τόσο στη νίκη με 2-1 στην Κολομβία επί της Αμέρικα Κάλι, όσο και στη ρεβάνς του Μπουένος Άϊρες (1-0). Όπως και στην περίπτωση του Ντιέγκο Αγκίρε, ο Κοσκωτάς έστειλε τους παρατρεχάμενους κλπ κλπ αλλά αυτή τη φορά, όντως είχαν πετύχει διάνα. Ακόμα και η εύπορη Ρίβερ Πλέϊτ δε μπορεί να αντισταθεί στην προσφορά του Κοσκωτά και ο 25χρονος Φούνες παίρνει το αεροπλάνο για να πατήσει για πρώτη φορά στην Ευρώπη. Αποθέωση στο αεροδρόμιο και υποσχέσεις για πολλά γκολ απ'το Φούνες.

Ο Φούνες ανοίγει το λογαριασμό του στις 24/01/1988 στο 2-2 με τη Λάρισα στο ΟΑΚΑ (έκανε το 2-1 στο 54') και τον έκλεισε ένα χρόνο αργότερα, στις 22/01/1989 με τον Απόλλωνα Αθηνών (έκανε το 2-0 στο 75΄). Η κόντρα του με τον Γιάτσεκ Γκμοχ για τον τρόπο που του συμπεριφερόταν αλλά και για τις απάνθρωπες τακτικές προπόνησης τον είχε φτάσει στα όρια, ενώ και όσα είχαν προηγηθεί με το σκάνδαλο Κοσκωτά και την διοικητική ανισορροπία, έκαναν τον Αργεντινό να θέλει να φύγει απ'τον Ολυμπιακό. Ο κόσμος τον αποθέωσε στον αγώνα με τον Απόλλωνα Αθηνών και ο Φούνες συγκινημένος τον χαιρετούσε για τελευταία - κυριολεκτικά - φορά...

Επόμενος σταθμός του Φούνες η Γαλλία. Εκεί περίμενε καρτερικά να λυθεί το πρόβλημα με τη "μπλε κάρτα" του, καθώς ο Ολυμπιακός τον θεωρούσε λιποτάκτη και δε τον άφηνε ελεύθερο, αξιώνοντας κάποιο ποσό απ'την επικείμενη μεταγραφή. Τελικά τα προβλήματα λύθηκαν, ο Φούνες έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε στη Γαλλική Νανσί για ένα εξάμηνο. Το ερχόμενο καλοκαίρι διαπραγματευόταν συμβόλαιο με την Νις και ενώ όλα είχαν ρυθμιστεί, ήρθαν οι ιατρικές εξετάσεις να γκρεμίσουν τον κόσμο γύρω του : Ο Φούνες, αυτό το τέρας φυσικής δύναμης, ο "βούβαλος του Σαν Λουΐς", είχε σοβαρό πρόβλημα με την καρδιά του. Τόσο σοβαρό μάλιστα, που η ζωή του απειλούταν ανά πάσα στιγμή, αν συνέχιζε να αγωνίζεται. Στη Νις έμεινε μόνο λίγες εβδομάδες, πριν αναγκαστεί να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Γυρίζοντας στην Αργεντινή, αναζήτησε την τύχη του σε κάποια ομάδα της χώρας του. Αμέσως η Μπόκα Τζούνιορς ανταποκρίθηκε και του προσέφερε συμβόλαιο, το οποίο όμως ακύρωσε άμεσα μόλις βγήκαν οι ιατρικές εξετάσεις. Η Βελέζ Σάρσφιλντ, ασχέτως αν υπήρχε ή όχι πρόβλημα, έδωσε την ευκαιρία στον Φούνες να αγωνιστεί, όπερ και εγένετο. Το πρόβλημα του όμως τον είχε καταρρακώσει κυρίως ψυχικά και ποτέ δε θα ήταν πια ο ίδιος. Εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο το 1990, καθώς ήταν αδύνατον να συνεχίσει να αγωνίζεται.

Πρόλαβε να κάνει και 4 συμμετοχές με την εθνική Αργεντινής, ενώ οι Κολομβιανοί της Μιλιονάριος τον θεωρούν εως ένα απ'τους μύθους της ομάδας, ενώ και οι οπαδοί της Ρίβερ Πλέϊτ τον έχουν μέσα στα ινδάλματα τους χάρη στο γκολ που πέτυχε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες. Παραθέτουμε τα 14 γκολ του αξέχαστου Χουάν με τη φανέλα του Ολυμπιακού :

24/01/1988 (Πρωτάθλημα, 16η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΛΑΡΙΣΑ 2-2 (54ο λεπτό, 2-1)
10/02/1988 (Κύπελλο, Φάση "16") - ΑΕΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-3 (76ο λεπτό, 1-3)
14/02/1988 (Πρωτάθλημα, 19η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΒΕΡΟΙΑ 2-0 (88ο λεπτό, 2-0)
13/03/1988 (Πρωτάθλημα, 23η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΕΘΝΙΚΟΣ 4-1 (22ο λεπτό 1-0, 26ο λεπτό 2-0)
27/03/1988 (Πρωτάθλημα, 25η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΟΚ 2-1 (15ο λεπτό, 1-0)
30/03/1988 (Κύπελλο, Ημιτελικός) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΦΗ 3-0 (4ο λεπτό 1-0, 41ο λεπτό 2-0)
24/04/1988 (Πρωτάθλημα, 28η Αγωνιστική) - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΡΗΣ 2-1 (56ο λεπτό, 1-0)
08/05/1988 (Κύπελλο, ΤΕΛΙΚΟΣ) - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-2 (57ο λεπτό 1-1, 96ο λεπτό 1-2)
28/08/1988 (Κύπελλο, Προκριματική Φάση Α' Γύρος) - ΚΑΒΑΛΑ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-2 (55ο λεπτό, 1-1)
04/09/1988 (Κύπελλο, Προκριματική Φάση "64") - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - SKODA ΞΑΝΘΗ 3-1 (48ο λεπτό, 2-1)
22/01/1989 (Πρωτάθλημα, 16η Αγωνιστική) - ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2 (75ο λεπτό, 0-2)

Το απόλυτο highlight της καριέρας του στον Ολυμπιακό σημειώθηκε στον αγώνα κυπέλλου με την ΑΕΚ της 10/02/1988 (1-3) στη Ν.Φιλαδέλφεια. Ο Φούνες διεκδικεί με το Μανωλά ένα διώξιμο προς την περιοχή της ΑΕΚ. Ο Φούνες φεύγει αρκετά πίσω απ'τη σέντρα, κερδίζει στο σπριντ το Μανωλά, ο οποίος τον αρπάζει απ'τη φανέλα και τον τραβάει. Ο "βούβαλος" δε καταλαβαίνει τίποτα όμως και συνεχίζει να τρέχει, σέρνοντας κυριολεκτικά το Μανωλά από πίσω του! Λίγο αργότερα, στο 76ο λεπτό του αγώνα, πετύχαινε ο ίδιος το 3ο γκολ του Ολυμπιακού και γονάτιζε μπροστά στην "21".

Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες πέθανε σε ηλικία 29 μόλις ετών, στις 12/01/1992 από ανακοπή καρδιάς. Εις μνήμην του, το στάδιο του Σαν Λουΐς μετονομάστηκε από Estadio de San Luis σε Estadio Juan Gilberto Funes. Αντίο Χουάν, θα σε θυμόμαστε για πάντα...