Ο Ζούλιο Σέζαρ Σάντος Κορέϊα, γνωστός σε εμάς ως "Ζούλιο Σέζαρ" (ένας απ'τους... εκατοντάδες που υπάρχουν στο Βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο) γεννήθηκε στις 18/11/1978 στο Σάο Λουΐς του προαστίου Μαρανιάο της Βραζιλίας και μέχρι τη συμπλήρωση των 30 του ετών, όπου και έφυγε απ'τον Ολυμπιακό, είχε προλάβει να αγωνιστεί σε άλλες 10 ομάδες πλην Ολυμπιακού. "Γυρολόγος" των γηπέδων δηλαδή...Αγωνιζόμενος στη θέση του κεντρικού αμυντικού, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα σε ηλικία 17 ετών στην Ονδούρα (!) με τη φανέλα της Μάραθον. Εκεί έμεινε μόλις μία σεζόν (1995-1996) καθώς οι ανιχνευτές ταλέντων της Βαγιαδολίδ διέκριναν καλά στοιχεία στον ύψους 1.86 Ζούλιο Σέζαρ και τον έπεισαν να κάνει το Ευρωπαϊκό όραμα πραγματικότητα μόλις σε ηλικία 18 ετών. Στη Βαγιαδολίδ έμεινε μια τριετία (1996-1999) και μετά από μια πολύ καλή σεζόν (1998-1999), έκανε την κορυφαία μεταγραφή της καριέρας του, πηγαίνοντας στη Ρεάλ Μαδρίτης μετά από 58 συμμετοχές και 4 γκολ με τη φανέλα της Βαγιαδολίδ.
Στη Ρεάλ έμεινε μόλις μία σεζόν. Ντεμπουτάρισε στο Champions League ενάντια στον Ολυμπιακό στο σόου των Τζιοβάνι - Ζάχοβιτς στο ΟΑΚΑ (3-3) και έκλεισε τη σεζόν με 21 συμμετοχές, κατακτώντας μάλιστα και το Champions League. Η Μίλαν του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήθελε να "φρεσκάρει" το μέσο όρο ηλικίας της άμυνας της και "χτύπησε" την πόρτα της Ρεάλ η οποία δέχθηκε την πρόταση και ο Σέζαρ μεταγράφηκε στο Μιλάνο. Τα πράγματα δεν πήγαν όμως και τόσο καλά γι'αυτόν, καθώς δεν κατόρθωσε να πείσει οτι μπορεί να διεκδικήσει θέση βασικού και έτσι μετά μόλις μια σεζόν και 4 συμμετοχές, επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Ρεάλ Σοσιεδάδ. Και πάλι όμως δεν κατάφερε να στεριώσει, καθώς έμεινε μόλις μια σεζόν (2000-2001) και μετά από 16 συμμετοχές και 1 γκολ, μετακόμισε στην Πορτογαλία για λογαριασμό της Μπενφίκα. Η μαντεψιά δεν είναι δύσκολη : Ούτε εκεί στέριωσε, έμεινε μόλις μια σεζόν και με 20 συμμετοχές και 3 γκολ έψαξε τον επόμενο προορισμό του...
Η επόμενη ομάδα που τον εμπιστεύθηκε ήταν η Αούστρια Βιέννης. Τα πράγματα πήγαν ακόμα χειρότερα και ο Σέζαρ που έβλεπε το χρόνο συμμετοχής του να μειώνεται (9 συμμετοχές - 1 γκολ) και το διαζύγιο βγήκε κοινή συνεναίσει με τους Αυστριακούς. Ο Σέζαρ έκανε ένα επιτυχημένο come-back στην Ισπανία με τη γνώριμη του Βαγιαδολίδ έχοντας 28 συμμετοχές και 1 γκολ, πριν έρθει η πρόταση της Μπόλτον το καλοκαίρι το 2004 και τον πείσει να δοκιμάσει την τύχη του στην Αγγλία. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός ντεμπουτάρισε στο νικηφόρο 4-1 επί της Τσάρλτον. Την επόμενη αγωνιστική μετά την ήττα απ'τη Φούλαμ (0-2) περιθωριοποιήθηκε, χάνοντας τη θέση του από τον Τυνήσιο Ραντί Ζαϊντί. Η σεζόν δεν εξελίχθηκε καλά για τον Σέζαρ, που μέσα σε όλα έσπασε το πόδι του τα Χριστούγεννα του 2004 στον αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στο Όλντ Τράφορντ. Τελείωσε τη σεζόν με μόλις 5 συμμετοχές και πήρε... μαύρο δρόμο. Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως η μεταγραφή του στη Μπόλτον σημαδεύτηκε το καλοκαιρι του 2007 απ΄τις καταγγελίες για το "κύκλωμα" πατρός και υιού Αλαρντάϊς (ο υιός Κρέγκ ήταν μάνατζερ παικτών και ο πατήρ Σαμ προπονητής της Μπόλτον) που έφερνε παίκτες αποκομίζοντας "μίζες" - ο Σέζαρ θεωρήθηκε ένας απ'αυτούς τους παίκτες, χωρίς φυσικά να ευθύνεται ο ίδιος.
Το καλοκαίρι του 2005 λοιπόν αποδεσμεύτηκε και πήρε... δρόμο όσο πιο μακριά γίνεται. Τα βήματα του (και ο μάνατζερ του) τον οδήγησαν στο Μεξικό και την Τίγκρες. Στην Τίγκρες βρήκε τη φόρμα του, έγινε βασικός και αναντικατάστατος στην άμυνα των Μεξικάνων και διακρίθηκε τόσο στο πρωτάθλημα του Μεξικού όσο και στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Κάπου εκεί εμφανίζεται ο Ολυμπιακός : Μετά από ένα σίριαλ που διήρκεσε περισσότερο από ένα μήνα, καθώς υπήρχε πλήρης ασυνεννοησία μεταξύ Σόλιντ - Κόκκαλη - Μεξικάνων και πλευρά του παίκτη, με το Σέζαρ να ισχυρίζεται οτι είναι ελεύθερος, τους Μεξικάνους να μιλάνε για όρους στο συμβόλαιο και τον Σόλιντ να ζητάει να δοθούν 250.000 παραπάνω απ'τα συμφωνηθέντα, με το περιβάλλον του Κόκκαλη να συμβουλεύει τον πρόεδρο οτι ο Νορβηγός παλεύει να εξασφαλίσει "μίζα". Τελικά ο Σέζαρ ήρθε στο λιμάνι και φόρεσε την ερυθρόλευκη φανέλα, με τη μεταγραφή αυτή να - λέγετα πως - προδιαγράφει το μέλλον του Τρόντ Σόλιντ στον πάγκο του Ολυμπιακού...
Ο Σέζαρ πήρε άμεσα φανέλα βασικού. Στα πρώτα παιχνίδια κέρδισε τις εντυπώσεις και με τις καίριες επεμβάσεις του και τις σωστές τοποθετήσεις του έδειχνε οτι ο Ολυμπιακός επιτέλους βρήκε τον κουμανταδόρο αμυντικό που ψάχνει απ'την εποχή του Μάρτιν Νοβοσέλατς. Ο Βραζιλιάνος ήταν ο πιό σταθερός αμυντικός και μετά την απρόσμενη επιστροφή του Ουαντού στη Γαλλία, έδειχνε η μόνη αξιόπιστη αμυντική λύση, δεδομένου οτι δίπλα του υπήρχε μόνο ο Γιώργος Ανατολάκης και μετά... το χάος. Ο Σέζαρ προσέφερε και στον τομέα του σκοραρίσματος, πετυχαίνοντας την πρώτη του σεζόν και 6 γκολ, καθόλου άσχημα δηλαδή για κεντρικό αμυντικό :
31/10/2006, 19ο λεπτό : Ρόμα - Ολυμπιακός 0-1 (1-1)
02/12/2006, 37ο λεπτό : Κέρκυρα - Ολυμπιακός 0-1 (0-2)
10/12/2006, 82ο λεπτό : Ολυμπιακός - Αιγάλεω 2-2 (3-2)
16/12/2006, 80ο λεπτό : Ολυμπιακός - Ιωνικός Νικαίας 2-0 (3-0)
04/02/2007, 63ο λεπτό : ΑΕΚ - Ολυμπιακός 2-3 (3-3)
25/02/2007, 78ο λεπτό : Εργοτέλης - Ολυμπιακός 0-2 (1-2)
Ο Ολυμπιακός - που στο μεταξύ αντικατέστησε τον Τρόντ Σόλιντ με τον Τάκη Λεμονή - πήρε το πρωτάθλημα και ο Σέζαρ θεωρήθηκε απ'τους παίκτες που τα πήγαν καλά στη σεζόν και θα τα πάνε ακόμα καλύτερα την επόμενη. Η νέα σεζόν ξεκινάει και ο Ολυμπιακός παίρνει τον Παρασκευά Άντζα για να παίξει με αμυντικό δίδυμο Άντζα - Σέζαρ. Ο Σέζαρ ξεκινάει καλά, στη 2η αγωνιστική (23/09/2007) ανοίγει το σκορ στο θριαμβευτικό 6-2 επί του ΟΦΗ αλλά η συνέχεια είναι απογοητευτική, καθώς παίζει τρομερά επιπόλαια με αποτέλεσμα να προτιμηθεί (και να... βαφτιστεί) κεντρικός μπακ ο Μίχαλ Ζεβλάκοβ. Ο Σέζαρ θα επανέλθει στην 11άδα - η επιλογή του αποτέλεσε έκπληξη - στον αγώνα με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη όπου θα κάνει μια πολύ καλή εμφάνιση, "σβήνοντας" τον Ρουντ Φαν Νίστελρόϊ και πετυχαίνοντας μάλιστα και γκολ με το οποίο ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί με 1-2, αν και αγωνιζόταν με 10 παίκτες. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 28/10/2007, ο Σέζαρ ξεκινάει και πάλι στην 11άδα και θα σκοράρει στο 3-3 με τον Εργοτέλη στο Ηράκλειο, αλλά τα τρία γκολ που δέχθηκε στην άμυνα θα του στοιχίσουν τη θέση του. Ο Σέζαρ συνέχισε να παίζει "μια του ύψους, μια του βάθους" και να κάνει εμφανίσεις όπως - η καλύτερη του ίσως στην Ελλάδα - με την Τσέλσι στο Καραϊσκάκη, όπου εξαφάνισε τον Ντιντιέ Ντρογκμπά, ή όπως με τον Αστέρα Τρίπολης, με τον Αστέρα να απειλεί ακόμη και με... ήττα τον Ολυμπιακό.
Το κύκνειο άσμα του Σέζαρ στον Ολυμπιακό γράφτηκε στις 30/03/2008, στην αποφράδα ημέρα που ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο ΟΑΚΑ απ'την ΑΕΚ με 4-0. Ο Σέζαρ έκανε κυριολεκτικά ότι... μπορούσε για να μη... βρίσκει τη μπάλα, σε σημείο μάλιστα που οι εφημερίδες να τον "φωτογραφίζουν" ως "Δούρειο Ίππο" και... κολλητό του Ριβάλντο. Η αλήθεια είναι οτι η εμφάνιση του δημιούργησε πολλά, μα πάρα πολλά ερωτηματικά και το γεγονός οτι τον "τελείωσαν" αμέσως μετά τον αγώνα, διαμηνύοντας του οτι δεν υπολογίζεται στη συνέχεια, δείχνει οτι και στη διοίκηση το ίδιο πίστευαν...
Μετά από 50 λοιπόν συμμετοχές και 10 γκολ, το κεφάλαιο Ζούλιο Σέζαρ έκλεισε οριστικά για τον Ολυμπιακό. Στην καριέρα του κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (1 στην Αυστρία, 1 στο Μεξικό, 2 στην Ελλάδα), 2 κύπελλα (1 στην Αυστρία, 1 στην Ελλάδα), 1 Super Cup (Ελλάδα) και 1 Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Βραζιλιάνος δεν ήταν κακός αμυντικός. Απλά ήταν "χαβαλές" σαν χαρακτήρας, δεν έπαιρνε πολλές φορές στα σοβαρά ούτε τις προπονήσεις και κυρίως τους αγώνες, ενώ η εξωγηπεδική του ζωή μόνο με του... Μίρτσου μπορούσε να συγκριθεί. Απ'τη στιγμή που ένας ποδοσφαιριστής δε παίρνει ο ίδιος στα σοβαρά την καριέρα του, πως να τον πάρει στα σοβαρά η κάθε ομάδα και κατ επέκτασιν ο κόσμος της;
Μετά την απομάκρυνση του απ'τον Ολυμπιακό, έψαξε να βρεί ομάδα στην Ευρώπη αλλά οι προτάσεις που είχε δε τον ικανοποίησαν και επέλεξε να επιστρέψει στην πατρίδα του όπου είχε πρόταση απ'τη Σάντος, την οποία και εξέταζε. Στις αρχές του Αυγούστου του 2008, ο Σέζαρ βρέθηκε στις εξέδρες του γηπέδου της Σάντος για να παρακολουθήσει τον αγώνα της Σάντος με την Ατλέτικο Μινέϊρο. Με τη λήξη του αγώνα όμως, άγνωστο γιατί, οπαδοί της Σάντος του την... έπεσαν και ο Σέζαρ μάζεψε... αρκετές, καθιστώντας ανέφικτη τη μεταγραφή του στη Σάντος. Θεία δίκη; Ίσως... Θρύλος θρησκεία και στη Βραζιλία :) Τελικά βρήκε ομάδα στη Ρουμανία, όπου και υπέγραψε συμβόλαιο για λογαριασμό της Ραπίντ Βουκουρεστίου. Λίγες ημέρες αργότερα μάλιστα, σε συνέντευξη του χαρακτήρισε "πολύ φίλο του" το Ριβάλντο και δήλωσε πως "στον Ολυμπιακό ένιωθε πολύ μόνος του από τότε που έδιωξαν το φίλο του". Γι'αυτό κι εσύ ρε κάθαρμα φρόντισες να ανταποδώσεις, ε; Μωρέ καλά σου έκαναν και σε σούταραν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου