Ο Χόρχε Μπάριος γεννήθηκε στο Λας Πιέδρας της Ουρουγουάης στις 24/01/1961. Τον ανακάλυψαν τα "μάτια" της Μοντεβίδεο Γουόντερερς καθώς έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες του Λας Πιέδρας με τους συνομήλικούς του και έπεισαν τους γονείς του να τον αφήσουν να ενταχθεί στην ακαδημία της ομάδας, σε ηλικία 16 ετών, το 1977. Το 1979 ο Μπάριος υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο και προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα των Γουόντερερς. Ο Μπάριος κάλυπτε με επιτυχία τη θέση του "οκταριού" αλλά και του αμυντικού μέσου και ήταν κλασική περίπτωση Ουρουγουανού : Ή η μπάλα, ή ο παίκτης. Ο ύψους 1.81 Μπάριος δεν είχε καμμιά σπουδαία τεχνική κατάρτιση, αλλά ήταν εγγύηση στο physical game, αφού μπορούσε να μαρκάρει αποτελεσματικά οποιονδήποτε αντίπαλο.Το καλοκαίρι του 1985, ο Σταύρος Νταϊφάς βρισκόταν σε αναζήτηση μέσου απ'το εξωτερικό προκειμένου να αναπληρώσει το κενό που άφηνε ο Νορβηγός Ρόγκερ Άλμπερτσεν, που ήθελε να επιστρέψει στη χώρα του. Ο Νταϊφάς, λάτρης των Ουρουγουανών (είχε πεί το καλοκαίρι του 1983 μετά την κατάκτηση του τίτλου πως "με έναν Ουρουγουανό σε κάθε γραμμή, φτιάχνω την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης") βρήκε στο πρόσωπο του αρχηγού της εθνικής Ουρουγουάης τον "εξολοθρευτή" που έψαχνε για τη μεσαία γραμμή της ομάδας. Ο Μπάριος λοιπόν "ντύνεται" στα ερυθρόλευκα και με το δυναμικό παιχνίδι του κερδίζει τον απαιτητικό κόσμο του Ολυμπιακού. Ο Μπάριος πέτυχε το πρώτο του γκολ με τη φανέλα του Ολυμπιακού τη 2η αγωνιστική της σεζόν 1985-1986, στις 15/09/1985, στον εντός έδρας αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα (3-0), πετυχαίνοντας στο στο 63ο λεπτό το τρίτο γκολ της ομάδας. Ο Ολυμπιακός όμως με τον Αντώνη Γεωργιάδη στον πάγκο, ήταν μια ομάδα που προσπαθούσε να αμυνθεί, με αποτέλεσμα να κάνει απίστευτες γκέλες και να χάσει κάθε ελπίδα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος απ'τη 12η αγωνιστική, όταν σε 12 αγώνες πρωταθλήματος είχε 3 ισοπαλίες, 6 ήττες και μόλις 3 νίκες! Ο Μπάριος σκόραρε άλλες δύο φορές στη σεζόν, μια για το πρωτάθλημα και μια για το κύπελλο : Αρχικά στις 11/12/1985 για το κύπελλο ενάντια στη Λαμία (2-1, πέτυχε το νικητήριο γκολ στο 75') και στη συνέχεια στις 01/02/1986 για τη 18η αγωνιστική στο χορταστικό 4-3 επί του Πανιωνίου, όταν πέτυχε το 2-1 για τον Ολυμπιακό στο 16ο λεπτό. Ο Μπάριος είχε μια καλή σεζόν, όχι όμως και η ομάδα που βυθίστηκε λόγω της μετριότητας του προπονητή της στην 5η θέση, πίσω από Παναθηναϊκό, ΟΦΗ, ΑΕΚ και Ηρακλή, ενώ έχασε απ'τον Παναθηναϊκό και στον τελικό κυπέλλου με το ντροπιαστικό 4-0 και την περίεργη συμπεριφορά ορισμένων στην ομάδα.
Η νέα σεζόν ξεκινάει με τον Ολυμπιακό αποφασισμένο να επανέλθει στο θρόνο του πρωταθλητή. Τα πρώτα παιχνίδια για το κύπελλο Κυπελλούχων εναντίον της αδύναμης Ουνιόν Σπορτίβ του Λουξεμβούργου δυσκολεύουν πολύ τον Ολυμπιακό παρά τις δύο νίκες με 3-0 εντός και εκτός έδρας, με τον προπονητή της Ουνιόν να δηλώνει πως "έτσι που παίζουν οι Έλληνες, δε πάνε πουθενά ούτε στην Ευρώπη, αλλά ούτε και στη χώρα τους". Στον Ελλαδικό χώρο, σε 4 αγωνιστικές στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός έχει φέρει 2 νίκες - 2 ισοπαλίες και ο κόσμος πιέζει πλέον τον Νταϊφά να απομακρύνει τον Γεωργιάδη. Εν τέλει ο Νταϊφάς υποκύπτει στη λαϊκή απαίτηση και απολύει το Γεωργιάδη μετά το βαρύ 4-1 απ'τον ΠΑΟΚ στις 05/10/1986 και τον αντικαθιστά με τον παλιό γνωστό, Αλκέτα Παναγούλια.
Η κατάσταση στο εσωτερικό της ομάδας ήταν επίσης εκρηκτική, καθώς οι κόντρες των αστεριών της ομάδας (Αναστόπουλος - Μητρόπουλος) με τη διοίκηση ήταν συνεχείς και έντονες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλοι υπο αμφισβήτηση. Ο Ολυμπιακός κάνει ένα τελευταίο κακό παιχνίδι, αυτό στην Ολλανδία με τον Άγιαξ (4-0) και μένει έξω απ'τη συνέχεια του κυπέλλου Κυπελλούχων, ουσιαστικά, απ'τον πρώτο αγώνα. Θα ακολουθήσει ένα σπουδαίο σερί 16 αγώνων χωρίς ήττα σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη ( 13 νίκες, 3 ισοπαλίες) που βάζει τον Ολυμπιακό σε τροχιά τίτλου. Με μπροστάρηδες τους "Αναστό" - "Μητρό" να σκοράρουν κατά βούληση και τον Μπάριος στα χαφ - που είχε βρεί το ρυθμό του και πάλι μετά τη συμμετοχή του στο Μουντιάλ του Μεξικού το καλοκαίρι - να κόβει, έρχονται 11 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες (και άλλες τρείς νίκες "στα χαρτιά" λόγω της απεργίας των περισσοτέρων ΠΑΕ εκείνη τη σεζόν) ο Ολυμπιακός φέρνει και πάλι τον τίτλο στο μεγάλο λιμάνι.
Ο Χόρχε Μπάριος πέτυχε 3 γκολ σε αυτή τη σεζόν, όλα για το κύπελλο : 2 γκολ στις 19/11/1986 εναντίον του Εθνικού Αλεξανδρούπολης (4-1, στο 48' και στο 73' το 3-1 και το 4-1) και άλλο ένα στις 21/01/1987 στο 3-3 με τον Αχαρναϊκό (39ο λεπτό, 2-0). Ο Ουρουγουανός, όντας στην καλύτερη ηλικία, θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα στο λιμάνι. Όμως, η πώληση του Αναστόπουλου στην Αβελίνο και η ανάγκη αντικατάστασης του, όπως και η απόφαση απόκτησης ξένου τερματοφύλακα, "έτρωγαν" τις 2 θέσεις ξένων και έθεταν τον Μπάριος εκτός Ολυμπιακού. Ο Ουρουγουανός μέσος, παρέα με τον Τάκη Λεμονή, πήγαν στον Λεβαδειακό. Ο Μπάριος έμεινε στη Λιβαδειά μια τετραετία (1987-1991) και είχε 113 συμμετοχές και 6 γκολ, πριν επιστρέψει στη χώρα του για λογαριασμό της Πενιαρόλ. Στην Πενιαρόλ έμεινε μια σεζόν (1992-1993) και επέστρεψε στην ομάδα που ξεκίνησε την καριέρα του, τη Μοντεβίδεο Γουόντερερς. Εκεί έμεινε απ'το 1993 μέχρι το 2000, όταν και τερμάτισε την ποδοσφαιρική καριέρα του σε ηλικία 39 ετών.
Ο Μπάριος χρίστηκε διεθνής με την εθνική ανδρών της Ουρουγουάης το 1980 (ντεμπούτο στις 18/07/1980 στο 0-0 ενάντια στο Περού), η οποία έφτασε στην κατάκτηση του Μουντιαλίτο που διοργανώθηκε για το 50 χρόνια του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μάλιστα σημείωσε το πρώτο γκολ του τελικού απέναντι στη Βραζιλία την οποία κέρδισαν οι Ουρουγουανοί με 2-1 και πανηγύρισαν την κατάκτηση του τροπαίου. Το 1986 ήταν ο αρχηγός της εθνικής Ουρουγουάης στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό. Με την εθνική ομάδα της χώρας του αγωνίστηκε σε 61 αγώνες και σημείωσε 4 γκολ. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ασχολήθηκε με την προπονητική, έχοντας μάλιστα δίπλωμα προπονητή Α' κατηγορίας. Έχει εργαστεί ως προπονητής στη Μοντεβιδέο Γουόντερερς, ενώ στη χώρα μας έχει διατελέσει προπονητής της Καβάλας, της Δόξας Δράμας και του Ιωνικού Νικαίας, πριν φύγει για την Κύπρο και τον Ολυμπιακό Λευκωσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου