1 Ιαν 2009

Οι προπονητές του Ολυμπιακού επί επαγγελματικού ποδοσφαίρου (1979-80 έως σήμερα)

"Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες" λέει ο θυμόσοφος Ελληνικός λαός, όπως επίσης και το "ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται". Σ'ένα μεγάλο καράβι λοιπόν σα τον Ολυμπιακό, είναι απολύτως λογικό οτι η αναζήτηση του κατάλληλου καπετάνιου που θα οδηγεί την ομάδα σε απάνεμο λιμάνι δε σταματάει ποτέ. Ο Ολυμπιακός κάνει πρωταθλητισμό, δε συμβιβάζεται με "πενταετή πλάνα" και "project τριετίας" και κάθε φορά ψάχνει να φέρει τον κατάλληλο "καπετάνιο" που να φέρει άμεσα το αποτέλεσμα που απαιτείται. Άλλες φορές ο καπετάνιος αποδεικνύεται καλός, άλλες φορές καλύτερος των προσδοκιών, άλλες φορές παντελώς ακατάλληλος. Το μόνο σίγουρο - και χιλιοειπωμένο φυσικά - είναι οτι ο "καπετάνιος" του πάγκου του Ολυμπιακού κάθεται μονίμως σε ηλεκτρική καρέκλα, με τον πρόεδρο και τον κόσμο της ομάδας να κάθονται με το χέρι πάνω απ'το διακόπτη. Γιατί έτσι απαιτείται να γίνεται σε ένα σύλλογο που θέλει να λέγεται μεγάλος. 'Αλλωστε, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, σωστά;

Ποιοί όμως έχουν κάτσει στον πάγκο του Ολυμπιακού; Τι έλεγε το βιογραφικό τους; Ποιοί ήταν "τεφαρίκια", ποιοί "μέτριοι" και ποιοί "μυρωδιάδες"; Σε αυτό το άρθρο θα επιχειρήσουμε μια ανασκόπηση των προπονητών που έκατσαν στον πάγκο του Ολυμπιακού από καταβολής επαγγελματικού πρωταθλήματος (1979-1980) μέχρι και σήμερα. Βουτιά στο παρελθόν λοιπόν και... ιδού :

Οι προπονητές του Ολυμπιακού
επί επαγγελματικού ποδοσφαίρου
_____________________________________________________________1) TODOR VESELINOVIC (1.7.1977 - 6.2.1980)
O γνωστός μας "Τόζα" Βεσελίνοβιτς, γεννηθείς την 22/10/1930 ήταν ένας εκ των πιο χαρισματικών ποδοσφαιριστών την πάλαι ποτέ κραταιάς ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Μεγάλος σκόρερ, με 37 διεθνείς συμμετοχές και 28 γκολ, αγωνίστηκε στα παγκόσμια κύπελλα του 1954 και του 1958, σκοράροντας 3 φορές το 1958. Επίσης, το 1956 κατέκτησε με την Ολυμπιακή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μελβούρνης. Τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1968 στην Αυστρία με τα χρώματα της Αούστρια Κλάγκενφουρτ.

Σαν προπονητής ήταν αμφιλεγόμενος. Άλλαξε δεκάδες ομάδες στην πορεία της καριέρας του και στην Ελλάδα εκτός του Ολυμπιακού κοουτσάρισε μεταξύ άλλων τον Εθνικό και την ΑΕΚ, ενώ η χάρη του έφτασε μέχρι την Κολομβία (Ιντεπεντιέντε Σάντα Φε) και την Τουρκία, όπου έκανε και τη μεγαλύτερη επιτυχία του (2 πρωταθλήματα το 1985 και το 1989 με τη Φενέρμπαχτσέ). Επίσης διετέλεσε προπονητής της Γιουγκοσλαβίας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1984 στη Γαλλία. Σαν προπονητής της Γιουγκοσλαβίας, στα 2 χρόνια που έμεινε στο τιμόνι της έγινε δέκτης κριτικής απ'τα ΜΜΕ της χώρας, καθώς χρησιμοποίησε 43 (!) διαφορετικούς ποδοσφαιριστές σε 9 επίσημα παιχνίδια, ενώ χρησιμοποίησε και άλλους 16 επιπλέον σε φιλικά.

Την τριετία 1977-1980 όπου διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού δεν κατέκτησε τίποτε, αλλά έπαιξε σημαντικό ρόλο στην "ανανέωση" του 1978, όπου προώθησε νεαρούς παίκτες στην βασική ομάδα, παίκτες οι οποίοι έμελλε να αποτελέσουν έναν ισχυρό κορμό για την επόμενη "χρυσή" τετραετία των τίτλων. Ο νέος πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος Νταϊφάς, ήθελε να ξεκινήσει την καριέρα του στον προεδρικό θώκο με τίτλο και η πρώτη κίνηση που επέλεξε να κάνει μετά από μια περίοδο συμβίωσης 7 μηνών με τον Βεσελίνοβιτς, ήταν να τον απολύσει. Λέγεται πως αιτία ήταν το πάθος του για το τζόγο, καθώς ήταν τακτικότατος πελάτης του καζίνο της Πάρνηθας, πράγμα που δεν έκρυψε ούτε αρνήθηκε ποτέ.

Στατιστική : 108 αγώνες / 65 νίκες, 18 ισοπαλίες, 25 ήττες
Τέρματα :
173 υπέρ - 96 κατά (G.A. +77)
_____________________________________________________________

2) KAZIMIERZ GORSKI (8.2.1980 - 15.6.1981)
Ο "παππούς" (γεννηθείς στις 02/03/1921) ήταν ένας απ'τους καλύτερους προπολεμικούς Πολωνούς επιθετικούς. Αγωνίστηκε στις RKS Λβοβ, Δυναμό Λβοβ και Λέγκια Βαρσοβίας. Η μεγάλη του καριέρα διακόπηκε απ'τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948, σε ηλικία 37 ετών, αγωνίστηκε για μία και μοναδική φορά με την εθνική ομάδα της χώρας του στο Πολωνία-Δανία 0-8.

Ο Γκόρσκι συνέχισε την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο όπου και σπούδασε προπονητική στη Γυμναστική Ακαδημία της Κρακοβίας. Στην Πολωνία ανέλαβε 3 φορές τις τύχες της Λέγκια Βαρσοβίας, της Μάριμοντ Βαρσοβίας, Γκβάρντια Βαρσοβίας, Λουμπλιάνκα Λούμπιν και LKS Λοτζ.

Το 1956 και μέχρι το 1966 διετέλεσε προπονητής της εθνικής ομάδας παίδων της Πολωνίας. Στο διάστημα 1966-1970 ανέλαβε την ομάδα κάτω των 23 ετών και στην εξαετία 1970-1976 ανέλαβε τις τύχες της εθνικής ανδρών της Πολωνίας. Τα κατορθώματα του με την Πολωνία τον έκαναν "μύθο" στη χώρα του : Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου το 1972, χάλκινο μετάλλιο (3η θέση) στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1974 στη Γερμανία, αργυρό μετάλλιο (2η θέση) στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μόντρεαλ το 1976. Σε 73 αγώνες που κοουτσάρισε την Πολωνία ο Γκόρσκι, πέτυχε 45 νίκες. Το 1976 παραιτήθηκε απ'τη θέση του ως προπονητής της εθνικής Πολωνίας και έρχεται στην Ελλάδα, όπου εργάσθηκε με επιτυχία στον Παναθηναϊκό και την Καστοριά.

Ο νέος πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος Νταϊφάς, θέλει να ξεκινήσει νικηφόρα την κόντρα με τον κουμπάρο του, Γιώργο Βαρδινογιάννη που την ίδια περίοδο είχε αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Η επιλογή του ήταν ο "παππούς", ο οποίος δεν αρνείται να εργαστεί στον Πειραιά. Το ένστικτο του Νταϊφά δε λάθεψε, καθώς ο "παππούς" μένει στον Ολυμπιακό σχεδόν ενάμιση χρόνο και φέρνει δύο πρωταθλήματα στον Πειραιά.

Στατιστική : 61 αγώνες / 36 νίκες, 17 ισοπαλίες, 8 ήττες
Τέρματα :
95 υπέρ - 40 κατά (G.A. +55)
_____________________________________________________________


3) HELMUT SENEKOVIC (1.7.1981 - 16.12.1981)
"Ηχηρό" όνομα ο Αυστριακός, με μεγάλη καριέρα τόσο ως ποδοσφαιριστής όσο και ως προπονητής. Σαν ποδοσφαιριστής φόρεσε τις φανέλες των Αούστρια Γκρατς, Γκράτσερ, Στουρμ Γκρατς, Αούστρια Βιέννης, Μπέτις και Βάκερ Ινσμπρουκ, ενώ φόρεσε 18 φορές τη φανέλα της εθνικής Αυστρίας στο διάστημα 1957-68. Το 1976 ανέλαβε τα ηνία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του. Υπό την καθοδήγησή του η Αυστρία και με παίκτες όπως οι Φρίντριχ Κοντσίλια, Χανς Κρανκλ, Βάλτερ Προχάσκα, Μπρούνο Πετσάι, Βάλτερ Σάχνερ, Κούρτ Γιάρα, έκανε την έκπληξη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 επικρατώντας με 3-2 της Δυτικής Γερμανίας στο β' γύρο της διοργάνωσης, αποτέλεσμα που "ψαλίδισε" σημαντικά τις ελπίδες των Γερμανών για την υπεράσπιση του τροπαίου, το οποίο είχαν κατακτήσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Μετά το τέλος της διοργάνωσης ο Σενέκοβιτς αποχώρησε από τον πάγκο της εθνικής Αυστρίας και εργάστηκε σε αρκετούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων η Αϊντραχτ Φρανκφούρτης, ενώ στους "σταθμούς" της καριέρας του συμπεριλαμβάνονται η Ισπανία, το Μεξικό και η Ελλάδα.

Το 1981 πρωτοήλθε στην Ελλάδα για να αναλάβει τον Παναθηναϊκό, απ'όπου έφυγε όμως ως "αποτυχημένος", καθώς ο Ολυμπιακός κατέκτησε τον τίτλο. Καλοκαίρι του 1981 και ο Σταύρος Νταϊφάς που δεν θα κρατήσει τον Κάζιμιρ Γκόρσκι, προτείνει τη θέση του προπονητή στον Αυστριακό που την αποδέχεται. Λάτρης της σιδηράς πειθαρχίας ο Αυστριακός, δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ο "Σέκι" πηγαίνει τον Ολυμπιακό στη Γερμανία για προετοιμασία (στο Φιρθ) και το προπονητικό κέντρο γίνεται ο τόπος του μαρτυρίου για τους παίκτες του Ολυμπιακού. Το πρόγραμμα του Σενέκοβιτς περιελάμβανε περίπου οκτώ (8) ώρες προπόνηση και ελάχιστο φαγητό. "Έτσι είναι το σωστό" φωνάζει ο Αυστριακός με τους παίκτες να αντιδρούν αλλά να υποκύπτουν στις προσταγές του. Κάπου εκεί έχουμε την... ανταρσία του Κοκολάκη, ο οποίος επηρεαζόμενος απ'τις Ισπανικές "σειρήνες" (ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί πρόταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης) πάει "στα ίσα" κόντρα στον Σενέκοβιτς. Όλο και περισσότεροι παίκτες αντιδρούν, η κόντρα προπονητή - παικτών έχει αντίκτυπο και στον αγωνιστικό χώρο και ο Σενέκοβιτς μετά από πέντε μήνες παρουσίας στον Ολυμπιακό, απολύθηκε απ'τον Ολυμπιακό. Για την ιστορία, τελικά ούτε ο Κοκολάκης πήγε πουθενά...

Στατιστική : 13 αγώνες / 4 νίκες, 7 ισοπαλίες, 2 ήττες Τέρματα : 10 υπέρ - 11 κατά (G.A. -1)
_____________________________________________________________


4) ΑΛΚΕΤΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ (16.12.1981 - 6.2.1983)
Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είχε έτοιμη τη διάδοχη λύση, καθώς ήρθε σε επικοινωνία με τον τέως ομοσπονδιακό τεχνικό, Αλκέτα Παναγούλια κι εκείνος απάντησε θετικά και σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής "... τον διαβεβαίωσε ότι παρά τις δυσκολίες, η ομάδα θα ορθοποδήσει και θα πάρει τη θέση που της ανήκει".

Ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός, Αλκέτας Παναγούλιας (30/05/1934), πρώην ποδοσφαιριστής του Άρη, είχε μόρφωση πανεπιστημιακού επιπέδου. Με το πέρας των σπουδών του συνέχισε το πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη και εκεί διετέλεσε προπονητής μιας ΕλληνοΑμερικανικής ομάδας, ονόματι Άτλας Σόκερ Κλαμπ, με την οποία κατέκτησε τρείς συνεχόμενους US Open τίτλους το 1967, το 1968 και το 1969. Το 1972 επέστρεψε στην Ελλάδα ως βοηθός προπονητή του γνωστού ΒορειοΙρλανδού τεχνικού, Μπίλι Μπίγκαμ και ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε τις τύχες της εθνικής μας ομάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1981. Επί των ημερών του, η Ελλάδα προκρίθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1980 στην Ιταλία.

Το 1981 τερματίστηκε η συνεργασία του με την ΕΠΟ και ο Σταύρος Νταϊφάς αφού πήρε το "ΟΚ" του Παναγούλια, βρήκε την ευκαιρία να ξεφορτωθεί τον Σενέκοβιτς. Απ'τις πρώτες του ημέρες στον Ολυμπιακό, ο εξπέρ στον τομέα της ψυχολογίας, Παναγούλιας, κατόρθωσε να "κερδίσει" τους παίκτες που κρατούσε σε αποστάσεις ο αυστηρός Σενέκοβιτς και τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται και στο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός τερματίζει ισόβαθμος στην 1η θέση με τον Παναθηναϊκό και το πρωτάθλημα θα κριθεί σε μπαράζ στο Βόλο, όπου στις 29/06/1982 με γκολ των Βιθέντε Εσταβίγιο και Νίκου Αναστόπουλου, κατέκτησε το πρωτάθλημα κερδίζοντας τους "πράσινους" με 2-1 (το γκολ του ΠΑΟ στο 82' ο Χρήστος Ζιάκος).

Η επόμενη σεζόν δεν ήταν τόσο καλή για τον Παναγούλια. Ο Ολυμπιακός δε ξεκινάει καλά τη σεζόν, καθώς ναι μεν άφησε έξω την Σουηδική Έστερ (2-0, 0-1) στο κύπελλο πρωταθλητριών και έχασε από το Αμβούργο με 1-0 στη Γερμανία, παίζοντας όμως πολύ καλά και χάνοντας καθαρά από ατυχία (το γκολ ο Τόμας Φον Χέεζεν στο 58ο λεπτό), αλλά ξεκινάει το πρωτάθλημα με 2 νίκες, 1 ισοπαλία και μια ήττα. Τα πράγματα "αγρίεψαν" όταν το Αμβούργο έκανε "κηδεία" στην ομάδα στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ (0-4 με γκολ των Μάγκατ στο 26', Χρούμπες στο 50', Ρολφ στο 52' και Μπάστρουπ στο 86') και ακολούθησε νέα ισοπαλία με την ΑΕΚ. Ο Ολυμπιακός έκανε στη συνέχεια ένα σερί 8 αγώνων χωρίς ήττα (7 νίκες - 1 ισοπαλία) αλλά οι γκέλες με Λάρισα (0-2), Μακεδονικό (1-1), ΠΑΟΚ (1-1) και Άρη (0-0) καθιστούν την κατάκτηση του τίτλου δύσκολη και τη θέση του Παναγούλια επισφαλή. Έτσι, μετά το νικηφόρο 1-2 επί της Δόξας Δράμας, αποφασίστηκε η αντικατάσταση του μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο παρουσίας στον πάγκο της ομάδας.

Στατιστική : 49 αγώνες / 29 νίκες, 13 ισοπαλίες, 7 ήττες
Τέρματα :
82 υπέρ - 37 κατά (G.A. +45)
_____________________________________________________________


5) KAZIMIERZ GORSKI (7.2.1983 - 30.6.1983)
Ο "παππούς" επιστρατεύεται και πάλι για να καταφέρει το ακατόρθωτο, να κερδίσει ένα πρωτάθλημα που έδειχνε να χάνεται. Στο κύπελλο ο Ολυμπιακός θα αποκλειστεί από την ΑΕΚ αλλά στο πρωτάθλημα μεε 11 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες σε 17 αγώνες ο Γκόρσκι θα καταφέρει να κρατήσει την κούπα του πρωταθλητή στον Πειραιά. Δε θα παραμείνει όμως στην ομάδα και μετά τη λήξη του πρωταθλήματος, καθώς ο Νταϊφάς θεωρούσε οτι "δεν ήταν ικανός να επιτύχει την υπέρβαση στην Ευρώπη"...

Στατιστική : 20 αγώνες / 12 νίκες, 4 ισοπαλίες, 4 ήττες
Τέρματα : 31 υπέρ - 13 κατά (G.A. +18)
_____________________________________________________________


6) HEINZ HOHER (1.7.1983 - 25.11.1983)
Όπως είπαμε και πιο πάνω, οι "εκσυγχρονιστές" στη διοίκηση του Ολυμπιακού πείθουν τον Σταύρο Νταϊφά να διώξει τον "παππού" Κάζιμιρ Γκόρσκι που πήρε τον 2ο του τίτλο σε 4 χρόνια με την ομάδα, με το σκεπτικό οτι "υστερεί στην τακτική" και "αδυνατεί να οδηγήσει τον Ολυμπιακόν υψηλά εις τας Ευρώπας". Ο Νταϊφάς πείθεται και δεν κρατάει τον Πολωνό και βρίσκει τον αντικαταστάτη του που θα ενσαρκώσει το Ευρωπαϊκό όνειρο (ή - πιό σωστά - έτσι νόμιζε) στο πρόσωπο του Γερμανού Χάϊντς Χέερ.

Ο γεννηθείς στις 11/08/1938 στο Λεβερκούζεν, Χέερ, ξεκίνησε την επαγγελματική του ποδοσφαιρική καριέρα το 1963 απ'τη Ντούϊσμπουργκ. Τη σεζόν 1965-1966 μετακόμισε στην Ολλανδία για να φορέσει τα χρώματα της Τβέντε για να επιστρέψει την αμέσως επόμενη σεζόν και πάλι στα πάτρια εδάφη για να αγωνιστεί με τη Μπόχουμ, με τη φανέλα της οποίας έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας (όπου και συνετρίβη με 4-1 απ'την Κολωνία). Τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα το 1971 και ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στη Μπόχουμ ως προπονητής. Μάλιστα, έγινε ο μακροβιότερος προπονητής - μέχρι σήμερα - της Μπόχουμ, καθώς παρέμεινε στον πάγκο της για 7 χρόνια, μέχρι το 1980. Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα του απ'την Ντούϊσμπουργκ ώσπου το 1982 βρέθηκε στην Ελλάδα και στον ΠΑΟΚ. Με το Γερμανό στον πάγκο οι Θεσσαλονικείς είχαν πετύχει να αποκλείσουν την Γαλλική Σοσό, πράγμα που στη Θεσσαλονίκη πανηγυρίστηκε δεόντως και αποτελούσε το... κορυφαίο επίτευγμα της προπονητικής καριέρας του Χέερ. Προφανώς αυτό θα εκτίμησε ο Νταϊφάς για να φέρει το Γερμανό στο λιμάνι.

Ο Χέερ ξεκινάει με (αγχώδη) νίκη επί του Πανσερραϊκού στο Καραϊσκάκη (2-1) και την επόμενη αγωνιστική χάνει με 1-0 στη Λάρισα. Περιθώριο για περισσυλογή δεν υπήρχε, καθώς ακολουθούσε η αναμέτρηση με τον πανίσχυρο - ειδικά για τα κυβικά μιας Ελληνικής ομάδας εκείνη την εποχή - Άγιαξ. Ο Ολυμπιακός παίρνει "χρυσό" 0-0 στην Ολλανδία και μέσα στη γενική ευφορία για το μεγάλο αποτέλεσμα, έρχεται ο ΠΑΟΚ με μια ξεγυρισμένη... τεσσάρα (4-0) και δείχνει οτι κάτι δεν πάει καλά. Και πάλι όμως, ο Άγιαξ και ο Νίκος Αναστόπουλος θα σώσουν τον Γερμανό : Ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, 0-0 τελικό σκορ και 2-0 στην παράταση με μεγάλο παιχνίδι απ'τους Λεμονή - Αναστόπουλο και δύο γκολάρες του "μουστάκια". Θριαμβευτική πρόκριση για τον Ολυμπιακό και ο Χέερ χαιρετίζεται ως "ο αρχιτέκτων του θριάμβου".

Ακολουθεί ένα σερί τριών αγώνων χωρίς ήττα (Εθνικός 3-1, Απόλλων Καλαμαριάς 2-2, ΑΕΚ 1-0) και στο δρόμο του Ολυμπιακού η ισχυρή - τότε - Μπενφίκα. Ο Ολυμπιακός "πατάει κάτω" τους Πορτογάλους στο Καραϊσκάκη, κερδίζει με 1-0 ενώ ο Αναστόπουλος έχασε και πέναλτι (άουτ). Νέες θριαμβολογίες για τη μεγάλη εμφάνιση και τον Χέερ και ο Ολυμπιακός με κεκτημένη ταχύτητα κερδίζει τους επόμενους δύο αγώνες με Πανιώνιο (1-0) και Απόλλων Αθηνών (1-0). Στις 02/11/1983 όμως έρχεται η (ανώμαλη) προσγείωση : Ρεβάνς του αγώνα με τη Μπενφίκα στην Πορτογαλία. Οι Πορτογάλοι δεν αστειεύονται και στο πρώτο μισάωρο προηγούνται ήδη με 2-0 (17' Φιλίποβιτς, 27' Ντιαμαντίνο). Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο στέκεται καλύτερα, χάνει μεγάλη ευκαιρία στο 65' όταν το "τούβλο" του Χέρμπερτ Νόϊμαν "σκάει" στο δοκάρι του Μανουέλ Μπέντο και ο Ολυμπιακός θα χάσει τελικά με 3-0 και θα αποκλειστεί απ'τη συνέχεια του Κυπέλλου Πρωταθλητριών...

Σα να μην έφτανε αυτό, λίγες ημέρες αργότερα (06/11/1983) έρχεται ο Άρης και φεύγει με το "διπλό" απ'το Καραϊσκάκη (0-1), με τον κόσμο να αποδοκιμάζει τον Χέερ. Ακολουθεί μια εμφατική νίκη με 5-1 επί του ΠΑΣ Γιάννινα στο Καραϊσκάκη και τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο όταν ο Ολυμπιακός στα πλαίσια της 11ης αγωνιστικής "γκέλαρε" και στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ (0-0).

Στις 25/11/1983, ο Χέερ - με αφορμή τις φήμες για αντικατάσταση του απ'το Νίκο Αλέφαντο λόγω της κακής πορείας του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα - δηλώνει στις εφημερίδες πως "ο Ολυμπιακός χρειάζεται ενίσχυση στη μεταγραφική περίoδo τoυ Δεκεμβρίoυ". Ο Νταϊφάς με τη σειρά του δηλώνει στις εφημερίδες πως... λύθηκε η συνεργασία με τον Γερμανό προπονητή και υπηρεσιακός τεχνικός αναλαμβάνει ο μέχρι πρότινος βοηθός του, Θανάσης Μπέμπης.

Στατιστική : 15 αγώνες / 8 νίκες, 3 ισοπαλίες, 4 ήττες
Τέρματα :
18 υπέρ - 14 κατά (G.A. +4)
_____________________________________________________________


7) ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ (26.11.1983 - 30.11.1983)
Ο μέχρι πρότινος βοηθός του Αλκέτα Παναγούλια - και παλιά δόξα της ομάδας - Θανάσης Μπέμπης αναλαμβάνει καθήκοντα υπηρεσιακού τεχνικού μέχρι να επιτευχθεί συμφωνία με τον επόμενο προπονητή. Ο Μπέμπης κοουτσάρισε την ομάδα σε έναν αγώνα, στο νικηφόρο 5-0 επί του Αιγάλεω στο στάδιο Καραϊσκάκη στις 27/11/1983 πριν παραδώσει τη σκυτάλη.

Στατιστική : 1 αγώνας / 1 νίκη
Τέρματα : 5 υπέρ - 0 κατά (G.A. +5)
_____________________________________________________________


8) ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ (1.12.1983 - 12.3.1984)
Γεννηθείς στις 03/01/1939 ο Αλέφαντος, έκανε μια μάλλον αδιάφορη καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Η καριέρα του άρχισε από τον Αστέρα Εξαρχείων και συνεχίστηκε στον ΑΟ Χαλανδρίου, στον ΠΑΟ ΡΟΥΦ, στον Ολυμπιακό, στον Ατρόμητο Πειραιώς, στον Ολυμπιακό Χαλκίδας, στον Παναιγιάλειο, στον Πανελευσιναικό και τέλος στο Βύζαντα, όπου και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Κάπου εκεί άρχισε η ενασχόληση του με την προπονητική : Η πρώτη του ομάδα ήταν ο Αστέρας Εξαρχείων, με τον οποίο "έφαγε" 7 γκολ στην προπονητική του πρεμιέρα. Στη συνέχεια δούλεψε τη δεκαετία του '70 στον ΠΑΟ Ρούφ με τον οποίο άρχισε να "φτιάχνει" όνομα ως φέρελπις προπονητής, όταν συνέδεσε το όνομα του με την πορεία της ομάδας που έχασε την άνοδο στην τελευταία αγωνιστική.

Στη συνέχεια δούλεψε στον ΠΑΣ Γιάννινα και στον ΟΦΗ, δουλειές που του έδωσαν το "διαβατήριο" για την είσοδο του στον Ολυμπιακό. Τραχύς και οξύθυμος σα χαρακτήρας ο Αλέφαντος, δεν είχε φόβο να τα βάλει με κανέναν. Βγήκε κάποια στιγμή και δήλωσε οτι απολύθηκε απ'τον ΟΦΗ γιατί του'πε ο Βαρδινογιάννης να κάτσει να χάσει και αυτός κέρδισε. Ο - κατά τα λόγια του - αγαπημένος του Ολυμπιακός ήξερε οτι ήταν η ευκαιρία του να φτιάξει το όνομα του για τα καλά και να γίνει μορφή στον Ελλαδικό χώρο. Αλλά δυστυχώς, λύγισε απ'το άγχος και άρχισε να βλέπει φαντάσματα. "Το σύστημα κυνηγάει τον Αλέφαντο, θέλουν να μ'εξοντώσουν" ήταν η διαχρονική του ατάκα.

Ο Αλέφαντος στα 12 παιχνίδια πρωταθλήματος που έκατσε στον πάγκο πρόλαβε να κάνει 3 ήττες και να φέρει 2 ισοπαλίες, μένοντας πίσω στην κούρσα για την κατάκτηση του τίτλου, ενώ τα εμφανή συμπτώματα "ΔονΚιχωτισμού" τον καθιστούσαν ανυπόφορο στον Σταύρο Νταϊφά, ο οποίος μετά το νικηφόρο 1-0 επί του Απόλλωνα Αθηνών με τη γκολάρα του Χέρμπερτ Νόϊμαν στις 11/03/1984, του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. Ο δημοσιογράφος του "Έθνους" (τότε) Ανδρέας Μπόμης, είχε γράψει πως "το μέχρι πρότινος θεωρούμενο ως "μεγάλο ταλέντο της προπονητικής", ο Νίκος Αλέφαντος, έχασε το μεγάλο στοίχημα της καταξίωσης λόγω του ίδιου του του εαυτού". Αφιέρωμα στον Νίκο Αλέφαντο μπορείτε να βρείτε εδώ.

Στατιστική : 14 αγώνες / 9 νίκες, 2 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
23 υπέρ - 9 κατά (G.A. +14)
_____________________________________________________________


9) ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ (13.3.1984 - 7.5.1984)
Ο Αλέφαντος έχει φύγει τσακωμένος με το Νταϊφά (αλλά και με όλο τον κόσμο) τον οποίο χαρακτήρισε σε συνέντευξη του "Χίτλερ και Χιροχίτο" και ο Θανάσης Μπέμπης καλείται για δεύτερη φορά μέσα σε ένα τρίμηνο να βγάλει τα κάστανα απ'τη φωτιά. Ο Παναθηναϊκός πλησιάζει όλο και πιο πολύ στον τίτλο μετά το πέρασμα Αλέφαντου ενώ ο Ολυμπιακός με το Μπέμπη στον πάγκο θα παίξει καλή μπάλα και θα κάνει σε 7 αγώνες 4 νίκες και 3 ισοπαλίες, ενώ την τελευταία αγωνιστική θα υποδεχτεί τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη, που στο μεταξύ έχει ήδη κατακτήσει τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός πάλι θέλει μόνο νίκη για να μη μείνει εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων και οι "πράσινοι" ετοιμάζονται όπως δηλώνουν να κερδίσουν και να σηκώσουν την κούπα μέσα στο Καραϊσκάκη, αλλά να κάνουν "διπλό χουνέρι" στον Ολυμπιακό, αφήνοντας τον εκτός Ευρώπης. Ο Μπέμπης κάνει έκκληση στην ΕΠΟ να "στείλει... ποδήλατα στο Καραϊσκάκη για να κάνουν οι Παναθηναϊκοί το γύρο του Καραϊσκάκη, αφού τόσο πολύ το θέλουν". Ο Ολυμπιακός θα κερδίσει με 2-1 τον Παναθηναϊκό και θα βγεί στην Ευρώπη και ο Μπέμπης - πριν αποσυρθεί πάλι απ'τη θέση του πρώτου προπονητή - θα κάνει τη δήλωση-μνημείο : "Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και ας χάνει απ'το... Βούδα"...

Στατιστική : 8 αγώνες / 5 νίκες, 3 ισοπαλίες
Τέρματα :
13 υπέρ - 5 κατά (G.A. +8)
_____________________________________________________________


10) GEORG KESSLER (1.6.1984 - 29.4.1985)
Ο Γερμανο-Ολλανδός Γκέοργκ Κέσλερ (γεννηθείς στις 23/09/1932 στο Σααρμπρίκεν της Γερμανίας). Στη σχετικά σύντομη ποδοσφαιρικά καριέρα του, αγωνίστηκε στην Ολλανδία με τα χρώματα της Φορτούνα Σιτάρντ, όπου δεν πέτυχε κάτι το αξιόλογο. Αργότερα έγινε καθηγητής στο αθλητικό πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Εξελίχθηκε όμως σε απόλυτα επιτυχημένο προπονητή.

Στα μέσα της δεκαετίας του '60, ο Κέσλερ αποφασίζει να ακολουθήσει την προπονητική. Το 1965 προσλαμβάνεται απ'την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ολλανδίας ως μέλος του τεχνικού τιμ. Η ομοσπονδία αναγνωρίζει τις γνώσεις και τις ιδέες του και τον χρίζει βοηθό προπονητή, ενώ πολύ σύντομα (1966) προωθείται στην θέση του πρώτου προπονητή της εθνικής ομάδας της Ολλανδίας, όπου παραμένει μέχρι το 1970. Η συνέχεια τον βρίσκει στον πάγκο της Σπάρτα Ρότερνταμ (1970-1971) και με το πέρας της αγωνιστικής περιόδου "μεταναστεύει" στο Βέλγιο για να αναλάβει τις τύχες της ισχυρής τότε, Άντερλεχτ. Η σεζόν 1971-1972 είναι απόλυτα επιτυχημένη για τον Κέσλερ, καθώς κάνει το ντάμπλ με την Άντερλεχτ. Η νέα σεζόν τον βρήκε πάλι στην Άντερλεχτ, αλλά αρκετές κόντρες με τη διοίκηση της ομάδας τον οδηγούν στην αποχώρηση. Δε μένει άνεργος παρά μόλις λίγες εβδομάδες, καθώς η Ζβόλε στην Ολλανδία του προσφέρει συμβόλαιο. Στους Ολλανδούς έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 1974.

Σεζόν 1974-1975 και ο Κέσλερ μεταναστεύει και πάλι, αυτή τη φορά στη Γερμανία όπου αναλαμβάνει τις τύχες της Χέρτα. Στους Γερμανούς έμεινε μια τριετία (1974-1977) χωρίς να καταφέρει να κατακτήσει κάποιον τίτλο, αν και έφτασε πολύ κοντά (2ος στο πρωτάθλημα το 1975, φιναλίστ κυπέλλου Γερμανίας το 1977). Μετά τον τελικό του κυπέλλου Γερμανίας, Χέρτα και Κέσλερ "χωρίζουν" και ο Γερμανο-Ολλανδός ταξιδεύει στην Αυστρία για να αναλάβει την Ίνσμπρουκ, με την οποία κατέκτησε τον 3ο τίτλο της καριέρας του : Το κύπελλο Αυστρίας. Τα "πάτρια εδάφη" (Ολλανδία) όμως τον καλούσαν και πάλι...

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη και πάλι για λογαριασμό της ΑΖ Άλκμααρ, με την οποία "έκανε θαύματα". Ο Κέσλερ έχτισε μια πολύ καλή ομάδα, η οποία το 1981 έκανε το ντάμπλ στην Ολλανδία και έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου UEFA (όπου έχασε με 3-0 στην Αγγλία απ'την Ίπσουϊτς και κέρδισε 4-2 στην Ολλανδία). Ακολουθεί άλλη μια χρονιά στην Άλκμααρ και με το πέρας της σεζόν 1981-1982, ο Κέσλερ θεωρεί πως ο κύκλος του στην Άλκμααρ έκλεισε και μεταναστεύει ξανά στο Βέλγιο για να αναλάβει τη Μπρίζ, όπου έμεινε δύο χρόνια τερματίζοντας 5ος την 1η χρονιά και 3ος τη 2η. Κάπου εκεί έρχεται η πρόταση του Ολυμπιακού...

Ο Σταύρος Νταϊφάς δελεάζει τον Κέσλερ με την προοπτική της κατάκτησης του ντάμπλ και της καλής πορείας στην Ευρώπη. Ο Γερμανο-Ολλανδός προπονητής αποδέχεται την πρόταση και κατεβαίνει στο λιμάνι. Ο Ολυμπιακός ξεκινάει με τρείς σερί νίκες (Ξαμάξ 1-0, Ηρακλής 1-0, Παναχαϊκή 4-0), παίρνει την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου UEFA (2-2 με Ξαμάξ στην Ελβετία) και κερδίζει άνετα 3-1 τον Πιερικό. Έρχονται όμως δύο ήττες που έφεραν αναταραχή : Η... καθιερωμένη στάση της Τούμπας (0-1) και η απρόσμενη ήταν απ'την Ρουμανική Ουνιβερτσιτάτεα Κραϊόβα (1-0). Οι... αναταράξεις έγιναν πιο έντονες όταν η Κραϊόβα κέρδισε με 0-1 και στην Ελλάδα και άφησε έξω τον Ολυμπιακό νωρίς - νωρίς, με τον Κέσλερ να γίνεται δέκτης δριμύτατης κριτικής απ'τον τύπο. Η σεζόν συνεχίζεται με πολλή γκρίνια, ο Ολυμπιακός δεν καταφέρνει να κερδίσει σε κανένα ντέρμπι (με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, 2-1) και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι τέσσερις σερί ισοπαλίες (με Παναθηναϊκό 1-1, με Απόλλωνα Αθηνών 1-1, με Άρη 0-0 και Εθνικό 0-0) που έθεταν τη συμμετοχή του Ολυμπιακού την επόμενη περίοδο στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα σε κίνδυνο. Ο Κέσλερ απολύθηκε αμέσως μετά την ισοπαλία με τον Εθνικό, την 25η αγωνιστική.

Ο Κέσλερ δεν έμεινε στα αζήτητα. Πηγαίνει στη Γερμανία όπου βρίσκει δουλειά στην Κολωνία την οποία οδηγεί στον τελικό του κυπέλλου UEFA (όπου έχασε το κύπελλο στον διπλό τελικό απ'τη Ρεάλ Μαδρίτης - ήττα με 5-1 στο Μπερναμπέου και νίκη με 2-0 στη Γερμανία). Την ίδια σεζόν, σε συνέντευξη του (όντας προπονητής της Κολωνίας),ο Κέσλερ άνοιξε το στόμα του και έριξε... τούβλα. Μίλησε για απόπειρα δωροδοκίας του Νίκου Βαμβακούλα, υποστήριξε οτι το πρωτάθλημα δόθηκε στον ΠΑΟΚ με πολιτικά μέσα ενώ δε δίστασε να χαρακτηρίσει τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, Γιώργο Βαρδινογιάννη "Νονό του ποδοσφαίρου"!

Στατιστική : 35 αγώνες / 18 νίκες, 8 ισοπαλίες, 9 ήττες
Τέρματα :
62 υπέρ - 27 κατά (G.A. +35)
_____________________________________________________________


11) ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ (30.4.1985 - 16.6.1985)
Τρίτο και τελευταίο πέρασμα του Θανάση Μπέμπη απ'τον πάγκο του Ολυμπιακού. Αυτή τη φορά αναλαμβάνει να καλύψει το κενό του Γκέοργκ Κέσλερ τις τελευταίες 5 αγωνιστικές. Ο Μπέμπης φέρνει 3 νίκες και 2 ισοπαλίες αλλά ο Ολυμπιακός τερματίζει 4ος και μένει εκτός Ευρώπης, καθώς τις 4 θέσεις πήραν ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ, η κυπελλούχος Λάρισα και οι Παναθηναϊκός (2ος) και ΑΕΚ (3η). Ο Μπέμπης δεν ξανακάθησε στον πάγκο του Ολυμπιακού, αλλά έχει ένα σπάνιο ρεκόρ : Στις τρείς θητείες του στον πάγκο του Ολυμπιακού και σε σύνολο 14 αγώνων, ο Ολυμπιακός δε γνώρισε την ήττα (9 νίκες / 5 ισοπαλίες) !

Στατιστική : 5 αγώνες / 3 νίκες, 2 ισοπαλίες
Τέρματα : 14 υπέρ - 4 κατά (G.A. +10)
_____________________________________________________________


12) ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (20.6.1985 - 11.10.1986)
Οι Αλέφαντος - Μπέμπης αποτελούν παρελθόν - για διαφορετικούς λόγους ο καθένας - και το χρίσμα παίρνει ο πολύπειρος Αντώνης Γεωργιάδης, που την περασμένη σεζόν είχε εργαστεί στην ΑΕΚ την οποία και οδήγησε στο κύπελλο UEFA. "Δάσκαλος" χαρακτηριζόταν ο έμπειρος τεχνικός που εκτός της ΑΕΚ είχε οδηγήσει και τη Λάρισα στον τελικό κυπέλλου του 1984 (όπου έχασε απ'τον Παναθηναϊκό), αλλά ο Ολυμπιακός ήταν δύσκολο καράβι και σε δύσκολη περίοδο και μάλιστα με πολλούς δυσαρεστημένους "ναύτες" : Ο φύσει επιθετικός Ολυμπιακός δε μπορούσε να συμβιβαστεί με πρακτικές και λογικές "προσέχουμε την άμυνα", "κρατάμε το μηδέν και βλέπουμε για μπροστά", αλλά και με προπονητικές αλχημείες που ο προπονητής ευελπιστούσε οτι θα πετύχουν λόγω της αξίας των παικτών του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός έχασε κάθε ελπίδα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος απ'τη 12η αγωνιστική, όταν σε 12 αγώνες πρωταθλήματος είχε 3 ισοπαλίες, 6 ήττες και μόλις 3 νίκες! Η καλή πορεία όμως στο κύπελλο Ελλάδος και ένα σερί 6 αγώνων χωρίς ήττα (5 νίκες - 1 ισοπαλία) έδωσαν "πίστωση χρόνου" στο Γεωργιάδη. Ώσπου έρχεται το βράδυ της 28ης Μαΐου του 1986... Παναθηναϊκός εναντίον Ολυμπιακού στον τελικό του κυπέλλου. Αναστάτωση και ανησυχία στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο για τις επιλογές του Γεωργιάδη, ανήσυχοι οι παίκτες και ανήσυχοι οι οπαδοί που βλέπουν τον Ολυμπιακό να πελαγοδρομεί στο γήπεδο και να επιστρέφει στα αποδυτήρια στο ημίχρονο πίσω στο σκορ με γκολ του Βαγγέλη Βλάχου απ'το 25ο λεπτό. Στο 2ο ημίχρονο ο Γεωργιάδης κάνει... θαύματα, βγάζοντας το Βαΐτση και βάζοντας ως κρυφό φορ τον... Αντώνη Κασδοβασίλη (έναν εκ των αμυντικών της ομάδας). Η ομάδα γίνεται μπάχαλο, ο Παναθηναϊκός βάζει 2 γκολ σε ένα πεντάλεπτο με τους Δημόπουλο - Σαραβάκο, ο οποίος θα κλείσει και το σκορ δίνοντας διαστάσεις θριάμβου στη νίκη του Παναθηναϊκού (4-0), τη στιγμή που η πιο επιεικής έκφραση που ακούγεται στις εξέδρες για το Γεωργιάδη είναι το "ευτυχώς που τελείωσε η σεζόν να γλυτώσουμε απ'το μαλάκα"...

Ο Νταϊφάς όμως έχει εμπιστοσύνη στον (φίλο του) Γεωργιάδη και παρά το πολύ βαρύ και... αχώνευτο 4-0 του τελικού, τον διατηρεί προς γενική κατάπληξη και τη νέα σεζόν. Οι οπαδοί της ομάδας με δυσκολία καταπίνουν την παραμονή του αλλά σωπαίνουν για το καλό της ομάδας. Η σεζόν αρχίζει και ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται πολύ περισσότερο απ'ότι δείχνουν οι δύο νίκες με 3-0, 3-0 έναντι της αδύναμης Ουνιόν Σπορτίβ του Λουξεμβούργου (με τον προπονητή της να δηλώνει πως "έτσι που παίζουν οι Έλληνες, δε πάνε πουθενά ούτε στην Ευρώπη, αλλά ούτε και στη χώρα τους") και σε 4 αγωνιστικές στην Ελλάδα έχει φέρει 2 νίκες - 2 ισοπαλίες. Ο κόσμος εκνευρίζεται και γιουχάρει γι'αυτά που βλέπουν τα μάτια του και εν τέλει ο Νταϊφάς υποκύπτει στη λαϊκή απαίτηση και απολύει το Γεωργιάδη μετά το βαρύ 4-1 απ'τον ΠΑΟΚ στις 05/10/1986. Δεύτερη "τεσσάρα" σε διάστημα πέντε μηνών, πάει πολύ...

Στατιστική : 48 αγώνες / 25 νίκες, 10 ισοπαλίες, 13 ήττες
Τέρματα :
89 υπέρ - 59 κατά (G.A. +30)
_____________________________________________________________


13) ΑΛΚΕΤΑΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ (12.10.1986 - 19.11.1987)
Ένας παλιός γνωστός έρχεται για να βγάλει το... φίδι απ'την τρύπα στον Ολυμπιακό. Η άθλια εικόνα της ομάδας, ο χαμένος τελικός απ'τον Παναθηναϊκό την περασμένη σεζόν αλλά και η νέα "τεσσάρα" απ'τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα είχε εξοργίσει τους οπαδούς της ομάδας, που ζητούσαν την κεφαλή του Αντώνη Γεωργιάδη επί πίνακι. Η κατάσταση στο εσωτερικό της ομάδας ήταν επίσης εκρηκτική, καθώς οι κόντρες των αστεριών της ομάδας (Αναστόπουλος - Μητρόπουλος) με τη διοίκηση ήταν συνεχείς και έντονες, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλοι υπο αμφισβήτηση (από τον κόσμο). Η απόλυση του Γεωργιάδη χαιρετίστηκε με ανακούφιση, όπως και η επιστροφή του Παναγούλια.

Ο Παναγούλιας, μετά την προηγούμενη θητεία του στον Ολυμπιακό είχε επιστρέψει στην Αμερική όπου και έγινε προπονητής της εθνικής ανδρών των Ηνωμένων Πολιτειών για τη διετία 1983-1985, ενώ το 1984 είχε κοουτσάρει και την Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Επιστροφή στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, λοιπόν και ο "Mr. Alkis" καλείται να επαναφέρει τις ισορροπίες και να κάνει την ομάδα αξιόμαχη και ικανή να διεκδικήσει τον τίτλο, που είχε να κατακτήσει απ'το 1983.

Το ξεκίνημα δεν ήταν το ιδανικό, καθώς στο πρώτο παιχνίδι με τον Παναγούλια στον πάγκο, ο Ολυμπιακός φιλοδωρείται με 4 γκολ στο "Ντε Μέερ" απ'τον Άγιαξ (των Ράϊκαρντ, Μιούρεν, Φαν Μπάστεν) και μένει έξω απ'τη συνέχεια του κυπέλλου Κυπελλούχων, ουσιαστικά. Ακολουθεί όμως ένα τρομερό σερί 16 αγώνων χωρίς ήττα σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη ( 13 νίκες, 3 ισοπαλίες ! ) που βάζει τον Ολυμπιακό σε τροχιά... ντάμπλ. Μπορεί ο Πανιώνιος να ανέκοψε τη φόρα του Ολυμπιακού στο κύπελλο και να τον άφησε έξω στη φάση των "16", αλλά με μπροστάρηδες τους "Αναστό" - "Μητρό" και 11 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες (και άλλες τρείς νίκες "στα χαρτιά" λόγω της απεργίας των περισσοτέρων ΠΑΕ εκείνη τη σεζόν - ο Ολυμπιακός είχε πεί πως θα συμμετάσχει στην απεργία αν συμμετάσχουν και οι Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, πράγμα που οι κιτρινοπράσινοι απέκλεισαν), ο Ολυμπιακός φέρνει και πάλι τον τίτλο στο μεγάλο λιμάνι.

Η νέα σεζόν (1987-1988) όμως ήταν η αρχή της καταστροφής του Ολυμπιακού :Η έναρξη των "πέτρινων χρόνων". Τα εγκλήματα της προετοιμασίας, η απίστευτη προχειροδουλειά στο μεταγραφικό σχεδιασμό και τα κακά αποτελέσματα (σε συνδυασμό με το 1-4 απ'τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ), οδηγούν τον Παναγούλια σε παραίτηση "για λόγους υγείας". Λίγες ημέρες μετά ανέλαβε τον Άρη...

Στατιστική : 44 αγώνες / 26 νίκες, 8 ισοπαλίες, 10 ήττες
Τέρματα :
71 υπέρ - 44 κατά (G.A. +27)
_____________________________________________________________


14) ΠΑΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ (20.11.1987 - 2.12.1987)

"Εποχή Κοσκωτά" στον Ολυμπιακό. Ο μεγαλοαπατεώνας - μεγαλοτραπεζίτης - μεγαλοεκδότης έχει βγεί στο προσκήνιο και διαπραγματεύεται με τον Νταϊφά την αγορά του Ολυμπιακού. Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας όμως είναι εν εξελίξει και με τον Παναγούλια να έχει παραιτηθεί, ο κλήρος πέφτει στον - εκ των βοηθών του - Παύλο Γρηγοριάδη. Παλαιός ποδοσφαιριστής της ομάδας χωρίς προπονητική εμπειρία, κλήθηκε να διαχειριστεί την ομάδα προσωρινά μέχρι η νέα διοίκηση να αναλάβει και να φέρει αντικαταστάτη. Ο Γρηγοριάδης κοουτσάρισε τον Ολυμπιακό στα παιχνίδια πρωταθλήματος με Εθνικό (0-0) στο Καραϊσκάκη (ως φιλοξενούμενος) και Ηρακλή (1-2) στο ΟΑΚΑ.

Στατιστική : 2 αγώνες / 1 ισοπαλία, 1 ήττα
Τέρματα : 1 υπέρ - 2 κατά (G.A. -1)
_____________________________________________________________

15) THIJS LIBREGTS (3.12.1987 - 8.2.1988)
Ο Τάϊς Λίμπρεχτς ξεκίνησε την καριέρα του στην Εξέλσιορ, όπου δούλεψε απ'το 1975 έως το 1980. Ανέλαβε στη συνέχεια την Αϊντχόφεν την οποία έφερε μέχρι τη 2η θέση τη σεζόν 1981-1982. Στη συνέχεια μεταπήδησε στη Φέγενορντ όπου και έκανε το νταμπλ απ'την πρώτη του σεζόν. Το Νοέμβριο του 1984 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη, όπου έμεινε μέχρι το 1986. Την επόμενη σεζόν ανέλαβε τον ΠΑΟΚ όπου έμεινε μόλις 5 μήνες, και το Δεκέμβρη του 1987 ήρθε στον Ολυμπιακό με σκοπό να τον αναστήσει, καθώς η ομάδα βρισκόταν στη ζώνη του υποβιβασμού!

Δύσκολος χαρακτήρας ο Ολλανδός. Αυστηρός, τελειομανής και... ρατσιστής. Στη Φέγενορντ είχε γίνει δέκτης παραπόνων και απειλών γιατί επανειλημμένως αποκαλούσε τον νεαρό τότε, Ρουντ Γκούλιτ, "μαυρούκο". Ο Λίμπρεχτς ουδέποτε αρνήθηκε τον χαρακτηρισμό και είπε οτι είναι... απλά ένα παρατσούκλι. Δε τα πήγαινε καλά με τις βεντέτες και τους Λατινοαμερικάνους και... έχασε τον ύπνο του όταν ο Κοσκωτάς έφερε στο λιμάνι "πακέτο" τον Ουρουγουανό Ντιέγκο Αγκίρε και το συγχωρέμενο Αργεντινό Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες.

1987-1988 λοιπόν και ο Ολυμπιακός σε 9 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα δεν είχε σταυρώσει νίκη (5 ισοπαλίες - 4 ήττες) και βρισκόταν στη 15η θέση της βαθμολογίας! Η ομάδα είχε "καεί" απ'την... εκπληκτική ιδέα της προετοιμασίας στην Αμερική, το ιδιοκτησιακό καθεστώς έχει αλλάξει και έχει μπεί ο Κοσκωτάς στο παιχνίδι ο οποίος φέρνει το Λίμπρεχτς λίγες ημέρες πριν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, έχοντας αλλάξει ταυτόχρονα σχεδόν... όλη την ομάδα : Αγκίρε, Χαντζίδης, Δρακόπουλος, Φούνες, Κριεζής, Μουστακίδης, Νεντίδης, Παχατουρίδης, Παπαθεοδώρου, Πλίτσης, Σοφιανόπουλος, Ταληκριάδης, Τσαλουχίδης, Τσιαντάκης έρχονται και Χαρδαλιάς, Χάβος, Καζιμιέρσκι, Κωστίκος, Παπαχρήστου, Παπαμιχαήλ, Σάντμπεργκ, Σεμερτζίδης, Τόγιας, Βαΐτσης, Βούζας, Ζελιλίδης και Ψεύτης φεύγουν. Ο Λίμπρεχτς αναγκάζεται να παρατάξει μια 11άδα που ποτέ δεν έχει ξαναπαίξει μαζί και ο διασυρμός απ'τον ΠΑΟΚ στις Σέρρες με 6-1 είναι φυσικό επακόλουθο. 10 αγώνες χωρίς νίκη για τον Ολυμπιακό, με 5 βαθμούς συγκομιδή μόνο και τέρματα 8 υπέρ - 20 κατά! Πολύ δύσκολο έργο για τον Λίμπρεχτς εν όψει...

... που παραδόξως φαίνεται να τα βγάζει πέρα. Ο Ολλανδός καταφέρνει να "βρεί" σιγά σιγά έναν κορμό και ο Ολυμπιακός αρχίζει να κερδίζει και να απομακρύνεται απ'την επικίνδυνη ζώνη. Στις επόμενες 6 αγωνιστικές ο Ολυμπιακός κάνει τρείς νίκες και τρείς ισοπαλίες και "ξεκολλάει" απ'τον πάτο της βαθμολογίας, ενώ περνάει εύκολα το εμπόδιο του Ολυμπιακού Βόλου για το κύπελλο Ελλάδος. Έρχεται άλλη μια ισοπαλία με την ΑΕΚ (1-1) και ακολουθεί μια ήττα με 0-2 πάλι απ'την ΑΕΚ, για το κύπελλο Ελλάδος. Ο Κοσκωτάς που θέλει να συνδυάσει την πρώτη του χρονιά στην προεδρία με τίτλο θεωρεί υπεύθυνο της ήττας το Λίμπρεχτς και σε συνδυασμό με το γεγονός πως τον είχε "στη μπούκα" λόγω της "γκρίνιας" του για την παρεμβατικότητα του "μικρού" Κοσκωτά (Σταύρου) στην ομάδα, χωρίς δεύτερη σκέψη τον απομακρύνει απ'τον πάγκο της ομάδας, σχεδόν 2,5 μήνες μόλις μετά την πρόσληψη του!

Στατιστική : 11 αγώνες / 5 νίκες, 4 ισοπαλίες, 2 ήττες
Τέρματα :
18 υπέρ - 15 κατά (G.A. +3)
_____________________________________________________________


16) ΠΑΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ (9.2.1988 - 15.5.1988)
Ο "γκρινιάρης" Ολλανδός αποτελεί παρελθόν για την ομάδα και ελλείψει εναλλακτικών λύσεων, καλείται ο Παύλος Γρηγοριάδης εκ νέου να "βγάλει" τη σεζόν. Ο Γρηγοριάδης "πατάει" στο πλάνο του Λίμπρεχτς και φέρνει 6 νίκες, 5 ισοπαλίες και 2 ήττες στο πρωτάθλημα, ενώ στο κύπελλο φτάνει μέχρι τον τελικό όπου τον χάνει απ'τον Παναθηναϊκό με 4-3 στα πέναλτι. Με τη λήξη του πρωταθλήματος και την κατάκτηση του απ'τη Λάρισα, ο ίδιος ο προπονητής των Λαρισινών, Γιάτσεκ Γκμοχ, ανακοινώνει οτι φεύγει απ'τη Λάρισα, αποδεχόμενος την πρόταση του Κοσκωτά για να αναλάβει τον Ολυμπιακό!

Στατιστική : 19 αγώνες / 9 νίκες, 7 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
31 υπέρ - 18 κατά (G.A. +13)
_____________________________________________________________


17) JACEK GMOCH (1.6.1988 - 8.3.1989)
Ο γεννηθείς στις 13/01/1939 Γιάτσεκ Γκμοχ υπήρξε ποδοσφαιριστής της Λέγκια Βαρσοβίας με την οποία κατέκτησε 2 φορές το κύπελλο Πολωνίας, ενώ φόρεσε και 35 φορές τη φανέλα της εθνικής Πολωνίας. Ένας σοβαρός τραυματισμός όμως σε φιλικό αγώνα τερματίζει πρόωρα την καριέρα του και ο Γκμοχ αποφασίζει να ακολουθήσει την προπονητική. Η καριέρα του ξεκίνησε εκεί που τερμάτισε η ποδοσφαιρική του : Στη Λέγκια. Διετέλεσε βοηθός του "παππού" Κάζιμιρ Γκόρσκι για τη διετία 1969-1971 όπου και ανέλαβε τις τύχες της 1ης ομάδας όπου και παρέμεινε ως το 1974. Τη διετία 1974-1976 πήγε στην Αμερική για σπουδές και επέστρεψε για να αναλάνει την εθνική ανδρών της Πολωνίας της οποίας ηγήθηκε στο παγκόσμιο κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή (η Πολωνία κατετάγη 5η).

Το 1979 μετακομίζει στη Νορβηγία και αναλαμβάνει τη Σκάϊντ. Δεν έμεινε πολύ καθώς δέχτηκε την πρόταση του ΠΑΣ Γιάννινα για να αναλάβει την ομάδα, την οποία και αποδέχθηκε. Στη συνέχεια πήγε στον Απόλλωνα Αθηνών, στη Λάρισα και το μεγάλο του "μπαμ" το έκανε με τον Παναθηναϊκό το 1983, όπου κατέκτησε το νταμπλ στην Ελλάδα και έφτασε μέχρι τους "4" του κυπέλλο πρωταθλητριών την επόμενη σεζόν. Το καλοκαίρι του 1985 "τα σπάει" με το Γιώργο Βαρδινογιάννη και αναλαμβάνει τις τύχες της ΑΕΚ όπου έμεινε μόλις μια σεζόν για να επιστρέψει τελικά στη Λάρισα. Η εκπληκτική σεζόν της Λάρισας και η κατάκτηση του πρωταθλήματος εν τέλει αποτέλεσαν το διαβατήριο του για τον πάγκο του Ολυμπιακού.

Η νέα σεζόν ξεκινάει "με όνειρα χίλια". Ένα ρόστερ από παικταράδες, ένας προπονητής-τοτέμ (ο Γκμοχ - στα ντουζένια του τότε - μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '80 θεωρούταν - και ήταν - ότι ο Μπάγεβιτς για τη δεκαετία του '90) και ένας πρόεδρος που "χώνει χρήμα" στην ομάδα, ήταν το ιδανικό τρίπτυχο για την κατάκτηση των πρωτείων στην Ελλάδα και το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Όλα καλά ως εδώ, αλλά ο Κοσκωτάς δεν είχε υπολογίσει κάτι : Όταν μαζεύονται πολλές ισχυρές προσωπικότητες στον ίδιο χώρο, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν τριβές. Ο Γκμοχ, λάτρης της πειθαρχίας και της σκληρής προπόνησης, δε μπόρεσε ποτέ να καταλάβει πως δεν είχε να κάνει με τους βολικούς Πολωνούς της Λάρισας (Κμίετσικ, Άνταμτσικ) και με ταλαντούχους νεαρούς (Αθανασίου, Καραπιάλης), αλλά με τεράστιες προσωπικότητες που δε τους αρέσει να τους επιβάλλονται "με το άγριο".

Οι κόντρες του Γκμοχ με τους Ντέταρι (κυρίως) και Φούνες ήταν μνημειώδεις και το πολυπληθές ρόστερ με ισάξιους σχεδόν παίκτες προκαλούσε γκρίνιες γιατί έπαιζαν οι μεν και δεν έπαιζαν οι δε. Τέλος πάντων, ο Ολυμπιακός ξεκινάει τη σεζόν με δύο νίκες για τα προκριματικά του κυπέλλου (Καβάλα 2-1, Ξάνθη 3-1) και μπαίνει "με το δεξί" στο πρωτάθλημα (2-0 με Απόλλωνα Αθηνών), αλλά στη συνέχεια κάνει τρείς διαδοχικές γκέλες : Μια ισοπαλία (2-2 με Ηρακλή) και 2 ήττες (1-2 με ΟΦΗ, 0-1 με ΠΑΟΚ). Στη συνέχεια ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά, με την ομάδα να είναι σαφώς επηρρεασμένη απ'τις εξελίξεις και με αβέβαιο το ιδιοκτησιακό να πετυχαίνει στους προσεχείς τέσσερις αγώνες τρείς νίκες, αλλά να χάνει απ'τον Παναθηναϊκό με 2-1. Έτσι, μέσα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων, με τον Ολυμπιακό ουσιαστικά "ακέφαλο", άλλη μια σεζόν χάθηκε : Ο Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες αγανάκτησε με τον Γκμοχ και... αποστάτησε το Δεκέμβρη, ζητώντας μεταγραφή, χαροποιώντας τον Πολωνό προπονητή, ενώ ο Λάγιος Ντέταρι ήταν πολύ... σκληρός για τα δόντια του και ουσιαστικά έθεσε θέμα "ή αυτος ή εγώ". Ο κόσμος - που παραδοσιακά έπαιρνε το μέρος της "βεντέτας", αλλά και που δεν "πολυπήγαινε" τον Γκμοχ, λόγω του "πρασινοκίτρινου" παρελθόντος του - ζητάει την απομάκρυνση του και ο Γιάτσεκ Γκμοχ θα αποτελέσει παρελθόν μετά την 22η αγωνιστική. Τη θέση του πήραν οι δύο βοηθοί του, Γιάννης Γούναρης και Γιάννης Παπαμάλης.

Στατιστική : 26 αγώνες / 14 νίκες, 6 ισοπαλίες, 6 ήττες
Τέρματα :
43 υπέρ - 22 κατά (G.A. +21)
_____________________________________________________________


18) ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΜΑΛΗΣ (9.3.1989 - 11.3.1989)

Ο Κοσκωτάς αποτελεί παρελθόν και ο Ολυμπιακός έχει περάσει στην εποχή Σαλιαρέλη. Το μοναδικό αξιοσημείωτο της... διήμερης θητείας του Γιάννη Παπαμάλη ως πρώτος προπονητής στον πάγκο του Ολυμπιακού, ήταν πως ενώ ο νέος πρόεδρος, Αργύρης Σαλιαρέλης τον επέλεξε για πρώτο προπονητή μέχρι το τέλος της σεζόν, μετά από 2 ημέρες τον αντικατέστησε με τον... άλλο βοηθό του Γκμοχ και παλιό παίκτη της ομάδας, Γιάννη Γούναρη, ως πιο κατάλληλο για να κοουτσάρει την ομάδα στα κρίσιμα ματς που ακολουθούσαν !
_____________________________________________________________


19) ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ (12.3.1989 - 21.5.1989)
Ο Ολυμπιακός, παρά τις 5 ισοπαλίες και τις 4 ήττες που είχε επί Γκμοχ, παρέμενε στο παιχνίδι του τίτλου μέχρι την προτελευταία αγωνιστική : Αν κέρδιζε την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, του αρκούσε και ισοπαλία στη Λάρισα την τελευταία αγωνιστική για να πάρει το πρωτάθλημα. Ο γραφικός Σαλιαρέλης είναι τόσο σίγουρος για τη νίκη του Ολυμπιακού, που έχει φτιάξει μια τούρτα με λογότυπο "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΕΚ 4-0", την οποία είχε πει ότι θα έκοβε με την ομάδα στον πύργο του στην Αίγινα. Ο... χαλίφης στη θέση του χαλίφη, ο (νέος) υπηρεσιακός προπονητής Γιάννης Γούναρης "φτιάχνει κλίμα", κάνοντας την αλησμόνητη δήλωση : "Ο Ολυμπιακός είναι 'Ο', δηλαδή αρσενικό, ενώ η ΑΕΚ είναι 'Η', δηλαδή θηλυκό... και ξέρετε τι κάνει το αρσενικό στο θηλυκό".

Στον αγώνα : Ο Ολυμπιακός "σφυροκοπά" την ΑΕΚ επί 80' και χάνει απίστευτες ευκαιρίες, αλλά στη μία και μοναδική της αντεπίθεση η ΑΕΚ θα σκοράρει με τον Καραγκιοζόπουλο και θα πάρει το πρωτάθλημα. Ο Παναγιώτης Σοφιανόπουλος θα σχολιάσει : "Χάσαμε, αλλά τουλάχιστον γλυτώσαμε την ξενάγηση στον πύργο των φαντασμάτων"...

Ο Ολυμπιακός πέτυχε έτσι να τερματίσει 2ος πίσω απ'την ΑΕΚ, η οποία ΑΕΚ στοίχιζε ολόκληρη όσο στοίχισαν στον Ολυμπιακό μόνο ο Ντέταρι με το Μηνά Χαντζίδη (και πολύ λέω). 3ος ήταν ο Παναθηναϊκός και 4ος ο Ηρακλής. Τουλάχιστον εξασφαλίστηκε η συμμετοχή στο κύπελλο UEFA της νέας σεζόν, παρ'όλο το διοικητικό χάος που είχε προηγηθεί. Φυσικά ούτε συζήτηση για ανανέωση των συμβολαίων των Παπαμάλη - Γούναρη.

Στατιστική : 8 αγώνες / 3 νίκες, 4 ισοπαλίες, 1 ήττα
Τέρματα :
16 υπέρ - 9 κατά (G.A. +7)
_____________________________________________________________


20) ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ (1.6.1989 - 25.9.1989)
Το προπονητικό δίδυμο Γούναρη-Παπαμάλη έχει αποχωρήσει με το τέλος της σεζόν και τη θέση του έχει πάρει (προσωπική επιλογή Σαλιαρέλη) ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός, Μίλτος Παπαποστόλου. Μετρίων προπονητικών δυνατοτήτων ο άλλοτε πρόεδρος του συνδέσμου Ελλήνων προπονητών, επι της ουσίας δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Ο κόσμος δε τον πολυσυμπαθούσε κιόλας, λόγω των γνωστών "κίτρινων" αισθημάτων του. Η "ομερτά" των οπαδών κράτησε λίγο. Στο διάστημα 20/08/1989 - 10/09/1989 ο Ολυμπιακός είχε μία ισοπαλία και τρείς νίκες στη φάση των ομίλων του κυπέλλου Ελλάδας : Μια εμφατική νίκη με 8-0 επί του Ηροδότου, ένα 2-0 επί της Σπάρτης, ένα αγχώδες 4-3 επί της Κορίνθου και μιά "λευκή" ισοπαλία (0-0) με την - αγωνιζόμενη τότε στην Γ' Εθνική - Καλλιθέα. Ο κόσμος μουρμούριζε για τη διαχείριση της ομάδας απ'τον Παπαποστόλου, καθώς με Ντέταρι στα χαφ και Αναστόπουλο - Μητρόπουλο μπροστά, περίμενε τουλάχιστον τέτοια ματς να τα "καθαρίζει" χωρίς προβλήματα.

Η ομερτά "έσπασε" στις 13/09/1989, στον 1ο γύρο του κυπέλλου UEFA. Ο Ολυμπιακός είχε κληρωθεί να αντιμετωπίσει την παντελώς άγνωστη στο Ελληνικό κοινό, Ραντ Βελιγραδίου. Ομάδα μικρομεσαία στο πρωτάθλημα της πάλαι ποτέ ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, από "σπόντα" κατάφερε να πλασαριστεί σε θέση εξόδου στο UEFA. Ο πρώτος αγώνας είχε οριστεί να διεξαχθεί στο FK Rad Stadium, το οποίο ήταν ένα συμπαθητικό γηπεδάκι σαν αυτά που πάνε οι ομάδες στο εξωτερικό και κάνουν προετοιμασία : Γύρω γύρω δέντρα, κόσμος που έβγαζε βόλτα το σκύλο, παιδιά με ποδήλατα και τέτοια. Οι ιδέες και η... έξυπνη τακτική του Παπαποστόλου - ήτοι "όλοι πίσω, να κρατήσουμε το μηδέν", έφερε τον Ολυμπιακό σε δεινή θέση καθώς μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα έχανε με 2-0 και έβλεπε οτι αποχαιρετούσε το κύπελλο UEFA και πάλι, από πολύ νωρίς. Το "φιλί της ζωής" ήρθε από το γκολ του Τσαλουχίδη στο 90' που έδωσε ελπίδες για τον επαναληπτικό, αλλά το γυαλί στις σχέσεις οπαδών - Παπαποστόλου είχε ραγίσει. Η ισοπαλία στις Σέρρες (1-1) με τον Πανσερραϊκό απλά όξυνε την κατάσταση. Ο Γιώτης Τσαλουχίδης ήδη μουρμούριζε για τον παραγκωνισμό του (κολλητού του) Ηλία Ταληκριάδη και τη χρησιμοποίηση του Παναγιώτη Μολακίδη κάτω απ'τα δοκάρια. Κάπου εκεί αναλαμβάνει δράση ο Λάγιος Ντέταρι. Μετά το νικηφόρο 3-0 επί του Ιωνικού στις 24/09/1989 με δικό του χατ-τρικ, ζητάει να δεί το Σαλιαρέλη όπου και τον πείθει να απολύσει τον Παπαποστόλου και να προσλάβει στη θέση του τον... πεθερό του, Ίμρε Κόμορα. Ο Σαλιαρέλης λέει "Ναί" γνωρίζοντας οτι έτσι θα ικανοποιήσει και τη "λαϊκή απαίτηση" και έτσι ο Παπαποστόλου φεύγει απ'τον Ολυμπιακό πριν καλά-καλά κλείσει τρίμηνο...

Στατιστική : 7 αγώνες / 4 νίκες, 2 ισοπαλίες, 1 ήττα
Τέρματα :
19 υπέρ - 6 κατά (G.A. +13)
_____________________________________________________________


21) IMRE KOMORA (26.9.1989 - 27.5.1990)
Σόδομα και... Κόμορα. Γεννηθείς στις 05/06/1940 ο Ούγγρος έκανε "όνομα" παίζοντας στη Χόνβεντ τη δεκαετία του '60, ενώ κατέκτησε και το χρυσό μετάλλιο αγωνιζόμενος με την Ουγγαρία στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1964. Η πρώτη του δουλειά ως προπονητής ήταν το 1986, όταν διετέλεσε ομοσπονδιακός τεχνικός της Ουγγαρίας. Απο εκεί και πέρα όμως... τίποτα. Ώσπου ο καλός του ο... γαμπρός, του βρήκε δουλειά, για να μη πλήττει στην Ελλάδα. Ήταν κοινό μυστικό πάντως, οτι το κουμάντο στον καταρτισμό της 11άδας το έκανε ο Λάγιος...

Μετά την "ανταρσία του Ντέταρι" που οδήγησε στην αποπομπή Παπαποστόλου, ο Κόμορα κάθεται για πρώτη φορά στον πάγκο στις 28/09/1989, στη ρεβάνς με τη Ραντ. Ο Ντέταρι παίρνει το παιχνίδι επάνω του - άλλωστε έπαιζε και για τον πεθερό του - και ανοίγει το σκορ στο 35', ενώ στο 73' "σερβίρει" το 2-0 στον Αναστόπουλο και ο Ολυμπιακός περνάει στην επόμενη φάση. Στον επόμενο γύρο ο Ολυμπιακός πέρασε και το εμπόδιο της Αυστριακής Φίρστ Βιέννα με δύο ισοπαλίες (2-2, 1-1) και στον επόμενο γύρο αποκλείστηκε πάλι με δύο ισοπαλίες (1-1, 0-0). Ήταν η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός περνούσε και 2ο γύρο και η παρουσία του στη ρεβάνς της Γαλλίας σκόρπισε αισιοδοξία για το μέλλον. Το πως όμως έβλεπαν τον Κόμορα ως προπονητή-καθοδηγητή τους οι παίκτες του Ολυμπιακού φαινόταν ξεκάθαρα, όπως επιβεβαίωσε απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου της εφημερίδας "ΦΩΣ" ο - τότε - τερματοφύλακας της ομάδας, Ηλίας Ταληκριάδης. Ο Ταληκριάδης είχε πει πως αυτό που του'χε μείνει αξέχαστο ήταν ο Κόμορα γιατί με το που τελείωσε το ματς στη Γαλλία (0-0) έτρεχε και τους αγκάλιαζε, τους φιλούσε και τους έδινε συγχαρητήρια, γιατί νόμιζε οτι... είχαν προκριθεί.

Οι δε προπονητικές τακτικές του, ήταν... άλλο πράγμα. Πολλά (πάάάάρα πολλά) ρεπό καθώς και... προπονητικές επισκέψεις και περίπατοι τις Παρασκευές στις καφετέριες της Γλυφάδας για να... φεύγει το άγχος!

Στο πρωτάθλημα όμως, τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά... 18 νίκες, 9 ισοπαλίες και 7 ήττες σε 34 αγώνες δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε "πορεία πρωταθλητισμού". Πολλές γκέλες με υποδεέστερες ομάδες έφεραν τον Ολυμπιακό πίσω στη βαθμολογία και εκτός μάχης του τίτλου, ενώ η μουρμούρα για τον πεθερό του Ντέταρι - αλλά και για τον ίδιο το Μαγυάρο, απ'τον οποίο περίμεναν πολλά περισσότερα οι οπαδοί της ομάδας - αυξανόταν.

Στις άλλες διοργανώσεις πάντως, ο Ολυμπιακός τα πήγαινε καλά. Στο νεοσυσταθέντα θεσμό του "Κυπέλλου ΕΠΑΕ" (ένα κακέκτυπο του League Cup της Αγγλικής Λίγκας, που έζησε ελάχιστα στην Ελλάδα) έφτασε άνετα μέχρι τον τελικό, ενώ και στο κύπελλο Ελλάδος πήγε "περίπατο" μέχρι τα ημιτελικά. Εκεί, απέκλεισε τον Παναθηναϊκό (2-1 στο Καραϊσκάκη, 1-2 στο ΟΑΚΑ, 3-3 στην παράταση) με το Λάγιος Ντέταρι να "κάνει τα δικά του" και στα δύο παιχνίδια. Ο Ούγγρος είχε πάρει απόφαση να κατακτήσει ένα τρόπαιο οπωσδήποτε. Και το κατάφερε, καθώς στις 17/05/1990, στο Ο.Α.Κ.Α., ο Ολυμπιακός θα κερδίσει με 4-2 τον ΟΦΗ με 2 γκολ του Ντέταρι και άλλα δύο του Τσαλουχίδη και θα αποθεωθεί απ΄τον κόσμο, που στην απονομή του παίρνει παπούτσια, κάλτσες, φανέλες και τον αφήνει με το... σώβρακο.

Την ημέρα του τελικού, στις εξέδρες του ΟΑΚΑ βρέθηκε ο Όλεγκ Μπλαχίν που μόλις είχε ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα και οι φήμες για αντικατάσταση του Κόμορα φούντωσαν. Οι παίκτες του Ολυμπιακού φροντίζουν να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο ώστε να μη μείνει ο αντιπαθητικός σε πολλούς πεθερός του Ντέταρι στην ομάδα και δέκα ημέρες μετά τον τελικό (27/05/1990), την τελευταία αγωνιστική στο "Καραϊσκάκη" κάνουν το... μεγάλο κόλπο : Προηγούνται με 4-0 του ΟΦΗ στο 50ό λεπτό και... τραβάνε χειρόφρενο! Στο 51' ο Μαρινάκης έκανε το 4-1, στο 62' ο Χάϊμε Βέρα το 4-2 αλλά ο ΟΦΗ είχε... σκαλώσει. Η "ομορφιά του ποδοσφαίρου" σημειώθηκε στο τελευταίο πεντάλεπτο, όπου ο Ολυμπιακός έφαγε 3 γκολ : Στο 85' Μπατσινίλας, στο 86' Βέρα και στο 90' Στέφανος Βάβουλας ολοκλήρωσαν το σεμινάριο της ΠΑΕ Ολυμπιακός "1000+1 τρόποι για να φάτε τον προπονητή σας".

Ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην 4η θέση, πίσω απ'τους Παναθηναϊκό (53β.), ΑΕΚ (50β.) και ΠΑΟΚ (46β.). Ο Σαλιαρέλης ανακοινώνει οτι συμφώνησε με τον Όλεγκ Μπλαχίν που είχε ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα ένα χρόνο πριν στην Κύπρο και ενημερώνει δημοσιογράφους και ομάδα οτι ο Σοβιετικός θα είναι ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού απ'τη νέα σεζόν.

Στατιστική : 49 αγώνες / 24 νίκες, 16 ισοπαλίες, 9 ήττες
Τέρματα :
85 υπέρ - 53 κατά (G.A. +32)
_____________________________________________________________


22) OLEG BLOKHIN (1.6.1990 - 24.1.1993)
Όλεγκ Μπλαχίν... Αν ο Μπλαχίν έπαιζε μπάλα σήμερα, θα μπορούσε να σταθεί σε οποιαδήποτε απ'τις μεγάλες ομάδες του κόσμου και θα κολυμπούσε στο χρήμα. Ένας απ'τους πληρέστερους μεσοεπιθετικούς του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, στάθηκε άτυχος απ'το γεγονός ότι το πάλαι ποτέ κραταιό "Ανατολικό Μπλοκ" δεν άφηνε τους αθλητές να φύγουν απ'τη χώρα αν δεν είχαν συμπληρώσει τα 32 τους χρόνια. Ακόμα κι έτσι όμως, ο Μπλαχίν έκανε τον κόσμο να παραμιλάει με το ταλέντο του. Υπερβολικό;Δείτε ένα μικρό βίντεο με τον "Τσάρο" του παγκόσμιου ποδοσφαίρου εν δράσει και βγάλτε τα συμπεράσματα σας, αν και το δείγμα είναι υπερβολικά μικρό.

Γεννηθείς στις 05/11/1952 στο Κίεβο, ξεκίνησε την καριέρα του απ'τις ομάδες νέων της Ντιναμό Κιέβου. Το 1969 προωθήθηκε στην ομάδα των ανδρών και απο τότε έγινε πρωταγωνιστής όποτε πατούσε το πόδι του στο γήπεδο. Στα 433 παιχνίδια που φόρεσε τη φανέλα της Ντιναμό στο διάστημα 1969-1988 σκόραρε 211 φορές. Ο Μπλαχίν ως ποδοσφαιριστής υπήρξε πραγματικός συλλέκτης βραβείων. Θαυμάστε :

* Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1ος (1975), 5ος (1981), φιναλίστ (1974,1976)
* Σοβιετικός ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1973, 1974, 1975
* Ουκρανός ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1980, 1981
* Σοβιετικός 1ος σκόρερ : 1972, 1973, 1974, 1975, 1977
* Golden Player - Εκπρόσωπος της Ουκρανίας

Ο Μπλαχίν επίσης είχε 112 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης και πέτυχε 42 γκολ. Είναι ο πρώτος σκόρερ και ο πρώτος σε συμμετοχές όλων των εποχών στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ είναι και ο πρώτος σκόρερ αλλά και πρώτος σε συμμετοχές όλων των εποχών στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. Κέρδισε 8 φορές το πρωτάθλημα, πήρε το κύπελλο κυπελλούχων με τη Ντιναμό το 1975 και το 1986, ενώ έπαιξε και στα Μουντιάλ του 1982 και του 1986, όπου σημείωσε από ένα γκολ.

Το 1988, σε ηλικία 36 ετών, μεταπήδησε στην Αυστριακή Φόρβαρτς Στάγιερ με τη φανέλα της οποίας είχε 41 συμμετοχές και 9 γκολ, ενώ την ποδοσφαιρική του καριέρα έκλεισε στην Κύπρο τη σεζόν 1989-1990 ως προπονητής-παίκτης του Άρη Λεμεσού (22 συμμετοχές - 5 γκολ).

Μετά απο μια μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα λοιπόν και ένα μικρό πέρασμα ως προπονητής-παίκτης, ο Μπλαχίν έπρεπε να πείσει τον κόσμο οτι είναι εξίσου καλός και σαν προπονητής. Η σεζόν ξεκινάει για το Μπλαχίν με μια ήττα στο Κύπελλο ΕΠΑΕ (ένα κακέκτυπο του Αγγλικού League Cup που καταργήθηκε γρήγορα) από την ΑΕΚ με 3-2, αλλά στη συνέχεια δεν ξανακοίταξε πίσω : Προχωράει με συνοπτικές διαδικασίες στην επόμενη φάση του κυπέλλου, "καθαρίζει" την Αλβανική Φλαμουρτάρι (3-1, 2-0) αλλά στη συνέχεια "σκοντάφτει" πάνω στην ισχυρή τότε, Σαμπντόρια (0-1, 1-3 - στο 0-1 μάλιστα του Καραϊσκάκη το γκολ είχε βάλει ο Σρέτσκο Κάτανετς, που θα συναντήσουμε παρακάτω) και αποκλείεται. Θα αποκλειστεί στο κύπελλο απ'τον ΠΑΟΚ (ήττα με 3-0 ενώ στο Καραϊσκάκη είχε κερδίσει με 2-0) αλλά στο Ελληνικό πρωτάθλημα είναι αήττητος μέχρι το 85ο λεπτό της 15ης αγωνιστικής. Κάπου εκεί άρχισε το τρελλό γλέντι,για το οποίο έχουμε αναλυτικά μιλήσει εδώ.

Η σεζόν 1990-1991 άφησε πικρή γεύση καθώς η ομάδα ταλαιπωρήθηκε πολύ, της έκλεψαν το πρωτάθλημα ενώ την ταλαιπώρησαν με τις τιμωρίες και τον αποκλεισμό για ένα χρόνο απ'τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με το "βραχνά" της Ευρώπης να απουσιάζει, ο Μπλαχίν είχε μπροστά του πλέον δύο στόχους : Πρωτάθλημα και κύπελλο. Το πρωτάθλημα χάθηκε στις λεπτομέρειες (όπου λεπτομέρειες = σφαγές του Ολυμπιακού με παράλληλη εύνοια της ΑΕΚ των Μελισσανίδη-Καρρά) και ο Ολυμπιακός τερμάτισε 2ος (51β.) πίσω απ'την ΑΕΚ (54β.), αλλά στο κύπελλο ο Ολυμπιακός βάδιζε ολοταχώς για τον τελικό : Καστοριά - Ξάνθη - Παναθηναϊκός - Απόλλων Αθηνών βγαίνουν "off" και ο Ολυμπιακός πάει σε "διπλό" τελικό με τον ΠΑΟΚ, με τον πρώτο αγώνα να γίνεται στην Τούμπα.

Ο Μπλαχίν δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι το θέμα της "παράδοσης" που είχε δημιουργηθεί και που ήθελε τον Ολυμπιακό να μην κερδίζει στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ για πάνω από 20 χρόνια και κυρίως τον ενοχλούσε η νοοτροπία ηττοπάθειας των παικτών στο συγκεκριμένο αγώνα και στο συγκεκριμένο γήπεδο. Ο Μπλαχίν δεν μπορούσε να χωνέψει τον αποκλεισμό απ'το κύπελλο την περασμένη σεζόν με ήττα 3-0, ενώ είχε κερδίσει εντός έδρας με 2-0. Ο Ουκρανός έβλεπε την ευκαιρία να "σπάσει" την παράδοση και να πάρει ταυτόχρονα την εκδίκηση του, καθώς τον αγώνα κυπέλλου στην Τούμπα ακολουθούσε ο αγώνας για την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος, πάλι στο ίδιο γήπεδο. Έτσι, όταν ο πρώτος τελικός μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού στην Τούμπα έληξε 1-1 με τους παίκτες του Ολυμπιακού να πανηγυρίζουν την ισοπαλία, ποιός είδε το Μπλαχίν και δε τον φοβήθηκε! Εκτός εαυτού ο Ουκρανός τόνισε πως είναι αστείο να χάνουν απο αυτούς που τους έχουν για να κάνουν... προπόνηση στου Καραϊσκάκη και είπε ορθά-κοφτά οτι αν δεν κερδίσουν στο πρωτάθλημα τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, πολλοί θα ψάχνουν για ομάδα το καλοκαίρι.

Μέχρι τότε οι προπονητές του Ολυμπιακού έμπαιναν στην Τούμπα συμβιβασμένοι με την ήττα και κατά τη ρήση της εποχής "ο Ολυμπιακός έχανε το ματς απ'τα Τέμπη, πριν μπεί καν στο γήπεδο". Αυτό είχε έρθει η στιγμή ν'αλλάξει. Ο Μπλαχίν μπαίνει στο γήπεδο δείχνοντας τη σφιγμένη γροθιά του στους παίκτες του, θέλοντας να τους πεί "γερά, είστε καλύτεροι". Ο Ολυμπιακός εκείνο το απόγευμα θύμισε άλλες εποχές. Κατοχή μπάλας απ'την αρχή του αγώνα, δύναμη στις διεκδικήσεις, πλήρης "ανοσία" στην οχλαγωγία της κερκίδας. Το 0-1 του Ηλία Σαββίδη έκοψε τη φόρα των οπαδών του ΠΑΟΚ, αλλά το 0-2 στο 54' απ'το Γιώργο Βαΐτση τους "μούγκανε" εντελώς. Ο Λαγωνίδης μείωσ σε 1-2 στο 75' αλλά δε μπόρεσε σε καμμία περίπτωση να απειλήσει με ισοφάριση και έτσι στις 24/05/1992 ο Ολυμπιακός έσπαγε μια και καλή την "κατάρα" της Τούμπας, με την υπογραφή του Μπλαχίν! Ο Ουκρανός πήρε την εκδίκηση του απ'τον ΠΑΟΚ και το πρώτο του τρόπαιο ως προπονητής όταν στην 3η σερί αναμέτρηση των ομάδων ο Ολυμπιακός κέρδισε εύκολα με 2-0 στο στάδιο "Καραϊσκάκη" και πήρε το κύπελλο Ελλάδος.

Η νέα σεζόν αρχίζει και ο Μπλαχίν παίρνει την εκδίκηση του και απ'την ΑΕΚ, την οποία θα κερδίσει με 3-1 για το Super Cup και θα κατακτήσει τον 2ο του τίτλο. Ο Σαλιαρέλης έχει αποχωρήσει εν τω μεταξύ απ'την προεδρία της ομάδας και έχουν μπεί οι Νταϊφάς - Κόκκαλης. Η σεζόν ξεκινάει όπως είπαμε με το Super Cup και ο Ολυμπιακός έχει ένα εκπληκτικό σερί 7 νικών σε όλες τις διοργανώσεις. Ώσπου, έρχεται η παντελώς άγνωστη Τσερνομόρετς στα πλαίσια του κυπέλλου κυπελλούχων που βάζει ένα τυχαίο γκολ από γκέλα του Γιώργου Μίρτσου στο Καραϊσκάκη και παίρνει ανέλπιστη νίκη με 0-1, ενώ ο Ολυμπιακός έχασε απίστευτες ευκαιρίες ακόμα και για διψήφιο αριθμό σκορ! Ο Ολυμπιακός κερδίζει άλλους δύο αγώνες στο πρωτάθλημα και πηγαίνει στην Οδησσό για τη ρεβάνς, όπου με συνοπτικές διαδικασίες φιλοδωρεί με τρία γκολ (0-3) την Τσερνομόρετς και περνάει στην επόμενη φάση. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να καταπλήσσει τον κόσμο όταν θα πάρει ένα τεράστιο διπλό στη Γαλλία απέναντι στη Μονακό (0-1) και έχοντας το Μίρτσο σε μεγάλη βραδιά στη ρεβάνς θα αποκλείσει το Γαλλικό θηρίο των Κλίνσμαν - Ετορί - Τζορκαέφ - Ικπέμπα (0-0). Ο Ολυμπιακός συνεχίζει με 8 νίκες, 3 ισοπαλίες και 2 ήττες όταν ο Σταύρος Νταϊφάς θα πάρει την - ακατανόητη για πολλούς - απόφαση να απολύσει τον Μπλαχίν μετά την εντός έδρας ισοπαλία με τον Εδεσσαϊκό (1-1) και ενώ ο Ολυμπιακός ήταν "μέσα" σε πρωτάθλημα - κύπελλο - και Ευρώπη!

Στατιστική : 126 αγώνες / 77 νίκες, 34 ισοπαλίες, 15 ήττες
Τέρματα :
285 υπέρ - 100 κατά (G.A. +185)
_____________________________________________________________


23) ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (25.1.1993 - 29.1.1993)
Στο δεύτερο πέρασμα του απ'τον Ολυμπιακό, ο Αντώνης Γεωργιάδης έμελλε να μείνει στην ιστορία ως "ο προπονητής των κορνέδων". Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν αναστατωμένος απ΄την απόφαση του Νταϊφά να απολύσει τον - τηρουμένων των αναλογιών - επιτυχημένο Όλεγκ Μπλαχίν που είχε την ομάδα μέσα σε όλους τους στόχους της, έχοντας πετύχει μια απίστευτη νίκη-πρόκριση επί της Μονακό στο κύπελλο Κυπελλούχων, έχοντας περάσει για πρώτη φορά στους "8" του θεσμού. Η αναστάτωση έγινε οργή όταν ο Νταϊφάς έφερε τον παλιό του φίλο και παλιό γνώριμο του Ολυμπιακού, Αντώνη Γεωργιάδη, για να κάτσει στον πάγκο της ομάδας. Ο κόσμος πήρε την κατάσταση στα χέρια του : Επίσκεψη στου Ρέντη και ντου στο Γεωργιάδη με... κορνέδες! Ο "Πλημμύρας" ξεπούλησε εκείνη την ημέρα, καθώς οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν πάρει... κορνέδες στα χέρια και κυριολεκτικά έλουσαν το Γεωργιάδη με κορνέδες, απαιτώντας να σηκωθεί και να φύγει απ'τον Ολυμπιακό. "Δεν έχει θέση σ'εμάς ο προπονητής της τεσσάρας", έλεγαν χαρακτηριστικά.

Το δεύτερο πέρασμα λοιπόν του Γεωργιάδη ήταν εξαιρετικά σύντομο, μιας και έμεινε στην τεχνική ηγεσία της ομάδας μόλις τέσσερις ημέρες. Πρόλαβε πάντως να καθήσει στον πάγκο σε έναν αγώνα κυπέλλου ενάντια στον Ολυμπιακό Βόλου (κέρδισε ο Ολυμπιακός με 2-1) και παραιτήθηκε κάνοντας την αλησμόνητη δήλωση : "Φεύγω... αήττητος"!

Στατιστική : 1 αγώνας / 1 νίκη
Τέρματα :
2 υπέρ - 1 κατά (G.A. +1)
_____________________________________________________________


24) ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΙΛΗΣ (30.1.1993 - 31.1.1993)

Ο - νεοορισθείς - βοηθός του Αντώνη Γεωργιάδη, Απόστολος Φίλης, πήρε το χρίσμα του υπηρεσιακού προπονητή μέχρι να μπορέσει η διοίκηση να βρεί προπονητή. Η θητεία του στον πάγκο κράτησε μόλις μια ημέρα, μέσα στην οποία πρόλαβε να καθήσει στον πάγκο στον αγώνα πρωταθλήματος για την 20ή αγωνιστική με αντίπαλο τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τον οποίο ο Ολυμπιακός κέρδισε με 5-1. Ο Φίλης παρέμεινε στο τεχνικό τιμ. Τουλάχιστον αυτός δε δήλωσε οτι... αποχώρησε αήττητος.

Στατιστική : 1 αγώνας / 1 νίκη
Τέρματα :
5 υπέρ - 1 κατά (G.A. +4)
_____________________________________________________________


25) LJUBOMIR PETROVIC (1.2.1993 - 5.11.1993)
Η αναζήτηση του Νταϊφά για το νέο προπονητή περιορίστηκε στον Ελλαδικό χώρο. Ο Λιούμπομιρ Πέτροβιτς, προπονητής του ΠΑΟΚ τότε, αποδέχεται χωρίς πολλά πολλά την πρόταση του Ολυμπιακού και φεύγει απ'τη Θεσσαλονίκη, μιας και ούτε οι ΠΑΟΚτζήδες ήταν ενθουσιασμένοι απ'τη συνεργασία μαζί του. Μάλιστα, ως αντικαταστάτη του, προσέλαβαν τον... Όλεγκ Μπλαχίν.

"Βαρύ όνομα" ο Σέρβος, που είχε συνδέσει το όνομα του με τον ανεπανάληπτο άθλο της κατάκτησης του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1991 με τον Ερυθρό Αστέρα (που - για να είμαστε ειλικρινείς - είχε όμως μια ομάδα, σωστή dream team : Στέφαν Στογιάνοβιτς στα γκολπόστ, Ίλια Ναϊντόσκι - Μίοντραγκ Μπελοντέντιτσι - Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς - Γκόραν Βασίλιεβιτς στην άμυνα, Βλαντιμίρ Γιούγκοβιτς - Σίνισα Μιχαΐλοβιτς - Ρόμπερτ Προσινέτσκι - Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς η τετράδα-φωτιά στα χαφ και Βλάνταν Λούκιτς - Ντάρκο Πάντσεφ στην επίθεση). Η σεζόν βγαίνει με τον Ολυμπιακό να κερδίζει το εισητήριο για το κύπελλο UEFA και ο Σωκράτης Κόκκαλης που εν τω μεταξύ έχει αναλάβει την προεδρία της ΠΑΕ, τον εμπιστεύεται και του αναθέτει να χτίσει τον Ολυμπιακό της σεζόν 1993-1994.

Η σεζόν ξεκινάει και ο Ολυμπιακός είναι αήττητος στην Ελλάδα (1 ήττα μόνο απ'την Τενερίφη στην Ισπανία), αλλά μέσα σε 17 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις έχει 11 νίκες και 5 ισοπαλίες, εκ των οποίων και οι 5 στο πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα να χάνει έδαφος στη μάχη για την κατάκτηση του τίτλου από πολύ νωρίς. Ο Κόκκαλης (και ο κόσμος) "βράζει" μετά την ισοπαλία με τον Πανιώνιο (1-1) και μετά τον αποκλεισμό απ'τη συνέχεια του κυπέλλου UEFA απ'την Τενερίφη (σ'έναν αγώνα που ο Ολυμπιακός έβαλε 4 γκολ, αλλά αποκλείστηκε τελικά), με το Σέρβο να χτυπιέται στο ταρτάν του Καραϊσκάκη, ο Πέτροβιτς - "Ύπνοβιτς" κατα τον κόσμο - παίρνει το δρόμο που του πρέπει, τον αγύριστο, μετά από 9 μήνες θητείας στον πάγκο του Ολυμπιακού...

Στατιστική : 39 αγώνες / 21 νίκες, 10 ισοπαλίες, 8 ήττες
Τέρματα : 80 υπέρ - 44 κατά (G.A. +36)
_____________________________________________________________


26) ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΥ (6.11.1993 - 26.1.1994)
Ο Πέτροβιτς αποτελεί παρελθόν και ο Κόκκαλης χρίζει υπηρεσιακό τεχνικό των παλαίμαχο άσο της ομάδας, Κώστα Πολυχρονίου ο οποίος δεν επαγγέλετο καν προπονητής. "Προχωράμε με Πολυχρονίου και εξετάζουμε λύσεις" λέει ο Κόκκαλης, αλλά μέχρι να το... εξετάσουν πέρασαν σχεδόν 2,5 μήνες. Ο Ολυμπιακός σε 12 αγώνες πρωταθλήματος με τον Πολυχρονίου στον πάγκο έχει μόλις 5 νίκες, 6 ισοπαλίες και 1 ήττα. Έχοντας φτάσει τις 10 νίκες, τις 10 (!) ισοπαλίες και τη 1 ήττα, ο Ολυμπιακός κινδύνευε να απωλέσει ακόμα και το δικαίωμα συμμετοχής στο κύπελλο UEFA της επόμενης σεζόν και παρά το γεγονός η ομάδα στο κύπελλο προχωρούσε - αλλά και του οτι κέρδισε την ΑΕΚ με 1-2 στη Φιλαδέλφεια σε εξ'αναβολής αγώνα (στον αγώνα που ο Μελισσανίδης - όπως είχε δηλώσει ο Στέλιος Μανωλάς - έσβησε τα φώτα), ο Κόκκαλης αποφασίζει να αλλάξει προπονητή για να σώσει ότι σώζεται απ'τη σεζόν : Τη θέση που οδηγεί στο κύπελλο UEFA.

Στατιστική : 17 αγώνες / 7 νίκες, 9 ισοπαλίες, 1 ήττα
Τέρματα :
30 υπέρ - 15 κατά (G.A. +15)
_____________________________________________________________


27) ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ (27.1.1994 - 16.9.1994)
Επιεικώς "έκπληξη" χαρακτήρισε ο αθλητικός τύπος της χώρας την έλευση Αλέφαντου στον Ολυμπιακό εν έτει 1994. Ο γνωστός εκκεντρικός προπονητής και φίλος του Κόκκαλη, αναλαμβάνει να οδηγήσει εκ του ασφαλούς τον Ολυμπιακό σε θέση που να οδηγεί στα κύπελλα Ευρώπης "...και βλέπουμε" όπως είχε πεί ο πρόεδρος. Ο Αλέφαντος κάνει... σεφτέ με δύο ήττες, χάνοντας απ'την Παναχαϊκή με 2-1 και απ'τον Ηρακλή με 1-0, μένοντας έτσι έξω και απ'το κύπελλο. Στους τελευταίους 12 αγώνες όμως κάνει 8 νίκες και 4 ισοπαλίες, κερδίζοντας άνετα την ΑΕΚ με 3-0 στο Καραϊσκάκη. Ο Ολυμπιακός τερματίζει 3ος με 68 βαθμούς και θα συμμετάσχει κανονικά στο κύπελλο UEFA της επόμενης σεζόν. Στόχος επετεύχθη και ο πάντα παρορμητικός Κόκκαλης λέει στον Αλέφαντο "μένεις και του χρόνου".

Το πόσο εγκληματικό λάθος ήταν η παραμονή του Αλέφαντου το καλοκαίρι άρχισε να φαίνεται απ'την προετοιμασία. Ο Χιλιανός άσος Φαμπιάν Εστάϊ είχε πέσει σε δυσμένεια, καθώς ο Αλέφαντος θεωρούσε πως "έκαιγε πετρέλαιο". Οι Σαββίδης / Καραπιάλης δεν ήταν στα καλύτερα τους, καθώς ο ένας ήταν "γκαζοζέν" και του άλλου "έβρισκε ο κώλος του στο χόρτο". Ο άρτι αφιχθείς πρώτος σκόρερ με τη φανέλα της ΑΕΚ, Αλέξης Αλεξανδρής, χαρακτηρίζεται ως "πουτάνα μεγάλη που τη στήνει στην περιοχή για να βάλει γκολ και να πάρει τη δόξα", ενώ ο "μουντιαλικός" Νιγηριανός Ρασίντ Γιεκινί είναι "ο αλήτης ο μαύρος ο Γεκινής που θα μας κολλήσει ελονοσία για να πεθάνουμε". Μ'αυτά και μ'αυτά, η ομάδα είχε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα : Στους μεν και τους... δεν. Οι... δεν ήταν οι προαναφερθέντες φυσικά, συν κάποιους "παλιούς" (Τσιαντάκης, Ταληκριάδης, Μπατίστα) και οι μεν ήταν οι αγαπητοί στον Αλέφαντο : Ίβιτς ("θα ρίξει τα τσιμέντα"), Αμανατίδης ("μεγάλος μαντουμαδόρος και πρεσαδούρα"), Τσαλουχίδης, Χαντζίδης. Ο Ολυμπιακός στην προετοιμασία κατακτά ένα τουρνουά που διοργάνωνε η Ιταλική Μπρέσια και επιστρέφει στην Ελλάδα με τον Αλέφαντο να συμπεριφέρεται λες και κατέκτησε το... κύπελλο UEFA. Μ'αυτά και μ'αυτά, ξεκινάει με όνειρα χίλια η νέα σεζόν...

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει με νίκες για το κύπελλο Ελλάδας (Δόξα Δράμας εντός, 4-0) και το πρωτάθλημα (Δόξα Δράμας εκτός, 0-1), συνεχίζει με ισοπαλία στο κύπελλο (1-1 με Ε.Α. Ρεθύμνου) και με νίκη στο πρωτάθλημα με 3-1 επί του Απόλλων Αθηνών στην "πρόβα τζενεράλε" για τον προκριματικό του κυπέλλου UEFA. Η κλήρωση έχει φέρει αντιμέτωπο τον Ολυμπιακό με την ιστορική Ολιμπίκ Μαρσέϊγ, η οποία έχει υποβιβαστεί στη Β' Κατηγορία της Γαλλίας λόγω δωροδοκιών του προέδρου της, Μπερνάρ Ταπί κατά την τριετία 1990-1992. Ο Ολυμπιακός πάει στο ημίχρονο πίσω στο σκορ με 0-1 και ισοφαρίζει με τον Ίβιτς στις αρχές του 2ου ημιχρόνου. Εκεί, γύρω στο... 50', απ'την εκπληκτική προετοιμασία του Αλέφαντου, ο Ολυμπιακός "κλατάρει" και οι Γάλλοι - αν και αγωνίζονται με παίκτη λιγότερο - δε δυσκολεύονται να κρατήσουν το σκορ στο 1-1. Όλα αυτά λίγο πρίν το τέλος, όταν ο Ζαν Κριστόφ Μαρκέ με ένα "τούβλο" έξω απ'την περιοχή κάνει το 1-2, "παγώνει" το Καραϊσκάκη και τον Κόκκαλη που το ίδιο βράδυ κιόλας στέλνει σπίτι του τον Αλέφαντο, παρά τις παρακλήσεις Αλέφαντου "Πρόεδρε, άσε με να πάω στη... Μαρσέγη, να φέρω την πρόκριση"...

Στατιστική : 19 αγώνες / 11 νίκες, 5 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
40 υπέρ - 17 κατά (G.A. +23)
_____________________________________________________________


28) ΝΙΚΟΣ ΓΙΟΥΤΣΟΣ (17.9.1994 - 20.10.1994)
Ο Κόκκαλης ζητάει απ'τον (κουμπάρο του) Νίκο Γιούτσο να αναλάβει ως υπηρεσιακός προπονητής μέχρι να βρεί κάποιον. Ο Γιούτσος "ξεκόβει" οτι δέχεται να βοηθήσει, αλλά δε θέλει να παραμείνει ούτε ως πρώτος, ούτε καν ως βοηθός και τονίζει πως θα πρέπει να βρεθεί γρήγορα προπονητής, καθώς ο ίδιος δεν είναι προπονητής και ούτε έχει τις τεχνικές γνώσεις για να γίνει. Ο Γιούτσος εφηύρε καποιους νεωτερισμούς, όπως το αλήστου μνήμης "όταν ο αντίπαλος κερδίζει φάουλ, στεκόμαστε 7-8 στο τείχος για να κλείσουμε το οπτικό πεδίο", ή την τοποθέτηση του... επιταφίου, Πέτρου Μαρινάκη, σε θέση στόπερ. Ο Γιούτσος έφερε μια νίκη, μια ισοπαλία και μια ήττα στο πρωτάθλημα, κέρδισε 3-1 τον Αγροτικό Αστέρα στο κύπελλο και κοουτσάρισε (...) την ομάδα στη ρεβάνς με τη Μαρσέϊγ στη Μασσαλία, σ'έναν αγώνα που ο νεοαποκτηθείς γκολκίπερ, Κυριάκος Τοχούρογλου, έκανε το παιχνίδι της ζωής του. Χωρίς υπερβολή, το παιχνίδι θα μπορούσε να'χει πάρει διαστάσεις... Τορίνο. Ολυμπιακός δεν υπήρχε στο γήπεδο, πέραν μιας φάσης (όπου ο Μπατίστα ήταν έτοιμος να σκοράρει μόνος απέναντι στον Μπαρτέζ - που τότε είχε ακόμη μαλλιά - αλλά ο Αλέξης Αλεξανδρής πήγε να κάνει... προβολή για να βάλει αυτός το γκολ, με αποτέλεσμα να τον κόψει!) και το τελικό 3-0 φάνταζε φυσιολογικό αποτέλεσμα. Τα περιθώρια στένευαν και ο Κόκκαλης αποφάσισε να δώσει το χρίσμα του εκλεκτού σε έναν παλιό γνώριμο...

Στατιστική : 5 αγώνες / 2 νίκες, 1 ισοπαλία, 2 ήττες
Τέρματα :
10 υπέρ - 7 κατά (G.A. +3)
_____________________________________________________________


29) THIJS LIBREGTS (21.10.1994 - 8.7.1995)
Ο Ολλανδός δέχτηκε με χαρά την πρόσκληση του Σωκράτη Κόκκαλη (βοήθησε και η προσφορά του Ολυμπιακού, φυσικά) και άφησε το πόστο του ως τεχνικός διευθυντής στην αγαπημένη του Φέγενορντ για να φορέσει και πάλι τη φόρμα του προπονητή. Σίγουρα όμως δεν περίμενε οτι θα έβρισκε μόνο ότι είχε αφήσει... μισορημαγμένο ο τυφώνας Αλέφαντος. Κάθεται στον πάγκο στις 26/10/1994 για πρώτη φορά με αντίπαλο τον Αθηναϊκό, σ'έναν αγώνα που είδε τον Ολυμπιακό να πελαγοδρομεί και να μη μπορεί να αλλάξει μια σωστή πάσα, αλλά και το διαιτητή Χρήστο Κότσαρη να κάνει όργια σε βάρος του (μεταξύ άλλων, να "καταπίνει" ένα πέναλτι στον Μπατίστα και να ακυρώνει μια γκολάρα του Αλεξανδρή). Η απογοήτευση του γι'αυτά που αντίκρισε αλλά και απ'το επίπεδο ετοιμότητας του Ολυμπιακού είναι εμφανέστατη στη συνέντευξη τύπου, όπου δε διστάζει να μιλήσει για μεταγραφές και να πεί "ο Ολυμπιακός θέλει πάρα πολλή δουλειά, καθώς είναι ομάδα χωρίς αρχή και τέλος", "καρφώνοντας" έτσι τη δουλειά του Αλέφαντου όλο το καλοκαίρι.

Ο Λίμπρεχτς, μετά το προηγούμενο - σύντομο - πέρασμα του απ'τον Ολυμπιακό, επέστρεψε στην πατρίδα του και το Σεπτέμβριο του 1988 ανέλαβε προπονητής της Εθνικής Ολλανδίας, την οποία εύκολα οδήγησε σε πρόκριση στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990, αλλά η ομοσπονδία της Ολλανδίας τον αντικατέστησε με τον Λίο Μπενάκερ, λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ. Το 1991 επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε τον Ηρακλή, "κλείνοντας τον κύκλο" και αναλαμβάνοντας και τους τρείς "μεγάλους" της Θεσσαλονίκης. Το καλοκαίρι του 1994 επέστρεψε ως τεχνικός διευθυντής στη Φέγενορντ πριν αναλάβει στις 21.10.1994 τον Ολυμπιακό.

Τα γνωστά "προβλήματα" του Λίμπρεχτς όμως έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους. Εξακολουθούσε να είναι ρατσιστής με τους έγχρωμους ποδοσφαιριστές (έβλεπε τον Ντανιέλ Μπατίστα κι έβγαζε... σπυριά, ενώ λέγεται πως σχεδόν... πανηγύρισε όταν επικυρώθηκε το "διαζύγιο" Ολυμπιακού και Ρασίντ Γιεκινί) καθώς και με την πλειοψηφία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Για τις "βεντέτες" ούτε λόγος : Θεωρούσε πως είναι κακό παράδειγμα για τους άλλους, γι'αυτό προτιμούσε να δουλεύει με ντόπιους ποδοσφαιριστές ή με ξένους της απολύτου εμπιστοσύνης του. Τέλος, ως γνωστόν ήταν λάτρης της αυστηρής πειθαρχίας και με το ύφος του σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός ήταν καταδικασμένος να αποτύχει. Προσπάθησε να "φάει" απ'τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο λιμάνι τον Φαμπιάν Εστάϊ, άφηνε το φορμαρισμένο Μπατίστα στον πάγκο μονίμως ενώ οι κόντρες του με τον Ίλια Ίβιτς ήταν μνημειώδεις.

Ο Λίμπρεχτς κοουτσάρισε τον Ολυμπιακό σε 35 παιχνίδια πρωταθλήματος και κυπέλλου, έχοντας 19 νίκες, 7 ισοπαλίες και 9 ήττες. Ο Ολυμπιακός τερμάτισε στη 2η θέση και ο Κόκκαλης του αναγνώρισε το γεγονός οτι "συμμάζεψε" κάπως το χάλι που άφησε ο Αλέφαντος πίσω του και του έδωσε "ψήφο εμπιστοσύνης" για τη νέα σεζόν.

Λίγο πριν την έναρξη της προετοιμασίας για τη σεζόν 1995-1996...
Ο Κόκκαλης έχει αρχίσει να "στραβώνει" με τον Λίμπρεχτς λόγω της εμμονής του να πωληθεί ο Ίλια Ίβιτς (σταρ της ομάδας τότε και ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της) για να αποκτηθεί ο βετεράνος Φάνης Τουντζιάρης απ'τον Ηρακλή, ενώ ήδη είχε δαπανηθεί ένα τεράστιο ποσόν για να αποκτηθεί ο 35χρονος - και εξαιρετικά αντιπαθής στον κόσμο του Ολυμπιακού - Γιώργος Σκαρτάδος και είχε μείνει ελεύθερος με εισήγηση Λίμπρεχτς ο Ντανιέλ Μπατίστα. Στις 05.07.1995 ο Ολυμπιακός μαζεύεται στο γκολφ της Γλυφάδας για την καθιερωμένη πρώτη προπόνηση της σεζόν, πριν η ομάδα αναχωρήσει για την Ολλανδία για προετοιμασία. Η πρώτη προπόνηση ξεκινάει και ο Ολλανδός γίνεται έξαλλος, όταν μαθαίνει απ'τους δημοσιογράφους πως ο Ολυμπιακός αποδέσμευσε τον Γιώτη Τσαλουχίδη. Ο Ολλανδός εξερράγη και χαρακτήρισε "ανόητη" και "περίεργη" τη στάση της διοίκησης, απ'την οποία περιμένει εξηγήσεις για να μάθει το λόγο που αποδέσμευσε τον ποδοσφαιριστή που υπολόγιζε στα πλάνα του χωρίς να τον ενημερώσουν. Ο Κόκκαλης γίνεται μπαρούτι όταν του μετέφεραν οτι ο Λίμπρεχτς ζητούσε εξηγήσεις για την απόφαση του και ο Ολλανδός γίνεται ο πρώτος προπονητής του Ολυμπιακού που απολύεται απ'την... προετοιμασία.

Στατιστική : 35 αγώνες / 19 νίκες, 7 ισοπαλίες, 9 ήττες
Τέρματα : 65 υπέρ - 36 κατά (G.A. +29)
_____________________________________________________________


30) ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (9.7.1995 - 11.1.1996)
Στον Ολυμπιακό, μετά την αιφνίδια απόλυση του Λίμπρεχτς λόγω των δηλώσεων του για τον Τσαλουχίδη, λύση υπηρεσιακού τεχνικού με την προετοιμασία της να εκκρεμεί δεν υφίστατο, οπότε έπρεπε να επιλεγεί κανονικός προπονητής. Ο Κόκκαλης συσκέπτεται με τους συμβούλους του και αποφασίζει να προσφέρει συμβόλαιο σε έναν προπονητή που τον δυσκόλεψε τις περασμένες σεζόν με το Λεβαδειακό και τον Εδεσσαϊκό. "Καλός προπονητής, και οι ομάδες του έχουν καλή φυσική κατάσταση" το επιχείρημα. Οι αντιφρονούντες έλεγαν οτι αυτός ο προπονητής δεν έχει αναλάβει ποτέ ομάδα που ο στόχος της είναι έστω η... 6η-7η θέση στο πρωτάθλημα, ενώ έχει μεγάλη εμπειρία κυρίως από μικρές κατηγορίες. Ο Κόκκαλης έχει πάρει την απόφαση του όμως και δίνει την εντολή στο Γιώργο Λούβαρη : "Να τον κλείσουμε". Το πρόβλημα : Ο προπονητής αυτός είχε υπογράψει πριν λίγες ημέρες συμβόλαιο με τη Λάρισα. Κανένα πρόβλημα. Με το που χτύπησε το τηλέφωνο του και ο εν λόγω προπονητής άκουσε τις λέξεις "Ολυμπιακός Πειραιώς", εκμεταλλευόμενος τη διοικητική αστάθεια στη Λάρισα φεύγει και το απόγευμα της ίδιας ημέρας φτάνει στην Αθήνα όπου και ανακοινώνεται. Είναι πλέον επίσημο : Τις τύχες του Ολυμπιακού για τη σεζόν 1995-1996 αναλαμβάνει ο Σταύρος Διαμαντόπουλος.

Καθηγητής φυσικής αγωγής στο επάγγελμα ο γεννηθείς το 1947 (κυρ) Σταύρος Διαμαντόπουλος αγωνίστηκε για 13 χρόνια στον Πιερικό (1964-1977) όταν και μεταπήδησε στη Νάουσα, όπου έκλεισε την καριέρα του. Αποφοίτησε Ασχολήθηκε με την προπονητική και η πρώτη του δουλειά ήταν το 1980 στον Αιγινιακό και στη συνέχεια δούλεψε στον ΑΟ Κατερίνης, στον Πιερικό, στον Εθνικό Κατερίνης, ξανά στον Πιερικό και το 1985 ανέλαβε για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό Βόλου (τον οποίο "ανέβασε" στη Β' Εθνική). Από εκεί και πέρα κάθισε στον πάγκο του Αθηναϊκού, του ΠΑΣ Γιάννινα, του Απόλλωνα Καλαμαριάς, του Πανσερραϊκού, του Λεβαδειακού, του Εδεσσαϊκού και το καλοκαίρι του 1995 δέχτηκε την πρόταση να αναλάβει τις τύχες της Λάρισας, όπου έμεινε μόνο λίγες ημέρες, για να καταλήξει στον Ολυμπιακό.

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού μετά τον Μπλαχίν, τον Πέτροβιτς και το Λίμπρεχτς (άσχετα με το αν απέτυχαν ή πέτυχαν, δεν ήταν αμελητέα ονόματα άλλωστε) περίμεναν σίγουρα μια εφάμιλλη αν όχι μια - επιτέλους - καλύτερη λύση και στο άκουσμα του ονόματος "Διαμαντόπουλος" έπαθαν αναφυλαξία. Η ΠΑΕ "θωρακίζει" τον κυρ-Σταύρο με το ταβερνιάρικο λουκ και χτίζει μεθοδικά ένα προφίλ "ακούραστου εργάτη, εύστροφου άνθρώπου, με πρωτότυπες μεθόδους προπόνησης και με μάτι που κόβει την ώρα του αγώνα". Περιθώρια για πολλές γκρίνιες δεν υπάρχουν και έτσι άλλη μια σεζόν με το "άντε να δούμε" οδηγό μας, ξεκινάει...

Ο Ολυμπιακός ξεκινάει τη σεζόν έχοντας ένα εντυπωσιακό παλμαρέ 15 αγώνων με 14 νίκες και 1 ισοπαλία. Περνάει 2 γύρους στο κύπελλο UEFA με νίκες μέσα-έξω (Σλάβια Σόφιας 2-0 και 1-0, Μάριμπορ 2-0 και 3-1), κερδίζει τους 3 αγώνες κυπέλλου στον όμιλο (Βέροια 2-0, Πανσερραϊκός 2-0, Πανναυπλιακός 6-2) και φέρνει 5 νίκες (Αθηναϊκός 1-0, Πανιώνιος 2-1, Πανηλειακός 3-0, Παναχαϊκή 6-1 και Εθνικός 3-0) και μια ισοπαλία (Άρης 0-0). Τα αποτελέσματα σε συνδυασμό με τη σιγουριά για τον εαυτό του και την ομάδα που έβγαζε στις δηλώσεις του ο Διαμαντόπουλος (μετά τον Αθηναϊκό δήλωνε "το αφεντικό του Ολυμπιακού πρέπει να ξέρει σε ποιό πάγκο βρίσκεται, να'ναι έξυπνο και να έχει διαρκώς τα μάτια στον αγώνα", ενώ μετά τον Άρη δήλωνε με απόλυτη σιγουριά "έπρεπε να κερδίσουμε, είμαστε κλάσεις ανώτεροι απ'τον Άρη" και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη) έκαναν τον κόσμο να σκέφτεται... "βρε λες";

Κάπου εκεί όμως τα πράγματα μπλέχτηκαν.Η ήττα στις καθυστερήσεις στον 3ο γύρο του κυπέλλου UEFA απ'τη Σεβίλλη με 1-0 χάρη στην απίστευτη γκάφα του Αλέκου Ράντου ήταν "μαχαιριά" στην ψυχολογία της ομάδας, η οποία είχε πετύχει σε αυτό τον αγώνα κανονικό γκολ που ακυρώθηκε, είχε δοκάρι με τον Καραπιάλη, αλλά έχασε τον αγώνα. Η ισοπαλία (1-1) και η κακή εμφάνιση εντός έδρας με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη ήρθε να χειροτερέψει τα πράγματα. Ακολούθησε μια νίκη 2-1 επί του Ηρακλή γεμάτη άγχος, καθώς όλοι είχαν το μυαλό τους στην επικείμενη ρεβάνς με τη Σεβίλλη. Ο κόσμος του Ολυμπιακού αφρίζει μαθαίνοντας οτι ο Διαμαντόπουλος προτίθεται στην εν λόγω αναμέτρηση να χρησιμοποιήσει τον Ηλία Σαπάνη σε ρόλο... δεξιού χαφ, αλλά ο Διαμαντόπουλος δικαιώνεται καθώς ο Σαπάνης κάνει μεγάλο παιχνίδι (όπως και όλη η ομάδα εκείνη τη μέρα), πετυχαίνει το γκολ με το οποίο ο Ολυμπιακός ισοφαρίζει το σκορ του πρώτου αγώνα και στέλνει το ματς στην παράταση. Εκεί, ο Αντρέϊ Γιουσκόβιακ με πέναλτι που κέρδισε ο Ίβιτς κάνει το 2-0 και σηκώνει στο πόδι όλο τον Πειραιά. Η μοίρα παίζει όμως άσχημο παιχνίδι στον Ολυμπιακό, καθώς πάλι, λίγο πριν το τέλος του ματς, ο Νταβόρ Σούκερ με απ'ευθείας εκτέλεση φάουλ κάνει το 2-1 και δίνει την πρόκριση στη Σεβίλλη στη διαφορά τερμάτων. Η "porca miseria" του Ολυμπιακού έκανε... limit up, όταν λίγα λεπτά αργότερα ο Ίλια Ίβιτς έκανε ένα άπιαστο σουτ, που σταμάτησε όμως στο οριζόντιο δοκάρι και έτσι η Σεβίλλη πήρε την πρόκριση με τρόπο που "πόνεσε" πολύ τον Ολυμπιακό. Το όνειρο της Ευρωπαϊκής πορείας είχε τελειώσει και κάπου εκεί άρχισαν τα μεγάλα προβλήματα...

Ο Αντρέϊ Γιουσκόβιακ που αγωνιζόταν ως δανεικός απ'τη Σπόρτινγκ Λισαβώνας στον Ολυμπιακό, δέχτηκε μια πολύ καλή πρόταση από το Γκλάντμπαχ για να συνεχίσει την καριέρα του στην Bundesliga απ'το καλοκαίρι. Η Σπόρτινγκ συμφώνησε, ο Γιουσκόβιακ συμφώνησε και αποφάσισε οτι δε χρειάζεται πλέον να παίζει μπάλα στον Ολυμπιακό, αλλά σημασία έχει να προφυλάξει τα πόδια του. Έτσι, έγινε προκλητικά αδιάφορος (αργότερα μέσα στη σεζόν διακόπηκε ο δανεισμός του και τον έστειλαν "πακέτο" πίσω στη Σπόρτινγκ).

Το άλλο μεγάλο πρόβλημα άκουγε στο όνομα Γιώργος Σκαρτάδος. "Στα τελειώματα" τον είχε φέρει ο Λίμπρεχτς στον Ολυμπιακό για να παίξει σα λίμπερο σε άμυνα τριών απ'τον Ηρακλή, όντας 35 ετών αλλά ο Διαμαντόπουλος σπάνια έπαιζε με λίμπερο. Πολλές φορές ο Σκαρτάδος κατέκρινε την τακτική του ή τις επιλογές του ανοιχτά, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες. Άλλωστε, πόσο καιρό θα έπαιζε ακόμα μπάλα;

Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα ήταν η αυξανόμενη γκρίνια του κόσμου. Ο Διαμαντόπουλος έδειχνε να'χει χάσει τον έλεγχο και η γκρίνια μεγάλωσε όταν "άνοιξε" η μεταγραφική περίοδος. Το πρώτο απόκτημα της ομάδας ενθουσίασε τον κόσμο και ήταν "λαϊκή απαίτηση" η απόκτηση του : Το όνομα του, Γρηγόρης Γεωργάτος, απ'την Παναχαϊκή. Το δεύτερο όμως απόκτημα - με το θέμα Γιουσκόβιακ να εξελίσσεται σε γάγγραινα - "κούφανε τον κόσμο όλο". Ενώ όλοι περίμεναν οτι ο Διαμαντόπουλος θα ζητούσε έναν φορ για να πλαισιώσει τους Ίβιτς και Αλεξανδρή, ή έστω έναν καλό χαφ ώστε να μη χρειάζονται πειραματισμοί στυλ "Σαπάνης στα χαφ", ο Διαμαντόπουλος ζήτησε (και πήρε) τον Εμίλ Κρεμενλίεφ. Καλό όνομα, βασικότατος στην εθνική Βουλγαρίας με συμμετοχή στο Μουντιάλ του 1994 - όπου οι Βούλγαροι έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά - αλλά... δεξιός μπακ, μια θέση δηλαδή που ο Ολυμπιακός δε χρειαζόταν παίκτη. Πόσο μάλλον, όταν ο παίκτης πιάνει και - πολύτιμη - θέση ξένου...

Ο Ολυμπιακός λοιπόν εν μέσω γκρίνιας κάνει δύο "γκέλες" (1-1 με Ιωνικό, 0-0 με ΠΑΟΚ) μέχρι που φτάνουμε στις 03/12/1995. Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός στο "Καραϊσκάκη", ο Διαμαντόπουλος ρίχνει το Γεωργάτο βασικό μόλις λίγες ημέρες μετά την απόκτηση του, ο Ολυμπιακός παίζει άθλια μπάλα και χάνει με 1-2 με γκολ του (πρώην ερυθρόλευκου) Καπουράνη στο 89'. Οι δύο νίκες επί του Απόλλωνα Αθηνών (4-3) και ΟΦΗ (3-1) ηρέμησαν λίγο τον κόσμο, πριν το μεγάλο ξέσπασμα : 03/01/1996 και ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει την ΑΕΚ για το κύπελλο Ελλάδας. Για τους νεότερους που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, θα πούμε οτι το ματς έμοιαζε πάρα πολύ με το 4-0 της σεζόν 2007-2008 για το πρωτάθλημα : Η ΑΕΚ έκανε ότι ήθελε στο γήπεδο, οι παίκτες του Ολυμπιακού πελαγοδρομούσαν και στο 47' ο Ολυμπιακός είναι πίσω στο σκορ με 0-3, ενώ ο Φώτης Στρακόσια έχει σώσει άλλα 2-3 γκολ. Το γκολ "της τιμής" του Ίβιτς τελειώνει το ματς στο 1-3 και η καρέκλα του Διαμαντόπουλου τρίζει επικίνδυνα. Ακολούθησε η νίκη επί του Εδεσσαϊκού με 2-5, με ρεσιτάλ δηλώσεων :

* Άγγελος Αναστασιάδης (προπονητής Εδεσσαϊκού) : "Δε μπορεί να πατάει επί πτωμάτων ο Ολυμπιακός για να βρεί τη χαμένη του ταυτότητα. Τα τρία γκολ είναι οφσάϊντ και τα άλλα δύο φάουλ".

* ΣταύροςΔιαμαντόπουλος (σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν κινδυνεύει η θέση του) :
"Είμαι παλικάρι εγώ, είμαι Μακεδόνας, δεν καταλαβαίνω. Είμαι Μεγαλέξανδρος".

* Γιώργος Σκαρτάδος (όταν του είπαν οτι ο Διαμαντόπουλος δήλωσε οτι "ειναι Μεγαλέξανδρος") :
"Εγώ ξέρω οτι ο Μέγας Αλέξανδρος εκτός από παλικάρι έλεγαν οτι ήταν ταυτόχρονα και κίναιδος"...

Ακολουθεί μια νίκη επί της Λάρισας με 3-1 αλλά το τελικό 1-1 της ρεβάνς στη Φιλαδέλφεια με την ΑΕΚ (με όργιο της διαιτησίας υπέρ της ΑΕΚ που ακύρωσε μεταξύ άλλων και το πεντακάθαρο 0-2 του Αλεξανδρή) και ο αποκλεισμός απ'το κύπελλο σήμαναν το τέλος της βασιλείας του... Μεγαλέξανδρου στον πάγκο της ομάδας.

Μετά τον Ολυμπιακό ο Διαμαντόπουλος ανέλαβε τον Άρη για να επιστρέψει σε ομάδες "των κυβικών του" : Παναχαϊκή, Νάουσα, Κοζάνη, Νίκη Βόλου, Ολυμπιακός Βόλου. Αξίζει να σημειωθεί οτι το 2008 όπου και ανέλαβε τον Ολυμπιακό Βόλου, ήταν η 6η φορά που αναλάμβανε προπονητής της συγκεκριμένης ομάδας !

Σε συνέντευξη του - χρόνια αργότερα (Μάϊος 1997) - στον Κώστα Τσόγκα, ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Βασίλης Καραπιάλης, όταν ρωτήθηκε για το Διαμαντόπουλο, είπε το αυτονόητο : "Aυτός ήταν περισσότερο γυμναστής παρά προπονητής. Λίγα πράγματα σε τακτική. Σαν... Eλληνας δούλευε. Παλιά συστήματα, όλοι άμυνα και τέτοια. Aυτά όμως δεν ταίριαζαν στον Ολυμπιακό". Ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, η συγκεκριμένη επιλογή Κόκκαλη φαντάζει ως η πιό ακατανόητη απ'όλες...

Στατιστική : 29 αγώνες / 21 νίκες, 5 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
68 υπέρ - 26 κατά (G.A. +42)
_____________________________________________________________


31) ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ (12.1.1996 - 25.6.1996)
Ο Κόκκαλης έχει πάρει τη μεγάλη απόφαση να κοιτάξει επιτέλους για σοβαρό προπονητή. Αναθέτει την ομάδα στον βοηθό του Διαμαντόπουλο και παλιό παίκτη της ομάδας, Μελέτη Περσία. Εν τω μεταξύ, σχεδόν ένα μήνα μετά, έρχεται σε συμφωνία με τον τότε προπονητή της ΑΕΚ, Ντούσαν Μπάγεβιτς για να αναλάβει την ομάδα απ'το καλοκαίρι. Ο Περσίας με εντολή Κόκκαλη προετοιμάζει την ομάδα στο αγαπημένο 4-4-2 του Μπάγεβιτς (και του προέδρου) με υποδείξεις-οδηγούς Μπάγεβιτς. Ο ίδιος ο Περσίας έχει ζητήσει να είναι "μεταβατικός προπονητής" κάτι που του αναγνωρίζει η διοίκηση και τον ανταμοίβει με παραμονή και τη νέα σεζόν, ως βοηθός του νέου προπονητή.

Στατιστική : 18 αγώνες / 8 νίκες, 4 ισοπαλίες, 6 ήττες
Τέρματα :
27 υπέρ - 19 κατά (G.A. +8)
_____________________________________________________________


32) DUSAN BAJEVIC (26.6.1996 - 10.11.1999)
Ο Σερβοβόσνιος (και κατόπιν και... Έλληνας) τεχνικός είναι μακράν το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο στην Ελλάδα από καταβολής επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Αγαπήθηκε και μισήθηκε φανατικά, με τους "φίλους" του να χαρακτηρίζονται "Μπαγεβιτσικοί" και τους αντιφρονούντες ως "αντι-Μπαγεβιτσικοί". Με ένα παλμαρέ που ως τώρα απαριθμεί 9 πρωταθλήματα, 6 κύπελλα, 1 Super Cup και 1 League Cup, ο Μπάγεβιτς είναι - βάσει τίτλων - ο πιο επιτυχημένος τεχνικός που δούλεψε στη χώρα μας. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, με φανατικούς υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους, έχει ένα... μοναδικό προσόν να χωρίζει του οπαδούς της εκάστοτε ομάδας που εργάζεται.

Ο Μπάγεβιτς ήταν η κίνηση κλειδί του Κόκκαλη. Του παρείχε όλες τις ανέσεις (απόλυτο έλεγχο του τμήματος, όποιες μεταγραφές ήθελε, τη στήριξη του ιδίου και την πλήρη αποδοχή από Δ.Σ. και κόσμο) και με το Μπάγεβιτς στον πάγκο ο Ολυμπιακός έσπασε τα "πέτρινα χρόνια" και κατέκτησε 3 σερί πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, ενώ έφτασε μια ανάσα απ'την πρόκριση στους "4" του Champions League. Η επόμενη σεζόν ξεκίνησε στην Ελλάδα όπως είχε τελειώσει, με πολύ καλές εμφανίσεις, αλλά με μια κακή πορεία στο Champions League. Επιπλέον, η κόντρα του με τον νέο σταρ της ομάδας, Ζλάτκο Ζάχοβιτς (που αποτελούσε και επιλογή του), ανάγκασε τον Κόκκαλη να ακούσει την "αυλή" του που υποστήριζε οτι ο Μπάγεβιτς ξόφλησε και δε μπορεί να πάει παραπάνω την ομάδα και απέλυσε τον προπονητή των (μέχρι τότε) επιτυχιών. Αναλυτικό αφιέρωμα στο Ντούσαν Μπάγεβιτς μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ.

Στατιστική : 156 αγώνες / 113 νίκες, 22 ισοπαλίες, 21 ήττες
Τέρματα :
360 υπέρ - 132 κατά (G.A. +227)
_____________________________________________________________


33) ALBERTINO BIGON (11.11.1999 - 10.4.2000)
Ο γεννηθείς την 31/10/1947 στην Πάντοβα της Ιταλίας, Αλμπερτίνο Μπιγκόν, υπήρξε ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής στην εποχή του (αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή). Ξεκίνησε την καριέρα του απ'την Πάντοβα το 1964 όπου και αγωνίστηκε μια διετία. Το 1966 μεταπήδησε στη Νάπολι και την επόμενη χρονιά πήγε στη Σπαλ με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία της Ιταλίας. Το 1970 μεταπήδησε στη Φότζια και το καλοκαίρι του 1971 έκανε το μεγάλο άλμα της καριέρας του : Πήγε στη Μίλαν, στην οποία έμεινε εννιά χρόνια (1971-1980), έχοντας 218 συμμετοχές και 56 γκολ. Τη διετία 1980-1982 αγωνίστηκε με τα χρώματα της Λάτσιο και στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στη Βιτσέντζα, με την οποία αγωνίστηκε για 2 χρόνια (57 συμμετοχές / 15 γκολ) και έκλεισε εκεί την καριέρα του.

Μετά τον απαιτούμενο χρόνο εκπαίδευσης του στην προπονητική, ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής της Ρετζίνα το 1986. Η επόμενη σεζόν τον βρίσκει στον πάγκο της Τσεζένα όπου και παρέμεινε μέχρι το 1989, όταν αποδέχθηκε την πρόταση της Νάπολι για να καθήσει στον πάγκο της, την εποχή που μεσουρανούσε ο μεγάλος Ντιέγκο Μαραντόνα. Πήρε το πρωτάθλημα στην πρώτη του κιόλας σεζόν (το 2ο της ιστορίας της Νάπολι) και την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Super Cup. Έφυγε απ'τη Νάπολι το 1991 μετά την κακή σεζόν (8η θέση) και τον εξοστρακισμό του Μαραντόνα απ'τη Νάπολι και το Ιταλικό ποδόσφαιρο. Η συνέχεια τον βρήκε να αλλάζει σύλλογο κάθε χρόνο : Λέτσε (Β' κατηγορία), Ουντινέζε (την έσωσε απ'τον υποβιβασμό), Άσκολι (Β' κατηγορία). Την επόμενη σεζόν πήγε στην Ελβετία για να αναλάβει τη Σιόν, στην οποία έμεινε - κατά την προσφιλή του συνήθεια - ένα χρόνο και κατέκτησε το πρωτάθλημα (επίσης το 2ο στην ιστορία του συλλόγου). Επέστρεψε στο Καμπιονάτο για λογαριασμό της Περούτζια αλλά η κακή σεζόν οδήγησε τη διοίκηση της Περούτζια στην απόφαση να μη τον κρατήσει.

Ο Νοέμβριος του 1999 βρίσκει τον Ολυμπιακό να τα'χει "σπάσει" με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και να αναζητά προπονητή. Ο Μπιγκόν ήταν άνεργος απ'το 1998, όταν και απολύθηκε απ'την Περούτζια. Στην Ελβετία τον βρήκε ο Πέτρος Κόκκαλης που είχε "καλές συστάσεις" (άγνωστο απο πού) και σε χρόνο DT τα βρίσκει μαζί του και τον φέρνει για συζητήσεις με τον Κόκκαλη. Ο Κόκκαλης εντυπωσιάζεται απ'την εμπειρία του και σκέφτεται οτι "αφού αυτός δάμασε ολόκληρο Μαραντόνα, κάποιες ψευτοβεντέτες σα το Ζάχοβιτς θα τους έχει για πρωϊνό". Αμ δε... Αν το'ψαχνε καλύτερα ο Σωκ θα'βλεπε οτι η διοίκηση της Νάπολι τότε ήθελε κάποιον που απλά να μη πηγαίνει κόντρα στο Μαραντόνα και να τον αφήνει να παίζει όπως θέλει. Τέλος πάντων, ο Μπιγκόν υπογράφει πλουσιοπάροχο τριετές "κλειστό" συμβόλαιο (μη χαθεί τέτοιο κελεπούρι) και ο "Πρωταθλητής" βγαίνει με το ιστορικό πρωτοσέλιδο : "ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΡΙΓΚΗΠΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙΣΑΡΑ" ενώ οι... αντικειμενικοί απαντούν την επόμενη μέρα : "Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΔΙΩΞΕ ΤΟ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ ΤΗΣ... ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΜΠΙΓΚΟΝ" (Sportime).

Ο Μπιγκόν απ'την αρχή δείχνει οτι θα αφήσει... εποχή. Μαζεύει τους παίκτες και τους ρωτάει σε τι θέση τους αρέσει να παίζουν. Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος του απαντάει "σέντερ φορ". Ο καθένας είπε το μακρύ του και το κοντό του και οι επίσημες υποχρεώσεις με Μπιγκόν στον πάγκο αρχίζουν... Δύσκολη αποστολή για τον Ιταλό, που πρέπει να ξεκινήσει με δύο ντέρμπι με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό εκτός έδρας. Ο Ολυμπιακός στο κεκλεισμένων των θυρών "Ν. Γκούμας" κερδίζει με 2-0 την ΑΕΚ κάνοντας τους αντι-Μπαγεβιτσικούς δημοσιογράφους να ξεσαλώσουν, αλλά μιά εβδομάδα αργότερα θα χάσει με κάτω τα χέρια απ'τον Παναθηναϊκό με 0-2 στο ΟΑΚΑ. Σα να μη φτάνει αυτό, λίγες ημέρες μετά έρχεται η εντός έδρας ήττα απ'τη Γιουβέντους με 1-3 στο ΟΑΚΑ, που εκμηδενίζει τις ελπίδες της ομάδας για πορεία στο UEFA. Οι πρώτες κριτικές για το Μπιγκόν αρχίζουν, καθώς η έμπνευση του να βάζει το Στέλιο Γιαννακόπουλο να παίζει... αμυντικό χαφ (συγκεκριμένα του'χε πεί οτι "αυτή είναι η θέση σου, εδώ θα κάνεις μεγάλη καριέρα") και η εμμονή του στο κάτι σαν... 3-5-2, δεν "έβγαινε" στο γήπεδο, αφού η ομάδα είχε μάθει να παίζει ουσιαστικά μόνο 4-4-2 επί 3,5 χρόνια με τον Μπάγεβιτς.

Μετά το "ζόρικο" ξεκίνημα, τα πράγματα έστρωσαν κάπως. Το 3-5-2 εγκαταλείφθηκε σε κάποια απ'τα παιχνίδια, η ομάδα ξεκίνησε να ρολάρει και φιλοδώρησε με 5 γκολ τον Εθνικό Αστέρα και 4 τον Ηρακλή. Εκεί όμως, έχασε τη φαντασία στο παιχνίδι της, καθώς ο Τζιοβάνι τραυματίστηκε σοβαρά και θα έχανε σχεδόν όλη την υπόλοιπη σεζόν. Οι νίκες όμως συνεχίζουν να έρχονται : 4 νίκες στο πρωτάθλημα (Πανηλειακός 2-1, Καλαμάτα 4-1, Ιωνικός 2-1, Άρης 2-0), 2 νίκες-προκρίσεις στο κύπελλο (Πανηλειακός 1-0, ΠΑΟΚ - όπου έχει πάει ο Μπάγεβιτς - 2-1) ενώ πέτυχε και μια σπουδαία εκτός έδρας νίκη - χωρίς αντίκρυσμα όμως - επί της Γιουβέντους με 2-1 στην Ιταλία, αποχαιρετώντας το κύπελλο UEFA έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει με μια εκτός προγράμματος ήττα απ'τον ΟΦΗ (2-1) και συνεχίζει με 6 σερί νίκες στο πρωτάθλημα (Ξάνθη 3-2, Παναχαϊκή 2-0, Προοδευτική 4-0, Πανιώνιος 1-0, Απόλλων Αθηνών 2-0, Καβάλα 5-0, Τρίκαλα 2-0) έχοντας μάλιστα στη σύνθεση τον Ζλάτκο Ζάχοβιτς που έχει επιστρέψει στην ομάδα. Η μόνη "σκοτεινή παρένθεση" ήταν η κάκιστη εμφάνιση της ομάδας απέναντι στην ΑΕΚ στην πρώτη αναμέτρηση των ομάδων στους "8" του κυπέλλου Ελλάδας (1-1).

Κάπου εκεί όμως το πράγμα άρχισε να "στραβώνει" οριστικά... Ο κόσμος έβλεπε οτι οι νίκες έρχονταν, αλλά συνήθως με χαμηλό σκορ και ανορθόδοξο ποδόσφαιρο, ενώ δεν εκτιμούσε καθόλου την περιθωριοποίηση των Καραπιάλη και Γκόγκιτς που ουσιαστικά καλύτεροι τους στην ομάδα δεν υπήρχαν! Επίσης η... βάφτιση του δεξιού μεσοεπιθετικού Σάββα Πουρσαϊτίδη σε... αριστερό μπακ, καθόταν στο λαιμό του κόσμου που απαιτούσε ορθόδοξες επιλογές και όχι πειράματα απ'τον "Καπαρντίνο" Μπιγκόν. Κάπου εκεί έρχεται η ρεβάνς του κυπέλλου με την ΑΕΚ και η ήττα με 0-3 εξαγριώνει τον κόσμο που αρχίζει να "κράζει" ανοιχτά τόσο το Μπιγκόν, αλλά και τον Κόκκαλη που έδιωξε το Μπάγεβιτς για να φέρει τον Ιταλό. Ο Μπιγκόν πάλι, έχοντας σαν... ιερή επιγραφή το "είμαστε πρώτοι στη βαθμολογία" συνέχισε να κάνει του κεφαλιού του. Οι νίκες με 3-0 επί της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα και 2-0 επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα εκτόνωσαν κάπως την κατάσταση, αλλά ήρθε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό όπου ο Αλεξανδρής έσωσε την παρτίδα την τελευταία στιγμή, ενώ ο Ζάχοβιτς κόντεψε να πλακωθεί στις μπουνιές με το Μπιγκόν τη στιγμή της αλλαγής του, με το Σλοβένο να τον βρίζει απ'τον αγωνιστικό χώρο μέχρι τα αποδυτήρια! Το 2-2 διατήρησε τη διαφορά μεταξύ των δύο αιωνίων με τον Ολυμπιακό να υπερτερεί, αλλά η απίστευτη γκέλα της Καισαριανής (ισοπαλία 1-1 με τον Εθνικό Αστέρα) έβγαλε τον Κόκκαλη απ'τα ρούχα του. Το ωραίο της υπόθεσης είναι οτι η ΠΑΕ με δήλωση της μετά το ματς ξεκαθάρισε : "Στηρίζουμε τον προπονητή της ομάδας, Αλμπέρτο Μπιγκόν", αλλά την αμέσως επόμενη μέρα ο Κόκκαλης έστειλε το Λούβαρη στον Ιταλό για να του πεί... "Be Gone"...

Το καλύτερο; Ο Μπιγκόν παρέμεινε άνεργος για ΕΠΤΑ (7) ολόκληρα χρόνια πριν ξαναβρεί δουλειά (επέστρεψε στη Σιόν, στην Ελβετία). Γιατί να αγχώνεται άλλωστε; Με την αποζημίωση που πήρε απ'τον Ολυμπιακό θα'χουν να τρώνε και τα δισέγγονα του...

Στατιστική : 26 αγώνες / 19 νίκες, 3 ισοπαλίες, 4 ήττες
Τέρματα :
56 υπέρ - 24 κατά (G.A. +32)
_____________________________________________________________


34) ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ (10.4.2000 - 25.11.2000)
Ο Γιάννης Ματζουράκης γεννήθηκε στις 15/06/1949 στο Διδυμότειχο. Ο "Ρουμάνος" έπαιξε ποδόσφαιρο με επιτυχία στη Ρουμανία και συγκεκριμένα στη Ραπίντ Βουκουρεστίου μέχρι τα 22 χρόνια του, όταν και επέστρεψε στην Ελλάδα. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1971 αγωνίστηκε για δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ και έκλεισε την καριέρα του στη Λάρισα. Αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική και στα μέσα της δεκαετιάς του '80 ξεκίνησε την καριέρα του απ'το Αιγάλεω για να συνεχίσει στη Χαλκίδα. Η πρώτη του επιτυχία ήρθε με τον Πιερικό (άνοδος στην Α' Εθνική), και τη Λάρισα, όπου κλήθηκε την τελευταία στιγμή να αντικαταστήσει το Σταύρο Διαμαντόπουλο που είχε πάει στον Ολυμπιακό! Η συνέχεια τον βρίσκει στην Κύπρο να προπονει τον ΑΠΟΕΛ μέχρι το 1997, όταν και επέστρεψε στην Ελλάδα για να αναλάβει τη SKODA Ξάνθη. Η φουρνιά των ταλέντων που έβγαλε αλλά και η σπουδαία μπάλα που έπαιξε η Ξάνθη (με ιδιαίτερα υψηλά πλασαρίσματα στη βαθμολογία) επί θητείας του (αλλά και η φιλία του με τον Θωμά Μητρόπουλο, που τον σύστησε στον Κόκκαλη) αποτέλεσαν το εισητήριο του για να διαβεί το κατώφλι του Ρέντη. Η συμφωνία με τον Κόκκαλη σαφής : "Πάρε πρωτάθλημα και συζητάμε σε νέα βάση για του χρόνου".

Ο Ματζουράκης είχε μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα : Έπρεπε να κάνει το "8 στα 8" για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το άγχος στην ομάδα ήταν μεγάλο και η πίεση του κόσμου τεράστια. Πρώτος του αγώνας στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Ηρακλή. Το ρολόϊ σημαδεύει το 90ό λεπτό, 0-0- και η μπάλα δε λέει να μπεί μέσα με τίποτα. Ένα μακρινό σουτ του Λουτσιάνο αιφνιδιάζει το Διλμπέρη και ο Ολυμπιακός παίρνει την πρώτη (και σπουδαιότερη όπως θα αποδειχθεί" νίκη απ'αυτές που χρειάζεται. Ο Ματζουράκης έχει επαναδραστηριοποιήσει τους παραγκωνισμένους Άντζα, Λουτσιάνο, Καραπιάλη και οι νίκες έρχονται : Πανηλειακός (3-0), Καλαμάτα (1-0), Ιωνικός (2-0), Άρης (1-0), ΟΦΗ (2-0) και ακολουθεί η επίσκεψη στην Ξάνθη την προτελευταία αγωνιστική. Ο Ολυμπιακός θα πάρει τη νίκη με 1-0, την ίδια ώρα που ο Παναθηναϊκός "γκέλαρε" στην Πάτρα, αναδεικνύοντας τον Ολυμπιακό πρωταθλητή μια αγωνιστική πριν τη λήξη! Η τελευταία αγωνιστική χωρίς το άγχος να πνίγει κόσμο και παίκτες ήταν γιορτή, με τον Ολυμπιακό να συντρίβει στο πάρτι του την Παναχαϊκή με 5-1. Η είδηση της αποχώρησης του Βασίλη Καραπιάλη απ΄την ενεργό δράση και οι πανηγυρισμοί για το 4ο συνεχόμενο πρωτάθλημα επισκίασαν το ρεκόρ του Ματζουράκη, ήτοι 8 σερί νίκες με 16 γκολ ενεργητικό και μόλις 1 γκολ παθητικό. Ο Κόκκαλης εκτίμησε όχι τόσο την εικόνα ομάδας που έδειχνε ξανά ο Ολυμπιακός, αλλά αυτό καθαυτό το γεγονός της κατάκτησης του τίτλου και ανακοίνωσε στο Ματζουράκη οτι "μένει και του χρόνου" και αποφασίζει να τον πλαισιώσει με τον παλιό ποδοσφαιριστή της ομάδας, Τάκη Λεμονή, ώς βοηθό του.

Ο Κόκκαλης - πιστός στο δόγμα "καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω" δείχνει εντυπωσιασμένος με τις γνώσεις και τις ιδέες του Ματζουράκη (πάντως πέρα απ'την πλάκα, ο Ματζουράκης ήταν ένας ικανός τεχνικός με ταλέντο να ξεχωρίζει καλούς νεαρούς παίκτες και είναι απορίας άξιον γιατί δε του έγινε ποτέ κάποια πρόταση να στελεχώσει το τμήμα scouting της ομάδας) και αποφασίζει να ακούσει τις εισηγήσεις του για μεταγραφές. Ο Ματζουράκης ζητάει έναν τερματοφύλακα, μιας και ο Τοχούρογλου έφυγε για τον ΠΑΟΚ, δύο ξένους χαφ (έναν αμυντικό χαφ - είχε απομείνει μόνο ο Ηλίας Πουρσανίδης, αφού ο Πέτρος Πασσαλής είχε φύγει απ'την ομάδα - και έναν επιτελικό - η απόσυρση του Καραπιάλη δημιουργούσε μεγάλο κενό στα χαφ όπου υπήρχε μόνο ο ασταθής σε απόδοση Νινιάδης) και έναν επιθετικό, ενώ προτείνει και την απόκτηση των Πατσατζόγλου (Ξάνθη) και ενός 16χρονου πιτσιρικά που ακούει στο όνομα Νέρι Αλμπέρτο Καστίγιο. Οι προτάσεις του για χαφ είναι ο Κονσταντίν Γκάλκα της Εσπανιόλ και ο Παρ Ζέτερμπεργκ της Άντερλεχτ. Εν τέλει θα αποκτηθούν οι τερματοφύλακες Άγγελος Γεωργίου (Πανηλειακός), Μιχάλης Σηφάκης (Φωστήρας), ο πιτσιρικάς Νέρι Καστίγιο (Ντανούμπιο), ο Χρήστος Πατσατζόγλου (SKODA Ξάνθη), ο Παρ Ζέτερμπεργκ που επιθυμούσε διακαώς ο Ματζουράκης, ο Γκαμπριέλ Άλβεζ (Νασιονάλ Μοντεβίδεο) και ο Χοσέ Μοεντίμ Ζε Ελίας (ελεύθερος από Μπολόνια, καθώς ο Γκάλκα κρίθηκε "αλμυρός" απ'τη διοίκηση). Επίσης επανέρχονται στην ομάδα οι Γρηγόρης Γεωργάτος (Ίντερ) και Χρήστος Κόντης (δανεικός στον Πανιώνιο).

Η προετοιμασία ξεκινάει με το Ματζουράκη να δηλώνει πως το σύστημα που σκέφτεται για τον Ολυμπιακό είναι "ρόμβος με κλικ" και ενημερώνει πως "δοκιμάζουμε δυάδες μεσοαμυντικές, δυάδες μεσοεπιθετικές που ονομάζονται κόπλου" για να γίνει δέκτης ειρωνικών και χλευαστικών σχολίων απ'τον τύπο με θέμα τις ιδέες του Ματζουράκη και το χειρισμό της Ελληνικής γλώσσας (λες και οι περισσότεροι απ'αυτούς που το παίζουν δημοσιογράφοι είναι τίποτε ρήτορες ή λόγιοι που αδικούνται). Η προετοιμασία χαρακτηρίζεται "σκληρή", τα αποτελέσματα στα φιλικά δεν είναι καλά και ο κόσμος "μουδιασμένος" περιμένει τα επίσημα. Μ'αυτά και μ'αυτά, η επίσημη σεζόν ξεκινάει και ο Ολυμπιακός θα πρέπει - χάρη στον "εξαίρετο" προγραμματισμό των ΕΠΟ / ΕΠΑΕ - να δώσει τον πρώτο του Ευρωπαϊκό αγώνα έχοντας δώσει μόνο αγώνες κυπέλλου Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός ξεκινάει λοιπόν με 6 νίκες στα ματς με Πατραϊκό (4-0, 4-1), Εθνικό Αστέρα (4-1), Αναγέννηση Καρδίτσας (2-0, 7-0), Τρίκαλα (5-3) και ρίχνεται στη μάχη του Τσάμπιονς Λίγκ. Πρώτος αγώνας με τη Βαλένθια στο Μεστάγια και ο Ολυμπιακός υποκύπτει (1-2) αν και έκανε σε γενικές γραμμές καλή εμφάνιση.

Η συνέχεια είναι ενθαρρυντική. Ο Ολυμπιακός θα κερδίσει τον Εθνικό Αστέρα (6-0), τον ΟΦΗ (2-1), το Αιγάλεω (4-1), τα Τρίκαλα (4-0), θα κάνει μια γκέλα (3-3 με τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ) αλλά θα κάνει και "2 στα 2" στο ΟΑΚΑ στο Champions League (Λιόν 2-1, Χέερενφεεν 2-1). Η ήττα όμως στις 17/10/2000 απ'την υποδεέστερη Χέερενφεεν με 1-0, σ'ενα ματς που ο Ματζουράκης είχε κρατήσει όλη την ομάδα πίσω για να πάρει το "Χ" σκόρπισε γκρίνια στον κόσμο αλλά και στην ομάδα. Γκρίνια που εντάθηκε μετά το επεισόδιο του Λάμπρου Χούτου με το Ματζουράκη (ο Χούτος απαίτησε να μη τον πλησιάζει ο Ματζουράκης και να μη του μιλάει γιατί... βρωμούσε η ανάσα του). Μείον ένας πόντος για το Ματζουράκη, που κοντραρίστηκε με το πουλέν της αγίας τριάδας, Γεωργάτου - Ελευθερόπουλου - Ανατολάκη. Ο Ολυμπιακός στη συνέχεια κερδίζει τη Βαλένθια με 1-0 στο ΟΑΚΑ (κάνοντας το "3 στα 3") και τον Πανηλειακό στον Πύργο με 4-0, πρίν διασύρει στο ΟΑΚΑ την ΑΕΚ με 4-1. Θα ακολουθήσει όμως το βράδυ στο Ζερλάν. Εκεί που ο Αυστριακός διαιτητής, Γκίντερ Μπένκο, δε θα δώσει δύο πεντακάθαρα πέναλτι στον Ολυμπιακό, θα τον "κλείνει" επιδέξια στα καρέ του και παρά την καλύτερη εμφάνιση του εκτός έδρας μέχρι τότε θα χάσει με 1-0 και θα αποκλειστεί απ'τη συνέχεια του Champions League (θα συνεχίσει ως τρίτος στο UEFA). Ο Ματζουράκης θα τιμωρηθεί απ'την UEFA με δυό αγωνιστικές επειδή επιτέθηκε φραστικά στο διαιτητή, ενώ ο κόσμος βράζει μαζί του γιατί αντικατέστησε το Τζιοβάνι (ο οποίος βγαίνοντας έβγαλε τη φανέλα του και την πέταξε στα μούτρα του Ματζουράκη, ενώ κάποια στιγμή κινήθηκε και εναντίον του!).

Μέσα σε κλίμα γκρίνιας και αμφισβήτησης ο Ολυμπιακός θα φέρει ένα "Χ" στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό (0-0, με το Βασσάρα να καταπίνει πέναλτι στον Άλβεζ) και θα κερδίσει την Παναχαϊκή με 3-0, αλλά η ομάδα σέρνεται. Ο Τζιοβάνι δε βλέπεται, ο Γεωργάτος δε μπορεί να βγάλει μια σέντρα, ο Ανατολάκης δε μπορεί να κόψει ούτε με βαλέ. Ταυτόχρονα, υπάρχουν φήμες πως κάποιος "κοντινός" του Ματζουράκη "τον έθαβε" στον πρόεδρο, λέγοντας του για λάθη στην προπόνηση και στην τακτική και αναλύοντας του τι πρέπει να γίνει για να κερδίζει ο Ολυμπιακός και να διακριθεί στην Ευρώπη. Όπως κάθε φορά, "ο πρόεδρος εντυπωσιάστηκε απ'τις γνώσεις" αυτού του "κοντινού" στο Ματζουράκη και τον είχε stand by, μιας και έβλεπε οτι οι βεντέτες του ήταν δυσαρεστημένες με το "Ρουμάνο".

Και έρχεται το βράδυ της 23ης Νοεμβρίου του 2000. Ο Ολυμπιακός έχει κληρωθεί με τη Λίβερπουλ στο κύπελλο UEFA, με τον πρώτο αγώνα να γίνεται στο ΟΑΚΑ. Η εικόνα της ομάδας, άθλια. Η Λίβερπουλ θα προηγηθεί με το Νίκι Μπάρμπι στο 38' με 0-1, αλλά ο Αλέξης Αλεξανδρής στο 65' θα ισοφαρίσει. Η Λίβερπουλ σχεδόν με τη σέντρα (67' θα πάρει το προβάδισμα και πάλι με 1-2 με γκολ του Στίβεν Τζέραρντ και θα το διατηρήσει με χαρακτηριστική άνεση, καθώς πολλοί παίκτες του Ολυμπιακού έδειχναν απρόθυμοι να αντεπιτεθούν για την ισοφάριση! Ο κόσμος αποδοκίμαζε έντονα και μούγκριζε από οργή και το καζάνι που έβραζε έσκασε εκεί γύρω στο 80' : Ο Γεωργάτος δίνει τη μπάλα πίσω στον Ελευθερόπουλο ο οποίος πηγαίνει αργά και νωχελικά στη μπάλα κάνοντας εμφανώς καθυστέρηση! Αυτό ήταν : 50.000 κόσμος αρχίζει να βρίζει τον Ελευθερόπουλο και η μπάλα παίρνει όλη την ομάδα. Το "ΑΡΧΙΔΙ - ΜΟΥΝΑΚΙ - ΜΑΤΖΟΥΡΑΚΗ" που δονούσε το ΟΑΚΑ έδωσε στο Ματζουράκη (που βρισκόταν στα μπουθ του ΟΑΚΑ, όντας τιμωρημένος) να καταλάβει οτι δε θα αργήσει να δεί μπροστά του το Γιώργο Λούβαρη για τα δέοντα... Ο μόνος που στάθηκε στο ύψος του εκείνο το βράδυ ήταν ο Αλέξης Αλεξανδρής που με ένα γκολ-σπεσιαλιτέ (ψαλιδάκι) στο 90' θα φέρει το σκορ "στα ίσια" (2-2) δίνοντας κάποια ψήγματα ελπίδας στον Ολυμπιακό για τη ρεβάνς του Άνφιλντ.

Το αξιοσημείωτο της θητείας του Ματζουράκη στον πάγκο του Ολυμπιακού ήταν οτι έμεινε αήττητος στις υποχρεώσεις της ομάδας στην Ελλάδα, πετυχαίνοντας 21 νίκες και φέρνοντας μόλις δύο ισοπαλίες (με Ιωνικό εντός, 3-3 και Παναθηναϊκό εκτός, 0-0). Οι τρείς ήττες του και η άλλη μία ισοπαλία σημειώθηκαν στους Ευρωπαϊκούς αγώνες της ομάδας (Βαλένθια 1-2, Χέρενφεεν 0-1, Λιόν 0-1, Λίβερπουλ 2-2), όπου πάντως είχε τρείς νίκες και διατήρησε το ΟΑΚΑ "άπαρτο κάστρο" (Λιόν 2-1, Χέρενφεεν 2-0, Βαλένθια 1-0).

Στατιστική : 30 αγώνες / 24 νίκες, 3 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
80 υπέρ - 19 κατά (G.A. +61)
_____________________________________________________________


35) ΤΑΚΗΣ ΛΕΜΟΝΗΣ (25.11.2000 - 9.10.2002)
Απ'τα... εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα και απο βοηθός του Γιάννη Ματζουράκη, πήρε το χρίσμα απ'τον Κόκκαλη "που είχε μείνει εντυπωσιασμένος απ'τις γνώσεις του" και έγινε πρώτος προπονητής (με την απόλυτη στήριξη της Αγίας Τριάδας που προαναφέραμε και με την οποία είχε άριστες σχέσεις) και πρωταθλητής 2000-2001 και 2001-2002. Δείτε αναλυτικά το προφίλ και την πορεία του Λεμονή στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό κάνοντας κλικ εδώ.

Στατιστική : 88 αγώνες / 62 νίκες, 13 ισοπαλίες, 13 ήττες
Τέρματα :
231 υπέρ - 100 κατά (G.A. +131)
_____________________________________________________________


36) ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΛΙΑΣ (10.10.2002 - 30.10.2002)
"Ο αρχιτέκτονας της Εθνικής Ελπίδων" Γιάννης Κόλλιας ήταν ένα καλοκάγαθο ανθρωπάκι που δε πείραζε μύγα, γαλουχημένος με μια φιλοσοφία άλλης εποχής. Το να προσπαθήσει να διδάξει τα... μυστικά της μπάλας στο Τζιοβάνι ή τον Αλεξανδρή ήταν μάλλον κακόγουστο αστείο. Ο Κόκκαλης αρχικά είχε πεί "προχωράμε με τον κύριο Κόλλια" καθώς εκτιμούσε βαθύτατα τον scout της ομάδας και πρώην ομοσπονδιακό τεχνικό της Εθνικής Ελπίδων, αλλά αναγκάστηκε να τον "σκουπίσει" μόλις 20 ημέρες αργότερα, βλέποντας οτι σε 5 αγώνες με αυτόν στον πάγκο, ο Ολυμπιακός δεν είχε σταυρώσει νίκη.

Στατιστική : 5 αγώνες / 2 ισοπαλίες, 3 ήττες
Τέρματα :
3 υπέρ - 7 κατά (G.A. -4)
_____________________________________________________________

37) SRECKO KATANEC (7.11.2002 - 7.2.2003)
Το όνομα του Κάτανετς για τον Ολυμπιακό "έπαιζε" τρείς σερί σεζόν. Από την αποπομπή του Μπιγκόν και μετά ακουγόταν οτι ο Ολυμπιακός θα προσεγγίσει τον Κάτανετς για να του προτείνει τη θέση του προπονητή. Το 1999 ο Κόκκαλης δεν είχε πειστεί οτι ο νεόκοπος προπονητής της εθνικής Σλοβενίας θα ανταποκρινόταν στα καθήκοντα του "τιμονιέρη" του Ολυμπιακού. Ναι μεν ήταν νέος, φιλόδοξος και με όρεξη για δουλειά, αλλά δεν είχε την εμπειρία. Η πολύ καλή εμφάνισης της εθνικής Σλοβενίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000 αλλά και η συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 έπεισαν τον Κόκκαλη οτι ο νέος, εργατικός και φιλόδοξος Κάτανετς είχε πλέον και την εμπειρία για να προπονήσει και σύλλογο. Ποιός ήταν όμως ο Σρέτσκο Κάτανετς;

Ο Σλοβένος (με Κροατικές ρίζες) γεννήθηκε στις 16/07/1963 στη Λουμπλιάνα και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από 7 ετών στην ΝΚ Λουμπλιάνα. Το 1981 πήγε στην Ολίμπια Λουμπλιάνας όπου έμεινε για μέχρι το καλοκαίρι του 1984 (81 συμμ. / 10 γκολ), οπότε και μεταπήδησε στη Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Τη σεζόν 1984-1985 δεν έπαιξε καθόλου, αλλά την επόμενη σεζόν ήταν βασικός (21 συμμ. / 3 γκολ) και το 1986 μεταγράφεται στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, στην οποία θα μείνει για 2 χρόνια (56 συμμ. / 10 γκολ) και θα πάρει το πρωτάθλημα το 1987. Το ταλέντο του υψηλόσωμου (1,90) αμυντικού δεν περνάει απαρατήρητο και το 1988 κάνει "ανεβαίνει σκαλοπάτι" στην καριέρα του και πηγαίνει στη Bundesliga για να παίξει με τα χρώματα της Στουτγκάρδης (26 συμμ. / 1 γκολ), με την οποία έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου UEFA όπου όμως έχασε απ'τη Νάπολι του Ντιέγκο Μαραντόνα. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του τράβηξαν το ενδιαφέρον της Σαμπντόρια και ο Κάτανετς μετακόμισε στο Καμπιονάτο το καλοκαίρι του 1989, όπου στην πρώτη του κιόλας σεζόν κέρδισε το κύπελλο Κυπελλούχων. Το 1991 κέρδισε το πρωτάθλημα Ιταλίας και την επόμενη σεζόν έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου έχασε απ'την Μπαρτσελόνα (στην οποία αγωνιζόταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε - μικρός που'ναι ο κόσμος, ε; ). Το 1994 έκλεισε την πενταετή καριέρα του στην Σαμπντόρια κατακτώντας το Super Cup έχοντας συνολικά 87 συμμετοχές και 12 γκολ.

Σε εθνικό επίπεδο τώρα, ο Κάτανετς είχε χριστεί διεθνής απ'το 1984 όταν κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την Ολυμπιακή ομάδα της Γιουγκοσλαβίας στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες, ενώ είχε συμμετάσχει με τη Γιουγκοσλαβία και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ίδιας σεζόν στη Γαλλία! Βασικό στέλεχος της εθνικής απο τότε, συμμετείχε και στο παγκόσμιο κύπελλο του 1990 στην Ιταλία και έγινε ο τρίτος μόλις Σλοβένος επι ενωμένης Γιουγκοσλαβίας που έπαιξε σε Μουντιάλ. Συνολικά με την εθνική της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας είχε 31 συμμετοχές και 5 γκολ. Επίσης, είχε 3 συμμετοχές και 1 γκολ με την εθνική ομάδα της Σλοβενίας. Το τελευταίο του παιχνίδι ήταν στις 07/09/1994 στο Μάριμπορ ενάντια στην Ιταλία. Με το πέρας της λήξης του συμβολαίου του με τη Σαμπντόρια, τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία μόλις 31 ετών.

Απ'το 1996 ήταν το τεχνικό δίδυμο της εθνικής Ελπίδων της Σλοβενίας μαζί με τον Ντράγκο Κόσταϊνσεκ, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα προπονητικής και το 1998 πιάνει την πρώτη του δουλειά ως προπονητής σε σύλλογο, καθώς γίνεται ο προπονητής της ΗΙΤ Γκόριτσα. Στη Γκόριτσα δεν έμεινε καλά-καλά ούτε πεντάμηνο, όταν και στις 01/07/1998 αποδέχτηκε την πρόταση της ομοσπονδίας της Σλοβενίας για να γίνει ο προπονητής της εθνικής. Καθοδήγησε επιτυχώς στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού κυπέλλου του 2000 τη Σλοβενία η οποία προκρίθηκε στην τελική φάση αλλά έκανε και καλές εμφανίσεις στους ομίλους (ισοπαλίες με Γιουγκοσλαβία και Νορβηγία και ήττα απ'την Ισπανία) και μάλιστα με μπροστάρη τον... ψυχασθενή Ζλάτκο Ζάχοβιτς. Η συνέχεια ήταν εξίσου επιτυχημένη : Η Σλοβενία πέτυχε να προκριθεί και στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, αλλά αυτή τη φορά οι εμφανίσεις της ομάδας ήταν κακές και οι 3 ήττες από Ισπανία, Νότια Αφρική και Παραγουάη στον όμιλο φυσικό επακόλουθο. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το... "ΑλμπερτοΜπιγκόνειο" ξέσπασμα του Ζάχοβιτς κατά του Κάτανετς, τον οποίο αποκάλεσε "ηλίθιο και ξεροκέφαλο ως παίκτη, αλλά ακόμα πιο ηλίθιο ως προπονητή" μεταξύ άλλων. Εξαιτίας αυτού του συμβάντος ο Κάτανετς υπέβαλλε την παραίτηση του απ'την τεχνική ηγεσία της Σλοβενίας, που έγινε αποδεκτή. Ο δρόμος άνοιξε λοιπόν για τον Ολυμπιακό που στις 02/11/2002 ανακοίνωσε και επίσημα δια στόματος Σωκράτη Κόκκαλη την συμφωνία με τον Σρέτσκο Κάτανετς : "Ο Σρέτσκο Κάτανετς είναι προπονητής με μεγάλη εμπειρία, σημαντικές διακρίσεις αλλά και με φιλοδοξίες για να οδηγήσει ψηλά τον Ολυμπιακό. Η επαφή μας δεν έγινε τώρα. Είχαμε συναντηθεί νωρίτερα και είχαμε αρκετές πολύωρες συζητήσεις για το πώς βλέπει το ποδόσφαιρο. Τρία είναι τα κριτήριά μας για την επιλογή Κάτανετς. Εχει δείξει θετικά δείγματα ως προπονητής με τις Εθνικές Ελπίδων και ανδρών της χώρας του. Ως ποδοσφαιριστής έχει επιτυχή σταδιοδρομία σε ομάδες της Ευρώπης και της Γιουγκοσλαβίας, στις οποίες μάλιστα έχει συνεργαστεί με προπονητές όπως ο Μπόσκοφ και ο Ερικσον. Τρίτο και βασικό κριτήριο, είναι ότι διαπίστωσα πως έχει βλέψεις τόσο για το μέλλον του Ολυμπιακού, όσο και για το δικό του μέλλον. Ψάχναμε έναν προπονητή που να έχει όρεξη για δουλειά". Ο Κόκκαλης διευκρίνισε οτι το συμβόλαιο του Κάτανετς έχει διάρκεια δυόμισι ετών (έληγε δηλαδή στο τέλος της περιόδου 2004-2005) και ζήτησε απ'τον κόσμο της ομάδας την στήριξη του νέου προπονητή για την επιστροφή της ομάδας στις επιτυχίες και την κατάκτηση του φετινού ντάμπλ.

Ο Κάτανετς απ'την πλευρά του τόνισε : "Θέλω πιο επιθετικό τον Ολυμπιακό. Θα πρέπει να τρέχουμε πολύ στο γήπεδο. Ολα ξεκινούν από την αρμονική συνεργασία στα αποδυτήρια. Ελπίζω να ανταποδώσω με καλά αποτελέσματα την εμπιστοσύνη του προέδρου και του Ολυμπιακού. Η δουλειά μου είναι να μιλάω στο γήπεδο. Εχω δει κάποια πράγματα και γνωρίζω κάποιους παίκτες, αλλά η πραγματική γνωριμία θα γίνει κατά τη διάρκεια της δουλειάς. Στη συνέχεια θα μπορώ να έχω σαφή άποψη και για την αξία του καθενός. Εχω συνειδητοποιήσει ότι ο Ολυμπιακός έχει μεγάλες απαιτήσεις και γι αυτό θα χρειαστεί μια δυνατή ομάδα συνεργατών στο ποδοσφαιρικό τμήμα για τους οποίους όμως ακόμη δεν έχω αποφασίσει.Εχουμε βάλει δύσκολους στόχους και μας περιμένουν δύσκολα ματς, τα οποία πρέπει να κερδίσουμε. Χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθεί το κλίμα που πρέπει και να γίνει καλύτερη γνωριμία με τους παίκτες, να υπάρξει χημεία. Αυτό το πρώτο διάστημα θα είναι καθοριστικό.

Μίλησα με τον πρόεδρο, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να υπάρχουν και άμεσα αποτελέσματα. Ως παίκτης και ως προπονητής ήμουν και είμαι επιθετικός και στόχος μου είναι πάντα η νίκη. Αγωνιζόμενος στη Σαμπντόρια και τη Στουτγκάρδη, έχω μάθει ότι πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η κατάσταση στα αποδυτήρια. Χωρίς αρμονία στα αποδυτήρια δεν υπάρχουν νίκες. Σημαντικό ρόλο επίσης παίζει το τρέξιμο. Πρέπει να είμαστε επιθετικοί απέναντι στη μπάλα και στον αντίπαλο. Οπως λένε τα χαρτιά, στον Ολυμπιακό έχω καλύτερους παίκτες από ότι στην Εθνική Σλοβενίας. Υποθέτω λοιπόν ότι θα είναι πιο εύκολο να μεταφέρω τη φιλοσοφία μου. Αν θα γίνει, θα το δούμε. Το ότι ξεκινώ την καριέρα μου στον Ολυμπιακό στο παιχνίδι με την ΑΕΚ είναι τυχαίο, αλλά γνώμη μου είναι ότι είναι καλό κάθε άνθρωπος να δέχεται τις προκλήσεις. Θα κάνω ό,τι μπορώ. Δεν είμαι άνθρωπος που δημιουργώ προβλήματα. Τα πράγματα είναι απλά. Ολοι μαζί θα προσπαθήσουμε για το καλό του Ολυμπιακού. Δεν είναι κακό να θυμώνει κάποιος παίκτης όταν κάθεται στον πάγκο, αρκεί να προπονείται καλύτερα για να με πείσει ότι κάνω λάθος και να τον χρησιμοποιήσω στο επόμενο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός από όσο ξέρω έχει 34 παίκτες, αλλά κάθε φορά δυστυχώς πρέπει να παίξουν μόνο οι έντεκα. Είναι φυσιολογικό κάποια φορά να ξεπερνιούνται τα όρια. Τα δικά μου όμως είναι μεγάλα".


Ο Κάτανετς λοιπόν πιάνει δουλειά και μετά τις πρώτες προπονήσεις - και αφού βγάζει αλώβητος με δύο ισοπαλίες το ντέρμπι με την ΑΕΚ (1-1) και το ματς με την Μακάμπι Χάϊφα (3-3), ανακοινώνει πως το σύστημα που του αρέσει να παίζει είναι το 3-5-2 και βάσει αυτού θα χτίσει τον Ολυμπιακό. Η ομάδα κερδίζει άνετα τον Ιωνικό Νικαίας με 6-0, αλλά "σκοντάφτει" με τον Άρη (0-0). Ο Κάτανετς δίνει ευκαιρίες σε όλους όσους έχει στο οπλοστάσιο του και θα ακολουθήσουν 5 σερί νίκες : 4 στο πρωτάθλημα (Παναχαϊκή 7-0, Πανιώνιος 3-0, Αιγάλεω 2-0, ΠΑΣ Γιάννινα 2-1) και μία στο κύπελλο (Παναχαϊκή 2-0). Η ομάδα έδειχνε να ανακάμπτει, αλλά τελικά αποδείχθηκε απλά ένα μικρό "σοκ" που ουσιαστικά δεν άλλαζε το χάλι της κακής προετοιμασίας του Λεμονή. Την κατάσταση επιδείνωσαν οι τρείς σερί γκέλες με τον Παναθηναϊκό (3-2, με τους "πράσινους" να βάζουν και τα... 5 γκολ του αγώνα), την Ξάνθη (1-1) και την Παναχαϊκή (0-0) για το κύπελλο (ο Ολυμπιακός προκρίθηκε λόγω του 2-0 του πρώτου αγώνα).

Παράλληλα, έχει αρχίσει η γκρίνια για το 3-5-2 του Κάτανετς που "δε το θέλει ο κόσμος" και "δε το μπορούν οι παίκτες". Εις μάτην ο Σλοβένος προσπαθεί να εξηγήσει πως δεν έχει κάνει αυτός προετοιμασία και δεν έχει επιλέξει το ρόστερ της ομάδας. Την "έξωθεν καλή μαρτυρία" τη χάνει όταν φέρνει το βετεράνο Σλοβένο μπακ Τζόνι Νόβακ ενώ θα μπορούσε να προτιμήσει κάποιον άλλον διεθνή Σλοβένο. Μ'αυτά και μ'αυτά, ο Κάτανετς δεν αλλάζει το 3-5-2 του, έχει επαναφέρει τον παροπλισμένο Χόρχε Μπερμούδες στην ομάδα και ο Ολυμπιακός παραμένει σε τροχιά τίτλου μετά από τις δύο νίκες με Καλλιθέα (4-1) και ΟΦΗ (1-0). Ο Κόκκαλης ενοχλημένος που ο Κάτανετς επικοινωνεί συχνά μαζί του και του καταθέτει τους προβληματισμούς του σχετικά με την ομάδα και τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν, προχωράει σε μια ακατανόητη (ή... απόλυτα κατανοητή, όπως το πάρει ο καθένας) κίνηση : Συγκροτεί μια τριμελη επιτροπή, αποτελούμενη απ'τους Χατζηγρηγοριάδη, Πολυχρονίου και Προτάσοφ, λέγοντας οτι "έχει πολλές ασχολίες και δε μπορεί καθημερινά να δίνει λύσεις" και εξουσιοδοτεί την τριπλέτα να συνεργάζεται με τον προπονητή και να δίνει λύση στα όποια προβλήματα."Κοιτάω τη δουλειά μου στο γήπεδο, με ενδιαφέρει μόνο να πάει καλά η ομάδα" λέει ο Κάτανετς, "δεν πρόκειται να μπλεχτούμε στα πόδια σου, δεν θα ερχόμαστε στου Ρέντη, οι συζητήσεις μας θα γίνονται εδώ για να λύνουμε όλα τα προβλήματα" απαντά η Αγία Τριάδα. Η κίνηση "καπελώματος" του Κάτανετς προφανής φυσικά...

Ώσπου, ο Κάτανετς, κάνει το μοιραίο λάθος : Δίνει συνέντευξη τύπου, στην οποία δεν ... ευθυγραμμίζεται με τη "γραμμή" του προέδρου. Έξι ημέρες μετά την κίνηση του Κόκκαλη να συναντηθεί με τους συνδέσμους της "7" και να ζητήσει να προστατευθεί η ομάδα για το 7ο συνεχόμενο και τις δηλώσεις των περισσότερων παικτών για "πείσμα και πάθος για το 7ο", ο Κάτανετς τους... ξέρανε όλους. Τι είπε ο Σλοβένος; Ας θυμηθούμε...

Πρώτο χτύπημα : Το σύστημα... "Το σύστημα 4-4-2 το θεωρώ καταστροφικό. Ο Ολυμπιακός έπαιξε έτσι έξι χρόνια στο Champions League και δεν είχε καλά αποτελέσματα. Από τη στιγμή που αρχίσαμε να παίζουμε σε εξαιρετικά άσχημα γήπεδα έπεσε η απόδοση. Είναι πρακτικά αδύνατο, πάντως, να κερδίζει συνεχώς ο Ολυμπιακός".

Δεύτερο χτύπημα : Παίκτες-ρουφιάνοι : "Στις ομάδες που εγώ εκπαιδεύτηκα, οι ποδοσφαιριστές δεν καλούν τους δημοσιογράφους. Εδώ συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό και, απ' όσο λένε οι πληροφορίες μου, συμβαίνει πολλά χρόνια. Θα πρέπει να προσαρμοστώ".

Τρίτο (και φαρμακερό) χτύπημα : Ποιά ψύχωση... "Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει η πίεση αυτή για το 7ο πρωτάθλημα. Υπάρχει ψύχωση και δεν εξελίσσεται καλά για μένα και την ομάδα. Η ομάδα θα είναι πρώτη εφόσον αξίζει να είναι πρώτη. Είσαι πρωταθλητής, εφόσον το αξίζεις και παρουσιάζεσαι καλύτερος στο γήπεδο από τον αντίπαλο. Σίγουρα κανένας χρόνος δεν είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Και οι παίκτες δεν είναι οι ίδιοι. Θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Θα παίξουμε έτσι ώστε αν αξίζουμε να είμαστε πρώτοι να αναδειχθούμε πρωταθλητές. Αυτή τη στιγμή πιστεύω πως δεν υπάρχει κάποιος κατάλληλος για να είναι ο φυσικός ηγέτης του Ολυμπιακού. Οταν δεν παίζουν καλά οι παίκτες, θα πρέπει να ψάχνουν πρώτα το πρόβλημα στους εαυτούς τους".

Όταν μετέφεραν τις δηλώσεις Κάτανετς στον Κόκκαλη, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έγινε τούρμπο, όπως τούρμπο έγιναν και οι θιγμένοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού που θεωρούσαν εαυτούς ηγέτες. "Ο προπονητής δεν έχει μπει ακόμα στην ψυχολογία του Ολυμπιακού και δεν έχει καταλάβει ότι θα γράψουμε Ιστορία αν πάρουμε τον τίτλο" ήταν το πιο επιεικές σχόλιο, ενώ ενόχλησε πολύ και το σχόλιο περί απουσίας ηγέτη : "Αυτό υποβαθμίζει τον Καρεμπέ, τον Τζόρτζεβιτς, τον Ζε Ελίας ή ακόμα και τον Τζιοβάνι".

Την επόμενη ημέρα, στην πρωϊνή προπόνηση, ο Κάτανετς μάζεψε τους παίκτες και τους είπε : "Δεν είπα ότι δεν αξίζουμε να είμαστε στην πρώτη θέση, ούτε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει παίκτες ηγέτες να πάρουν στις πλάτες τους την ομάδα. Και εγώ θέλω πάρα πολύ να πάρουμε τον 7ο σερί τίτλο, γιατί και εγώ μαζί με εσάς θα γραφτώ στην ιστορία. Αλλα είπα κι άλλα μεταφράστηκαν, με αποτέλεσμα να βγουν στον Τύπο διαφορετικά πράγματα. Δεν θα ξαναδώσω συνέντευξη Τύπου, λοιπόν, για να μην παρεξηγούμαι...". Όμως, η βόμβα έσκασε χθες, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, με την επίσημη ανακοίνωση της απόλυσης του Σλοβένου τεχνικού, από την ΠΑΕ : "Η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ γνωστοποιεί τη διακοπή της συνεργασίας της με τον προπονητή Στρέτσκο Κάτανετς. Οι λόγοι που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση έχουν να κάνουν με το κακό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην ομάδα, με αποτέλεσμα τις τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας, αλλά και τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Κάτανετς, οι οποίες κρίνονται απαξιωτικές για το Σύλλογο και τους ποδοσφαιριστές και δείχνουν την έλλειψη πίστης από την πλευρά του σε ό,τι αφορά το στόχο της ομάδας, που είναι η κατάκτηση του έβδομου συνεχόμενου πρωταθλήματος, όπως επιθυμούν η Διοίκηση, οι ποδοσφαιριστές και τα εκατομμύρια των φιλάθλων του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Την ευθύνη της τεχνικής ηγεσίας αναλαμβάνει ο Ολεγκ Προτάσοφ". Ο ίδιος ο Κόκκαλης πήγε στου Ρέντη μετά την προπόνηση και είπε τα νέα στους παίκτες, λέγοντάς τους μάλιστα την... απίστευτη ατάκα: "Δυστυχώς μας έμεινε ο... Νόβακ"!

Ο Κάτανετς απολύεται πριν καλά καλά καταλάβει κανείς αν κάνει ή δεν κάνει για τον Ολυμπιακό. Άσχετα με το αν ο Σλοβένος έκανε ή όχι για τον Ολυμπιακό, δε μπορείς να κρίνεις έναν προπονητή μέσα σε 2,5 μήνες, χωρίς μάλιστα να σου'χει φέρει αυτός τους παίκτες που έχεις και χωρίς να σου'χει κάνει αυτός την προετοιμασία. Ο Κόκκαλης αιτιολογεί την απόφαση του : "Ο Κάτανετς δεν κατάλαβε πού βρισκόταν. Ηταν ο αρχηγός στην ομάδα και δεν πίστευε ότι μπορούμε να πάρουμε το 7ο. Ποιος είπε για ψύχωση; Ο Ολυμπιακός θέλει να παίρνει κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Οποιος δεν μπορεί την πίεση, να μην έρχεται στον Ολυμπιακό. Η ομάδα έχει πολλούς καλούς παίκτες και ηγέτες. Δεν μπορούμε, όμως, να έχουμε τον Ζιντάν".

Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης : Ο Κάτανετς μετά τον Ολυμπιακό έμεινε άνεργος για 3 χρόνια, όταν και ανέλαβε την εθνική ομάδα των Σκοπίων. Θα μπορούσαμε να πούμε οτι "δικαιώθηκε ο Κόκκαλης" αλλά μάλλον ο Κάτανετς θα'χει να λέει οτι το πέρασμα του απ'τον Ολυμπιακό έβλαψε την καριέρα του (όποια και αν ήταν αυτή). Ο δε Τζόνι Νόβακ, με το πέρας της σεζόν, σταμάτησε το ποδόσφαιρο.

Στατιστική : 14 αγώνες / 8 νίκες, 5 ισοπαλίες, 1 ήττες
Τέρματα :
34 υπέρ - 10 κατά (G.A. +24)
_____________________________________________________________


38) OLEG PROTASOV (9.2.2003 - 17.3.2004)
Ο γεννηθείς την 04/02/1964 στο Ντνιπροπετρόβσκ της Ουκρανίας Όλεγκ Προτάσοφ έχει γραφτεί στο πάνθεον των "ηρώων" του (πρώην) Σοβιετικού ποδοσφαίρου. Είναι ο 2ος σκόρερ όλων των εποχών για την εθνική της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης με 29 γκολ, πίσω απ'τον μεγάλο Όλεγκ Μπλαχίν. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 8 ετών στην ομάδα της πόλης του, την Ντνιέπρ, στην οποία παρέμεινε μέχρι τα 23 του, αφού αγωνίστηκε σε 145 επίσημους αγώνες και πέτυχε 95 γκολ. Εκείνη τη σεζόν, τα "λαγωνικά" της Ντιναμό Κιέβου τον "ξετρύπωσαν" και τον έφεραν στο Κίεβο, όπου ηγήθηκε της γραμμής κρούσης της Ντιναμό και έγινε διεθνής με την εθνική της Σοβιετικής Ένωσης. Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1988 θεωρούταν το πιο "hot" κανόνι των Ευρωπαϊκών γηπέδων πίσω απ'τον μεγάλο Μάρκο Φαν Μπάστεν αλλά το καθεστώς περί μεταγραφών στην Σοβιετική Ένωση δεν επέτρεπε τη μετακίνηση του σε ομάδα εκτός Σοβιετικής Ένωσης. Στη Ντιναμό αγωνίστηκε για 3 χρόνια έχοντας 71 συμμετοχές και 30 γκολ.

Το 1990, με την "αρχή του τέλους" της Σοβιετικής Ένωσης, ο Προτάσοφ εκμεταλλεύεται την αλλαγή του σκηνικού στη χώρα του - και στη νομοθεσία του αθλητισμού - και θα έρθει στον Ολυμπιακό, προκαλώντας αίσθηση, μιας και ήταν "στα ντουζένια του" όντας 26 ετών. Στον Ολυμπιακό έπαιξε μια τετραετία (1990-1994), αγωνίστηκε σε 83 αγώνες και πέτυχε 48 γκολ. Το Δεκέμβριο του 1994 σε ηλικία 30 ετών εκμεταλλεύτηκε "την ευκαιρία της ζωής του" όπως είχε πεί στον νεόκοπο τότε πρόεδρο Σωκράτη Κόκκαλη, καθώς "ήταν πολλά τα λεφτά" (και όντως, ήταν) και ταξίδεψε στην Ιαπωνία για να ενταχθεί στην Πανασόνικ Γκάμπα Οζάκα. Μετά από 2 χρόνια στην Ιαπωνία (65 συμμετοχές / 26 γκολ) επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό της Βέροιας, 32 ετών πλέον, όπου έμεινε για μια διετία αγωνιζόμενος σε 62 παιχνίδια πετυχαίνοντας 11 γκολ. Τη σεζόν 1998-1999 μεταπήδησε στην Προοδευτική (28 αγώνες / 5 γκολ) και έκλεισε την τεράστια καριέρα του στον Πανελευσινιακό.

Η ποδοσφαιρική του καριέρα βρίθει διακρίσεων... Πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης το 1983 και το 1990, κυπελλούχος Σοβιετικής Ένωσης το 1990, κυπελλούχος Ελλάδας το 1992, 2η θέση στο Ευρωπαϊκό του 1988 με την εθνική, 1ος σκόρερ στη Σοβιετική Ένωση (1985, 1987, 1990), 2ος σκόρερ στη Σοβιετική Ένωση (1987, 1988) και στην Ελλάδα (1991), 3ος σκόρερ στη Σοβιετική Ένωση (1984, 1985, 1989) και στην Ελλάδα (1992), καλύτερος παίκτης της Σοβιετικής Ένωσης (1987), Ασημένιο Παπούτσι (1985) καθώς και :

218 αγώνες / 125 γκολ στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης
175 αγώνες / 64 γκολ στο πρωτάθλημα Ελλάδος
55 αγώνες / 24 γκολ στο πρωτάθλημα Ιαπωνίας

22 αγώνες / 6 γκολ στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα

2ος σκόρερ όλων των εποχών για τη Σοβιετική Ένωση (68 συμμ. / 29 γκολ)

Το 1999-2000 αποδέχεται την πρόταση του Βασίλη Τσαμήτρου και "ανηφορίζει" και πάλι στη Βέροια όπου υπογράφει συνεργασία ως παίκτης-προπονητής. Το προπονητικό του πέρασμα του απ'την ομάδα της Ημαθίας ήταν σύντομο χρονικά καθώς η απειρία του ήταν ανασταλτικός παράγοντας για τους Βεροιώτες, που "καίγονταν" για να "σώσουν" την κατηγορία και ως φυσικό επακόλουθο, έφυγε γρήγορα.

Το 2002 ο Ολυμπιακός του προτείνει συνεργασία και τον κάνει υπεύθυνο του τμήματος scouting. Ακολουθούν οι καταιγιστικές εξελίξεις με τον ορισμό της περιβόητης τριμελούς επιτροπής, με τις δηλώσεις Κάτανετς περί "ψύχωσης" και εν μία νυκτί ο scout Προτάσοφ βαφτίζεται... επίτροπος και από επίτροπος... προπονητής, με βοηθό του το Σίνισα Γκόγκιτς που μόλις λίγες ημέρες πριν είχε τερματίσει την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Κύπρο. Τα προειδοποιητικά πυρά του Κόκκαλη είχαν φροντίσει να ενημερώσουν τους παίκτες του Ολυμπιακού για τις προθέσεις του. Στην ομιλία του κατά την παρουσίαση του Προτάσοφ στο προπονητήριο του Ρέντη, είπε : "Ξέρετε ότι όποιον θέλω μπορώ να τον τελειώσω, γι' αυτό φροντίστε να τα δίνετε όλα στο παιχνίδι και όχι να κόβετε βόλτες μέσα στο γήπεδο. Να αλλάξετε νοοτροπία, διαφορετικά θα είμαι σκληρός. Θέλω να είστε τρελαμένοι με το πρωτάθλημα. Βλέπω δύο ομάδες στο πρωτάθλημα, η μία να σκυλιάζει για να πάρει τον τίτλο και η άλλη να μην πολυκαίγεται. Το παίζουμε άνετοι και αυτό δεν μου αρέσει. Κανονίστε την πορεία σας. Θα βοηθήσω όσο μπορώ, είμαι κοντά σας, αλλά δώστε τα όλα στο γήπεδο για να πάρουμε τον τίτλο. Το θέλουμε όλοι και πρέπει να το αφιερώσουμε στον κόσμο. Και το 7ο και το 8ο και το 9ο πρωτάθλημα".

Η εντολή Κόκκαλη ρητή και σαφής : "Πάμε για το 7ο". Το κύπελλο θυσιάζεται στο βωμό του 7ου (αποκλεισμός απ'τον ΠΑΟΚ με 2 ήττες, 3-1 και 1-2), αλλά στο πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός έχει το "πάνω χέρι" μετά το 4x4 που κάνει ο Ολυμπιακός με τον Προτάσοφ στον πάγκο. Η εντός έδρας ήττα απ'την ΑΕΚ περιπλέκει τα πράγματα (1-2). Ακολουθούν άλλες τρείς νίκες, αλλά η νέα "γκέλα" (ισοπαλία με τον Πανιώνιο) φέρνει τον Ολυμπιακό στο χείλος του "γκρεμού". Για να επιτευχθεί ο στόχος του "7ου συνεχόμενου" θα πρέπει ο Ολυμπιακός να κερδίσει τα 4 παιχνίδια που απομένουν, συμπεριλαμβανομένου και του Παναθηναϊκού τον οποίο θα πρέπει να κερδίσει και με διαφορά μεγαλύτερη του ενός γκολ. Αιγάλεω και Γιάννινα "σκουπίζονται" με συνοπτικές διαδικασίες (4-0, 3-0) και στις 11/05/2003 ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό - που έπαιζε για δύο αποτελέσματα - με 3-0 και κάνει παρέλαση στην Ξάνθη (5-1) κατακτώντας το 7ο συνεχόμενο. Ο Κόκκαλης φυσικά, παρορμητικός όπως πάντα, ξαναφέρνει στο προσκήνιο το δόγμα "να βγάλουμε προπονητή" και δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον Προτάσοφ για να χτίσει την ομάδα της νέας σεζόν.

Ο Προτάσοφ κερδίζει τις εντυπώσεις με τη σοβαρότητα του και την προσέγγιση του στην προετοιμασία. Ξεκινάει νικηφόρα σε πρωτάθλημα και κύπελλο και στην πρεμιέρα του Champions League χάνει την ευκαιρία να φύγει με την ισοπαλία απ'το "Ανοέτα" της Ρεάλ Σοσιεδάδ λόγω ενός βλακώδους πέναλτι που έκανε ο Θανάσης Κωστούλας στο 80' και μετέτρεψε σε γκολ ο "δικός μας" Ντάρκο Κοβάτσεβιτς. Ο Ολυμπιακός συνέχισε να κρατάει την πρωτοπορία στο πρωτάθλημα, προχωρούσε στο κύπελλο Ελλάδος ενώ έκανε καλές εμφανίσεις και στην Ευρώπη, με αποκορύφωμα τα δύο ματς με την Γαλατάσαράϊ : Στην Τουρκία ο Ολυμπιακός έχασε 1-0 αλλά είχε δοκάρι και ευκαιρίες να κάνει σκορ-ρεκόρ εκτός έδρας. Στη ρεβάνς της Ριζούπολης δε, ο Ολυμπιακός συνέτριψε τους Τούρκους με σόου του μεγάλου Ζιοβάνι. Ακολούθησε η ισοπαλία-αυτοκτονία με την Ρεάλ Σοσιεδάδ με γκολ του επίσης "δικού μας" Γκαμπριέλ Σούρερ.

Ο Ολυμπιακός ήθελε μόνο νίκη για να συνεχίσει στο κύπελλο UEFA και έπρεπε να τα παίξει "όλα για όλα" στην Ιταλία απέναντι στη Γιουβέντους. Εκεί, στις 10/12/2003, στο "Ντέλε Άλπι" του Τορίνο, ο Προτάσοφ θα κατεβάσει τον Ολυμπιακό με φουλ επίθεση και 4-4-2 για να δεχτεί τη βαρύτερη ταπείνωση της ιστορίας του : 7-0 και ο κόσμος "βράζει" με τον Ουκρανό. Ο Κόκκαλης - παραδόξως - δε του στέλνει την απόλυση με... SMS, αλλά τον διατηρεί στον πάγκο. Όμως, οι δύο εντός έδρας ήττες από ΠΑΟΚ (1-2) και ΑΕΚ (0-1) αποτέλεσαν το προπονητικό ρέκβιεμ του Προτάσοφ που μπροστά στον κίνδυνο να κατακτήσει άνετα ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα, απολύθηκε.

Στατιστική : 52 αγώνες / 37 νίκες, 5 ισοπαλίες, 10 ήττες
Τέρματα :
115 υπέρ - 48 κατά (G.A. +67)
_____________________________________________________________


39) SINICA GOGIC (17.3.2004 - 19.3.2004)
Με την απόλυση του Όλεγκ Προτάσοφ, ο Κόκκαλης έχρισε πρώτο προπονητή τον Σίνισα Γκόγκιτς. Ο αγαπημένος "γερο-Γκόγκα" των οπαδών της ομάδας μόλις την περασμένη σεζόν είχε βάλει "τέλος" στην ποδοσφαιρική του καριέρα και αποδέχθηκε την πρόταση του Ολυμπιακού για συνεργασία, για να μπαίνει στα κόλπα και να αξιοποιηθεί αργότερα ως προπονητής στις ομάδες νέων του Ολυμπιακού. Ο Γκόγκιτς έκανε μια προπόνηση στην ομάδα, όταν ενημερώθηκε πως ο Κόκκαλης στο Δ.Σ. της επόμενης ημέρας προσέλαβε στη... θέση του τον Νίκο Αλέφαντο.
_____________________________________________________________


40) ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ (19.3.2004 - 31.5.2004)
Στο Δ.Σ. της 18.03.2004, τα μέλη εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός οτι επιλέχθηκε ο Σίνισα Γκόγκιτς για τη θέση του πρώτου προπονητή, τονίζοντας πως δεν έχει την απαραίτητη εμπειρία ακόμη για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό. Στο τραπέζι ρίχνεται το όνομα του Νίκου Αναστόπουλου, προπονητή (τότε) της Κέρκυρας. Ο Κόκκαλης - με βαριά καρδιά - ακούει την εντολή της πλειοψηφίας και έρχεται (μέσω Σάββα Θεοδωρίδη) σε επαφή με τον "Αναστό". Η προσφορά; Τρίμηνο συμβόλαιο (χωρίς το "και βλέπουμε" που πρότεινε συνήθως). Ο μουστάκιας αρνείται να αναλάβει για ένα τρίμηνο, να χρεωθεί την ενδεχόμενη αποτυχία του Ολυμπιακού και να "καεί". Τα μέλη του Δ.Σ. σκέφτονται εναλλακτικές λύσεις και ανανεώνουν το ραντεβού τους για την επόμενη ημέρα. Στις 19.03.2004, ο Σ.Κόκκαλης με συνοπτικές διαδικασίες ανακοινώνει πως προχωράει στην πρόσληψη του Νίκου Αλέφαντου, καθώς "είναι ο μόνος που δέχεται να αναλάβει και ο μόνος που μπορεί να κάνει ηλεκτροσόκ στην ομάδα". Ο Αλέφαντος παραλίγο να κερδίσει μέσα στη Λεωφόρο τον Παναθηναϊκό και να φέρει τα πάνω-κάτω, αλλά ελέω Δούρου το 1-3 γίνεται 2-2 και ο Παναθηναϊκός θα μείνει πρώτος μέχρι το τέλος. Σα να μην έφτανε αυτό, ο Αλέφαντος έχασε στον τελικό του κυπέλλου με κάτω τα χέρια απ'τον Παναθηναϊκό στη Ν.Σμύρνη με 3-1 και κατάφερε το ακατόρθωτο : Στις τρείς παρουσίες του στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός έκανε το νταμπλ. Και ας έβγαινε μετά στην τηλεόραση κλαίγοντας, διερωτώμενος "γιατί δε βγαίνει ο κος Δούρος στο τηλέφωνο;"...

Στατιστική : 10 αγώνες / 7 νίκες, 2 ισοπαλίες, 1 ήττα
Τέρματα :
21 υπέρ - 8 κατά (G.A. +13)
_____________________________________________________________

41) DUSAN BAJEVIC (1.6.2004 - 1.6.2005)

2004-2005. Η χρονιά που θα εφαρμοζόταν το περίφημο "Γαλλικό Μοντέλο". Στον Ολυμπιακό έχουν αποφασίσει να κρατήσουν ως τεχνικό διευθυντή τον Κριστιάν καρεμπέ (που μπροστά στο ενδεχόμενο δεχόταν ευχαρίστως να τερματίσει την καριέρα του) και έχουν φέρει ήδη έναν Γάλλο "μέντορα" για υπεύθυνο των ακαδημιών (Κλοντ Σουαντό, 70 ετών παιδί, υπεύθυνος των ακαδημιών της Ναντ) και φυσικά ο στόχος δε θα μπορούσε να είναι άλλος από Γάλλο προπονητή. Ο πρώτος υποψήφιος προπονητής είναι ο Ρεϊνάλντ Ντενουί, προπονητής με μία πολύ μεγάλη επιτυχία στην Ισπανία με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, προσωπικός φίλος των Σουαντό, Καρεμπέ και θεωρείται "σιγουράντζα". Τελικά ο "σίγουρος" Ντενουΐ πάει την απάντηση του από "αύριο" σε "αύριο" εως ότου ανακοινώσει οτι δεν δέχεται να αναλάβει τον Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός στρέφεται σε άλλον Γάλλο, τον Ελί Μπο, που με τη σειρά του αρνείται. Όταν προτείνουν στον Κόκκαλη έναν Γάλλο προπονητή ονόματι Κομπουαρέ (ο οποίος μόλις έχει αρχίσει την προπονητική καριέρα του και το βιογραφικό του δείχνει ότι έχει προπονήσει μόνο ομάδα β' κατηγορίας), ο Σωκράτης "τα παίρνει" κατα το κοινώς λεγόμενον, "ξηλώνει" τον Καρεμπέ πριν αρχίσει καν δουλειά, στέλνει σπίτι του τον... μέντορα Σουαντό. Την επόμενη μέρα ανακοινώνει την επιστροφή του Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό, κάνοντας όλους τους ΑΕΚτζήδες (απ'τους οποίους είχε ξαναφύγει ένα εξάμηνο πρίν, τον Ιανουάριο του 2004) αλλά και τους... μισούς Ολυμπιακούς να αφρίζουν.

Οι οργανωμένοι είναι κάθετα αντίθετοι με την επαναφορά Μπάγεβιτς, αλλά τα καλά αποτελέσματα στο πρωτάθλημα και οι καλές εμφανίσεις στην Ευρώπη "καλμάρουν" την κατάσταση. Ώσπου, ένα βράδυ του Δεκέμβρη, έρχεται το ταξίδι στο Άνφιλντ. Ο Ολυμπιακός πάει προηγούμενος με 0-1 στα αποδυτήρια και χρειάζεται να φάει 3 γκολ για να μείνει εκτός επόμενης φάσης. Ο Ολυμπιακός... τα τρώει, μένει τρίτος στην ισοβαθμία και ο Ολυμπιακός χωρίζεται στα δύο. Το πρωτάθλημα θα περάσει απο 40 κύματα για να κατακτηθεί την τελευταία αγωνιστική, ο Ολυμπιακός κάνει νταμπλ κερδίζοντας τον Άρη στον τελικό με 3-0 και ο Μπάγεβιτς προλαβαίνει να παραιτηθεί πριν τον... παραιτήσουν. Αναλυτικό αφιέρωμα στον Ντούσαν Μπάγεβιτς μπορείτε να βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.

Στατιστική : 51 αγώνες / 31 νίκες, 10 ισοπαλίες, 10 ήττες
Τέρματα :
81 υπέρ - 39 κατά (G.A. +42)
_____________________________________________________________


42) TROND SOLLIED (5.7.2005 - 28.12.2006)
Τρόντ Σόλιντ. Ο Νορβηγός τεχνικός προλογίστηκε απ'τον Σωκράτη Κόκκαλη ως "ο καλύτερος προπονητής που έχει συνεργαστεί ποτέ μαζί του" και δήλωσε πως "επιλέγω Σόλιντ, γιατί θέλω τον Ολυμπιακό πρώτο και στην Ευρώπη". Ενάμιση χρόνο μετά τον απέλυσε για να τον αντικαταστήσει με έναν "στρατιώτη του Ολυμπιακού", που στο 2ο πέρασμα του προσπάθησε να ολοκληρώσει ότι ξεκίνησε να... γκρεμίζει πριν 5 χρόνια. Αναλυτικό αφιέρωμα στον Τρόντ Σόλιντ μπορείτε να βρείτε κάνοντας κλικ εδώ.

Στατιστική : 67 αγώνες / 46 νίκες, 6 ισοπαλίες, 15 ήττες
Τέρματα :
130 υπέρ - 57 κατά (G.A. +73)
_____________________________________________________________


43) ΤΑΚΗΣ ΛΕΜΟΝΗΣ (29.12.2006 - 11.03.2008)
Δεκέμβριος 2006. Η διοίκηση του Ολυμπιακού έδιωξε τον Τρόντ Σόλιντ ως "μιζαδόρο που εξ'αιτίας των μεταγραφικών επιλογών του και της ξεροκεφαλιάς του με το 4-3-3 η ομάδα δεν έπαιζε μπάλα και δε πρόκειται να έβλεπε Θεού πρόσωπο". Έτσι ανακοινώνεται η (επανα)πρόσληψη του Τάκη Λεμονή μετά από 5 χρόνια.

Η επαναφορά Λεμονή ξένισε πολύ κόσμο. Ο κόσμος ήταν διχασμένος : Όλοι θεωρούσαν καλό παιδί και Ολυμπιακό τον Λεμονή, αλλά οι μισοί πίστευαν οτι ήταν παντελώς ακατάλληλος για προπονητής του Ολυμπιακού. Η διοίκηση δικαιολόγησε την επαναπρόσληψη του λέγοντας το πολυφορεμένο "Ο Ολυμπιακός θέλει να βγάλει προπονητή από τα σπλάχνα του" και πως "Ο κος Λεμονής είναι πλέον έμπειρος και ικανός να οδηγήσει την ομάδα στους στόχους της".

Η προπονητική του συνέχεια, μετά την απόλυση του απ'τον Ολυμπιακό δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε "εντυπωσιακή" : Αναλαμβάνει τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο στην 1η θέση και σε χρόνο ρεκόρ τον "γκρεμίζει" στην 3η θέση. Πάει στην Καλλιθέα όπου γλυτώνει τον υποβιβασμό την τελευταία στιγμή για δύο σερί σεζόν και εν συνεχεία πάει στο Λεβαδειακό όπου... καταφέρνει (γιατί περι κατορθώματος πρόκειται) να τον υποβιβάσει στη Β' Εθνική αντί του μισοπεθαμένου ΟΦΗ. Μετά πάει στην Ξάνθη για... 4 ματς, όταν και κλήθηκε εκ νέου απ'τον Σωκράτη Κόκκαλη να αναλάβει τις τύχες του Ολυμπιακού.

Ο Λεμονής αναλαμβάνει την 1η αγωνιστική του δευτέρου γύρου, παραλαμβάνοντας τον Ολυμπιακό απ'το Σόλιντ 9 βαθμούς μπροστά απ'το 2ο και 12 απ'τον 3ο και καταφέρνει σε 15 αγώνες να γκελάρει σχεδόν στους μισούς :

16η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΞΑΝΘΗ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-0
20η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΑΕΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-3
24η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 0-1
26η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΑΡΗΣ 0-0
27η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΛΑΡΙΣΑ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-0
29η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ : ΑΙΓΑΛΕΩ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 1-1

Φυσικά απ'τη μεγαλειώδη πορεία του δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον αποκλεισμό της ομάδας απ'τον ΠΑΣ Γιάννινα, όπου χάρη στις εκπληκτικές προπονητικές επιλογές του ο Ολυμπιακός γνώρισε τον αποκλεισμό από ομάδα κατώτερης κατηγορίας για πρώτη φορά στην ιστορία του. Το μαύρο χάλι των ΑΕΚ και Παναθηναϊκού θα επιτρέψει στον Ολυμπιακό να πάρει το πρωτάθλημα σχετικά εύκολα, παρά τις πολλές γκέλες. Ο Λεμονής παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης και ξανά προς τη δόξα τραβά...

Φτάσαμε στο σημείο όπου είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως το προπονητικό μέγεθος του Τάκης Λεμονή μπορεί να φτάσει - το ανώτερο - μέχρι μια ομάδα που είτε παλεύει για την παραμονή της στην κατηγορία, είτε αποτελεί μόνιμο κάτοικο των μικρότερων κατηγοριών. Η εξαιρετική ηττοπάθεια με την οποία παρατάσσει την ομάδα απέναντι σε σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους, αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια του Ολυμπιακού για την διαφύλαξη των εν Ελλάδι κεκτημένων.

Η εικόνα ενός Ολυμπιακού να γυρίζει στην άμυνα απ'το... 60', αλλά και να αλλάζει το σύστημα του σε 4-5-1 για να διατηρήσει το 0-1 απέναντι στον Άρη, που σε τέσσερις επίσημους αγώνες έχει βάλει 2 γκολ όλα κι όλα, καταδεικνύουν έναν προπονητή άψυχο, άτολμο και ανίκανο εν τέλει να διαχειριστεί μια μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός. Η αναφορά και μόνο της φράσης "το χορτάρι ήταν πολύ ψηλό και δε μπορούσαμε να παίξουμε γρήγορα", προκαλούσαν το γέλιο του κόσμου.

Ακολούθησε η πολύ καλή πορεία της ομάδας στη φάση των ομίλων του Champions League, η πρόκριση στην επόμενη φάση και τα δύο "διπλά" (τα πρώτα σε 10 χρόνια συμμετοχής στο C.L.) σε Βρέμη και Ρώμη. Θα περίμενε κανείς οτι ο Λεμονής θα έβρισκε κάποια στιγμή την ισορροπία ανάμεσα στις καλές εμφανίσεις της Ευρώπης και τις μέτριες της Ελλάδας, αλλά εις μάτην. Κάθε καλή εμφάνιση στην Ευρώπη γεμίζει έπαρση το Λεμονή που "καρφώνει" αυτούς που τον κριτικάρουν. Η ουσία όμως είναι πως ο Λεμονής με ένα ρόστερ 20 (και πλέον) εκ. ευρώ καταφέρνει να βρίσκεται σταθερά πίσω απ'τον Παναθηναϊκό, τον οποίο όμως πρόλαβε να... κεράσει την καθιερωμένη τεσσάρα του κυπέλλου Ελλάδος. Οι κάκιστες εμφανίσεις με την Τσέλσι (3-0) και τον Αστέρα Τρίπολης στο Καραϊσκάκη αποτελούν το κύκνειο άσμα του στον Ολυμπιακό, καθώς ο Κόκκαλης προς γενική κατάπληξη (λόγω του χρονικού σημείου που επέλεξε να το κάνει) του λέει "Adios". Δείτε το βιογραφικό του Τάκη Λεμονή εδώ.

Στατιστική : 53 αγώνες / 32 νίκες, 15 ισοπαλίες, 6 ήττες
Τέρματα : 93 υπέρ - 45 κατά (G.A. +48)
_____________________________________________________________


44) JOSEP SEGURA (12.03.2008 - 31.05.2008)
Στο πρόσωπο του Ισπανού βοηθού του Λεμονή, ο Κόκκαλης βλέπει τον ιδανικό αντικαταστάτη για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του τίτλου. Επιστημονικός συνεργάτης ο Ισπανός, με θητεία σε Μπαρτσελόνα και ΑΕΚ, ως βοηθός του Λορένθο Σέρα Φερέρ. 30 χρόνια στα γήπεδα σχεδόν, αλλά ποτέ πρώτος προπονητής, ούτε καν σε εφηβικές ομάδες. Ο Κόκκαλης όμως "μένει εντυπωσιασμένος" απ'τις γνώσεις του Ισπανού και τον χρίζει υπηρεσιακό τεχνικό (που στη γλώσσα του Κόκκαλη σημαίνει "αν πάρει πρωτάθλημα, τον κρατάω").

Στις 12/03/2008 λοιπόν που ανέλαβε ο Σεγούρα, ο Ολυμπιακός ήταν ένα βαθμό πίσω απ'τον Παναθηναϊκό στη 2η θέση και δεν κρατούσε την τύχη του στα χέρια του. Η αλλαγή μάλλον έφερε... γούρι στην ομάδα, καθώς ο Παναθηναϊκός κάνει αλλεπάλληλες γκέλες και ο Ολυμπιακός βρίσκεται "καβάλα στο άλογο" και πάει να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ με 4 βαθμούς διαφορά. Τα δημοσιεύματα "εντυπωσιασμένος απ'το Σεγούρα ο Κόκκαλης, σκέφτεται σοβαρά να τον κρατήσει και τη νέα σεζόν" εμφανίζονται και η ομάδα πάει με μπαζέ υφάκι και άνεση στο ΟΑΚΑ. Η ΑΕΚ με MVP τους Ριβάλντο, Μπλάνκο και... Ζούλιο Σέζαρ (του Ολυμπιακού) κερδίζει άνετα με 4-0, ο κόσμος γίνεται μπαρούτι αλλά ο Κόκκαλης τροπάρι δεν αλλάζει : Ο Σεγούρα συνεχίζει και ο Ολυμπιακός κατακτά τελικά το πρωτάθλημα, με το Σεγούρα να αποδοκιμάζεται ακόμα και στη... φιέστα.

Ο Κόκκαλης είναι αποφασισμένος να στηρίξει τον Ισπανό πάση θυσία και "θυσιάζει" και τον τεχνικό διευθυντή, Ίλια Ίβιτς, που πήγε λίστα με προπονητές στον πρόεδρο. Ο Κόκκαλης παρά τη λαϊκή κατακραυγή για την εμμονή του, λίγες ημέρες πριν τον τελικό κυπέλλου με τον Άρη του... Ντούσαν Μπάγεβιτς, προτείνει διετές συμβόλαιο και τη θέση του πρώτου προπονητή στο Σεγούρα, αλλά ο Ισπανός προτιμάει την ησυχία του απ'το να αποδεχτεί την πρόταση του Κόκκαλη και να τον βρίζει το γήπεδο απ'την προετοιμασία. Γίνεται έτσι ο πρώτος προπονητής που προήχθη επι Κόκκαλη από 2ος σε πρώτο και είπε "όχι" στον Κόκκαλη, γνωρίζοντας οτι το "όχι" αυτό σημαίνει οριστική του αποπομπή απ'το τεχνικό τιμ του Ολυμπιακού. Άλλωστε ο Ισπανός εξεδήλωσε την επιθυμία του να γυρίσει στην πατρίδα του, βλέποντας οτι το γενικότερο κλίμα στον Ολυμπιακό δε τον σήκωνε για να παραμείνει σε κανένα πόστο. Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τη σεζόν με νταμπλ, ο Σεγούρα ευχαρίστησε τον πρόεδρο αλλά προανήγγειλε την αναχώρηση του "για προσωπικούς λόγους".

Στατιστική :
10 αγώνες / 8 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 ήττα

Τέρματα :
24 υπέρ - 13 κατά (G.A. +11)
_____________________________________________________________

45) ERNESTO VALVERDE (28.05.2008 - 14.05.2009)
Η θέση του προπονητή στον Ολυμπιακό έχει "χηρέψει" και ο τύπος στήνει το γνωστό γαϊτανάκι που περιέχει προτάσεις για όλα τα γούστα : Ερνέστο Βαλβέρδε, Χοακίν Καπαρός, Έκτορ Ραούλ Κούπερ, Μαρσελίνιο, Κίκε Φλόρες, Αλέν Περέν, Φατίχ Τερίμ. Όντως, ο πρώτος και μεγάλος στόχος του Ολυμπιακού ήταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε που είχε καλή παρουσία στο Ισπανικό πρωτάθλημα με την Εσπανιόλ πρόσφατα και Ατλέτικο Μπιλμπάο παλαιότερα. Ο Ισπανός πληροί τις προϋποθέσεις που έχει θέσει για τον προπονητή του ο Ολυμπιακός : Νέος, εργατικός και φιλόδοξος. H υπόθεση της έλευσης του γίνεται σίριαλ και ως γνωστόν τα σίριαλ στον Ολυμπιακό δεν έχουν ευτυχή κατάληξη. Η παράδοση που ήθελε τον Ολυμπιακό να "τρώει χυλόπιτα" όποτε το θέμα της έλευσης ενός ξένου προπονητή που επιθυμούσε διακαώς γινόταν σίριαλ, αυτή τη φορα έσπασε και πρώην τεχνικός της Εσπανιόλ, Ερνέστο Βαλβέρδε, κλήθηκε να αναλάβει τις τύχες του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού. Οι αρχικές πληροφορίες έκαναν λόγο για κλειστό τριετές συμβόλαιο, αλλά στην πορεία αποκαλύφθηκε πως η συμφωνία ήταν για 1+1 χρόνο (με option ανανέωσης). Κατέκτησε το νταμπλ, αλλά τα "έσπασε" με τη διοίκηση τόσο για το οικονομικό κομμάτι του συμβολαίου του, αλλά και για το σχεδιασμό της νέας σεζόν. Αναλυτικά για τα έργα και τις ημέρες του Βάσκου κόουτς στον Ολυμπιακό μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Στατιστική : 47 αγώνες / 31 νίκες, 7 ισοπαλίες, 9 ήττες
Τέρματα : 84 υπέρ - 35 κατά (G.A. +49)

_____________________________________________________________46) TEMURI KETSBAIA (28.05.2009 - 15.09.2009)

Το Σεπτέμβρη του 2008, με τις δάφνες απ'τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού και την είσοδο της Ανόρθωσης στους ομίλους του Champions League νωπές ακόμα, αυτοπροτάθηκε ως υποψήφιος προπονητής της Νιουκάστλ. Σε συνέντευξη του στην "Sunday Mirror" δήλωσε πως "είχε την ευκαιρία να υπηρετήσει τη Νιουκάστλ ως παίκτης, οπότε γιατί όχι και ως προπονητής". Από τότε φάνηκε ξεκάθαρα πως ο Κετσπάγια δεν σκόπευε να περάσει το υπόλοιπο της προπονητικής του καριέρας στην Κύπρο. Κατά καιρούς οι Ελληνικές εφημερίδες τον παρουσίαζαν ως υποψήφιο να αναλάβει την ΑΕΚ (πριν πάει ο Μπάγεβιτς ξανά), τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Τα σενάρια για τον Κετσπάγια και τον Ολυμπιακό άρχισαν να εντείνονται απ'το Φεβρουάριο του 2009, όταν άρχισαν να φαίνονται σύννεφα στη σχέση του Ερνέστο Βαλβέρδε με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Στις αρχές Μαΐου, στο τελικό στάδιο των συζητήσεων της διοίκησης με τον Βαλβέρδε, ο Κετσπάγια ερωτηθείς από δημοσιογράφους είπε "ναι, συμφωνήσαμε με τον Ολυμπιακό, αναλαμβάνω την ομάδα στο τέλος του μήνα" ρίχνοντας... βόμβα, αφού οι ενδείξεις μέχρι τότε έδειχναν παραμονή του Βαλβέρδε. Απ'τη διοίκηση του Ολυμπιακού διαψεύστηκε κάτι τέτοιο, αλλά το ζητούμενο ήταν πως λίγες μόνο ημέρες αργότερα ο Βαλβέρδε αποτέλεσε παρελθόν και ο Κετσπάγια προαναγγέλθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο του Ολυμπιακού σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε. Στις 27/05/2009 η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα την έναρξη της συνεργασίας της με τον Γεωργιανό προπονητή Τιμούρ Κετσπάγια. Ο πάγκος του Ολυμπιακού είναι ηλεκτρικός και το βάρος που έπεσε επάνω του είναι διπλό, αφού πολύς κόσμος δεν τον ήθελε και το δήλωνε ανοιχτά (τον λόγο τον προαναφέραμε) μεν, αλλά και κλήθηκε να αντικαταστήσει έναν επιτυχημένο προπονητή που έκανε "γκελ" στον κόσμο και η αποχώρηση του "χάλασε" τους οπαδούς, δε. Περίπου τέσσερις μήνες κράτησε τελικώς η σχέση του Τιμούρ Κετσπάγια με τον Ολυμπιακό, καθιστώντας τον Γεωργιανό τεχνικό τον δεύτερο μετά τον Αλέφαντο προπονητή που απολύθηκε Σεπτέμβριο μήνα. Αναλυτικά για τον Τιμούρ Κετσπάγια μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Στατιστική : 6 αγώνες / 5 νίκες, 1 ισοπαλία
Τέρματα : 9 υπέρ - 0 κατά (G.A. +9)
_____________________________________________________________


47) BOZIDAR BANDOVIC (15.09.2009 - 16.09.2009)


Ο Μπόζινταρ Μπάντοβιτς φόρεσε ως παίκτης τη φανέλα του Ολυμπιακού τη σεζόν 1997-1998. Έμεινε μόλις μια σεζόν στην ομάδα, ενώ όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο επανήλθε στον Ολυμπιακό το 2005 ως στέλεχος του τμήματος scouting. Στις 15/09/2009, ο Σωκράτης Κόκκαλης τον "βάφτισε" προπονητή για μια νύχτα, καθώς έδωσε τα παπούτσια στο χέρι στον Τιμούρ Κετσπάγια και ο Σέρβος πήρε το χρίσμα για να οδηγήσει την ομάδα στην πρεμιέρα του Champions League απέναντι στην Ολλανδική Άλκμααρ. Ο Μπάντοβιτς - αν και δεν έκανε και πολλά - τα κατάφερε, ο Ολυμπιακός κέρδισε με 1-0 και η διοίκηση με γρήγορες κινήσεις βρήκε τον αντικαταστάτη του Κετσπάγια που ήταν ο παλιός μεγάλος άσος της Βραζιλίας, Ζίκο. Ο Μπάντοβιτς διατηρήθηκε στον πάγκο και στον αγώνα πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, σε μια προσπάθεια της διοίκησης να μη φθαρεί ο Ζίκο από τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα. Με τον Μπάντοβιτς στον πάγκο ο Ολυμπιακός κέρδισε 1-2 και μέσα στην Τούμπα, με τον Μπάντοβιτς να κάνει το "2 στα 2" πριν επανέλθει στο κανονικό του πόστο και πάλι, στο τμήμα scouting. Αναλυτικά για τον Μπόζινταρ Μπάντοβιτς μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Στατιστική : 2 αγώνες / 2 νίκες
Τέρματα : 3 υπέρ - 1 κατά (G.A. +2)
_____________________________________________________________


48) ARTHUR ANTUNES COIMBRA ZICO (17.09.2009 - 19.01.2010)


Αρτούρ Αντούνιες Κοΐμπρα Ζίκο. Ο αποκαλούμενος ως "λευκός Πελέ" δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στην ποδοσφαιρική πιάτσα, καθώς υπήρξε ένας απ'τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του παγκόσμιου στερεώματος. Η εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση, οι μαγικές του εμπνεύσεις, τα σίγουρα τελειώματα του και οι - σήμα κατατεθέν - συστημένες εκτελέσεις φάουλ του ξεχώριζαν και τον έκαναν να λάμπει στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Ο ίδιος ο "βασιλιάς" Πελέ τον "έχρισε" ως διάδοχο του, αφού είχε δηλώσει πως "όλα αυτά τα χρόνια, αν υπήρξε ένας παίκτης που με πλησίασε πολύ, αυτός ήταν ο Ζίκο".

Το 2002 ο Ζίκο ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της εθνικής Ιαπωνίας με την οποία κατέκτησε το Ασιατικό κύπελλο το 2004 και είχε καλή παρουσία στο Confederations Cup (το 2005) και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας (το 2006). Το Ιούλιο του 2006 υπέγραψε διετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Φενερμπαχτσέ. Στον πρώτο του χρόνο στη γειτονική χώρα κατέκτησε το Τουρκικό πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ Τουρκίας, ενώ τη σεζόν 2007-2008 υπό τις οδηγίες του η Φενέρ έφτασε για πρώτη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Champions League, ενώ προκρίθηκε ως δεύτερη στους «16» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης όπου ξεπέρασε το εμπόδιο της Σεβίλλης και αποκλείστηκε στους «8» του Champions League από την Τσέλσι. Το 2008 συμφώνησε με την Μπουνιοντκόρ του Ριβάλντο, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο ανέλαβε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, από την οποία όμως απολύθηκε στις 10/09/2009 λόγω της κακής πορείας της ομάδας στο πρωτάθλημα και αντικαταστάθηκε από τον Χουάντε Ράμος. Αναλυτικά για τον Ζίκο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Στατιστική : 21 αγώνες / 12 νίκες, 4 ισοπαλίες, 5 ήττες
Τέρματα : 28 υπέρ - 17 κατά (G.A. +11)
_____________________________________________________________

49) BOZIDAR BANDOVIC (19.01.2010 - 15.06.2010)

Το πείραμα Ζίκο δεν πέτυχε, καθώς ο Ολυμπιακός είχε γίνει ξέφραγο αμπέλι στον τομέα της πειθαρχίας και η φυσική κατάσταση της ομάδας ήταν για γέλια. Ο Κόκκαλης που εκτιμούσε τις ικανότητες των Μπάντοβιτς - Νινιάδη, τους ανέθεσε το έργο να αναλάβουν τις τύχες της ομάδας έως το τέλος της σεζόν και να αποδείξουν αν μπορούν να κερδίσουν με το σπαθί τους τη θέση του μόνιμου προπονητή και μετά το τέλος της σεζόν. Αναλυτικά για τον Μπόζινταρ Μπάντοβιτς μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Στατιστική : 20 αγώνες /  8 νίκες,  4 ισοπαλίες, 8 ήττες
Τέρματα :  23 υπέρ -  18 κατά (G.A. +)
_____________________________________________________________
50) EWALD LIENEN (16.06.2010 - 06.08.2010)
Ο Έβαλντ Λίνεν γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1953 στο Σλος Χόλτε-Στούκενμπροκ, μια πόλη που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Γκίτερσλο στη Βεστφαλία. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 8 ετών, στα τμήματα υποδομής της τοπικής ομάδας αγωνιζόμενος αρχικά ως επιθετικός, για να γυρίσει σύντομα στη μεσαία γραμμή. Στις "μικρές" ομάδες παρέμεινε μέχρι το 1971, όταν και προωθήθηκε στην ομάδα των ανδρών. Μετά από μια τριετία καλών εμφανίσεων, το ταλέντο του ξεχώρισε και του έδωσε το εισιτήριο για το βήμα παραπάνω, ήτοι τη μεταγραφή του σε μεγαλύτερη ομάδα. Η ομάδα αυτή ήταν η Αρμίνια Μπίλεφελντ που αγωνιζόταν τότε στην 2η κατηγορία. Μετά από μια επιτυχημένη τριετία στην Αρμίνια, 93 συμμετοχές και 24 γκολ, έκανε το μεγάλο βήμα της καριέρας του καθώς μετεγγράφη στην κραταιά τότε Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ (είχε κατακτήσει τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα) το καλοκαίρι του 1977. Κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 39 χρονών και ασχολήθηκε με την προπονητική έχοντας προπονήσει τις Ντούϊσμπουργκ, Χάνσα Ροστόκ, Κολωνία, Γκλάντμπαχ, Τενερίφη ενώ είχε και διετή παρουσία στην Ελλάδα όντας προπονητής του Πανιωνίου. Τελικά η τρίτη φορά που το όνομα του ακούστηκε ως υποψηφίου για τον πάγκο του Ολυμπιακού ήταν και η... φαρμακερή αφού η φημολογία έγινε συνεργασία, με τον Λίνεν να γίνεται μόλις ο 2ος Γερμανός προπονητής που αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό επί επαγγελματικού ποδοσφαίρου μετά τον Χάϊντς Χέερ. Ο Λίνεν θα υπογράψει διετές συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό δίνοντας υπόσχεση για το χτίσιμο μιας νέας ομάδας που θα κατακτήσει τίτλους. Περισσότερα για τον Έβαλντ Λίνεν μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Στατιστική : 4 αγώνες / 3 νίκες, 1 ήττα
Τέρματα : 13 υπέρ - 3 κατά (G.A. +10)
_____________________________________________________________

51) ERNESTO VALVERDE (10.08.2010 - ...)
Ο διακαής πόθος του Βαγγέλη Μαρινάκη για τον πάγκο της ομάδας, ο Ερνέστο Βαλβέρδε, "ψήθηκε" τελικά και απάντησε καταφατικά στην πρόταση συνεργασίας που του έκανε ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μαζί με τους Σωκράτη Κομινάκη και Ντάρκο Κοβάτσεβιτς συναντήθηκαν εχθές στη Βαρκελώνη με τον Ερνέστο Βαλβέρδε και τον μάνατζερ του, Ινιάκι Ιμπάνιεθ και συζήτησαν το ενδεχόμενο συνεργασίας. Ο Βαλβέρδε προέταξε το οικογενειακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, λέγοντας πως η σύζυγος του με τα παιδιά τους δεν μπορεί να φύγει από την Ισπανία και πως ο ίδιος θέλει να είναι κοντά τους, αλλά τελικά με μερικές χιλιάδες ευρώ παραπάνω τα προβλήματα και οι αποστάσεις εκμηδενίζονται και το εμπόδιο ξεπεράστηκε. Οι άνδρες έδωσαν τα χέρια με τις πρώτες πληροφορίες να μιλάνε για κλειστό διετές συμβόλαιο. Αναλυτικά για τα έργα και τις ημέρες του Βάσκου κόουτς στον Ολυμπιακό μπορείτε να διαβάσετε εδώ.