1 Ιαν 2009

Marco Né (Ivory Coast, 2006-2008)


ΜΑΡΚΟ ΝΕ (2006-2008)


O Μάρκο Νε γεννήθηκε στις 17/07/1983 στην Ακτή Ελεφαντοστού. Με το ποδόσφαιρο άρχισε να ασχολείται από μικρή ηλικία παίζοντας με συνομήλικους του πιτσιρικάδες στις αλάνες της γεννέτειρας του. Σε ομάδα πάντως μπήκε στα 18 του χρόνια, καθώς το 2001 εντάχθηκε στο δυναμικό της ASEC Mimosas, της ομάδας του Αμπιτζάν που θεωρείτο "εκτροφείο" ταλέντων τα οποία κατέληγαν συνήθως είτε στο Βέλγιο (Beveren) είτε απ'ευθείας σε άλλα πρωταθλήματα. Ο Μάρκο Νε έπαιξε με επιτυχία δύο χρόνια στην ASEC (2001-2003) και το καλοκαίρι του 2003 θεωρήθηκε έτοιμος ώστε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο Βελγικό πρωτάθλημα, με την Beveren να τον αποκτά.

Παρά το... καχεκτικό σουλούπι του (1,83 - 60 κιλά) ο Νε διακρίθηκε στο Βέλγιο. Δεν δυσκολεύτηκε να γίνει ο βασικός πλεϊ μέϊκερ της Beveren με κύριο στοιχείο του παιχνιδιού του τις πολύ καλές πάσες του. Τα καλά παιχνίδια του στο Βέλγιο προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ομάδων όπως το Αμβούργο, η Αϊντχόφεν και η Άρσεναλ, με τον Αρσέν Βενγκέρ να πιστεύει οτι ο Νε έχει θέση στο ρόστερ της ομάδας. Ο Νε μάλιστα συμμετείχε σε δοκιμαστικούς αγώνες με τη φανέλα της Άρσεναλ με τον συμπατριώτη του, Εμμάνουελ Έμπουε, αλλά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια εργασίας (σε αντίθεση με τον Έμπουε) και επέστρεψε στο Βέλγιο. Παρέμεινε στη Μπέβερεν λοιπόν, με την Άρσεναλ να έχει τον "πρώτο λόγο" για τη μεταγραφή του, με τους Βέλγους να σκέφτονται πως δεν υπάρχει κίνδυνος να πάει σε άλλη ομάδα ως ελεύθερος μιας και ο Νε είχε ένα πρόβλημα τραυματισμού που θα τον κρατούσε εκτός αγώνων για περίπου τρείς μήνες.

Το τριετές συμβόλαιο του με την Μπέβερεν εξέπνεε το καλοκαίρι του 2006. Με το ενδιαφέρον της Άρσεναλ υπαρκτό αλλά όχι επί της παρούσης, ο Βέλγικος σύλλογος όπως είπαμε στην προηγούμενη παράγραφο, δεν κινήθηκε για να ανανεώσει το συμβόλαιο του Νε, αφήνοντας το για το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός, με υπόδειξη του Ουκρανού δουλέμπορου - συγνώμη, μάνατζερ - Ντιμίτρι Σέλουκ, κινήθηκε για την απόκτηση του Νε τον οποίο ο ίδιος ο Σέλουκ χαρακτήριζε ως "νέο Γιάγια Τουρέ" και "άξιο αντικαταστάτη του". Η σύμφωνη γνώμη του τότε προπονητή, Τροντ Σόλιντ, για την απόκτηση του παίκτη άναψε το πράσινο φως στη διοίκηση που με γρήγορες κινήσεις εξασφαλίζει την υπογραφή του Νε και βάζει τον ποδοσφαιριστή στη λίστα των "μαύρων (κυριολεκτικά) προβάτων" με τα δημοσιεύματα του Ελληνικού τύπου για τον "θιγμένο μέντορα του Νε που τον είχε υποσχεθεί στην Άρσεναλ" να αφήνουν εποχή.

Οι εμφανίσεις του Γιάγια Τουρέ με τον Ολυμπιακό έκαναν τον κόσμο και τη διοίκηση να νομίσουν πως είχαν χτυπήσει φλέβα χρυσού. Ο Νε παρακολουθούσε αγώνες του Ολυμπιακό από το σύνδεσμο του Ολυμπιακού στο Βέλγιο, τη στιγμή που ο Στέλιος Βενετίδης που βρισκόταν στη χώρα για λόγους θεραπευτικής αγωγής μυούσε τον Νε στα του Ολυμπιακού. Η σύμφωνη γνώμη της Μπέβερεν δίνει το "ΟΚ" στον Νε να έρθει νωρίτερα στην Ελλάδα και στα τέλη Μαρτίου 2006 ο Ιβοριανός ξεκινάει χαλαρές προπονήσεις υπό την επίβλεψη του συνεργάτη του Σόλιντ, Φαν Πιουβέλντε. Στην περίοδο της προετοιμασίας σύμφωνα με τα ρεπορτάζ άφηνε πολύ καλές εντυπώσεις, αλλά οι πολλοί και συχνοί τραυματισμοί που αντιμετώπιζε τον έβγαλαν φανερά εκτός ρυθμού. Πήρε κάποιες συμμετοχές στη σεζόν 2006-2007 και ο Τάκης Λεμονής τον διατήρησε στο ρόστερ της σεζόν 2007-2008, αλλά οι συνεχόμενοι τραυματισμοί του δε του επέτρεψαν ποτέ να βρεί ρυθμό και να αποδείξει αν αξίζει να φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού ή όχι. Δεδομένου του γεγονότος οτι καταλάμβανε και θέση ξένου, το Δεκέμβριο του 2007 αποδεσμεύτηκε από τον Ολυμπιακό ως ελεύθερος και στη θέση του αποκτήθηκε ο Φερνάντο Μπελούτσι απ'τη Ρίβερ Πλέϊτ.

Ο Νε περιπλανήθηκε στη Γαλλία ψάχνοντας να βρεί ομάδα - ο Σέλουκ μάλιστα τον πήγε να δοκιμαστεί απ'τη Μονακό στην οποία είχε πάει το καλοκαίρι του 2006 τον Γιάγια Τουρέ - αλλά δεν τα κατάφερε. Επέστρεψε στο Βέλγιο όπου βρήκε στέγη στην Germinal Beerschot, στην οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της σεζόν. Δεν έπεισε οτι είναι αξιόλογη περίπτωση και ο Βελγικός σύλλογος δε του ανανέωσε το συμβόλαιο. Ο Νε μετά από διάφορα αποτυχημένα δοκιμαστικά - μεταξύ αυτών και στην Μπαρτσελόνα - κατέληξε στην Ρωσία όπου ο Σέλουκ του βρήκε στέγη στην Κούμπαν Κράσνονταρ - και μάλιστα με κλειστό συμβόλαιο μέχρι το 2012. Έχει φορέσει μία φορά τη φανέλα της εθνικής ομάδας της Ακτής Ελεφαντοστού, το 2004.