Ο Αντρέϊ Γιουσκόβιακ, ο δικός μας "Γιούσκο", έμεινε λίγο στο λιμάνι αλλά αγαπήθηκε όσο λίγοι. Γεννηθείς στις 03/11/1970 στο Γκοστίν της Πολωνίας, ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα νέων της πόλης του, την KS Kania Gostyń. Το 1987 ήταν οι "κυνηγοί" της Λεχ Πόζναν που ξεχώρισαν το ταλέντο του υψηλόσωμου Αντρέϊ και τον πήραν στο Πόζναν, όπου έμεινε για μια πενταετία (1987-1992). Με τη φανέλα της Λεχ ο Γιουσκόβιακ είχε 85 συμμετοχές και 43 γκολ και συμμετείχε στην Ολυμπιακή ομάδα της Πολωνίας που κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1992, όπου και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Οι Πορτογάλοι της Σπόρτινγκ Λισαβώνας διακρίνουν στο "Γιούσκο" αυτό που τους λείπει απ'την επίθεση τους και τον αποκτούν αμέσως μετά τη λήξη των Ολυμπιακών αγώνων. Στην πρώτη του σεζόν έχει 25 συμμετοχές και 9 γκολ και στη δεύτερη 23 συμμετοχές και 6 γκολ. Παραδόξως, οι Πορτογάλοι (οι οποίοι πάντως αντιμετώπιζαν και οικονομικά προβλήματα), μετά την πιο παραγωγική του χρονιά στην Πορτογαλία (1994-1995, 25 συμμετοχές / 12 γκολ) - όπου πέτυχε και ένα εκπληκτικό γκολ με ανάποδο ψαλίδι στον αγώνα με τη Μποαβίστα - αποφασίζουν να τον παραχωρήσουν δανεικό και έρχονται σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό για το δανεισμό του για ένα χρόνο, με option αγοράς απ'τον Ολυμπιακό. Έτσι, το καλοκαίρι του 1995 ο Αντρέϊ Γιουσκόβιακ πιάνει λιμάνι.
Ο Γιουσκόβιακ "δένει" εκπληκτικά με τον Ίλια Ίβιτς και οι δυό τους κάνουν "παπάδες", με το Σέρβο κυρίως να δημιουργεί και τον Πολωνό να εκτελεί. Στους πρώτους 20 αγώνες που έχει δώσει ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη, η τριπλέτα Γιουσκόβιακ - Ίβιτς - Αλεξανδρή έχει πετύχει ο Γιουσκόβιακ έχει πετύχει 20 γκολ, με τον Γιουσκόβιακ να έχει πετύχει τα 13 εξ'αυτών (4 ο Αλεξανδρής, 3 ο Ίβιτς). Ο Γιουσκόβιακ απογειώνει το Καραϊσκάκη σε κάθε του προσπάθεια και ο ίδιος δείχνει να το χαίρεται και να το διασκεδάζει. Παράλληλα, φροντίζει να ξελασπώνει και την εθνική ομάδα της χώρας του, όντας ο βασικός της στράϊκερ.
Κάπου εκεί αρχίζουν όμως τα προβλήματα. Ο άδοξος αποκλεισμός στο κύπελλο UEFA απ'τη Σεβίλλη στην παράταση ήταν χτύπημα στην ψυχολογία της ομάδας και οι τριγμοί έγιναν κλυδωνισμοί όταν ο Ολυμπιακός έχασε εντός έδρας απ'τον Παναθηναϊκό με 1-2. Υπήρχε γκρίνια για τον προπονητή, Σταύρο Διαμαντόπουλο, ενώ ο "Γιούσκο" πέρναγε κάποια περίοδο δυστοκίας. Πλάκα έκανε στους αντίπαλους αμυντικούς, αλλά η μπάλα δεν έμπαινε μέσα με τίποτα, ούτε καν με πέναλτι. Κάπου εκεί πήρε τη σκυτάλη ο... έτερος Καππαδόκης, ο Ίλια Ίβιτς, που σε 9 αγώνες πέτυχε 11 γκολ, φιλοδωρώντας με 4 γκολ τον Απόλλωνα Αθηνών (4-3) και με 3 τον Εδεσσαϊκό (5-2).
Ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός και του δεύτερου του στόχου, του κυπέλλου Ελλάδας (αποκλεισμός απ'την ΑΕΚ με 1-3, 1-1) και ο Διαμαντόπουλος απολύθηκε για να πάρει τη θέση του ως υπηρεσιακός τεχνικός ο Μελέτης Περσίας. Έχουμε μπεί στον Ιανουάριο του 1996 και ο Γιουσκόβιακ αναζητεί να μάθει τις προθέσεις του Ολυμπιακού, καθώς δεν επιθυμούσε να συνεχίσει άλλο στην Πορτογαλία. Ο Ολυμπιακός - και δη ο Σωκράτης Κόκκαλης - δεν έδινε κάποια απάντηση για το τι μέλλει γεννέσθαι με τον Πολωνό στράϊκερ, καθώς είχε ρίξει το βάρος στην αναζήτηση προπονητή (ήταν η εποχή των συνομιλιών με το Ντούσαν Μπάγεβιτς). Ο Γιουσκόβιακ ξαναβρίσκει το δρόμο για τα δίχτυα στις 21/01/1996 πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα του Ολυμπιακού επί της Ξάνθης στην Ξάνθη (2-1) και σ'εκείνο το σημείο έρχεται η πρόταση απ'τη Γερμανία και το Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Στη διοίκηση του Ολυμπιακού έλεγαν πως "δεν ιδρώνει το αυτί τους απ'το ενδιαφέρον των Γερμανών". Οι Γερμανοί όμως ρίχνουν το χρήμα στο τραπέζι, η Σπόρτινγκ που είχε ανάγκη ρευστού αποδέχεται την πρόταση, βλέποντας οτι ο Ολυμπιακός δεν έχει σκοπό να αγοράσει τον "Γιούσκο" καθώς "κρίθηκε υπερβολικό το ποσόν που ζητούσε η Σπόρτινγκ" (περίπου 400 - 500.000.000 δραχμές αν θυμάμαι καλά) και ο Γιουσκόβιακ που δεν έμενε αδιάφορος απ'την προοπτική να συνεχίσει την καριέρα του στην Μπουντεσλίγκα, τα βρίσκει σε όλα με τους Γερμανούς για να μεταγραφεί εκεί το καλοκαίρι του 1996.
Ο "Γιούσκο" τραβάει "χειρόφρενο" λοιπόν - προφανώς με εντολή των Γερμανών, που δεν ήθελαν να πάθει καμμιά ζημιά το μεταγραφικό τους απόκτημα στις στρούγκες της Ελλάδας - και παρουσιάζεται φανερά άκεφος στους υπόλοιπους αγώνες. Πετυχαίνει το τελευταίο εν Ελλάδι τέρμα του στις 04/02/1996 με αντίπαλο τον Πανιώνιο και η παρουσία του στην Ελλάδα κλείνει στις 10/03/1996 στα πλαίσια της 24ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, στον αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο. Ο "Γιούσκο" θα χτυπήσει εκτός φάσης αντίπαλο και θα γίνει αντιληπτός απ'το διαιτητή, θα αποβληθεί και θα δρομολογηθεί το τέλος του απ'τον Ολυμπιακό, αφού όπως χαρακτηριστικά λεγόταν "δεν ήταν διατεθειμένοι να ανεχθούν άλλο την προκλητική αδιαφορία του". Στο δια ταύτα όμως, κανείς ποτέ δε μπόρεσε να δώσει μια λογική εξήγηση για ποιό λόγο ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε με κανονική μεταγραφή δύο απ'τους πιο χαρισματικούς - και αγαπητούς στον κόσμο - ξένους επιθετικούς που φόρεσαν ποτέ την ερυθρόλευκη : Τον "Τούρμπο" Μπεντ Κρίστενσεν και τον "Γιούσκο".
Ο Γιουσκόβιακ έμεινε μια διετία στη Γκλάντμπαχ όπου έπαιξε σε 52 ματς και σημείωσε 12 γκολ. Το καλοκαίρι του 1998 πήρε μεταγραφή στη Βόλφσμπουργκ, όπου αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος (108 συμμετοχές / 39 γκολ) πρίν κάνει ένα γρήγορο πέρασμα από την Κότμπους και (24 συμμετοχές / 5 γκολ) και κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για λογαριασμό των Μέτροσταρς, όπου πάντως θα παίξει μόλις σε 5 παιχνίδια και θα πετύχει 1 γκολ. Επιστρέφει στη Γερμανία το καλοκαίρι του 2004 και υπογράφει συμβόλαιο με την Άουε, στην οποία θα πετύχει 33 γκολ στις 110 φορές που θα φορέσει τη φανέλα της στο διάστημα 2004-2007, όπου και αποσύρθηκε απ'την ενεργό δράση. Τέλος, αγωνίστηκε 39 φορές με την εθνική Πολωνίας στο διάστημα 1992-2001 και πέτυχε 13 γκολ.
Ο Γιουσκόβιακ "δένει" εκπληκτικά με τον Ίλια Ίβιτς και οι δυό τους κάνουν "παπάδες", με το Σέρβο κυρίως να δημιουργεί και τον Πολωνό να εκτελεί. Στους πρώτους 20 αγώνες που έχει δώσει ο Ολυμπιακός σε Ελλάδα και Ευρώπη, η τριπλέτα Γιουσκόβιακ - Ίβιτς - Αλεξανδρή έχει πετύχει ο Γιουσκόβιακ έχει πετύχει 20 γκολ, με τον Γιουσκόβιακ να έχει πετύχει τα 13 εξ'αυτών (4 ο Αλεξανδρής, 3 ο Ίβιτς). Ο Γιουσκόβιακ απογειώνει το Καραϊσκάκη σε κάθε του προσπάθεια και ο ίδιος δείχνει να το χαίρεται και να το διασκεδάζει. Παράλληλα, φροντίζει να ξελασπώνει και την εθνική ομάδα της χώρας του, όντας ο βασικός της στράϊκερ.
Κάπου εκεί αρχίζουν όμως τα προβλήματα. Ο άδοξος αποκλεισμός στο κύπελλο UEFA απ'τη Σεβίλλη στην παράταση ήταν χτύπημα στην ψυχολογία της ομάδας και οι τριγμοί έγιναν κλυδωνισμοί όταν ο Ολυμπιακός έχασε εντός έδρας απ'τον Παναθηναϊκό με 1-2. Υπήρχε γκρίνια για τον προπονητή, Σταύρο Διαμαντόπουλο, ενώ ο "Γιούσκο" πέρναγε κάποια περίοδο δυστοκίας. Πλάκα έκανε στους αντίπαλους αμυντικούς, αλλά η μπάλα δεν έμπαινε μέσα με τίποτα, ούτε καν με πέναλτι. Κάπου εκεί πήρε τη σκυτάλη ο... έτερος Καππαδόκης, ο Ίλια Ίβιτς, που σε 9 αγώνες πέτυχε 11 γκολ, φιλοδωρώντας με 4 γκολ τον Απόλλωνα Αθηνών (4-3) και με 3 τον Εδεσσαϊκό (5-2).
Ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός και του δεύτερου του στόχου, του κυπέλλου Ελλάδας (αποκλεισμός απ'την ΑΕΚ με 1-3, 1-1) και ο Διαμαντόπουλος απολύθηκε για να πάρει τη θέση του ως υπηρεσιακός τεχνικός ο Μελέτης Περσίας. Έχουμε μπεί στον Ιανουάριο του 1996 και ο Γιουσκόβιακ αναζητεί να μάθει τις προθέσεις του Ολυμπιακού, καθώς δεν επιθυμούσε να συνεχίσει άλλο στην Πορτογαλία. Ο Ολυμπιακός - και δη ο Σωκράτης Κόκκαλης - δεν έδινε κάποια απάντηση για το τι μέλλει γεννέσθαι με τον Πολωνό στράϊκερ, καθώς είχε ρίξει το βάρος στην αναζήτηση προπονητή (ήταν η εποχή των συνομιλιών με το Ντούσαν Μπάγεβιτς). Ο Γιουσκόβιακ ξαναβρίσκει το δρόμο για τα δίχτυα στις 21/01/1996 πετυχαίνοντας το νικητήριο τέρμα του Ολυμπιακού επί της Ξάνθης στην Ξάνθη (2-1) και σ'εκείνο το σημείο έρχεται η πρόταση απ'τη Γερμανία και το Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Στη διοίκηση του Ολυμπιακού έλεγαν πως "δεν ιδρώνει το αυτί τους απ'το ενδιαφέρον των Γερμανών". Οι Γερμανοί όμως ρίχνουν το χρήμα στο τραπέζι, η Σπόρτινγκ που είχε ανάγκη ρευστού αποδέχεται την πρόταση, βλέποντας οτι ο Ολυμπιακός δεν έχει σκοπό να αγοράσει τον "Γιούσκο" καθώς "κρίθηκε υπερβολικό το ποσόν που ζητούσε η Σπόρτινγκ" (περίπου 400 - 500.000.000 δραχμές αν θυμάμαι καλά) και ο Γιουσκόβιακ που δεν έμενε αδιάφορος απ'την προοπτική να συνεχίσει την καριέρα του στην Μπουντεσλίγκα, τα βρίσκει σε όλα με τους Γερμανούς για να μεταγραφεί εκεί το καλοκαίρι του 1996.
Ο "Γιούσκο" τραβάει "χειρόφρενο" λοιπόν - προφανώς με εντολή των Γερμανών, που δεν ήθελαν να πάθει καμμιά ζημιά το μεταγραφικό τους απόκτημα στις στρούγκες της Ελλάδας - και παρουσιάζεται φανερά άκεφος στους υπόλοιπους αγώνες. Πετυχαίνει το τελευταίο εν Ελλάδι τέρμα του στις 04/02/1996 με αντίπαλο τον Πανιώνιο και η παρουσία του στην Ελλάδα κλείνει στις 10/03/1996 στα πλαίσια της 24ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, στον αγώνα με τον Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο. Ο "Γιούσκο" θα χτυπήσει εκτός φάσης αντίπαλο και θα γίνει αντιληπτός απ'το διαιτητή, θα αποβληθεί και θα δρομολογηθεί το τέλος του απ'τον Ολυμπιακό, αφού όπως χαρακτηριστικά λεγόταν "δεν ήταν διατεθειμένοι να ανεχθούν άλλο την προκλητική αδιαφορία του". Στο δια ταύτα όμως, κανείς ποτέ δε μπόρεσε να δώσει μια λογική εξήγηση για ποιό λόγο ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε με κανονική μεταγραφή δύο απ'τους πιο χαρισματικούς - και αγαπητούς στον κόσμο - ξένους επιθετικούς που φόρεσαν ποτέ την ερυθρόλευκη : Τον "Τούρμπο" Μπεντ Κρίστενσεν και τον "Γιούσκο".
Ο Γιουσκόβιακ έμεινε μια διετία στη Γκλάντμπαχ όπου έπαιξε σε 52 ματς και σημείωσε 12 γκολ. Το καλοκαίρι του 1998 πήρε μεταγραφή στη Βόλφσμπουργκ, όπου αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος (108 συμμετοχές / 39 γκολ) πρίν κάνει ένα γρήγορο πέρασμα από την Κότμπους και (24 συμμετοχές / 5 γκολ) και κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για λογαριασμό των Μέτροσταρς, όπου πάντως θα παίξει μόλις σε 5 παιχνίδια και θα πετύχει 1 γκολ. Επιστρέφει στη Γερμανία το καλοκαίρι του 2004 και υπογράφει συμβόλαιο με την Άουε, στην οποία θα πετύχει 33 γκολ στις 110 φορές που θα φορέσει τη φανέλα της στο διάστημα 2004-2007, όπου και αποσύρθηκε απ'την ενεργό δράση. Τέλος, αγωνίστηκε 39 φορές με την εθνική Πολωνίας στο διάστημα 1992-2001 και πέτυχε 13 γκολ.
Η καριέρα του :
2η θέση με την Ολυμπιακή ομάδα της Πολωνίας (1992)
Πρωτάθλημα Πολωνίας (1990, 1992)
Κύπελλο Πολωνίας (1988)
Κύπελλο Πορτογαλίας (1995)
Πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992
Πρώτος σκόρερ στην Πολωνία (1990)
Καλύτερος Πολωνός παίκτης της χρονιάς (1991, 1992, 1995)
Πρωτάθλημα Πολωνίας (1990, 1992)
Κύπελλο Πολωνίας (1988)
Κύπελλο Πορτογαλίας (1995)
Πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992
Πρώτος σκόρερ στην Πολωνία (1990)
Καλύτερος Πολωνός παίκτης της χρονιάς (1991, 1992, 1995)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου