Ολυμπιακός του Λεμονή : Η αγωνιστική κατάρρευση με αριθμούς

by ANASTO

Ιανουάριος 2007 κι ο Ολυμπιακός κατ' απαίτηση δημοσιογράφων, οπαδών και διοικητικών, απολύει τον προπονητή Τρόντ Σόλιντ και επαναφέρει τον Τάκη Λεμονή στο τιμόνι της ομάδας. Στόχος - κατά τα γραφόμενα της εποχής - ο Ολυμπιακός να αφήσει πίσω του το ποδόσφαιρο με τις μακρινές μπαλιές προς τον επιθετικό, η επαναφορά του 4-4-2 και η δημιουργία μιας ακόμα πιο θεαματικής ομάδας που θα επιτίθεται από παντού.

Οι επικρίσεις για το Σόλιντ (που έβρισκαν κοινωνό τον ίδιο το Σωκράτη Κόκκαλη μέσω της "τεχνικής ανάλυσης" που του παρείχε από τα θεωρεία της ομάδας όλως τυχαίως ο... Τάκης Λεμονής) συγκεντρώνονταν σε τρεις βασικούς άξονες :

α) Χρησιμοποιούσε το ίδιο σύστημα σε όλους τους αγώνες το 4-3-3 που δεν ταιριάζει στην ομάδα,
β) Το κέντρο της ομάδας δε μάρκαρε πλην του Στολτίδη,
γ) Ο Ολυμπιακός δεν απέδιδε θεαματικό ποδόσφαιρο.

...Γιατί για τα αποτελέσματα δεν το συζητάμε, αφού ο Σόλιντ ήταν ο μόνος τεχνικός που είχε κλειδώσει δύο πρωταθλήματα / ντάμπλ από το Γενάρη και η ομάδα πάλευε τα εκτός έδρας ματς στην Ευρώπη (τα εντός είναι μία άλλη, πονεμένη ιστορία).

Παραπάνω από ένα χρόνο μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον σερ Τάκη, οι εμφανίσεις της ομάδας πάνε από το κακό στο χειρότερο, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα. Στη σημερινή ανάλυση θα προσπαθήσουμε να προσδώσουμε ποσοτικά και απολύτως συγκρίσιμα χαρακτηριστικά σε αυτό που όλος ο κόσμος (και εσχάτως μέχρι και οι ακραιφνείς "Λεμονικοί") έχει διαπιστώσει δια γυμνού οφθαλμού : η ομάδα παραπαίει, η ομάδα καταρρέει και αν συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς λίαν συντόμως θα βρεθεί εκτός και των τριών στόχων που υποτίθεται ότι κυνηγάει.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι
* Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ την περίοδο 2005-2006 έβαζε 2,1 τέρματα ανά αγώνα, πραγματοποιώντας 18 προσπάθειες για γκολ κατά μέσο όρο.
* Ο Ολυμπιακός του Λεμονή (που θα ορμάει από παντού) βάζει 1,7 γκολ, με 13 τελικές ανά αγώνα. Ήτοι μία πτώση της τάξης του 30% όσον αφορά στον παραγωγικό τομέα.

* Η κυκλοφορία της μπάλας γίνεται πολύ πιο δύσκολα και με ανορθόδοξο τρόπο: ο Ολυμπιακός του Σόλιντ άλλαζε 122 πάσες στον αγώνα.
* Τώρα η ανάπτυξη του παιχνιδιού γίνεται με 96 πάσες ανά αγώνα, ενώ το ποσοστό επιτυχημένων πασών έπεσε από το 62% στο 60%.

* Το ποσοστό των επιτυχημένων σεντρών έχει πέσει από το 31% του Σόλιντ που "έπαιζε με γιόμες", στο 27% του σερ Τάκη που "θα ορμάει από παντού".

Πρακτικά αυτά σημαίνουν πρώτον, χαμηλότερη κατοχή μπάλας και δεύτερον, ότι λείπουν οι αυτοματισμοί : ο Ολυμπιακός δεν ψάχνει με υπομονή και με σύστημα την τελική προσπάθεια αλλά με βαθιές μπαλιές.

Στον ανασταλτικό τομέα, που υποτίθεται ότι έχει βελτιωθεί με το αμυντικογενές σύστημα, τους τρεις αμυντικούς χαφ του Λεμονή αλλά και με τις σούπερ μεταγραφές (σε σχέση με τους προκατόχους του), οι αριθμοί αποκαλύπτουν :

Ο Ολυμπιακός προ Λεμονή δεχόταν 7,4 προσπάθειες για γκολ ανά αγώνα, τώρα δέχεται 11, αύξηση της τάξης του 50%.

Από τις προσπάθειες αυτές, ο Ολυμπιακός του Σόλιντ επέτρεπε 3 σουτ εντός περιοχής, ενώ ο Ολυμπιακός του Λεμονή 4, που πρακτικά σημαίνει ότι ο αντίπαλος "πατάει" περισσότερο στην περιοχή της ομάδας και απειλεί περισσότερο κατά 33%. Αυτό φαίνεται άλλωστε και από τις αποκρούσεις του τερματοφύλακα :

Ο Ολυμπιακός του Σόλιντ "χρειαζόταν" τον Νικοπολίδη 3,7 φορές ανά παιχνίδι, στον Ολυμπιακό του Λεμονή ο Νικοπολίδης επεμβαίνει 5 φορές, δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο Αντωνάκης χαρακτηρίζεται από πολλούς ο MVP του φετινού Ολυμπιακού (μαζί με τον Κοβάτσεβιτς).

Το μόνο που έχει αυξηθεί επί Λεμονή είναι τα κλεψίματα : από 12 σε 18 ανά αγώνα. Ταυτόχρονα όμως, έχουν αυξηθεί και τα κλεψίματα των αντιπάλων από 11 σε 16, που μαζί με τις λάθος πάσες που προαναφέραμε σημαίνουν ότι το κέρδος από τη χρησιμοποίηση τριών αμυντικών χαφ σπαταλάται αυθωρεί και παραχρήμα, για τον ίδιο λόγο.

Για να συνοψίσουμε : Όσον αφορά στις τελικές προσπάθειες το 18-7 υπέρ του Ολυμπιακού έγινε 13-11, η ανάπτυξη της ομάδας έχει συρρικνωθεί, ενώ οι αντίπαλοι παρά τους χαφ "που μαρκάρουν" και "κόβουν", απειλούν ολοένα και περισσότερο και πιο άμεσα τον Νικοπολίδη, κι όλα αυτά μέσα σε ένα μόλις έτος.

Ακούει κανείς;

by ANASTO