Να'χαν οι καρδιές αμπάρες...

Τα είπαμε εδώ. Τα είπαμε εδώ. Τα είπαμε κι εδώ. Κι εδώ... κι εδώ... κι εδώ... κι εδώ...

Συνεχίσαμε να τα λέμε ακόμα και μετά το δεύτερο "διπλό" στο Champions League. Αναρωτηθήκαμε αν όντως τα "κεφάλια" της ομάδας το θέλουν όντως αυτό το πρωτάθλημα και δε το κάνουν δώρο σε κάποιους για τα κίβδηλα 100χρονα τους "γεννέθλια". Συνεχίσαμε να στηλιτεύουμε την αλαζονική στάση Λεμονή. Αναρτήσαμε τις απλές απορίες που αναζητούν λύση. Κάναμε μια αναδρομή στον 1 χρόνο Λεμονή στον πάγκο, αναρωτηθήκαμε αν αξίζει να στηρίξουμε τον προπονητή των "διπλών" στην Ευρώπη, σε μια περίοδο που ο Λεμονής έμοιαζε με τον... πανίσχυρο μεγιστάνα των Νίντζα και ήταν στο απυρόβλητο.

Το πρώτο χτύπημα "εκ των έσω" το έδωσε ο γερόλυκος Ντάρκο Κοβάτσεβιτς. Το δεύτερο χτύπημα το έδωσε ο πολυαγαπημένος του Χρήστος Πατσατζόγλου. Στο σημείο αυτό, παρουσιάσαμε την αγωνιστική κατάρρευση με αριθμούς. Κάπου εκεί άρχισαν να πληθαίνουν οι φωνές κατά του Λεμονή και της διαχείρισης του υλικού που έχει στα χέρια του. Με αφορμή την άνετη νίκη των "δεύτερων" επί του Ηρακλή στο Κύπελλο, ο Τάκης ξεσπάθωσε και το ΣΜΛΔ (Συνασπισμένο Μέτωπο Λεμονικών Δημοσιογράφων) βρήκε την ευκαιρία να μας πεί για τον "αδικημένο" προπονητή. Και πάλι, του απαντήσαμε στο παραλήρημα του, τότε που φάνηκε να παίρνει και πάλι το πάνω χέρι.

Οι κατάρες του Τόμας Σάαφ έπιασαν τόπο...

"Ο Τάκης έμαθε"... "ο Τάκης ωρίμασε"... "ο Τάκης άλλαξε". Αλλά τελικά, "ο λύκος κι αν εγέρασε...". Η διαφορά του Λεμονή της περιόδου 2000-2002 με το Λεμονή της περιόδου 2006-2008 είναι οτι κουβάλησε μαζί του όλα τα συμπλέγματα κατωτερότητας που κουβαλούν αναπόφευκτα ομάδες όπως η Καλλιθέα, ήτοι "όλοι πίσω να πάρουμε το μηδέν και δέκα μαν του μαν". Ένα σύστημα εξαιρετικά αποδοτικό για να αντιμετωπίσεις ομάδες ανώτερες απο εσένα, αλλά παντελώς ακατάλληλο για να αντιμετωπίσεις τις 14 απ'τις 16 ομάδες της Super League.

Η κατάληξη ήταν τραγική. Πρωτάθλημα τέλος, 7 ολόκληρες αγωνιστικές πριν τη λήξη της σεζόν. Ποτέ απ΄τη σεζόν 1996-1997 και μετά ο Ολυμπιακός δεν βρέθηκε νοκ άουτ τόσο νωρίς στη διεκδίκηση του τίτλου. Είναι κι αυτό μια πρωτιά του Τάκη.

Και τώρα τι γίνεται; Υπο νορμάλ συνθήκες, θα λέγαμε πως τώρα χωρίς άγχος μπορούμε να δοκιμάσουμε πιτσιρικάδες, παίκτες σε άλλες θέσεις, να πειραματιστούμε, να οργανωθούμε για του χρόνου. Μπροστά μας όμως, έχουμε τα πλέϊ οφ. Και με την εικόνα που παρουσιάζει αυτός ο Ολυμπιακός, είναι πολύ αμφίβολο να πούμε οτι είναι σε θέση να καθαρίσει τη 2η θέση, τουλάχιστον να παλέψει για την πρόκριση στους ομίλους του Champions League.

Τώρα που σύσσωμος ο τύπος καταδικάζει το Λεμονή και τις θεωρίες του, κανονικά θα'πρεπε να λέμε "ν'αφήσουν ήσυχο τον Τάκη να ολοκληρώσει το... έργο του", αλλά δε μπορούμε να φτάσουμε σε τέτοιο επίπεδο διαστροφής. Λέμε εδώ και καιρό πως ο Λεμονής είναι πολύ λίγος για τον πάγκο του Ολυμπιακού και δεν πρόκειται ούτε για πλάκα να τα "γυρίσουμε" τώρα. Ο Λεμονής μπορεί να κάνει μια αξιοπρεπή καριέρα κάπου αλλού, του ευχόμαστε κάθε επιτυχία, αλλά σε οποιονδήποτε άλλο πάγκο εκτός απ'του Θρύλου. Ας μείνει μέχρι και την Τετάρτη και μετά το ματς με την Τσέλσι ας αναλάβει κάποιος άλλος, να σώσουμε τουλάχιστον ότι μπορεί να σωθεί...

Μετά Χριστόν προφήτες δε θα γίνουμε ποτέ. Το ρόλο αυτό τον αφήνουμε στους "έγκριτους" μεγαλοδημοσιογράφους-σχολιαστές που αποθέωναν τον κόουτς Λεμονή και σε όσους "βλέπουν μπάλα" μέσα... απ'τις εφημερίδες και διαμορφώνουν γνώμη μέσω της τηλεοπτικής περιγραφής των αγώνων.

ΥΓ. 1 : Ποιά Τσέλσι; Ασχολείται κανείς με την Τσέλσι; Δε θα γίνουμε βάζελοι στα γεράματα, να λέμε "χάσαμε το πρωτάθλημα, αλλά θα φτάσουμε στους "8" του Champions League". Όσοι υποστηρίζουν "δεν τρέχει και τίποτα που χάσαμε ένα πρωτάθλημα", τους προτείνουμε να παρακολουθήσουν τα τεκταινόμενα από εδώ και μέχρι την έναρξη της επόμενης σεζόν και θα καταλάβουν γιατί λέγαμε οτι τίποτα δε πρέπει να χαρίζεται σε αυτούς που δε φοράνε παντελόνια.

ΥΓ. 2 : Το γραφείο τύπου του Τάκη είναι ανησυχητικά σιωπηλό εδώ και καιρό και παραδοσιακοί σύμμαχοι που διατράνωναν οτι "θα σκάμε από παντού" ανέκρουσαν πρύμναν. Τι γίνεται Τάκη μου;

ΥΓ. 3 : Εκπληκτική η αφιέρωση του Anasto. Τάκη, δικό σου...

ΥΓ. 4 : "Αχ, Ευρώπη, εσύ μας μάρανες" τραγούδαγε κάποτε ο Τζίμης Πανούσης. Πόσο δίκιο είχε...