Τάκη μου, έλα να σου θυμίσω μια ιστορία... Είναι που λες, Τάκη μου, Δεκέμβριος του 2001, στην πρώτη "γεμάτη" χρονιά σου στον Ολυμπιακό (2001-2002). Στον Άρη Θεσσαλονίκης, έπαιζε απ'τον Ιανουάριο του 2001 ένας ποδοσφαιριστής, Σέρβος, που είχε έρθει απ'το Campionato και συγκεκριμένα απ'την Τορίνο, ενώ για μια πενταετία ήταν και ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, με έρεισμα στον κόσμο. Αν θυμάσαι, Τάκη μου, ο Αλέφαντος είχε πεί γι'αυτόν το καλοκαίρι του 1994 όταν τον έφεραν στην Ελλάδα απ'τον Ερυθρό Αστέρα, "θα πέσουν τα τσιμέντα του Καραϊσκάκη με αυτόν".Δεκέμβριος του 2001 που λες, Τάκη μου, και ο Σέρβος αυτός ποδοσφαιριστής θα έφευγε απ'τον Άρη Θεσσαλονίκης και επιθυμούσε διακαώς την επανένταξη του στον Ολυμπιακό. 30άρης τότε, κάθε άλλο παρά ξοφλημένος ποδοσφαιρικά, κάποιοι είχαν αρχίσει να ονειρεύονται μαγικά κόλπα που θα σκάρωναν αυτός παρέα με τον Τζιοβάνι. Η διοίκηση δεν είχε πρόβλημα, μιας και αφ'ενός ο παίκτης ήταν ελεύθερος, αφ'ετέρου τόσο ο πρόεδρος όσο και ο τότε διευθύνων σύμβουλος, τον θεωρούσαν απ'τα αγαπημένα τους παιδιά. Άλλωστε ο λόγος που είχε φύγει τότε, ήταν η μεγάλη κόντρα του με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς (με τον οποίο είχαν παίξει και μπουνιές, παραμονές του αγώνα με τη Μοζίρ για τα προκριματικά του C.L. το 1997).
Εσύ όμως, Τάκη μου, είπες "όχι". Δε σου χρειαζόταν ο Σέρβος, γιατί είχες καλυμμένες τις θέσεις της επίθεσης. Είχες τους πρωτοκλασάτους Τζιοβάνι κι Αλεξανδρή, τον Οφορίκουε που προσπαθούσες να ξεφορτωθείς, το Ζίζι Ρόμπερτς που έφερες εσύ, τον Λάμπρο "Πόρσε" Χούτο και τον Γκαμπριέλ Άλβεζ, τον οποίο ούτως ή άλλως ποτέ δε χρησιμοποιούσες γιατί έπρεπε να στηριχτεί ο Ζίζι. Δε "χώραγε" ο Σέρβος, όπως δε χώραγε και ο Γεωργάτος που ήθελε να επιστρέψει γιατί είχες πάρει το Βενετίδη και δεν ήθελες να τον αγχώνεις, αλλά και να μην αγχώνεσαι κι εσύ με τη γκρίνια του. Δε χώραγε ο Σέρβος, γιατί και ο άλλος Σέρβος, ο κολλητός σου (και συνεταίρος του Ντούσαν, να μη ξεχνιόμαστε) δεν ήταν ζεστός στο θέμα της επιστροφής του.
Τέλος πάντων, Τάκη μου, ο Σέρβος δε μπορούσε να μείνει χωρίς ομάδα και ο Big Mac Ψωμιάδης, τότε πρόεδρος της ΑΕΚ, ρίχνει την πρόταση στον τότε προπονητή, Φερνάντο Σάντος, ο οποίος φυσικά δεν αρνείται. Ο Σέρβος πάει λοιπόν στην ΑΕΚ και λίγους μήνες αργότερα, Τάκη μου, μας έβαλε και το γκολ με το οποίο χάσαμε το κύπελλο απ'την ΑΕΚ εκείνη τη σεζόν. Η πόρνη η μοίρα όμως είναι σκληρή Τάκη μου. Όταν κάνεις μια αβλεψία, φροντίζει να στην επιστρέφει πίσω εις διπλούν. Πέρασαν 2,5 χρόνια και ο Σέρβος αποφάσισε να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο και να ασχοληθεί με μια θέση που πάντα δήλωνε πως τον ενδιέφερε : του τεχνικού διευθυντή. Ο νέος πρόεδρος της ΑΕΚ και συμπαίκτης του, Ντέμης Νικολαΐδης, του πρότεινε αμέσως τη θέση την οποία αποδέχθηκε άμεσα. Μήπως σου λέει κάτι το όνομα του; Σου θυμίζουμε κάτι;
Εδώ λοιπόν έρχεται το χτύπημα της μοίρας που λέγαμε : 3 χρόνια μετά, ο Σέρβος που απέρριψες το Δεκέμβρη του 2001, έμελλε να γίνει προιστάμενος σου στον Ολυμπιακό, ήτοι να πρέπει να λογοδοτείς σε αυτόν. Για δες και τη φωτογραφία απο πάνω, Τάκη μου... Αλήθεια τώρα, Τάκη μου, περίμενες ο Σέρβος της ιστορίας μας να υπερθεμάτιζε της παραμονής σου στον πάγκο του Ολυμπιακού;
Καμήλες οι Σέρβοι, Τάκη μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου