Ρε που πάμε ρε... που πάμε...

Ένας τελικός κυπέλλου Ελλάδος είναι πάντοτε κάτι ξεχωριστό. Μπορεί στη χώρα μας να μην έχει την αίγλη που έχει στη Μεγάλη Βρετανία, όπου απολαμβάνει υπόληψης μεγαλύτερης ακόμα και απ'τον τίτλο του πρωταθλητή, αλλά... ο τελικός είναι πάντοτε τελικός. Δίνει "κούπα", δίνει δόξα στο νικητή και πίκρα στον ηττημένο.

Από τότε που παρακολουθώ τον Ολυμπιακό, θυμάμαι οτι πάντοτε ο τελικός κυπέλλου αντιμετωπιζόταν σαν κάτι ξεχωριστό. Σαν μάχη. Σαν ευκαιρία για την ομάδα να αποκτήσει μεγαλύτερη δόξα. Ακόμα και στους παίκτες έβλεπες να υπάρχει πάθος, θέληση, αισιοδοξία και πίστη για το τελικό αποτέλεσμα. Κάποιες φορές αυτό εκφραζόταν... παράδοξα, όπως ας πούμε στον τελικό κυπέλλου του 1993 με τον Παναθηναϊκό, όταν οι παίκτες πήραν την απόφαση να βγούν κουρεμένοι σαν... πεζοναύτες στον αγωνιστικό χώρο. Άλλοτε πάλι ήταν τόσο σίγουροι για τη νίκη, που απ'την υπερβολική αισιοδοξία έχασαν το τρόπαιο από μια ομάδα σαφώς υποδεέστερη τους (ΠΑΟΚ 2001, ΑΕΚ 2002 τα πιο πρόσφατα παραδείγματα).

Προσπάθησα να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Ολυμπιακός παρουσίαζε σημάδια πλήρους αποσύνθεσης πριν από τελικό κυπέλλου Ελλάδος, όπως ακριβώς γίνεται αυτές τις ημέρες. Οι παλαιότεροι πιστεύω θα συμφωνήσουν μαζί μου, πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει πάρα πολύ τον τελικό κυπέλλου του 1986 με τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα έδειχνε κορεσμένη από μια σεζόν που την ταλαιπώρησε αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά, όπως συμβαίνει και φέτος. Υπήρχε δυσφορία και γκρίνια για τις πρακτικές και τις επιλογές του προέδρου Σταύρου Νταϊφά, όπως υπάρχει και τώρα. Υπήρχαν φανερά κρούσματα απειθαρχίας με τους παίκτες να "τη λένε" στα ίσια στον προπονητή τους, όπως συμβαίνει και τώρα. Τον προπονητή (Αντώνης Γεωργιάδης) δε τον ήθελε ο κόσμος, ενώ και οι παίκτες ήταν φανερά δυσαρεστημένοι με τις επιλογές του (Κασδοβασίλης σε ρόλο... κρυφού σέντερ φορ) και ήξεραν οτι με το που τελειώσει το 90λεπτο του τελικού θα αποτελέσει παρελθόν, όπως συμβαίνει και τώρα με τον Σεγούρα. Το αποτέλεσμα τότε; Ας μη τα συζητάμε... Το θέμα είναι, η ιστορία έχει διδάξει κυρίως τους παλαιότερους στην ομάδα (παίκτες, τεχνικό τιμ, διοίκηση); Η πάμε για να προσφέρουμε στον Άρη το κύπελλο και να στείλουμε το Μπάγεβιτς... τροπαιούχο στον Παναθηναϊκό;

Υπερβολικά όλα αυτά; Ίσως. Δεν ξέρω πως αλλιώς να τα εκφράσω όμως, βλέποντας τους παίκτες να κωλοβαράνε εδώ και ένα μήνα. Βλέποντας τον πρόεδρο να προτείνει διετές συμβόλαιο σε έναν διπλωματούχο θεωρητικό του ποδοσφαίρου που είναι ίσως χειρότερος από πλευράς τακτικής ακόμα και από κάποιους 55άρηδες κρασοπατέρες που κάνουν τους προπονητές στις εφηβικές και παιδικές ομάδες της περιοχής τους. Βλέποντας τον Ισπανό μυρωδιά να λέει "δε δέχομαι" και τον πρόεδρο να λέει "'νταξ' μωρέ, εγώ πάω στο Αμέρικα, τα λέμε guys", ενώ μόλις λίγες ημέρες πρίν "ξήλωσε" διευθύνοντα σύμβουλο και τεχνικό διευθυντή, αφήνοντας την ομάδα στον... αυτόματο πιλότο και δίνοντας το ελεύθερο στους παίκτες να γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους αυτόν που παριστάνει τον προπονητή, με τον Λούα Λούα να τσαντίζεται που τον μάλωσαν και να φεύγει απ'την προπόνηση. Όπως έκανε ο κακομαθημένος μπούλης της αλάνας παλιά, όταν δε του έδιναν πάσα, που έπαιρνε τη μπάλα του κι έφευγε.

Το θέατρο του παραλόγου ολοκληρώνεται όταν μετά απο μια σεζόν που σώθηκε την τελευταία στιγμή από μαλακίες άλλων, όταν η πειθαρχία είχε πάει περίπατο απ'την 1η αγωνιστική κιόλας, με παίκτες να δυστροπούν και να μανουριάζουν, έρχεται ο αδέκαστος Χοσέ Σεγούρα και αποκλείει απ'την αποστολή του τελικού τον Λούα Λούα. Τόσα και τόσα του σέρνουν εδώ και ένα δίμηνο οι άλλοι, ο Λούα Λούα τον πείραξε. ΟΚ όμως, για να τα λέμε όλα, ο Ισπανός έχει το δίκιο με το μέρος του. Ρε μπαγάσα μαυρούκο, έρχεται ο πρόεδρος και λέει "κόψτε τις μαλακίες" κι εσύ με το που φεύγει τις συνεχίζεις;

Πάνω που λες λοιπόν οτι "εντάξει, να τιμωρηθεί το παλιόπαιδο, να χάσει τον τελικό για να συνετιστεί", έρχεται ο Χρυσικόπουλος - προφανώς με εντολή Κόκκαλη - και λέει στο Λούα Λούα... "βρές ομάδα"! ΕΛΕΟΣ λέμε. Βρέθηκε τι έφταιγε για τη μέτρια χρονιά του Ολυμπιακού στον Ελλαδικό χώρο. Ο αράπης, ο μαύρος, ο σκύλος, ο ταμ ταμ ταμ. Ο Λούα Λούα φταίει για όλα. Να φύγει. "Να φέρει πρόταση και να φύγει". ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ. Ρε μαλάκες, εκεί στην ΠΑΕ, που έχετε ακούσει να γίνονται αυτά; Ούτε στο Κονγκό ρε, ούτε στο Κονγκό...

Θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για τα φετινά εγκλήματα που συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Ανήκω στο "μπλόκ" αυτών που είναι υπέρ του Σωκράτη Κόκκαλη γενικά. Αυτή τη φορά όμως, δε μπορώ να δεχτώ με τίποτα την καραμέλα "ο πρόεδρος ξέρει καλύτερα"... Εγώ βλέπω οτι ο πρόεδρος πάει στην Αμερική για να επικυρώσει την (τεράστια) συμφωνία που έκλεισε μια εκ των εταιρειών του, που θα αποφέρει τεράστια κέρδη στον όμιλο Intracom και στον ίδιο, αλλά αφήνει την ομάδα σαν πρόβατο επι σφαγή, χωρίς πλάνο, χωρίς προπονητή, χωρίς παίκτες. Ας μου πει κι εμένα κάποιος ρε παιδιά τι είναι αυτό που ξέρει καλύτερα ο πρόεδρος, να λυθούν οι απορίες μου.

Υ.Γ. 1 : Ελπίζω το "κολπάκι" με το Λούα Λούα να είναι απλά εκφοβισμός του παίκτη για να συνετιστεί και όχι προσπάθεια "να δικαιωθεί ο πρόεδρος για την αποπομπή του Ίβιτς, που μας κουβάλησε όλους τους προβληματικούς".

Υ.Γ. 2 : "Ο πρόεδρος ξέρει". Ελπίζω να βγάλει λαγούς απ'το καπέλο και άσους απ'τα μανίκια και τα μπατζάκια γιατί όχι απλά ΔΕΝ ξέρει, αλλά δε μπορεί να φανταστεί καν τι ήττα θα φάει με τα διαρκείας έτσι όπως βαδίζει.

Υ.Γ. 3 : "Καλά, ας μην πάρετε το κύπελλο και θα γλεντήσουμε όλοι μαζί μετά". Για να μην ξεχνιόμαστε.