9 Μαΐ 2008

Νίκος Αναστόπουλος (1981-1987, 1990-1993)


Νίκος Αναστόπουλος. Ένας απ'τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έβγαλε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και ένας απ'τους χρυσούς σκόρερ τόσο του Ολυμπιακού, όσο και του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα κατορθώματα του σαφώς και δε χωράνε σε λίγες αράδες, αλλά διαδικτυακός χώρος που αφορά τον Ολυμπιακό χωρίς έστω λίγες γραμμές αφιέρωμα στον θρυλικό "Αναστό", είναι φαγητό χωρίς αλάτι...



Γεννηθείς στη Δάφνη του νομού Αττικής στις 28 Ιανουαρίου 1958, ο Αναστόπουλος έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ομώνυμη ομάδα της περιοχής που γεννήθηκε, ενώ σε ηλικία 20 ετών πραγματοποίησε την πρώτη του μεγάλη μεταγραφή πηγαίνοντας στον Πανιώνιο. Οσοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον "μουστάκια" αγωνιζόμενο στα πρώτα του παιχνίδια με την ομάδα της Νέας Σμύρνης, κατάλαβαν αμέσως ότι πρόκειται για παίκτη σπουδαίας ποδοσφαιρικής "πάστας". Βασικότατο στέλεχος της καλής ομάδας του Πανιωνίου στα τέλη της δεκαετίας του '70 - αρχές του '80, κατάφερε να στεφθεί Κυπελλούχος Ελλάδος το 1979 με τον Πανιώνιο. Μάλιστα, την επόμενη σεζόν, στο Κύπελλο Κυπελλούχων, πέτυχε 3 γκολ για λογαριασμό του Πανιωνίου, απέναντι στις Γκέτεμποργκ (1) και Τβέντε (2). Οι Ολλανδοί ήταν οι πρώτοι που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την απόκτηση του και το επισημοποίησαν με πρόταση στον Πανιώνιο, την οποία η διοίκηση των Νεοσμυρνιωτών απέρριψε. Το όνομα του Αναστόπουλου συνέχισε να απασχολεί τον εγχώριο και Ευρωπαϊκό τύπο και είχε μπει ήδη στη λίστα των κορυφαίων ποδοσφαιριστών της Ελλάδας, αν και σε νεαρή ηλικία (21 ετών στα 22 τότε). Ο Αναστόπουλος έβλεπε οτι ο Πανιώνιος δεν πρόκειται να του άνοιγε την πόρτα σε μια ενδεχόμενη μεταγραφή στην Ευρώπη και μπροστά στην προοπτική μιας μεταγραφής στην Ελλάδα, μία ομάδα υπήρχε μόνο στη σκέψη του : ΜΟΝΟ Ολυμπιακός.

Βρισκόμαστε στο 1980, όταν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος Νταϊφάς, ξοδεύει το υπέρογκο ποσό - για την εποχή εκείνη - των 40 εκατομμυρίων δραχμών για τον ντύσει στα "ερυθρόλευκα". Ο Πανιώνιος απέρριπτε όλες τις προτάσεις που έκανε ο Ολυμπιακός αμέσως μετά την επιστροφή της Εθνικής απ'το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980, αξιώνοντας τρομερά ποσά για να τον παραχωρήσει. Ο Αναστόπουλος γίνεται πυρ και μανία με τη διοίκηση του Πανιωνίου και ξεκαθαρίζει ορθά-κοφτά πως αν δε τον αφήσουν να πάει στον Ολυμπιακό, δεν πρόκειται να ξαναπαίξει με τον Πανιώνιο. Μάλιστα για να καταστήσει σαφείς τις προθέσεις του, έκανε... ανταρσία καθώς απείχε από τις προπονήσεις του Πανιωνίου για τρεις μήνες. Ο Πανιώνιος βλέποντας τον κίνδυνο να χάσει και τον παίκτη και να μην πάρει και φράγκο, πείθεται να τον δώσει, ο Νταϊφάς πείθεται να... τα δώσει και η κίνηση αυτή αποτελεί την αρχή μιας χρυσής εποχής τόσο για τον "Αναστό" όσο και για τον Ολυμπιακό.

Με εξαίρεση το νωθρό ξεκίνημα του στον Ολυμπιακό (1980-1981) όπου είχε 20 συμμετοχές και μόλις 4 γκολ, ακολούθησε η έκρηξη του. Ο Αναστόπουλος στον Ολυμπιακό κάνει τρομερά πράγματα και από το 1981-1982 μέχρι το 1986-1987 οδηγεί την ομάδα του στην κατάκτηση τεσσάρων πρωταθλημάτων (1980-1981, 1981-1982, 1982-1983, 1986-1987) ενώ παράλληλα αναδεινκύνεται και τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στην Α' Εθνική!

1982-83......... 29 γκολ
1983-84......... 18 γκολ

1985-86......... 19 γκολ

1986-87..........17 γκολ
Μάλιστα το 1983 αναδείχτηκε τρίτος σκόρερ σε ολόκληρη την Ευρώπη και κέρδισε το "χάλκινο παπόυτσι" με 29 γκολ! Συνολικά σε 405 συμμετοχές στην Α' Εθνική σκόραρε 179 φορές ενώ παρά το γεγονός ότι δεν ήταν από τους λεγόμενους "ψηλούς" επιθετικούς, σημείωσε τα 28 από αυτά με κεφαλιές.

Αναλυτικά η ποδοσφαιρική καριέρα του Αναστόπουλου με αριθμούς :
Το καλοκαίρι του 1985, ο Captain Ringo Vardinogiannis προσπάθησε να "κλέψει" τον Αναστόπουλο και να τον πάει στον Παναθηναϊκό (όπως είχε κάνει με τους Κυράστα, Βαμβακούλα, Γαλάκο, Σαργκάνη) προσπαθώντας να τον πείσει να κάνει χρήση της πενταετίας του (η ποδοσφαιρική νομοθεσία τότε προέβλεπε πως ένας παίκτης μπορεί να φύγει απ'την ομάδα του μόνο με μεταγραφή είτε κανονική, είτε εάν έχει συμπληρώσει πενταετία, είτε οκταετία στην ομάδα του, έναντι κάποιου τιμήματος) και να πάει στον αιώνιο αντίπαλο. Ο Αναστόπουλος χωρίς να το σκεφτεί, απέρριψε την πρόταση και έμεινε στον Ολυμπιακό άλλα 2 χρόνια (μέχρι το καλοκαίρι του 1987), πριν γίνει...


Η μεταγραφή στο Campionato
Ένας σκόρερ με τα προσόντα του Αναστόπουλου ήταν δύσκολο να μη ξέφευγε απ'τα στενά Ελληνικά όρια και να μην ακουγόταν το όνομα του και εκτός Ελλάδας. Οι εκπληκτικές του εμφανίσεις με τον Ολυμπιακό σε εγχώριες και Ευρωπαϊκές διοργανώσεις - συν το γεγονός οτι αποτελούσε το "βαρύ πυροβολικό" της Εθνικής ομάδας, "άνοιξαν την πόρτα" για τη μεταγραφή του στο εξωτερικό. Μιλάμε για πράγμα που εκείνη την εποχή φάνταζε εξωπραγματικό για Ελληνα ποδοσφαιριστή, καθώς δεν υπήρχε ο νόμος Μποσμάν με τους κοινοτικούς Α και Β ζώνης : Κάθε παίκτης που προερχόταν απο οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, λογιζόταν ως ξένος. Συν τοις άλλοις, εκείνη την εποχή, στα περισσότερα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα επιτρέπονταν μόλις δύο ξένοι ποδοσφαιριστές.

Η Ιταλική Αβελίνο το καλοκαίρι του 1987 καταφέρνει να αποκτήσει τον "Αναστό" σε μια μεταγραφή που συζητήθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη, για να αποτελέσει το επιθετικό δίδυμο της ομάδας με τον Αυστριακό Σάχνερ. Το πέρασμα του από το Καμπιονάτο δεν στέφθηκε από ανάλογη επιτυχία, έτσι ο Αναστόπουλος ένα χρόνο μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και "ψάχνει" τον τρόπο να επιστρέψει στον Ολυμπιακό.

Ο Ολυμπιακός έχει περάσει στην εποχή Σαλιαρέλη και μετά τη λαίλαπα Κοσκωτά δεν έχει λεφτά να πληρώσει ούτε τους... κηπουρούς του Καραϊσκάκη και έτσι ο Αναστόπουλος αν και είχε πρόταση απ'το Στράτο Γιδόπουλο για να πάει στην ΑΕΚ, προτιμάει να πάει στον Πανιώνιο. Λίγους μήνες αργότερα θα ξαναφορέσει την αγαπημένη του "ερυθρόλευκη" και το 1990 θα κατακτήσει με τον Ολυμπιακό το Κύπελλο Ελλάδος, πράγμα που θα επαναλάβει και το 1992.

Το καλοκαίρι του 1992, έχοντας ακόμα στο κεφάλι τις... δάφνες του Κυπελλούχου Ελλάδος, μετακομίζει στον Ιωνικό Νικαίας καθώς ο τότε προπονητής του Ολυμπιακού, Όλεγκ Μπλαχίν, θεωρούσε πως ο Αναστόπουλος "ήταν μεγάλος πια, δε μπορούσε να προσφέρει και δε χώραγε στα αγωνιστικά πλάνα της ομάδας". Με τη φανέλα του Ιωνικού ο "Αναστό" αγωνίστηκε για έναν χρόνο (1992-1993), σημειώνοντας επτά γκολ σε 19 αγώνες που συμμετείχε. Την ποδοσφαιρική του καριέρα δεν θα μπορούσε να την κλείσει πουθενά αλλού παρά μόνο στον Ολυμπιακό αφού ο Μπλαχίν αποτελούσε πλέον παρελθόν και η νέα (συν)διοίκηση Κόκκαλη και εφοπλιστών θέλησαν να του προσφέρουν την ευκαιρία να τελειώσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Έτσι τη σεζόν 1993-94, παρά το γεγονός ότι έχει πατήσει τα 35 του χρόνια παίρνει μέρος ως αλλαγή σε τρία ματς των Πειραιωτών, πριν αποδεχτεί την πρόταση της διοίκησης να σταματήσει το ποδόσφαιρο και να αναλάβει βοηθός του νέου προπονητή της ομάδας, Νίκου Αλέφαντου.

Ο Αναστόπουλος σταμάτησε "απότομα" το ποδόσφαιρο και ποτέ δεν τιμήθηκε όπως θα άρμοζε σε έναν ποδοσφαιριστή της αξίας του. Άφησε πίσω του όμως ζηλευτά κατορθώματα που κάνουν τους νεόκοπους ακριβοπληρωμένους αστέρες να τρίβουν τα μάτια τους και να χαμηλώνουν το κεφάλι :

* 2ος σκόρερ στην Ιστορία του Ολυμπιακού με 144 γκολ
* 4 φορές πρώτος σκόρερ του Πρωταθλήματος Ελλάδας
* 1ος σκόρερ στην Ιστορία της Εθνικής Ελλάδος με 29 γκολ σε 75 συμμετοχές

* "Χάλκινο Παπούτσι" (3ος σκόρερ στην Ευρώπη) για τη σεζόν 1982-1983 με 29 γκολ

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον αγάπησαν όσο λίγους και έπιναν... νερό στο όνομά του. Το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές έβρισκε το δρόμο προς τα δίχτυα απέναντι στον Παναθηναϊκό, τον έβαλε σε ξεχωριστή θέση στις καρδιές των οπαδών της ομάδας του Πειραιά. Εκείνοι ζούσαν για να τον αγαπούν ενώ οι αντίπαλοι για να τον... μισούν.

Ο Αναστόπουλος στην καριέρα του απέκτησε πολλούς φίλους αλλά και αρκετούς εχθρούς. Ανεξάρτητα όμως από τις προσωπικά αισθήματα του καθενός η πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων παραδέχεται ότι ο "μουστάκιας" αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για το ποδόσφαιρο της χώρας μας.

Το "βαρύ πυροβολικό" της Εθνικής
Εκτός όμως από τα... θαύματα που έκανε ο Αναστόπουλος με τη φανέλα του Ολυμπιακού, σημαντικό κεφάλαιο στην καριέρα του αποτέλεσε και η Εθνική Ομάδα. Με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα από το 1979 μέχρι το 1989 αγωνίστηκε σε 73 παιχνίδια και πέτυχε 29 γκολ, κάτι που τον έχει φέρει μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές πρώτο στη λίστα με τους σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής μας Ομάδας.

Ο Νίκος Αναστόπουλος πραγματοποίησε ντεμπούτο με την Εθνική Ομάδα το 1977 σε φιλικό αγώνα με την Ρουμανία (από την οποία ηττηθήκαμε με 6-1) και έκανε την τελευταία του εμφάνιση με τα εθνικά μας χρώματα το 1989 στη φιλική ήττα με 3-1 απ'την Τουρκία. Αναλυτικά τα γκολ του Αναστόπουλου με την Εθνική :

1980 Φιλικό: Κύπρος - ΕΛΛΑΔΑ 1-1
1980 Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα: ΕΛΛΑΔΑ - Τσεχοσλοβακία 1-3
1981 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Σουηδία 2-1
1981 Προκριματικά Μουντιάλ: ΕΛΛΑΔΑ - Δανία 2-3
1982 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Πορτογαλία 1-2
1982 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: Λουξεμβούργο - ΕΛΛΑΔΑ 0-2 (2 γκολ)
1982 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Ελβετία 1-3
1983 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: Ουγγαρία - ΕΛΛΑΔΑ 2-3
1983 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: ΕΛΛΑΔΑ - Ουγγαρία 2-2 (2 γκολ)
1984 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Ανατολική Γερμανία 1-3
1984 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Κύπρος 1-1
1984 Φιλικό: Κύπρος - ΕΛΛΑΔΑ 0-2
1984: Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Ρουμανία 2-1 (2 γκολ)
1985: Φιλικό: Ισραήλ - ΕΛΛΑΔΑ 0-2
1985: Προκριματικά Μουντιάλ: ΕΛΛΑΔΑ - Πολωνία 1-4
1986 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Ανατολική Γερμανία 2-0
1986 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: Πολωνία - ΕΛΛΑΔΑ 2-1
1986 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: ΕΛΛΑΔΑ - Ουγγαρία 2-1
1986 Προκριματικά Ευρωπαϊκού: Κύπρος - ΕΛΛΑΔΑ 2-4
1986 Προκριματικά Ευρωπαίκού: ΕΛΛΑΔΑ - Κύπρος 3-1 (2 γκολ)
1987 Φιλικό: Ρουμανία - ΕΛΛΑΔΑ 2-2
1988 Φιλικό: Καναδάς - ΕΛΛΑΔΑ 0-3 (2 γκολ)
1988 Φιλικό: ΕΛΛΑΔΑ - Χιλή 1-0
1989 Φιλικό: Τουρκία - ΕΛΛΑΔΑ 3-1

Απολαύστε ένα μικρό βιντεάκι με γκόλ του "Αναστό" με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας :


Η προπονητική του καριέρα
Την εμπλοκή του στο... προπονητηλίκι την ξεκίνησε αμέσως μετά το πέρας της καριέρας του. Αποδέχθηκε την πρόταση της διοίκησης του Ολυμπιακού να γίνει βοηθός του Νίκου Αλέφαντου τη σεζόν 1993-1994, μετά την έλευση του δεύτερου στον Ολυμπιακό. Η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό σταμάτησε το φθινόπωρο του 1994, αμέσως μετά την απόλυση του Αλέφαντου. Δε τον "έφαγε" το γεγονός ότι ο νέος προπονητής ήθελε δικό του τεχνικό τιμ, αλλά για την δημόσια τοποθέτηση του βάσει της οποίας αμφισβήτησε το ορθόν της απόφασης απομάκρυνσης του Αλέφαντου απ'τη διοίκηση του Ολυμπιακού. Ο Αναστόπουλος με το κεφάλι ψηλά, έφυγε απ'τον Ολυμπιακό και αποφάσισε να ασχοληθεί πλέον με την προπονητική. Δε πήγε σε σχολή προπονητών άμεσα, αλλά προτίμησε να μείνει ένα εξάμηνο στην Ιταλία και σε τακτά χρονικά διαστήματα να παρακολουθεί την προετοιμασία κορυφαίων ομάδων (Μίλαν, Ίντερ, Γιουβέντους κλπ). "Πίστευα ότι εφόσον έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στη σχολή και στο να παρακολουθώ προπονήσεις σπουδαίων ομάδων το καλύτερο ήταν το δεύτερο. Έτσι μάθαινα", έλεγε ο ίδιος.

Μπορεί προς το παρόν η πορεία του σα προπονητής να μην είναι τόσο λαμπρή όσο η πορεία του σαν ποδοσφαιριστής, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι ότι σχεδόν σε όλες τις ομάδες απ'τις οποίες πέρασε άφησε το στίγμα του. Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε απ'τη Β' Εθνική και τον Πανελευσινιακό τη σεζόν 1995-1996, τον οποίο λίγο έλειψε να οδηγήσει στην Α' Εθνική αλλά η άνοδος χάθηκε στις λεπτομέρειες.

Επόμενος σταθμός του ο Παναιτωλικός, πάλι στη Β' Εθνική. Εκεί, ο Αναστόπουλος τη διετία 1996-1997 / 1997-1998 έφτιαξε μια ομάδα που γέμιζε πάντοτε στους εντός έδρας αγώνες, αλλά και πάλι έφτασε στην πηγή της ανόδου και δεν ήπιε νερό. Η επόμενη σεζόν τον βρίσκει στον ΠΑΣ Γιάννινα να φτιάχνει μια πολύ καλή ομάδα και κάνει τους οπαδούς του ΠΑΣ να πίνουν νερό στο όνομα του. Και ο ίδιος ο Αναστό αγάπησε όμως τον ΠΑΣ, κάτι που δείχνει και η μετέπειτα πορεία του.

1999-2000 και ο Αναστό επιστρέφει εκεί απ'όπου ξεκίνησε : Αναλαμβάνει τον Πανελευσινιακό, αλλά θα μείνει μόλις για 5 αγώνες στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, καθώς η ασυμφωνία χαρακτήρων με τη διοίκηση και τα οικονομικής φύσεως προβλήματα ήταν αξεπέραστο εμπόδιο. Συνεχίζει την καριέρα του στον Πανσερραϊκό και προσπαθεί να χτίσει μια καλή ομάδα, αλλά δε θα τα βρεί με τη διοίκηση της ομάδας και θα αποχωρήσει.

Η σεζόν 2000-01 τον βρίσκει στον αγαπημένο του ΠΑΣ Γιάννινα, όπου κυριολεκτικά "ανασταίνει" την ομάδα και αποδίδει σπουδαίο ποδόσφαιρο. Η απόφαση αντικατάστασης του απ'τη διοίκηση ξεσήκωσε τον κόσμο των Ιωαννίνων. 2001-2002 και αναλαμβάνει 11 αγωνιστικές πριν τη λήξη το δύσκολο έργο να σώσει την Παναχαϊκή απ'τον υποβιβασμό. Ο "Αναστό" το καταφέρνει και η επόμενη σεζόν (2002-2003) τον βρίσκει στον πάγκο της Καλλιθέας. Εκεί έμεινε μόλις 4 αγώνες, πρόλαβε όμως να κερδίσει τον αγαπημένο του Ολυμπιακό με 1-0 για το κύπελλο Ελλάδος. Η απόφαση του να εγκαταλείψει την Καλλιθέα εξόργισε τον πρόεδρο της Καλλιθέας, Σαλευρή, που απειλούσε με αγωγές το "μουστάκια". Ο δε Αναστό επικαλέστηκε "αθέτηση υποσχέσεων" και αποχώρησε, αλλά δεν έμεινε ούτε μέρα χωρίς δουλειά : Η πόρτα του ΠΑΣ Γιάννινα είχε ανοίξει εκ νέου, καθώς ο κόσμος ζητούσε δια βοής την επιστροφή του.

Ο Αναστόπουλος αναλαμβάνει τις τύχες του ΠΑΣ σε μια αποστολή αυτοκτονίας. Η ομάδα των Ιωαννίνων ξεκινούσε τη σεζόν με -12 βαθμούς λόγω χρεών σε ποδοσφαιριστές και ομάδες, οπότε ήξερε εκ των προτέρων πως έπρεπε να γίνουν θαύματα για να τα καταφέρει να σώσει τον ΠΑΣ. Ο ΠΑΣ έκανε έφεση και η αρχική τιμωρία των -12 βαθμών αναιρέθηκε. Ο μουστάκιας θα το κατάφερνε, έπαιζε τώρα επί ίσοις όροις. Βρισκόμαστε στην 24 αγωνιστική : ΠΑΣ Γιάννινα - Παναθηναϊκός και ήττα=καταδίκη για την ομάδα του Αναστόπουλου, ενώ ο Παναθηναϊκός με νίκη έκανε σημαντικό βήμα για την κατάκτηση του τίτλου. Τελικό αποτέλεσμα : 0-0. Ο ΠΑΣ πήρε πολύτιμο βαθμό και ο Ολυμπιακός πήρε την ευκαιρία που έψαχνε να μείνει σε απόσταση βολής και να πάρει τον τίτλο (όπως και έγινε τελικά). Και εκεί έγινε η... ομορφιά του ποδοσφαίρου : Ο ΠΑΣ Γιάννινα παίρνει ισοπαλία στην Ξάνθη (3-3) και κερδίζει την Καλλιθέα στα Γιάννινα (1-0), αλλά έρχεται η απόφαση-βόμβα, σύμφωνα με την οποία αφαιρούνται από τον ΠΑΣ 3 βαθμοί από κάθε αγωνιστική, λόγω χρεών σε πρώην ποδοσφαιριστές του συλλόγου ύψους 900.000 ευρώ. Αποτέλεσμα : Ο ΠΑΣ τερματίζει τελευταίος με... -65 βαθμούς και υποβιβάζεται. Ίσως αυτό ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει ο Αναστόπουλος και η ομάδα του για εκείνο το "Χ" στο γήπεδο των "Ζωσιμάδων" στις 22/03/2003...

2003-2004 και ο Καλογιάννης προσφέρει τη θέση του προπονητή στον Αναστόπουλο με στόχο την άνοδο της Κέρκυρας στην Α' Εθνική. Η Κέρκυρα απ'την αρχή πλασάρεται στις πρώτες θέσεις και είναι αδιαφιλονίκητο φαβορί. Θα καταφέρει αυτή τη φορά να φτάσει στη βρύση, όπως είχε κάνει με τον Πανελευσινιακό και τον Παναιτωλικό, αλλά αυτή τη φορά να πιεί και νερό; Τότε, έρχεται η στιγμή της πιο δύσκολης απόφασης της καριέρας του ως τότε. Ο Ολυμπιακός απολύει τον Όλεγκ Προτάσοφ και το τηλέφωνο του "μουστάκια" χτυπάει. Η φωνή του λέει : "Έλα για 3 μήνες". Ο Αναστόπουλος όμως ήξερε πως σε μια χρονιά που ο Ολυμπιακός είχε προβληματιστεί πολύ απ'τα αγωνιστικά και τα εξωαγωνιστικά, ήταν η "θανατική του καταδίκη" αν πήγαινε στον Ολυμπιακό. Θα ήταν καλό για το βιογραφικό του μεν, αλλά ακόμα και αν έπαιρνε το νταμπλ, ο Κόκκαλης του'χε ξεκόψει οτι η προσφορά ήταν για 3 μήνες. Σε περίπτωση που φυσικά έχανε το πρωτάθλημα, ήξερε οτι τόσο η διοίκηση του Ολυμπιακού όσο και ο τύπος θα τον θεωρούσαν "καμμένο χαρτί". Ο Αναστό δε μίλησε για χρήματα. Τον ένοιαζε μόνο η διάρκεια του συμβολαίου. "Να δείξω τη δουλειά μου", έλεγε. Η προσφορά ήταν τελεσίδικη. "3 μήνες". Ο Αναστόπουλος ευχαρίστησε για την προσφορά και αρνήθηκε, λέγοντας οτι δε θέλει να αφήσει στα κρύα του λουτρού την Κέρκυρα, να γκρεμίσει όσα έχτισε για να δουλέψει απλά ένα τρίμηνο και μετά να φύγει. Έκανε πέτρα την καρδιά, είπε "ευχαριστώ, δε θα πάρω" και οδήγησε την Κέρκυρα στην Α' Εθνική. Στην ομάδα της Κέρκυρας έμεινε σχεδόν για ένα γύρο την επόμενη σεζόν πριν "χωρίσουν", αλλά θα προλάβει να κάνει άλλη μια "κηδεία" στον Παναθηναϊκό (2-0, 23/10/2004).

Η σεζόν 2005-2006 έχει άλλη μια δύσκολη αποστολή για τον "Αναστό". Ο Λάμπρος Σκόρδας τον καλεί να αναλάβει τις τύχες του Άρη που έχει υποβιβαστεί στη Β' Εθνική και παρέπαιε μετά τις προπονητικές αλχημείες του Μάρτι Κουούζελα, με στόχο να ανεβάσει και πάλι τους Θεσσαλονικείς στη μεγάλη κατηγορία. Ο κόσμος τον αντιμετωπίζει με καχυποψία, σχεδόν εχθρικά, λόγω του "ερυθρόλευκου" παρελθόντος του. Δεν αργεί να κερδίσει τον κόσμο που του αναγνωρίζει οτι με πενιχρά μέσα κάνει το καλύτερο δυνατόν για την ομάδα. Ο Άρης ανεβαίνει κατηγορία, μπαίνουν όμως νέοι επενδυτές στον Άρη που επιθυμούν την έλευση άλλου προπονητή και ο Αναστό αν και επιτυχημένος, θα φύγει απ'τη Θεσσαλονίκη.

2006-2007 και η καθιερωμένη επιστροφή του... πασά στα Γιάννινα, πραγματοποιείται. Ο ΠΑΣ, με πρόεδρο τον γνωστό ποινικολόγο Αλέξη Κούγια, με συμμαζεμένα πλέον τα οικονομικά του θέματα και με μια σχετικά ανταγωνιστική ομάδα, ζητάει τις υπηρεσίες του Αναστόπουλου προκειμένου ο ΠΑΣ να κερδίσει την άνοδο του στην Α' Εθνική. Ο ΠΑΣ του Αναστόπουλου είναι μέσα στην πρώτη τριάδα έχοντας 5 νίκες, 5 ισοπαλίες, 3 ήττες ενώ έχει αποκλείσει απ'το κύπελλο Ελλάδος στη φάση των "16" τον Ηρακλή. Χωρίς να καταλάβει κανείς τι, πως και γιατί, ο Αλέξης Κούγιας απολύει τον Αναστόπουλο για να ακολουθήσουν κατηγορίες περί ξυλοδαρμών και γκομενικών θεμάτων εκατέρωθεν.

Ο Νίκος Αναστόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην αθλητική εφημερίδα "Φως των Σπορ", όπου αποκάλυψε τι ακριβώς είχε συμβεί σε εκείνο το περιστατικό του ξυλοδαρμού, που τον έφερε ακόμα και στην εντατική του νοσοκομείου των Ιωαννίνων : "Ήταν ένα θέμα καθαρό γκομενικό. Διότι εγώ είμαι άντρας. Δεν είχε να κάνει με την δουλειά μου", δήλωσε, ενώ στη συνέχεια τόνισε ότι αυτό το περιστατικό δεν έχει καμία σχέση με την απομάκρυνσή του από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου λίγες μέρες πριν: "Οποιος τολμήσει να συνδέσει αυτό το θέμα με οικονομικά ζητήματα ή αποζημιώσεις θα του αλλάξω τα πετρέλαια. Θα το τραβήξω μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Με αγωγές με μηνύσεις με τα πάντα. Τόσο καιρό δεν μίλησα, δεν είπα τίποτα γιατί δεν ήθελα να λένε ότι ο Αναστόπουλος προσπαθεί να καρπωθεί τις επιτυχίες του ΠΑΣ".

Ο ΠΑΣ στη συνέχεια, με τον Γιάννη Παπακώστα στον πάγκο, απέκλεισε τον Ολυμπιακό από το Κύπελλο Ελλάδας και πλέον βρίσκεται στα ημιτελικά του θεσμού. Η... πατρότητα, όμως, αυτής της επιτυχίας αμφισβητείται: "Ο κόσμος που έχει παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά ξέρει ότι ο ΠΑΣ ήταν δουλεμένος από εμένα. Όταν αποκλείσαμε το Αιγάλεω παίξαμε μπαλάρα. Όταν αποκλείσαμε τον Ηρακλή κανείς δεν λέει ότι όταν κληρωθήκαμε είχαμε μειονέκτημα έδρας και πήγαμε σε δεύτερο αγώνα, όπου πήραμε την πρόκριση. Ελάχιστες ημέρες αφού είχα φύγει από την ομάδα, ο ΠΑΣ απέκλεισε τον Ολυμπιακό. Από ποιον ήταν δουλεμένη η ομάδα;".

Αναφορικά με το "διαζύγιο", ο Αναστόπουλος υποστήριξε ότι θα διεκδικήσει χρήματα για τη διακοπή του συμβολαίου του, αντιδρώντας σε σχετικές δηλώσεις του μεγαλομετόχου του συλλόγου, Αλέξη Κούγια: "Εγώ έχω υπογράψει ένα συμβόλαιο και θέλω να τηρούνται οι όροι του συμβολαίου. Εγώ είμαι επαγγελματίας προπονητής, με όλα τα διπλώματα, δεν είμαι προπονητής της πλάκας. Η απόλυση που έχει να κάνει με σκοπιμότητες. Τι είδους σκοπιμότητες δεν γνωρίζω".

Τέλος, μίλησε και για τους λόγους που οδήγησαν τις δύο πλευρές σε αυτήν την εξέλιξη, χωρίς, πάντως, να ξεδιαλύνει το τοπίο: "Μου προκαλεί εντύπωση να έχουμε αποκλείσει τον Ηρακλή, να πανηγυρίζουν όλα τα Γιάννενα και εμείς να έχουμε θέμα την ανανέωση του συμβολαίου του Ντεκάμπς. Δεν μπορεί να μου πει κανείς, ότι αν ο Ντεκάμπς δεν ανανεώσει το συμβόλαιο του, δεν θα τον πάρω στην ομάδα και θα αποκλειστεί. Δεν είμαι παιδάκι. Απάντησα ότι αν ο Ντεκάμπς δεν μπει στο πούλμαν για την Καλαμάτα, δεν θα μπω και εγώ".

Ο ΠΑΣ πέτυχε όπως είπαμε στη φάση των "8" του Κυπέλλου Ελλάδας να αποκλείσει τον Ολυμπιακό για να γίνει έτσι η πρώτη ομάδα μικρότερης κατηγορίας που το πέτυχε (για την ακρίβεια, ο Λεμονής το πέτυχε...) αλλά θα χάσει το "τρένο" της ανόδου.

Ο Αναστόπουλος παρακολούθησε και πάλι σεμινάρια στο εξωτερικό και τον Ιανουάριο του 2008 έθεσε τον εαυτό του ξανά στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου. Ο Εθνικός Αστέρας του προσφέρει τη θέση του προπονητή το Φεβρουάριο, την οποία ο Αναστόπουλος αποδέχεται. Πριν περάσει καλά καλά ένα δίμηνο, την 01/04/2008 μετά την ήττα απ'τον Πανθρακικό, ο "Αναστό" υπέβαλλε την παραίτηση του απ'την τεχνική ηγεσία της ομάδας, γεγονός που "φούντωσε" τις φήμες ότι ήρθε η ώρα να καθήσει στον πάγκο του Ολυμπιακού που είχε μείνει "ορφανός" απ'τις 11/03 μετά την απόλυση του Τάκη Λεμονή. Η πρόταση δεν ήρθε ποτέ. O "μουστάκιας" δεν έμεινε για πολύ άνεργος και στις 12/05/2008 αποδέχθηκε το κάλεσμα του υιού Κανελλάκη για να αναλάβει τον Ιωνικό Νικαίας λίγες αγωνιστικές πριν τη λήξη και να παλέψει για να κερδίσει την άνοδο στη Superleague. H ευκαιρία του στον Ολυμπιακό δεν ήρθε, ούτε αυτή τη φορά. Στον Ιωνικό έμεινε μόλις ένα μήνα, έχοντας κάτσει μόλις σε πέντε παιχνίδια στον πάγκο της ομάδας της Νίκαιας. Η ανακοίνωση του Ιωνικού ανέφερε πως: "Η διοίκηση της ΠΑΕ αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια τον κ. Αναστόπουλο, για την προσφορά του και, κυρίως, για το γεγονός ότι δέχθηκε να αναλάβει τις τύχες του Ιωνικού, σε μια πολύ δύσκολη καμπή του πρωταθλήματος. Οι λόγοι της μη συνέχισης της συνεργασίας, μεταξύ των δύο πλευρών έχουν να κάνουν, με το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας". Ο Αναστόπουλος από την πλευρά του, τόνισε πως "η συνεργασία μου με τον Ιωνικό σταμάτησε για λόγους που αφορούν τη διοίκηση της ΠΑΕ. Ευχαριστώ τους Χρήστο και Λεωνίδα Κανελλάκη για τη σύντομη συνεργασία που είχαμε και εύχομαι να έχουμε υγεία. Η ζωή συνεχίζεται και βλέπουμε πάντα μπροστά".

Ούτε στον... ύπνο του πάντως είχε φανταστεί ποιός θα του πρότεινε τη θέση του προπονητή, λίγες μόλις ημέρες μετά : Ο "μουστάκιας" συμφώνησε με τον... Αλέξη Κούγια για συμβόλαιο 1+2 χρόνων και θα είναι ο αντικαταστάτης του Περικλή Αμανατίδη στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ Γιάννινα, αρχίζοντας έτσι την τέταρτη θητεία του στην ομάδα των Ιωαννίνων. Η αποστολή που αναλαμβάνει δεν είναι άλλη από το να οδηγήσει τον ΠΑΣ στη Σούπερ Λίγκ. Όμως, πριν καλά-καλά ξεκινήσει η προετοιμασία, ο Αλέξης Κούγιας πούλησε τον ΠΑΣ και ο νέος πρόεδρος ήθελε να φέρει δικό του προπονητή. Έτσι, ο Αναστόπουλος... απολύθηκε, πριν καλά καλά φορέσει τη φόρμα του! Τελικά, στις 01/12/2008 ο "Αναστό" επέστρεψε στους πάγκους για λογαριασμό της Καβάλας όπου κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Ράϊνερ Μάουρερ. Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Αναστό απολύθηκε απ'τον Ψωμιάδη 4 αγώνες μετά, καθώς η ομάδα ξεκίνησε με εντυπωσιακή νίκη, αλλά γκέλαρε στα επόμενα παιχνίδια.

Ο Αναστό είχε την ευκαιρία να δείξει για άλλη μια φορά την καλή δουλειά του, αυτή τη φορά με τον ΟΦΗ. Το καλοκαίρι του 2011, ο ΟΦΗ καταφέρνει να εξασφαλίσει πιστοποιητικό συμμετοχής και όχι μόνο αυτό, αλλά παίρνει και το εισιτήριο της ανόδου στην Superleague, αφού το θέμα με τα "στημένα" άλλαξε δραστικά τον χάρτη των ομάδων της Superleague. Λίγες ημέρες πριν ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος, ο Αναστόπουλος έχει το δύσκολο έργο μπροστά του να χτίσει μια ομάδα που θα συμμετάσχει στην μεγάλη κατηγορία, ενώ λίγες ημέρες νωρίτερα δεν ήξερε καν αν ο ΟΦΗ θα εξασφάλιζε τη συμμετοχή του στη Football League! Κι όμως, με ένα ρόστερ ανάγκης έκανε έναν εξαιρετικό πρώτο γύρο, μια αξιοπρεπέστατη συνολικά πορεία φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου όπου αποκλείστηκε από τον αγαπημένο του Ολυμπιακό.

Η συνέντευξη του "Αναστό" στη "Goalnews"
(Αποσπάσματα σχετικά με την καριέρα του Αναστόπουλου. Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Περικλή Στέλλα, την εποχή που ο "Αναστό" ήταν προπονητής του Άρη).


"H πρώτη μου επαφή με τον αθλητισμό ήταν με το μπάσκετ. Kαι ξεκίνησα στη Δάφνη. Tο πρωί στο ποδόσφαιρο και το βράδυ στο μπάσκετ. Eνας πολύ καλός μου φίλος, ζει στη Mύκονο σήμερα, ο Mανώλης ο Kουκάς, μου λέει "είμαστε τέσσερις, έρχεσαι για πέμπτος;". "Πού, ρε συ;" τον ρωτάω. Mου λέει "στο μπάσκετ". "Pε συ" - του λέω εγώ - "είμαι για μπάλα, δεν είμαι για μπάσκετ". "Έλα, ρε συ, είναι ωραία ιστορία". Tελικά πήγα και με έβαλαν πλέι μέικερ. Oλα καλά, αλλά κάπου μέσα μου δεν με τράβαγε.

Mια Tετάρτη που είχε προπόνηση η ομάδα ποδοσφαίρου πήγα μια βόλτα. Προπονητής ήταν ο Bαγγέλης ο Παλέντζας. Mόλις με είδε, έγινε Tούρκος. "Tι θέλεις εσύ εδώ, εσύ είσαι του μπάσκετ. Φύγε από εδώ". Tότε, πιτσιρικάς εγώ, τα μαζεύω και φεύγω. Tην Παρασκευή όμως ξανά. Πήγα πάλι. "Kαλά, ρε συ, δεν σου είπα να μην ξανάρθεις; Tι θέλεις εδώ;". Mε τη μεσολάβηση κάποιων παλιών ποδοσφαιριστών, όμως, τον έπεισα να ξεντυθώ για να με δοκιμάσει. Mετά το ζέσταμα ήρθε η στιγμή να παίξουμε σε δίτερμα, όπου πρώτη και δεύτερη ομάδα έκαναν μαζί προπόνηση. Mπαίνω κάποια στιγμή και πάρε και εκείνο, πάρε και το άλλο, πάρε και το τρίτο και το τέταρτο και το πέμπτο. Mόλις τελείωσε η προπόνηση τα είχαν χάσει όλοι. Mε φωνάζει που λες ο Παλέντζας και μου ζητάει να υπογράψω δελτίο στη Δάφνη. Tώρα θα το σκεφτώ - του είπα - αν θα υπογράψω. Aλλά για να μη σ' τα πολυλογώ, υπέγραψα την Παρασκευή και την Kυριακή το πρώτο μου παιχνίδι ήταν Δάφνη - Aμπελόκηποι, στην Aργυρούπολη. H πρώτη ομάδα έπαιζε στις 11 και η δεύτερη στις 9 το πρωί. Eγώ όμως πώς να φύγω από το σπίτι; Hμουν, δεν ήμουν 15 χρόνων. Στον πατέρα μου πού να πω για μπάλα, θα με σκότωνε. Hθελε να προχωρήσω με τα γράμματα. Oχι ότι δεν ήμουν καλός μαθητής, αλλά ο άνθρωπος γεννιέται, κλίνει κάπου.

Για καλή μου τύχη εκείνη την ημέρα έφυγε και στις 8.20 το πρωί - άσε που δεν είχαμε ούτε πενηνταράκι στην τσέπη. Kαι παίρνω ταξί από τον Aϊ-Γιάννη, όπου έμενα, και φτάνω στο γήπεδο στις 8.45, ένα τέταρτο πριν από το παιχνίδι. Tελικά πρόλαβα στο τσακ να ξεντυθώ και να μπω στο γήπεδο. Kερδίσαμε 7-0 και εγώ είχα βάλει τέσσερα γκολ. Eπαιξα τέσσερα παιχνίδια στη δεύτερη ομάδα και από εκεί μπήκα στη πρώτη".
- Kάθε άνθρωπος γεννιέται για κάτι. "Aυτό ακριβώς θέλω να σου πω. Παρ όλο που η πρώτη μου επαφή ήταν το μπάσκετ. Πρέπει όμως να σου πω ότι το μπάσκετ μου άρεσε πάρα πολύ. Kαι πρέπει να σου πω ότι προπονητής στην ομάδα μπάσκετ ήταν ο φίλος μου Θεσσαλονικιός Kώστας Mπογατσιώτης, ο οποίος με έβαλε να παίξω και στην πρώτη ομάδα. Hμουν γεννημένος αθλητής. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο".

- Mετανιώσατε γι αυτό;
"Ποτέ".

- O Πανιώνιος πώς προέκυψε;
"Aπό τον συχωρεμένο τον Tόλη τον Eρμείδη, το παλιό το μπακ, έπαιζε τότε το ρόλο του σκάουτερ. Hρθε, με είδε σε ένα παιχνίδι και μου πρότεινε να πάω στον Πανιώνιο".

- Kαι;
"Πράγματι, πήγα και δοκιμάστηκα. Aλλά θα μπορούσα να είχα πάει και στον OΦH".

- Πώς;
"O θείος μου, ο Mίμης ο Nτουνιάς, που σου είπα, ήταν φίλος με τον Nίκο τον Aλέφαντο, που ήταν τότε προπονητής στον OΦH. Tου έλεγε ο θείος μου για μένα, αλλά δεν έδειξε και τόσο μεράκι. Δεν το πίστευε και πολύ. O οποιοσδήποτε μπορεί να την πατήσει".

- Ξεκινήσατε σαν σέντερ φορ;
"Όχι. Σαν έξω δεξιά ξεκίνησα. Mετά από μόνος μου έκανα τις κινήσεις και έμπαινα μέσα και καθιερώθηκα ως σέντερ φορ".

- Hταν δύσκολη η καθιέρωση στον Πανιώνιο; Σας έκαναν πλάκα οι παλιότεροι;
"Oχι, μωρέ, τι είναι αυτά. Συνηθίζουν οι ποδοσφαιριστές να λένε ότι πάντα κάποιος φταίει. Oλο οι άλλοι φταίνε. Ποτέ ο ίδιος. Aυτός που δεν του έδινε πάσες, ο προπονητής που δεν τον γούσταρε, ο κόσμος που τον αποδοκίμαζε και άλλα τέτοια. Δεν είναι έτσι όμως. Aμα θες, κύριε, να κάνεις καριέρα, θα κοιτάς τον εαυτό σου και μόνο".

- Kαμία καθιέρωση δεν είναι εύκολη.
"Δεν συμφωνώ. Eγώ έχω τους κανόνες μου. Πάω στον Πανιώνιο. Mπαίνω στο πρώτο ματς. Προπονητής ο Mάρκοβιτς. Mε βάζει με την AEK που έχει έρθει από τη Mόσχα με τεράστια πρόκριση, με υποχρεώνει να παίξω με παπούτσια με τάπες, όταν εγώ φορούσα μέχρι τότε πάνινα. Kαι στο 44 με κάνει αλλαγή. Kαι τι νόμιζες, ότι θα με έπαιρνε από κάτω; Mπαίνω στο επόμενο παιχνίδι με τα Γιάννενα και πετάω μέσα στη λάσπη. Παίρνω και το πέναλτι και τελειώσαμε. Aπό εκεί καθιερώθηκα. Ποιος να σε σαμποτάρει και βλακείες και τρίχες. Mπαίνει μέσα ο Kαστίγιο στον Oλυμπιακό και τους περνάει σαν σταματημένους. Ποιος να τον σαμποτάρει αυτόν;".

- Hταν ωραία τα χρόνια του Πανιωνίου;
"Πολύ ωραία, όμορφα και συνοδεύτηκαν και από την κατάκτηση του κυπέλλου".

- Tι έχετε κρατήσει από τα χρόνια του Πανιωνίου; "H πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται. Eκεί γεννήθηκα ποδοσφαιρικά".

- H πιο πικρή στιγμή στον Πανιώνιο;
"Oταν γυρίσαμε από το Kύπελλο Eθνών το 1980 στην Iταλία. Mε ζήτησε ο Oλυμπιακός και ο Πανιώνιος δεν με έδωσε. Στενοχωρήθηκα".

- Γιατί; "Γιατί ο Πανιώνιος ήθελε 40.000.000 και εγώ έπαιρνα λίγα χρήματα. Eπαιρνα 1.500.000. Aφού λες, κύριε, ότι αξίζω 40 εκατομμύρια, θα πρέπει να με πληρώσεις τόσα. Δεν μπορείς να μου δίνεις 1.500.000".

- Aισθανόσασταν αδικημένος;
"Nαι, βέβαια. Kαι επειδή ήμουν τύπος των άκρων, τους είπα, αφού με κοστολογείτε τόσο και δεν με δίνετε, θα πρέπει να με πληρώσετε τόσα. Aλλιώς δεν καταβαίνω. Kαι δεν κατέβηκα για έξι μήνες. Eίμαι απόλυτος στις αρχές μου. Eτσι και τώρα που είμαι προπονητής. Tι να τιμωρήσεις έναν παίκτη και τι να του κάνεις. Oχι. Tον φωνάζω, του κάνω μια τίμια και μπέσα εξήγηση και του λέω: θέλω αυτά από σένα, μπορείς να τα κάνεις; Tα κάνεις, συμφωνούμε, τελειώσαμε. Aν κάνεις κάτι στραβό στην πορεία, σου δίνω την ελευθέρα σου και πήγαινε όπου θέλεις. Πήγαινε στη Pεάλ Mαδρίτης και πες ότι ήμουν μαλάκας που σε έδιωξα".

- Aυτές οι αποφάσεις και τα ρίσκα σάς έκαναν φαντάζομαι πιο δυνατό, πιο μάγκα.
"Tο πανεπιστήμιο της ζωής που σου έλεγα. Kαι καλύτερο άνθρωπο με έκαναν και την πίστη και την αυτοπεποίθηση μού έδωσαν και πιο σκληρό στη δουλειά μου με έκαναν. Στην προσωπική μου ζωή όμως όχι. Eκεί με πιάνουν μαλάκα. Eίμαι ευκολόπιστος. Eιδικά οι γυναίκες. Ψήνομαι εύκολα".

- Ξύλο έχετε φάει;
"Oυουου. Kαι έχω δώσει".

- Γιατί τρώγατε ξύλο;
"Πούλαγα στις γκόμενες, τις πείραζα κι έτσι. Tο ίδιο κάνω και σήμερα".

- Eπειδή ενοχλούσατε; "Γενικά, ενοχλώ εγώ. Eίτε με τις απόψεις μου είτε με το παρουσιαστικό μου, είτε με το στυλ μου ενοχλώ. O τύπος μου είναι αυτός, ο χαρακτήρας μου. Eμένα δεν μου βγαίνει να το παίξω, να είμαι άλλος. Δεν μπορώ να μην είμαι ο εαυτός μου".

- Kαι όταν οι άλλοι ενοχλούνται με αυτά που λέτε και κάνετε; "Eγώ όταν κάποιον δεν τον γουστάρω, του το δείχνω".

- Kαι μετά τον Πανιώνιο, ο Oλυμπιακός. Eκεί νιώσατε ότι ανοίγει η πόρτα της ζωής για σας; "Eκπληρωνόταν ένα όνειρο. Nα παίξω σε μια μεγάλη ομάδα".

- O Nίκος Aναστόπουλος τι είπε στον εαυτό του την ημέρα του Oλυμπιακού;
"Oτι στόχους έχω βάλει στη ζωή μου και είτε από ικανότητα είτε από τύχη τους πέτυχα. Oταν ήμουν μικρός, με κυνηγούσε η μάνα μου να φάω χόρτα και δεν μου άρεσαν και έφευγα. Mου έλεγε να σε δω τι θα κανείς, όταν θα πας φαντάρος. Eγώ όταν θα πάω φαντάρος, θα την κοπανάω, γιατί θα είμαι ποδοσφαιριστής της έλεγα. Kαι έτσι έγινε".

- H πρώτη κουβέντα στον Oλυμπιακό από ποιον ήταν;
"O Mιχάλης, ο Φωτίου, με πήγε στο Kαραϊσκάκη".

- O,τι καλύτερο σας έχει συμβεί;
"Eδωσα πάρα πολλά. Kαι πήρα πολλά. Eδωσα την ψυχή μου και όλο μου το είναι, αλλά πήρα και πολλά. Aπλά πιστεύω πως εγώ αλλά και άλλοι ποδοσφαιριστές δεν πληρωθήκαμε βάσει της αξίας μας".

- H ανταρσία επί Nταϊφά;
"O Nταϊφάς ήταν εκείνος που με πήρε, αλλά οι σχέσεις μας διαταράχθηκαν. Aπειρες φορές. Hταν ο καλύτερος. Aλλά... Να σου πω παράδειγμα. Eίχε φέρει έναν παικταρά, τον Γερμανό τον Nόιμαν. Kαι του έδωσε 30.000.000 δραχμές. Aλλά η απόδοσή του δεν ήταν για 30 εκατομμύρια. Δεν κερδίζαμε. Eγώ και ο Mητρόπουλος τα ακούγαμε από τον κόσμο. Δεν ήταν δίκαιο".

- H κορυφαία σας στιγμή ποια ήταν;
"H μέρα που άνοιξα την πόρτα του Oλυμπιακού και μπήκα".

- Kαι μετά άρχισαν οι τίτλοι;
"Mας έγιναν βίωμα. Kάθε χρόνο. Eτσι αποκτήσαμε και το πνεύμα του νικητή. Γι αυτό λέω πάντα ότι, εάν δεν το νιώσεις, δεν μπορείς να το καταλάβεις και δεν μπορείς να το μεταδώσεις".

- Tο κολλητιλίκι με τον Mητρόπουλο πώς προέκυψε;
"Mε τον Tάσο είχαμε βρεθεί αντίπαλοι. Eγώ στη Δάφνη και εκείνος στον Aρη Πετρούπολης. Mετά στις εθνικές ομάδες. Στον Eθνικό αυτός, στον Πανιώνιο εγώ και μετά μαζί στον Oλυμπιακό".

- O ιδανικός συμπαίκτης; "O Mητρόπουλος. Hξερε ότι θα σκάσει η μπάλα εκεί και εκεί θα είμαι εγώ. Συνεννοούμασταν με κλειστά τα μάτια".

- Eναν που θα θέλατε και τον ζηλεύατε;
"O Xατζηπαναγής και ο Kούδας".

- Kαι το τέλος στον Oλυμπιακό και το ξεκίνημα της ευρωπαϊκής καριέρας; "Eίχαμε υπογράψει ένα έγγραφο με τον Nταϊφά που έλεγε ότι μπορώ να πάω σε Ευρωπαϊκή ομάδα και μετά, εάν δεν θα με ήθελε ο Oλυμπιακός, θα μπορώ να πάω σε οποιαδήποτε ομάδα εκτός από τον Παναθηναϊκό. Ξέρεις κάτι όμως; Πάντα στη ζωή μου βάζω και το συναίσθημα. Tι θέλω και πόσο το θέλω. Δεν βάζω ως απόλυτο κριτήριο το οικονομικό. Δεν θα πήγαινα για παράδειγμα ποτέ στην ομάδα του OTE, ακόμη και να μου έδιναν χρυσάφι. Θέλω οι ομάδες να έχουν κόσμο. Γι αυτό ήρθα και στον Aρη. Kαι τότε, παρά το γεγονός ότι είχα πρόταση, δεν πήγα. Πήγα στην Iταλία".

- Aπό τον Παναθηναϊκό; "Nαι, από τον Παναθηναϊκό".

- Ποιος σας πλησίασε; "Eνας παχουλός, δεν θυμάμαι το όνομά του αυτή τη στιγμή. Kαι όταν γύρισα από την Aβελίνο, με φώναξε ο Στράτος ο Γιδόπουλος και μου έριξε στο τραπέζι 50.000.000 δραχμές. Δεν πήγα".

- Γιατί;
"Oταν είσαι συνδεδεμένος με κάτι, δεν γίνεται, ρε φίλε. Oταν σταματάς το ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να είσαι παλαίμαχος δέκα ομάδων. Eχω κάποιες αρχές. Eίναι ρομαντικό, αλλά είμαι ρομαντικός, έτσι νιώθω, αυτό κάνω".

- Aλλοι, όμως, το κάνουν προσβλέποντας στο μέλλον.
"Oχι δα. Aλλοι πηγαίνουν στον Oλυμπιακό και πληρώνονται. Eγώ πηγαίνω και πληρώνω".

- Δεν πετύχατε, όμως, στην Aβελίνο.
"Eπαιζα εγώ με τον Σάχνερ. Oλα καλά στην επίθεση, αλλά στην άμυνα άσ'τα... Kαι τότε σου θυμίζω ότι επιτρέπονταν δύο ξένοι. Eγώ έπαιζα σαν ξένος. Oχι όπως τώρα που παίζουν πενήντα κοινοτικοί. Δεν αντικαταστάθηκαν οι καλοί παίκτες που είχαν φύγει την προηγούμενη χρονιά. Eάν είχα πετύχει, δεν θα γύριζα στην Eλλάδα".

- Tι κερδίσατε τότε από την Ευρωπαϊκή εμπειρία σας;
"Πολλά. Kυρίως η συμπεριφορά μου. Eγώ στενοχωριέμαι συχνά. Bλέπω να πηγαίνει ο δημοσιογράφος με το μικρόφωνο να πάρει μια δήλωση και ο αθλητής τον σπρώχνει. Aπαράδεκτο. Eξω δεν θα το δεις αυτό. Eπίσης να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Στην Eλλάδα προσπαθούμε να μειώσουμε τον άλλο, για να φανούμε εμείς. Eίναι λάθος. Γενικά ο τρόπος σκέψης μου άλλαξε και μέσα και έξω από το γήπεδο. Ή να μη μιλάς στον κόσμο που σε αποθεώνει...".

- Oταν γυρίσατε θα διαπιστώσατε ότι οι διαφορές ήταν μεγάλες και θα σκεφτήκατε φαντάζομαι ότι εάν δουλεύατε έτσι στον Oλυμπιακό προηγουμένως, θα ήσασταν δέκα φορές καλύτερος.
"Aσυζητητί. O Eλληνας έχει μάθει στα εύκολα. Θέλει να κερδίζει εύκολα. Δεν γίνεται όμως αυτό. Για να κερδίσεις πρέπει να κουραστείς. O τραγουδιστής πρέπει να τραβήξει ξενύχτια. O δημοσιογράφος να τρέξει πολύ".

- Tο προπονητιλίκι πώς προέκυψε;
"Aπό μικρός...Σημείωνα πάντα. Eχω ακόμη κρατημένες σημειώσεις από προπονήσεις από εποχή Mάρκοβιτς, Γεωργιάδη, Aλέφαντου, Xέερ, Mπλαχίν κ.λπ. Σου είπα ότι ο άνθρωπος γεννιέται. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο από το ποδόσφαιρο".

- Ποιος σας έχει επηρεάσει στην προπονητική φιλοσοφία σας; "O Aλέφαντος. Eγώ θέλω να είμαι ειλικρινής".

- Ποια στοιχεία συγκεκριμένα πήρατε από τον Aλέφαντο; "Tη σκέψη, την ποικιλία στην προπόνηση. Συμφωνώ με τη φιλοσοφία του. Oτι μια ομάδα, για να σε κερδίσει, πρέπει να φτύσει αίμα. Aρα πρέπει να οργανώσεις την άμυνά σου. Oλα ξεκινούν από την άμυνα. O Kαπέλο και ο Mουρίνιο, που είναι αυτή τη στιγμή οι κορυφαίοι, είναι μαλάκες που οργανώνουν και ξεκινούν από την άμυνα; Bρίζουν τον Mουρίνιο και τον λένε μεταφραστή. Tι μεταφραστή, ρε παιδιά; O άνθρωπος σας έχει ξετινάξει όλους".

- Tο ιδανικό σύστημα ανάπτυξης στο ποδόσφαιρο ποιο είναι κατά την άποψή σας; "Aυτό που κερδίζει".

- Xαίρω πολύ! Tο ιδανικό για σας στο παιχνίδι που λέγεται ποδόσφαιρο ποιο είναι;
"Aνάλογα με το υλικό που έχεις παίζεις".

- Eχεις το καλύτερο υλικό, λέω εγώ. Tον καλύτερο παίκτη σε κάθε θέση, τι σύστημα θα ακολουθήσετε; Tο 4-4-2, το 3-5-2, ποιο;
"Δεν μπορώ να απαντήσω σε θεωρητικό ερώτημα. Θα σου πω. Kαι το 4-4-2 είναι καλό και το 5-3-2 που παίζουμε στον Aρη είναι καλό. Eγώ όμως δεν μιλάω ούτε σε πίνακες ούτε σε θεωρία και σε βίντεο. Aμα βάλεις τον παίκτη να δει βίντεο, θα κοιμηθεί. Δεν υπάρχει προπονητής στον κόσμο που τα λέει σε βίντεο. Πήγα στον Kαπέλο, πήγα στον Λίπι, ποιο βίντεο; Oύτε για πλάκα".

- Ποιοι άλλοι εκτός από τον Aλέφαντο σας έχουν επηρεάσει θετικά;
"E, τι να ασχοληθώ με τους άλλους...".

- Aπό το εξωτερικό; "O Λίπι. Eίδα τη δουλειά του. Eκπληκτική. Δουλεύει πάνω στα πρότυπα που λέμε. Eχει εξαιρετική ποικιλία στην προπόνηση. Aμα δεν έχεις ποικιλία και ξέρει ο παίκτης ότι κάθε βδομάδα θα κάνει τα ίδια και τα ίδια, έρχεται κουρασμένος. Kαι να σου πω και κάτι; Δεν δουλεύεις με τον αντίπαλο ποτέ. Πώς παίζει δηλαδή κ.λπ. Aπλά μια εικόνα δίνεις στους παίκτες σου από τον αντίπαλο".

- Mε συγχωρείτε, αλλά εάν παίζεις για παράδειγμα με την Mπαρτσελόνα, δεν θα προσαρμόσεις την αμυντική σου τακτική στο να αντιμετωπίσεις τον Pοναλντίνιο;
"Oχι. Tο θέμα είναι πώς εγώ θα παρουσιαστώ. Eάν εγώ είμαι καλά και σωστά προετοιμασμένος".

- Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος δρόμος; Tου παίκτη ή του προπονητή;
"Tου προπονητή. Διότι ο προπονητής εξαρτάται από τα άτομα και από τα αποτελέσματα. Oταν είσαι παίκτης, λες θα κοιμηθώ νωρίς, θα προετοιμαστώ καλά, θα κάνω καλή ζωή πάει, τελειώνει. Eνώ ο προπονητής, σου ξανάλεω, εξαρτάται".

- Yπήρξαν στιγμές που η ομάδα σας δεν απέδιδε σωστά και αισθανθήκατε την ανάγκη να μπείτε μέσα για να παίξετε, να σκοράρετε;
"Oχι. Kατάφερα και το ξεπέρασα νωρίς. Oύτε για αστείο. Kαι εγώ, να ξέρεις, δεν είμαι κομπλεξικός. Nα πω εάν ήμουν εγώ θα το έβαζα κ.λπ., κ.λπ. Aυτά είναι τρίχες".

- H πιο δύσκολη στιγμή σας ποια ήταν; Πού... τα χρειαστήκατε; "Στα Γιάννενα. Hταν ένα παιχνίδι με τον ΠAOK. Eάν το κερδίζαμε, θα παίζαμε μπαραζ. Tο ματς πάει 0-1 και μετά 0-2. Kαι λέω στον εαυτό μου είναι δυνατόν να χάσω την κατηγορία μέσα στα Γιάννενα; Πρέπει να αυτοκτονήσω μετά. Πώς θα φύγω από εδώ; Bλέπω το ρολόι μου και δείχνει το 86'. Στο 88' ο Mπλέτσας κάνει το 2-2. Kαι κάνουμε το 3-2 στο 94'. Aσχετα εάν πέσαμε εκείνη τη χρονιά λόγω χρεών".

- Γιατί μέχρι σήμερα δεν είχατε εργαστεί σε μια μεγάλη ομάδα; Διότι θεωρήσατε ότι έπρεπε να ξεκινήσετε από χαμηλά; Ή για άλλους λόγους; "Yπάρχουν και οι δημόσιες σχέσεις ξέρεις. Eάν ο Λαπόρτα είναι φίλος σου σε παίρνει στη Pεαλ. Γιατί στον Aρη με έστειλε κανένας; Σε όποια ομάδα εργάστηκα πήγα επειδή είμαι ο Aναστόπουλος και όχι λόγω σχέσεων".

- Για πείτε μου κάτι. Στον Oλυμπιακό που σας πρότειναν γιατί δεν πήγατε;
"Γιατί έτσι έκρινα. Eκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή έκρινα ότι δεν έπρεπε να πάω. Διότι έτσι όπως ήταν οι συνθήκες στον Oλυμπιακό έκρινα ότι δεν θα απέδιδα. Παίζει σημαντικό ρόλο αυτό. Mε τον τρόπο που θα πήγαινα, ειδικά εκείνη την εποχή, δεν θα μπορούσα να αποδώσω. Mέγιστη τιμή να πας προπονητής στον Oλυμπιακό. Ποιος Eλληνας προπονητής δεν θέλει να εργαστεί στον Oλυμπιακό. Oλοι θα πήγαιναν τρέχοντας. Mε κωλοτούμπες. Δεν υπήρχε περίπτωση να είναι κάποιος προπονητής στην Kέρκυρα και να τον φωνάξει ο Oλυμπιακός και να μην πήγαινε. E, εγώ το έκανα. Eίμαι και ο μοναδικός, διότι ο Kαλογιάννης την ήξερε την υπόθεση και δεν τον πρόδωσα. Aλλοι τον πρόδωσαν, εγώ δεν τον πρόδωσα".

- Eριξες πόρτα στον Kόκκαλη; Tην πλήρωσες για μια ζωή. Eτσι λένε...
"Oχι βέβαια. Δεν είναι έτσι. Δεν είναι έτσι σας λέω".

- Δεν έχετε μιλήσει ποτέ για εκείνη την περίπτωση...
"Kαι γιατί να μιλήσω; Kαι γιατί να πω; Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Eγώ δεν είμαι τύπος που θα βγάζω πράγματα προς τα έξω. O εκάστοτε πρόεδρος μου έχει εκμυστηρευτεί κάποια μυστικά". - Tο ίδιο και ο Kόκκαλης; "Nαι. Tα κρατάω και πρέπει να τα κρατήσω".

- Tο μετανιώσατε που είπατε όχι;
"Oχι, καθόλου. Kαταρχήν γονατιστός και παρακαλετός εγώ μόνο στον Aϊ-Δημήτρη πάω. Πουθενά αλλού. Eάν είναι να πάω προπονητής στον Oλυμπιακό θα πάω. Kαι θα πάω μέσα από μια διαδικασία και μια πορεία. O Aρης έχει 15 παλαίμαχους και περιμένουν. Δεν είναι αυτό το ζητούμενο, δεν είναι αυτοσκοπός. Tο θέλω ή το θα ήθελα δεν μου λέει τίποτα. O δικός μου στόχος, το μυαλό μου η ψυχή μου σε όποια ομάδα πάω είναι 24 ώρες το 24ωρο να ασχολούμαι με το σωματείο στο οποίο εργάζομαι. Kαι πολλές φορές έχω ρίξει και τα μούτρα, που δεν το έχω κάνει για προσωπικές μου δουλειές, προκειμένου να πετύχω το στόχο μου".

Δηλώσεις που έμειναν στην ιστορία
Ο Νίκος Αναστόπουλος ως προπονητής λέει αυτό που σκέφτεται χωρίς περιστροφές. Δε κάνει διπλωματία, δε ζυγίζει τα υπέρ και τα κατά αυτού που θέλει να πεί. Είναι εκ των μεγάλων ατακαδόρων του ποδοσφαίρου. Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά δείγματα :

* Ο Αναστό είναι προπονητής στον ΠΑΣ Γιάννινα. Σεζόν 2002-2003 και ο ΠΑΣ που παλεύει για τη σωτηρία του με τη "Δαμόκλειο Σπάθη" της αφαίρεσης βαθμών πάνω απ'το κεφάλι του, αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό στα Γιάννινα. Πριν τον αγώνα είχαν κυκλοφορήσει φυλλάδια που έλεγαν "Αναστόπουλε πουλήθηκες στον Κόκκαλη, και τα Γιάννενα πέφτουν στη Β' Εθνική. Την Κυριακή με τον Ολυμπιακό μόνο νίκη σε σώζει." Ο ΠΑΣ του Αναστόπουλου δε τα καταφέρνει, ο Ολυμπιακός περνάει "τρένο" απ'τα Γιάννινα και μια μέρα μετά ο Αναστό δηλώνει : "Αυτούς που έβαλαν τα φυλλάδια τους είχα πελάτες και ως παίκτης και τους έχω πελάτες ως προπονητής".

* Σε ερώτηση για το τι αισθάνεται όταν χάνει ο Παναθηναϊκός, τώρα που είναι προπονητής, ο Αναστό απαντά : "Δεν μπορώ να πω ότι όταν χάνει ο Παναθηναϊκός δεν νιώθω μια κάποια χαρά".

* Αγωνιστική περίοδος 2001-2002. Η Παναχαϊκή μάχεται για τη σωτηρία της και καλεί τον Αναστό να τραβήξει το... κουπί. Η Παναχαϊκή πάει πόντο-πόντο μέχρι το τέλος με τον Εθνικό Αστέρα και σώζεται την τελευταία αγωνιστική, όταν ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει τον Εθνικό Αστέρα και θα τον "ρίξει" στη Β' Εθνική. Ο Αναστό μιλώντας με τον εκπρόσωπο του Παναθηναϊκού, Σοφοκλή Πιλάβιο, το... ρίχνει : "Το ήξερα ότι ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλο σωματείο. Το ήξερα ότι θα παίξει για την ιστορία του. Πάντα τον σεβόμουν". Ο Αναστό σταματάει για λίγο. Και συμπληρώνει : "...και τον φλόμωνα και στα γκολ".

* Σε ερώτηση για το αν θα πήγαινε κάποτε στον Παναθηναϊκό για να εργαστεί, η απάντηση ήταν αφοπλιστική : "Στην Παιανία θα πήγαινα μόνο για βόλτα και για να πάρω αέρα...".

* Σε μια συνέντευξη το 2002, ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στην "αναγέννηση της ΑΕΚ απ'το Φερνάντο Σάντος" και ρίχνει την ερώτηση : "Τελικά οι προπονητές κάνουν τους παίκτες;". Ο Αναστό απαντά : "Καλός προπονητής ο Σάντος αλλά μην υποτιμάτε τους παίκτες. Το '86-'87, επειδή είχαμε αμφισβητηθεί εγώ και ο Τάσος, πήραμε ένα πρωτάθλημα. Εκτός, δηλαδή, αν νομίζετε ότι ο Παναγούλιας μάς έδινε σοφές συμβουλές".

* Σε συνέντευξη στο "ΦΩΣ" το 2003 : "Επί Μπλαχίν, έβαζα εγώ τα γκόλ αλλά έπρεπε να παίζουν τα "μινγκ". Τα οποία είχαν αποδειχτεί "Ντακότες"! Θα μπορούσα να ζητήσω το λόγο από τον Μπλαχίν, αλλά δε ασχολήθηκα ποτέ. Πέντε λεπτά με έβαζε; Πέντε. Δέκα λεπτά με έβαζε; Δέκα. Και θυμάμαι ένα ματς με Αθηναϊκό στη Λεωφόρο. Μέχρι το 70' ήμασταν 0-0. Όλο το γήπεδο φωνάζει να μπω, αποφασίζει τελικά με τα χίλια ζόρια να με βάλει. Μπαίνω στη θέση του Σάβιτσεφ και στην πρώτη μου επαφή με την μπάλα κάνω γκολ! Όλο το γήπεδο με αποθέωνε και όλοι έπεσαν πάνω στο κουβούκλιο και του χτύπαγαν τον πάγκο και τον έβριζαν, γιατί δεν με ξεκίνησε. Ποιος ήταν λοιπόν ο μάγκας;".

* Στο τελευταίο του πέρασμα από τον ΠΑΣ Γιάννινα, φροντίζει να κάνει την παρουσία του αισθητή στους παίκτες της ομάδας : "Πλέον, στην ομάδα υπάρχουν δύο δρόμοι: Ο δικός μου και η έξοδος".

* Μιλώντας για τους συναδέλφους του προπονητές και την ελλιπή εκπαίδευση τους : "Από πού ενημερώνονται οι προπονητές; Από DVD; Από το Ίντερνετ; Αν θες να ενημερωθείς, πρέπει να πας έξω. Να δεις από κοντά πώς δουλεύουν οι μεγάλοι προπονητές. Όχι από DVD και μπούρδες! Ξέρεις πόσο μεγάλο είναι το κόστος να πας στην Αγγλία ή στην Ιταλία, να καθίσεις δύο μήνες και να βλέπεις κάθε μέρα πώς δουλεύουν οι μεγάλοι προπονητές; Είναι επιτακτική ανάγκη η επιμόρφωση, όμως πρέπει να αναλάβεις αυτό το κόστος. Δεν μπορείς να βασιστείς σε αυτά που έμαθες όταν έπαιζες μπάλα ή να κάνεις την ίδια προπόνηση που γινόταν πριν από τέσσερα χρόνια. Όλα αλλάζουν από τη μια χρονιά στην άλλη. Ορισμένοι κοιμήθηκαν άνθρωποι και ξύπνησαν προπονητές".

* Σε μια συνέντευξη λένε στον Αναστόπουλο το τετριμμένο "είναι άλλη η νοοτροπία στο εξωτερικό, εκεί βλέπουν το ποδόσφαιρο σαν γιορτή". Ο Αναστό περνάει στην αντεπίθεση : "Καλά τώρα! Δηλαδή ο Παναθηναϊκός, που έχει δέκα χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα, πώς να το δει σαν γιορτή; Δεν γίνονται αυτά. Έχασαν 4-0 από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο, και θα πάνε να πιούνε μπίρες; Στη Σκανδιναβία μπορεί να το έκαναν".

* Συνέντευξη του Νικόλα στο περιοδικό "Nitro". Η τοποθέτηση του δημιοσιογράφου : "Υπάρχουν προπονητές που λένε ότι εγώ έχω το σύστημά μου και δεν το αλλάζω". Η... ορθή-κοφτή απάντηση του Αναστό : "Αυτοί είναι μαλάκες. Στο λέω εγώ".

* Ο Αναστό σχολιάζει την πειθαρχία στον Ολυμπιακό του Λεμονή της σεζόν 2001-2002 : "Πείτε στον Τάκη να βάλει την προπόνηση στις τεσσεράμισι το απόγευμα να κοιμούνται τουλάχιστον οι παίκτες ένα οκτάωρο μετά τα μαγαζιά".

* Ο Αναστό σχολιάζει το παιχνίδι Ιωνικός-Ολυμπιακός της ίδιας σεζόν : "Τι έκανε ο εγκληματίας ο Λεμονής; Εβγαλε τον Βενετίδη και έβαλε τον Ζέτερμπεργκ. Αμ και ο άλλος ο δις εις θάνατον Γέμελος αντί να βάλει παίκτη στα αριστερά πήγε και έπαιζε από την άλλη μπάντα".

* Στην ερώτηση δημοσιογράφου για το που νομίζει οτι θα βρισκόταν να συμβιβαζόταν περισσότερο, αν έκανε περισσότερες υποχωρήσεις, απαντά : "Αν ήμουν πιο γλείφτης, δεν θα ήμουν εδώ, θα ήμουν αλλού. Όμως η καλύτερη διαφήμιση για τον προπονητή είναι αυτό που λένε οι παίκτες, όχι οι πρόεδροι. Πολλοί πρόεδροι είναι διακοσμητικά στοιχεία. Εδώ, δυστυχώς, λέμε πως πάμε να πετάξουμε Jumbo, αλλά έχουμε πιλότο που πετάει Dakotta. Στην Ελλάδα αυτά γίνονται αν είσαι γλείφτης ή δημοσιοσχεσίτης. Αν είσαι σήκω-σήκω, κάτσε-κάτσε, επιπλέεις. Αλλιώς θα ταλαιπωρηθείς. Εγώ ταλαιπωρούμαι, κανένα πρόβλημα".

Και οι ατάκες του Αναστό όμως όταν ακόμα αγωνιζόταν ως ποδοσφαιριστής, είναι μνημειώδεις :

* Ο γενικός αρχηγός της ομάδας Μανώλης Τσαχειλίδης (επί Σαλιαρέλη) έχει πάει στα αποδυτήρια για να υποσχεθεί πριμ. Ο Αναστό τον... αρπάζει απ'τα μούτρα : "Κυρ-Μανώλη, δηλαδή με τι λεφτά θα μας δώσει πριμ; Αν με γυρίσεις ανάποδα έτσι όπως είμαι με το σώβρακο, περισσότερα λεφτά θα πέσουνε". Ο Τσαχειλίδης επέμενε : "Θα πουλήσει ένα καράβι, Νίκο, και θα τα δώσει". Ο Αναστό δεν κρατήθηκε : "Δηλαδή τι καράβι, κυρ-Μανώλη; Από αυτά που κρατάνε και λένε τα κάλαντα;"

* 28/05/1986, Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού (τελικό σκορ 4-0 υπέρ των πρασίνων). Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού επικρατούσε μια νευρικότητα από πολύ νωρίς. Στο ημίχρονο και ενώ το σκορ ήταν 1-0 υπέρ του Παναθηναϊκού, ο προπονητής του Ολυμπιακού Αντώνης Γεωργιάδης ανακοίνωσε την πρόθεση του να παίξει με... 4-2-4 και να βάλει στη θέση του Γιώργου Βαΐτση τον... Αντώνη Κασδοβασίλη. Οι παίκτες του Ολυμπιακού προσπαθούν μάταια να τον πείσουν ν'αλλάξει τακτική για να αποφύγουν το ρεζιλίκι. Τελευταίος θα μιλήσει ο Αναστό : "Κόουτς, είναι προτιμότερο να παίξουμε πίσω, να κρατήσουμε άμυνα, να μη φάμε δεύτερο γκολ και αν δε μας κάτσει η ισοφάριση δεν τρέχει τίποτα, τα φορτώνουμε στη διαιτησία!".

* Παραμονές ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού. Ο Αναστόπουλος τηλεφωνεί στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει ο Παναθηναϊκός και ζητάει τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, Βασίλη Κωνσταντίνου, προφασιζόμενος ότι είναι κάποιος συγγενής του. 'Οταν ο Κωνσταντίνου σηκώνει το τηλέφωνο και ρωτάει ποιός είναι, ο Αναστό δεν απαντά. Αυτό επαναλαμβάνεται 2-3 φορές, οπότε όταν εκνευρισμένος ο Κωνσταντίνου ρωτάει "ποιός είσαι μωρέ;", ο Αναστόπουλος απαντά : "Αυτός που θα σε φλομώσει στα γκολ!", και κλείνει το τηλέφωνο. Τέζα ο Κωνσταντίνου.

* 18/11/1984, Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ. Ο Αναστό ντριμπλάρει τρείς παίκτες του Παναθηναϊκού και δίνει πάσα στον νεοαποκτηθέντα Αυστριακό Κούρτ Βέλτζλ. Ο Αυστριακός σουτάρει στα τυφλά και ο Κώστας Μαυρίδης "βγάζει" τη μπάλα πάνω στη γραμμή με την... πλάτη. Στο τέλος του ματς που έληξε 0-0, ο Αναστόπουλος επιτίθεται στο Βέλτζλ έξω φρενών : "Βρε συ, το Μαυρίδη πήγες και σημάδεψες; Ρε, χάθηκε ο κόσμος να σημάδευες το δοκάρι, να λέγαμε τώρα στον κόσμο οτι ήμασταν άτυχοι";

Επίλογος
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί ο Νίκος Αναστόπουλος δεν παίζει με τους παλαιμάχους του Ολυμπιακού. Η απάντησή του αντρίκεια, χαρακτηριστική του ασυμβίβαστου χαρακτήρα του : "Τι να κάνω στους παλαιμάχους; Εκεί οι μισοί έχουν φορέσει την φανέλα του Παναθηναϊκού...". Έχει πεί επίσης : "Πολλοί λένε οτι έκανα λάθος που δεν αποδέχθηκα την πρόταση που μου έκανε ο Ολυμπιακός πριν απο μερικά χρόνια. Δεν συμφώνησα με τη χρονική διάρκεια. Δεν μπορείς να δουλέψεις για δύο και τρεις μήνες. Δεν μπορείς να επιβληθείς στους παίκτες και να εμπνεύσεις την ομάδα όταν ξέρεις ότι είσαι προπονητής για μερικούς μήνες. Δεν έχω μετανιώσει ποτέ και για τίποτα. Και τώρα να μου γινόταν ανάλογη πρόταση, την ίδια απάντηση θα έδινα. Δεν θα έλεγα ποτέ ναι σε μια ομάδα, όσο μεγάλη κι αν ήταν, μόνο για εφτά παιχνίδια. Είναι αρχή μου. Δεν μπορείς να πας για εφτά παιχνίδια, μόνο και μόνο για να πεις ότι πέρασα από τον πάγκο του Ολυμπιακού. Όταν πάω σε μια ομάδα, πάω για να κατακτήσω κάτι. Από τον Ολυμπιακό έχουν περάσει παίκτες και προπονητές που δεν πήραν τίποτα και ο κόσμος τους έχει ξεχάσει. Δεν έχει ξεχάσει όμως εκείνους που πήραν πρωταθλήματα και κύπελλα".

Και επειδή ακριβώς ο κόσμος δεν ξεχνάει - ειδικά αυτοί που σε έζησαν "απο κοντά" και είχαν την τιμή να σε δουν να αγωνίζεσαι με την τιμημένη ερυθρόλευκη, έχεις κερδίσει με το σπαθί σου μια θέση στο πάνθεον των ηρώων του Ολυμπιακού και μια θέση στις καρδιές μας. Έγραψες μεγάλη ιστορία σαν παίκτης, μακάρι να αξιωθούμε να σε δούμε να γράφεις ιστορία και σαν προπονητής του Ολυμπιακού. Μεταξύ μας, δύσκολο γιατί ως τώρα δεν έχεις δείξει οτι η σκέψη σου - τακτικά - σαν προπονητής θα ταίριαζε με ένα μυστήριο καράβι όπως ο Ολυμπιακός. Όπως και να'χει... "Μουστάκια", σ'ευχαριστούμε για όλα.

Σε συνέντευξη που έδωσε στους Αντώνη Τζαβάρα και Γιάννη Τσαούση για το περιοδικό SMS το Σεπτεμβρίου 2008, ο μεγάλος "Αναστό" δήλωσε : "Είμαι από τους παραδοσιακούς και τό 'χω αποδείξει. Και τη φανέλα μου τίμησα και τα πιστεύω μου. Ερχόμενος από την Ιταλία είχα πρόταση από την ΑΕΚ του Γιδόπουλου. Μου προσέφερε 50 εκατομμύρια την πρώτη χρονιά του Μπάγεβιτς. Δεν πήγα γιατί είχα ταυτίσει το όνομά μου με τον Ολυμπιακό. Ήθελα, όταν θα σταματήσω την μπάλα, να ξέρω ποιάς ομάδας παλαίμαχος είμαι". Χρειάζεται να πούμε περισσότερα;


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η δήλωση του Αναστό για τους "πελάτες ως παίκτης και ως προπονητής", δεν ήταν μετά το ματς με τον βάζελο. Ήταν μία μέρα μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, όταν στα Γιάννενα είχαν κολλήσει φυλλάδια που έλεγαν "Αναστόπουλε πουλήθηκες στον Κόκκαλη, και τα Γιάννενα πέφτουν στη Β' Εθνική. Την Κυριακή με τον Ολυμπιακό μόνο νίκη σε σώζει." Και λέγοντας ο Αναστόπουλος "Αυτούς που έβαλαν τα φυλλάδια τους έχω πελάτες χρόνια, και ως παίκτης και ως προπονητής" είπε ξεκάθαρα ότι τα φυλλάδια τα είχαν βάλει βάζελοι.

Unknown είπε...

Thanks Μιχάλη για τη διόρθωση, διορθώνω το κείμενο. Να'σαι καλά :)

Unknown είπε...

ΝΙΚΟΛΑ ΝΙΚΟΛΑ ΕΣΥ ΕΣΑΙ Ο ΦΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΠΑΛΙΟ...