2013: Η χρονιά των αντιθέσεων...

Μια στροφή απέμεινε πριν ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος και λίγες ημέρες για να μας αφήσει και το 2013, το οποίο θα βρεί τον Ολυμπιακό στην συνηθισμένη του θέση: Αυτή του πρωταθλητή χειμώνα, και μάλιστα με τέτοιο βαθμολογικό αβαντάζ που να θεωρείται από Δεκέμβριο μήνα πρωταθλητής της σεζόν 2013-2014. Αν μη τι άλλο, διανύουμε μια ενδιαφέρουσα αγωνιστική χρονιά: Ο Ολυμπιακός προβλημάτισε για όλο το διάστημα από τον Απρίλιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο σε όλα τα επίπεδα: Αγωνιστικά, διοικητικά, οπαδικά, δημοσιογραφικά, σχεδιαστικά, όπου μπορεί να φανταστεί κανείς. Η σεζόν 2012-2013 ολοκληρώθηκε εν μέσω γκρίνιας (όχι αδικαιολόγητης, πάντως - κάθε άλλο), η περίοδος προετοιμασίας άνοιξε και πάλι με γκρίνια και το κεφάλι του Μίτσελ να βρίσκεται στην καρμανιόλα.

Ολυμπιακός-Μπενφίκα 1-0 : Η ζαριά η καλή...

Ο Ολυμπιακός σήμερα χρειαζόταν τη νίκη για να κάνει ένα μεγάλο βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του Champions League. Ο στόχος επετεύχθη, καθώς η νίκη με 1-0 μας έβαλε στη θέση του οδηγού, έστω κι αν χρειάστηκε να περάσουμε ένα ψυχοβγαλτικό 90λεπτο. Η Μπενφίκα είχε μπεί αποφασισμένη για το καλύτερο στο γήπεδο και με σύμμαχο την έλλειψη φρεσκάδας της ομάδας, μας πίεζε από την αρχή του αγώνα και να περάσουμε δύσκολες στιγμές. Το 1-0 ήρθε χάρη σε ένα γκολ με κεφαλιά του Κώστα Μανωλά στο 13ο λεπτό από εκτέλεση κόρνερ του Χοσέ Χολέμπας και διατηρήθηκε έτσι ως το τέλος χάρη στην εξαιρετική εμφάνιση του Ρομπέρτο. Όταν αναφέρεται η ρήση "μια αψεγάδιαστη εμφάνιση του τερματοφύλακα των γηπεδούχων", κάλλιστα θα μπορεί κανείς να ανατρέχει σε αυτά που έκανε σήμερα ο Ρομπέρτο στο γήπεδο. Σίγουρος, αποφασισμένος, σταθερός, είχε τον έλεγχο κάθε φάσης είτε καθαρίζοντας όλες τις σέντρες των Πορτογάλων, είτε "βγάζοντας" όλες τις προσπάθειες που είχαν οι φιλοξενούμενοι για γκολ. Ευκαιρίες, ξε-ευκαιρίες όμως, σημασία έχει η νίκη, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν  κρισιμότατο Ευρωπαϊκό αγώνα - και ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε. 

Transformers

Σκεφτόμουν να περίμενα να περάσουν και τα παιχνίδια με Μπενφίκα και ΠΑΟΚ για να γράψω κάποια πράγματα που είχα κατά νου, αλλά όπως και να'χει, μετά από μια νίκη επί του Παναθηναϊκού μέσα στη Λεωφόρο, στο 90', με το 13ο γκολ του Μήτρογλου στο πρωτάθλημα και μπροστά στη θύρα 13, χωρίς να'χεις παίξει και κανένα ποδόσφαιρο της προκοπής... Ε, ανθρωπος είσαι, λυγάς...

Ολυμπιακός - Παρί Σεν Ζερμέν 1-4: Ανάμικτα συναισθήματα...

Με το βαρύ 1-4 ξεκίνησαν οι αγωνιστικές μας υποχρεώσεις στο Champions League. Το σκορ δεν είναι καθόλου κολακευτικό μα συνάμα δεν είναι και αντιπροσωπευτικό του αγώνα, αφού ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου προσέφερε ένα απ'τα καλύτερα 45λεπτα που έχουμε δεί στην διοργάνωση. Με παίκτες πλήρως προσηλωμένους στο αγωνιστικό πλάνο, με αποφασιστικότητα, σεβασμό προς τον αντίπαλο αλλά όχι φόβο, ο Ολυμπιακός για 45 λεπτά έκανε την "πολυεκατομμυριούχο" Παρί Σεν Ζερμέν να ψάχνει να βρει τι την χτύπησε, με το 1-1 να είναι μαγική εικόνα, αφού ο Ολυμπιακός είχε και 2 δοκάρια με τους Βάις και Φουστέρ. Στο 2ο ημίχρονο η ομάδα ξέμεινε από δυνάμεις, ενώ ο Λοράν Μπλαν κατάφερε να κλείσει αφ'ενός τους διαδρόμους στον Βάις, αφ'ετέρου στο πρόσωπο του Εζέκιελ Λαβέτσι βρήκε τον άνθρωπο που άλλαξε τη ροή του αγώνα.

Τίγρεις, πάνθηρες, τζάγκουαρ και γατούλες του καναπέ...

Ευτυχώς που υπάρχουν τη σήμερον ημέρα παράγοντες σαν τον Αλαφούζο και τον Μελισσανίδη στο ποδόσφαιρο. Άνθρωποι που τα φερέφωνα τους διαφημίζουν οτι "θα φτιάξουν το ποδόσφαιρο". Ναι, αυτό που... χάλασε ο σατανάς Κόκκαλης, αυτό το ποδόσφαιρο που κάποτε θαύμαζαν και ζήλευαν όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες. Για την καθαρότητα του, για τον βαθμό δυσκολίας του. Και δήλωναν σε κάθε ευκαιρία "μακάρι το ποδόσφαιρο μας να ήταν σαν το ποδόσφαιρο της Ελλάδας, μακάρι οι παράγοντες μας να ήταν σαν τους Έλληνες παράγοντες". Αφορμή του σημερινού άρθρου είναι η... "έκρηξη ενθουσιασμού" για το "τέλος της εποχής της καρπαζιάς", αφού βρέθηκε ο παράγοντας (ο Μελισσανίδης, δηλαδή) που "θα πολεμήσει το σάπιο κατεστημένο" και "θα τελειώσει τους καταστροφείς του ποδοσφαίρου", με αφορμή τις "ανεπίσημες δηλώσεις του σε πηγαδάκια".

Λευτεριά στην ομάδα...

... και έτσι λοιπόν, ο Ολυμπιακός απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής από Αύγουστο ακόμα, μόλις δύο αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος. Πρωτιά καθόλου άνετη όπως προβλεπόταν βεβαίως, πρωτιά γεμάτη άγχος και γκρίνια λόγω των εμφανίσεων της ομάδας, αλλά παρ’όλα αυτά πρωτιά. Και μάλιστα ενδεικτική πιστεύω του τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ας τα πάρουμε απ’την αρχή όμως...

Anpfiff...

Μέχρι και τώρα συνεχίζουν να γίνονται αλλαγές στο ρόστερ. Παίκτες πωλούνται, παίκτες έρχονται, άλλοι είναι προς πώληση, άλλοι φημολογούνται οτι θα πωληθούν... Είναι ένα από τα πιο πολυάσχολα καλοκαίρια για την ΠΑΕ Ολυμπιακός με πολλές μεταγραφές - αγορές και πωλήσεις, πολύ προβληματισμό για την εικόνα της ομάδας, αλλά και με πολλή αισιοδοξία, όπως πάντοτε άλλωστε αυτόν τον καιρό.

Ζητείται επειγόντως (αερο)πλάνο, senor Michel...

Εννοείται πως παρακολουθώντας φιλικούς αγώνες δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. Ειδικά όταν αυτά τα φιλικά γίνονται την περίοδο της προετοιμασίας. Δεν μπορείς όμως να παραβλέψεις κάποια πράγματα, ειδικά όταν είναι τόσο εμφανώς επαναλαμβανόμενα από παιχνίδι σε παιχνίδι, ένα πράγμα σαν την "Τόλμη και γοητεία". Ξέρεις οτι μόλις ο Ριτζ περάσει ένα χέρι την Τέιλορ, θα πάει να περάσει ένα χέρι και τη Μπρουκ. Η οποία Μπρουκ με τη σειρά της, θα περάσει όλο το σόι Φόρεστερ, από συγγένεια πρώτου βαθμού μέχρι μακρινό ξάδελφο από νόθο αδελφό με μητέρα Νεφελίμ. Όπως λοιπόν ξέρεις ποιός είναι ο επόμενος που θα πάρει τη Μπρουκ, έτσι εύκολα προβλέπεις κάποια πράγματα. Προβλέπεις π.χ. οτι ο Φέισα θα τρέχει με τα χέρια απλωμένα σε όλο το ματς να προλάβει τους αντιπάλους του, σαν σεκιουριτάς που κυνηγάει τον Jimmy Jump. Προβλέπεις οτι η μεσαία γραμμή δε θα σταυρώσει μια πάσα της προκοπής προς τα εμπρός, προβλέπεις οτι στην άμυνα δεν θα κερδίσουμε ούτε μισή κεφαλιά. Και όσο κι αν θες να τα παραβλέψεις όλα λόγω της περιόδου, δεν μπορείς παρά να προβληματίζεσαι.

Ο "τίγρης" θα πάει την ΑΕΚάρα καροτσάκι

Αγαπητοί οπαδοί, φίλοι και δημοσιογράφοι της ΑΕΚ. Σας ευχαριστούμε θερμά για το πραγματικό, ειλικρινές ενδιαφέρον μας για την ορθή λειτουργία του μεταβολισμού μας και τις συνεχείς σας αναφορές σε αυτό. Σε συζητήσεις σας, σε συζητήσεις με εμάς, σε άρθρα των δημοσιογράφων σας, σε πρωτοσέλιδα και ραδιόφωνα, δεν σταματάτε να διαλαλείτε πως "οι γαύροι τα έχουν κάνει πάνω τους με την δυναμική επανεμφάνιση του "τίγρη" Μελισσανίδη, με την ΑΕΚάρα που έρχεται, που θα αποσείσει, που θα καταδυναστεύσει το ποδόσφαιρο και που με έδρα την "Αγία Σοφία" θα φτάσει στον τελικό του Champions League".

The Day After Tomorrow

Για την φετινή σεζόν δεν υπάρχει λόγος να πούμε πολλά. Όλοι έχουμε δεί και έχουμε σχηματίσει άποψη. Άλλος θετική, άλλος αρνητική, άλλος ούτε έτσι ούτε αλλιώς, λίγη σημασία έχει ποιός έχει περισσότερο δίκιο από τον άλλον. Δεν έχει νόημα να κάνουμε αγωνιστική ανασκόπηση των όσων είδαμε. Αυτό που δεν χωράει όμως καμμία αμφισβήτηση, είναι πως εφέτος, ο οργανισμός που ακούει στο όνομα ΠΑΕ Ολυμπιακός Πειραιώς, κατάφερε το πιο εύκολο νταμπλ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ να το θέσει υπό καθεστώς αμφισβήτησης. Ναι, είναι κατόρθωμα και μην μας ξενίζουν τα κεφαλαία στο "όλων των εποχών" : Ποτέ άλλοτε ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι ανταγωνιστές για τους εγχώριους τίτλους δεν είχαν τέτοια τραγικά χάλια (με τον έναν εξ'αυτών να δίνει μπαράζ για την... 6η θέση και κάποιον άλλον να καλείται να γνωρίσει τη θαλπωρή της Football League), ποτέ άλλοτε δεν είχε κριθεί τίτλος με τέτοιες βαθμολογικές διαφορές, σπάνια έχουμε τέτοιους αντιπάλους στο κύπελλο Ελλάδος. Κι όμως, ΑΥΤΟ το νταμπλ, ένας συνδυασμός καταστάσεων και συμπεριφορών μέσα στην ΠΑΕ, κατόρθωσε να το θέσει υπό αμφισβήτηση. Κατόρθωσε να δώσει ξανά άλλοθι στον κάθε πικραμένο, κατάφερε να προσφέρει κρυψώνα σε παραγοντίσκους που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να δέρνονται νυχθημερόν από τους οπαδούς της ομάδας τους για την κατρακύλα των συλλόγων που - και καλά - υπηρετούν.