27 Ιουν 2008

Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες...

Τέλος στις διακοπές για τους παίκτες του Ολυμπιακού και "τα κεφάλια μέσα". Εχθές, Πέμπτη 26/06/2008, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συγκέντρωση του Ολυμπιακού ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου στις 19.30, νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά φέτος, καθώς ο Ολυμπιακός αν και πρωταθλητής αναγκάζεται να δώσει προκριματικό για το Champions League μέσα στο κατακαλόκαιρο, πράγμα που έχει να συμβεί απ'το καλοκαίρι του 1998...

Η πρώτη συγκέντρωση ήταν κεκλεισμένων των θυρών τόσο για τον Τύπο όσο και τον κόσμο. Στην πρώτη συγκέντρωση έδωσαν το "παρών" 23 παίκτες (Κ. Παπαδόπουλος, Γ. Παπαδόπουλος, Ματσούκας, Λαμπρόπουλος, Παναγόπουλος, Γκαλίτσιος, Κόβατς, Νούνιες, Λεντέσμα, Γκαλέτι, Ραούλ Μπράβο, Πάντος, Κατσικογιάννης, Τζόρτζεβιτς, Κοβάτσεβιτς, Στολτίδης, Λεονάρντο, Σίσιτς, Μήτρογλου, Ντομί, Μενδρινός, Μπελούτσι και Λάτσκο). Απόντες ήταν οι διεθνείς (λόγω Euro) Νικοπολίδης, Άντζας, Πατσατζόγλου, Τοροσίδης, Ζεβλάκοβ και οι Σέζαρ, Σίκοφ, Λεοζίνιο που θα αποτελέσουν παρελθόν. Το "παρών" έδωσε και ο Λομάνα Λούα Λούα, αφού ολοκλήρωσε τις εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης στο Ιατρικό Κέντρο, καθώς ένιωσε κάποιες ενοχλήσεις στο σημείο στο οποίο είχε πρόσφατα χειρουργηθεί.

Στην "πρώτη" της ομάδας, το "παρών" έδωσε και ο πρόεδρος, Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος παρουσίασε τον νέο προπονητή της ομάδας, Ερνέστο Βαλβέρδε στους παίκτες του Ολυμπιακού. "Ο κ. Βαλβέρδε θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Εμείς τον στηρίζουμε και το ίδιο πρέπει να κάνετε και εσείς οι ποδοσφαιριστές. Να τον ακούτε και να δουλεύετε, για να πετύχουμε τους στόχους μας και φέτος. Θα είναι δύσκολη χρονιά, πρέπει να δώσετε τον καλύτερο σας εαυτό" είπε ο Σωκράτης Κόκκαλης, που καλωσόρισε τον Ισπανό προπονητή στην ομάδα καθώς και τους συνεργάτες του, Ασπιάθου και Ποθάνκο, ενώ ευχήθηκε καλή επιτυχία και στους νεοαποκτηθέντες Γιώργο Γκαλίτσιο, Γιάννη Παπαδόπουλο και Πάβελ Κόβατς. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε με τη σειρά του, είπε : "Μας περιμένει πολύ δουλειά στην προετοιμασία. Έχουμε δρόμο μπροστά μας και πρέπει να δουλέψουμε σκληρά, για να παρουσιαστούμε πανέτοιμοι στην αρχή της σεζόν και εν συνεχεία να πετύχουμε τους στόχους μας".

Νωρίτερα την Πέμπτη, ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του 26χρονου Ισπανού μέσου της Ρεάλ Θαραγόθα, Όσκαρ. Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση έλεγε : "Η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π. ανακοινώνει την συμφωνία της με την Σαραγόσα για την απόκτηση του ποδοσφαιριστή Oscar Gonzalez, ο οποίος θα υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας τριετούς διάρκειας". Ο Ολυμπιακός "χτυπάει" σε άλλα δύο μέτωπα στην Ισπανία : Τον Πορτογάλο αριστερό χαφ Ντούντα της Σεβίλλης και τον γνωστό σε όλους Αργεντινό (με Αυστριακό διαβατήριο) αμυντικό χαφ, Άλντο Ντούσερ. Ο Γιάννης Χρυσικόπουλος έχει παραμείνει στην Ισπανία για να διαπραγματευτεί τις δύο περιπτώσεις.

Εν τω μεταξύ, η ΕΠΟ ενημέρωσε τον Ολυμπιακό για την κλήση των ποδοσφαιριστών Γ. Παπαδόπουλου, Ματσούκα, Κ. Παπαδόπουλου, και Λαμπρόπουλου στην Εθνική ομάδα Νέων, που θα συμμετάσχει στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Νέων. Οι παίκτες θα ενσωματωθούν στην Εθνική ομάδα από την 1η Ιουλίου, πράγμα που σημαίνει οτι θα χάσουν την προετοιμασία της ομάδας.

Επίσης, οριστικοποιήθηκαν οι δύο φιλικοί αγώνες που θα δώσει ο Ολυμπιακός στην Αυστρία : Στις 04/07 θα αντιμετωπίσει την SC Hall στις 18.30 και στις 10/07 θα γίνει το παιχνίδι με την FC Groclin στις 18.30, επίσης. Τέλος, η Ισπανική Ρασίνγκ Σανταντέρ ειδοποίησε τον Ολυμπιακό οτι δε μπορεί να αγωνιστεί στις 06/08 που είχε κανονιστεί το φιλικό μεταξύ των δύο ομάδων, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να ψάχνει άλλον αντίπαλο για φιλικό παιχνίδι στην ίδια ημερομηνία.

Οι παίκτες της ομάδας υποβλήθηκαν σε αιματολογικές εξετάσεις, την Παρασκευή θα υποβληθούν σε καρδιολογικό έλεγχο και εργομετρικά τεστ, ενώ την Κυριακή θα αναχωρήσουν για το Ζέεφελντ της Αυστρίας, όπου θα πραγματοποιηθεί και φέτος το βασικό στάδιο της προετοιμασίας.

Άντε, καλή αρχή να έχουμε και μακάρι τη νέα σεζόν να δούμε μεγάλα πράγματα απ'το Θρύλο.

Υ.Γ. : Πρόεδρε, κάθε χρόνο τα ίδια μας λες. "Ο κ. τάδε θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, εμείς τον στηρίζουμε και το ίδιο περιμένω κι απο εσάς". Άντε όμως, να το δούμε και στην πράξη...


26 Ιουν 2008

Η δύναμη των (ελεγχόμενων) ΜΜΕ...

Διαβάζοντας τις τελευταίες ημέρες αθλητικό ρεπορτάζ, καταλήγω στο συμπέρασμα πως αν ασχοληθεί κανείς με τις ειδήσεις που μας βομβαρδίζει ο αθλητικός τύπος, το πιο πιθανό είναι να καταλήξουμε να ρωτάμε όποιον βρίσκουμε μπροστά μας "ρε φιλαράκι, σε ποια χώρα είμαστε";

Πάω λοιπόν σήμερα να δώ πρωτοσέλιδα εφημερίδων και να κάνω μια βόλτα απ'τα αθλητικά sites και τι βλέπω; "Οριστικό όχι του Παναθηναϊκού σε Αϊμάρ". Λέω "μπα, τυπογραφικό λάθος θα είναι, ας διαβάσω να δω τι λέει παρακάτω". Διαβάζοντας όμως παρακάτω, διαπιστώνω για πολλοστή φορά οτι η μεγαλύτερη κατάρα του ποδοσφαίρου, είναι τελικά η ίδια η αθλητική δημοσιογραφία, στην πλειοψηφία της.

Άκουσον - άκουσον : Ο Παναθηναϊκός λέει τελικά είναι αυτός που θα χαλάσει τη μεταγραφή του Πάμπλο Αϊμάρ, καθώς ο βραδύστροφος Αντωνίου και ο νέος προπονητής, Χενκ Τεν Κάτε, αποφάσισαν να μην κινηθεί η ομάδα για την απόκτηση του. Μένω κάγκελο και αναρωτιέμαι : "Μα καλά, πότε είπε ο Αϊμάρ "ΝΑΙ, πάω στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό"; "Οι πράσινοι τα είχαν βρει σε όλα με τη Σαραγόσα και παρά το ενδιαφέρον της Μπενφίκα, είχαν το προβάδισμα". ΧΩΡΙΣ Ο ΑΪΜΑΡ ΝΑ... ΕΡΩΤΗΘΕΙ ΚΑΝ εννοείται.

Το καλύτερο έρχεται πιο μετά : Ο... Αντωνίου είχε δει λέει πολλά dvd με πρόσφατους αγώνες του Αϊμάρ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο και διαπίστωσε ότι δε βρίσκεται στην ίδια αγωνιστική κατάσταση που ήταν παλαιότερα (!!!), ενώ ο Τεν Κάτε γνωρίζοντας ότι η ομάδα έχει πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές στην ίδια θέση (Ίβανσιτς, Καραγκούνη, Χριστοδουλόπουλο, Νίνη, Κλέιτον) είπε "ρε παιδιά να μη δώσουμε τόσα λεφτά". Ναι, έτσι ακριβώς. Ο Τεν Κάτε, που παρέα με τον Άβραμ Γκράντ το Δεκέμβρη που μας πέρασε, αποφάσισαν να αποκτηθεί έναντι... 20.000.000 ο Νικολά Ανελκά απ'την Τσέλσι, επειδή είχε τραυματιστεί ο Αντρέϊ Σεβτσένκο και θα έμενε εκτός για δύο μήνες. Προτιμήθηκε λοιπόν αυτά τα χρήματα να δοθούν για την μεταγραφή ενός επιθετικού κι ενός αμυντικού. Το γεγονός ότι η υπόθεση του Αϊμάρ δεν πρόκειται να προχωρήσει επιβεβαίωσε και δοτός πρόεδρος του Παναθηναϊκού, Νίκος Πατέρας που σε δηλώσεις του ανέφερε : "Συμφωνήσαμε σε όλα με τη Σαραγόσα στα 7.000.000 ευρώ, η μεταγραφή όμως δε θα προχωρήσει τελικά, για τεχνικούς λόγους". Εγώ πάλι λέω, μόλις ήρθε η ώρα να ματώσει για τα καλά η τσέπη (η Σαραγόσα δυστυχώς, δε δέχτηκε καμμιά... χορηγία), εμφανίστηκαν τεχνικοί λόγοι...

Άντε, και καλά, να δεχτούμε οτι όντως έτσι είπε ο Τεν Κάτε (που όλο αυτό τον καιρό έβλεπε dvd με τους προαναφερθέντες παίκτες του Παναθηναϊκού). Αλλά ο... Αντωνίου ρε παιδιά, είπε "δεν κάνει ο Αϊμάρ"; Σα να λέμε, πάει ο... Λέμενς στο Μπουφόν και του λέει "δεν κάνεις για τερματοφύλακας εσύ". ΕΛΕΟΣ ρε, και το γλείψιμο έχει τα όρια του. Ε-ΛΕ-ΟΣ. Το λιβάνισμα των "ανεξάρτητων" ΜΜΕ στον Παναθηναϊκό κρατάει εδώ και... δεκαετίες, αλλά τέτοιο και τόσο γλείψιμο... ΕΛΕΟΣ λέμε.

Την ίδια ώρα, εννοείται, οι υποψήφιοι μεταγραφικοί στόχοι του Ολυμπιακού αντιμετωπίζονται τελείως διαφορετικά. Ο Χριστοδουλόπουλος μέχρι πριν λίγες ημέρες ήταν "ένας ταλαντούχος παίκτης που δε δικαιολογεί τόσο θόρυβο γύρω απ'το όνομα του". Μόλις πήγε στον Παναθηναϊκό, έγινε "το μεγαλύτερο Ελληνικό ταλέντο". Ο Παναθηναϊκός απορρίπτει "για τεχνικούς λόγους" τον... Αϊμάρ, ενώ οι Όσκαρ - Ντούσερ - Ντούντα "δε θέλουν Ολυμπιακό", μας διαβεβαιώνουν οι αντικειμενικοί. Για τον "υπερσίγουρο", τον "κλεισμένο", τον Πεγεράνο που μάλλον... στρίβει δια του αρραβώνος, κουβέντα όμως...

Νίκος Πατέρας, ένας νέος αυθεντικός διασκεδαστής
Στην παρουσίαση του Τεν Κάτε, μίλησε και ο πολυμετοχικός πρόεδρος του Παναθηναϊκού, Νίκος Πατέρας. Με την πρώτη του φράση σκόρπισε το γέλιο, καθώε χάραξε την πορεία του Παναθηναϊκού ΚΑΙ αυτή τη σεζόν : Άμα στραβώσει η χρονιά, θα φταίει η διαιτησία... "Ελπίζω να είναι καλή χρονιά, η ελπίδα μας είναι να έχουμε καθαρό ποδόσφαιρο χωρίς παράγκες, κιόσκια και περίπτερα δεξιά και αριστερά... Σχετικά με τον προπονητή θέλω να πω οτι είναι νικητής, μαχητής και παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Για τους συνδέσμους θέλω να πω οτι υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας και πιστεύω οτι έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Ο Αντώνης Αντωνιάδης κάνει το καλύτερο για τον Παναθηναϊκό σε αυτόν τον τομέα, ενώ μόλις γίνει η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου θ' ανακοινώσουμε και τον β' αντιπρόεδρο".

Στη συνέχεια, είπε κι άλλα, στα πηγαδάκια με τους "κολλητούς" : "Την καλύτερη ομάδα να έχεις αν δεν έχει ισχυρή διοίκηση τότε δεν γίνεται τίποτα. Αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό είναι σαν να υπάρχουν δύο υπουργοί... Ο ένας (ο πρώην σωφέρ) είναι ευγενικός και έχει υπομονή. Εγώ είμαι πιο επιθετικός κι έχω να πω πως όποιος επιχειρήσει να χτυπήσει τον Παναθηναϊκό κάτω από το τραπέζι θα με βρει μπροστά του". Τέλος, όταν ρωτήθηκε αν είναι έτοιμος να τα βάλει με το παρασκήνιο, απάντησε : "Εγώ είμαι πανέτοιμος, οι άλλοι δεν ξέρω αν είναι έτοιμοι να με αντιμετωπίσουν".

Κρίμα πάντως που ο... επιθετικός πρόεδρος δεν πήρε στη διοίκηση και τον υϊό Γιαννακόπουλο, που προειδοποιούσε οτι "όποιος πειράξει τον Παναθηναϊκό, θα τον... πηδήξει". Όπως είπαμε λοιπόν - και όπως είναι προφανές πλέον - η "γραμμή" του Παναθηναϊκού για άλλη μια χρονιά, είναι η... καθιερωμένη : "Φταίει η ΕΠΟ, η διαιτησία και το... παρασκήνιο που ο Παναθηναϊκός δε τα κατάφερε και πάλι". Μα, ρε λεβέντες... κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια, δε βαρεθήκατε ακόμα;


23 Ιουν 2008

Ένας είναι ο Χριστοδουλόπουλος : Ο Μάκης...

Κατ'αρχάς επισημαίνουμε πως δεν ωφελεί να κρυβόμαστε πίσω απ'το δάχτυλο μας. Ναι, είναι (άλλη μια) ήττα τα τελευταία χρόνια σε επίπεδο εντυπώσεων. Διότι όταν λες οτι επιθυμείς διακαώς κάποιον παίκτη, οφείλεις να το στηρίζεις και έμπρακτα. Όχι με παπάντζες. Τι πάει να πεί "ο Ζαγοράκης έδωσε το λόγο του"; Ήταν γνωστό εξ'αρχής οτι ο Παναθηναϊκός θα μπεί δυνατά για την απόκτηση του. Εσύ, αν θέλεις όντως τον παίκτη, με το που μαθαίνεις οτι ο Παναθηναϊκός έκανε αντιπρόταση, τηλεφωνείς στο Ζαγοράκη και κάνεις την αντιπρόταση σου. Αν σου πεί "μα, μου" και δείς οτι προσπαθεί να σπρώξει τον παίκτη στον Παναθηναϊκό, βγαίνεις και λες "κύριοι έκανα νέα πρόταση στο Ζαγοράκη με τόσα λεφτά, αλλά επειδή θέλει να δώσει τον παίκτη στον Παναθηναϊκό, του ευχόμαστε να μη του ξανασηκωθεί και αποσυρόμεθα απ'τη διεκδίκηση του παίκτου". Χάνεις τον παίκτη, αλλά ξεκαθαρίζεις τη θέση σου και ταυτόχρονα βγάζεις στη σέντρα τον πρόεδρο της άλλης ομάδας.

Παίκτες που δηλώνουν οτι "προτιμούν Ολυμπιακό" (ακόμα και αν μετά κάνουν κωλοτούμπα και λένε πως "υπέγραψαν εκεί που ήθελαν") και τους θέλεις, απλά είναι ανεπίτρεπτο να τους χάνεις. Όταν μάλιστα σε διάστημα 6 μηνών ο αιώνιος δεύτερος σε κερδίζει με 3-1 στις μεταγραφές εντυπώσεων (σου παίρνει Σπυρόπουλο - Κλέϊτον - Χριστοδουλόπουλο, του παίρνεις Γκαλίτσιο), δίνεις δικαιώματα κυριολεκτικά από μαλακίες. Επίσης, όταν ακούω αυτό το "ο Ολυμπιακός δε μπαίνει σε διαδικασία πλειστηριασμών", θυμάμαι τον καπετάν-Ρίνγκο Βαρδινογιάννη και συγχύζομαι. Για όσους θυμούνται, κάτι τέτοια έλεγε στα "τελειώματα" του και ο Κόκκαλης του'κανε πλάκα, παίρνοντας του τον έναν παίκτη μετά τον άλλο (προσωπικά πάντως συμφωνώ με κάτι που'χε πει ο Ρίνγκο, οτι δηλαδή "δεν υπάρχει Έλληνας ποδοσφαιριστής που αξίζει πάνω από 50.000.000 δραχμές" - άσχετο αυτό). Ενώ τώρα, τι γίνεται; Αντί να στείλει ένα γερό διαπραγματευτή, να κλείσει τη μεταγραφή την ίδια στιγμή και να μην αφήσει τον Παναθηναϊκό να αντιδράσει, στέλνει το... λογιστή (Χρυσικόπουλος) να διαπραγματευτεί. Λες και παζαρεύει με κανένα φουκαρά το πεντάευρο για να του φτιάξει τη δήλωση. Έλεος ρε Σωκράτη. Τόσα χρόνια μας έλεγες "πάμε να αναδείξουμε Έλληνα προπονητή". Δηλαδή τώρα θα το γυρίσουμε το παραμύθι και θα το κάνουμε... "πάμε να αναδείξουμε Έλληνα παράγοντα";

Αφ'υψηλού...
Αντί αυτού, βλέπουμε να υπάρχει μια μπλαζέ αντιμετώπιση, μια "έλα μωρέ τώρα, σιγά τα ωά, πάλι τ'αρχίδια μας θα πάρουν". Γεγονός αυτό, είτε πάρουν το Χριστοδουλόπουλο είτε το Ροναλντίνιο. Αλλά δε γίνεται μια ζωή όλοι οι παίκτες να βγαίνουν κούτσαβλοι και σάπακες. Κάποιοι θα πιάσουν και θα λέμε "α, ρε μαλακία που μας δέρνει, που αφήσαμε να μας πάρουν τον τάδε...". Η ρημάδα η στατιστική δε κάνει λάθος...

Οι μεγαλοστομίες των αιώνιων δεύτερων
Αρκετά όμως με τα δικά μας. Ας δούμε λίγο και τι κάνουν οι "πρωταθλητές του καλοκαιριού" (και πιπωμένοι του πρωταθλήματος, εδώ και 12 χρόνια).

Κατ'αρχάς, το σωτήριον έτος 2001, είχαμε το πρώτο μεγάλο "σουξέ" της αρπαγής της ωραίας Ελένης : Μιχάλης Κωνσταντίνου το όνομα της... Ελένης, με το σίριαλ της μεταγραφής του να κρατάει πάνω από ένα μήνα και να ολοκληρώνεται με... live chat του Κωνσταντίνου με τον κόσμο. Η συνέχεια γνωστή : Ο Παναθηναϊκός "τίναξε τη μπάνκα στον αέρα" με μια πολύ μεγάλη πρόταση, ο Κωνσταντίνου έγινε ο "Μιχαλάκη είσαι τρέλα", ο σέντερ φορ που θα ισοπέδωνε τον Ολυμπιακό όπου τον έβρισκε.

Αποτέλεσμα; 4 χρόνια παραμονής στον Παναθηναϊκό (2001-2005), με απολογισμό ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο για τον Παναθηναϊκό και... τρία πρωταθλήματα, ένα κύπελλο για τον Ολυμπιακό. Κατάληξη; Ο παικταράς βαφτίστηκε "παλτό" και συν τοις άλλοις, κατέληξε και στον Ολυμπιακό, όπου κατά δήλωση του "ούτε νεκρός δε θα πήγαινε"...
_________________________________________________

Η επόμενη "διπλή" ήττα ήρθε τον Ιανουάριο του 2004, όταν ο Ολυμπιακός ήθελε "πακέτο "απ'τον Πανηλειακό τους Βύντρα - Ταραλίδη - Τσίγκα. Ο πρόεδρος διαμήνυσε στον τότε προπονητή, Όλεγκ Προτάσοφ, ότι με τα λεφτά που ζητάει ο Πανηλειακός, μόνο τον έναν προτίθεται να αγοράσει. Ο Προτάσοφ διαλέγει τον Ταραλίδη και ξεκινάει νέες συζητήσεις για να πάρει "πακέτο" τους άλλους δύο. Εκεί επεμβαίνει ο Παναθηναϊκός, που παίρνει Βύντρα και Τσίγκα, διαφημίζοντας ότι πήρε τις ταλεντάρες ενώ άφησαν το σαπάκι για τον Ολυμπιακό.

Αποτέλεσμα : Ο Τσίγκας έχει γυρίσει τη... μισή Ελλάδα ως δανεικός, ενώ ο Βύντρα είχε γίνει αντικείμενο χλεύης απ'τους οπαδούς της ομάδας του. Η επικείμενη μεταγραφή του μάλιστα, πανηγυρίστηκε σαν... πρωτάθλημα. Στην πενταετία τους στον Παναθηναϊκό, οι πράσινοι έχουν ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και ο Ολυμπιακός... 4 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα.
_________________________________________________

Επόμενη ήττα, η μεταγραφή του Φάνη Γκέκα απ'την Καλλιθέα. Ο Ολυμπιακός - με εισήγηση Μπάγεβιτς - ζαχάρωνε απ'το καλοκαίρι τον επιθετικό της Καλλιθέας, αλλά μέσω της εκπομπής της "Θύρας 7" στο TV Magic άρχισε η γκρίνια οτι "να, ο μιζαδόρος ο Σέρβος ήρθε πάλι και κάνει τα δικά του" και ο πρόεδρος το ξέκοψε. Τον Ιανουάριο του 2005, ο Μπάγεβιτς έθεσε εκ νέου θέμα Γκέκα - ο οποίος είχε βάλει 10 γκολ σε 16 ματς, αλλά μέχρι να αντιδράσει η διοίκηση, ο Γκέκας είχε καταλήξει στον Παναθηναϊκό, με την εκπομπή της "7" να βάλλει κατά του... Μπάγεβιτς, που δεν επέμεινε να πάρει ο πρόεδρος τον παίκτη το καλοκαίρι!

Αποτέλεσμα : Αν και ο Γκέκας βγήκε πρώτος σκόρερ τη σεζόν 2004-2005 και χρίστηκε διεθνής, το καλοκαίρι του 2006 έφτασε να λογίζεται ως... αντάλλαγμα στον ΠΑΟΚ για τη μεταγραφή του Σαλπιγγίδη, οπότε και πήρε των ομματιών του και κατέληξε στη Γερμανία. Στην διετία 2004-2006 που έμεινε στον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός έκανε 2 νταμπλ.
_________________________________________________

Νέα "διπλή" ήττα για τον Ολυμπιακό : Απ'το καλοκαίρι του 2004 είχε αρχίσει να συζητείται το ενδεχόμενο μεταγραφής του Βαγγέλη Μάντζιου στον Ολυμπιακό. "Ολυμπιακός μέχρι κόκκαλο το παιδί", "σίγουρος", "δικός μας". Λίγο μετά τη μεταγραφή του Γκέκα στον Παναθηναϊκό, ανακοινώθηκε και η συμφωνία με τον Πανιώνιο για τη μεταγραφή των Μάντζιου και Τζιόλη στους τριφυλλοφόρους. Και δώστου διθύραμβοι, και δώστου "ομάδα για δέκα χρόνια", και δώστου έπαινοι για το Βαρδινογιαννέϊκο.

Αποτέλεσμα : Ο Μάντζιος θεωρείται είδος προς εξαφάνιση, ενώ ο Τζιόλης όποτε αγωνίζεται, προκαλεί τη μουρμούρα της εξέδρας. Απ'το καλοκαίρι του 2005 που βρίσκονται στον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός έχει πάρει τρία πρωταθλήματα και δύο κύπελλα.
_________________________________________________

Καλοκαίρι του 2006 και ο προπονητής του Ολυμπιακού, Τροντ Σόλιντ, ζητάει απ'την Ελληνική αγορά το Δημήτρη Σαλπιγγίδη του ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ φυσικά αξίωνε τρελά λεφτά, μιας και πολύ πρόσφατα είχε εξοφλήσει (με λεφτά της διοίκησης αλλά και προϊόν εράνου που είχε κάνει ο κόσμος του ΠΑΟΚ) πλήρως το Σαλπιγγίδη, που απειλούσε με προσφυγή. Ο Ολυμπιακός το συζητούσε επιδερμικά με τη συζήτηση του ΠΑΟΚ, αλλά επί της ουσίας, προσφορά δεν κατέθετε. Ο πρόεδρος το συζητούσε για ένα ποσό maximum 1.000.000 ευρώπουλα στον ΠΑΟΚ. Ενώ λοιπόν πρόταση επί της ουσίας δεν υπήρξε, καθώς ο ΠΑΟΚ έδειχνε κατηγορηματικός πως "κάτω από 2,5 - άντε το λιγότερο 2 μύρια αποκλείεται", έρχεται ο Παναθηναϊκός και δίνει 1,5 μύριο και δίνει τρείς παίκτες στον ΠΑΟΚ. Η μεταγραφή αυτή βέβαια είναι ιστορική, καθώς στον ΠΑΟΚ παραχωρήθηκε ο Τόργκελε ως... ελεύθερος και οι Τσίγκας (βρε, βρε) - Χαραλαμπίδης ως δανεικοί για δύο χρόνια. Μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού, που με το Σαλπιγγίδη "θα έβαζε τον Ολυμπιακό στα δίχτυα".

Αποτέλεσμα : Οι δανεικοί για... δύο χρόνια, Τσίγκας και Χαραλαμπίδης, επεστράφησαν στον Παναθηναϊκό μόλις μετά από... 4 μήνες, καθώς ο ΠΑΟΚ λέει δε μπορούσε να πληρώνει το μισθό τους ! Το τι ακριβώς κατάφερε ο Παναθηναϊκός με το Σαλπιγγίδη στα δύο του χρόνια στην Παιανία, το είδαμε... 2 πρωταθλήματα / 1 κύπελλο για τον Ολυμπιακό.
_________________________________________________

Προτελευταία ήττα, αυτή της μεταγραφής Σπυρόπουλου στον Παναθηναϊκό απ'τον Πανιώνιο. Ο πατατάκιας και γνωστός οπαδός του Παναθηναϊκού, Κώστας Τσακίρης, τα βρίσκει με τον Ολυμπιακό για τη μεταγραφή του Σπυρόπουλου, παίρνει τηλέφωνο το Βαρδινογιάννη και ζητάει αντιπροσφορά, την αποδέχεται και στέλνει το Σπυρόπουλο στον Παναθηναϊκό. "Ήρθε στην Πανάθα ο καλύτερος αριστερός μπακ της Ελλάδας", το προοίμιο...

Αποτέλεσμα : Ο Ολυμπιακός έκανε νταμπλ και ο καλύτερος αριστερός μπακ της Ελλάδας έμενε στον πάγκο της εθνικής ομάδας, αφού ο Ρεχακλής προτιμούσε να βάζει τον... δεξιοπόδαρο Τοροσίδη αριστερά, ως πιο αξιόπιστο.

ΠΑΟΚ, θρησκεία, πάρ'τη... χορηγία
Θεσσαλονίκη, 20/06/2008. Ο Κόκκαλης στέλνει το... λογιστή του, το Χρυσικόπουλο, να κλείσει τη μεταγραφή του Χριστοδουλόπουλο. Η προσφορά των 2,2 εκ. ευρώ ικανοποιεί το Ζαγοράκη και ο λογιστής φεύγει, αφού ο Ζαγοράκης λέει έδωσε το λόγο του. Ο λόγος του Ζαγοράκη κράτησε μέχρι το τηλεφώνημα του Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν προσέφερε 2,5 εκ. ευρώ, αλλά και μια χορηγία από εταιρεία συμφερόντων Βγενόπουλου. Εδώ μπορεί να πεί κανείς "μάγκας ο Ζαγοράκης που τους τα μάσησε". Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Εδώ δεν πλήττεται η αξιοπιστία του αθλήματος; Δεν υπάρχει θέμα; Μόνο όταν η Καβάλα το 1996-1997 διαφήμιζε το "Ξυστό" υπήρχε πρόβλημα αξιοπιστίας.Η Καβάλα, στους αγώνες με την οποία μπούκαραν μέσα βουλευτές και πρόεδροι ενώσεων και έκαναν τσαμπουκάδες. Τιμή και δόξα στον "OFI-Wannabe" του 21ου αιώνα, τον ΠΑΟΚ. Με σφραγίδα Ζαγοράκη.

ΠΑΟΚ - ΠΑΟ : Εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος...
Οι αλλαξοκωλιές μεταξύ Παναθηναϊκού - ΠΑΟΚ αυξάνονται και πληθύνονται τα τελευταία χρόνια. Ο Αχιλλέας Ασλανίδης, ο γνωστός ταβερνιάρης (κυριολεκτικά) ήταν ο πρώτος που έφυγε απ'τον ΠΑΟΚ για τον Παναθηναϊκό, τη σεζόν 1976-77 και έμεινε στον Παναθηναϊκό για 3 χρόνια. Χαίρει της εκτίμησης του κόσμου του ΠΑΟΚ, αν και οι θέσεις που παίρνει είναι σαφώς πάντοτε υπέρ του Παναθηναϊκού. Αξέχαστες οι φωτογραφίες του αγκαλιά με τον Βαρδινογιάννη να τραγουδάνε σε φιέστες του Παναθηναϊκού στον Πάριο. Ο Χρήστος Τερζανίδης ήταν ο δεύτερος και πήγε στον Παναθηναϊκό το 1977-78, για να ακολουθήσει ο γνωστός μας "Άγγελος του... Θανάτου", Άγγελος Αναστασιάδης το 1980. Στη συνέχεια ακολούθησαν οι Χρήστος Δημόπουλος (1985), Πέρσι Ολιβάρες (1997), Παντελής Κωνσταντινίδης (2003), Δημήτρης Σαλπιγγίδης (2006). Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος είναι ο 8ος παίκτης του ΠΑΟΚ που μεταγράφεται στον Παναθηναϊκό.

Και ο Παναθηναϊκός όμως κατα καιρούς "προσέχει" τον ΠΑΟΚ. Σπύρος Μαραγκός, Κώστας Φραντζέσκος, Γιώργος Χ. Γεωργιάδης, Λεωνίδας Βόκολος (με την ανεκτίμητη προσφορά στο νταμπλ του Παναθηναϊκού το 2003-2004, όντας παίκτης του... ΠΑΟΚ), Κώστας Χαραλαμπίδης, Σάντορ Τόργκελε, Θανάσης Τσίγκας έχουν ταξιδέψει απ'την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, έστω και με ενδιάμεσους σταθμούς (π.χ. Φραντζέσκος από ΟΦΗ, Γεωργιάδης από Νιουκάστλ), αλλά με τις ευχές του Παναθηναϊκού.

Κοινή συνισταμένη των μεταγραφών; Δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι στη Θεσσαλονίκη και δεν υπήρξαν ούτε λαϊκά δικαστήρια, ούτε τίποτα. Ακόμα και στην περίπτωση του Σαλπιγγίδη, οι αντιδράσεις ήταν κυριολεκτικά "του κώλου". Καμμία σχέση δηλαδή με περιπτώσεις που παίκτες του ΠΑΟΚ κατέληξαν στον Ολυμπιακό. Ενδεικτικά θυμίζουμε την περίπτωση της μεταγραφής του Στέλιου Βενετίδη το καλοκαίρι του 2001, όπου αν και ο ΠΑΟΚ πήρε σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δραχμές (ενώ θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να συμφωνήσει με τον παίκτη και να τον αποκτήσει ως ελεύθερο το Δεκέμβριο), ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Γιώργος Μπατατούδης κατηγορήθηκε ως "προδότης που ξεπουλούσε την περιουσία του ΠΑΟΚ", ενώ οι κατάρες και τα αναθέματα για τον Ολυμπιακό που... έκλεψε τον παίκτη, έφταναν μέχρι την... Αφρική...

Επίλογος
Η δική μας θέση για το Χριστοδουλόπουλο είναι γνωστή απ'τη σεζόν που μας πέρασε. Κράζαμε το Λεμονή που ζήταγε επίμονα το Χριστοδουλόπουλο και ξίνιζε τα μούτρα για τους Λούα Λούα και Κοβάτσεβιτς (ενώ στην - σχετικά - πρόσφατη συνέντευξη του, λίγο πολύ είπε οτι ήταν δικές του προτάσεις), δε πρόκειται να τα βάψουμε μαύρα τώρα που ο Χριστοδουλόπουλος πήγε στο βάζελο. Ο Χριστοδουλόπουλος είναι κλασικό παράδειγμα παίκτη που δεν έχει θέση στο γήπεδο. Είναι λίγο περιφερειακός επιθετικός, λίγο επιθετικό χαφ, λίγο πλάγιος επιθετικός σε 4-3-3, αλλά κάποια θέση που να πεί κάποιος οτι "εδώ παίζει και γαμάει, δεν έχει". Ο Ολυμπιακός έχει ήδη 2 (και μάλιστα πολύ καλύτερους, κατ'εμέ) παίκτες τέτοιου είδους : Λομάνα Λούα Λούα ο ένας, Φερνάντο Μπελούτσι ο άλλος. Ο Μπελούτσι πέρασε το στάδιο προσαρμογής και περιμένουμε να δείξει αυτά που μπορεί στη νέα σεζόν. Για το Λούα Λούα, νομίζω πως ούτε ένας μπορεί με το χέρι στην καρδιά, να πεί οτι είναι χειρότερος απ'το Χριστοδουλόπουλο. Κάνω λάθος; Και στην τελική, αν ο Χριστοδουλόπουλος στοιχίζει 4 εκ. ευρώ, τότε η Μπέτις για τον Βραζιλιάνο Εντού, τι πρέπει να μας ζητήσει; Καμμιά 40αριά μύρια; Ώπα ρε...

Υ.Γ. 1 :
Οι πιό σίγουρες μεταγραφές που τις ξέρει και η κουτσή Μαρία από πέρυσι, είναι των Χριστοδουλόπουλου - Τζεμπούρ στον Παναθηναϊκό. Απ'τη στιγμή που πας να μπλεχτείς σε μια "κλεισμένη" μεταγραφή, φροντίζεις να το κάνεις "μπαμ και κάτω", όπως το έκανες με το Γκαλίτσιο και άφησες τον άλλο να περιμένει.

Υ.Γ. 2 : Η πλειοψηφία των Ελλήνων προέδρων ΠΑΕ είναι ο ορισμός του κουτοπόνηρου ψιλικατζή που ορκίζεται "στο λόγο του", αλλά κοιτάζει πως θα σου τη φέρει για να πουλήσει μούρη στους οπαδούς της ομάδας του, πηγαίνοντας κόντρα - και καλά - στον Ολυμπιακό. Τα'χουμε ξαναπεί αυτά, σε όσους αποδεδειγμένα έχουν φερθεί πούστικα, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να το παίζει "κύριος". Θα πρέπει να μιλάει με τον παίκτη και το μάνατζερ του στο προβλεπόμενο εξάμηνο πριν τη λήξη του συμβολαίου, να κλείνει τον παίκτη και το καλοκαίρι να τον υπογράφει χωρίς να πάρει η ομάδα δεκάρα τσακιστή. Τέρμα οι ελεημοσύνες και οι κινήσεις φιλανθρωπίας προς κάθε αναξιοπαθούντα και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν, τόσο καλύτερα. Στο κάτω κάτω δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να δώσουμε ένα τσουβάλι λεφτά σε μια ομάδα που στην πρώτη ευκαιρία θ'αρχίσει ανένδοτο πόλεμο κατά του Ολυμπιακού, θα παίζει στα μεταξύ μας παιχνίδια λες και απ'αυτό το ματς εξαρτάται η ύπαρξη της, ενώ παράλληλα θα στήνει κώλο στους δευτερότριτους, όπως κάνει ο ΠΑΟΚ εδώ και αρκετά χρόνια στον Παναθηναϊκό...

Υ.Γ. 3 : Κανονίστε να πουλήσετε το Λούα Λούα και να μας πασάρετε για αντικαταστάτη του κανέναν Εθκέρο, να μη βρεί παπάς να θάψει μετά...

Υ.Γ. 4 : Ανδρέας "Ξιφομάχος" Βγενόπουλος : "Ο Ολυμπιακός θέλει να δικαιολογήσει την ήττα για το Χριστοδουλόπουλο, γι'αυτό διαδίδει τα περί χορηγιών στον ΠΑΟΚ". Δε μας λες ρε παλίκαρε, και στις "δικές σας" εφημερίδες, αλλά και στα "Σπορ του Βορρά", ο Κόκκαλης τους τα είπε και τα έγραψαν; Κότες και ψεύτες μια ζωή...

Υ.Γ. 5 : Είμαι πολύ περίεργος να δω τι έχει να γίνει, έτσι και κλείσει ο Ολυμπιακός τον Αβραάμ Παπαδόπουλο με ένα "Χ" ποσό και μια χορηγία "Υ" ποσού απο εταιρεία συμφερόντων Κόκκαλη. Ας πούμε να τους δώσει 1,5 μύρια στο χέρι και άλλο 1,5 μύριο χορηγία απ'την Intracom. Ο Ζαγοράκης είναι "μάγκας" που έδωσε το Χριστοδουλόπουλο στον ΠΑΟ, αλλά σύμφωνα με τον αντικειμενικό τύπο Βορείου και Νοτίου Ελλάδος, ο Σκόρδας θα'ναι πουλημένος και τομάρι...


19 Ιουν 2008

Ακαδημίες : Απ'το "Δόξα τω Θεώ" στο "βοήθα Παναγιά"...

Από το ρεπορτάζ των αθλητικών sites : "Παρελθόν αποτελεί από τον Ολυμπιακό ο Χέρμαν Βερμιούλεν. Ο μέχρι πρότινος διευθυντής των «ερυθρόλευκων» ακαδημιών συναντήθηκε την Πέμπτη (19/5) με τον γενικό διευθυντή της ΠΑΕ, Γιάννη Χρυσικόπουλο και αποφασίστηκε να λύσουν κοινή συναινέσει τη συνεργασία τους. Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΠΑΕ Ολυμπιακός: «Μετά από συνάντηση που είχε σήμερα ο Γενικός Διευθυντής της Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Σ.Φ.Π. Γιάννης Χρυσικόπουλος με τον Χέρμαν Βερμιούλεν, συμφωνήθηκε η λύση της συνεργασίας μεταξύ του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ και του μέχρι πρότινος Διευθυντή των Aκαδημιών. Η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ευχαριστεί τον Χέρμαν Βερμιούλεν για την προσφορά του στο σύλλογο και του εύχεται καλή συνέχεια στην καριέρα του»".

Τι'χες Γιάννη, τι'χα πάντα...
H δυναμική επιστροφή του Σωκράτη Κόκκαλη στα διοικητικά δρώμενα έφερε τα θετικά της, αλλά σέρνει μαζί της και όλα τα αρνητικά της που μάστιζαν το σύλλογο τα προηγούμενα χρόνια. Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα για έναν σύλλογο που θέλει να λέγεται "σύλλογος Ευρωπαϊκών προδιαγραφών", είναι η διαχείριση των ακαδημιών. Οι ακαδημίες, έρμαιο των διαφόρων "καλών παιδιών" που "πονάνε τη φανέλα" και "αγαπάνε τις ακαδημίες", αλλά και "βρίσκονται δίπλα στους νεαρούς παίκτες" και δίνουν "όλο τους το είναι για τα φυτώρια" μέχρι προ τριετίας, με την έλευση του Σόλιντ και μετέπειτα του Χέρμαν Βερμιούλεν, είχαν αρχίσει να μπαίνουν σε μια τάξη. Έγινε ξεσκαρτάρισμα στην ομάδα, έμειναν πιτσιρικάδες που πραγματικά έχουν ταλέντο, αγοράστηκαν - σε μια πρωτοφανή για Ολυμπιακό κίνηση - κι άλλοι πιτσιρικάδες για να στελεχώσουν τις ομάδες νέων και να διεκδικήσουν την καταξίωση τους στην πρώτη ομάδα μέσω των ακαδημιών, έγινε για πρώτη φορά σοβαρή δουλειά και επιτέλους φάνηκε να γίνεται κάποιο - μικρό έστω - βήμα προόδου στις ακαδημίες.

Τον πρώτο χρόνο της παρουσίας του, όλοι είχαν να λένε τα καλύτερα για το Βερμιούλεν. Όμως, αίφνης, πέρυσι τέτοια εποχή, ο Βέλγος εισηγήθηκε τη διακοπή της συνεργασίας με αρκετούς απ'το τεχνικό τιμ των ακαδημιών, όπως και την αποδέσμευση αρκετών πιτσιρικάδων υποτιθέμενων ταλέντων. Η κίνηση αυτή ενόχλησε πολλούς "παρα τω προέδρω", αλλά δε μπορούσαν να πουν και τίποτα, μιας και ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε αποτραβηχτεί στην άκρη και είχε αφήσει τα ηνία σε Πέτρο και Ίβιτς (και αυτοί ασχολούνταν μόνο με την πρώτη ομάδα, αφήνοντας το Βερμιούλεν να δουλέψει απερίσπαστος).

Η κίνηση όμως που άνοιξε πόλεμο με τους αντιφρονούντες, ήταν η συνέντευξη του στο "ΦΩΣ" πέρυσι τον Ιούνιο. Τότε που είχε δηλώσει φόρα-παρτίδα οτι οι συγκεκριμένοι που έφυγαν "τόσα ήξεραν, τόσα έκαναν, αλλά ο πρόεδρος θέλει αποτελέσματα", αλλά και πως οι... πατεράδες έκαναν ουσιαστικά κουμάντο στις ακαδημίες! Ο Βερμιούλεν μίλησε "έξω απ'τα δόντια" και είπε πως αν πάμε με το σκεπτικό "είναι καλός ο πατέρας του, είναι φίλος ο πατέρας του, είναι σημαντικός άνθρωπος ο πατέρας του", δεν θα προχωρήσουμε ποτέ μπροστά. Ακολουθεί η συνέντευξη του στο "ΦΩΣ" πέρυσι τον Ιούνιο, όπου μπορεί ο καθένας διαβάζοντας τη να βγάλει τα συμπεράσματα του...

Η συνέντευξη στο "ΦΩΣ" τον Ιούνιο του 2007
Για την συνέχεια της συνεργασίας του με τον Ολυμπιακό παρ'ότι ήταν επιλογή του Τρόντ Σόλιντ : "Είναι τιμητικό για μένα να που με κράτησε ο κύριος Κόκκαλης. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα κι εγώ εδώ ήμουν ένας ξένος. Είχα προσληφθεί με εισήγηση του Σόλιντ οπότε... Ξέραμε μετά το Τσάμπιονς Λιγκ ότι ήταν μια δύσκολη περίοδος για την ομάδα, η διοίκηση έπρεπε να κάνει ότι έκρινε καλύτερο, αποφάσισε λοιπόν να πάψει το τεχνικό τιμ απο τη πρώτη ομάδα. Το λογικό ήταν να σταματήσω και εγώ. Δεν συνέβη. Μου έδειξε μεγάλο σεβασμό η διοίκηση που με πίστεψε και με πιστεύει".

Για το ξεσκαρτάρισμα στις Ακαδημίες : "Συμβούλεψα το σύλλογο ότι ήρθε η στιγμή να κάνουμε αλλαγές. Ήταν μια δύσκολη απόφαση για μένα και ακόμα περισσότερο για τον σύλλογο. Διότι εγώ ήμουν "παιδί ενός χρόνου" στην ομάδα, ενώ οι άλλοι ήταν χρόνια εδώ. Ήξερα ότι είναι δύσκολο, πολύ περισσότερο επειδή εγώ είμαι ξένος εδώ, να ξέρετε όμως ότι δεν διασκεδάζω διώχνοντας κόσμο. Είναι οι πιο δύσκολες αποφάσεις αυτές. Άλλωστε δεν απολύθηκαν. Αν ήθελα να τους απολύσω, θα το έκανα στα μέσα της σεζόν. Τελείωσε η σεζόν όμως και με σεβασμό, είπαμε συγγνώμη, αλλά πρέπει να κάνουμε κάποιες αλλαγές. Οι λόγοι είναι ξεκάθαροι. Η στατιστική λέει ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια στον Ολυμπιακό όλοι είναι τόσο πεινασμένοι για να βγει ένας νέος παίκτης, αλλά δε γίνεται αυτό. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλος σύλλογος, ακόμα όμως είναι οικογενειακή ομάδα. Αυτό για μένα δεν είναι λογικό".

Για τους ανθρώπους που έφυγαν από τις Ακαδημίες : "Πρέπει να είμαστε ψυχροί κάποιες φορές για να γίνεται το καλύτερο για την ομάδα. Η Άντερλεχτ για παράδειγμα είναι πολύ "ψυχρή". Αν κρίνει ότι πρέπει να κάνει αλλαγές, δεν νοιάζεται ούτε για τους γονείς, ούτε για τις σχέσεις φιλίας... Ο Ολυμπιακός έδωσε την ευκαιρία σε παίκτες που πρόσφεραν στην ομάδα και ήταν σπουδαίοι παίκτες, να είναι σε ορισμένα πόστα. Σίγουρα τα παιδιά αυτά έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν. Ότι ήξεραν και ότι μπορούσαν. Τη δουλεία τους δεν θέλω να τη κρίνω δημοσίως. Ο κύριος Κόκκαλης όμως έχει πει πρέπει οπωσδήποτε να παράγουμε επιτέλους παίκτες για τη πρώτη ομάδα".

Για το πότε θα αγωνιστεί παίκτης των Ακαδημιών στον Ολυμπιακό : "Έχω δύο προβλήματα τον Τύπο και το χρόνο. Ο Τύπος και ο χρόνος είναι εις βάρος μου. Χρειάζομαι χρόνο και δεν έχω. Ο σύλλογος μου ζητάει να φτιάξω ένα... ουίσκι 20 ετών! Και πρέπει να το ετοιμάσω σε έναν χρόνο. Πως θα γίνει αυτό, δεν είμαι ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ! Εντάξει, δεν θα κάνουμε είκοσι χρόνια, αλλά έχουν λείψει πολλά πράγματα στις υποδομές του συλλόγου και γενικότερα στις υποδομές και την οργάνωση του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Υπάρχουν τρομερά προβλήματα".

Για τον νεαρό Παπαδόπουλο που αποκτήθηκε πρόσφατα : "Είναι πραγματικά μεγάλο ταλέντο. Έγινε ταλέντο όμως στα 16 του. Μέχρι τα 16 δεν τον ήξερε κανείς κι' αυτό γιατί στις μικρές ηλικίες δεν υπάρχουν πρωταθλήματα. Παίζει σέντερ μπακ και για την ηλικία του είναι...δύο χρόνια μεγαλύτερος! Χωρίς να έχει καν υποδομή πριν. Είναι όμως τέτοιο το ταλέντο του που ξεχωρίζει".

Για το τι είπε στην διοίκηση για τον Παπαδόπουλο : "Έχει τις ικανότητες, τα προσόντα για να γίνει σίγουρα επαγγελματίας. Πέρα απο το καθαρά ποδοσφαιρικό ταλέντο του, πνευματικά είναι δυνατός, έχει νοοτροπία νικητή, πεινάει για επιτυχίες, δεν βεντετίζει, δεν είναι μπλεγμένος με μάνατζερ, με κινητά τηλέφωνα, δεν την έχει "ψωνίσει" και ο πατέρας του επίσης είναι ξεκάθαρος, δεν έχει μπλέξει με μανατζεριλίκια, δε πιστεύει ότι το παιδί του είναι για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι πολύ πιθανό να ενσωματωθεί με την αποστολή της πρώτης ομάδας στη προετοιμασίας, έχω στείλει ένα ντοσιέ στο Λεμονή με τα προσόντα του και πιστεύω πολύ σ' αυτόν".

Για τους παίκτες που ξεχωρίζουν στις Ακαδημίες : "Το μεγαλύτερο ταλέντο είναι ο Λώττας αλλά ο Ματσούκας έχει περισσότερες πιθανότητες να παίξει στη πρώτη ομάδα. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των εντυπωσιακών ικανοτήτων και της ουσίας. Τα τακουνάκια, οι ντρίμπλες, η σπουδαία τεχνική, είναι καλά, αλλά είναι κενά αν δεν συνοδεύονται και απο άλλα απαραίτητα".

Για το δίκτυο Ακαδημιών του Ολυμπιακού : "Έχουμε συνεργασία ως Ολυμπιακός με 35-40 ακαδημίες σ' όλη την Ελλάδα και αυτή η συνεργασία γίνεται για δύο λόγους. Αν θέλουμε να διώξουμε κάποια παιδιά απο την ακαδημία μας που δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό, αν θέλουν μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν ποδόσφαιρο, μπορούνε να πάνε σε εκείνες τις ακαδημίες, όπου έχουμε 200 προπονητές. Δηλαδή 400 μάτια! Αυτοί θα είναι οι σκάουτερ μας. Θέλω 200 σκάουτερ. Τους πληρώνουμε, θα τους στέλνουμε παντού να βλέπουν ματς. Πήγαμε στη Κρήτη, κάναμε σεμινάρια, τους εξήγησα πως πρέπει να βλέπουν τους νεαρούς παίκτες στο γήπεδο, θα τους προσκαλέσουμε επίσης να έρθουν εδώ να εκπαιδευτούν".

Για το πώς πρέπει να κινηθεί από εδώ και πέρα ο Ολυμπιακός : "Πολλά παιδιά είναι μέσα στην ακαδημία, διότι κάποιοι προπονητές δέχονταν τηλεφωνήματα και επιρροές! Εμένα κανείς δεν θα με επηρεάσει, πρέπει να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Αν λέμε "είναι καλός ο πατέρας του" ή "είναι φίλος ο πατέρας του" ή "είναι σημαντικός άνθρωπος ο πατέρας του", δεν θα προχωρήσουμε. Ο κόσμος ζητάει να βγάλουμε παίκτες. Να έχουμε τα καλύτερα ταλέντα. Πρέπει να φύγουν απο τον Ολυμπιακό τα παιδιά που σίγουρα δεν θα παίξουν ποτέ στη πρώτη ομάδα! Πρέπει να φέρνουμε τους καλύτερους".

Επίλογος
Η τελευταία παράγραφος της συνέντευξης Βερμιούλεν είναι όλα τα λεφτά και δείχνει πεντακάθαρα αυτό που έβλεπαν όλοι αλλά κανείς δεν έλεγε, μιας και το ενδιαφέρον όλων μας είναι η πρώτη ομάδα. Επιστροφή στα παλιά λοιπόν; Δε λέω πως ο Βερμιούλεν είναι ο καλύτερος ηγήτορας των ακαδημιών παγκοσμίως, σαφώς δεν είναι, αλλά δεν υπάρχει σύγκριση με οποιονδήποτε Έλληνα παλαίμαχο ή με οποιονδήποτε Έλληνα προπονητή, είναι αστείο να γίνει. Με την επιστροφή του "μεγάλου" στα πράγματα και των παρατρεχάμενων του, εμφανίστηκαν και οι κλασικοί Ελληναράδες, τα μεγαλοστελέχη του κώλου, με το ακλόνητο επιχείρημα : "Πρόεδρε, περιττός είναι. Τώρα τη μάθαμε τη δουλειά, στείλτον. Να αναλάβει κανένα δικό μας παιδί, που πονάει τη φανέλα" κλπ κλπ. Όλα δείχνουν πως οι ακαδημίες επιστρέφουν στην εποχή που σκοπός ήταν οι εξυπηρετήσεις, να παίρνουμε το πρωτάθλημα των νέων, αλλά να μη βγάζουμε παίκτη ποτέ των ποτών. Ένα είναι το σίγουρο : Με τις διεθνείς ομοσπονδίες να αυξάνουν συνεχώς τον αριθμό των γηγενών που πρέπει να συμμετάσχουν στην πρώτη ομάδα και με τη νοοτροπία "σημαντικός άνθρωπος ο πατέρας του", θα ψάχνουν ορισμένοι να βρούν πάλι τι πήγε στραβά. Εκτός και αν η αποπομπή Βερμιούλεν είναι προάγγελος κανενός ξένου ειδικού (κυριολεκτικά) στη δουλειά με νεαρούς παίκτες. Επειδή όμως 15 χρόνια προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη κάτι μας έχουν διδάξει, όλο και κανένα "δικό μας παιδί" θα ανακοινωθεί όπου να'ναι...

Υ.Γ.: Το πιο ωραίο, είναι οτι αυτοί που έφυγαν, είχαν δώσει με τη σειρά τους συνέντευξη, όπου η τοποθέτηση - αντίλογος τους ήταν : "Λέει ψέμματα αυτός ο κύριος, ΕΜΕΙΣ ανακαλύψαμε τον Παπαδόπουλο, αυτός δε τον ήθελε". Ροκ καταστάσεις...


15 Ιουν 2008

Οι... πειρατές του γλυκού νερού

Αυτό ήταν. Κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του, 2 αγώνες / 2 ήττες και η εθνική ομάδα - έκτρωμα του... Ρεχακλή, αποκλείστηκε απ'την πρώτη φάση.

Το πιο ωραίο είναι οτι βρέθηκε ο φταίχτης του αποκλεισμού. Τον ανακάλυψαν οι ΑΡΔ φυσικά και σήμερα - πυρ ομαδόν - μας τον σερβίρουν "στο πιάτο" ώστε να στηρίξουμε όλοι την εθνική και να καταδικάσουμε το φταίχτη. Μην είναι ο Ρεχακλής; Α πα πα πα πα, αυτός είναι τοτέμ. Μας έφερε το Ευρωπαϊκό και μας οδήγησε στην πρόκριση στα τελικά για 2η συνεχόμενη φορά. Μην είναι η εμμονή του σε παίκτες που έχουν να παίξουν μπάλα εδώ και τέσσερα χρόνια; Όχι βέβαια...

Για όλα φταίει ο Νικοπολίδης. Ο "ανεκδιήγητος Νικοπολίδης", όπως έγραψε ο φωτεινός παντογνώστης Φίλιππος Συρίγος προ ημερών. Ναι, ο Νικοπολίδης έφαγε ένα επιεικώς αστείο γκολ για την κλάση του και την εμπειρία του. Αλλά... για μισό λεπτό ρε λεβέντες ΑΡΔ :

1ον : Στον αγώνα με τη Σουηδία, οι τηλεπεριγραφείς μας έχουν κάνει τα cojones καρπούζια για "την κλάση του Κυριάκου" και "τις ομάδες που θα σφάζονται στα πόδια του και θα του στρώνουν χαλί τα μιλιόνια γιούρο", καθώς "έχει κάνει απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα τον Ιμπραΐμοβιτς". Η Σουηδία κερδίζει με 2-0, ο Ιμπραΐμοβιτς βάζει το πρώτο γκολ, αλλά φταίει ο Νικοπολίδης. Αυτός μάρκαρε στο πρώτο γκολ το Σουηδό, αυτός έχασε την κεφαλιά απ'τον ένα και δεκαπέντε Σουηδό μέσα στη μικρή περιοχή. Χάσαμε 2-0 και για όλα έφταιγαν ο Νικοπολίδης και ο Άντζας. Στην πυρά.

2ον : Στον αγώνα με τη Ρωσία, ο Νικοπολίδης κάνει τεράστιο λάθος και ο Ρώσος παίκτης γυρίζει τη μπάλα στην περιοχή. Άντζας εκεί δεν υπήρχε, είπαμε πως έφταιγε για την ήττα απ'τους Σουηδούς και έμεινε έξω. Ο "Κολοσσός", ο "έτσι", ο "αλλιώς", που έπινε τα ουΐσκια του εκείνη την ώρα; Αδιάφορο. Φταίει ο Νικοπολίδης, αν δεν έτρωγε το γκολ θα παίρναμε τουλάχιστον το "Χ". Και μετά θα ρίχναμε 3-4 γκολ σε αυτούς τους άμπαλους τους Ισπανούς και θα πηγαίναμε καρφωτοί για τον τελικό.

3ον : Τις επιλογές για την εθνική ομάδα τις κάνει ο Νικοπολίδης. Αυτός χρησιμοποιεί βασικό το Σεϊταρίδη, που έχει να κάνει καλό παιχνίδι απ'το καλοκαίρι του 2004, στέλνοντας το δεξιοπόδαρο Τοροσίδη απ'την άλλη μεριά. Αυτός βάζει μέσα αυτό το κουτοκρίαρο που ακούει στο όνομα Χαριστέας, ένα παιδί 25-26 χρονών που παίζει σα τελειωμένος 40άρης. Αυτός βάζει στα χαφ τον κατεστραμμένο Κατσουράνη, που δε κόβει ούτε με βαλέ. Αυτός είχε την ιδέα να βάλει... επιθετική αιχμή τον Κυργιάκο (για να κάνει τι;). Για όλα φταίει ο Νικοπολίδης.

Όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο φίλος takis στο shoutbox, όταν η εθνική πήρε την κούπα το 2004, όλοι οι ΑΡΔ μιλούσαν για "την εθνική των άτιτλων και των "αδικημένων" που δικαιώθηκαν" (ΜπασιναδοΚαραγκουνοΒρυζοΦύσσες). Τώρα που αποκλειστήκαμε, μας λένε οτι είναι η... εθνική του Γκαγκάτση...

Τέλος πάντων. Η ιστορία τελείωσε, ο Νικοπολίδης δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν ΑΡΔ, έχοντας κάνει την καλύτερη χρονιά της καριέρας του με τον Ολυμπιακό και έχοντας κατακτήσει σχεδόν τα πάντα στην τετραετία του στο λιμάνι. Ένα μεγάλο "μπράβο" στον Παρασκευά Άντζα που πήρε χαμπάρι το παιχνιδάκι που πήγε να στηθεί στην πλάτη του και τους είπε (ευγενικά) "δε γαμιέστε κι εσείς και η εθνική σας".

Όποιος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σέβεται τον εαυτό του, θα πρέπει να μην ανταποκριθεί σε καμμία πρόσκληση της εθνικής όσο στον πάγκο της κάθεται ένας προπονητής που έχει γύψο στον εγκέφαλο και έχει κάνει την εθνική "κλειστό κλαμπ". Ευτυχώς που αποκλείστηκε η εθνική του Ρεχάγκελ και μαζί μ'αυτήν πάνε σπίτι τους και όλοι οι γυμνοσάλιαγκες που την ακολουθούσαν, γλείφοντας και αφήνοντας γλίτσα πίσω τους. Σπίτι σας ρε λαμόγια...

Υ.Γ. 1 : Κρίμα ρε παιδιά... Πάνε και οι προσφορές με τις μπάλες, πάνε και οι διαφημίσεις, και τα μπλουζάκια, και οι αναμεταδόσεις με τις τσιρίδες... Όσο πουλήσατε, πουλήσατε. Βάλτε όλο το πειρατικό στον κώλο και καλό καλοκαίρι.

Υ.Γ. 2 : Άμα ο άνθρωπος είναι γενημμένος looser... Έβλεπες το Νικολάκη το Λυμπερόπουλο να διαμαρτύρεται και να σταυρώνει τα χεράκια σε κάθε απόφαση του διαιτητή και δεν ήξερες αν πρέπει να τον συλληπηθείς ή να βάλεις τα γέλια. Μα καλά κι εσύ, ρε Ρεχάγκελ, πας και κατεβάζεις 11άδα με το μεγαλύτερο looser που'χει πατήσει το πόδι του σε ποδοσφαιρικό γήπεδο;

Υ.Γ. 3 : Προς Τάκη Λεμονή, Ίλια Ίβιτς, Σωκράτη & Πέτρο Κόκκαλη : Είστε Θεοί, ρε μπαγάσες. Την κλεισμένη μεταγραφή του Κρζίνοβεκ την ακυρώσατε, γιατί "ήμασταν πλήρεις". Έβλεπα τον Πολωνό να παίζει μόνος του τους Αυστριακούς, να τον τραβάνε, να τον κλωτσάνε και να μη πέφτει και κόντευα να πάθω εγκεφαλικό. Ήταν μεγάλος και δε θα βοηθούσε την ομάδα. Μπράβο.

Υ.Γ. 4 : Πέρα απ'την πλάκα... Κανέναν τερματοφύλακα θα πάρουμε; Ο Νικοπολίδης πατάει σύντομα τα 38 και με τους Κόβατς - Παναγόπουλο πολύς κόσμος δε νιώθει και πολύ σίγουρος...

Υ.Γ. 5 :
Άντε να γίνει καμμιά μεταγραφή να γίνει παιχνίδι...



12 Ιουν 2008

Ερνέστο μη ξεχνάς τις 10 εντολές...

Ήρθε λοιπόν ο εκλεκτός. Ο πρόεδρος τον προλόγισε ως έναν "από τους καλύτερους προπονητές στην Ισπανία στην ηλικία του και το έχει αποδείξει με τον τρόπο που αγωνιίστηκαν οι ομάδες Μπιλμπάο και Εσπανιόλ". Ο παιχνιδιάρης πρόεδρος είπε επίσης πως "τον είχαμε βάλει στο μάτι εδώ και καιρό λόγω της αγωνιστικής συμπεριφοράς των ομάδων του". Ο πρόεδρος επίσης υπενθύμισε πως "ο Ολυμπιακός θέλουμε να παίζει σύγχρονο και ωραίο ποδόσφαιρο και είμαστε βέβαιοι ότι θα το πετύχει", γεγονός που δεν αφήνει περιθώρια αποτυχίας στον άμοιρο Ισπανό.

Σε αυτό το σημείο θεωρούμε καθήκον μας να του θυμήσουμε τις 10 εντολές του προέδρου, αν θέλει να μακροημερεύσει στον πάγκο του Ολυμπιακού :

* 1. "Εγώ ειμί ο κύριος ο Πρόεδρος σου, όστις εξήγαγόν σε εξ οίκου δουλείας, ουκ έσονταί σοι Πρόεδροι έτεροι πλην εμού".

* 2. "Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω Καραϊσκάκη άνω και όσα εν τω Ρέντη κάτω, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις έτερον πλην εμού".

* 3. "Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Προέδρου σου επί ματαίω. Έχω κι άλλες δουλειές απ'το ν'ασχολούμαι μ'εσένα".

* 4. "Μνήσθητι την ημέραν της συνέντευξης τύπου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντες τις προπονήσεις σου, τη δε εβδόμη Κυρίω τω Προέδρω σου".

* 5. "Τίμα τον Πρόεδρο σου και την αυλή αυτού, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί του πάγκου του Ολυμπιακού".

* 6. "Ου αποκλείσεις τον Τζόρτζεβιτς εκ της αποστολής. Ο Τζόλε είναι ο απόστολος μου στη Γη (και το μάτι και αυτί μου στ'αποδυτήρια)".

* 7. "Ου συνομιλήσεις με άλλες ομάδες εν αγνοία μου".

* 8. "Ου κλέψεις, ήτοι ου φέρεις ποδοσφαιριστήν και λάβεις μίζα. Είδες τι έπαθε ο Μπάγεβιτς".

* 9. "Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του Προέδρου σου μαρτυρίαν ψευδή, οτι δε σου παρέχει τα πάντα".

* 10. "Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί. Εγώ ειμί ο κύριος ο Πρόεδρος σου, εγώ αποφασίζω δια τις μετεγγραφές. Και να επιθυμήσεις, τα @@ μου θα πάρεις".

Καλή τύχη senor Valverde. Ο Ολυμπιακός είναι δύσκολος σύλλογος και έχει απαιτήσεις, αλλά εσύ δεν ήθελες στην τελική Champions League, πρωταθλητισμούς κ.λ.π.; Μάθε τώρα να ζείς με αυτά. Και με τον πρόεδρο, που είναι και το πλέον δύσκολο...

Υ.Γ. 1 : Οι άλλοι, οι λεφτάδες, απ'το Ρικέλμε και τον Αϊμάρ όχι μόνο κατέληξαν στον Κλέϊτον, αλλά μάλλον χάνουν και το Μάτος. Κάτι μου λέει οτι πολύ θα γελάσουμε με τους πολυμετοχικούς.

Υ.Γ. 2 : Τσακίρη πόσα ήθελες λέει για τον Τζεμπούρ; 3 εκ. ευρώ; Και με πόσα τον παζαρεύεις στην ομάδα της καρδιάς σου, με σχεδόν τα μισά; Κι εσύ, Πηλαδάκη... 2,3 εκ. ευρώ + Κυριάκο Παπαδόπουλο και Μήτρογλου ή Νούνιεζ δανεικούς από εμάς ενώ τα'χες συμφωνημένα στο 1,6 + τον Τσίγκα με το βάζελο; Άντε γαμηθείτε ρε κερατάδες, σαλταδόροι, που μου μιλάτε και για εξυγίανση στο ποδόσφαιρο. Ο Κομπότης σας πείραξε κατά τα άλλα. Ουστ.


11 Ιουν 2008

Καλώς τον κι ας άργησε...

Μετά από αναμονή δύο εβδομάδων, ο Ερνέστο Βαλβέρδε "πάτησε Ελλάδα", πέρασε πρώτα απ'τα γραφεία της ΠΑΕ, υπέγραψε συμβόλαιο (διετούς διάρκειας τελικά) και στη συνέχεια πήγε μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη στο Καραϊσκάκη για την επίσημη παρουσίαση του.

Πρώτος, μίλησε - ως είθισται - ο Σωκράτης Κόκκαλης : "Eίναι μία ευχάριστη μέρα τον Ολυμπιακό διότι καταλήξαμε σε συμφωνία με τον Βαλβέρδε που ήταν ο πρώτος μας στόχος. Είναι από τους καλύτερους προπονητές στην Ισπανία στην ηλικία του και το έχει αποδείξει με τον τρόπο που αγωνιίστηκαν οι ομάδες Μπιλμπάο και Εσπανιόλ. Τον είχαμε βάλει στο μάτι εδώ και καιρό λόγω της αγωνιστικής συμπεριφοράς των ομάδων του. Ο Ολυμπιακός θέλουμε να παίζει σύγχρονο και ωραίο ποδόσφαιρο και είμαστε βέβαιοι ότι θα το πετύχει. Επίσης τον επιλέξαμε ακόμα γιατί ο τρόπος που αγωνίζονται οι Ισπανικές ομδες ταιριάζει στον Ολυμπιακό.

Είμαι ενθουσιασμένος με την συμφωνία και θέλω να ευχαριστήσω τον Γιάννη Χρυικόποπουλο και τον Θοδωρή Γιαννίκο γιατί βοήθησαν στη συμφωνία. Θα έρθει ο βοηθός του και θα φέρει και έναν γυμναστή. Ελπίζουμε, ότι η χώρα μας, οι φίλαθλοι μας θα τον υποδεχτούν με αγάπη και θα τον βοηθήσουν να αγαπήσει την χώρα μας και να μείνει κοντά μας όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο. Θα μείνει ακόμα δύο μέρες στην Αθήνα για να συζητήσουμε διάφορα θέματα που αφορούν την ομάδα στη νέα σεζόν. Οι στόχοι μας είναι οι ίδιοί. Το πρωτάθλημα του χρόνου δεν θα είναι τόσο εύκολο και θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον".

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο νέος μας προπονητής : "Ευχαριστώ τον πρόεδρο και τον Ολυμπιακό για την ευκαιρία που μου έδωσε να έρθω στην Ελλάδα. 'Ηρθα στην μεγαλύτερη ομάδα της χώρας και μία από τις σημαντικότερες στην Ευρώπη. Είναι η πρώτη ομάδα που ενδιαφέρθηκε για εμένα και η πρώτη που έδειξε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Ολυμπιακός έχει την υποχρέωση να τα κερδίζει όλα. Η ομάδα προέρχεται από πετυχημένη χρονιά σε Ελλάδα και Ευρώπη και έχω την υποχρέωση και την πρόκληση να κάνω το καλύτερο δυνατό για την ομάδα. Η ομάδα προχώρησε στο Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι και θέλουμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο και φέτος. Ο Ολυμπιακός θέλει να κερδίζει τα πάντα, έχει κατακτήσει τα 11 πρωταθλήματα τα τελευταία δώδεκα χρόνια και είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω την παράδοση που θέλει την ομάδα να κερδίζει. Σαφώς υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο το παιχνίδι έχει γίνει γρήγορο με ρυθμό και τεχνική και θέλω να δώσω στην ομάδα ρυθμό και ταχύτητα στο παιχνίδι της.

Πριν δύο χρόνια προτίμησα την Εσπανιόλ γιατί ήταν η πρώτη ομάδα που είχε δείξει ενδιαφέρον για εμένα. Δεν θα ήθελα να αναφέρω τα ονόματα των ομάδων, αλλά και φέτος είχα προτάσεις. Ο Ολυμπιακός ήταν η πρώτη ομάδα που έδειξε σοβαρό ενδιαφέρον για εμένα και πάντα επιλέγω την πρώτη ομάδα που δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για εμένα. Επίσης το κίνητρο του Τσάμπινος Λιγκ ήταν σημαντικό για εμένα".

Κάποια είδηση για τα μεταγραφικά δε βγήκε, αφού ο Βαλβέρδε είπε σχετικά : "Την ομάδα την γνωρίζω αλλά πρέπει να γίνει ένα ραντεβού για να μιλήσουμε για τα μεταγραφικά και άλλα θέματα. Σίγουρα χρειάζονται προσθήκες, αλλά δεν ξέρω ποιος θα έρθει και ποιος όχι. Θα δούμε τις επόμενες μέρες. Όλοι κρίνονται, θα δούμε τις επόμενες ημέρες που θα ξεκινήσω τη συνεργασία για τις μεταγραφές. Μέχρι στιγμής δεν έχω μιλήσει με κανέναν από όσους γράφονται".

Τέλος, ο Σωκράτης Κόκκαλης ρωτήθηκε για τον Λούα Λούα και το μέλλον του στον Ολυμπιακό : "Έχει συμβόλαιο και δεν ξέρουμε ακόμα τι θα γίνει. Εμείς του συμπεριφερθήκαμε καλά. Δεν είμαι προπονητής για να αποφασίσω εάν θα μείνει. Εκείνος θα το κάνει. Εμείς θα συζητήσουμε μαζί με τον Λούα Λούα για κάποια πράγματα που έχει κάνει", ενώ και ο Βαλβέρδε συμπλήρωσε : "Στόχος μου είναι στο πρώτο επίσημο παιχνίδι να είναι έτοιμος ο Ολυμπιακός, ούτε πριν ούτε μετά. Ο Λούα Λούα είναι μέρος της ομάδας. Θα εκτιμήσουμε κάθε παίκτη ξεχωριστά και μετά θα δούμε με τον Λούα Λούα αλλά και με τους υπόλοιπους παίκτες τι θα γίνει".

Εμείς, σαν οπαδοί, απομένει να... αράξουμε και να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Σε πρώτη φάση, από πλευράς στήριξης της διοίκησης προς τον προπονητή. Αν αρχίσει να ζητάει π.χ. τον Εντού και του φέρουν κανένα... Θωμά Κυπαρίσση, ή αν ζητάει Ουρτάδο και του φέρουν Καρντόσο. Η στήριξη στα λόγια εύκολη είναι, άλλωστε και το Σόλιντ προ τριετίας "τον καλύτερο προπονητή που έχει έρθει στον Ολυμπιακό" μας τον είχε συστήσει και στο τέλος την έτρεχε στα δικαστήρια κατηγορώντας τον για μιζαδόρο. Ο Βαλβέρδε πάντως καλά το ξεκίνησε : "Ευχαριστώ τον πρόεδρο" ήταν οι τρείς πρώτες λέξεις του. Αν μη τι άλλο, φαίνεται άνθρωπος που "τα πιάνει" γρήγορα...


10 Ιουν 2008

Προδοσία, δεν υπάρχει, σα και τη δική σου άλλη...


Η μετακίνηση ποδοσφαιριστή από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό και τούμπαλιν είναι πάντοτε μια είναι πάντα μια περίεργη κατάσταση, από την στιγμή που μιλάμε για τους δυο "αιώνιους" αντιπάλους του ελληνικού αθλητισμού. Εννέα ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού το αποτόλμησαν και έγιναν σημείο αναφοράς για την προδοσία τους, δεδομένου οτι και αγαπητοί στον κόσμο ήταν αλλά και στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι πλέον ακριβοπληρωμένοι στις ομάδες τους. "Προδοσία δεν υπάρχει σα και τη δική σου άλλη"... Pesetero's blog presents... The Traitors.


ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ (1978)

Γιώργος Δεληκάρης. "Ο Θεός της Κυριακής", o "Έλληνας Ριβέρα", ο "Έλληνας Μπεστ". Ο ποδοσφαιριστής με τα δεκάδες ψευδώνυμα που υπογράμμιζαν το τεράστιο ταλέντο του (σε υπερθετικό βαθμό βέβαια, γιατί ο Δεληκάρης όσο παικταράς και να ήταν, δεν έφτανε το ταλέντο του μεγάλου Τζορτζ Μπεστ επί παραδείγματι ούτε σε στιγμές που ο Βρετανός ήταν τύφλα στο μεθύσι), ο ποδοσφαιριστής που ευεργετήθηκε όσο κανείς άλλος απ'τις διοικήσεις και τον κόσμο του Ολυμπιακού, ο ποδοσφαιριστής που πρόδωσε με τον πλέον πρόστυχο τρόπο μια ολόκληρη παράταξη. Ο πρώτος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε 53 χρόνια ιστορίας που έφυγε απ'τον Ολυμπιακό για να πάει στον αιώνιο δεύτερο, δε θα μπορούσε παρά να είναι ο πρόεδρος του συλλόγου των προδοτών.

Κυκλοφορούν δεκάδες αφιερώματα σε βιβλία, τηλε-ντοκουμέντα, web sites σχετικά με το ταλέντο και την απύθμενη Ολυμπιακοφροσύνη του Δεληκάρη. Σε αυτές τις γραμμές δε θα πλέξουμε το εγκώμιο του, αλλά να δούμε τις "σκοτεινές" πλευρές του. Όχι, δε θα επιχειρήσουμε να μηδενίσουμε την αξία του και το ταλέντο του, αλλά δε μπορούμε να κλείσουμε και τα μάτια στο γεγονός οτι σε σχεδόν 9 χρόνια παρουσίας δε πέρασε χρονιά που δεν παράτησε την ομάδα στα κρύα του λουτρού, επειδή είχε "πρόβλημα" με τη διοίκηση. Ακόμα και όταν ο Γουλανδρής του'δινε δανεικά κι αγύριστα για να του "περνάνε" οι... "τραυματισμοί".

Ο Δεληκάρης λοιπόν ξεκίνησε το ποδόσφαιρο απ'τον Αργοναύτη. Πολύ γρήγορα το ταλέντο του νεαρού Δεληκάρη ξεχωρίζει και είναι ηλίου φαεινότερο πως δε θ'αργήσει η πρόταση από μεγάλη ομάδα. Το 1968 παίζει βασικός στη Μικτή Πειραιώς και "βγάζει μάτια" και ένα χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1969, ανακοινώνεται η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Ο Αργοναύτης πήρε 1.050.000 δραχμές καθώς και τους παίκτες Λεβαντή, Σταμάτη, Καραγιάννη και Συρίγο. Ο ίδιος ο παίκτης παίρνει 150.000 δραχμές ως πριμ μεταγραφής, αποδεχόμενος την πρόταση του Ολυμπιακού και απαρνούμενος την πρόταση του Εθνικού, που του πρόσφερε πριμ 1.000.000 δραχμές. Το ντεμπούτο του στον Ολυμπιακό γίνεται στο φιλικό με την πρώην ομάδα του, όπου ο Δεληκάρης δείχνει ψήγματα του τεράστιου ταλέντου του και η πρώτη του επίσημη συμμετοχή έρχεται στις 21/09/1969 στο θριαμβευτικό 2-1 επί του ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, όπου όμως αγωνίστηκε για 20 λεπτά καθώς τραυματίστηκε και αποχώρησε. Η πρώτη σεζόν του Δεληκάρη ήταν μέτρια (όπως και η χρονιά του Ολυμπιακού, σε γενικές γραμμές), αλλά ο Δεληκάρης καλείται στην εθνική Νέων.

Η σεζόν 1970-71 ξεκινάει πολύ καλά για το Δεληκάρη. Με τον Νταν Γεωργιάδη στον πάγκο είναι βασικός και έχει πολύ καλή απόδοση, με αποτέλεσμα να κληθεί στην εθνική Ελπίδων. Έρχεται όμως η αλλαγή προπονητή και αναλαμβάνει ο Λάκης Πετρόπουλος, που δε βλέπει με καθόλου καλό μάτι τους βεντετισμούς του νεαρού Δεληκάρη. Το Νοέμβριο του 1970 έρχεται η πρώτη "καμπάνα", καθώς έφυγε παραμονές ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό με συμπαίκτη του (Αγανιάν) και πήγαν στα μπουζούκια μέχρι πρωΐας. Η διοίκηση επιβάλλει αποκλεισμό μέχρι τέλους περιόδου στον Αγανιάν - που θεωρείται ότι παρέσυρε και τον Δεληκάρη και 5.000 δραχμές "προς γνώσιν και συμμόρφωσιν" στο νεαρό άσο. Θα ακολουθήσουν κι άλλα παραπτώματα, με το Δεληκάρη να... προσποιείται τον άρρωστο, να του επιβάλλονται νέα πρόστιμα και να καλείται ο πατέρας του για να τον συνετίσει. Ο "Γιώργαρος", μετά από μια ήττα απ'την Προοδευτική με 2-1, πραγματοποιεί κακή εμφάνιση και την επομένη του αγώνα ανακοινώνει πως "διακόπτει τις σχέσεις του με το σύλλογο", για να επανέλθει τη μεθεπόμενη, αλλά ο Λάκης Πετρόπουλος του είχε απαγορεύσει την προπόνηση.

Κι εκεί που όλα φαίνονταν πως τελείωσαν πριν καν αρχίσουν για το Δεληκάρη, μπαίνει στη διοίκηση ο μεγάλος Νίκος Γουλανδρής. Ο Δεληκάρης συνετίζεται, ο Πετρόπουλος του δίνει ευκαιρίες και αργότερα με προπονητές Δαρίβα και Μουράτη η ομάδα βελτιώνει αισθητά την απόδοσή της με ηγέτες τον Δεληκάρη και τον Γιούτσο. Η σεζόν συνεχίζεται ονειρικά για τον Ολυμπιακό και το Δεληκάρη : Τον Απρίλίο κάνει το ντεμπούτο του με τα χρώματα της εθνικής Ελλάδος και μάλιστα στο Γουέμπλεϊ εναντίον της Αγγλίας και κάνει όργια στον τελικό κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ (3-1). Η ώρα της καθιέρωσης έχει έρθει.

Η επόμενη σεζόν δεν ξεκίνησε καλά, αλλά με το πέρας των μηνών άρχισε να βρίσκει τα πατήματα του. Πάνω όμως που αρχίζει να αρχίζει να παίρνει "τα πάνω του", θα αποκλειστεί απ'την εθνική Ελλάδος και θα του επιβληθεί ισόβιος αποκλεισμός από την ΕΠΟ, πακέτο με πρόστιμο 30.000 δραχμών και 2 αγωνιστικών τιμωρία στο πρωτάθλημα, λόγω παραπτώματος. Παίζει κανονικά όμως με την εθνική Ενόπλων εναντίον του Βελγίου και οργιάζει, κάνοντας τους Βέλγους να παραμιλούν. Ο Δεληκάρης ανεβαίνει συνεχώς και στο φιλικό με τη Δυναμό Βουκουρεστίου (3-0) κάνει και πάλι "παπάδες", αναγκάζοντας τους Ρουμάνους να υποκλιθούν στο ταλέντο του. Αμέσως μετά, σταματάει να πατάει στις προπονήσεις του Ολυμπιακού, πριν τελειώσουν επίσημα οι υποχρεώσεις της ομάδας για τη σεζόν!

1972-73 και ο Δεληκάρης δίνει το "παρών" στην προετοιμασία της ομάδας. Ο Δεληκάρης παίζει καλά κατά γενική ομολογία σε σημείο που το Δ.Σ. της ΕΠΟ εισηγείται την αναστολή του υπολοίπου της ποινής του ισοβίου αποκλεισμού από την Εθνική, πράγμα που έγινε δεκτό. Ο Δεληκάρης έχει χριστεί και αρχηγός του Ολυμπιακού εν τω μεταξύ και τα πηγαίνει πολύ καλά. Απ'τα μέσα του Δεκεμβρίου όμως, η απόδοση του αρχίζει να προβληματίζει... Θα καθαιρεθεί από αρχηγός της ομάδας λόγω μετρίων εμφανίσεων και θα του επιβληθεί πρόστιμο 5.000 δραχμών. Λίγες ημέρες θα ζητήσει συγνώμη από τον Γουλανδρή και επανέρχεται στην ομάδα, άλλωστε ήταν το "αγαπημένο παιδί" του προέδρου. Η σεζόν κλείνει με θετικό πρόσημο για το Δεληκάρη και τον Ολυμπιακό, που κατακτά το νταμπλ.

Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν τα καλύτερα. Ο Δεληκάρης προσέφερε σπουδαίο θέαμα και ήταν μονίμως στη λίστα των διακριθέντων από πλευράς Ολυμπιακού. Πήρε ξανά το περιβραχιόνιο του αρχηγού, "βγάζει μάτια" στο 1-1 με τη Σέλτικ στη Γλασκώβη, αναγκάζοντας τους Times του Λονδίνου να γράψουν "Ο Δεληκάρης είναι ένας δεξιοτέχνης και γνωρίζει άριστα τα μυστικά της μπάλας".

Φυσικά δεν έλειψαν οι βεντετισμοί από πλευράς του. Εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την αδυναμία που του είχε ο Γουλανδρής αλλά και την αγάπη που του'χε ο κόσμος, κάθε τρείς και λίγο σηκωνόταν κι έφευγε απ'τις προπονήσεις. Στις αρχές της σεζόν παράτησε την ομάδα κι έφυγε, εκβιάζοντας για εξίσωση των αποδοχών του με τους ξένους της ομάδας. Ακολούθησε ανακοίνωση της διοίκησης με την οποία κατηγορείται ο Δεληκάρης για "λιποταξία" στο δύσκολο αγώνα εκτός έδρας με την Καλαμάτα και τιμωρείται με 50.000 δρχ. πρόστιμο. Ο ίδιος πηγαίνει στην Πάτρα... καθυστερημένος στη ρεβάνς με την Άντερλεχτ και μπαίνει κοντά στο 60', με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί οτι η λιποταξία του και οι βεντετισμοί του στέρησαν απ'τον Ολυμπιακό μια τεράστια πρόκριση. Ο ίδιος στέλνει επιστολή στις εφημερίδες : "Θα γυρίσω αν πουν την αλήθεια. Δεν ζητάω δραχμή. Ο κόσμος δεν με ξέρει σαν άνθρωπο, με ξέρει μόνο σαν ποδοσφαιριστή. Ας μάθουν οι φίλαθλοι ότι ζητώ αποκατάσταση της αξιοπρέπειάς μου. Θα παίξω για τον κόσμο". Ακολουθεί συνάντηση του με το Νίκο Γουλανδρή που για πολλοστή φορά του χαρίζει τα πρόστιμα και τον πείθει να γυρίσει στην ομάδα.

Η αδυναμία που του'χε ο συγχωρεμένος Νίκος Γουλανδρής έφτανε σε δυσθεώρητα ύψη. Ο Δεληκάρης είχε πάρει δεκάδες "δάνεια" και "οικονομικές διευκολύνσεις" απ'το Γουλανδρή, έναν Γουλανδρή που πήγε μια μέρα στο Δεληκάρη κρατώντας δυό σακούλες με χιλιάρικα (50.000 και 100.000), ζητώντας του να διαλέξει την πιο... τυχερή. Αυτός "ευχαριστεί" τον ευεργέτη του, ανακοινώνοντας οτι παντρεύεται την Αφροδίτη Καρακάση και ζητά άδεια από τον Ολυμπιακό (την οποία αρνήθηκε ο Λάκης Πετρόπουλος) όπως και από την Εθνική ομάδα (ο Αλκέτας Παναγούλιας τον αποκλείει και η ΕΠΟ τον καλεί σε απολογία). Ο "πικαρισμένος" Δεληκάρης, Αναγκάζεται ν' αγωνιστεί εναντίον του Ατρομήτου 1-1 και η επιδεικτικά κακή εμφάνιση του προκαλεί αποδοκιμασίες. Λίγες ημέρες αργότερα, έπεσε η βόμβα : Παραιτήθηκε ο Νίκος Γουλανδρής και μάλιστα "αηδιασμένος" όπως δήλωσε. Ο Δεληκάρης, απόντος του ευεργέτη του, δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει την ομάδα μπουρδέλο : Πρωτοστατεί στην εξέγερση των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού που απαιτούν τις καθυστερούμενες πληρωμές τους. Σαν πραγματικός αρχηγός υπογράφει πρωτόκολλο με το οποίο δηλώνεται ότι οι ποδοσφαιριστές δε θα κατέβουν στον προσεχή αγώνα της ομάδας, εάν δεν πληρωθούν. Πραγματικός συνδικαλιστής. Με μια μικρή λεπτομέρεια : Επι προσωπικού, ο Δεληκάρης ζητάει να εξισωθεί ο μισθός του με το μισθό που παίρνουν οι ξένοι παίκτες Βιέρα, Λοσάντα και Πένια. Το περιβραχιόνιο θα πάρει και πάλι ο Σιώκος, τη στιγμή που στις 26/03/1975 ο Δεληκάρης θα παίξει με τη Μικτή Κόσμου στον αγώνα εναντίον της Άντερλεχτ, προς τιμή του Βέλγου άσσου Βαν Χιμστ. Δεν επιστρέφει ποτέ στην Ελλάδα, ανακοινώνει πως "διακόπτει οποιαδήποτε σχέση με τον Ολυμπιακό" και αφήνει τη φημολογία που λέει οτι "επιθυμεί μεταγραφή σε ξένη ομάδα" να έρπονται. Φυσικά θα επιστρέψει... θριαμβευτής για την προετοιμασία, με οπαδούς, συμπαίκτες και μέλη της διοίκησης τον αποθεώνουν.

Ξεκινάει δυναμικά, βγάζει μάτια στον αγώνα της εθνικής με την Γερμανία και στέλνει επιστολή προς τη διοίκηση: "Εγώ αγαπάω τον Ολυμπιακό και δεν μ' ενδιαφέρουν τα χρήματα" (εδώ γελάνε). Προσφέρεται να παίζει αφιλοκερδώς με δεδομένο το οικονομικό πρόβλημα της ομάδας, τη στιγμή που άλλοι παίκτες απαιτούν να πληρωθούν. Οι άθλιες εμφανίσεις του και ο "τραυματισμός" του - ένας απ'τους πολλούς - που θα ακολουθήσει που θα τον αφήσει για πολύ καιρό εκτός ομάδας. Θα τιμωρηθεί με 6μηνη διακοπή συμβολαίου, την οποία υπό την πίεση του κόσμου θα αποσύρει η διοίκηση. Το τεράστιο καραγκιοζιλίκι του στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ δείχνει το ποιόν του : Παρτάκιας... Ο Ολυμπιακός προηγείται του ΠΑΟΚ με 0-1 στην Τούμπα, αλλά στο 36' ο ΠΑΟΚ ανατρέπει το σκορ και ο Δεληκάρης βγάζει τη φανέλα του και αποχωρεί επιδεικτικά από το γήπεδο, διαμαρτυρόμενος για την... απαράδεκτα κακή απόδοση των συμπαικτών του! Οι συμπαίκτες του εκνευρίζονται μαζί του και δείχνουν παντοιοτρόπως οτι δεν τον θέλουν στην ομάδα, η διοίκηση συνεδριάζει και αποφασίζει τη διακοπή του συμβολαίου του μέχρι το τέλος της περιόδου. Παρ'όλα αυτά, ο Δεληκάρης επανέρχεται και κάνει μια απ'τις πιο ώριμες περιόδους της καριέρας του το 1976-1977. Δε δημιούργησε κανένα πρόβλημα, ήταν αναμφισβήτητα ο ηγέτης της ομάδας. Η επόμενη σεζόν 1977-1978 όμως, ήταν η αρχή του τέλους.

Αύγουστος του 1977 και πληροφορίες στις εφημερίδες αναφέρουν για προσφορά 1.500.000 μάρκων για μεταγραφή του Δεληκάρη στη Γερμανία. Κάπου εκεί αποδείχθηκε οτι η σεζόν 1976-1977 ήταν απλά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Τον κανόνα που έλεγε οτι ο Δεληκάρης πρώτα απ'όλα βάζει την πάρτη του σε τέτοιο βαθμό, που να επισκιάζει το ταλέντο του... Το Νοέμβρη του 1977 ήρθε ο τσακωμός με τον Κώστα Αϊδινίου, που είπε ανοιχτά οτι θεωρεί τους βεντετισμούς του Δεληκάρη υπαίτιους για την κακή πορεία της ομάδας. Ο Δεληκάρης παρά τη στήριξη του προπονητή Βεσελίνοβιτς, αρχίζει το παλιό καλό κόλπο των κακών εμφανίσεων και των "τραυματισμών". Προς τα τέλη της χρονιάς οι ίδιοι οι συμπαίκτες του ζητούν να του αφαιρεθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού και στις 08/01/1978 εναντίον της Καβάλας αντικαθίσταται, φεύγει απ'το Καραϊσκάκη, μαζεύει τα πράγματα του απ'του Ρέντη και οι περισσότεροι πίστεψαν ότι παιζόταν το συνηθισμένο έργο : Ο Ολυμπιακός για μια ακόμη χρονιά, θα τελείωνε την περίοδο χωρίς τον Δεληκάρη, όπερ και εγένετο.

Και τότε, έσκασε η βόμβα : Ο Δεληκάρης στον Παναθηναϊκό! Ο παίκτης, κάνοντας χρήση της οκταετίας του, αποδέχθηκε την πρόταση του Αντώνη Μαντζαβελάκη για να συνεχίσει την καριέρα του στον αιώνιο αντίπαλο. Το περιβάλλον του προσπάθησε ακόμα και την ύστατη ώρα να τον μεταπείσει για να μείνει στον Ολυμπιακό. Μπορούσε να αρνηθεί ότι έγινε πρόταση ή ακόμη να ισχυριστεί οτι του έγινε πρόταση και αρνήθηκε. Κι όμως, ο Δεληκάρης προτίμησε την οδό της προδοσίας. Στο λιμάνι άρχισε τρελλό γλέντι. Αφ'ενός, άρχισαν κατάρες, αναθέματα και προπηλακισμοί με αποδέκτες τους διοικούντες την ομάδα. Αφ'ετέρου όμως, πέραν απ'την αρχική στεναχώρια, την αβάσταχτη λύπη για την προδοσία και το "χαμό" του μεγάλου ινδάλματος τους, οι οπαδοί πέρασαν στο άλλο άκρο : Η λύπη έγινε μίσος, η στεναχώρια έγινε οργή. Τα δημοσιεύματα του στυλ "Ας το πάρουν απόφαση: Παίκτης του Παναθηναϊκού είναι πλέον ο Γ. Δεληκάρης" και οι δηλώσεις οτι "βλέπει τον Παναθηναϊκό ως το νέο του εργοδότη και όχι τη νέα του οικογένεια". Η απόφαση του χώρισε στα δύο μια ολόκληρη χώρα όταν αποφάσισε να αφήσει τον Ολυμπιακό και να πάει στον Παναθηναϊκό. Κάτι τέτοιο, εκείνη την εποχή - με την κόντρα μεταξύ τους να μαίνεται - ήταν απλά αδιανόητο.

Τέλος πάντων, ο Μαντζαβελάκης άρχισε να κρύβει το Δεληκάρη για να μη τον δεί ανθρώπου μάτι. Ο ίδιος ο Δεληκάρης ήξερε ότι έπρεπε να φυγαδεύεται, να κυκλοφορεί με συνοδεία, να κρύβεται, να καθυβρίζεται από όλες τις πλευρές, να υποφέρει τα πάνδεινα. Ο μεγάλος ευεργέτης του, Νίκος Γουλανδρής, του είχε πεί προ ετών : "Γιώργο, η μοίρα των μεγάλων είναι να αγαπηθούν υπερβολικά και να μισηθούν παράλογα. Οσοι δεν το αντέχουν κάνουν λάθος δουλειά". Ο Δεληκάρης που δε μπορούσε να αντέξει μια κόντρα με τον προπονητή του, παρά τη στήριξη που είχε από σύσσωμο το οπαδικό κίνημα του Ολυμπιακού, υπήρχε ποτέ περίπτωση να αντέξει; No Way, που θα'λεγε και ο Αλκέτας Παναγούλιας.

Ο "Ολυμπιακάρας" Δεληκάρης για τα λεφτά λοιπόν εκπόρνευσε την ψυχή, την καρδιά και την ιδεολογία του - αν είχε ποτέ - προδίδοντας έναν ολόκληρο λαό. Ξέχασε πολύ εύκολα το "Μαρεγέ, μαρεγέ, μαρεγέ μου κανακάρη, ποιός πηδάει το Δεληκάρη - ο Βασίλης (Κωνσταντίνου) τον πηδάει και ο Γουλανδρής κοιτάει", που του φώναζαν οι Παναθηναϊκοί στη Λεωφόρο όταν οι τότε οπαδοί του Ολυμπιακού έτρωγαν τις πορτοκαλάδες και τις λεμονάδες γεμάτες στα στρογγυλά πλαστικά για όσους το θυμούνται, την ίδια στιγμή που φορώντας τα ερυθρόλευκα διακριτικά έδιναν μάχες σώμα με σώμα όχι μόνο για την τιμή του δαφνοστεφανωμένου, αλλά και του Δεληκάρη, που γι'αυτούς ήταν το απόλυτο είδωλο.

Ώσπου έφτασε η στιγμή του μεγάλου ραντεβού. 6 Μαΐου 1979, 30ή αγωνιστική. Όλος ο Πειραιάς ζούσε και ανέπνεε για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και την πρώτη εμφάνιση του Δεληκάρη με την πράσινη φανέλα. Δεκάδες πανό με υβριστικά συνθήματα, φωτογραφίες του Ολυμπιακού με μουτζουρωμένο το πρόσωπο του Δεληκάρη και φυσικά ένα κατάμεστο στάδιο Καραϊσκάκη. 40.000 κόσμος να κρέμεται στις εξέδρες μέσα στη ζέστη (στις 16.00 είχε οριστεί το ματς). Και τότε, σα να μην έφτανε η πράξη της προδοσίας, οι αφιονισμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού βλέπουν το Δεληκάρη να μπαίνει φορώντας όχι μόνο το πράσινο κουρελόπανο, αλλά και το περιβραχιόνιο του αρχηγού, οδηγώντας την ομάδα στον αγωνιστικό χώρο.

Απ’ όλες τις θέσεις εκτοξεύονταν αντικείμενα, ενώ οι κραυγές και τα αναθέματα πρέπει να ακούγονταν μέχρι την Κρήτη! Η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος ήλθε εντός αγωνιστικού χώρου δια των... αποστόλων, Πέτρου Καραβίτη και Γιάννη Κυράστα. Ο Δεληκάρης δεινοπάθησε απ'το μαρκάρισμα τους. Οι έντεκα παίκτες του Τόζα Βεσελίνοβιτς (Κελεσίδης, Κυράστας, Στ. Παπαδόπουλος, Κατσαβάκης, Μίχος, Καραβίτης, Περόνε, Περσίας, Λοσάντα, Κρητικόπουλος και Λεμονής) δεν μπορούσαν καν να μιλήσουν μεταξύ τους από τις κραυγές του κόσμου, με το "ΚΡΑ ΚΡΑ ΚΡΑ" να σκίζει τον αέρα του Φαλήρου. Οι αντίστοιχοι έντεκα του Λάκη Πετρόπουλου (Κωνσταντίνου, Κόβης, Γιαννακούλας, Καψής, Δημητρίου, Γονιός, Βακάλης, Αντωνίου, Υφαντίδης, Αλβαρέζ, Δεληκάρης) ήταν κυριολεκτικά... χεσμένοι επάνω τους. Ο Δεληκάρης άντεξε και στα 90 λεπτά και δεν θέλησε να γίνει αλλαγή Το παιχνίδι τελείωσε 1-0 με γκολ του Περόνε από φάουλ στα πλάγια και ο Δεληκάρης βρέθηκε στα αποδυτήρια έχοντας ζήσει το χειρότερο βράδυ της ζωής του. Φεύγοντας απέφυγε να απαντήσει σε ερωτήσεις. Μπροστά στη μεγάλη πίεση που δέχτηκε, είπε μια κουβέντα όλη κι όλη : "Αν σημείωνα τις βρισιές που μου έσουραν ακόμα και κάποιοι από τους παλιούς μου συμπαίκτες, θα κοκκίνιζαν και οι πέτρες…". Βέβαια ο... συναισθηματικός κι ευάλωτος, όπως έλεγε όσο ήταν στον Ολυμπιακό, όταν "χάλαγε ο ψυχισμός του" και παρατούσε την ομάδα στη μέση της περιόδου, καυχήθηκε μάλιστα σε δηλώσεις του στην αγαπημένη του τότε "Αθλητική Ηχώ": "Μ'έβριζαν όλοι, αλλά έσφιξα τα δόντια κι έπαιξα σαν κύριος".

Ύστερα από μόλις έξι εμφανίσεις με την πράσινη φανέλα, ο Δεληκάρης εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Χρόνια ολόκληρα, σχεδόν δυο δεκαετίες, ένας από τους μεγαλύτερους παρ'ολίγον θρύλους του Ελληνικού ποδοσφαίρου, έμεινε στη σκιά. Στις 19 Οκτωβρίου 1981 ο Δεληκάρης εξαφανίστηκε ως διά μαγείας όχι μόνο από τα γήπεδα, αλλά και από την καθημερινή ζωή, όταν στα 29 του έπαιξε για τελευταία φορά με την πράσινη φανέλα και αναφώνησε "Τελειώσαμε, κύριοι...". Στο πέρασμα των χρόνων άρχισαν να λέγονται απίθανες ιστορίες. Οτι είχε φυματίωση, ότι είχε τρύπα στο πνευμόνι και στο στομάχι, ότι πήρε μια τρομερή αποζημίωση από ασφαλιστική εταιρεία για να μην ξαναπαίξει, ότι πήρε προίκα 60 καράβια κι άλλα πολλά και διάφορα. Στις 25 Αυγούστου 1997, ο Μανώλης Σαριδάκης, εκ των παλαιότερων ρεπόρτερ Παναθηναϊκού, τον ανακάλυψε και τον έπεισε να μιλήσει στα "Νέα". Ο Δεληκάρης δήλωσε : "Είναι αυτό που λέμε ότι ξεκινάς να φας ψάρι και τελικά προκύπτει να φας κρέας! Τότε έγινε η μεταγραφή και από όλες τις πλευρές αποδείχτηκε ιστορικό λάθος, που με πλήγωσε και με πληγώνει ακόμα. Το γιατί σταμάτησα το ποδόσφαιρο είναι ένα μυστικό που θα το κρατήσω για τον εαυτό μου. Ισως να μην το αποκαλύψω ποτέ. Πληγώθηκα, υπέφερα και πονάω ακόμα γι’ αυτήν την απόφαση. Σέβομαι τον Παναθηναϊκό γιατί είναι πολύ μεγάλη ομάδα. Εκτιμώ τους φιλάθλους του. Αλλά πάντοτε η αγάπη είναι μία και μοναδική. Για μένα λοιπόν αυτή η αγάπη λέγεται Ολυμπιακός".

Όλα αυτά τα χρόνια, δεν έλειψαν οι φήμες για την παλιά ιστορία : "Τον έδιωξαν", "Ποτέ του δεν έπαψε να είναι Ολυμπιακός", "Μετάνοιωσε από την πρώτη στιγμή". Οι φήμες βέβαια διαλύονται μπροστά στην πραγματικότητα, όταν στην κηδεία του Μαντζεβελάκη είχε πέσει πάνω στο φέρετρο και ούρλιαζε : "Είσαι μεγάλος, μη φεύγεις!". Το πιο ωραίο; Όχι μόνο έκλαιγε γοερά, αλλά ζήτησε και να μεταφέρει το φέρετρο. Ήταν ένας από του τέσσερεις, που κρατούσαν στους ώμους τους τον νεκρό. Τότε λοιπόν, με το ένα χέρι σήκωνε το φέρετρο και με το άλλο κρατούσε μαντήλι και σκούπιζε τα δάκρυά του, που έτρεχαν ποτάμι και συνοδεύονταν με λυγμούς. Υπάρχουν φωτογραφίες σε όλες τις εφημερίδες της εποχής και όποιος έχει πρόσβαση στα έντυπα της εποχής, θα τις βρεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Για του λόγου το αληθές, ιδού :

Αυτό λοιπόν το ίνδαλμα που είχε πάρει μυθικές διαστάσεις και ιδιότητες, παράτησε τον κόσμο που τον λάτρεψε για λίγα χρήματα παραπάνω. Σκόρπισε την πίκρα σε ένα ολόκληρο λαό και χάρισε την ευτυχία στο μεγαλύτερο εχθρό. Πρόδωσε τη λαϊκή του καταγωγή, την ιδεολογία του στο όνομα του υλισμού. Έγινε ο πρώτος παίκτης του Ολυμπιακού από καταβολής ποδοσφαίρου στην Ελλάδα που άφησε τον Ολυμπιακό για να πάει στον Παναθηναϊκό. Ήταν και είναι τόσο εγωϊστής, που δε βγήκε ποτέ να ζητήσει συγγνώμη απο το λαό του Ολυμπιακού για το εγκληματικό ατόπημα που έκανε, παρά μόνο αρνείται πεισματικά να μιλήσει για το τι έγινε, αφήνοντας να αιωρείται η αίσθηση οτι ίσως να έφταιγε και η διοίκηση του Ολυμπιακού, το κακό σύστημα, ίσως και ο... Χατζηπετρής που έφυγε. Αν ήταν μετανιωμένος, αμα είχε πραγματικά καταλάβει το μέγεθος αυτού που έκανε θα ζήταγε μια συγγνώμη βάζοντας στην άκρη εγωϊσμούς και πείσμα. Αν το έκανε αυτό, ο λαός του Ολυμπιακού θα του έδινε άφεση αμαρτιών, γιατί πάντοτε έψαχνε την αφορμή για να του τη δώσει. Όπως όμως ο δολοφόνος γυρίζει πάντοτε στον τόπο του εγκλήματος, έτσι και ο Δεληκάρης εμφανίστηκε εκεί γύρω στο 2005 και βρέθηκε στο νέο Καραϊσκάκη. Πήγε στην μπουτίκ, φωτογραφήθηκε, χαμογέλασε, αρθρογράφησε στον "Πρωταθλητή". Δε ζήτησε ποτέ συγνώμη όπως όφειλε να κάνει. Αφού είδε οτι δεν έπεισε κανέναν για την... Ολυμπιακοφροσύνη του, αποσύρθηκε και πάλι στην τρύπα του. Όσες φορές έχει εμφανιστεί στα φλας των φακών, έχει ακόμα εκείνο το μισοκακόμοιρο ύφος του "αδικημένου". Ακόμα και σήμερα, δε θέλει λέει να αποκαλύψει γιατί έφυγε απ΄τον Ολυμπιακό και γιατί σταμάτησε το ποδόσφαιρο. "Θα κρατήσω" λέει "αυτό το μυστικό για τον εαυτό μου". Όπως κάνουν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ προδότες.

Ο έντρομος Δεληκάρης στην επιστροφή του στο γήπεδο που λατρεύτηκε.
Οι μαλακίες πληρώνονται.

_______________________________________

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΑΣΤΑΣ (1981)

Ο γεννηθείς την 25/10/1952 Γιάννης Κυράστας αποτελούσε προϊόν των ομάδων νέων του Ολυμπιακού. Έκανε το ντεμπούτο το σε ηλικία 20 ετών με τη φανέλα της πρώτης ομάδας του Ολυμπιακού σε αγώνα εναντίον της Καβάλας στις 10 Δεκεμβρίου 1972 και σε σύντομο χρονικό διάστημα καθιερώθηκε στην ομάδα. Σκληροτράχηλος αμυντικός, διακρινόμενος πάντοτε για το πάθος του και την αυταπάρνηση του, παρά την "αντιεμπορική" θέση που αγωνιζόταν, ήταν απ'τους αγαπητούς στον κόσμο του Ολυμπιακού ποδοσφαιριστές. Στην εκτίμηση του κόσμου είχε ανέβει ακόμα περισσότερο μετά την υποδοχή που επεφύλαξε στον προσωπικό του αντίπαλο Γιώργο Δεληκάρη, στο come-back του προέδρου του συλλόγου των προδοτών στο Στάδιο Καραϊσκάκη.

Ήταν Κυριακή 14 Ιουνίου 1981 όταν ο Ολυμπιακός νίκησε τον Ατρόμητο με 3-1 με γκολ των Γαλάκου, Ορφανού και Αναστόπουλου και ο Γιάννης Κυράστας με υψωμένες τις γροθιές στραμμένος προς τον κόσμο του Ολυμπιακού, πανηγύριζε την κατάκτηση του 2ου συνεχόμενου πρωταθλήματος του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός τερμάτισε 5 βαθμούς μπροστά απ'τη 2η ΑΕΚ και... 20 ολόκληρους απ'τον Παναθηναϊκό, που τερμάτισε 5ος. Και ενώ τίποτα δεν έδειχνε τι επρόκειτο να ακολουθήσει, ο Κυράστας τα βρίσκει με το Βαρδινογιάννη και μαζί με το Μάϊκ Γαλάκο λένε ένα "πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον μας", κάνουν χρήση της οκταετίας τους και μεταπηδούν στον Παναθηναϊκό. Ο Κυράστας λοιπόν, που "έψελνε" όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν το Δεληκάρη για την προδοσία του, έκανε ακριβώς το ίδιο. Στο come-back του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, όπου πρωτοακούστηκε και το σύνθημα με την... πάστα, με το τέλος του αγώνα, έβγαλε τη φανέλα του Παναθηναϊκού και την κουνούσε στους οπαδούς του Ολυμπιακού που τον έβριζαν εν χορώ.

Με τον Ολυμπιακό αγωνίστηκε σε 223 αγώνες και κατέκτησε 5 πρωταθλήματα (1973, 1974, 1975, 1980, 1981) και 3 κύπελλα (1973, 1975, 1981), ενώ πήρε άλλα 2 πρωταθλήματα (1984, 1986) και 3 κύπελλα (1982, 1984, 1986) με τον Παναθηναϊκό έχοντας 145 συμμετοχές και το 1986 έκλεισε την καριέρα του. Από τις 15 Νοεμβρίου 1974 έως τις 19 Μαΐου 1985 αγωνίστηκε με την εθνική Ελλάδος σε 46 αγώνες, όπως επίσης αγωνίστηκε και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980. Με το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Μετά απ'τα περάσματα του από Εθνικό, Πανηλειακό και Πανιώνιο, ήρθε το κάλεσμα του "καπετάνιου" και πάλι, που του ζητούσε να αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Ο Κυράστας ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, δούλεψε καλά με τον Παναθηναϊκό αλλά στο κρίσιμο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό που εν πολλοίς θα έκρινε τον τίτλο, δεν κατάφερε να κερδίσει (2-2) και τελικά ο Παναθηναϊκός τερμάτισε 2ος πίσω απ'τον πρωταθλητή (για 4η συνεχόμενη φορά) Ολυμπιακό τη σεζόν 1999-2000.

Μιλούσε πολύ στις συνεντεύξεις τύπου και συνεχώς τον κυνηγούσαν φαντάσματα, οτι δηλαδή ο κακός Ολυμπιακός του έκλεβε το πρωτάθλημα, τη στιγμή που η ομάδα του έκανε γκέλες με τις Καλαμάτες και τις Παναχαϊκές, με αποτέλεσμα να "κουρδίζει" τον κόσμο του Ολυμπιακού και να αναβιώνει το παλιό μίσος. Τα συνθήματα για την... πάστα και τον Κυράστα έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους και ο Κυράστας τελικά βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, σε μια πρωτοφανή... τράμπα προπονητών (Κυράστας από Παναθηναϊκό σε Ηρακλή, Αναστασιάδης από Ηρακλή σε Παναθηναϊκό, με τους δύο να κυκλοφορούν αγκαλιασμένοι στα παιχνίδια Παναθηναϊκού-Ηρακλή). Ο Αναστασιάδης έφυγε κλωτσηδόν απ΄τον Παναθηναϊκό, ο Κυράστας επέστρεψε την επόμενη χρονιά αλλά τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά όσο την προηγούμενη φορά και πλέον η ταμπέλα του "κλαψιάρη" και του "λούζερ" άρχισε να κρέμεται απ'το λαιμό του, ακόμα και απ'τους οπαδούς της ίδιας του της ομάδας. Ο Κυράστας παραιτήθηκε απ'τον Παναθηναϊκό πριν καν τελειώσει η σεζόν, έπειτα από μια εντός έδρας ήττα με 1-2 απ'τον ΠΑΟΚ.

Στις αρχές του 2004, με τη σεζόν 2003-2004 εν εξελίξει, είχαν αρχίσει να ακούγονται διάφορες φήμες και εκτιμήσεις οτι ο Κυράστας απ'το καλοκαίρι του 2004 θα είναι ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού. Ο ίδιος είχε γίνει πιο διαλλακτικός στις δηλώσεις του, δε μιλούσε καθόλου για τον Ολυμπιακό, είχε πεί οτι "στην τελική χάσαμε το πρωτάθλημα από ένα μεγάλο αντίπαλο"... Η αλλαγή στρατοπέδου από άλλο πόστο αυτή τη φορά, έδειχνε να είναι προ των πυλών, με τον κόσμο του Ολυμπιακού όμως να είναι διχασμένος. Τελικά δεν έμελλε να μάθουμε ποτέ αν αυτό ήταν απλά φημολογία ή υπαρκτό "φλερτ". Στις 5 Μαρτίου 2004 ο Κυράστας μεταφέρθηκε αιφνιδίως στο νοσοκομείο. Η διάγνωση ήταν "σηψαιμία". Η πορεία της υγείας του παρουσίασε αρκετές μεταπτώσεις και ενώ η κατάστασή του άρχισε να δείχνει πως βελτιώνεται, τελικά στις 30/03/2004 επιδεινώθηκε σε άσχημο βαθμό. Την πρωταπριλιά του 2004 ο Γιάννης Κυράστας απεβίωσε σε ηλικία μόλις 52 ετών.

Αριστερά : Ο Κυράστας στην αγκαλιά του Πουπάκη μετά το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 1-0
Δεξιά : Ο Κυράστας ανεμίζει τη φανέλα του Παναθηναϊκού μπροστά
απ'τους οπαδούς του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο

_______________________________________

ΜΑΪΚ ΓΑΛΑΚΟΣ (1981)

Γεννηθείς στις 23/11/1951, ο Ηλίας "Μάϊκ" Γαλάκος μεγάλωσε στη Γερμανία και ξεκίνησε την καριέρα του με τα χρώματα της Φορτούνα Ντίσελντορφ. Το καλοκαίρι του 1973 ο Νίκος Γουλανδρής τον έφερε στον Ολυμπιακό και ο Γαλάκος άρχισε να δείχνει τα δείγματα του μεγάλου ταλέντου του. Επιθετικός κλάσης, ταχύτατος, τεχνίτης και με ωραία τελειώματα, είχε αρχίσει να γίνεται κι αυτός ίνδαλμα στον Ολυμπιακό προς τα τέλη της δεκαετίας του '70. Απ'το 1976 ήταν και μέλος της εθνικής Ελλάδας, με την οποία συμμετείχε και στο Euro 1980 στην Ιταλία.

Το καλοκαίρι του 1981, ενώ είχε στο παλμαρέ του 4 πρωταθλήματα (1974, 1975, 1980, 1981), 2 κύπελλα (1975, 1981) και 1 super cup (1980), κάνει (όπως και ο Γιάννης Κυράστας) χρήση της οκταετίας του για να μεταπηδήσει σε ηλικία 30 ετών στον Παναθηναϊκό, με την παρέμβαση της... μητέρας του, της αλησμόνητης κυρίας Βούλας! Φυσικά ο Γαλάκος που ήταν απ'τους αγαπημένους της εξέδρας - και... επιβήτορας της ΑΕΚ, που όπου την έβρισκε της άλλαζε τον αδόξαστο - έγινε το κόκκινο πανί για τους οπαδούς του Ολυμπιακού που μετά την προδοσία του Δεληκάρη, είχαν πλέον άλλους δύο προδότες να μισούν.

Η πρώτη επίσκεψη των προδοτών ήταν απλά... εκρηκτική. Μπορεί να μην είχε σχέση με την υποδοχή του Δεληκάρη στο Καραϊσκάκη, αλλά και πάλι, ήταν πολύ έντονη. Ο Γαλάκος έτρεχε με το κεφάλι κάτω για να αποφύγει τα... ιπτάμενα αντικείμενα που σφύριζαν πάνω, κάτω και πλαγίως του, ενώ ο Κυράστας ανέμιζε τη φανέλα του στους οπαδούς του Ολυμπιακού που του σκάρωναν το σύνθημα με... την πάστα. Το 1984, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα "Έθνος", ο Γαλάκος μίλησε γι'αυτή την ιστορία : "Όταν τόλμησα να πάω στον Παναθηναϊκό γιατί απλά κοίταζα το συμφέρον μου, έζησα μια κόλαση! Το σπίτι μου γέμισε κηδειόσημα. Με απειλούσαν ακόμα και οι παλιοί φίλοι, με παραμόνευαν στις γωνίες. Μου έσπασαν το αυτοκίνητο. Με χτύπησαν. Πολιορκούσαν το σπίτι μου. Γέμισαν τους τοίχους της πολυκατοικίας με νεκρικούς σταυρούς. Έγινα σίριαλ. Ο προδότης και η λαϊκή κατακραυγή. Ο κόσμος του Ολυμπιακού με λάτρεψε και δε με συγχώρησε που έφυγα. Η πιο συγκλονιστική εμπειρία μου ήταν το πρώτο παιχνίδι μου εναντίον του Ολυμπιακού. Έγινε στην Πάτρα, όπου 20000 άνθρωποι εν χορώ έβριζαν εμένα και τη μητέρα μου και μου πέταγαν μπουκάλια, μ'έφτυναν! Τα σκέφτομαι και ανατριχιάζω...".

Ο Νίκος Βαμβακούλας παρηγορεί το Μάϊκ Γαλάκο για το δύσκολο απόγευμα που περνάει
_______________________________________

ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ (1985)

Νίκος Σαργκάνης. Αν ο Δεληκάρης είναι πρόεδρος του συλλόγου των προδοτών, τότε ο Σαργκάνης είναι σίγουρα... αντιπρόεδρος. Γεννηθείς στη Ραφήνα στις 15/01/1954, ο Σαργκάνης ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα ως δεξί μπακ στον Ηλυσιακό. Σε κάποιον αγώνα που οι αλλαγές είχαν "κλείσει" και τραυματίστηκε ο κανονικός τερματοφύλακας της ομάδας, ο Σαργκάνης έκατσε κάτω απ'τα δοκάρια της ομάδας και έκτοτε δεν εγκατέλειψε ποτέ τη θέση. Υπό την καθοδήγηση του προπονητή του - και παλαιού τερματοφύλακα - Χρήστου Ρίμπα, καθιερώθηκε στον Ηλυσιακό και το 1978 πήρε μεταγραφή στην Καστοριά, με την οποία "σόκαρε" το Πανελλήνιο με την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας το 1980. Οι μεγάλες του εμφανίσεις με την Καστοριά κινητοποίησαν το νέο αφεντικό του Ολυμπιακού, το Σταύρο Νταϊφά, που με συνοπτικές διαδικασίες εξασφάλισε την υπογραφή του. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος : "Πράγματι το 1980 πήραμε το Κύπελλο με την Καστοριά, κάτι που είχε να επιτύχει επαρχιακή ομάδα 40 χρόνια. Ήταν μια πολύ μεγάλη στιγμή και αποτέλεσμα των καλών μου εμφανίσεων ήταν να καταλήξω στον Ολυμπιακό, ομάδα που υποστήριζα από παιδάκι. Ήταν η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας μου. Ξαφνικά από μια επαρχιακή ομάδα, βρέθηκα στον Ολυμπιακό και ήρθε η κλήση μου στην Εθνική ομάδα".

Ο Σαργκάνης καθιερώθηκε αμέσως στον Ολυμπιακό αλλά και στην εθνική ομάδα. Η εκπληκτική του εμφάνιση στην Κοπεγχάγη στο ματς Δανία-Ελλάδα 0-1 για τα προκριματικά του Mundial 1982 όχι απλά τον καθιέρωσε, αλλά του "κόλλησε" και το προσωνύμιο "Φάντομ" (έτσι τον "βάφτισαν" οι Δανοί) το οποίο τον ακολουθούσε στο υπόλοιπο της καριέρας του. Μεγάλη κλάση τερματοφύλακα, με κοφτερό μυαλό και τρομερά ρεφλέξ, θα μπορούσε εύκολα να παίξει σε πρωτάθλημα πιο προηγμένης ποδοσφαιρικά απ'την Ελλάδα των '80s χώρας. Ο Σαργκάνης ήταν πραγματικός κέρβερος κάτω απ'τα δοκάρια, εκνευρίζοντας τους αντίπαλους επιθετικούς με τις τοποθετήσεις του, ενώ ήταν και πολύ καλός εκτελεστής πέναλτι. Τη σεζόν 1984-1985 πέτυχε το πρώτο του γκολ ως τερματοφύλακας του Ολυμπιακού με πέναλτι εναντίον του Ηρακλή.

Καλοκαίρι του 1985, 11 Ιουνίου συγκεκριμένα. Ο Σαργκάνης πάει "πακέτο" με το Βαμβακούλα στον Παναθηναϊκό κάνοντας χρήση πενταετίας, προκαλώντας σάλο καθώς γινόταν ο 5ος παίκτης που έφευγε απ'τον Ολυμπιακό για τον Παναθηναϊκό και ο 4ος επί Βαρδινογιάννη. Σε συνέντευξη του που είχε αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Ηλυσιακού το 2007, ο Σαργκάνης αναφέρθηκε στον Ολυμπιακό και τον τρόπο που έφυγε : "Όταν μου το είπαν νόμιζα ότι ήταν ψέματα. Κανείς δεν θέλει να το βγάλει προς τα έξω, το θάβουν. Ο Ολυμπιακός πήρε χρήματα από τη διοίκηση του Παναθηναϊκού. O κ. Θεοδωρίδης, ο τωρινός γενικός αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν αυτός που ήταν δίπλα μου. Του λέω ότι θέλω να μείνω. Με ανεβάζει στο σπίτι του προέδρου για να συζητησούμε. Μου έκανε μία εξευτελιστική προσφορά. Όταν θέλεις να διώξεις κάποιον δεν είναι ανάγκη να του το πεις. Όταν η αξία σου, εκείνον τον καιρό, είναι σε ένα αρκετά υψηλό σημείο και συμπεριφέρεσαι έτσι είναι σαν να μου λες: ξέρεις κάτι; Φύγε…". Όταν ρωτήθηκε τι πιστεύει πως έκανε τη διοίκηση του Ολυμπιακού να κινηθεί έτσι, είπε : "Εγώ πιστεύω ότι ήθελε να πάρει χρήματα εκείνον τον καιρό, γιατί είχε οικονομικά προβλήματα. Έφυγα από τον Ολυμπιακό και πήγα στον Παναθηναϊκό σε έναν εξίσου μεγάλο σύλλογο. Τίμησα τη φανέλα και την υπογραφή μου. Πού θέλανε να πάω δηλαδή; Ίσως ο κόσμος του Ολυμπιακού να ικανοποιούταν και να ευχαριστιόταν περισσότερο, αν πήγαινα σε υποδεέστερη ποιοτικά ομάδα. Όταν οι φιλοδοξίες σου είναι υψηλές, θα πας σε μία ομάδα που θα εκπληρώνει τους στόχους σου".

Η αλήθεια είναι οτι όντως ο Νταϊφάς τον φώναξε και του πρότεινε νέο συμβόλαιο, αλλά ο Σαργκάνης ζήτησε πολλά παραπάνω, τόσα όσα χρειάζεται για να'ναι σίγουρος οτι ο Νταϊφάς αποκλείεται να του τα δώσει. Άλλωστε υπήρχε και το ανοιχτό μέτωπο με τους Αναστόπουλο-Μητρόπουλο. Ο Σαργκάνης επέμεινε σε τέτοιο βαθμό που ο Νταϊφάς του είπε το γνωστό "απ' τον Ολυμπιακό τελείωσες... Να μη σε ξαναδώ μπροστά μου". Έτσι, ο Σαργκάνης υπογράφει σε αυτούς που σε αγώνα της εθνικής ομάδας του φώναζαν "Σαργκάνη δεν κάνεις ούτε για τσοπάνης".

Όπως είναι λογικό, όλοι περίμεναν την πρώτη συνάντηση των δύο νέων προδοτών με τον Ολυμπιακό. Το παιχνίδι αυτό είχε οριστεί να γίνει στις 10/11/1985 και όπως ήταν λογικό συγκέντρωσε τα βλέμματα όλου του κόσμου. Ο Σαργκάνης εμφανίζεται στο ζέσταμε με λευκή μπλούζα και οι αποδοκιμασίες από πλευράς οπαδών του Ολυμπιακού ξεκινάνε. "Σαργκάνη, βαζέλα, πέτα τη φανέλα" ήταν το σύνθημα που κυριαρχούσε, μαζί με το... άλλο, για το Σαργκάνη και κάποιο συγγενικό του πρόσωπο και το λιμάνι. Ο Σαργκάνης σε μια κίνηση που προκάλεσε ακόμα περισσότερο την εξέδρα, έκανε κίνηση να πάει να μαζέψει τη μπάλα μπροστά απ'τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Βλέπετε το αχανές ΟΑΚΑ προσφερόταν για τέτοιου είδους μαγκιές, γιατί στο Καραϊσκάκη θα τον είχαν αρπάξει και θα τον είχαν τραβήξει επάνω στις εξέδρες. Ο Παναθηναϊκός για την ιστορία κέρδισε με 2-1, με το Σαργκάνη να αποκρούει πέναλτι του Μίλος Σέστιτς. Φεύγοντας απ'το γήπεδο στάθηκε στις κάμερες και είπε : "Ήταν ένα παιχνίδι όπως όλα τα άλλα". Λίγα λεπτά πριν πανηγύριζε έξαλλα στο γήπεδο, σηκώνοντας στους ώμους του το Νίκο Βαμβακούλα. Όμως αυτά ήταν μόνο το... πρόγευμα μπροστά σε αυτό που θα επακολουθούσε.

8 Μαΐου 1988. Τελικός κυπέλλου Ελλάδας, η μεγάλη σύγκρουση Βαρδινογιάννη-Κοσκωτά, όπως τη διαφήμιζε ο τύπος της εποχής. Το σπουδαίο παιχνίδι έληξε 1-1 στην κανονική του διάρκεια, 2-2 στην παράταση και πήγε στα πέναλτι. Εκεί, ο Σαργκάνης σκόραρε σε εκτέλεση πέναλτι, απέκρουσε και δύο πέναλτι (σε εκτελέσεις των Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες και Μηνά Χαντζίδη) χαρίζοντας το κύπελλο στον Παναθηναϊκό με τον ίδιο να αναδεικνύεται σε ήρωα, στα 34 του χρόνια. Λίγο αργότερα, αγκαλιάζει και φιλάει το Γιώργο Βαρδινογιάννη και του λέει το ΘΕΪΚΟ : "Πρόεδρε, τους τα'χωσα στον κώλο...", εννοώντας οτι ο Κοσκωτάς του'χε προσφέρει χρήματα που δεν είχε δεχτεί.

Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, ο Σαργκάνης το προχώρησε παραπέρα σε συνέντευξη του στο περιοδικό "Super Γκολ" (που δημοσιεύθηκε στις 09/02/1990), παρουσία των δημοσιογράφων Μένιου Σακελλαρόπουλου, Βαγγέλη Μελέκογλου, Γιάννη Ξενάκη και Θοδωρή Νταβέλου, "αποκάλυψε" οτι ο Κοσκωτάς του πρόσφερε 170.000.000 δραχμές για να έχει μειωμένη απόδοση στον τελικό και τα οποία όπως είπε, δε δέχτηκε : "Αν τα έπαιρνα, θα ήμουν στο νοσοκομείο! Όχι οτι θα μου κάνανε τίποτα. Εγώ δηλαδή θα πέθαινα. Είμαι σίγουρος οτι θα βολόδερνα από 'δω και απο 'κει. Δεν υπήρχε χαρά...". Λίγο πριν κυκλοφορήσει το περιοδικό, ο Σαργκάνης πίεσε τον ιδιοκτήτη και εκδότη του περιοδικού, Παναγιώτη Ξενοφώντος να αποσυρθεί η συνέντευξη. Η συνέντευξη βγήκε κανονικά, έγινε πάταγος, ο Αθλητικός Δικαστής "τσίμπησε" το Σαργκάνη για να απολογηθεί και το καλύτερο; Ο Βαρδινογιάννης δρομολόγησε το τέλος του στον Παναθηναϊκό, (ξαπο)στέλνοντας τον να κλείσει την καριέρα του στον Αθηναϊκό.

Με λίγα λόγια, κατά το Σαργκάνη, ο Ολυμπιακός πήρε... λεφτά απ'τον Παναθηναϊκό (ο Νταϊφάς δηλαδή, που έτρεχε το Βαρδινογιάννη στα δικαστήρια για το Μπουμπλή-Ρότσα) για αφήσει τον βασικό του τερματοφύλακα να φύγει απ'το λιμάνι, αλλά παράλληλα αναρωτιέται "που θέλανε να πάω δηλαδή;". Απο εκεί που τον έφεραν προ τετελεσμένου γεγονότος - όπως μας λέει - για τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, μέσα στην ίδια πρόταση λέει οτι είχε υψηλές φιλοδοξίες και ήθελε να πάει σε μια ομάδα που θα εκπληρώνει τους στόχους του. Και τώρα πουλάει Ολυμπιακοφροσύνη και παίζει με τους παλαιμάχους του Ολυμπιακού, που τον δέχτηκαν μετά από αλλεπάλληλες "πόρτες" που είχε φάει (μια μεγάλη μας "αγάπη", ο Sir Takis Lemonis, είχε επανειλημμένως προσπαθήσει να τον φέρει ως γυμναστή των γκολκίπερς στον Ολυμπιακό). Προφανώς το "τους τα'βαλα στον κώλο, πρόεδρε" ξεχάστηκε πολύ εύκολα. Αυτός είναι ο Ολυμπιακάρας, ο Νίκος ο Σαργκάνης. Να τον χαιρόμαστε.

Αριστερά : Ο Σαργκάνης μετά την απόκρουση πέναλτι του Μίλος Σέστιτς
στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 2-1 το 1985-1986

Δεξιά : Το πρωτοσέλιδο του περιοδικού "Σούπερ Γκολ" όπου έκανε τις "καταγγελίες"
(που δεν είχε τα... αυγά να τις στηρίξει) ο Σαργκάνης

_______________________________________

ΝΙΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΟΥΛΑΣ (1985)

Νίκος Βαμβακούλας. Ο γεννηθείς στις 31/01/1957 "Τιραμόλα" ή "Τραμπάκουλας" του Ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι ίσως με διαφορά η πιο cult μορφή που πέρασε ποτέ από τα Ελληνικά γήπεδα. Κάτι το μαλλί, κάτι το μακρύ κολάν που φορούσε ορισμένες φορές και φυσικά οι ατέλειωτες πλάκες του τον καθιέρωσαν ως μοναδική μορφή στο χώρο, με αποτέλεσμα ακόμα και η προδοσία του να περάσει στα "ψιλά". Οι μεν Παναθηναϊκοί τον καλοδέχτηκαν, οι δε Ολυμπιακοί ουδέποτε του επεφύλαξαν υποδοχή ανάλογη με των άλλων προδοτών.

Το ντεμπούτο του στην Α' Εθνική το έκανε με τη φανέλα του Ολυμπιακού τη σεζόν 1979-1980, αγωνιζόμενος στη θέση του αριστερού εξτρέμ. Το καλοκαίρι του 1980 υπέγραψε νέο πενταετές συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό και καθιερώθηκε για τα καλά στην ομάδα. Σιγά σιγά οπισθοχώρησε και κατέληξε να παίζει ως αριστερός μπακ, θέση που έδειξε να του "πηγαίνει" και στην οποία αγωνιζόταν και στην εθνική ομάδα. Μετά από μια πενταετία στον Ολυμπιακό, κάνει χρήση της πενταετίας του και μαζί με το Νίκο Σαργκάνη πηγαίνει στον Παναθηναϊκό.

Ελάχιστοι ασχολήθηκαν με αυτή τη μετακίνηση. Υπήρξαν βέβαια αντιδράσεις για την προδοσία, αλλά εστιάστηκαν στο πρόσωπο του άλλου προδότη, του Νίκου Σαργκάνη. Ο Νίκος Βαμβακούλας με κάποιες δηλώσεις που έκανε και κάποιες δημόσιες τοποθετήσεις του στυλ "Εντάξει ρε παιδιά, τους τα πήρα χοντρά, σιγά μην έγινα και βαζέλα" είχε καταφέρει να αμβλύνει τις εντυπώσεις σχετικά με την πράξη της προδοσίας του, ενώ έλεγε πως "μπορούσε να μείνει κι άλλο στον Παναθηναϊκό, αλλά έφυγε από μόνος του γιατί είχε πρόβλημα με το Βαρδινογιάννη". Το καλοκαίρι του 1990 όμως, όταν και με επιλογή Βαρδινογιάννη ο Βαμβακούλας κατέληξε στον ΟΦΗ, έκανε και πάλι κωλοτούμπα : "Έλεγαν πως έχω πρόβλημα με τον Βαρδινογιάννη. Να που ο πρόεδρος με πήρε στον ΟΦΗ, γιατί δεν ξεχνάει πόσο τον βοήθησα". Και το καλύτερο το φύλαξε για το τέλος, όταν σε συνέντευξη του στο περιοδικό "ΜΑΧΙΜ" ρωτήθηκε για τη μετακίνηση των Νικοπολίδη και Κωνσταντίνου στον Ολυμπιακό : "Έκανε λάθος ο Κωνσταντίνου, όπως και ο Νικοπολίδης. Όταν τρως ψωμί από ένα φούρνο, πρέπει να τον σέβεσαι. Απαγορεύεται να κάνεις δηλώσεις. Αν είσαι έξυπνος, βγες και πες 'Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο και τη διοίκηση, αλλά δεν τα βρήκαμε και φεύγω'. Δεν μπορείς να λες 'Εγώ δεν πάω ούτε πεθαμένος στον Ολυμπιακό' και να πηγαίνεις. Όπως κι ο Νικοπολίδης, δεν μπορεί να λέει 'Στον Ολυμπιακό βρήκα την οικογένειά μου'. Αν την είχε χάσει, να πήγαινε στη Νικολούλη". Αυτό είναι που λένε, "κοίτα ποιός μιλάει"...

Ο Βαμβακούλας συνέχισε και μετά το τέλος της καριέρας του να πουλάει τρέλα. Σε συνέντευξη του που δίνεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ και σε ερώτηση "Κύριε Βαμβακούλα, τι σας θυμίζουν αυτά τα δίχτυα", ο Βαμβακούλας απαντάει "Αχ, θυμάμαι τότε που ήμουν μικρός και πηγαίναμε για ψάρεμα με τον πατέρα μου". Σε δηλώσεις του μετά από αγώνα των παλαιμάχων του Ολυμπιακού, ο Βαμβακούλας δηλώνει "Πρέπει να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις για εμάς τους παλαιμάχους, ειδικά τώρα που πλησιάζουμε τα 60...". Το γεγονός είναι ένα : Πουλώντας τρέλα, ο Βαμβακούλας ήταν και είναι ο μόνος που πρόδωσε τον Ολυμπιακό για τον Παναθηναϊκό και την έβγαλε καθαρή...

Πρώτος απο αριστερά ο Βαμβακούλας, πανηγυρίζει με τους Καρούλια και Σαργκάνη
_______________________________________

ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ (1990)

Στράτος Αποστολάκης, γνωστός και ως "η Στράτους η Αποστουλάκ'ς". Γεννήθηκε στις 17/05/1964 στο Αγρίνιο και ξεκίνησε την καριέρα του από τον Παναιτωλικό, με τα χρώματα του οποίου αγωνίστηκε και ξεχώρισε τη σεζόν 1984-1985. Την επόμενη χρονιά έφτασε πολύ κοντά σε συμφωνία με τον Παναθηναϊκό, που ήθελε όμως να τον δώσει δανεικό στον ΟΦΗ, κάτι που δεν ήθελε ο Αποστολάκης. Εκεί επενέβη ο Ολυμπιακός και με τη μεσολάβηση του Αγρινιώτη Πέτρου Μίχου αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό υπογράφοντας το καλοκαίρι του 1985 πενταετές συμβόλαιο.

Ο Αποστολάκης αγωνιζόταν στο δεξί άκρο της άμυνας (φυσική του θέση). Η παρουσία όμως του Πέτρου Ξανθόπουλου στο δεξί άκρο της άμυνας σε συνδυασμό με την έλλειψη αξιόπιστου αριστερού μπακ στην ομάδα, έστειλαν τον Αποστολάκη στην απέναντι πλευρά όπου - παρόλο που δεν ήταν η καλή του μεριά - ήταν σταθερά διακριθείς στους αγώνες του Ολυμπιακού. Η σταδιακή αποστρατεία του Ξανθόπουλου έφερνε τον Αποστολάκη στη φυσική του θέση και η απόδοση του ανέβηκε κατακόρυφα. Τη σεζόν 1989-1990 μάλιστα, διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας και αν και ουδέποτε μπορεί να πεί κανείς οτι έγινε ίνδαλμα, ήταν ένας παίκτης που ο λαός του Ολυμπιακού σεβόταν και αναγνώριζε.

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1990. Η νέα σεζόν ξεκινά με τον Ολυμπιακό να ψάχνει το πρωτάθλημα μετά από την τελευταία στείρα τριετία. Με νέο προπονητή (Όλεγκ Μπλαχίν) που προκαλούσε δέος και σεβασμό στους περισσότερους - όχι λόγω των προπονητικών του ικανοτήτων, αλλά της τεράστιας κλάσης του και της μεγάλης του καριέρας ως ποδοσφαιριστής - και με ένα ισχυρό ρόστερ, αλλά και τον τίτλο του κυπελλούχου στις αποσκευές του. Λίγο πριν την έναρξη της προετοιμασίας, γίνεται ένα συμβάν που θα ξεσηκώσει τον κόσμο και θα καταδείξει τον πραγματικό ρόλο του δοτού προέδρου, Αργύρη (καριόλη-πορτοφόλη) Σαλιαρέλη στον Ολυμπιακό. Ο Αγρινιώτης αμυντικός, η Στράτους, που είχε διατελέσει και αρχηγός της ομάδας την περασμένη σεζόν, υπογράφει νέο συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό ως ανανέωση της πενταετίας του. Τότε, τον πλησιάζει παρασκηνιακά ο Blake Carrington-Vardinogiannis και του προτείνει να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Ο Αποστολάκης λέει πως πολύ θα το ήθελε, μιας και είναι Παναθηναϊκός απ'τα γεννοφάσκια του, αλλά δε γίνεται καθώς έχει υπογράψει συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό και θα τιμωρηθεί.

Λεπτομέρειες για τον "καπετάνιο". Ή είμαστε "Θαλής", ή κολλάμε μπρίκια. Ο Αποστολάκης πείθεται να υπογράψει στον Παναθηναϊκό αφού λάβει τις διαβεβαιώσεις οτι "υπάρχει νομικό παράθυρο" και "δε τρέχει τίποτα με το συμβόλαιο που υπέγραψε με τον Ολυμπιακό" και βάζει τη τζίφρα του στο συμβόλαιο και με τον Παναθηναϊκό. Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο απλά, καθώς βρέθηκε ένας Αθλητικός Δικαστής που έκρινε παράνομη τη μεταπήδηση του Αποστολάκη στον Παναθηναϊκό, επιβάλλοντας ποινές σε Παναθηναϊκό και Αποστολάκη. Έξαλλος ο "Ρίνγκο" δηλώνει : "Θα κριθούν και οι κρίνοντες". Αποτέλεσμα; Ο "Ρίνγκο" δεν τιμωρείται. Ο Παναθηναϊκός δεν τιμωρείται. Ο Αθλητικός Δικαστής αντικαθίσταται. Η μεταγραφή του Αποστολάκη κρίνεται κανονική και μάλιστα ΜΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ απ'τον Ολυμπιακό, με έγκριση δηλαδή του προέδρου της ΠΑΕ!

Η είδηση της μεταγραφής έβγαλε στους δρόμους τους οργισμένους οπαδούς του Ολυμπιακού που ξεκίνησαν την κλιμάκωση του πολέμου με το Σαλιαρέλη. Ο "πανέξυπνος" Αποστολάκης, αντί να μη μιλήσει καθόλου και να αφήσει την κατάσταση να κυλήσει υπέρ του, μιας και η οργή είχε στραφεί κατά του Σαλιαρέλη που ξεπούλησε τον παίκτη στο Βαρδινογιάννη, άρχισε να κάνει δηλώσεις : "Ήρθα στον Παναθηναϊκό για να φάω την Ευρώπη με την κουτάλα και όχι με το κουταλάκι", η πρώτη του δήλωση, ακολουθούμενη απ'το "Τον Ολυμπιακό δε τον αγάπησα πραγματικά". Αυτό ήταν. Ο Αργύρης-Καριόλης-Πορτοφόλης πήρε μια μεγάλη ανάσα, καθώς η οργή του κόσμου στράφηκε κατά του Αποστολάκη και μετατράπηκε σε απύθμενο μίσος. Το προγραμματισμένο Super Cup μεταξύ των "αιωνίων" θα αναβληθεί, με το φόβο εκτρόπων. Η κληρωτίδα όμως παίζει τα παιχνίδια της και το ραντεβού Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού και κόσμου-Αποστολάκη ορίζεται πολύ νωρίς : Στις 17 Οκτωβρίου του 1990.

Ηταν ημέρα Τετάρτη (την Κυριακή ακολουθούσαν Εθνικές εκλογές) όταν η Στράτους βρέθηκε αντίπαλος με τους "ερυθρόλευκους" στο κατάμεστο από πολύ νωρίς Καραϊσκάκη. Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού, οι παίκτες συζητούσαν μεταξύ τους "τι θα γίνει με τον Αποστολάκη". Μια φωνή ακούστηκε : "Τίποτα. Ο Στράτος είναι φίλος, συμπαίκτης στην εθνική και δε θα τον πειράξει κανείς". Ο συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Τάσος Μητρόπουλος. Με το που εμφανίστηκε στο γήπεδο ο Παναθηναϊκός, καταιγισμός από αντικείμενα ακολούθησε και το γήπεδο σείστηκε όταν μπήκε μέσα ο Αποστολάκης, που έδειχνε φανερά κομπλαρισμένος. Το παιχνίδι ξεκίνησε "παγωμένα, ώσπου, στο 11ο λεπτό του αγώνα, σε μια διεκδίκηση της μπάλας, ο... υπερασπιστής του Αποστολάκη, Τάσος Μητρόπουλος, κάνει ένα τάκλιν στην... Στράτους και τον απογειώνει κυριολεκτικά. Εκείνη η φάση πανηγυρίστηκε λες και μπήκε γκολ που έκρινε τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών και ο Μητρόπουλος χαιρετίστηκε ως "ο εκφραστής της λαϊκής θέλησης". Το παιχνίδι έληξε τελικά 0-0, με τον Τάσο Μητρόπουλο να τονίζει πως "ήταν απλά ένα παιχνίδι, με το Στράτο είμαστε φίλοι". Εκείνη τη μέρα, οι πιτσιρικάδες που μάζευαν τις μπάλες καθώς και οι "Security" στον αγωνιστικό χώρο, έφευγαν με σακούλες του Σκλαβενίτη γεμάτες με κέρματα απ'το γήπεδο. Όσοι ήταν παρόντες εκείνη τη μέρα, μπορούν να το επιβεβαιώσουν.

"Δεν έκανα τίποτε άλλο απ'το να κοιτάξω το συμφέρον μου. Οι εφημερίδες με παρουσίαζαν σαν έναν τιποτένιο, σαν έναν χυδαίο, ένα σκουλήκι" δήλωνε χρόνια αργότερα ο Αποστολάκης. Η τιμωρία του ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ως προπονητής του Παναθηναϊκού το 2001 οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη μεγαλύτερη εντός έδρας ήττα του μετά απο πολλά πολλά χρόνια. Μιλάμε για το αλησμόνητο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 1-4, που τον έκανε ανεπιθύμητο ακόμα και στους Παναθηναϊκούς.

Καλώς μας ήλθες, Στρατούλη, στο Καραϊσκάκη...
_______________________________________

ΤΑΣΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ (1994)

Στο λήμμα "μισθοφόρος" στο λεξικό, θα πρέπει να προστεθεί - αν δεν έχει προστεθεί ήδη - η φωτογραφία του Τάσου Μητρόπουλου.

Ο Τάσος Μητρόπουλος γεννήθηκε στις 13/08/1957 στο Βόλο. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα απ'τον Άρη Πετρούπολης, όταν το 1976 πήρε μεταγραφή για τον Εθνικό Πειραιώς, στον οποίο έμεινε για μια πενταετία, μετρώντας 112 συμμετοχές και 25 γκολ. Αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή και ήταν κάτι μεταξύ "οκταριού" και "δεκαριού", χωρίς να'ναι ουσιαστικά τίποτε απ'τα δύο, ενώ πολλές φορές αγωνιζόταν και ως 2ος επιθετικός. Το πάθος του και η ικανότητα του στο ψηλό παιχνίδι τον είχαν κάνει περιζήτητο στη μεγάλη κατηγορία, καθώς ήταν και εν ενεργεία διεθνής απ'το 1978 με την εθνική μας ομάδα.

Καλοκαίρι του 1981 και ο Μητρόπουλος έχει συμπληρώσει την πενταετία του. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει την υπογραφή του και κινείται για να ξεκινήσει τις συζητήσεις και να τον πάει στη Λεωφόρο. Ο Σταύρος Νταϊφάς κινήθηκε αστραπιαία - ήταν άλλωστε ήδη "φορτωμένος" απ'την αρπαγή των Γαλάκου και Κυράστα - και με συνοπτικές διαδικασίες έφερε το Μητρόπουλο στο λιμάνι. Η μεταγραφή χαιρετίστηκε απ'τον τύπο ως "η μεγάλη ρεβάνς του Νταϊφά" και ο Μητρόπουλος προβάρει τα ερυθρόλευκα...

Ο Μητρόπουλος απ'την πρώτη στιγμή κάνει καταπληκτικό δίδυμο με το Νίκο Αναστόπουλο. 25 συμμετοχές στο πρωτάθλημα στην πρώτη του σεζόν, 5 γκολ και το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό. Η επόμενη σεζόν επιφυλάσσει κι άλλο πρωτάθλημα, με το Μητρόπουλο να έχει 28 συμμετοχές και 7 γκολ. Οι δύο παίκτες γίνονται "κολλητοί" και εκτός αγωνιστικών χώρων. Το δίδυμο "Αναστό-Μητρό" είναι αχώριστο και δεν αργούν οι φήμες και τα δημοσιεύματα που τους χαρακτηρίζουν "κλικαδόρους" και "κουμανταδόρους των αποδυτηρίων του Ολυμπιακού". Το πρωτάθλημα της σεζόν 1983-1984 / 1985-1986 και 1984-1985 πάνε σε Παναθηναϊκό (2) και ΠΑΟΚ αντίστοιχα, με την αμφισβήτηση να μεγαλώνει προς το πρόσωπο των δύο παικτών. Κάπου εκεί, στα μέσα της σεζόν 1985-1986 έρχεται η πρώτη (μεγάλη) ρήξη με το αφεντικό της ομάδας, το Σταύρο Νταϊφά.

Ο Νταϊφάς είναι σκληρός, "κοφτός", θέλει να'ναι το απόλυτο αφεντικό και δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Το καλοκαίρι του 1985 οι δύο βεντέτες της ομάδας την περίοδο της προετοιμασίας, εκβιάζουν το Νταϊφά για να αυξήσουν τις αποδοχές τους και απειλούν με αποχή απ'τις υποχρεώσεις της ομάδας. Ο Νταϊφάς με το φόβο της λαϊκής κατακραυγής - ο κόσμος είχε "στα ουράνια" τους Αναστόπουλο και Μητρόπουλο - υποκύπτει στον εκβιασμό, αλλά δε το ξεχνάει. Μετά απο μια κακή χρονιά με τον Αντώνη Γεωργιάδη στον πάγκο, οι Αναστόπουλος - Μητρόπουλος γνωρίζουν την αμφισβήτηση, όμως κλείνουν τα στόματα των αμφισβητιών τους όταν παίρνουν τον Ολυμπιακό απ'το χεράκι και τον οδηγούν στον τίτλο μετά από μια στείρα τριετία. Ο Αναστόπουλος βγαίνει πρώτος σκόρερ φτάνοντας τα 139 γκολ στην Α' Εθνική και γίνεται ο θρυλικός "μουστάκιας" του Ολυμπιακού, ένα ίνδαλμα για όλους τους οπαδούς. Απο κοντά ο Μητρόπουλος, με 21 συμμετοχές και 4 γκολ, γνωρίζει κι αυτός το δικό του αναλογούν ποσοστό δόξας. Οι εμφανίσεις των δύο απογείωσαν και τους άλλους παίκτες της ομάδας, καθώς στην ιδανική εντεκάδα της σεζόν ο Ολυμπιακός είχε 5 παίκτες : Νίκος Αναστόπουλος, Τάσος Μητρόπουλος, Αλέξης Αλεξίου, Στράτος Αποστολάκης, Πέτρος Ξανθόπουλος.

Ο Νταϊφάς δεν αργεί να πάρει την "εκδίκηση" του. Με πρόφαση την ανάγκη εισροής ρευστού στα ταμεία και με τέλειο άλλοθι την επιθυμία του Αναστόπουλου να αγωνιστεί στο εξωτερικό, αποδέχεται την - μικρή ουσιαστικά - πρόταση της Ιταλικής Αβελίνο για την απόκτηση του "μουστάκια". Ο Αναστόπουλος πωλήθηκε αντί 40.000.000 στην Αβελίνο, ενώ τόσο ακριβώς είχε στοιχίσει 6 χρόνια πριν, όταν και αποκτήθηκε απ'τον Πανιώνιο! Έτσι, τα "αηδόνια" χώρισαν. Ο τυχερός - μέσα στην ατυχία του, καθώς "θάφτηκε" στην Ιταλία - Αναστόπουλος, δεν βίωσε απο κοντά το φόβο του... υποβιβασμού και δεν έζησε "από μέσα" τη λαίλαπα Κοσκωτά. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπλεγμένος σε ένα κυκεώνα χρεών, σφαγιαστικών διαιτησιών και αποφάσεων των αρμοδίων οργάνων αλλά ο Μητρόπουλος ήταν εκεί, σαν πραγματικός αρχηγός. Πανηγύριζε τα γκολ του γυρίζοντας το χέρι του, σα να πετούσε λάσο. Πανηγύριζε έξαλλα, με τις φλέβες να πετάγονται απ'το λαιμό του και το πρόσωπο του να κοκκινίζει. Τότε, εκεί, στα δύσκολα, ήταν που πήρε το προσωνύμιο "Ράμπο". Ο Αναστόπουλος επέστρεψε το καλοκαίρι του 1989 στην ομάδα και ο κόσμος τους έβλεπε πλέον "ισοϋψείς". Όχι τον "ψηλό" συμπλήρωμα του "κοντού". Ο κόσμος ήταν απόλυτα πεπεισμένος οτι τα ινδάλματα του δε θα προδώσουν ποτέ τα ερυθρόλευκα ιδεώδη και την τιμημένη φανέλα.

Καλοκαίρι του 1992. Στο παλμαρέ του Μητρόπουλου, τρία πρωταθλήματα (1981-1982, 1982-1983, 1986-1987) και δύο κύπελλα Ελλάδος (1989-1990, 1991-1992). Η περιπέτεια Σαλιαρέλη έχει τελειώσει και στο τιμόνι έχει επιστρέψει "ο πρόεδρος των τίτλων", ο Σταύρος Νταϊφάς, με αντιπρόεδρο το Σωκράτη Κόκκαλη. Ο Νταϊφάς δε ξεχνάει και σκέφτεται οτι αν οι "Αναστό - Μητρό" ήταν αρχηγοί των αποδυτηρίων στα 27-28 τους, τώρα, στα 34-35 τους θα ήταν "τοτέμ" για τους νεότερους και πρόβλημα για τον προπονητή. Ο τότε προπονητής άλλωστε, ο Όλεγκ Μπλαχίν, δείχνει σαφή προτίμηση στους συμπατριώτες του Προτάσοφ - Σάβιτσεφ - Λιτόφτσενκο και με πρόφαση πως "δε χωράνε στα πλάνα του προπονητή" αλλά και την "προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία", οι παίκτες αποδεσμεύονται. Οι παίκτες ορκίζονται αιώνια πίστη στα ερυθρόλευκα ιδεώδη ενώπιον του κόσμου που τους αποθέωσε μετά την τελευταία προπόνηση που συμμετείχαν, αλλά μόνο ο ένας το κάνει πράξη : Ο Νίκος Αναστόπουλος. Ο "Αναστό", που - στα ντουζένια του - είχε απορρίψει προτάσεις από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, έμεινε πιστός ως το τέλος και δε συζήτησε καμμία πρόταση πέραν μίας : Του Ιωνικού Νικαίας. Εκεί πήγε, χωρίς να προκαλέσει κανέναν και μάλιστα έγινε δεκτός μετά βαΐων και κλάδων στη Νίκαια, παρά τα 34 χρονάκια του.

Ο Μητρόπουλος όμως; Ο Μητρόπουλος ενώ έλεγε "Ολυμπιακός και ξερό ψωμί", σε χρόνο ρεκόρ τα βρίσκει με τον τότε πρόεδρο της ΑΕΚ, Δημήτρη Μελισσανίδη - που εν αγνοία του Μπάγεβιτς μίλησε με το Μητρόπουλο, μιας και έψαχνε τρόπο να "εκδικηθεί" τον Ολυμπιακό για τη μεταγραφή του Ντανιέλ Μπατίστα - και υπογράφει συμβόλαιο ενός έτους. Στον κόσμο δεν κάθεται καλά αυτή η υπαναχώρηση, αλλά το επιχείρημα - δια στόματος του ιδίου - οτι σε αντίθεση με τον Αναστόπουλο που είχε "φτιαχτεί" και μέσω Αβελίνο, ο Μητρόπουλος είχε κάνει κακή διαχείριση των χρημάτων του και είχε πλέον ανάγκη από ένα καλό συμβόλαιο. Έρχεται λοιπόν η αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ για το Super Cup, πρώτη "επίσημη" εμφάνιση του Μητρόπουλου εναντίον της ομάδας που "τον έφτιαξε". Αποθεώνεται απ'όλο το γήπεδο με τους οπαδούς του Ολυμπιακού να φωνάζουν ρυθμικά το όνομα του. Χωρίς πολλές πολλές αντιδράσεις λοιπόν, ο Μητρόπουλος κάνει μια καλή χρονιά στην ΑΕΚ με 26 συμμετοχές και 6 καθοριστικότατα γκολ, βοηθώντας τη να κατακτήσει το 2ο σερί πρωτάθλημα της. Ο κόσμος είπαμε δε του κράτησε κακία γιατί αφ'ενός αναγνώριζε οτι το πρόβλημα του ήταν βιοποριστικό, αφ'ετέρου γιατί θεωρούσε οτι ο Μητρόπουλος εκδιώχθηκε απ'τον Νταϊφά.

Η χρονιά τέλος πάντων περνάει, ο Νταϊφάς έχει αποχωρήσει και έχει αναλάβει ο Σωκράτης Κόκκαλης. Επιθυμία όλων, να αποκατασταθεί η αδικία. Ο Αναστόπουλος επιστρέφει στο λιμάνι της καρδιάς του, ο Μητρόπουλος όμως λέει οτι θέλει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής, γιατί μόνο αγωνιζόμενος ως βασικός θα έχει τύχη να είναι με την εθνική ομάδα στο Μουντιάλ. Οι διοικούντες τον Ολυμπιακό, φυσικά, πέφτουν απ'τα σύννεφα και οι συζητήσεις σταματούν εκεί. Ο Μελισσανίδης ανανεώνει το συμβόλαιο του για άλλο ένα χρόνο και ο Μπάγεβιτς υπόσχεται χρόνο συμμετοχής στο Μητρόπουλο. Ο κόσμος που δεν είδε με καλό μάτι την άρνηση του να γυρίσει στον Ολυμπιακό, τον βάζει "στο μάτι" όταν έπειτα απ'τον περιβόητο αγώνα με τα... σβησμένα φώτα, ο Μητρόπουλος είχε ισοφαρίσει σε 1-1 και έφυγε "σφαίρα" στα επίσημα πανηγυρίζοντας έξαλλα για να αφιερώσει το γκολ στο Δημήτρη Μελισσανίδη.

Το πρώτο πανό κάνει την εμφάνιση του στο "Καραϊσκάκη" στην παλιά "14". "ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΕ ΜΙΣΘΟΦΟΡΕ ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ", έλεγε. Η σεζόν περνάει, το συμβόλαιο του Μητρόπουλου τελειώνει, ο ίδιος θα παίξει στο - καταστροφικό για την Ελλάδα - Μουντιάλ των Η.Π.Α. που τόσο ήθελε, η ΑΕΚ τον ευχαριστεί για τις υπηρεσίες του και τον αφήνει ελεύθερο. Κάπου εκεί εμφανίζεται ο "καπετάνιος", ο "Ύψιστος" (κατά το Μανώλη Γαβαθιώτη στο "ΦΩΣ"), ο "Θαλής" για τους μυημένους, ο Ρίνγκο, κατά κόσμον Γιώργος Βαρδινογιάννης. Έπειτα από εισήγηση του καλού του φίλου και γιατρού του Παναθηναϊκού, Αργύρη Μήτσου - που θεωρούσε οτι ο τσαμπουκάς του Μητρόπουλου θα'χε ευεργετικά αποτελέσματα στα αποδυτήρια - λέει "Έλα στον Παναθηναϊκό, Τάσο" στο Μητρόπουλο με προφανή σκοπό να κάνει άλλη μια "νίλα" στον Ολυμπιακό, αλλά και για να εξευτελίσει τον ίδιο το Μητρόπουλο. Ο Μητρόπουλος, επιβεβαιώνοντας μέχρι κεραίας το πανό που σηκώθηκε προ μηνών, υπογράφει μονοετές συμβόλαιο και στις πρώτες του δηλώσεις στάζει μέλι για τον Παναθηναϊκό και τον πρόεδρο του. Ο ίδιος ο Βαρδινογιάννης δηλώνει πως "έφερε τον Τάσο Μητρόπουλο στον Παναθηναϊκό για να τον τιμήσει για την προσφορά του στο Ελληνικό ποδόσφαιρο".

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού όμως, δεν είδε με καθόλου καλό μάτι το θέμα "Μητρόπουλος στον Παναθηναϊκό". Ιδιαίτερα οι οργανωμένοι (όσους είχε αφήσει ο "καπετάνιος", τέλος πάντων), τον "κράζουν" όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Στο γήπεδο, στην Παιανία, στις κοσμικές του εξόδους. Ώσπου μια μέρα, σε ένα παιχνίδι κυπέλλου με τον Απόλλωνα Αθηνών, ο προπονητής του Παναθηναϊκού, Χουάν Ραμόν Ρότσα (ή... Μπουμπλής απ'το Αιγάλεω για τους παλαιότερους) τον ρίχνει σα βασικό στο παιχνίδι και ο Μητρόπουλος ζεί τον εφιάλτη : Ανελέητο κράξιμο απ'όλο το γήπεδο, χειρότερο ακόμα κι απ'όταν έπαιζε με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο πάλαι ποτέ "Ράμπο" λυγίζει και σε κακή κατάσταση λέει στο Ρότσα στο ημίχρονο "βγάλε με έξω, δεν αντέχω, δε πάει άλλο"... Ο Ρότσα όντως τον κάνει αλλαγή, ο Μητρόπουλος ζητάει ακρόαση απ'το Βαρδινογιάννη που μ'ένα σαρδόνιο χαμόγελο ακούει με δήθεν κατανόηση το Μητρόπουλο και του προτείνει να μετακομίσει στο... ξαδελφάκι, τον Απόλλωνα Αθηνών. Όπερ και εγένετο. Ο Μητρόπουλος απ'το Δεκέμβρη συνέχισε στον Απόλλωνα Αθηνών, στον οποίο έκανε μια καλή χρονιά με 13 συμμετοχές και 1 γκολ, βοηθώντας τον μάλιστα να κερδίσει την έξοδο του στο κύπελλο UEFA. Ο Μητρόπουλος έπαιξε άλλες δύο "φουλ σεζόν" : Το 1995-1996 μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Ηρακλή (8 συμμ. / 1 γκολ), ενώ τη σεζόν 1996-1997 είχε μια "γεμάτη" χρονιά στη νεοφώτιστη Βέροια με 29 συμμετοχές και 6 γκολ, το ένα εκ των οποίων στο νικηφόρο για τη Βέροια 1-0 επί του Ολυμπιακού! Την επόμενη σεζόν, η διοίκηση Κόκκαλη με τη σύμφωνη γνώμη του Μπάγεβιτς, του δίνει την ευκαιρία να αποκαταστήσει το όνομα του και να κλείσει την καριέρα του : Σε ηλικία 40 ετών, ο Μητρόπουλος επιστρέφει στον Ολυμπιακό και θα κλείσει την καριέρα του με 1 συμμετοχή στο Champions League, στον τελευταίο αγώνα του ομίλου, στο εντός έδρας 2-2 με τη Ρόζενμποργκ.

Ο Μητρόπουλος παρέμεινε φυσικά σε πόστο και μετά το πέρας της καριέρας του. Πάντοτε στο τεχνικό τιμ, ειδικά επί πρώτης θητείας Λεμονή είχε αναβαθμιστεί σε "assistant coach" (όπως και επί Αλέφαντου), ενώ αργότερα μπήκε στον πολιτικό στίβο και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Ο Μητρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στον Ολυμπιακό. Ο Μητρόπουλος θα μπορούσε να έχει μια θέση ανάμεσ στα "ιερά τέρατα" της ομάδας, το Βάζο, το Μουράτη... Προτίμησε για λίγα χρήματα παραπάνω και λίγη παραπάνω δόξα να απαρνηθεί τα ιδεώδη μας, έστω προσωρινά. Ένα είναι το σίγουρο : Ο Μητρόπουλος δεν μπαίνει στην ίδια ζυγαριά με τον Κυράστα, τον Αποστολάκη, το Σαργκάνη, θα μείνει για πάντοτε στην ιστορία του Ολυμπιακού ως ο "Ράμπο", αλλά δεν πρόκειται ποτέ να γίνει ξανά ο "Ράμπο" ΜΑΣ...

Αριστερά : Καλοκαίρι 1992, ο Μητρόπουλος δίνει τα χέρια με το Μελισσανίδη
Δεξιά : Καλοκαίρι 1994, ο Μητρόπουλος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού

_______________________________________

Η "ΒΙΒΛΟΣ" ΤΩΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ

Απ'τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό

Γιώργος Δεληκάρης (1978)
Μάϊκ Γαλάκος (1981)
Γιάννης Κυράστας (1981)
Νίκος Σαργκάνης (1985)
Νίκος Βαμβακούλας (1985)
Στράτος Αποστολάκης (1990)
Τάσος Μητρόπουλος (1994)
_______________________________________

Απ'τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό
Λεωνίδας Καλογερόπουλος (1927)
Κώστας Παπάζογλου (1958)
Χάρης Γραμμός (1976)
Αντώνης Αντωνιάδης (1978)
Κρις Καλατζής (1992)
Αντώνης Νικοπολίδης (2004)
Μιχάλης Κωνσταντίνου (2005)
_______________________________________

Τη λίστα συμπληρώνουν οι παρακάτω παίκτες που δεν πήγαν απ'ευθείας απ'τον ένα αιώνιο στον άλλο, αλλά έκαναν ενδιάμεσες "στάσεις" :

1) Λάκης Σοφιανός : Βασικό και αναντικατάστατο μέλος των πρασίνων την δεκαετία του '50, μεταπήδησε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1960 και έμεινε μόλις ένα χρόνο (αποχώρησε λόγω διαφωνιών με την διοίκηση).

2) Λευτέρης Πουπάκης : Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό απ'το 1973 έως το 1978, οπότε και πήγε στον ΟΦΗ. Το 1981 αποκτήθηκε μαζί με τους Γαλάκο - Κυράστα απ'τον Παναθηναϊκό, όπου έκατσε μόλις ένα χρόνο για να επιστρέψει και πάλι στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1982.

3) Γιώργος Καπουράνης : Αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό απ'το 1985 έως το 1988. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε Πανιώνιο και Αθηναϊκό, απ'όπου τον απέκτησε ο Παναθηναϊκός, στον οποίο έμεινε 6 χρόνια.

4) Γιώργος Χ. Γεωργιάδης : Αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό στο διάστημα 1992-1998 και αποτελούσε ένα απ'τα "ινδάλματα" των πράσινων οπαδών. Στη συνέχεια μεταπήδησε στη Νιουκάστλ, επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ και το καλοκαίρι του 2003 φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού μέχρι το καλοκαίρι του 2005, οπότε και επέστρεψε στον ΠΑΟΚ.

5) Η λίστα των παικτών που μετακινήθηκαν απ'τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό παραλίγο να ήταν μεγαλύτερη κατά 2 παίκτες, αλλά οι μεταγραφές δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Για την ιστορία Σαραβάκου - Αντωνίου τα'χουμε πεί αναλυτικά εδώ.

6) Κανονικά εδώ είχε θέση και ο Τάσος Μητρόπουλος, μιας και πριν τον Παναθηναϊκό πέρασε μια διετία στην ΑΕΚ. Το γεγονός όμως οτι επι 11 χρόνια αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό και αποτελούσε τοτέμ για τους οπαδούς της ομάδας και παρ'όλα αυτά πήγε στον αιώνιο αντίπαλο, τον κατατάσσει στο πάνθεον της προδοσίας, άσχετα αν επέστρεψε στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 1997.