by ANASTO
Η συμπλήρωση του πρώτου μισού του πρωταθλήματος φέρνει τον Ολυμπιακό στην κορυφή με διαφορά 6 βαθμών από τον πλησιέστερο αντίπαλο. Αυτό το γεγονός από μόνο του στοιχειοθετεί τη διαφορά κλάσης που χωρίζει την ομάδα μας από τους αντιπάλους της. Επιπλέον, οι εμφατικές νίκες στην Ευρώπη που επιτρέπουν στην ομάδα να συνεχίσει τις υποχρεώσεις της και το ερχόμενο έτος στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, έχουν δώσει ένα στίγμα για τα υψηλά επίπεδα απόδοσης που μπορεί να φτάσει η ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε.
Παρ' όλα αυτά κι επειδή ακούγονται και γράφονται διάφορα από το αντίπαλο στρατόπεδο περί "καλύτερης μπάλας στην Ελλάδα" και "μεγάλης πράσινης αντεπίθεσης για τον τίτλο" (προφανώς ορμώμενα από "μεγάλες εμφανίσεις" τύπου Παγκρητείου με τον ΟΦΗ), θα προσπαθήσουμε με τη βοήθεια της στατιστικής υπηρεσίας του Γαλάνη να "βαθμολογήσουμε" τρόπον τινά, τις επιδόσεις της ομάδας συνολικά και του κάθε παίκτη ξεχωριστά.
Ο Ολυμπιακός διαθέτει την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 27 τέρματα και την καλύτερη άμυνα με 6. Κι ενώ το 1 γκολ κάθε 8 προσπάθειες δεν είναι άσχημος απολογισμός, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Ολυμπιακός δέχεται τέρμα κάθε 23 προσπάθειες, ενώ την περσινή χρονιά για την οποία ο Λεμονής δεχόταν εύσημα για την (και καλά) "σφιχτή" ομάδα που παρουσίαζε, η αντίστοιχη αναλογία ήταν 1/14. Αν δε αφαιρέσουμε τα 3 πέναλτυ από τα οποία έχει δεχτεί γκολ, η αναλογία αυτή γίνεται πραγματικά αξιοθαύμαστη. Η αμυντική δουλειά που γίνεται από όλη την ομάδα κι όχι μόνο από την άμυνα όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, το συνεχές πρέσινγκ και οι αλληλοκαλύψεις, έχουν συντελέσει πολύ στον περιορισμό των γκολ που δέχεται ο (σχεδόν) άριστος και φέτος Νικοπολίδης. Είναι ενδεικτικό, ότι από τα 136 σουτ που έχει δεχτεί ο Ολυμπιακός, τα 76 (ήτοι παραπάνω από το 50%) είναι εκτός περιοχής, που σημαίνει ότι αντίπαλος δεν "πατάει περιοχή" αλλά προσπαθεί να διασπάσει την άμυνα από μακριά με μικρές πιθανότητες επιτυχίας. Παρά ταύτα, σε όλα τα φετινά παιχνίδια του Ολυμπιακού, όπως έχει πολύ σωστά επισημάνει κι ο Κ. Νικολακόπουλος, τα τέρματα που έχει δεχτεί η ομάδα είναι από επιπολαιότητες ή ατομικά λάθη, πράγμα που σημαίνει ότι σίγουρα υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης.
Η πίεση που ασκούν οι παίκτες του Βαλβέρδε αποτυπώνεται στις πάσες και στα λάθη που εξαναγκάζουν τους αντιπάλους τους. 40 πάσες ανταλλάσουν φέτος οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού έναντι 39 πέρυσι, αλλά έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα λάθη: 46 λάθη αντιπάλων φέτος έναντι 35 την περσινή χρονιά. Λάθη αντιπάλων σημαίνει εκτός από περιορισμό των κινδύνων, επανακατοχή μπάλας και σε αυτόν τον τομέα ο Βαλβέρδε κερδίζει δικαίως τα εύσημα.
Στον επιθετικό τομέα, η ανάπτυξη της ομάδας γίνεται οργανωμένα και με σύστημα κάτι που αποδεικνύεται από το μεγάλο αριθμό των πασών που ανταλλάσουν οι παίκτες: 70 ανά παιχνίδι όταν πέρσι, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 57 ανά παιχνίδι. Ένας τομέας που χρειάζεται να δουλέψει περισσότερο ο σενιόρ Βαλβέρδε είναι στα λάθη τα οποία ανέρχονται σε 47 ανά ματς έναντι 39 πέρσι, αλλά αυτό ίσως οφείλεται τόσο στις περισσότερες πάσες που γίνονται φέτος, όσο και στον ταχύτερο ρυθμό παιχνιδιού. Βέβαια, υπάρχει πάντα η υποψία ότι αν αφαιρέσουμε τις λάθος πάσες του... Πάτσα και τις λάθος ενέργειες του... Λέτο, η εικόνα εδώ θα είναι πολύ καλύτερη. Οι τελικές προσπάθειες είναι πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με πέρσι, ήτοι 15 ανά ματς, αλλά έχει αλλάξει η ποιοτική σύστασή τους: είναι λιγότερες οι τελικές προσπάθειες με κεφαλιές (λόγω της απουσίας του Ντάρκο από την 11άδα) και είναι περισσότερα τα σουτ έξω από την περιοχή.
Για να πάμε τώρα λίγο και στην ομάδα που "παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο" και της στερεί τον τίτλο ο... Γκαγκάτσης. Προσπάθειες Ολυμπιακός 223 - ΠΑΟ 201, πάσες 1048 - 768, κλεψίματα 271 - 228, διωξίματα 146 -168, ασίστ 35 - 28, ευκαιρίες 25 - 16 (σε όλα τα παραπάνω στατιστικά περιλαμβάνονται τα ματς εκατέρωθεν με τον... ΟΦΗ). Όχι, στατιστικά για τα πέναλτυ που ζητάει κάθε ομάδα δεν κρατάει ο Γαλάνης, αλλά είμαστε σίγουροι ότι σε αυτόν τον τομέα ο ΠΑΟ είναι μπροστά.
Ατομικός έλεγχος παικτών Ολυμπιακού
Νικοπολίδης : Κάθε πέρσι και... χειρότερα για τον Αντώνη, αφού απαλλαγμένος από τις υποχρεώσεις με την Εθνική του Ρεχάγκελ (ο οποίος σίγουρα θα το φυσάει και δε θα κρυώνει), αλλά και τον εσωτερικό ανταγωνισμό αφού πίσω του υπάρχει το... χάος, είναι πιο φρέσκος, εμπνέει σιγουριά στην άμυνα και είναι ανίκητος στα τετ-α-τετ. Από την άλλη, φέρει ευθύνη σε δύο γκολ που έχουμε δεχτεί στο Χαριλάου και με το Θρασύβουλο (και τα δύο λόγω της αχίλλειου πτέρνας του, της κακής εξόδου). Το μεγαλύτερο δώρο που μας έκανε ποτέ ο Παναθηναϊκός και τα... σαΐνια που τον διοικούν. 9
Πατσατζόγλου : Ξεκίνησε τη χρονιά αναστατώνοντας εμάς κι όλο το Καραϊσκάκη, πότε με το ρεσιτάλ λανθασμένων επιλογών ("Βασιλιά της Λάθος Πάσας" όπως τον έχει επιτυχημένα ονομάσει ο Pesetero) και πότε με τις εκτός τόπου και χρόνου δηλώσεις του (Λεμονή, ΟΦΗ, κτλ). Στην πορεία βελτιώθηκε, αλλά με σκαμπανεβάσματα: έκανε ορισμένα εκπληκτικά παιχνίδια, όμως στην πλειοψηφία κινήθηκε στη μετριότητα, κάτι αναμενόμενο με βάση τον ταλαιπωρημένο οργανισμό του. Η απουσία άλλου αμυντικού χαφ τον έκανε παραπάνω από χρήσιμο ακόμα και με τα κουσούρια του, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. 6
Ντομί : Η ευχάριστη έκπληξη (;) της φετινής σεζόν, αλλά όχι και τόσο έκπληξη για εμάς αφού και στη περσινή σεζόν είχε ξεκινήσει εκπληκτικά ώσπου τραυματίστηκε στο ματς με τη Βέρντερ. Έχει χάσει κιλά και είναι πιο αθλητικός, έχει μεγαλύτερες αντοχές και ανεβοκατεβαίνει την πτέρυγα μέχρι το 90΄. Προφανώς τον βοήθησε η θεραπεία που έκανε στο Κατάρ, γιατί αν περίμενε από το δικό μας ιατρικό τιμ... Συνεργάζεται άψογα με τον Τζόλε, στα συν του οι τρεις ασίστ που έχει βγάλει, στα μείον του το λάθος με τον Άρη και η κακή εμφάνιση με τη Λάρισα. 7
Λεονάρντο : ο άτυχος της φετινής σεζόν, την πάτησε επειδή βιάστηκε να γυρίσει ή μήπως δεν έγινε καλή δουλειά από το ιατρικό επιτελείο? Μόνο και μόνο επειδή συνετέλεσε να έρθει ο Ντιόγκο δικαιούται κι αυτός μερίδιο από τη φετινή επιτυχημένη προς το παρόν χρονιά. Ακούγεται ότι θα φύγει για Σάο Πάολο, γνώμη μας είναι ότι ενώ ξέρει μπαλίτσα, αφ' ενός μεν δεν είναι ξεκάθαρο που μπορεί να βοηθήσει (κυρίως μπροστά...;) στην αριστερή πλευρά, αφ' ετέρου έχει όλα τα φόντα να γίνει για τον Ντιόγο ότι ο Λουτσιάνο για τον Ζιοβάνι.
Γκαλίτσιος : Να πούμε την αμαρτία μας ότι δεν τον πιστέψαμε/εύουμε αυτόν τον παίκτη από τότε που ανακοινώθηκε η απόκτησή του; Είναι γερό και αθλητικό παιδί, έχει καλή σέντρα, αλλά όσες φορές χρησιμοποιήθηκε από τον Βάσκο ήπιε θάλασσα, με αποκορύφωμα το διάστημα που αγωνίστηκε ενάντια στον Παναθηναϊκό. Θέλει πολλή δουλειά ακόμη για να θεωρηθεί καν λύση για τον πάγκο. 3
Στολτίδης : Λογω τραυματισμού δεν έχει προσφέρει όσα τις προηγούμενες χρονιές. Κάτι μας λέει ότι και χωρίς τον τραυματισμό, θα είχαμε το αυτό, αφού σε όσα ματς ξεκίνησε ο Ιέρο ήταν βαρύς (κι ασήκωτος), με λάθος επιλογές και πίσω από τις φάσεις. Καιρός να ψάχνουμε για αντικαταστάτη του. 4
Γκαλέτι : Ξεκίνησε φουριόζος τη φετινή χρονιά, αλλά κάπου ξεφούσκωσε αφού προκειμένου να προσαρμοστεί στο αγωνιστικό πλάνο του Βαλβέρδε είναι υποχρεωμένος να θυσιάζει δυνάμεις (που ούτως ή άλλως δεν του είναι ανεξάντλητες) και στα αμυντικά του καθήκοντα. Αν είχε αντοχές πάντως δε θα ερχόταν στον Ολυμπιακό, αυτό είναι βέβαιο. Με έξι γκολ και 4 ασίστ πάντως είναι από τους κορυφαίους και φέτος, μια πραγματικά μεγάλη περσινή μεταγραφή. 8
Όσκαρ : Εδώ θα πρωτοτυπήσουμε. Το εύκολο είναι να τον θάψεις όπως άλλωστε κάνουν όλοι. Χάνει γκολ, δεν παίζει καλά σαν δεξί χαφ (το πιθανότερο γιατί δεν είναι κι ούτε θα γίνει ποτέ), έχει το στίγμα του "παίκτη του προπονητή" και συν τοις άλλοις, είναι γκαντέμης. Εμείς βλέπουμε ότι έχει άριστη τεχνική, παίζει γρήγορα, ομαδικά και "με τη μία" και ερχόμενος σαν κρυφός είναι μέσα σε πολλές φάσεις για γκολ : χαρακτηριστικά στο ματς με το Θρασύβουλο ήταν 10 φορές πιο απειλητικός από τον Ντάρκο. Συν τοις άλλοις μαθαίνουμε από παίκτες που συμμετέχουν σε προπονήσεις ότι ο Όσκαρ "βγάζει μάτια" σε αυτές. Γράψαμε σε ανύποπτο χρόνο ότι μας θυμίζει Αλεξανδρή τόσο στον τρόπο που παιχνιδιού όσο και στον πρώτο του χρόνο στην ομάδα. 5
Κοβάτσεβιτς : Όσο ο Ολυμπιακός επαιζε τσούκου-τσούκου μπολ ο Κοβάτσεβιτς προλάβαινε να τοποθετήσει το τεράστιο κι έμπειρο σώμα του μέσα στην αντίπαλη περιοχή και να γίνει απειλητικός. Τώρα που το παιχνίδι του Ολυμπιακού έχει επιταχυνθεί ο γερο-Ντάρκο είναι ένα (και βάλε) κλικ πίσω από τις φάσεις. Τώρα άρχισε να το καταλαβαίνει κι ο ίδιος και σταμάτησε (επιτέλους) τις μανούρες προς τον προπονητή. Μπορεί να βοηθήσει (κυρίως γιατί η φήμη του εμπνέει τρόμο στους αντιπάλους) αλλά πρέπει κι ο ίδιος να προσαρμοστεί με τη νέα πραγματικότητα. 5
Ντιόγο : Έχει μάτι ο... κοντός, όσο κι αν τον παίρναμε στην πλάκα για τα 3 εκατ. που έδωσε σε ομάδα Β' Εθνικής για να φέρει το Λεονάρντο, ο "Νινί" φέτος μας αποστόμωσε με την υπόδειξη της μεταγραφής Ντιόγο. Ο χαρακτηρισμός "νέος Ντρογκμπά" ακούστηκε ιερόσυλος στην αρχή, όμως ακούγεται ολοένα και περισσότερο και μάλιστα από καλύτερα γνωρίζοντες το αντικείμενο του ποδοσφαίρου από εμάς. Το παιδί χαίρεται να παίζει μπάλα κι αυτό περνάει στον κόσμο. Εμείς το μόνο που έχουμε να ευχηθούμε στο Βραζιλιανάκι μας για το 2009 είναι να μείνει υγιής γιατί με τον τρόπο που αγωνίζεται και παλεύει κάθε φάση (και προς τιμήν του) είναι θαύμα που κανένας Σέμος ή Μπαρκαουάν δεν τον έχει στείλει εκτός. 9
Τζόρτζεβιτς : Μπορεί να μην έχει τη διάρκεια του παρελθόντος αλλά ακόμα και σήμερα, βγάζει κάτι 5λεπτες εξάρσεις που σκοτώνουν οποιοδήποτε αντίπαλο. Το ένας εναντίον ενός δεν το έχει πια εκτός αν βρει μπροστά του κανένα Βύντρα ή Γεωργέα. Ισχύει στην περίπτωσή του ότι και στον Ντάρκο : η φήμη του και μόνο φτάνει για να λερώσουν τα σώβρακα τους οι αντίπαλοι και να τους κάνει να σκέφτονται την ήττα. 6
Ζεβλάκοβ : Παραμένει αξιόπιστη λύση και με επαγγελματική ευσυνειδησία προσφέρει σταθερότητα στην άμυνα. Θεωρούμε ότι κάνει καλύτερο δίδυμο με τον Άντζα, είναι πιο ψύχραιμος και πιο κλινικός στις επεμβάσεις του από τον Αβραάμ, από τον οποίο όμως χάνει στο κάτι παραπάνω που μερικές φορές απαιτείται. 7
Ραούλ Μπράβο : Αν ο Ισπανός κανάγιας είχε το μυαλό του στην μπάλα κι όχι στις 16χρονες θα ήταν ότι πρέπει για το φετινό Ολυμπιακό, γιατί και μπάλα ξέρει ώστε να κάνει τις πλαγιοκοπήσεις σύμφωνα με το πλάνο Βαλβέρδε ενώ συν τοις άλλοις έχει και το προφίλ του ανθρώπου που μπορεί να χώσει το κλωτσίδι όταν αυτό απαιτείται. Δυστυχώς όμως... Το ωραίο είναι ότι στη φημολογία ότι θα αποχωρήσει, ο τρελο-Ισπανός αποκρίνεται "ούτε μία στο εκατομμύριο". Εμ βέβαια, έχετε δει τις Ισπανίδες από κοντά; Εύκολο το έχετε να αφήσει την "Γη της Επαγγελίας" ο άνθρωπος; 4
Άντζας: "Αυτός δε φτούρησε την πρώτη φορά που ήταν στον Ολυμπιακό, θα φτουρήσει τώρα;" το απόφθεγμα του Αλέ-κτωρ όταν επέστρεψε ο Παρασκευάς στο λιμάνι. Αποδείχτηκε ότι σε ανθρώπους που κάνουν σοβαρή δουλειά κι όχι χαβαλέ κι αγγαρεία, ο χρόνος είναι πάντα σύμμαχος. Όποτε λείπει ο Άντζας, ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα κι αυτό τα λέει όλα για τη συνεισφορά του. Αλήθεια, αυτός ο Ανατολάκης παίζει πουθενά μπάλα, γιατί τελευταία φορά τον είδα μία Κυριακή σε ένα παγοδρόμιο με τα παιδιά του, κρίμα... 8
Μενδρινός : Βοήθησε ο Κωστάκης όσες φορές χρησιμοποιήθηκε, το παραπάνω βήμα όμως δε θα το κάνει ποτέ. Ιδανικός να κρατάει μπάλα και να παίρνει φάουλ, τον αδικεί ο χρόνος... αν έπαιζε στα 80's θα έκανε σπουδαία καριέρα. 5
Ντουντού : Κατά τη γνώμη μας, αλλά και κατά τη στατιστική υπηρεσία του Γαλάνη ο κορυφαίος όχι μόνο του Ολυμπιακού αλλά και του Ελληνικου πρωταθλήματος. Οι μυαλοπώληδες έγραφαν το καλοκαίρι ότι "δεν είναι αμυντικό χαφ". Μωρέ και αμυντικό χαφ είναι και 8άρι είναι και 10άρι γίνεται άμα λάχει ο Βραζιλιάνος χάφαρος. Εκτός της βρώμικης δουλειάς που κάνει και του γρήγορου τρόπου με τον οποίο βγάζει την ομάδα μπροστά, βοηθάει στις στημένες μπάλες και στο σκοράρισμα. Ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας του Βαλβέρδε, χωρίς αυτόν δεν θα βλέπαμε τίποτε από όσα είδαμε, με άλλον ένα τέτοιον θα δούμε παπάδες. 9
Αβραάμ : Γράφουμε πιο πριν ότι κάνει το κάτι παραπάνω από το Ζέβλα στην αναχαίτιση φάσεων. Αυτό που δεν γράψαμε είναι ότι α) αυτές οι φάσεις δημιουργούνται συνήθως από δικές του κακές τοποθετήσεις και β) δυστυχώς κάνει το κάτι παραπάνω κι όσον αφορά στις επιθετικές πρωτοβουλίες. Παρ' όλα αυτά είναι νέος ακόμα και για πρώτο χρόνο στην ομάδα τα πάει μια χαρά, θα προσφέρει αρκεί να μην τον πιάσει κι αυτόν... Ανατολακίτιδα, ήτοι να την ψωνίσει με την πάρτη του. 7
Μήτρογλου : Με δύο γκολ και 4 χαμένες ευκαιρίες στα 4 ματς που έχει συμμετέχει, ο "κάγκουρας" της ομάδας αν μη τι άλλο δείχνει ότι είναι μέσα στις φάσεις, μεγάλο προσόν για σέντερ φορ. Παρ' όλα αυτά, στην περίπτωσή του ισχύει ότι και στον Γκαλίτσιο : θέλει πολλή δουλειά ακόμη για να θεωρηθεί αξιόπιστη λύση. 5
Λέτο : Το μεγάλο αίνιγμα στο φετινό ρόστερ της ομάδας. Ξέρει καντάρια μπάλας και διαθέτει τεράστια σωματικά προσόντα, όταν βάλει ώμο τον αμυντικό δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ανακοπεί. Το κακό με τον Αργεντινό είναι ότι κόλλησε ..."Καραϊσκακίτιδα" με την πρώτη εμφάνισή του στο φιλικό με τη Μποαβίστα. Όπου "Καραϊσκακίτιδα" είναι η ασθένεια που προκαλεί ο κόσμος με το μπιζάρισμα των παικτών του Θρύλου που αναλώνονται σε περίτεχνες ενέργειες με την μπάλα. Όταν γίνεται ομαδικός, ο Ολυμπιακός ανεβάζει ταχύτητα κι επίπεδο, ίσως μπορεί να βοηθήσει κι η διοίκηση βγάζοντας κάρτα διαρκείας στον κατάσκοπο της Λίβερπουλ Γκλούστσεβιτς. 6
Μπελούτσι : Ο έτερος του άξονα μετά τον Ντουντού στον οποίο οφείλεται η εύρρυθμη αγωνιστική παρουσία της ομάδας. Τα κάνει όλα και συμφέρει : πασάρει (συνήθως) με τη μία, ξεμαρκάρεται εύκολα, σκοράρει, βάζει τα πόδια του στη φωτιά, κερδίζει φάουλ, πιέζει αστάματητα ψηλά και έχει συγκροτήσει απίστευτο δίδυμο με τον Ντιόγο, τόσο σε φαντασία όσο και σε αποτελεσματικότητα. Έχει αρχίσει να κάνει απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του, έβαλε τα γυαλιά σε όλους μας που λέγαμε "μωρέ παικταράς είναι, αλλά όχι για τόσα που τον πήραμε"... και να κάνει κουτούς, εκτός από τους αντιπάλους που προσπαθούν να τον περιορίσουν, τους μυαλοπώληδες των ΜΜΕ κι όχι μόνο (βλέπε Κάσνα, Χατζάρα, Αντωνίου κλπ) που τον λοιδωρούσαν μέχρι πρότινος. 8
ΜΠάντος : Γιατί έτσι τον ξέρουμε κι έτσι γουστάρουμε να τον ακούμε... Το ότι είναι σκυλί και δίνει πάντα αυτό που ξέρει, το γνωρίζαμε. Στη φετινή βερσιόν του βγάζει ακόμα και σέντρες με 40% επιτυχία, και μάλιστα καλές (2 ασίστ στο ενεργητικό του). Του χρόνου ίσως τον δούμε ακόμα και να σκοράρει. Με διαφορά ο πιο αξιόπιστος δεξιός μπακ της ομάδας - Θεέ μου σ'χώρα με που το γράφω αυτό. 7
Γιάννης Παπαδόπουλος : Ο μεγάλος αδικημένος από τον Ερνέστο Βαλβέρδε κατά την άποψή μας, γιατί πρώτον τον πιστεύουμε σαν παίκτη (κι όχι σαν ταλέντο). Έχει τσαγανό και παίζει σαν να έχει χρόνια εμπειρίας, διαθέται εξαιρετικό αριστερό τόσο δημιουργικά όσο και εκτελεστικά, ενώ το σώμα του είναι "δεμένο". Είναι πιθανό ο Βαλβέρδε να γνωρίζει κάτι παραπάνω από εμάς, εκτός αν το κάνει προκειμένου να "εκβιάσει" τη διοίκηση να του πάρει παίκτη στη συγκεκριμένη θέση. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του. 6
Τοροσίδης : Διαβάσαμε τις προάλλες ότι η Λιόν σταμάτησε να τον παρακολουθεί γιατί ο σκάουτερ της θεώρησε ότι δεν έκανε την ανάλογη πρόοδο σε αυτό το διάστημα. Αυτό είναι και το πιο ακριβές σχόλιο για την περίπτωσή του, δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να το περιγράψει καλύτερα. "Ανατολακίτιδα" και σε οξεία μορφή μάλιστα, ένα ταλέντο που πάει να μείνει χαμένο και το χειρότερο χωρίς ο Θρύλος να εκμεταλλευτεί τα 5 εκατ. που μέχρι πρότινος φέρονταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν οι υποψήφιοι αγοραστές, για να κάνουμε και λίγη πλάκα. Όταν ο ΜΠάντος δείχνει Καφού μπροστά σου, υπάρχει πρόβλημα, "ξύπνα Βασίληηη"... 5
Βαλβέρδε : Εμείς τον πιστέψαμε τον Ισπανό από την πρώτη στιγμή κι αυτό έχει αποτυπωθεί έγκαιρα στο blog. Τα αποτελέσματα της δουλειάς του ήδη φαίνονται τόσο στις βαθμολογίες, όσο και στη στατιστική ανάλυση των αγώνων του Ολυμπιακού. Λάθη σίγουρα έχει κάνει, λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν κάνει τίποτε λένε. Είναι σοβαρός επαγγελματίας, δουλευταράς και παρ' ότι έχει πάθος, δεν πηδάει στους αγωνιστικούς χώρους και δεν κάνει δημόσιες σχέσεις με οπαδούς και δημοσιογράφους. "Hats off to Ernesto" λοιπόν, όπως θα έλεγαν κι οι Εγγλέζοι. Προσωπικά μιλώντας, μας αγγίζει σαν προσωπικότητα και σαν προπονητική αξία και θεωρούμε ότι είναι αυτό που θέλαμε χρόνια στον Ολυμπιακό κι αφήνουμε τους... Ρούσσηδες, τους... Σαραντάκους και τους... ΣπυροΠαπαδόπουλους να ψάχνονται.
Τελειώνοντας την ανασκόπηση του πρώτου γύρου, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους και σε όλες καλή Πρωτοχρονιά και το νέο έτος να φέρει υγεία κι ευτυχία σε σας και τις οικογένειες σας και μεγάλες νίκες στον Ολυμπιακό μας.
by ANASTO
Παρ' όλα αυτά κι επειδή ακούγονται και γράφονται διάφορα από το αντίπαλο στρατόπεδο περί "καλύτερης μπάλας στην Ελλάδα" και "μεγάλης πράσινης αντεπίθεσης για τον τίτλο" (προφανώς ορμώμενα από "μεγάλες εμφανίσεις" τύπου Παγκρητείου με τον ΟΦΗ), θα προσπαθήσουμε με τη βοήθεια της στατιστικής υπηρεσίας του Γαλάνη να "βαθμολογήσουμε" τρόπον τινά, τις επιδόσεις της ομάδας συνολικά και του κάθε παίκτη ξεχωριστά.
Ο Ολυμπιακός διαθέτει την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 27 τέρματα και την καλύτερη άμυνα με 6. Κι ενώ το 1 γκολ κάθε 8 προσπάθειες δεν είναι άσχημος απολογισμός, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Ολυμπιακός δέχεται τέρμα κάθε 23 προσπάθειες, ενώ την περσινή χρονιά για την οποία ο Λεμονής δεχόταν εύσημα για την (και καλά) "σφιχτή" ομάδα που παρουσίαζε, η αντίστοιχη αναλογία ήταν 1/14. Αν δε αφαιρέσουμε τα 3 πέναλτυ από τα οποία έχει δεχτεί γκολ, η αναλογία αυτή γίνεται πραγματικά αξιοθαύμαστη. Η αμυντική δουλειά που γίνεται από όλη την ομάδα κι όχι μόνο από την άμυνα όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, το συνεχές πρέσινγκ και οι αλληλοκαλύψεις, έχουν συντελέσει πολύ στον περιορισμό των γκολ που δέχεται ο (σχεδόν) άριστος και φέτος Νικοπολίδης. Είναι ενδεικτικό, ότι από τα 136 σουτ που έχει δεχτεί ο Ολυμπιακός, τα 76 (ήτοι παραπάνω από το 50%) είναι εκτός περιοχής, που σημαίνει ότι αντίπαλος δεν "πατάει περιοχή" αλλά προσπαθεί να διασπάσει την άμυνα από μακριά με μικρές πιθανότητες επιτυχίας. Παρά ταύτα, σε όλα τα φετινά παιχνίδια του Ολυμπιακού, όπως έχει πολύ σωστά επισημάνει κι ο Κ. Νικολακόπουλος, τα τέρματα που έχει δεχτεί η ομάδα είναι από επιπολαιότητες ή ατομικά λάθη, πράγμα που σημαίνει ότι σίγουρα υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης.
Η πίεση που ασκούν οι παίκτες του Βαλβέρδε αποτυπώνεται στις πάσες και στα λάθη που εξαναγκάζουν τους αντιπάλους τους. 40 πάσες ανταλλάσουν φέτος οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού έναντι 39 πέρυσι, αλλά έχουν αυξηθεί κατά πολύ τα λάθη: 46 λάθη αντιπάλων φέτος έναντι 35 την περσινή χρονιά. Λάθη αντιπάλων σημαίνει εκτός από περιορισμό των κινδύνων, επανακατοχή μπάλας και σε αυτόν τον τομέα ο Βαλβέρδε κερδίζει δικαίως τα εύσημα.Στον επιθετικό τομέα, η ανάπτυξη της ομάδας γίνεται οργανωμένα και με σύστημα κάτι που αποδεικνύεται από το μεγάλο αριθμό των πασών που ανταλλάσουν οι παίκτες: 70 ανά παιχνίδι όταν πέρσι, ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 57 ανά παιχνίδι. Ένας τομέας που χρειάζεται να δουλέψει περισσότερο ο σενιόρ Βαλβέρδε είναι στα λάθη τα οποία ανέρχονται σε 47 ανά ματς έναντι 39 πέρσι, αλλά αυτό ίσως οφείλεται τόσο στις περισσότερες πάσες που γίνονται φέτος, όσο και στον ταχύτερο ρυθμό παιχνιδιού. Βέβαια, υπάρχει πάντα η υποψία ότι αν αφαιρέσουμε τις λάθος πάσες του... Πάτσα και τις λάθος ενέργειες του... Λέτο, η εικόνα εδώ θα είναι πολύ καλύτερη. Οι τελικές προσπάθειες είναι πάνω κάτω στα ίδια επίπεδα με πέρσι, ήτοι 15 ανά ματς, αλλά έχει αλλάξει η ποιοτική σύστασή τους: είναι λιγότερες οι τελικές προσπάθειες με κεφαλιές (λόγω της απουσίας του Ντάρκο από την 11άδα) και είναι περισσότερα τα σουτ έξω από την περιοχή.
Για να πάμε τώρα λίγο και στην ομάδα που "παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο" και της στερεί τον τίτλο ο... Γκαγκάτσης. Προσπάθειες Ολυμπιακός 223 - ΠΑΟ 201, πάσες 1048 - 768, κλεψίματα 271 - 228, διωξίματα 146 -168, ασίστ 35 - 28, ευκαιρίες 25 - 16 (σε όλα τα παραπάνω στατιστικά περιλαμβάνονται τα ματς εκατέρωθεν με τον... ΟΦΗ). Όχι, στατιστικά για τα πέναλτυ που ζητάει κάθε ομάδα δεν κρατάει ο Γαλάνης, αλλά είμαστε σίγουροι ότι σε αυτόν τον τομέα ο ΠΑΟ είναι μπροστά.
Ατομικός έλεγχος παικτών Ολυμπιακού
Νικοπολίδης : Κάθε πέρσι και... χειρότερα για τον Αντώνη, αφού απαλλαγμένος από τις υποχρεώσεις με την Εθνική του Ρεχάγκελ (ο οποίος σίγουρα θα το φυσάει και δε θα κρυώνει), αλλά και τον εσωτερικό ανταγωνισμό αφού πίσω του υπάρχει το... χάος, είναι πιο φρέσκος, εμπνέει σιγουριά στην άμυνα και είναι ανίκητος στα τετ-α-τετ. Από την άλλη, φέρει ευθύνη σε δύο γκολ που έχουμε δεχτεί στο Χαριλάου και με το Θρασύβουλο (και τα δύο λόγω της αχίλλειου πτέρνας του, της κακής εξόδου). Το μεγαλύτερο δώρο που μας έκανε ποτέ ο Παναθηναϊκός και τα... σαΐνια που τον διοικούν. 9
Πατσατζόγλου : Ξεκίνησε τη χρονιά αναστατώνοντας εμάς κι όλο το Καραϊσκάκη, πότε με το ρεσιτάλ λανθασμένων επιλογών ("Βασιλιά της Λάθος Πάσας" όπως τον έχει επιτυχημένα ονομάσει ο Pesetero) και πότε με τις εκτός τόπου και χρόνου δηλώσεις του (Λεμονή, ΟΦΗ, κτλ). Στην πορεία βελτιώθηκε, αλλά με σκαμπανεβάσματα: έκανε ορισμένα εκπληκτικά παιχνίδια, όμως στην πλειοψηφία κινήθηκε στη μετριότητα, κάτι αναμενόμενο με βάση τον ταλαιπωρημένο οργανισμό του. Η απουσία άλλου αμυντικού χαφ τον έκανε παραπάνω από χρήσιμο ακόμα και με τα κουσούρια του, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. 6
Ντομί : Η ευχάριστη έκπληξη (;) της φετινής σεζόν, αλλά όχι και τόσο έκπληξη για εμάς αφού και στη περσινή σεζόν είχε ξεκινήσει εκπληκτικά ώσπου τραυματίστηκε στο ματς με τη Βέρντερ. Έχει χάσει κιλά και είναι πιο αθλητικός, έχει μεγαλύτερες αντοχές και ανεβοκατεβαίνει την πτέρυγα μέχρι το 90΄. Προφανώς τον βοήθησε η θεραπεία που έκανε στο Κατάρ, γιατί αν περίμενε από το δικό μας ιατρικό τιμ... Συνεργάζεται άψογα με τον Τζόλε, στα συν του οι τρεις ασίστ που έχει βγάλει, στα μείον του το λάθος με τον Άρη και η κακή εμφάνιση με τη Λάρισα. 7
Λεονάρντο : ο άτυχος της φετινής σεζόν, την πάτησε επειδή βιάστηκε να γυρίσει ή μήπως δεν έγινε καλή δουλειά από το ιατρικό επιτελείο? Μόνο και μόνο επειδή συνετέλεσε να έρθει ο Ντιόγκο δικαιούται κι αυτός μερίδιο από τη φετινή επιτυχημένη προς το παρόν χρονιά. Ακούγεται ότι θα φύγει για Σάο Πάολο, γνώμη μας είναι ότι ενώ ξέρει μπαλίτσα, αφ' ενός μεν δεν είναι ξεκάθαρο που μπορεί να βοηθήσει (κυρίως μπροστά...;) στην αριστερή πλευρά, αφ' ετέρου έχει όλα τα φόντα να γίνει για τον Ντιόγο ότι ο Λουτσιάνο για τον Ζιοβάνι.
Γκαλίτσιος : Να πούμε την αμαρτία μας ότι δεν τον πιστέψαμε/εύουμε αυτόν τον παίκτη από τότε που ανακοινώθηκε η απόκτησή του; Είναι γερό και αθλητικό παιδί, έχει καλή σέντρα, αλλά όσες φορές χρησιμοποιήθηκε από τον Βάσκο ήπιε θάλασσα, με αποκορύφωμα το διάστημα που αγωνίστηκε ενάντια στον Παναθηναϊκό. Θέλει πολλή δουλειά ακόμη για να θεωρηθεί καν λύση για τον πάγκο. 3
Στολτίδης : Λογω τραυματισμού δεν έχει προσφέρει όσα τις προηγούμενες χρονιές. Κάτι μας λέει ότι και χωρίς τον τραυματισμό, θα είχαμε το αυτό, αφού σε όσα ματς ξεκίνησε ο Ιέρο ήταν βαρύς (κι ασήκωτος), με λάθος επιλογές και πίσω από τις φάσεις. Καιρός να ψάχνουμε για αντικαταστάτη του. 4
Γκαλέτι : Ξεκίνησε φουριόζος τη φετινή χρονιά, αλλά κάπου ξεφούσκωσε αφού προκειμένου να προσαρμοστεί στο αγωνιστικό πλάνο του Βαλβέρδε είναι υποχρεωμένος να θυσιάζει δυνάμεις (που ούτως ή άλλως δεν του είναι ανεξάντλητες) και στα αμυντικά του καθήκοντα. Αν είχε αντοχές πάντως δε θα ερχόταν στον Ολυμπιακό, αυτό είναι βέβαιο. Με έξι γκολ και 4 ασίστ πάντως είναι από τους κορυφαίους και φέτος, μια πραγματικά μεγάλη περσινή μεταγραφή. 8
Όσκαρ : Εδώ θα πρωτοτυπήσουμε. Το εύκολο είναι να τον θάψεις όπως άλλωστε κάνουν όλοι. Χάνει γκολ, δεν παίζει καλά σαν δεξί χαφ (το πιθανότερο γιατί δεν είναι κι ούτε θα γίνει ποτέ), έχει το στίγμα του "παίκτη του προπονητή" και συν τοις άλλοις, είναι γκαντέμης. Εμείς βλέπουμε ότι έχει άριστη τεχνική, παίζει γρήγορα, ομαδικά και "με τη μία" και ερχόμενος σαν κρυφός είναι μέσα σε πολλές φάσεις για γκολ : χαρακτηριστικά στο ματς με το Θρασύβουλο ήταν 10 φορές πιο απειλητικός από τον Ντάρκο. Συν τοις άλλοις μαθαίνουμε από παίκτες που συμμετέχουν σε προπονήσεις ότι ο Όσκαρ "βγάζει μάτια" σε αυτές. Γράψαμε σε ανύποπτο χρόνο ότι μας θυμίζει Αλεξανδρή τόσο στον τρόπο που παιχνιδιού όσο και στον πρώτο του χρόνο στην ομάδα. 5
Κοβάτσεβιτς : Όσο ο Ολυμπιακός επαιζε τσούκου-τσούκου μπολ ο Κοβάτσεβιτς προλάβαινε να τοποθετήσει το τεράστιο κι έμπειρο σώμα του μέσα στην αντίπαλη περιοχή και να γίνει απειλητικός. Τώρα που το παιχνίδι του Ολυμπιακού έχει επιταχυνθεί ο γερο-Ντάρκο είναι ένα (και βάλε) κλικ πίσω από τις φάσεις. Τώρα άρχισε να το καταλαβαίνει κι ο ίδιος και σταμάτησε (επιτέλους) τις μανούρες προς τον προπονητή. Μπορεί να βοηθήσει (κυρίως γιατί η φήμη του εμπνέει τρόμο στους αντιπάλους) αλλά πρέπει κι ο ίδιος να προσαρμοστεί με τη νέα πραγματικότητα. 5
Ντιόγο : Έχει μάτι ο... κοντός, όσο κι αν τον παίρναμε στην πλάκα για τα 3 εκατ. που έδωσε σε ομάδα Β' Εθνικής για να φέρει το Λεονάρντο, ο "Νινί" φέτος μας αποστόμωσε με την υπόδειξη της μεταγραφής Ντιόγο. Ο χαρακτηρισμός "νέος Ντρογκμπά" ακούστηκε ιερόσυλος στην αρχή, όμως ακούγεται ολοένα και περισσότερο και μάλιστα από καλύτερα γνωρίζοντες το αντικείμενο του ποδοσφαίρου από εμάς. Το παιδί χαίρεται να παίζει μπάλα κι αυτό περνάει στον κόσμο. Εμείς το μόνο που έχουμε να ευχηθούμε στο Βραζιλιανάκι μας για το 2009 είναι να μείνει υγιής γιατί με τον τρόπο που αγωνίζεται και παλεύει κάθε φάση (και προς τιμήν του) είναι θαύμα που κανένας Σέμος ή Μπαρκαουάν δεν τον έχει στείλει εκτός. 9
Τζόρτζεβιτς : Μπορεί να μην έχει τη διάρκεια του παρελθόντος αλλά ακόμα και σήμερα, βγάζει κάτι 5λεπτες εξάρσεις που σκοτώνουν οποιοδήποτε αντίπαλο. Το ένας εναντίον ενός δεν το έχει πια εκτός αν βρει μπροστά του κανένα Βύντρα ή Γεωργέα. Ισχύει στην περίπτωσή του ότι και στον Ντάρκο : η φήμη του και μόνο φτάνει για να λερώσουν τα σώβρακα τους οι αντίπαλοι και να τους κάνει να σκέφτονται την ήττα. 6
Ζεβλάκοβ : Παραμένει αξιόπιστη λύση και με επαγγελματική ευσυνειδησία προσφέρει σταθερότητα στην άμυνα. Θεωρούμε ότι κάνει καλύτερο δίδυμο με τον Άντζα, είναι πιο ψύχραιμος και πιο κλινικός στις επεμβάσεις του από τον Αβραάμ, από τον οποίο όμως χάνει στο κάτι παραπάνω που μερικές φορές απαιτείται. 7
Ραούλ Μπράβο : Αν ο Ισπανός κανάγιας είχε το μυαλό του στην μπάλα κι όχι στις 16χρονες θα ήταν ότι πρέπει για το φετινό Ολυμπιακό, γιατί και μπάλα ξέρει ώστε να κάνει τις πλαγιοκοπήσεις σύμφωνα με το πλάνο Βαλβέρδε ενώ συν τοις άλλοις έχει και το προφίλ του ανθρώπου που μπορεί να χώσει το κλωτσίδι όταν αυτό απαιτείται. Δυστυχώς όμως... Το ωραίο είναι ότι στη φημολογία ότι θα αποχωρήσει, ο τρελο-Ισπανός αποκρίνεται "ούτε μία στο εκατομμύριο". Εμ βέβαια, έχετε δει τις Ισπανίδες από κοντά; Εύκολο το έχετε να αφήσει την "Γη της Επαγγελίας" ο άνθρωπος; 4
Άντζας: "Αυτός δε φτούρησε την πρώτη φορά που ήταν στον Ολυμπιακό, θα φτουρήσει τώρα;" το απόφθεγμα του Αλέ-κτωρ όταν επέστρεψε ο Παρασκευάς στο λιμάνι. Αποδείχτηκε ότι σε ανθρώπους που κάνουν σοβαρή δουλειά κι όχι χαβαλέ κι αγγαρεία, ο χρόνος είναι πάντα σύμμαχος. Όποτε λείπει ο Άντζας, ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα κι αυτό τα λέει όλα για τη συνεισφορά του. Αλήθεια, αυτός ο Ανατολάκης παίζει πουθενά μπάλα, γιατί τελευταία φορά τον είδα μία Κυριακή σε ένα παγοδρόμιο με τα παιδιά του, κρίμα... 8
Μενδρινός : Βοήθησε ο Κωστάκης όσες φορές χρησιμοποιήθηκε, το παραπάνω βήμα όμως δε θα το κάνει ποτέ. Ιδανικός να κρατάει μπάλα και να παίρνει φάουλ, τον αδικεί ο χρόνος... αν έπαιζε στα 80's θα έκανε σπουδαία καριέρα. 5
Ντουντού : Κατά τη γνώμη μας, αλλά και κατά τη στατιστική υπηρεσία του Γαλάνη ο κορυφαίος όχι μόνο του Ολυμπιακού αλλά και του Ελληνικου πρωταθλήματος. Οι μυαλοπώληδες έγραφαν το καλοκαίρι ότι "δεν είναι αμυντικό χαφ". Μωρέ και αμυντικό χαφ είναι και 8άρι είναι και 10άρι γίνεται άμα λάχει ο Βραζιλιάνος χάφαρος. Εκτός της βρώμικης δουλειάς που κάνει και του γρήγορου τρόπου με τον οποίο βγάζει την ομάδα μπροστά, βοηθάει στις στημένες μπάλες και στο σκοράρισμα. Ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας του Βαλβέρδε, χωρίς αυτόν δεν θα βλέπαμε τίποτε από όσα είδαμε, με άλλον ένα τέτοιον θα δούμε παπάδες. 9
Αβραάμ : Γράφουμε πιο πριν ότι κάνει το κάτι παραπάνω από το Ζέβλα στην αναχαίτιση φάσεων. Αυτό που δεν γράψαμε είναι ότι α) αυτές οι φάσεις δημιουργούνται συνήθως από δικές του κακές τοποθετήσεις και β) δυστυχώς κάνει το κάτι παραπάνω κι όσον αφορά στις επιθετικές πρωτοβουλίες. Παρ' όλα αυτά είναι νέος ακόμα και για πρώτο χρόνο στην ομάδα τα πάει μια χαρά, θα προσφέρει αρκεί να μην τον πιάσει κι αυτόν... Ανατολακίτιδα, ήτοι να την ψωνίσει με την πάρτη του. 7
Μήτρογλου : Με δύο γκολ και 4 χαμένες ευκαιρίες στα 4 ματς που έχει συμμετέχει, ο "κάγκουρας" της ομάδας αν μη τι άλλο δείχνει ότι είναι μέσα στις φάσεις, μεγάλο προσόν για σέντερ φορ. Παρ' όλα αυτά, στην περίπτωσή του ισχύει ότι και στον Γκαλίτσιο : θέλει πολλή δουλειά ακόμη για να θεωρηθεί αξιόπιστη λύση. 5
Λέτο : Το μεγάλο αίνιγμα στο φετινό ρόστερ της ομάδας. Ξέρει καντάρια μπάλας και διαθέτει τεράστια σωματικά προσόντα, όταν βάλει ώμο τον αμυντικό δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ανακοπεί. Το κακό με τον Αργεντινό είναι ότι κόλλησε ..."Καραϊσκακίτιδα" με την πρώτη εμφάνισή του στο φιλικό με τη Μποαβίστα. Όπου "Καραϊσκακίτιδα" είναι η ασθένεια που προκαλεί ο κόσμος με το μπιζάρισμα των παικτών του Θρύλου που αναλώνονται σε περίτεχνες ενέργειες με την μπάλα. Όταν γίνεται ομαδικός, ο Ολυμπιακός ανεβάζει ταχύτητα κι επίπεδο, ίσως μπορεί να βοηθήσει κι η διοίκηση βγάζοντας κάρτα διαρκείας στον κατάσκοπο της Λίβερπουλ Γκλούστσεβιτς. 6
Μπελούτσι : Ο έτερος του άξονα μετά τον Ντουντού στον οποίο οφείλεται η εύρρυθμη αγωνιστική παρουσία της ομάδας. Τα κάνει όλα και συμφέρει : πασάρει (συνήθως) με τη μία, ξεμαρκάρεται εύκολα, σκοράρει, βάζει τα πόδια του στη φωτιά, κερδίζει φάουλ, πιέζει αστάματητα ψηλά και έχει συγκροτήσει απίστευτο δίδυμο με τον Ντιόγο, τόσο σε φαντασία όσο και σε αποτελεσματικότητα. Έχει αρχίσει να κάνει απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτησή του, έβαλε τα γυαλιά σε όλους μας που λέγαμε "μωρέ παικταράς είναι, αλλά όχι για τόσα που τον πήραμε"... και να κάνει κουτούς, εκτός από τους αντιπάλους που προσπαθούν να τον περιορίσουν, τους μυαλοπώληδες των ΜΜΕ κι όχι μόνο (βλέπε Κάσνα, Χατζάρα, Αντωνίου κλπ) που τον λοιδωρούσαν μέχρι πρότινος. 8
ΜΠάντος : Γιατί έτσι τον ξέρουμε κι έτσι γουστάρουμε να τον ακούμε... Το ότι είναι σκυλί και δίνει πάντα αυτό που ξέρει, το γνωρίζαμε. Στη φετινή βερσιόν του βγάζει ακόμα και σέντρες με 40% επιτυχία, και μάλιστα καλές (2 ασίστ στο ενεργητικό του). Του χρόνου ίσως τον δούμε ακόμα και να σκοράρει. Με διαφορά ο πιο αξιόπιστος δεξιός μπακ της ομάδας - Θεέ μου σ'χώρα με που το γράφω αυτό. 7
Γιάννης Παπαδόπουλος : Ο μεγάλος αδικημένος από τον Ερνέστο Βαλβέρδε κατά την άποψή μας, γιατί πρώτον τον πιστεύουμε σαν παίκτη (κι όχι σαν ταλέντο). Έχει τσαγανό και παίζει σαν να έχει χρόνια εμπειρίας, διαθέται εξαιρετικό αριστερό τόσο δημιουργικά όσο και εκτελεστικά, ενώ το σώμα του είναι "δεμένο". Είναι πιθανό ο Βαλβέρδε να γνωρίζει κάτι παραπάνω από εμάς, εκτός αν το κάνει προκειμένου να "εκβιάσει" τη διοίκηση να του πάρει παίκτη στη συγκεκριμένη θέση. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του. 6
Τοροσίδης : Διαβάσαμε τις προάλλες ότι η Λιόν σταμάτησε να τον παρακολουθεί γιατί ο σκάουτερ της θεώρησε ότι δεν έκανε την ανάλογη πρόοδο σε αυτό το διάστημα. Αυτό είναι και το πιο ακριβές σχόλιο για την περίπτωσή του, δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να το περιγράψει καλύτερα. "Ανατολακίτιδα" και σε οξεία μορφή μάλιστα, ένα ταλέντο που πάει να μείνει χαμένο και το χειρότερο χωρίς ο Θρύλος να εκμεταλλευτεί τα 5 εκατ. που μέχρι πρότινος φέρονταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν οι υποψήφιοι αγοραστές, για να κάνουμε και λίγη πλάκα. Όταν ο ΜΠάντος δείχνει Καφού μπροστά σου, υπάρχει πρόβλημα, "ξύπνα Βασίληηη"... 5
Βαλβέρδε : Εμείς τον πιστέψαμε τον Ισπανό από την πρώτη στιγμή κι αυτό έχει αποτυπωθεί έγκαιρα στο blog. Τα αποτελέσματα της δουλειάς του ήδη φαίνονται τόσο στις βαθμολογίες, όσο και στη στατιστική ανάλυση των αγώνων του Ολυμπιακού. Λάθη σίγουρα έχει κάνει, λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν κάνει τίποτε λένε. Είναι σοβαρός επαγγελματίας, δουλευταράς και παρ' ότι έχει πάθος, δεν πηδάει στους αγωνιστικούς χώρους και δεν κάνει δημόσιες σχέσεις με οπαδούς και δημοσιογράφους. "Hats off to Ernesto" λοιπόν, όπως θα έλεγαν κι οι Εγγλέζοι. Προσωπικά μιλώντας, μας αγγίζει σαν προσωπικότητα και σαν προπονητική αξία και θεωρούμε ότι είναι αυτό που θέλαμε χρόνια στον Ολυμπιακό κι αφήνουμε τους... Ρούσσηδες, τους... Σαραντάκους και τους... ΣπυροΠαπαδόπουλους να ψάχνονται.Τελειώνοντας την ανασκόπηση του πρώτου γύρου, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους και σε όλες καλή Πρωτοχρονιά και το νέο έτος να φέρει υγεία κι ευτυχία σε σας και τις οικογένειες σας και μεγάλες νίκες στον Ολυμπιακό μας.
by ANASTO
