Ο Χέρμπερτ Νόϊμαν γεννήθηκε στις 14/11/1953 στην Κολωνία. Αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο απ'τα τμήματα υποδομών της SpVgg Porz, όπου και τον εντόπισε ο υπεύθυνος ακαδημιών της κραταιάς τότε Κολωνίας, Γιουπ Ρέριγκ το 1969 έπειτα από έναν αγώνα της ομάδας του. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70, οι εμφανίσεις του Νόϊμαν ήταν "μια κρύο, μια ζέστη". Το 1973 η Κολωνία πήρε το κύπελλο Δυτικής Γερμανίας και τερμάτισε 2η στο πρωτάθλημα, αλλά ο Νόϊμαν που ταλαιπωρήθηκε απο τραυματισμούς και συνεχείς εναλλαγές θέσεων, στιγματιζόταν ως "αιώνιο ταλέντο".Ο Γερμανός διέψευσε αυτούς που προαιώνιζαν "μαύρο" το μέλλον του και καθιερώθηκε στην Κολωνία. Το 1977 συνέβαλλε τα μέγιστα στο να κατακτήσει η Κολωνία το κύπελλο Κυπελλούχων και την καλύτερη του χρονιά την έκανε τη σεζόν 1977-1978, όταν πήρε το νταμπ στη Δυτική Γερμανία και κλήθηκε στην εθνική ομάδα απ'τον ομοσπονδιακό τεχνικό Χέλμουτ Σεν για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978. Ο Νόϊμαν έπαιξε με την εθνική ενάντια στην Αγγλία, σε έναν αγώνα που τελείωσε νικηφόρα για τους Γερμανούς (2-1). Αυτή έμελλε να ήταν και η μοναδική του συμμετοχή με την εθνική ομάδα.
Ενώ όλα πήγαιναν καλά για το Νόϊμαν, ο Γερμανός μέσος ήρθε σε κόντρα με τον προπονητή του, Χένες Βαϊσβάλερ. Οι κόντρες τους ήταν συχνές με αποτέλεσμα ο Νόϊμαν άλλοτε να παίζει και άλλοτε όχι.Το καλοκαίρι του 1980, η Ουντινέζε ξόδεψε 1.000.000 Γερμανικά μάρκα για να πείσει την Κολωνία να της πουλήσει τον παίκτη, όπως κι έγινε. Ο Νόϊμαν έκανε μια πολύ καλή σεζόν στην Ιταλία με 26 συμμετοχές και 1 γκολ και ψηφίστηκε ο 5ος καλύτερος ξένος του Ιταλικού πρωταθλήματος (και μιλάμε για μια εποχή που στο Campionato αγωνιζόταν μόνο η αφρόκρεμα των ξένων, λόγω του περιορισμού των θέσεων). Η Μπολόνια θέλησε να τον εντάξει στο δυναμικό της και - παρά τη θέληση του - η Ουντινέζε τον έδωσε στη Μπολόνια που αγωνιζόταν στη Β' κατηγορία της Ιταλίας. Με κρύα καρδιά ο Νόϊμαν έκανε 20 συμμετοχές και πέτυχε ένα γκολ με τη φανέλα της Μπολόνια και περίμενε αγωνιωδώς τη λύση του συμβολαίου του το καλοκαίρι του 1982.Έπειτα από ένα αποτυχημένο δοκιμαστικό στην Άρσεναλ και δύο ακυρωμένες την τελευταία στιγμή μεταγραφές στην Ελβετική Βασιλεία και τη Γερμανική Νυρεμβέργη, ο Νόϊμαν επέστρεψε στην Κολωνία. Στους Γερμανούς έμεινε μόλις μια σεζόν, μιας και δεν υπολογιζόταν ως βασικός, έχοντας 10 συμμετοχές και 1 γκολ και με το κύπελλο Γερμανίας στης αποσκευές του, συμφώνησε με το Σταύρο Νταϊφά και κατηφόρισε στον Πειραιά το καλοκαιράκι του 1983, έπειτα από εισήγηση του προπονητή Χάϊντς Χέερ. Η μεταγραφή του λοιδωρήθηκε απ'τον τύπο, που έβλεπε τον Βαρδινογιάννη να ισχυροποιείται και να σαρώνει στις μεταγραφές, λέγοντας οτι ο Ολυμπιακός πόνταρε σε "κουτσό άλογο" με "σμπαραλιασμένα γόνατα". Ο Γερμανός είχε όντως πρόβλημα στα γόνατα, κληρονομιά κύρίως απ'την "περιποίηση" των Ιταλών αμυντικών, αλλά στο πρωτάθλημα της Ελλάδας έβγαζε... τρία ημίχρονα. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε εντυπωσιακά τη χρονιά αποκλείοντας τον Άγιαξ με 2-0 στην παράταση στο ΟΑΚΑ (0-0, 0-0) και έφτασε λίγο πριν το μεγάλο "μπαμ" αφού κέρδισε τη Μπενφίκα με 1-0 (έχασε και πέναλτι ο Νίκος Αναστόπουλος) στην Ελλάδα, αλλά έχασε 3-0 στην Πορτογαλία και αποκλείστηκε. Ο Νόϊμαν λίγο έλειψε στο 2-0 να μοιράσει... εγκεφαλικά, αφού έπιασε ένα "τούβλο" λίγο έξω απ'την περιοχή και έστειλε τη μπάλα να σκάσει (κυριολεκτικά!) στο δοκάρι του Μανουέλ Μπέντο.
Τα πράγματα δε συνεχίστηκαν το ίδιο καλά για τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός - με τις κατάλληλες... βοήθειες - είχε πάρει κεφάλι, ο Νταϊφάς τσακωνόταν με τους Αναστόπουλο - Μητρόπουλο, ο Χέερ απολύθηκε και ήρθε ο Αλέφαντος, η ομάδα έγινε χειρότερη με αποτέλεσμα να απολυθεί ο Αλέφαντος και να αναλάβει υπηρεσιακός ο Θανάσης Μπέμπης. Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε ο Νόϊμαν (που ο Αλέφαντος αποκαλούσε χαϊδευτικά... "κουτσό") να "ξεπροβοδίσει" τον Αλέφαντο, πετυχαίνοντας το μοναδικό του εν Ελλάδι γκολ στις 11/03/1984 στο στάδιο Καραϊσκάκη στα πλαίσια της 24η αγωνιστικής, όταν με "τούβλο" απ'τα 30 μέτρα έστειλε τη μπάλα στη δεξιά γωνία του τερματοφύλακα του Απόλλωνα Αθηνών, Γιώργου Μητσέα (τελικό σκορ 1-0), στο τελευταίο παιχνίδι του Αλέφαντου ως προπονητή του Ολυμπιακού.
Ο Γερμανός μέσος δεν κόλλησε καλά με τον Ολυμπιακό, αν και σε καλή ηλικία (30 ετών) δεν έδωσε την παραπάνω ώθηση στα χαφ και απο ένα σημείο και μετά έδειχνε εξαιρετικά άκεφος. Πως να είχε κέφι άλλωστε, αφού στους ποδοσφαιρικούς κύκλους υπήρχε η φημολογία οτι η σύντροφος του ήταν... σεξομανής και "παιρνόταν" σε κάθε ευκαιρία. Οι πιο τολμηροί την ήθελαν να γίνεται "σάντουϊτς" από παίκτες του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια και φυσικά ο Γερμανός μέσος δεν είχε καμμία όρεξη να αγωνιστεί αλλά ούτε και να ανεχτεί τα γελάκια και τις περίεργες ματιές από συμπαίκτες και μη. Το καλοκαίρι του 1984 αναχώρησε για άλλες πολιτείες και βρήκε καταφύγιο στην Ελβετική Chiasso, στην οποία αγωνίστηκε για μια πενταετία (1984-1989) και έκλεισε εκεί την καριέρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου