
Το 1986, ο παλαιός ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου και θείος του Ντανιέλ, Νόνι Λίμα, θα προσπαθήσει να φέρει τον ανιψιό του στον Πανιώνιο. Ο Λίμα έφερε τον Ντανιέλ στην Ελλάδα το 1986 και ο Ντανιέλ έπεισε τους ιθύνοντες του Εθνικού Πειραιώς οτι αξίζει να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Ο Μπατίστα δεν άργησε να ξεχωρίσει, μάλιστα έγινε πρωταγωνιστής στον εντός έδρας... βιασμό του Παναθηναϊκού απ'τον Εθνικό στις 17/05/1987, στο εντυπωσιακό 3-6, αφού ο ίδιος εκτός από καλύτερος παίκτης του γηπέδου σκόραρε και δύο φορές. Η σεζόν 1986-1987 έκλεισε με 5 γκολ σε 14 συμμετοχές για το νεαρό Μπατίστα. Ακολούθησαν άλλες δύο "γεμάτες" απο συμμετοχές χρονιές (53 συμμετοχές) αλλά μόλις 9 γκολ. Ο Μπατίστα όμως ξεχώριζε για τον τρόπο παιχνιδιού του, άλλωστε ο Εθνικός δεν ήταν αυτό που λέμε ακριβώς... "ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό".
Το καλοκαίρι του 1989 και ενώ όλα έδειχναν (και οι εφημερίδες ανέφεραν) οτι ο Ολυμπιακός βρισκόταν πολύ κοντά στην απόκτηση του Μπατίστα απ'τον Εθνικό, ο παίκτης τελικά κατέληξε στην ΑΕΚ, μιας και ο Στράτος Γιδόπουλος, τότε ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΑΕΚ εκμεταλλεύθηκε το διοικητικό χάος που είχε επέλθει στον Ολυμπιακό. Ο Μπατίστα βρήκε αμέσως θέση στην ΑΕΚ του Μπάγεβιτς και έβαλε με την πρώτη του σεζόν 15 γκολ στις 29 του συμμετοχές στο πρωτάθλημα. Τότε ήταν που οι εφημερίδες του έδωσαν το παρατσούκλι "ο Γκούλιτ των φτωχών", επηρρεαζόμενοι προφανώς απ'την επιτυχία της εθνικής Ολλανδίας στο Euro 1988 αλλά και την ομοιότητα της... κόμης του Μπατίστα με τον μεγάλο Ολλανδό άσο, Ρούουντ Γκούλιτ. Ο Μπατίστα είχε άλλες δύο επιτυχημένες χρονιές στην ΑΕΚ με 61 συμμετοχές και άλλα 24 γκολ στο πρωτάθλημα και σε μια περίοδο που οι τότε διοικούντες την ΑΕΚ του κάνουν πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου του, ο Ολυμπιακός θα πάρει τη ρεβάνς, θα δελεάσει τον Μπατίστα και ο Πορτογάλος επιθετικός υπογράφει στον Ολυμπιακό, αφήνοντας την ΑΕΚ στα κρύα του λουτρού και κάνοντας τους οπαδούς της (εκκ)Ένωσης να πνέουν μένεα εναντίον του.
Ο Μπατίστα συνεισέφερε τα μέγιστα στην μεγάλη νίκη επί της Μονακό στη Γαλλία στις 21/10/1992, αφού εκτός της σπουδαίας παρουσίας του "έβγαλε" και την ασίστ στον σκόρερ Γιώργο Βαΐτση. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 31/10/1992, στην εντός έδρας νίκη επί του ΟΦΗ με 3-0, οι δύο παίκτες σκόραραν από μία φορά και αποθεώθηκαν. Ο Μπατίστα πέτυχε άλλα δύο γκολ στις 02/12 και στις 16/12 ενάντια στον Πιερικό για τη φάση των "32" του κυπέλλου Ελλάδος και στις 13/03/1993 "ξανακέρασε" τον ΟΦΗ πετυχαίνοντας το 0-1, σ'έναν αγώνα που ο Ολυμπιακός τελικά έχασε με 2-1. Στις 07/04/1993 η τύχη θα τον φέρει για 5η φορά στη σεζόν απέναντι στην παλιά του ομάδα (είχαν προηγηθεί οι αγώνες του πρωταθλήματος και του Super Cup), αφού ο Ολυμπιακός είχε κληρωθεί να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ στα ημιτελικά του κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 1-0 με γκολ του Βαΐτση στο Καραϊσκάκη και στο "Νίκος Γκούμας" βρέθηκε να χάνει απ'το 3ο λεπτό από γκολ του Βασίλη Δημητριάδη. Το ματς πήγε στην παράταση και λίγο μετά το ξεκίνημα της, ο αδικοχαμένος Γιώργος Μητσιμπόνας πέτυχε το 1-1 με πέναλτι. Η ΑΕΚ βγήκε στην επίθεση για να πετύχει γκολ, καθώς ο Ολυμπιακός ακόμα και αν έχανε με 2-1 έπαιρνε την πρόκριση. Αντί όμως να πετύχει η ΑΕΚ γκολ, η μοίρα ήθελε να την "θάψει" στο γήπεδο που μέχρι πρότινος αποθεωνόταν ο Ντανιέλ Μπατίστα : Στο 108' θα πετύχει το 1-2 και κάνει την υπόθεση πρόκριση όνειρο μακρινό για την ΑΕΚ, η οποία μέσα σε ένα τρίλεπτο (111' - 114') με γκολ των Δημητριάδη και Αλεξανδρή ξαναμπήκε στο παιχνίδι, αλλά τελικά δεν κατάφερε να πετύχει 4ο γκολ και να προκριθεί. Το έβδομο και τελευταίο γκολ του στην πρώτη του σεζόν στον Ολυμπιακό το πέτυχε πάλι σε ντέρμπι, στο αξέχαστο 2-3 επί του Παναθηναϊκού στις 02/05/1993 για την 30η αγωνιστική του πρωταθλήματος.

Φτάνουμε στο Φεβρουάριο του 1994... Ο Πέτροβιτς θα απολυθεί, αφού ο Ολυμπιακός για άλλη μια χρονιά έδειχνε ανήμπορος να διεκδικήσει τον τίτλο. Λύση ανάγκης μέχρι να βγεί η σεζόν, ο Νίκος Αλέφαντος... Ακολούθησε και η αλλαγή στα διοικητικά καθώς ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε εξ'ολοκλήρου την προεδρία του Ολυμπιακού και κάπου εκεί ήρθε το ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, μια ΑΕΚ που αβάνταρε αβέρτα ο τύπος, μιλώντας για "ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο" και "διαστημική ομάδα". Η διαστημική ομάδα εξαφανίζεται με το που πατάει στο Καραϊσκάκη, στο 24' ο Κρίστενσεν κάνει το 1-0 και ακολουθεί τσαμπουκάς Αλέφαντου - Βασίλη Δημητριάδη που σπρώχνει τον Αλέφαντο να βγεί εκτός γηπέδου που είχε μπεί μέσα. Ο Αλέφαντος αποβάλλεται, ο Δημητριάδης ακούει κοσμητικά επίθετα για κάθε μέλος που υπάρχει στο γενεαλογικό του δέντρο, η κερκίδα παίρνει φωτιά και ο Ολυμπιακός βγαίνει στο 2ο ημίχρονο αφιονισμένος. Ο Γιώτης Τσαλουχίδης πετυχαίνει στο 67' το 2-0 και ο Μπατίστα θα τιμωρήσει για άλλη μια φορά την ΑΕΚ πετυχαίνοντας ένα πανέμορφο γκολ στο 90' και διαμορφώνοντας το τελικό 3-0. Ο Μπατίστα πέτυχε άλλα 3 γκολ μέχρι το τέλος της σεζόν, ενάντια σε Εδεσσαϊκό (3-0), Ξάνθη (6-3) και Λάρισα (2-2).

Ακολουθεί ο κλασικός... χαμός. Ο Αλέφαντος απολύεται μετά την εντός έδρας ήττα απ'τη Μαρσέϊγ, αναλαμβάνει ο Γιούτσος ως προσωρινός προπονητής, ο Γιεκινί παίρνει των ομματιών του και φεύγει απ'την Ελλάδα και το... γλυκό "δένει" για τον Μπατίστα, όταν ο Κόκκαλης δίνει το χρίσμα του νέου προπονητή στον Τάϊς Λίμπρεχτς, γνωστού για τα... καθόλου ρατσιστικά αισθήματα που έτρεφε για τους έγχρωμους ποδοσφαιριστές. Ο Μπατίστα είναι μεταξύ εντεκάδας και πάγκου, ακόμη και σε περιπτώσεις που η απόδοση του ήταν πολύ καλή. Ο πρώτος γύρος πάει χαμένος και ο Ολυμπιακός βγαίνει εκτός τροχιάς τίτλου. Τα προβλήματα στη γραμμή κρούσης, αφού ο Αλεξανδρής περνούσε φάση αφλογιστίας (η οποία επιδεινώθηκε μετά το χαμένο πέναλτι στο 3-2 με τον Παναθηναϊκό για το κύπελλο, που κόστισε την πρόκριση στην επόμενη φάση) και πέραν του Ίβιτς άλλη λύση δεν υπήρχε. Ο Μπατίστα άρχισε να "παίρνει μπρος" και στις τελευταίες 12 αγωνιστικές πέτυχε 8 γκολ : Γκολ στο 2-1 επί του ΟΦΗ στο Καραϊσκάκη, γκολ επί της Καβάλας στο 2-0 στην Καβάλα, γκολ επί του ΠΑΟΚ στο 2-0 του Καραϊσκάκη, γκολ και επί της (μεγάλης του αγάπης...) ΑΕΚ στο 2-2 της Φιλαδέλφειας. Ένα σπουδαίο πραγματικά γκολ, που έπαιξε σε αρκετά τηλεοπτικά δίκτυα και προβαλλόταν μάλιστα στην έναρξη αθλητικών εκπομπών. Ο Λίμπρεχτς, λίγο μετά το γκολ έβγαλε τον Μπατίστα λέγοντας στη συνέντευξη τύπου πως "ήταν κουρασμένος" με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να γίνει ακίνδυνος επιθετικά και η ΑΕΚ να φτάσει τελικά στην ισοφάριση. Ο Λίμπρεχτς απ'αυτό το παιχνίδι κι έπειτα μπήκε στο μάτι των οπαδών του Ολυμπιακού.

Το 1994 όπως προείπαμε, πήρε την Ελληνική υπηκοότητα και έγινε ο πρώτος έγχρωμος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου που φόρεσε τη φανέλα της εθνικής ομάδας, με την οποία αγωνίστηκε 14 φορές και πέτυχε 2 γκολ.