9 Δεκ 2012

Λίγα λόγια στα γρήγορα...

Πάει κι αυτό, λοιπόν. Άλλο ένα ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού τελείωσε, τα συναισθήματα ανάμικτα και όσον αφορά την πλευρά μας φαντάζομαι οτι τα νεύρα των περισσότερων δεν είναι και σε πολύ καλή κατάσταση. 

Άποψη μου, δεν υπήρχε αδιαφορία από πλευράς ποδοσφαιριστών στο σημερινό ματς, ούτε "σεβασμός" (εντός εισαγωγικών) προς τον αντίπαλο. Ούτε φυσικά καμμιά κολεγιά για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι και να ανανήψει ο Παναθηναϊκός προς τέρψιν της ανταγωνιστικότητας του πρωταθλήματος. Η ομάδα (και) σήμερα αυτό μπορούσε αυτό έδωσε.

Πάρτε έναν προς έναν τους φετινούς αγώνες: Η ομάδα αυτή έτσι μπορεί, έτσι παίζει. Κάποια καλά στημένα από τη μια, η εκπληκτική ως τώρα σεζόν του Χατζηαβάτη απ'την άλλη, η ρέντα στο σκοράρισμα από Τζεμπούρ - Μήτρογλου, η χαμηλή δυναμικότητα των εν Ελλάδι αντιπάλων μας είναι αρκετά για να μας δώσουν το πρωτάθλημα και φέτος. Από εκεί και πέρα, η ομάδα κερδίζει μεν, αλλά κερδίζει λόγω των προαναφερθέντων και όχι επειδή έχει πλάνο στο παιχνίδι της. Και όταν το παιχνίδι είναι ιδιαίτερων συνθηκών, η ομάδα ζορίζεται ακόμα περισσότερο.

Το πρόβλημα θα μεγαλώσει όταν "σκάσει" ο Αμπντούν. Ο Χατζηαβάτης είναι αυτός που παίρνει τη μπάλα στα πόδια συχνότερα απ'ολους και αυτός που δεν έχει λείψει σχεδόν ποτέ από την 11άδα. Αν ξεφουσκώσει, το πρόβλημα στη δημιουργία παιχνιδιού θα γίνει εντονότερο, αφού το alter ego του Σουμπίνιο από την Πορτογαλία δεν έχει κάνει ακόμα ένα παιχνίδι της προκοπής (μόνο ο Γαύρος και το RedPlanet τον βλέπουν διακριθέντα σε κάθε ματς).

Στο δια ταύτα, δεν προσδοκώ να δω κάτι καλύτερο από τον φετινό Ολυμπιακό. Η ομάδα δεν δείχνει να έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης, είναι καλά δουλεμένη στις στημένες φάσεις, κερδίζει σχετικά εύκολα τα ματσάκια στην Ελλάδα αλλά δεν έχει κανένα πλάνο ανάπτυξης και τρόπο αντίδρασης όταν ο αντίπαλος κυριαρχήσει στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα όσο έρχονται οι νίκες, λίγη σημασία έχει αν παίζουμε ή δεν παίζουμε μπάλα. Η χαμηλή δυναμικότητα των άλλων μας επιτρέπει και πρωτάθλημα να πάρουμε, αλλά και να έχουμε την πολυτέλεια να λοξοκοιτάξουμε και την Ευρώπη. Όχι επειδή μπορούμε να πάμε στον τελικό - ας μη γελιόμαστε - αλλά για να παίξουμε 2-3 γύρους ακόμη.

Τέλος, ο monsieur Μαρινάκης, πριν τρίξει τα δόντια στους παίκτες, μοιράσει πρόστιμα και παγώσει το θέμα των ανανεώσεων για 25η φορά φέτος, καλά θα κάνει να κοιτάξει στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες και να δεί λίγο πιο μακριά από το 3ο συνεχόμενο πρωτάθλημα επι προεδρίας του. Ας δει την αποκρουστική εικόνα των άδειων καθισμάτων στο Καραϊσκάκη και ας δεί πως χρόνο με το χρόνο η ομάδα κάνει αγωνιστικά άλματα προς τα πίσω. Και σε αυτό δεν θα φταίνε ούτε ο Ζαρντίμ, ούτε ο Βαλβέρδε, ούτε ο Λεμονής ούτε κανένας. Μόνο ο χρόνος που έχει δαπανηθεί σε σχέδια που έγιναν επί λαδόκολας θα φταίει.