Μετά από σχεδόν ενάμιση μήνα παρακολούθησης του Ολυμπιακού του Βαλβέρδε, έχουμε βγάλει πλέον κάποια συμπεράσματα για τις ιδέες του Ισπανού τεχνικού. Το σύστημα που προτιμά είναι το 4-4-1-1, μια πιο επιθετική εκδοχή του 4-5-1 που χρησιμοποιούσε ο Λεμονής. Στο 4-5-1 του Λεμονή, υπήρχαν στα χαφ δύο πλάγιοι που ανέβαιναν και μπροστά για να βοηθούν τον μοναδικό προωθημένο, ενώ οι τρείς του άξονα ήταν "σκληροπυρηνικοί" αμυντικοί χαφ με στόχο την καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου. Το εν λόγω πλάνο στην επιθετική εκδοχή του προέβλεπε αντεπιθέσεις και πλαγιοκοπήσεις, οι οποίες όμως για να βγούν πρέπει να έχεις και αμυντικά χαφ που να ξέρουν και μπαλίτσα. Όσο "βάσταγε" ο Στολτίδης και πριν αρχίσουν οι τραυματισμοί του Λεντέσμα, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Ύστερα...Στο 4-4-1-1 του Βαλβέρδε, υπάρχουν τέσσερις καθαρόαιμοι χαφ : Οι δύο πλάγιοι και δύο παίκτες που λειτουργούν ως "οκτάρια", με τον έναν να αναλαμβάνει περισσότερο επιθετικές πρωτοβουλίες και τον δεύτερο περισσότερο αμυντικές. Μπροστά υπάρχει ο κλασικός σέντερ φορ και ακριβώς πίσω του ένας περιφερειακός επιθετικός, που άλλοτε παίρνει θέση στην περιοχή κάνοντας το σύστημα καθαρό 4-4-2 και άλλοτε είναι πίσω απ'τον φορ, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τους χώρους και να δημιουργήσει ρήγματα. Στην πιο αμυντική του εκδοχή, οι δύο χαφ του άξονα έχουν αυξημένες αμυντικές αρμοδιότητες και τη θέση του περιφερειακού κυνηγού παίρνει ένας χαφ που παίζει το ρόλο του επιτελικού μέσου.
Απ'τη θεωρία στην πράξη όμως, υπάρχει τεράστια απόσταση. Το σύστημα "στο μιλητό" φαίνεται να λειτουργεί ιδανικά. Στο χορτάρι όμως, τα πράγματα σπανίως δουλεύουν όπως δουλεύουν στο μυαλό. Και στο χορτάρι ο Βαλβέρδε έβλεπε να γίνεται ένα έγκλημα και δεν έσπευσε να το αποτρέψει. Επέμεινε σε αυτό, ακόμα και όταν πήγε στο ημίχρονο φορτωμένος με 2 γκολ στην πλάτη. Τι σκεφτόταν ο Βαλβέρδε;
Είναι σίγουρο πως αφού - ελέω διοίκησης - πήγε στην Κύπρο με μοναδικό φορ τον Κοβάτσεβιτς ουσιαστικά, ο Βαλβέρδε σκέφτηκε : "Να παίξω με δύο καθαρά αμυντικά χαφ, να "καταστρέψω" το παιχνίδι του αντιπάλου, να εκμεταλλευτώ την ταχύτητα του Γκαλέτι και να τους χτυπήσω σε καμμιά αντεπίθεση". Το σκεπτικό σωστό εν μέρει, αλλά ο καταρτισμός της 11άδας καταστροφικός. Αναλυτικά :
Το κατηγορητήριο
1) Η χρησιμοποίηση του αμυντικού διδύμου Άντζα - Ζεβλάκοβ κάθε άλλο παρά τον δικαίωσε. Ο μεν Αβραάμ χαμένος στο άπειρο, έπαιζε με τόσο άγχος και τρακ λες και αντιμετώπιζε Ντρογκμπά και Φαν Νίστελρόϊ ταυτόχρονα. Ο δε Ζεβλάκοβ, έδειχνε οτι έψαχνε τον... Παρασκευά Άντζα, του οποίου υπήρξε ιδανικό συμπλήρωμα την περασμένη σεζόν.
2) Ο αποκλεισμός του Ντούντου απ'την αποστολή της ομάδας και η συμμετοχή του Πατσατζόγλου στο αρχικό σχήμα ήταν το "κλειδί" της ήττας. Ο συμπαθής Χρηστάρας εδώ και πολύ καιρό δε κόβει ούτε με βαλέ ενώ ο Βραζιλιάνος θα μπορούσε απέναντι στους Σκοπελίτηδες και τους Δέλλες να δώσει σωστές μπαλιές και να ελέγξει μαζί με το Στολτίδη το κέντρο.
3) Η παρουσία του Πατσατζόγλου δίπλα στον Στολτίδη, ανάγκαζε τον "Ιέρο" να τρέχει περισσότερο (αφού ο Πατσατζόγλου έτρεχε χωρίς σκοπό και ουσία), να προσπαθεί να ανακόψει και ταυτόχρονα να δημιουργήσει. Το αποτέλεσμα ήταν να βρίσκεται κάποιες φορές εκτός θέσης, επιτρέποντας στους Κύπριους να κυκλοφορούν με άνεση τη μπάλα.
4) Η χρησιμοποίηση του Όσκαρ από δεξιά, αφ'ενός παρόπλισε σε σημαντικό βαθμό τον πιο επικίνδυνο παίκτη που είχε στην 11άδα (Γκαλέτι), αφ'ετέρου - δεδομένης και της κάκιστης παρουσίας του Τοροσίδη - παρόπλισε... ολόκληρη τη δεξιά πτέρυγα του Ολυμπιακού. Όσκαρ και Τοροσίδης δε συνεισέφεραν στον αγώνα ούτε αμυντικά, ούτε επιθετικά.
5) Η εμμονή στη χρησιμοποίηση του Πατσατζόγλου και στο δεύτερο ημίχρονο, στερούσε απ'τον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να βγάλει μια οργανωμένη επίθεση. Ο Ισπανός θα μπορούσε όταν πέρασε τον Λέτο στο παιχνίδι να βάλει τον Τζόρτζεβιτς στη θέση του Πατσατζόγλου, ή να περάσει στον αγώνα τον Μπελούτσι, κίνηση που την "έκαψε" με την αλλαγή του Μήτρογλου.
Η υπεράσπιση
Να κάνουμε λίγο και το δικηγόρο του "διαβόλου" : Ο Βαλβέρδε ήταν και άτυχος. Ήταν κακή έμπνευση η χρησιμοποίηση των Αβραάμ και Ζεβλάκοβ, αλλά για την τραγική εμφάνιση των Τοροσίδη και (ειδικά) του Λεονάρντο, δε φέρει ευθύνη. Ήταν δύο ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στη φυσική τους θέση και ήταν κίνδυνος - θάνατος για την ομάδα λόγω της άθλιας εμφάνισης τους. Ο Τοροσίδης έβαλε αυτογκόλ, ο Λεονάρντο από αριστερά ήταν... η τρύπα του όζοντος. Επιπλέον, για τι... δέσιμο του κεντρικού αμυντικού διδύμου μιλάμε; Με την Ανόρθωση έπαιζαν, που'χε μόνο του μπροστά τον Σόσιν, που να πάρει. Όχι με τη Μπαρτσελόνα.
Λένε οτι ο Αβραάμ έπρεπε να μπεί πρώτα στο κλίμα της ομάδας και μετά να παίξει. Σωστό, εν μέρει. Τι πιο ιδανικό από έναν αγώνα με Ελληνικό χρώμα, λόγω Κύπρου, απέναντι σε μια ομάδα σαφώς υποδεέστερη απ'τον Ολυμπιακό; Συν τοις άλλοις, η ανυπαρξία του Λεονάρντο από αριστερά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως όταν ανέβαινε, ξεχνούσε να επιστρέψει, ανάγκαζε τον Έλληνα αμυντικό να βγαίνει πολύ πλάγια για να καλύψει τον παίκτη που έβγαινε. Τέλος, ήταν κακή έμπνευση η χρησιμοποίηση του Όσκαρ και του Πατσατζόγλου και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Βαλβέρδε έχασε την ευκαιρία να το διορθώσει, αφού έχασε μια αλλαγή με τον τραυματισμό του τερματοφύλακα του.
Επίσης : Δεν συμμερίζομαι τις απόψεις που διατυπώνουν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, "αντικειμενικοί" και μη δημοσιογράφοι και λοιποί επώνυμοι... παντογνώστες, οτι δηλαδή ο Βαλβέρδε δεν έχει συναίσθηση που έχει έρθει και δεν έχει κατανοήσει την Ελληνική πραγματικότητα. Σιγά ωρέ παλικάρια... Κάντε λίγο κράτει. ΝΑΙ, αναμφισβήτητα, η βασική εντεκάδα της περασμένης Τετάρτης ήταν ο βιασμός της ποδοσφαιρικής λογικής. Αυτό το "δεν έχει συναίσθηση του που έχει έρθει", κολλάει μόνο σε ένα σημείο : Οτι ο Βαλβέρδε ενδεχομένως δεν έχει καταλάβει ποιό ακριβώς είναι το δέσιμο του κόσμου με την ομάδα. Δέσιμο σε βαθμό ψύχωσης, που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα το καταλάβαινε "με τη μία" (και μάλιστα εν μέσω... θέρους) . Όσο για την περιβόητη "Ελληνική πραγματικότητα"; Είδαμε και αυτούς που τη γνωρίζουν απ'έξω κι ανακατωτά... Τέλος, ένας προπονητής που έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου UEFA με μια μικρομεσαία Ισπανική ομάδα, αναγνωρίζεται η δουλειά του στην Ισπανία και θεωρείται ανερχόμενος τεχνικός, δε μπορεί ξαφνικά στην Ελλάδα να μεταμορφώθηκε σε... άσχετο, μιζαδόρο και μυρωδιά.
Σ'αυτό το σημείο, ας μνημονεύσουμε λίγο την παρουσία της Εσπανιόλ στο κύπελλο UEFA της σεζόν 2006-2007. Στον πρώτο γύρο του κυπέλλου UEFA προκρίθηκε στους ομίλους του UEFA επί της Αρτμέντια Μπρατισλάβας με 2-2 στην Ισπανία και 3-1 στη Μπρατισλάβα. Στον όμιλο (Group F) τερμάτισε στην πρώτη θέση με 12 βαθμούς (4 νίκες σε 4 αγώνες) και τέρματα 11 υπέρ - 2 κατά, κερδίζοντας εκτός έδρας την Σπάρτα Πράγας και τον Άγιαξ με το ίδιο σκορ (0-2) και εντός έδρας τη Βάρεγκεμ (6-2) και την Αούστρια Βιέννης (1-0). Στην φάση των "32", απέκλεισε με 2 νίκες τη Λιβόρνο (2-1 εντός, 2-0 εκτός) ενώ στη φάση των "16" προκρίθηκε με 0-0 στην Ισπανία και το εντυπωσιακό 4-0 στο Ισραήλ. Στα προημιτελικά συνάντησε τη Μπενφίκα, όπου με τη νίκη με 3-2 στην Ισπανία και την ισοπαλία 0-0 στην Πορτογαλία, προκρίθηκε στην ημιτελική φάση. Εκεί, πέρασε με άνεση το εμπόδιο της Βέρντερ Βρέμης, με δύο νίκες (3-0 στην Ισπανία, 2-1 στη Γερμανία) και έφτασε ως τον τελικό, όπου θα αντιμετώπιζε τη Σεβίλλη. Ο συγκλονιστικός τελικός έληξε 1-1, με τα γκόλ του Αντριάνο και του Ριέρα και πήγε στην παράταση, όπου και πάλι οι Σεβιλλιάνοι προηγήθηκαν με τον Φρεντερίκ Κανουτέ με 1-2, αλλά η Εσπανιόλ ισοφάρισε σε 2-2. Ο τελικός χάθηκε στη διαδικασία των πέναλτι για την Εσπανιόλ, που έγινε απ'τις λίγες ομάδες στην ιστορία του θεσμού που έχασε το τρόπαιο... αήττητη (χωρίς να έχει χάσει αγώνα είτε στην κανονική διάρκεια είτε στην παράταση)! Απολογισμός της ομάδας του Βαλβέρδε : 11 νίκες, 3 ισοπαλίες σε 14 αγώνες με 34 τέρματα υπέρ (μ.ο. 2,43 γκολ / αγώνα) και 11 κατά (μ.ο. 0,79 γκολ / αγώνα). Καθόλου άσχημα, νομίζω. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς το εξωπραγματικό ποδόσφαιρο που έπαιζε τότε η Σεβίλλη (η οποία την επόμενη σεζόν με αφορμή το θάνατο του Αντόνιο Πουέρτα κατηγορήθηκε - off the record κυρίως - για... "ουσίες και οινοπνεύματα"), που στην Ισπανία θεωρούταν ως "η πιο θεαματική ομάδα της τελευταίας δεκαετίας".
Η υπεράσπιση κλείνει την... αγόρευση της και η ετυμηγορία βγαίνει. ΝΑΙ, ο Βαλβέρδε έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την ήττα στην Κύπρο, γιατί διαχειρίστηκε με λάθος τρόπο το υλικό που έχει στη διάθεση του. Η Ανόρθωση δεν είναι το μέγεθος που μπορεί να κάνει ζημιές στον Ολυμπιακό, έστω και με αυτό το υλικό που έχει ο Ολυμπιακός τώρα. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες του Σωκράτη Κόκκαλη που κάνει παρατεταμένες διακοπές απ'τα τέλη... Μαΐου και έχει αφήσει την ομάδα στο έλεος του Χρυσικόπουλου - του νέου "πουλέν" του - που η πιό κοντινή επαφή του με το ποδόσφαιρο είναι πως γνωρίζει οτι ο Σωκράτης Κόκκαλης έχει και μια ομάδα ποδοσφαίρου πέραν των άλλων δραστηριοτήτων του. Το γεγονός πως ο Ολυμπιακός 2 μόλις εβδομάδες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος ακόμα αναζητά επιθετική γραμμή, έναν "εξτρά" αμυντικό μέσο και τερματοφύλακα, διόλου τιμητικό είναι. Η Χρυσικοπούλειος τακτική "πρώτα τελειώνει η μία μεταγραφή και μετά κοιτάμε για την άλλη" είναι κυριολεκτικά για γέλια, γιατί δε νομίζω να "χάλαγε" κανέναν να'χε αποκτηθεί ήδη ο "δεύτερος" επιθετικός και να'ταν στη διάθεση του προπονητή. Τέλος πάντων, ο Βαλβέρδε φταίει για την κακή εικόνα που βγήκε στο χορτάρι την περασμένη εβδομάδα. Απ'το σημείο όμως αυτό μέχρι του να απαξιώνεται ένας προπονητής που έχει αποδεδειγμένα παρουσιάσει έργο στο παρελθόν μόλις στον πρώτο αγώνα που δίνει η ομάδα του, ξεπερνά κάθε φαντασία. ΝΑΙ, φταίει ο Ισπανός, αλλά δώστου πίστωση χρόνου. Δε γίνεται να παίρνουν πίστωση χρόνου όλου του κόσμου οι απίθανοι και να μη παίρνει πίστωση ο Ισπανός, λες και όλα δούλευαν ιδανικά στο σύλλογο πριν έρθει...
Υ.Γ. 1 : Για τους θιασώτες της ρήσης περί "Ελληνικής πραγματικότητας", υπενθυμίζω οτι άλλος ένας "μακριά νυχτωμένος απ'τον Ελληνικό παλμό", ο Τρόντ Σόλιντ (ναι, αυτός που κατηγορούσαν ότι σημείωνε πολύ στο μπλοκάκι και ήταν ψυχρός), πήρε περίπατο το νταμπλ της σεζόν 2005-2006 κάνοντας χουνέρια σε όλα τα ντέρμπι και δημιουργώντας ένα μοναδικό ρεκόρ συνεχόμενων νικών ενώ και όταν εκδιώχθηκε το Δεκέμβρη του 2006, είχε αφήσει την ομάδα στην κορυφή, 5 βαθμούς μπροστά απ'τον δεύτερο. Καθόλου άσχημα για "άσχετο με το Ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι", ε;
Υ.Γ. 2 : "Έξω φρενών ο Κόκκαλης" λέει. Αυτό είναι που λένε "εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι"...
Υ.Γ. 3 : Πίστωση, ξε-πίστωση χρόνου, αν ο Ολυμπιακός δεν "πεθάνει" στο γήπεδο για την νίκη-πρόκριση, θα'χεις πρόβλημα Ερνέστο μου...
Υ.Γ. 4 : Έρχεται σήμερα λέει ο Ντιόγο. Μωρέ άμα δε βγεί ανακοίνωση, δε πάνε να λένε ότι θέλουν...
