Jean II Makoun (Cameroon, 2011-2012)

 Ο Ζαν Μακούν γεννήθηκε στις 29/05/1983 στην πόλη Γιαουντέ του Καμερούν και από νεαρή ηλικία εντάχθηκε στην ομάδα των παίδων της Κότονσπορ Γκαρουά, μιας ομάδας που ιδρύθηκε μόλις τρία χρόνια μετά τη γέννηση του (1986). Αγωνίστηκε επίσης στις ομάδες νέων των Ζενές Σταρ και Τονερέ Γιαουντέ, από την οποία και έκανε το μεγάλο βήμα λίγο πριν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, παίρνοντας μεταγραφή στην Γαλλική Λιλ.

Τη σεζόν 2001-2002 ως επί το πλείστον αγωνιζόταν με την ομάδα νέων της Λιλ. Μικρός το δέμας (1,73 μόλις το ύψος του) αλλά δυναμικός, ξεχώριζε στη μεσαία γραμμή και δεν άργησε να προωθηθεί στην πρώτη ομάδα, η οποία υπό τις οδηγίες του Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς είχε εξασφαλίσει την παρθενική της συμμετοχή στο Champions League, συμμετέχοντας μάλιστα στον όμιλο που βρισκόταν και ο Ολυμπιακός (τα αποτελέσματα για τον Θρύλο ήταν 3-1 ήττα στη Γαλλία και νίκη 2-1 στο ΟΑΚΑ). Ο Χαλίλχοτζιτς προώθησε τον Μακούν στην πρώτη ομάδα, αλλά το ντεμπούτο του έγινε την επόμενη σεζόν υπό τις οδηγίες του Κλοντ Πιουέλ (στις 02/11/2002, στην εκτός έδρας ήττα από την Μπαστιά - μπήκε στο 63ο λεπτό αντί του Μπρούνο Σεϊρού). Τη σεζόν 2002-2003 είχε συνολικά 10 συμμετοχές (2 ως "εντεκαδάτος" και άλλες 8 ως αλλαγή) και άλλες δύο στο κύπελλο Γαλλίας.

Από την επόμενη σεζόν όμως ο Μακούν καθιερώθηκε και έγινε βασικός και αναντικατάστατος στη μεσαία γραμμή της Λιλ. Το τέλος της σεζόν 2003-2004 βρήκε τον Καμερουνέζο μέσο να έχει γράψει 32 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και άλλη μία στο κύπελλο, ενώ πέτυχε και τα πρώτα του δύο γκολ (ένα στο πρωτάθλημα, ένα στο κύπελλο) με τη φανέλα της Γαλλικής ομάδας. Μάλιστα το παρθενικό του γκολ έμελλε να το πετύχει εναντίον της επόμενης ομάδας του, της Λιόν στην νίκη της Λιλ την 1η Αυγούστου του 2003. "Γεμάτη'' χρονιά και το 2004-2005 με 41 συμμετοχές (33 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο - και 1 γκολ - και 6 στην Ευρώπη), ενώ ήρθε και το ντεμπούτο με την ομάδα των ανδρών του Καμερούν στις 17/11/2004, στο νικηφόρο 3-0 επί της Γερμανίας.

Το 2005-2006 ήταν και πάλι γεμάτη χρονιά για τον Μακούν στη Λιλ. 42 συμμετοχές (31 πρωτάθλημα, 2 κύπελλο και 9 στην Ευρώπη) αλλά και 5 γκολ για τον Καμερουνέζο. Ακολούθησαν οι 43 εμφανίσεις και τα 2 γκολ της σεζόν 2006-2007 (όπου πέτυχε και το παρθενικό του Ευρωπαϊκό γκολ) και το φυσικό και επόμενο ενδιαφέρον πολλών ομάδων εντός και εκτός Γαλλίας. Κατά καιρούς είχαν ενδιαφερθεί η Μονακό, η Γιουβέντους, η Μαρσέιγ, η Τότεναμ και η Λιόν, η οποία τελικώς ήταν και αυτή που κατάφερε να τον πείσει να συνεχίσει εκεί την καριέρα του. Η Λιλ εισέπραξε ένα ποσό γύρω στα 14.000.000 ευρώ για την πώληση του και ο Μακούν μετά από 7 χρόνια, 198 συμμετοχές και 12 γκολ άφησε την Λιλ για να μεταπηδήσει στην πρωταθλήτρια Γαλλίας Λιόν υπογράφοντας τριετές συμβόλαιο. Ο Καμερουνέζος επέλεξε να φοράει το νούμερο 17 ως φόρο τιμής στον αδικοχαμένο συμπατριώτη του ποδοσφαιριστή Μαρκ-Βιβιέν Φοέ που κατέρρευσε και πέθανε κατά τη διάρκεια του αγώνα Καμερούν - Κολομβίας για το Confederations Cup το καλοκαίρι του 2003 (ο Φοέ αγωνιζόταν στη Λιόν και είχε σκοράρει εναντίον του Ολυμπιακού στη νίκη μας με 2-1 στο ΟΑΚΑ τη σεζόν 2000-2001), πράγμα που δέχθηκε η διοίκηση της Λιόν παρά το γεγονός οτι είχε αποσύρει τον αριθμό μετά τον θάνατο του ποδοσφαιριστή.

Η πρώτη του σεζόν με τη Λιόν ήταν εξαιρετική. Το 2008-2009 ο Μακούν - που ντεμπουτάρισε στις 10/08/2008 ενάντια στην Τουλούζ και σκόραρε κιόλας, ανοίγοντας το σκορ στο 12ο λεπτό στο τελικό 3-0 - έπαιξε σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετείχε η Λιόν και σκόραρε επίσης σε όλες! 35 συμμετοχές και 6 γκολ στο πρωτάθλημα, 4 συμμετοχές και 1 γκολ στο κύπελλο και 8 συμμετοχές και 2 γκολ στην Ευρώπη : ένα σύνολο 47 συμμετοχών και 9 τερμάτων για αμυντικό μέσο είναι παραπάνω από "καλή χρονιά". Ακολούθησαν άλλες 41 συμμετοχές και 2 γκολ τη σεζόν 2009-2010 (το ένα μάλιστα στις 16/02/2010 επί της Ρεάλ Μαδρίτης στο "Ζερλάν" για τη φάση των "16" του Champions League με μακρινό σουτ στο παραθυράκι του γκολκίπερ Ίκερ Κασίγιας) και τη σεζόν 2010-2011 έγραψε 17 συμμετοχές (13 πρωτάθλημα - 1 κύπελλο - Ευρώπη) και 1 γκολ (21/08/2010 εναντίον της Μπρεστ) μέχρι τον Δεκέμβρη του 2010. Και σε εκείνο το σημείο, ήρθε η Άστον Βίλα...

Το συμβόλαιο του Μακούν με τη Λιόν εξέπνεε το καλοκαίρι του 2011. Πριν η ομάδα γνωστοποιήσει τις προθέσεις της για το αν θέλει ή όχι να κρατήσει τον παίκτη (που λογικά ήθελε, δεδομένης της αδιάλειπτης παρουσίας του από την 11άδα της), ο προπονητής της Άστον Βίλα, Ζεράρ Ουγιέ (τεχνικός και της Λιόν τη διετία 2005-2007) γνωστοποίησε το ενδιαφέρον του για τον παίκτη στην ομάδα και στον ίδιο. Ο παίκτης δεν έμενε αδιάφορος στην προοπτική να αγωνιστεί στην Premiership, η Λιόν δεν είχε πρόβλημα να αφήσει τον παίκτη απ'τη στιγμή που η Άστον Βίλα προσέφερε ένα ποσό της τάξης των 6.000.000 ευρώ με τον παίκτη ούτως ή άλλως να έμενε ελεύθερος αν ήθελε σε λίγους μήνες, οπότε στα μέσα του Ιανουαρίου του 2011 η μεταγραφή ολοκληρώθηκε και ο Μακούν υπέγραψε για 3,5 χρόνια συμβόλαιο με τους "χωριάτες", ενώ και στη νέα του ομάδα πήρε το νούμερο 17 το οποίο του παραχώρησε ο Μουσταφά Σαλιφού.

Ο Καμερουνέζος έκανε το ντεμπούτο του στις 25/01/2011 στην εκτός έδρας νίκη με 2-1 επί της Γουίγκαν και ξεκίνησε επίσης βασικός και στα ματς με τη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ  (01/02/2011, ήττα 3-1), τη Φούλαμ (05/02/2011, ισοπαλία 2-2) και τη Μπλάκπουλ (12/02/2011, ισοπαλία 1-1) ωστόσο στο ματς με τη Μπλάκπουλ έκανε ένα σκληρό φάουλ και είδε την απ'ευθείας κόκκινη κάρτα, με την Αγγλική ομοσπονδία να του επιβάλλει ποινή τριών αγωνιστικών. Ο Μακούν επανήλθε στην 11άδα με τη λήξη της τιμωρίας του αγωνιζόμενος στην εντός έδρας ήττα από τη Γούλβς (19/03/2011). Αγωνίστηκε άλλες δύο φορές με τη φανέλα της Άστον Βίλα, στις 02/04/2011 εναντίον της Έβερτον (2-2) και στο νικηφόρο 1-0 επί της Νιουκάστλ στις 10/04/2011, γράφοντας άλλες 7 συμμετοχές για να κλείσει τη σεζόν με 24 συμμετοχές συνολικά σε Λιόν και Άστον Βίλα, σε μια όχι κακή, αλλά όχι και καλή χρονιά.

Οι Άγγλοι παρά το γεγονός οτι δαπάνησαν περίπου 6.000.000 ευρώ για να τον αποκτήσουν, φέρονται διατεθειμένοι να τον παραχωρήσουν αρκεί να ικανοποιηθούν οικονομικά. Ο Ολυμπιακός που έψαχνε αμυντικό μέσο ενδιαφέρθηκε για την περίπτωση του Καμερουνέζου και τον απέκτησε δανεικό για έναν χρόνο με οψιόν αγοράς, με τον ίδιο τον παίκτη να καλοβλέπει το ενδεχόμενο να συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα και να αγωνιστεί ξανά στο Champions League. 

 

Το σκεπτικό της απόκτησης έμοιαζε απόλυτα λογικό και ο Μακούν είχε προφίλ που ταίριαζε σε αυτό που έψαχνε η ομάδα: Βασικό στέλεχος της εθνικής Καμερούν, με πάνω από 50 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της χώρας του και παρών σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις που αγωνίστηκε το Καμερούν (Copa Africa 2004, 2006, 2008 καθώς και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010). Η καλή του θέση ήταν αυτή του αμυντικού χαφ, αλλά μπορούσε να αγωνιστεί και λίγο πιο μπροστά και ήταν αρκετά δυνατός παρά το γεγονός οτι δεν ήταν ψηλός, ενώ για αμυντικό μέσο είχε καλά ποσοστά σκοραρίσματος, ειδικά στην εποχή που αγωνιζόταν στην Λιόν.

 

Στον Ολυμπιακό ήρθε για να πάρει τη φανέλα του βασικού, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ερνέστο Βαλβέρδε, ειδικά στο ξεκίνημα της σεζόν. Κινητικός ο Καμερουνέζος, δραστήριος, τρεχαλατζής, αλλά δεν έδινε το κάτι παραπάνω στον ανασταλτικό τομέα. Ο Βαλβέρδε τον μετέθεσε λίγο πιο μπροστά, αφού οι συχνοί τραυματισμοί του Αριέλ Ιμπαγάσα άφηναν κενό στη θέση του "μαέστρου", με τον Μακούν να συνηθίζει στη θέση όσες φορές αγωνίστηκε και να προσφέρει. Πάνω όμως που έδειχνε οτι βρισκόταν σε καλή κατάσταση και ανέβαινε η απόδοση του σταδιακά, ήρθε ένας τραυματισμός (θλάση) που τον άφησε σχεδόν έναν μήνα εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων και τον άφησε πίσω.

Ο Μακούν πέτυχε 2 γκολ με τη φανέλα του Ολυμπιακού : Στις 05/11/2011 στο νικηφόρο 2-3 επί του Άρη στη Θεσσαλονίκη και στο νικηφόρο 2-0 επί του Πανιωνίου στις 19/02/2012. Ο Καμερουνέζος ήταν ιδιαίτερα συμπαθής στον κόσμο, ιδιαίτερα αγαπητός στους συμπαίκτες του, όμως με την παρουσία του στην ομάδα δεν έπεισε την διοίκηση οτι αξίζει να δαπανήσει ένα ποσό γύρω στα 3 εκ. ευρώ για να ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς και να τον αποκτήσει. Έτσι, με το πέρας της σεζόν, ο Μακούν επέστρεψε στην Άστον Βίλα και ο Ολυμπιακός έστρεψε σε άλλη κατεύθυνση το ενδιαφέρον του.