Τελείωσε λοιπόν το φετινό πανηγυράκι. Η εξυγίανση πέτυχε, ο Ολυμπιακός έμεινε εκτός τίτλων, οι δυνάμεις των εξυγιαντών οδήγησαν την κούρσα, έβγαλαν τα ματάκια τους μεταξύ τους και τελικά μοιράστηκαν 1η και 2η θέση σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Η πλάκα είναι πως είναι τόσο λίγοι, που χρειάστηκε πολλές φορές να εμπλακεί ολόκληρη κυβέρνηση για να βάλει τα πράγματα σε μια... σειρά, όπως τα'χε οραματιστεί.
Ωστόσο, ο πραγματικός MVP της φετινής σεζόν για τις δικέφαλες κότες Νότου και Βορρά, είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός.
Η πλάκα είναι πως είναι τόσο λίγοι, που χρειάστηκε πολλές φορές να εμπλακεί ολόκληρη κυβέρνηση για να βάλει τα πράγματα σε μια... σειρά, όπως τα'χε οραματιστεί.
Ωστόσο, ο πραγματικός MVP της φετινής σεζόν για τις δικέφαλες κότες Νότου και Βορρά, είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός.
Ένας Ολυμπιακός που κατάφερε για άλλη μια χρονιά να καταρρίψει κάθε έννοια λογικής και σύνεσης. Τις προηγούμενες χρονιές θα μπορούσαμε να πούμε για κακές εκτιμήσεις, για λάθη σε κάποιες φάσεις της αγωνιστικής σεζόν: Φέτος όμως, μιλάμε για κατόρθωμα! Όχι επειδή δεν κατακτήσαμε κάποιον τίτλο, αλλά γιατί παρουσιάσαμε σημάδια πλήρους αποσύνθεσης σε όλους τους τομείς. Παίκτες που υπό άλλες συνθήκες δε θα τους επιτρεπόταν η είσοδος στου Ρέντη, να κάνουν μουτράκια και νάζια. Ανθυποπαίκτες να κάνουν τους στρατηγούς στα αποδυτήρια, προπονητές να αλλάζουν κάθε δίμηνο σχεδόν και η διοίκηση να ρίχνει στο επικοινωνιακό τραπέζι το "μας έσφαξαν όλη τη σεζόν, μας κυνηγούν, κυνηγούν τον πρόεδρο, θέλουν την εξόντωση μας". Μόνιμη επωδός σε κάθε, μα κάθε παιχνίδι από την αρχή της σεζόν.
Αδικηθήκαμε φέτος; Μας κυνήγησαν όντως; Η απάντηση είναι Ναι. Αδικηθήκαμε. Μας κυνήγησαν. Με λύσσα, για την ακρίβεια.
Όμως για μισό λεπτό: Πότε δεν ήταν έτσι για τον Ολυμπιακό; Οι πιο νέοι σε ηλικία, από τότε που θυμάστε τον εαυτό σας να ασχολείστε με τον Ολυμπιακό, θυμάστε κάτι διαφορετικό; Θυμάστε να λένε ποτέ "α, δίκαια το πήρε ο Ολυμπιακός, έπαιξε μπαλάρα, ήταν καλύτερος"; Ή μήπως θυμάστε τηλε-δίκες, εμετικά πρωτοσέλιδα, ραδιοφωνικές εκπομπές εξεμέσματα και συνεχείς κατηγορίες;
Όμως για μισό λεπτό: Πότε δεν ήταν έτσι για τον Ολυμπιακό; Οι πιο νέοι σε ηλικία, από τότε που θυμάστε τον εαυτό σας να ασχολείστε με τον Ολυμπιακό, θυμάστε κάτι διαφορετικό; Θυμάστε να λένε ποτέ "α, δίκαια το πήρε ο Ολυμπιακός, έπαιξε μπαλάρα, ήταν καλύτερος"; Ή μήπως θυμάστε τηλε-δίκες, εμετικά πρωτοσέλιδα, ραδιοφωνικές εκπομπές εξεμέσματα και συνεχείς κατηγορίες;
Εσείς οι παλαιότεροι, που έχετε ζήσει τα "πέτρινα χρόνια". Κι εσείς οι ακόμη παλαιότεροι που έχετε ζήσει την εποχή της χούντας. Ήταν διαφορετικά τότε για τον Ολυμπιακό; Δεν μας κυνηγούσαν λυσσαλέα; Δεν ήθελαν την εξόντωση μας; Δεν μας κατηγορούσαν για τα πάντα; Θυμάστε τις μπούκες του κάπτεν-Ρίνγκο στην ΕΠΟ και τις προσοχές που του χτυπούσαν; Θυμάστε την εποχή Κουλούρη στη ΓΓΑ; Τι γινόταν επί Ασλανίδη παλαιότερα;
Κι όμως, αυτό είναι ένα από τα σημεία που μας έκανε ορκισμένους Ολυμπιακούς: Η δύναμη που βρίσκει αυτός ο οργανισμός να τα ξεπερνάει όλα αυτά, με λίγα λόγια, πολλή δουλειά και αποστομωτικές απαντήσεις στο γήπεδο. Θυμάμαι να τερματίζουμε τρίτοι για παράδειγμα, αλλά ένα ολόκληρο Καραϊσκάκη να σείεται και να ειρωνεύεται την "υπερομάδα" ΑΕΚ με το "καλύτερο ποδόσφαιρο", που εισέπραξε μια μεγαλοπρεπή τριάρα. Θυμάμαι να χάνουμε τον τίτλο για άλλη μια χρονιά, αλλά να εξευτελίζουμε τον βάζελο μέσα στο ΟΑΚΑ με 10 παίκτες. Θυμάμαι τις εποχές που δε μας ένοιαζε αν είχαμε χάσει τον τίτλο, αλλά ήμασταν υπερήφανοι για τον Ολυμπιακό ΜΑΣ.
Κι όμως, αυτό είναι ένα από τα σημεία που μας έκανε ορκισμένους Ολυμπιακούς: Η δύναμη που βρίσκει αυτός ο οργανισμός να τα ξεπερνάει όλα αυτά, με λίγα λόγια, πολλή δουλειά και αποστομωτικές απαντήσεις στο γήπεδο. Θυμάμαι να τερματίζουμε τρίτοι για παράδειγμα, αλλά ένα ολόκληρο Καραϊσκάκη να σείεται και να ειρωνεύεται την "υπερομάδα" ΑΕΚ με το "καλύτερο ποδόσφαιρο", που εισέπραξε μια μεγαλοπρεπή τριάρα. Θυμάμαι να χάνουμε τον τίτλο για άλλη μια χρονιά, αλλά να εξευτελίζουμε τον βάζελο μέσα στο ΟΑΚΑ με 10 παίκτες. Θυμάμαι τις εποχές που δε μας ένοιαζε αν είχαμε χάσει τον τίτλο, αλλά ήμασταν υπερήφανοι για τον Ολυμπιακό ΜΑΣ.
Πραγματικά, δε μας αξίζει αυτό. Δε μας αξίζει η συνεχής κλάψα και το μοιρολόι για τους κακούς που μας κυνηγάνε. Ναι, θα μας κυνηγούν με όλο και μεγαλύτερη ένταση. Ε και; Οι απαντήσεις δίνονται στο γήπεδο και όχι στις διαμαρτυρίες. Κοροϊδεύουμε σε όλη μας την ιστορία τους άλλους που η κλάψα είναι ο τρόπος ζωής τους, η κοσμοθεωρία τους. Γιατί πάμε να γίνουμε το ίδιο με αυτούς;
Φυσικά και θα διαμαρτυρηθείς όταν σε πνίγει το δίκιο σου, φυσικά και θα το φωνάξεις, αλλά το να φωνάζεις συνέχεια για όλα, δε σε δικαιώνει. Όταν μάλιστα η διαμαρτυρία σου δε συνοδεύεται από συσπείρωση στην ομάδα, από πάθος, από αντίδραση, τότε δίνεις δικαίωμα να σου κάνουν τα χειρότερα. Βλέπεις για παράδειγμα έναν καραγκιοζάκο σαν τον Μάριν να σηκώνεται να φύγει απ'το γήπεδο γιατί έτσι και να τον παρακαλάει ο προπονητής να μείνει (Κόντης προπονητής, το ζήσαμε κι αυτό φέτος).
Σαν επιδόρπιο στην φετινή παράνοια, εκεί που σταματάει ο νους του ανθρώπου, έρχεται η ψήφος της ΠΑΕ Ολυμπιακός για τη διάσωση του Παναθηναϊκού από τον υποβιβασμό. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός λοιπόν, συναινεί λοιπόν ψηφίζοντας πανηγυρικά "ΝΑΙ" για την κατάργηση της ποινής υποβιβασμού για όσες ΠΑΕ δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να λάβουν πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Σε μια σεζόν που ο βάζελος έχει αφήσει απλήρωτους όλους όσους έχουν εργαστεί στην ΠΑΕ, από ποδοσφαιριστές μέχρι καθαρίστριες, έρχεται ο κιμπάρης Ολυμπιακός και λέει "να τον σώσουμε τον Παναθηναϊκό". Και ναι, μιλάμε για τον ίδιο Παναθηναϊκό, που την τελευταία 20ετία έχει στηρίξει όλη του την επικοινωνιακή πολιτική και έχει χτίσει όλα τα άλλοθι του γύρω από τη λασπολογία για οτιδήποτε Ολυμπιακό: Τον ιδιοκτήτη του, τους προπονητές του, τους ποδοσφαιριστές του, τους οπαδούς, όλους. Θυμηθείτε τι έλεγαν για τον Κόκκαλη, τι έλεγαν και λένε για τον Μαρινάκη, θυμηθείτε τα πρωτοσέλιδα τους, τις εκπομπές τους, τις τηλεδίκες τους. Φέρτε τα όλα στο μυαλό σας και βρείτε μια λογική εξήγηση που η ΠΑΕ Ολυμπιακός ψηφίζει υπέρ της διάσωσης του Παναθηναϊκού.
Δε με νοιάζουν οι ηχηρές μεταγραφές. Δε με νοιάζουν τα ονόματα των προπονητών. Με νοιάζει όμως ο Ολυμπιακός να γίνει πάλι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Γιατί τώρα, η αλήθεια είναι οτι έχουμε αρχίσει να βγαίνουμε επικίνδυνα από τον σωστό δρόμο. Το καλό είναι οτι υπάρχει χρόνος και με τις σωστές κινήσεις μπορεί να επιστρέψει αυτό που μας λείπει πρωτίστως: Η Ολυμπιακή νοοτροπία. Θέληση υπάρχει;
