Αχ και κο κο κο, κο κο κο κάνει και η κότα...

"Θέλω να πω ότι στη νέα αγωνιστική περίοδο δεν θέλω να εμπλακώ σε καμία πολεμική. Δεν θέλω να σχολιάσω τίποτα για τον Ολυμπιακό, τίποτα για τα τέσσερα και για ό,τι αναφέρθηκε πέρυσι. Θέλω να κλείσω την καριέρα μου και να φύγω από την Ελλάδα, όπως έφευγα από όπου κι αν έπαιξα. Με πολύ καλές εντυπώσεις. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ένα πολύ καλό παράδειγμα για τους νέους παίκτες. Θέλω να φύγω με τις καλύτερες εντυπώσεις. Αν κάποιος πιστεύει ότι έκανα κάτι κακό -που δεν έκανα- ή, εν πάση περιπτώσει, αν στενοχώρησα, εκνεύρισα και τσάντισα τους φίλους του Ολυμπιακού, ζητώ συγγνώμη. Όσον αφορά τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, τον κ. Κόκκαλη, ό,τι συνέβη στο παρελθόν, από εμένα έχει συγχωρηθεί. Αν τον συναντήσω στον δρόμο, πιστεύω μάλιστα ότι θα μιλήσουμε. Για μένα μια συγγνώμη αρκεί. Όταν θα φύγω από την Ελλάδα, θέλω όλοι να μιλάνε με καλά λόγια για μένα, όπως ισχύει παντού. Θέλω να δίνω το καλό παράδειγμα σαν καλός καθοδηγητής. Κι έτσι να φύγω με καλές εντυπώσεις για τον Ολυμπιακό, για τον πρόεδρό του, για την ΑΕΚ, για όλους...".

Δυό λόγια μόνο από εμάς : Οι μεγάλοι άνδρες και μεγάλοι αθλητές είναι πραγματικά μεγάλοι όταν έχουν συνέχεια και συνέπεια στο λόγο τους. Ο Ριβάλντο είναι μεγάλος ποδοσφαιριστής ακόμα και στα 36 του, αλλά απ'την ημέρα της φυγής του απ'τον Ολυμπιακό συμπεριφέρθηκε ως ο μεγαλύτερος κομπλεξικός παικτάκος της σειράς, που αναθεματίζει την "άτιμη κενωνία που δε τον αφήνει να γίνει διάσημος".

Δεν αναφέρομαι στις αντιδράσεις του μετά την "τεσσάρα" της περυσινής σεζόν, στην τελική έτσι του βγήκε, έτσι αντέδρασε, no offense. Αναφέρομαι στα όσα γραφικά δήλωσε περί Ολυμπιακού, ΕΠΟ κλπ και τα οποία δεν είχε το θάρρος - για να μη πω τίποτε άλλο - να τα υποστηρίξει, όπως όφειλε, αφού όπως έλεγε "τα ήξερε". Αρκούσε μια αγωγή από πλευράς Κόκκαλη και μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για να ξεχαστούν οι κορόνες περί "εκδίκησης", "αδικίας" κλπ κλπ.

Respect σε όποιον πρωτοείπε - μιας και αποδεικνύεται περίτρανα - ότι οι Βραζιλιάνοι σε ένα σημείο μόνο πονάνε : Στην τσέπη... (φωτεινή εξαίρεση ο μεγάλος Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέϊρα, η εξαίρεση δηλαδή που επιβεβαιώνει τον κανόνα).

Υ.Γ. : Α, ρε κατακαημένοι ΑΕΚτζήδες... Ο μεγάλος σας ηγέτης (χωρίς ειρωνία αυτό) ακόμα και σήμερα, τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του έχει στο μυαλό του...