Η σεζόν 2017-2018 ξεκίνησε με αισιοδοξία για ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αλλά εξελίχθηκε σε μια από τις χειρότερες μας, λόγω των απανωτών χαστουκιών από μικρότερες ομάδες. Ήταν ήττες που μας πόνεσαν, εμφανίσεις που μας ντρόπιασαν, νοοτροπία που μας γέμισε οργή. Είδαμε διοικητική αδράνεια που μας έκανε καχύποπτους και ηττοπάθεια που μας προβλημάτισε για το αύριο. Πόσο δυσοίωνο είναι - ή δεν είναι - το αύριο για τον Ολυμπιακό;
Ποδόσφαιρο
Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να πεί κανείς για τον φετινό ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Στο προηγούμενο κείμενο μου, που είχε γραφτεί πριν τον αγώνα πρωταθλήματος του Καραϊσκάκη με την ΑΕ6άρα, έγραφα ειδικά για δαύτους: "Τα δύο ματς με την ΑΕΚ είναι κομβικά. Με δύο νίκες η ομάδα αποκτά αφ'ενός άλλη ψυχολογία, αφ'ετέρου χαλάει την ψυχολογία ενός εκ των βασικών διεκδικητών του τίτλου, ο οποίος έχει μπροστά του όχι μόνο την Τούμπα, αλλά και το δέλεαρ των αγώνων για το Europa League. Εν ολίγοις με δύο νίκες μας, πιστεύω πως τους βγάζουμε εκτός μάχης για τη συνέχεια - δεν βλέπω πως θα μπορέσουν να το διαχειριστούν". Να λοιπόν που καταφέραμε όχι απλά να χάσουμε, αλλά να τους φτιάξουμε την ψυχολογία για τη συνέχεια! Πανηγυρική διάψευση, ειλικρινά δε μπορούσα να φανταστώ οτι θα εμφανίζαμε τόσο τραγική, ανεκδιήγητη εικόνα σε δύο σερί παιχνίδια με έναν αντίπαλο όπως η ΑΕΚ. Κακά τα ψέμματα, η ΑΕΚ είναι καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά που να πάρει, ο... ηγέτης της είναι ο Χριστοδουλόπουλος! Όση βοήθεια και αν έχει εξωαγωνιστικά, δε μπορεί να χάνεις τρείς φορές σε μια σεζόν από το Χριστοδουλόπουλο και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Σιμόες Τζούνιορ.
Ο δε ΠΑΟΚ δείχνει να ελέγχει την κατάσταση. Ο Λουτσέσκου απορρόφησε την αρχική γκρίνια, εξωαγωνιστικά παίρνει τα σφυρίγματα του και κρατάει την τύχη του στα χέρια του. Αν θα συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος, θα φανεί. Αν κριθεί τελικά μεταξύ των δύο δικέφαλων κοτόπουλων, θεωρώ οτι ο ΠΑΟΚ έχει καλύτερο σύνολο από την ΑΕΚ και θα επικρατήσει.
Αφήνουμε τους μικρομεσαίους, πάμε στα δικά μας: Νομίζω πλέον κατέρρευσε και το τελευταίο επιχείρημα της πολύ δυνατής ομάδας που τη σταμάτησαν εξωαγωνιστικά και μόνο. Να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας: Οι wannabe πρωταθλητές είχαν πολλή περισσότερη εξωαγωνιστική βοήθεια απ'οσο θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ άνθρωπος, ίσως στα όρια του σκανδαλώδους σε περιπτώσεις. Όμως η εικόνα μας μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου ήταν τέτοια που πραγματικά προκαλεί οργή. Παίκτες που κάνουν ότι γουστάρουν, που μανουριάζουν μεταξύ τους για ένα φάουλ, ένα κόρνερ, ένα πέναλτι, για μια πάσα που έγινε ή δεν έγινε. Πάγκος παραδομένος και ανήμπορος να αντιδράσει, είδαμε μέχρι και τον Κόντη (θου Κύριε) να κάθεται στον πάγκο! Διοίκηση πανταχού παρούσα σε δηλώσεις, τοποθετήσεις, αλλά παντελώς απούσα από εκεί που πρέπει: να είναι δίπλα στην ομάδα και να διορθώνει τα κακώς κείμενα. Και αυτή η κλάψα, που όλο κάποιος άλλος φταίει... 20 χρόνια σχεδόν κοροϊδεύουμε τους άλλους ακριβώς γι'αυτό και λέγαμε "φτιάξτε πρώτα ομάδα και μετά συζητάμε". Δε θα κάνουμε τώρα αυτά που κοροϊδεύαμε.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να πεί κανείς για τον φετινό ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Στο προηγούμενο κείμενο μου, που είχε γραφτεί πριν τον αγώνα πρωταθλήματος του Καραϊσκάκη με την ΑΕ6άρα, έγραφα ειδικά για δαύτους: "Τα δύο ματς με την ΑΕΚ είναι κομβικά. Με δύο νίκες η ομάδα αποκτά αφ'ενός άλλη ψυχολογία, αφ'ετέρου χαλάει την ψυχολογία ενός εκ των βασικών διεκδικητών του τίτλου, ο οποίος έχει μπροστά του όχι μόνο την Τούμπα, αλλά και το δέλεαρ των αγώνων για το Europa League. Εν ολίγοις με δύο νίκες μας, πιστεύω πως τους βγάζουμε εκτός μάχης για τη συνέχεια - δεν βλέπω πως θα μπορέσουν να το διαχειριστούν". Να λοιπόν που καταφέραμε όχι απλά να χάσουμε, αλλά να τους φτιάξουμε την ψυχολογία για τη συνέχεια! Πανηγυρική διάψευση, ειλικρινά δε μπορούσα να φανταστώ οτι θα εμφανίζαμε τόσο τραγική, ανεκδιήγητη εικόνα σε δύο σερί παιχνίδια με έναν αντίπαλο όπως η ΑΕΚ. Κακά τα ψέμματα, η ΑΕΚ είναι καλύτερη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά που να πάρει, ο... ηγέτης της είναι ο Χριστοδουλόπουλος! Όση βοήθεια και αν έχει εξωαγωνιστικά, δε μπορεί να χάνεις τρείς φορές σε μια σεζόν από το Χριστοδουλόπουλο και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Σιμόες Τζούνιορ.
Ο δε ΠΑΟΚ δείχνει να ελέγχει την κατάσταση. Ο Λουτσέσκου απορρόφησε την αρχική γκρίνια, εξωαγωνιστικά παίρνει τα σφυρίγματα του και κρατάει την τύχη του στα χέρια του. Αν θα συνεχίσει έτσι μέχρι το τέλος, θα φανεί. Αν κριθεί τελικά μεταξύ των δύο δικέφαλων κοτόπουλων, θεωρώ οτι ο ΠΑΟΚ έχει καλύτερο σύνολο από την ΑΕΚ και θα επικρατήσει.
Αφήνουμε τους μικρομεσαίους, πάμε στα δικά μας: Νομίζω πλέον κατέρρευσε και το τελευταίο επιχείρημα της πολύ δυνατής ομάδας που τη σταμάτησαν εξωαγωνιστικά και μόνο. Να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας: Οι wannabe πρωταθλητές είχαν πολλή περισσότερη εξωαγωνιστική βοήθεια απ'οσο θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ άνθρωπος, ίσως στα όρια του σκανδαλώδους σε περιπτώσεις. Όμως η εικόνα μας μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου ήταν τέτοια που πραγματικά προκαλεί οργή. Παίκτες που κάνουν ότι γουστάρουν, που μανουριάζουν μεταξύ τους για ένα φάουλ, ένα κόρνερ, ένα πέναλτι, για μια πάσα που έγινε ή δεν έγινε. Πάγκος παραδομένος και ανήμπορος να αντιδράσει, είδαμε μέχρι και τον Κόντη (θου Κύριε) να κάθεται στον πάγκο! Διοίκηση πανταχού παρούσα σε δηλώσεις, τοποθετήσεις, αλλά παντελώς απούσα από εκεί που πρέπει: να είναι δίπλα στην ομάδα και να διορθώνει τα κακώς κείμενα. Και αυτή η κλάψα, που όλο κάποιος άλλος φταίει... 20 χρόνια σχεδόν κοροϊδεύουμε τους άλλους ακριβώς γι'αυτό και λέγαμε "φτιάξτε πρώτα ομάδα και μετά συζητάμε". Δε θα κάνουμε τώρα αυτά που κοροϊδεύαμε.
Η ποδοσφαιρική ομάδα θέλει ολική επανακατασκευή σε όλα τα επίπεδα. Πρέπει να τελειώνει η ιστορία με τους μανατζεράκους και τους αγριοσάπακες που μας παρκάρουν κάθε χρόνο, πιθανώς ως αντάλλαγμα για κάποια καλή πώληση που έκαναν ή για μια επικείμενη πώληση. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να έχει καταντήσει η ακαδημία των Ευρωπαϊκών συλλόγων, ώστε να πουλάει 2-3 παίκτες κάθε χρόνο στο εξωτερικό. Το ταβάνι σου σαν ομάδα του Ελληνικού πρωταθλήματος είναι να έχεις 2-3 πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι πλαισιώνονται από άλλους ποιοτικούς. Άμα τους πουλάς κάθε χρόνο αφ'ενός ποτέ δε χτίζεις κάτι, αφ'ετέρου κάποια στιγμή θα το βρείς μπροστά σου, όπως κι έγινε: Μέχρι πέρυσι, εκμεταλλευόμασταν την ανικανότητα των άλλων που είχαν ομάδες της πλάκας. Φέτος που δυνάμωσαν, ήπιαμε θάλασσα.
Επίσης, πλέον μας τελείωσαν - ή πιο σωστά, απομακρύνονται - τα σίγουρα χρήματα του Champions League. Το μοναδικό μέλημα της διοίκησης τα τελευταία χρόνια ήταν η πάση θυσία είσοδος στους ομίλους, για να πάρουμε τα χρήματα της UEFA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ομάδες - θαύμα για 1,2 μήνες και ομάδες - καρναβάλια για άλλους 8-9. Έτσι πορευτήκαμε την τελευταία διετία, αλλά τώρα που μπαίνουν τα προκριματικά στη μέση, το σίγουρο του πράγματος μας τελείωσε. Και πλέον πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σε πολλά πράγματα:
* Διαχείριση ομάδας: Θα ξεκινάμε να παίζουμε αγώνες από τον Ιούλιο, άρα ουσιαστικά επιμηκύνεται η αγωνιστική περίοδος για άλλον 1,5 μήνα. Απαιτείται να έχεις κλείσει το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ και να μην περιμένεις μέχρι την τελευταία στιγμή για να φέρεις 5-6 παίκτες. Τον καλό παίκτη είναι λογικό να τον περιμένεις. Το να περιμένεις τους πάντες, δεν είναι λογικό, όπως δεν είναι λογικό να τραβήξουν κουπί στην προετοιμασία και στα πρώτα επίσημα 15-16 παίκτες που στη συνέχεια θα εμφανιστούν ψόφιοι.
* Επιλογές παικτών: Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν στην ΠΑΕ οτι το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ, να αλλάζεις ξένους όποτε γουστάρεις και να δηλώνεις πότε τον έναν στην Ευρώπη και πότε τον άλλον στην Ελλάδα: Στο ποδόσφαιρο πορεύεσαι με όσους πάρεις και αν πάρεις σαπάκια, με τα σαπάκια θα βγάλεις τη σεζόν. Δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα, όλοι γνωρίζουμε πως στο ρόστερ του Ολυμπιακού βρίσκονται ποδοσφαιριστές που είναι ντροπή και μόνο να υπάρχουν σε αυτό. Παίκτες που δεν έχουν θέση ούτε σε ομάδες που μάχονται για τη σωτηρία τους, υπάρχουν στο ρόστερ μας. Παίκτες που δεν φόρεσαν ούτε μια φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού, περνάνε από το ρόστερ μας. Για ποιό λόγο; Για να μη τους πάρουν οι άλλοι; Ε, ας τους πάρουν. Ο σκοπός δεν είναι τι δε θα πάρει ο άλλος, αλλά τι παίρνουμε ΕΜΕΙΣ. Και αν εμείς παίρνουμε πραγματικά τους καλύτερους, ότι και να πάρουν οι άλλοι είναι απλά μη συγκρίσιμο.
* Ακαδημιο-μανία: Σε συνέχεια της επιλογής παικτών, πρέπει να κοπάσει η μανία με την ανάδειξη παικτών από τις ακαδημίες. Και ποιός δε το θέλει! Πρώτοι απ'ολους εμείς οι οπαδοί θέλουμε παίκτες από τα σπλάχνα της ομάδας μας, αλλά ρε παιδιά, δεν κάνουν όλοι. Για κάθε ταλεντάρα που βγάζει μάτια υπάρχουν άλλοι 20 που είναι "ναι μεν, αλλά". Δεν είναι ντροπή να πάνε σε κάποια άλλη ομάδα, μικρότερη του Ολυμπιακου και να παίξουν μπάλα: Ίσα ίσα, είναι το πιο δίκαιο γι'αυτά τα παιδιά. Είναι άδικο να τους βάζουν στην πρώτη ομάδα απλα για να λένε οτι "βγάζουμε παίκτες απ'τις ακαδημίες" και μετά να τους διώχνουν με τη στάμπα του αποτυχημένου. Και καλά θα κάνουν στην ΠΑΕ να αποδεχτούν οτι δε θα βρίσκεται πάντοτε ο μάνατζερ που θα καταφέρνει να πουλήσει παίκτες με μεταγραφές α-λα Ρέτσος, ήτοι με υψηλό αντίτιμο. Εκτός αν αντί για ακαδημίες επιθυμούν να ανοίξουν super market, οπότε πάσο - να μας το πουν να μην ασχολούμαστε δηλαδή.
* Προπονητής: Πρέπει να τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα το πανηγύρι με τους προπονητές. Δε γίνεται ο Ολυμπιακός να αλλάζει από τον Βαλβέρδε και μετά τον προπονητή του κάθε χρόνο ή και λιγότερο από χρόνο. ΟΚ, ο Σίλβα για τους δικούς του λόγους μας άφησε στα κρύα του λουτρού και αποχώρησε, αλλά από εκεί και πέρα βλέπουμε τραγικά πράγματα. Θαυματοποιοί, δικοί μας άνθρωποι, χρυσές ελπίδες, σαλτιμπάγκοι, υποψήφιοι μάγοι, κάθε καρυδιάς καρύδι παρελαύνει από τον πάγκο μας, με ολέθριες για την ομάδα συνέπειες. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια: Να βρεθεί ένας προπονητής που θα παρουσιάσει ένα ξεκάθαρο πλάνο. Να έχει δείξει τη δουλειά του, θα έχει το βιογραφικό δηλαδή για τη θέση που θα πιστοποιεί οτι είναι ικανός να διαχειριστεί μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό. Να στηριχτεί από τη διοίκηση όπως πρέπει και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
* Στελέχωση ΠΑΕ: Πρέπει κάποια στιγμή να μπουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Δε γίνεται κάθε χρόνο να παρελαύνουν παλιές δόξες, πρεσβευτές καλής θέλησης, να αναλαμβάνουν ρόλους υψηλής ευθύνης και να μην προσφέρουν τίποτε επί της ουσίας. Φαντάζομαι ο Βαγγέλης Μαρινάκης στις επιχειρήσεις του δεν παίρνει όποιον να'ναι και του αναθέτει θέση μάνατζμεντ, επειδή π.χ. παλιά ήταν καλός λοστρόμος στα καράβια του. Αν θέλεις να λέγεσαι μεγάλο Ευρωπαϊκό κλαμπ, φροντίζεις να έχεις τη σωστή αναλογία παλιών ποδοσφαιριστών και εξειδικευμένου προσωπικού. Μπορεί παλιά να ήσουν ο καλύτερος μέσος του πλανήτη, ο μεγαλύτερος επιθετικός ή ο κορυφαίος αμυντικός: Δε σημαίνει οτι μπορείς να διακρίνεις ένα ταλέντο με την ίδια ευκολία. Δεν είναι τυχαίο που ο Ολυμπιακός έχει τα τελευταία χρόνια τραγικό ποσοστό επιτυχίας απόκτησης ποδοσφαιριστών από scouting. Όλα παίζουν το ρόλο τους.
* Διοίκηση: Δεν κάνει καλό στην ομάδα να μεταφέρονται οι εντάσεις στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Το αν κυνηγούν κυβερνητικοί παράγοντες διοικούντες ή μετόχους, δεν πρέπει να επηρεάζει την ομάδα. Δεν είναι πρόεδρος ο Ανάργυρος στην τελική, για όνομα δηλαδή. Δεν πρέπει να τσουβαλιάζονται όλα σε μια γενικότητα "κυνηγάνε τον Ολυμπιακό" επειδή π.χ. μπορεί να έχει ο ιδιοκτήτης της ομάδας κόντρα με πολιτικούς παράγοντες για θέματα που δεν αφορούν την ομάδα. Αυτό δημιουργεί ανασφάλεια όχι μόνο στους οπαδούς, αλλά και στους ποδοσφαιριστές και προπονητές, ειδικά του ξένους, που αρχίζουν να ψάχνουν την έξοδο μια ώρα αρχύτερα. Διοίκηση ίσον σοβαρότητα. Απορροφά τους κραδασμούς, στέκεται δίπλα στο τμήμα, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και διορθώνει καταστάσεις: Δεν στέκεται μοιρολατρικά, ανήμπορη και γονυπετής ωσαν νέα Κατερίνα Χέλμη που πέφτει στα γόνατα και φωνάζει "Κώστα μη φύγεις θα φαρμακωθώ".
Επίσης, πλέον μας τελείωσαν - ή πιο σωστά, απομακρύνονται - τα σίγουρα χρήματα του Champions League. Το μοναδικό μέλημα της διοίκησης τα τελευταία χρόνια ήταν η πάση θυσία είσοδος στους ομίλους, για να πάρουμε τα χρήματα της UEFA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ομάδες - θαύμα για 1,2 μήνες και ομάδες - καρναβάλια για άλλους 8-9. Έτσι πορευτήκαμε την τελευταία διετία, αλλά τώρα που μπαίνουν τα προκριματικά στη μέση, το σίγουρο του πράγματος μας τελείωσε. Και πλέον πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σε πολλά πράγματα:
* Διαχείριση ομάδας: Θα ξεκινάμε να παίζουμε αγώνες από τον Ιούλιο, άρα ουσιαστικά επιμηκύνεται η αγωνιστική περίοδος για άλλον 1,5 μήνα. Απαιτείται να έχεις κλείσει το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ και να μην περιμένεις μέχρι την τελευταία στιγμή για να φέρεις 5-6 παίκτες. Τον καλό παίκτη είναι λογικό να τον περιμένεις. Το να περιμένεις τους πάντες, δεν είναι λογικό, όπως δεν είναι λογικό να τραβήξουν κουπί στην προετοιμασία και στα πρώτα επίσημα 15-16 παίκτες που στη συνέχεια θα εμφανιστούν ψόφιοι.
* Επιλογές παικτών: Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν στην ΠΑΕ οτι το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ, να αλλάζεις ξένους όποτε γουστάρεις και να δηλώνεις πότε τον έναν στην Ευρώπη και πότε τον άλλον στην Ελλάδα: Στο ποδόσφαιρο πορεύεσαι με όσους πάρεις και αν πάρεις σαπάκια, με τα σαπάκια θα βγάλεις τη σεζόν. Δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα, όλοι γνωρίζουμε πως στο ρόστερ του Ολυμπιακού βρίσκονται ποδοσφαιριστές που είναι ντροπή και μόνο να υπάρχουν σε αυτό. Παίκτες που δεν έχουν θέση ούτε σε ομάδες που μάχονται για τη σωτηρία τους, υπάρχουν στο ρόστερ μας. Παίκτες που δεν φόρεσαν ούτε μια φορά τη φανέλα του Ολυμπιακού, περνάνε από το ρόστερ μας. Για ποιό λόγο; Για να μη τους πάρουν οι άλλοι; Ε, ας τους πάρουν. Ο σκοπός δεν είναι τι δε θα πάρει ο άλλος, αλλά τι παίρνουμε ΕΜΕΙΣ. Και αν εμείς παίρνουμε πραγματικά τους καλύτερους, ότι και να πάρουν οι άλλοι είναι απλά μη συγκρίσιμο.
* Ακαδημιο-μανία: Σε συνέχεια της επιλογής παικτών, πρέπει να κοπάσει η μανία με την ανάδειξη παικτών από τις ακαδημίες. Και ποιός δε το θέλει! Πρώτοι απ'ολους εμείς οι οπαδοί θέλουμε παίκτες από τα σπλάχνα της ομάδας μας, αλλά ρε παιδιά, δεν κάνουν όλοι. Για κάθε ταλεντάρα που βγάζει μάτια υπάρχουν άλλοι 20 που είναι "ναι μεν, αλλά". Δεν είναι ντροπή να πάνε σε κάποια άλλη ομάδα, μικρότερη του Ολυμπιακου και να παίξουν μπάλα: Ίσα ίσα, είναι το πιο δίκαιο γι'αυτά τα παιδιά. Είναι άδικο να τους βάζουν στην πρώτη ομάδα απλα για να λένε οτι "βγάζουμε παίκτες απ'τις ακαδημίες" και μετά να τους διώχνουν με τη στάμπα του αποτυχημένου. Και καλά θα κάνουν στην ΠΑΕ να αποδεχτούν οτι δε θα βρίσκεται πάντοτε ο μάνατζερ που θα καταφέρνει να πουλήσει παίκτες με μεταγραφές α-λα Ρέτσος, ήτοι με υψηλό αντίτιμο. Εκτός αν αντί για ακαδημίες επιθυμούν να ανοίξουν super market, οπότε πάσο - να μας το πουν να μην ασχολούμαστε δηλαδή.
* Προπονητής: Πρέπει να τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα το πανηγύρι με τους προπονητές. Δε γίνεται ο Ολυμπιακός να αλλάζει από τον Βαλβέρδε και μετά τον προπονητή του κάθε χρόνο ή και λιγότερο από χρόνο. ΟΚ, ο Σίλβα για τους δικούς του λόγους μας άφησε στα κρύα του λουτρού και αποχώρησε, αλλά από εκεί και πέρα βλέπουμε τραγικά πράγματα. Θαυματοποιοί, δικοί μας άνθρωποι, χρυσές ελπίδες, σαλτιμπάγκοι, υποψήφιοι μάγοι, κάθε καρυδιάς καρύδι παρελαύνει από τον πάγκο μας, με ολέθριες για την ομάδα συνέπειες. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια: Να βρεθεί ένας προπονητής που θα παρουσιάσει ένα ξεκάθαρο πλάνο. Να έχει δείξει τη δουλειά του, θα έχει το βιογραφικό δηλαδή για τη θέση που θα πιστοποιεί οτι είναι ικανός να διαχειριστεί μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό. Να στηριχτεί από τη διοίκηση όπως πρέπει και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
* Στελέχωση ΠΑΕ: Πρέπει κάποια στιγμή να μπουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Δε γίνεται κάθε χρόνο να παρελαύνουν παλιές δόξες, πρεσβευτές καλής θέλησης, να αναλαμβάνουν ρόλους υψηλής ευθύνης και να μην προσφέρουν τίποτε επί της ουσίας. Φαντάζομαι ο Βαγγέλης Μαρινάκης στις επιχειρήσεις του δεν παίρνει όποιον να'ναι και του αναθέτει θέση μάνατζμεντ, επειδή π.χ. παλιά ήταν καλός λοστρόμος στα καράβια του. Αν θέλεις να λέγεσαι μεγάλο Ευρωπαϊκό κλαμπ, φροντίζεις να έχεις τη σωστή αναλογία παλιών ποδοσφαιριστών και εξειδικευμένου προσωπικού. Μπορεί παλιά να ήσουν ο καλύτερος μέσος του πλανήτη, ο μεγαλύτερος επιθετικός ή ο κορυφαίος αμυντικός: Δε σημαίνει οτι μπορείς να διακρίνεις ένα ταλέντο με την ίδια ευκολία. Δεν είναι τυχαίο που ο Ολυμπιακός έχει τα τελευταία χρόνια τραγικό ποσοστό επιτυχίας απόκτησης ποδοσφαιριστών από scouting. Όλα παίζουν το ρόλο τους.
* Διοίκηση: Δεν κάνει καλό στην ομάδα να μεταφέρονται οι εντάσεις στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Το αν κυνηγούν κυβερνητικοί παράγοντες διοικούντες ή μετόχους, δεν πρέπει να επηρεάζει την ομάδα. Δεν είναι πρόεδρος ο Ανάργυρος στην τελική, για όνομα δηλαδή. Δεν πρέπει να τσουβαλιάζονται όλα σε μια γενικότητα "κυνηγάνε τον Ολυμπιακό" επειδή π.χ. μπορεί να έχει ο ιδιοκτήτης της ομάδας κόντρα με πολιτικούς παράγοντες για θέματα που δεν αφορούν την ομάδα. Αυτό δημιουργεί ανασφάλεια όχι μόνο στους οπαδούς, αλλά και στους ποδοσφαιριστές και προπονητές, ειδικά του ξένους, που αρχίζουν να ψάχνουν την έξοδο μια ώρα αρχύτερα. Διοίκηση ίσον σοβαρότητα. Απορροφά τους κραδασμούς, στέκεται δίπλα στο τμήμα, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα και διορθώνει καταστάσεις: Δεν στέκεται μοιρολατρικά, ανήμπορη και γονυπετής ωσαν νέα Κατερίνα Χέλμη που πέφτει στα γόνατα και φωνάζει "Κώστα μη φύγεις θα φαρμακωθώ".
Μπασκετάκι
Μια κουβέντα και για το μπασκετάκι: Είναι γνωστό σε όσους ειδικά με διαβάζουν από πιο παλιά πως με το μπάσκετ δεν έχω καλή σχέση, δεν θεωρώ τον εαυτό μου γνώστη του αθλήματος επομένως υπάρχουν πολλοί καταλληλότεροι να αναλύσουν καταστάσεις, συστήματα, παίκτες, διαιτησίες κλπ. Παρακολουθώντας όμως τον Ολυμπιακό της τελευταίας διετίας, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτονται οι αφοί Αγγελόπουλοι και τι ακριβώς προσδοκούν από τον μπασκετικό Ολυμπιακό.
Η ομάδα κάθε χρόνο - εδώ και πολλά χρόνια - παίρνει έναν, δύο καλούς ξένους και στη πλειοψηφία ξένους απ'τα πανέρια. Ούτε καν από τα κάτω ράφια, από τα πανέρια. Κάθε χρόνο αλλάζουν με τρομακτική ταχύτητα οι ξένοι και το ποιός παίζει στο Ελληνικό πρωτάθλημα και ποιός στην Ευρωλίγκα. Το χειρότερο είναι οτι τους έναν δύο καλούς ξένους που έρχονται, δεν τους κρατάνε ποτέ - όλοι φεύγουν, για να αντικατασταθούν συνήθως με κάποιον χειρότερο. Τη στιγμή που ο βασικός μας αντίπαλος, ο Παναθηναϊκός, αυτός που θέλουμε να εκθρονίσουμε, φροντίζει είτε μέσω του παρασκηνίου είτε δυναμώνοντας την ομάδα του με παίκτες που κάνουν τη διαφορά - ειδικά στην Ελλάδα και στα μεταξύ μας ματς, εμείς πηγαίνουμε σε κάθε αγώνα με το σταυρό στο χέρι, τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη σε ρόλο Ελ Σιντ (περνάνε τα έρημα τα χρόνια) και παίζουμε το σύστημα "Βοήθα Παναγιά".
Δεν ξέρω πως ακριβώς βλέπει η διοίκηση της ΚΑΕ το μέλλον της ομάδας. Οι αφοί Αγγελόπουλοι έχουν δείξει οτι θέλουν να απέχουν από το παρασκήνιο, απο ψευτοπολώσεις, από παρανομίες ή πλάγιους τρόπους για την κατάκτηση τίτλων, αλλά το αντίμετρο σε αυτό είναι ένα και μοναδικό: Η απόκτηση ποιοτικών παικτών και η δημιουργία μιας πολύ ισχυρής ομάδας. Δυστυχώς στον επαγγελματικό αθλητισμό, έτσι λειτουργούν τα πράγματα σε παγκόσμιο επίπεδο: Συνήθως αυτός που έχει την καλύτερη ομάδα παίρνει και τον τίτλο. Δεν έχει καμμία λογική πλέον αυτή η νοοτροπία και θα πρέπει να το αντιληφθούν και οι ίδιοι - είναι κρίμα και για τους ίδιους, αλλά και για εμάς. Με εμμονική συμπεριφορά δεν πας πουθενά. Ελπίζω να αλλάξουν ρότα γιατί πραγματικά προκαλεί οίκτο να χάνεις από τον Σάκοτα, τον Σεμπά των προπονητών και να σου κάνει πλάκα παραγοντικά μόνος του ο Ντι-Πι-Τζης.
Live your myth in Greece
Και το τελευταίο σχόλιο, αφιερωμένο στους αλλόθρησκους: Τη στιγμή που εμείς διανύουμε μια άθλια χρονιά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, οι μικρομεσαίοι ΠΑΟΚ και ΑΕΚ ζουν - σε συνδυασμό με την κατρακύλα του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού - το όνειρο τους. Ονειρεύονται πρωτιές, τίτλους, εγκαθιδρύσεις αυτοκρατοριών, σερί πρωταθλημάτων, Ευρωπαϊκές διακρίσεις κλπ. Οι δε ΑΡΔογράφοι - οπαδοί - ρεπόρτερ τους, γράφουν κείμενα - μνημεία μεγαλοστομίας και μπουρδολογίας. Για αυτούς έχω να πω πως τα μεταξωτά βρακιά, θέλουν επιδέξιους κώλους. Για εμάς - ως οπαδούς, ας τα κρατήσουμε σαν αρχείο, γιατί από τη νέα σεζόν ενδεχομένως να χρειαστεί να τα ποστάρουμε στους απανταχού πονεμένους της ζωής.
