Óscar García Junyent (05/01/2018 - 03/04/2018)
O Όσκαρ Γκαρθία Χουνιέντ όπως είναι το πλήρες όνομα του, γεννήθηκε στις 26/04/1973 στο Σαμπαντέλ, μια πόλη στην ευρύτερη περιοχή της Καταλωνίας που βρίσκεται βόρεια της Βαρκελώνης. Από μικρός με τη μπάλα στα πόδια, αφού από τα 7 του χρόνια εντάχθηκε στο δυναμικο της Μερκαντίλ, στην οποία έμεινε μέχρι το 1984. Τότε, τα "λαγωνικά" της Μπαρτσελόνα είδαν οτι ο Όσκαρ Γκαρθία είχε το ταλέντο που απαιτεί το απαιτητικό περιβάλλον της "Μασία" και έτσι η μετακίνηση του στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα έγινε πραγματικότητα.
Στα τμήματα υποδομής παρέμεινε μέχρι το 1991, έτος που προωθήθηκε στην Β ομάδα της Μπαρτσελόνα. Μάλιστα 2 χρόνια νωρίτερα, το 1989, έγραψε και την πρώτη του συμμετοχή σε εθνικό επίπεδο, με την εθνική ομάδα κάτω των 16 ετών της Ισπανίας. Στη Β ομάδα της Μπαρτσελόνα έμεινε μέχρι το 1994, έχοντας προλάβει να πάρει το "βάπτισμα του πυρός" με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα, το 1993. Ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ, προπονητής τότε της Μπαρτσελόνα, πέρασε τον νεαρό Όσκαρ Γκαρθία σαν αλλαγή στο 73ο λεπτό του αγώνα με την Κάντιθ στις 09/05/1993, στη θέση του Χοσέ Ραμόν Αλεσάνκο (τελικό σκορ 4-1 υπέρ της Μπαρτσελόνα). Ο Γιόχαν Κρόϊφ έδωσε στον Γκαρθία την ευκαιρία να κάνει την πρώτη του συμμετοχή και στο Champions League, ρίχνοντας τον στον αγώνα με τη Ντιναμό Κιέβου στην Ουκρανία (15/09/1993) στο 66ο λεπτό στη θέση του Χούλιο Σαλίνας (ήττα με 3-1 για την Ντιναμό Κιέβου). Συνολικά, Στο διάστημα 1992-1994 "έγραψε" 5 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ενώ είχε κι άλλες διεθνείς συμμετοχές με όλες σχεδόν τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας (U18, U19, U20, U21). Ακολούθησε ο δανεισμός του στην Αλμπαθέτε για έναν χρόνο (1994-1995) και το καλοκαίρι επέστρεψε στη Μπαρτσελόνα.
Στα τμήματα υποδομής παρέμεινε μέχρι το 1991, έτος που προωθήθηκε στην Β ομάδα της Μπαρτσελόνα. Μάλιστα 2 χρόνια νωρίτερα, το 1989, έγραψε και την πρώτη του συμμετοχή σε εθνικό επίπεδο, με την εθνική ομάδα κάτω των 16 ετών της Ισπανίας. Στη Β ομάδα της Μπαρτσελόνα έμεινε μέχρι το 1994, έχοντας προλάβει να πάρει το "βάπτισμα του πυρός" με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα, το 1993. Ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ, προπονητής τότε της Μπαρτσελόνα, πέρασε τον νεαρό Όσκαρ Γκαρθία σαν αλλαγή στο 73ο λεπτό του αγώνα με την Κάντιθ στις 09/05/1993, στη θέση του Χοσέ Ραμόν Αλεσάνκο (τελικό σκορ 4-1 υπέρ της Μπαρτσελόνα). Ο Γιόχαν Κρόϊφ έδωσε στον Γκαρθία την ευκαιρία να κάνει την πρώτη του συμμετοχή και στο Champions League, ρίχνοντας τον στον αγώνα με τη Ντιναμό Κιέβου στην Ουκρανία (15/09/1993) στο 66ο λεπτό στη θέση του Χούλιο Σαλίνας (ήττα με 3-1 για την Ντιναμό Κιέβου). Συνολικά, Στο διάστημα 1992-1994 "έγραψε" 5 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ενώ είχε κι άλλες διεθνείς συμμετοχές με όλες σχεδόν τις μικρές εθνικές ομάδες της Ισπανίας (U18, U19, U20, U21). Ακολούθησε ο δανεισμός του στην Αλμπαθέτε για έναν χρόνο (1994-1995) και το καλοκαίρι επέστρεψε στη Μπαρτσελόνα.
Ο Γιόχαν Κρόιφ που ήταν ακόμη προπονητής της Μπαρτσελόνα (ήταν η τελευταία σεζόν του μεγάλου Ολλανδού ως προπονητής) δίνει πλέον ρόλο στον Όσκαρ Γκαρθία κυρίως σε μεσοεπιθετικούς ρόλους ως ισότιμο μέλος ενός ρόστερ που είχε μεταξύ άλλων σε αυτές τις θέσεις τους Γκεόργκε Ποπέσκου, Ιβάν Ντε Λα Πένια, τον νεαρό τότε Λουίς Φίγκο, τον αρχηγό Χοσέ Μαρί Μπακέρο και τα μεγάλα ονόματα, Ρόμπερτ Προσινέτσκι (πρωταθλητή Ευρώπης με τον Ερυθρό Αστέρα) και Γκεόργκι Χάτζι. Με 28 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (τις 11 βασικός) και 10 γκολ (πρώτος σκόρερ της Μπαρτσελόνα εκείνη τη σεζόν), απέδειξε οτι δικαίως ο Ολλανδός προπονητής τον εμπιστεύθηκε. Η Μπαρτσελόνα δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο εκείνη τη σεζόν, φτάνοντας πάντως ως τον ημιτελικό του Κυπέλλου UEFA όπου αποκλείστηκε από την Μπάγερν Μονάχου (2-2, 1-2 με τον Όσκαρ Γκαρθία να πετυχαίνει το πρώτο γκολ της Μπαρτσελόνα στον 1ο ημιτελικό στο 2-2 του Μονάχου). Το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν μάλιστα, συμμετείχε και στην Ολυμπιακή ομάδα της Ισπανίας με την οποία είχε 4 συμμετοχές και 2 γκολ στο Ολυμπιακό τουρνουά της Ατλάντα.
Παρά τη φυγή του Κρόϊφ, ο Γκαρθία έμεινε στη Μπαρτσελόνα ως ενεργό μέλος μέχρι το καλοκαίρι του 1999: Ο χρόνος συμμετοχής του είχε αρχίσει να περιορίζεται, αφού με παρόντες τους Λουίς Φίγκο - Ζιοβάνι (ο μάγος μας) - Χρίστο Στόϊτσκοφ - Λουίς Ενρίκε - Ριβάλντο και κορυφή τον "Fenomeno" Ρονάλντο, δεν ήταν εύκολο να βρίσκει χρόνο συμμετοχής. Αγωνίστηκε στη συνέχεια της καριέρας του - έχοντας γεμάτες σεζόν - σε Βαλένθια (1999-2000), Εσπανιόλ (2000-2004) για να κλείσει την ποδοσφαιρική του καριέρα τη σεζόν 2004-2005, αγωνιζόμενος στη Γιέιδα.
Ο Γκαρθία αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική και ήταν γραφτό όπως και στην ποδοσφαιρική του καριέρα, το βάπτισμα του πυρός να το πάρει από τον ίδιο άνθρωπο: Τον Γιόχαν Κρόϊφ, το καλοκαίρι του 2009. Ο Ολλανδός ανέλαβε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Καταλωνίας, παίρνοντας τον Γκαρθία ως βοηθό του. Στο διάστημα που ο Γκαρθία θήτευσε δίπλα στον Ολλανδό, η ομάδα της Καταλωνίας σημείωσε μια μεγάλη νίκη στον φιλικό αγώνα με την Αργεντινή τον Δεκέμβριο του 2009 (4-2, με τον πρώην δικό μας Μοϊσές Ουρτάδο να πετυχαίνει το 4ο γκολ). Η θητεία δίπλα στον Κρόϊφ αποτέλεσε και το εισιτήριο του για την επιστροφή στην Μπαρτσελόνα και έτσι το καλοκαίρι του 2010 ανέλαβε την ομάδα νέων, στην οποία παρέμεινε για μια διετία, μέχρι την άνοιξη του 2012.
Τον Μάϊο του 2012 ο Όσκαρ Γκαρθία ανέλαβε την πρώτη του ομάδα ως πρώτος προπονητής, όταν συμφώνησε με την Μακάμπι Τελ Αβίβ να αναλάβει τις τύχες της, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο. Η Μακάμπι κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή μετά από δεκαετή ανομβρία, αλλά ο Γκαρθία παραιτήθηκε από τη θέση του επικαλούμενος προσωπικούς λόγους. Ένα μήνα αργότερα, βρέθηκε στο τιμόνι της Μπράϊτον που αγωνιζόταν στην Αγγλική Football League. Σημείωσε την πρώτη του νίκη τον Αύγουστο του 2013 επί της Μπέρμιγχαμ (1-0) και είχε μια καλή σεζόν, φέρνοντας την ομάδα στα playoffs ανόδου. Ωστόσο, μετά τον αποκλεισμό της Μπράιτον στα PlayOffs ανόδου από την Ντέρμπι, παραιτήθηκε από θέση του. Δεν έμεινε για καιρό άνεργος πάντως, ένα μήνα μετά βρέθηκε και πάλι σε πάγκο...
... και συγκεκριμένα σε γνώριμο πάγκο, αφού επέστρεψε τον Ιούνιο του 2014 στη Μακάμπι και το Ισραήλ. Υπέγραψε διετές συμβόλαιο αλλά και πάλι παραιτήθηκε μόλις 2 μήνες μετά, τον Αύγουστο του 2014, επικαλούμενος την πολιτική ένταση και τις αναταραχές που υπήρχαν στη χώρα, κλείνοντας προφανώς οριστικά τον κύκλο του στη Μακάμπι. Σε χρόνο ρεκόρ πάντως, ήτοι σε μια εβδομάδα (2 Σεπτεμβρίου 2014) βρέθηκε ξανά στην Αγγλία, όπου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Γουότφορντ. Αυτή τη φορά στάθηκε άτυχος, καθώς μόλις 2 εβδομάδες αργότερα, στις 15 Σεπτεμβρίου, ένιωσε ενοχλήσεις στο στήθος και διακομίστηκε στο νοσοκομείο. Η παρακολούθηση της υγείας του ήταν σε πρώτη προτεραιότητα προφανώς, έτσι παραιτήθηκε από τη Γουότφορντ και έμεινε - ηθελημένα - μια σεζόν εκτός αγωνιστικών χώρων.
Ο Γκαρθία έχοντας αναρρώσει πλήρως, ανυπομονούσε να ξαναμπεί ενεργά στην προπονητική. Η ευκαιρία δόθηκε τον Δεκέμβρη του 2015, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει στην τεχνική ηγεσία της Ρεντ Μπουλ Ζάλτσμπουργκ στην Αυστρία τον Πέτερ Τσίγκλερ. Στην Αυστριακή ομάδα είχε μια άκρως επιτυχημένη πορεία, κατακτώντας 2 νταμπλ στη διετία που έμεινε εκεί. Τότε εμφανίστηκε η προοπτική της Σεντ Ετιέν, που βρισκόταν σε αναζήτηση προπονητή μετά την παραίτηση του επί οκταετία προπονητή της, Κριστόφ Γκαλτιέ. Δεν αποτελούσε την πρώτη επιλογή των Γάλλων: Πρώτη τους επιλογή ήταν ο Πατρίκ Βιεϊρά αλλά μετά την άρνηση του στράφηκαν τελικά στον Γκαρθία ο οποίος άφησε την Αυστρία και τη Ζάλτσμπουργκ και από τις 15 Ιουνίου του 2017 ανέλαβε την Σεντ Ετιεν, υπογράφοντας διετές συμβόλαιο.
Με πολλά όνειρα και όρεξη να εφαρμόσει τις ιδέες του ξεκίνησε τη συνεργασία με τους Γάλλους. Μόλις 5 μήνες όμως μετά, στις 15/11/2017, παραιτήθηκε από τη θέση του έπειτα από την βαριά εντός έδρας ήττα με 0-5 από την Λιόν. Συνολικά έμεινε στον πάγκο των Γάλλων για 13 παιχνίδια όπου μέτρησε 5 νίκες, 3 ισοπαλίες, 4 ήττες στο πρωτάθλημα και μια ισοπαλία (1-1) - αποκλεισμό στα πέναλτι (6-5) από τη Στρασμπούρ για το κύπελλο. Το όνομα του ακούστηκε για τον πάγκο διάφορων ομάδων, μέχρι που το φημολογούμενο ενδιαφέρον του Ολυμπιακού (όπως είχε αποκαλύψει ο Ισπανικός τύπος) έγινε υπαρκτό και οι δύο πλευρές κατέληξαν σε συμφωνία, με τον Ισπανό να ανακοινώνεται επισήμως ως ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού στις 05/01/2018.
Οι πληροφορίες που ακολουθούν τον Ισπανό τεχνικό λένε πως έχει επιθετικογενή φιλοσοφία, όντας θιασώτης του ποδοσφαίρου του Κρόϊφ. Η λογική του είναι να έχουν οι ομάδες του την κατοχή της μπάλας, ενώ στις ομάδες του χρησιμοποιούσε το 4-3-3 (κυρίως) ή το 4-4-2 και λιγότερο ένα σύστημα 4-2-3-1. H ελπίδα όλων ήταν να μεταφέρει και στον αγωνιστικό χώρο του Καραϊσκάκη με επιτυχία αυτή τη φιλοσοφία και να επιστρέψει η ομάδα στο καλό ποδόσφαιρο, μετά από ενάμιση χρόνο ποδοσφαιρικής ταλαιπωρίας και 5 αλλαγές προπονητών...
... κάτι που τελικά δεν κατόρθωσε να κάνει, σε καμμία περίπτωση. Το "προπονητικό παιδί" του Κρόιφ έμεινε ένα τρίμηνο όλο κι όλο στον Ολυμπιακό, αφού πέταξε πολλούς βαθμούς, κερδίζοντας μόλις τα 6 από τα 11 παιχνίδια που κάθησε στον πάγκο (είχε επίσης 4 ισοπαλίες και μία ήττα, ενώ για 2 αγώνες ως πρώτος προπονητής κατέβηκε ο Χρήστος Κόντης λόγω εισαγωγής του Γκαρθία στο νοσοκομείο για εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος). Η απόφαση του να κάνει μίνι-προετοιμασία με το που ανέλαβε, έκανε την ήδη καταπονημένη από την κακή προετοιμασία του Χάσι ομάδα να μη μπορεί να βγάλει παραπάνω από ένα ημίχρονο και να παρουσιάζει μια αποκαρδιωτική εικόνα στον αγωνιστικό χώρο. Ο Ολυμπιακός από 1ος στο τέλος του πρώτου γύρου, γρήγορα κατρακύλησε στην 3η θέση, αποκλείστηκε από την ΑΕΚ στο κύπελλο (ενώ έχασε εντός έδρας και στο πρωτάθλημα, αν και προηγήθηκε), έφερε ισοπαλία με τον παραπαίοντα Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη και ο ίδιος ο Γκαρθία παρουσίαζε την εικόνα ενός ανθρώπου που δεν ενδιαφερόταν και περίμενε πως και πως να βγεί η χρονιά για να σηκωθεί να φύγει. Τελικά παραιτήθηκε μόνος του τη Μεγάλη Τρίτη, αφήνοντας τον Ολυμπιακό εκτός των στόχων του και επιβεβαιώνοντας το βιογραφικό του που έδειχνε έναν προπονητή που αν δεν του πήγαιναν τα πράγματα όπως τα είχε αρχικά στο μυαλό του, απλά εγκατέλειπε την προσπάθεια.
