Έχω
καιρό να αφιερώσω άρθρο στους πολυαγαπημένους μας βάζελους... Η
Ολυμπιακή επικαιρότητα ήταν έντονη τόσο την περυσινή σεζόν όσο και μέχρι
τώρα και δεν είχα την ευκαιρία να γράψω δυό-τρία πραγματάκια για την
πολυαγαπημένη μας ομάδα με σήμα το κουτόχορτο. Τι καλύτερο λοιπόν από το
να αφιερώσω μερικές γραμμές στον πολυαγαπημένο "πρέσβη" της Ευρώπης,
μετά από μια πολύ μεγάλη (ίσαμε... 5 γκολ) Ευρωπαϊκή του βραδιά;
Όπως είπαμε λοιπόν, ο Παναθηναϊκός κοίταξε τη Μπαρτσελόνα στα μάτια. Όμως οι Καταλανοί τον κοίταξαν στον κώλο... και δεν φτάνει που τον κοίταξαν, δεν φτάνει που τον... θώπευσαν, τον... παραβίασαν κι από πάνω. Και αν ο κώλος δεν ήταν τόσο διάπλατα ανοιγμένος από την απύθμενη κωλοφαρδία που δέρνει αυτόν το σύλλογο διαχρονικά, σήμερα - κατά την αγαπημένη τους ρήση - θα "παραμιλούσε η Ευρώπη", καθώς θα γινόταν ο πρώτος σύλλογος που θα μάζευε διψήφιο αριθμό τερμάτων στο Champions League. Μεγαλειώδης η εμφάνιση της Πανάθας, πραγματική μαγεία. Από που να ξεκινήσει κανείς; Από τον Τζιμπρίλ Τσισέ, που έκανε το τακουνάκι στην αρχή και μετά περίμενε πότε θα πάει η μπάλα πάνω του περιμένοντας ακίνητος; Το τεράστιο δίδυμο Σεντρίκ Καντέ (καμμία συγγένεια με τον Mory Kante που είχε βγάλει το hit της δεκαετίας του '80, Yeke Yeke) και Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ, με τους δύο Γάλλους να βλέπουν τη μπάλα να περνά, μαζί με 3-4 Ισπανούς; Τον σπουδαίο γκολκίπερ Αλέξανδρο Τζόρβα, ντυμένο μελισσούλα, να σηκώνει τα χέρια του μετά από κάθε γκολ, πότε στον επόπτη (highlight η αντίδραση του στο 4ο γκολ, να γυρίζει προς τον επόπτη και να ζητάει να ακυρωθεί το γκολ - του'μεινε κουσούρι απο την Ελλάδα) και πότε στους συμπαίκτες του; Ή τον α(ει)κίνητο Κώστα Κατσουράνη, που επελέχθη να κουμαντάρει τη μεσαία γραμμή και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο (για τη Μπαρτσελόνα);
Ειδική μνεία πρέπει φυσικά για γίνει στους αληθινούς πρωταγωνιστές... Όχι μωρέ ποιός Μέσι και αηδίες;! Για τον Σεμπαστιάν το Λέτο λέω, αυτό το τρελό αγόρι με το μακρύ μαλλάκι και το αγέρωχο στυλ, που έκανε τα πάντα για να παίζει η Μπαρτσελόνα με 12 παίκτες. Μέχρι και πάσες στον Πουγιόλ έδινε για να ξεκινήσει παιχνίδι από την άμυνα, για να μη νιώθει αποκομμένος ο γερο-Κάρλες. Αλλά ο πραγματικός, ο ένας και μοναδικός, ήταν ο Νίκος ο Νόμπλιας (είπαμε, εμείς που μεγαλώσαμε ποδοσφαιρικά στα '80s έτσι τον μάθαμε από τους σπορτκάστερς - τον Νιόπλια, Νόμπλια και τον Νταρακλίτση, Νταραγκλίτσα)... Ο άνθρωπος που δήλωσε προχθές "Εμείς στην κατοχή της Μπαρτσελόνα θα απαντήσουμε με κυκλοφορία". Ο άνθρωπος που κατέβηκε στο Νου Καμπ να παίξει τη Μπαρτσελόνα με άμυνα ζώνης, ο άνθρωπος που έβαλε τον Γκοβού σε θέση κρυφού δεξιού μπακ. Ναι, ΑΥΤΟΣ είναι η μεγαλύτερη προπονητική ελπίδα της Ελλάδας, όπως μας έχουν παρουσιάσει δεκάδες φορές τα ΜΜΕ. Να τον χαιρόμαστε και πάντα τέτοια του ευχόμαστε.
Γίνομαι όμως είρων και κακός με τον "πρέσβη". Την ομάδα που έχει χαρίσει βραδιές ευτυχίας στο Ελληνικό κοινό. Τον "μόνο εσύ". Τον "εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ". Σε αυτό το σημείο, αξίζει πιστεύω να θυμηθούμε τις μεγάλες τους Ευρωπαϊκές βραδιές, να θυμηθούμε που έχουν ταξιδέψει αυτοί...
Και θα ήταν άδικο να μη θυμηθούμε και τις βραδιές που ταξίδεψαν... οι άλλοι στην Ελλάδα : Τη σεζόν 1962-1963 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Πολόνια Μπίτομ κέρδισε τον Παναθηναϊκό με 1-4, ενώ το ίδιο ευχάριστο ταξίδι έκανε και η Μπάγερ Λεβερκούζεν τη σεζόν 1993-1994 για το Κύπελλο Κυπελλούχων (1-4 στο ΟΑΚΑ). Συνολικά δηλαδή, 14 ταξίδια... 10 τέρματα υπέρ, 64 κατά. Αφήνω έξω τις τριάρες, κατανοώ οτι είναι μια ώρα δύσκολη για τους πολυαγαπημένους μας βάζελους οπότε λέω να τους αφήσω στη στοργική αγκαλιά του (γαμη)Μένιου, να τους εξηγήσει οτι δεν έγινε και τίποτα που έχασαν από την Μπαρτσελόνα - άλλωστε είναι τιμή να φας μόνο 5 γκολ από αυτή την ομάδα. Από πλευράς μας, το μόνο που μένει να ευχηθούμε, είναι... ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ.
Όπως είπαμε λοιπόν, ο Παναθηναϊκός κοίταξε τη Μπαρτσελόνα στα μάτια. Όμως οι Καταλανοί τον κοίταξαν στον κώλο... και δεν φτάνει που τον κοίταξαν, δεν φτάνει που τον... θώπευσαν, τον... παραβίασαν κι από πάνω. Και αν ο κώλος δεν ήταν τόσο διάπλατα ανοιγμένος από την απύθμενη κωλοφαρδία που δέρνει αυτόν το σύλλογο διαχρονικά, σήμερα - κατά την αγαπημένη τους ρήση - θα "παραμιλούσε η Ευρώπη", καθώς θα γινόταν ο πρώτος σύλλογος που θα μάζευε διψήφιο αριθμό τερμάτων στο Champions League. Μεγαλειώδης η εμφάνιση της Πανάθας, πραγματική μαγεία. Από που να ξεκινήσει κανείς; Από τον Τζιμπρίλ Τσισέ, που έκανε το τακουνάκι στην αρχή και μετά περίμενε πότε θα πάει η μπάλα πάνω του περιμένοντας ακίνητος; Το τεράστιο δίδυμο Σεντρίκ Καντέ (καμμία συγγένεια με τον Mory Kante που είχε βγάλει το hit της δεκαετίας του '80, Yeke Yeke) και Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ, με τους δύο Γάλλους να βλέπουν τη μπάλα να περνά, μαζί με 3-4 Ισπανούς; Τον σπουδαίο γκολκίπερ Αλέξανδρο Τζόρβα, ντυμένο μελισσούλα, να σηκώνει τα χέρια του μετά από κάθε γκολ, πότε στον επόπτη (highlight η αντίδραση του στο 4ο γκολ, να γυρίζει προς τον επόπτη και να ζητάει να ακυρωθεί το γκολ - του'μεινε κουσούρι απο την Ελλάδα) και πότε στους συμπαίκτες του; Ή τον α(ει)κίνητο Κώστα Κατσουράνη, που επελέχθη να κουμαντάρει τη μεσαία γραμμή και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο (για τη Μπαρτσελόνα);
Ειδική μνεία πρέπει φυσικά για γίνει στους αληθινούς πρωταγωνιστές... Όχι μωρέ ποιός Μέσι και αηδίες;! Για τον Σεμπαστιάν το Λέτο λέω, αυτό το τρελό αγόρι με το μακρύ μαλλάκι και το αγέρωχο στυλ, που έκανε τα πάντα για να παίζει η Μπαρτσελόνα με 12 παίκτες. Μέχρι και πάσες στον Πουγιόλ έδινε για να ξεκινήσει παιχνίδι από την άμυνα, για να μη νιώθει αποκομμένος ο γερο-Κάρλες. Αλλά ο πραγματικός, ο ένας και μοναδικός, ήταν ο Νίκος ο Νόμπλιας (είπαμε, εμείς που μεγαλώσαμε ποδοσφαιρικά στα '80s έτσι τον μάθαμε από τους σπορτκάστερς - τον Νιόπλια, Νόμπλια και τον Νταρακλίτση, Νταραγκλίτσα)... Ο άνθρωπος που δήλωσε προχθές "Εμείς στην κατοχή της Μπαρτσελόνα θα απαντήσουμε με κυκλοφορία". Ο άνθρωπος που κατέβηκε στο Νου Καμπ να παίξει τη Μπαρτσελόνα με άμυνα ζώνης, ο άνθρωπος που έβαλε τον Γκοβού σε θέση κρυφού δεξιού μπακ. Ναι, ΑΥΤΟΣ είναι η μεγαλύτερη προπονητική ελπίδα της Ελλάδας, όπως μας έχουν παρουσιάσει δεκάδες φορές τα ΜΜΕ. Να τον χαιρόμαστε και πάντα τέτοια του ευχόμαστε.
Γίνομαι όμως είρων και κακός με τον "πρέσβη". Την ομάδα που έχει χαρίσει βραδιές ευτυχίας στο Ελληνικό κοινό. Τον "μόνο εσύ". Τον "εκεί που έχω ταξιδέψει εγώ". Σε αυτό το σημείο, αξίζει πιστεύω να θυμηθούμε τις μεγάλες τους Ευρωπαϊκές βραδιές, να θυμηθούμε που έχουν ταξιδέψει αυτοί...
* Τη σεζόν 1967-1968 για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ταξίδεψαν στη Γερμανία : Μπάγερν Μονάχου - Παναθηναϊκός 5-0
* Τη σεζόν 1970-1971 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ταξίδεψαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία : Ερυθρός Αστέρας - Παναθηναϊκός 4-1
* Τη σεζόν 1980-1981 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ιταλία : Γιουβέντους - Παναθηναϊκός 4-0
* Τη σεζόν 1984-1985 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ταξίδεψαν στην Αγγλία : Λίβερπουλ - Παναθηναϊκός 4-0
* Τη σεζόν 1987-1988 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ουγγαρία : Χόνβεντ - Παναθηναϊκός 5-2
* Τη σεζόν 1989-1990 για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ταξίδεψαν στη Ρουμανία : Ντιναμό Βουκουρεστίου - Παναθηναϊκός 6-1
* Τη σεζόν 1999-2000 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ισπανία : Ντεπορτίβο λα Κορούνια - Παναθηναϊκός 4-2
* Τη σεζόν 2003-2004 για το Champions League, ταξίδεψαν στην Αγγλία : Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ - Παναθηναϊκός 5-0
* Τη σεζόν 2005-2006 για το Champions League, ταξίδεψαν στη Γερμανία : Βέρντερ Βρέμης - Παναθηναϊκός 5-1
* Τη σεζόν 2005-2006 για το Champions League, ταξίδεψαν στην Ισπανία : Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκός 5-0
* Τη σεζόν 1970-1971 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ταξίδεψαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία : Ερυθρός Αστέρας - Παναθηναϊκός 4-1
* Τη σεζόν 1980-1981 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ιταλία : Γιουβέντους - Παναθηναϊκός 4-0
* Τη σεζόν 1984-1985 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ταξίδεψαν στην Αγγλία : Λίβερπουλ - Παναθηναϊκός 4-0
* Τη σεζόν 1987-1988 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ουγγαρία : Χόνβεντ - Παναθηναϊκός 5-2
* Τη σεζόν 1989-1990 για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ταξίδεψαν στη Ρουμανία : Ντιναμό Βουκουρεστίου - Παναθηναϊκός 6-1
* Τη σεζόν 1999-2000 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Ισπανία : Ντεπορτίβο λα Κορούνια - Παναθηναϊκός 4-2
* Τη σεζόν 2003-2004 για το Champions League, ταξίδεψαν στην Αγγλία : Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ - Παναθηναϊκός 5-0
* Τη σεζόν 2005-2006 για το Champions League, ταξίδεψαν στη Γερμανία : Βέρντερ Βρέμης - Παναθηναϊκός 5-1
* Τη σεζόν 2005-2006 για το Champions League, ταξίδεψαν στην Ισπανία : Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκός 5-0
* Τη σεζόν 2006-2007 για το Κύπελλο UEFA, ταξίδεψαν στην Γαλλία : Παρί Σεν Ζερμέν - Παναθηναϊκός 4-0
* Μόλις εχθές, για το Champions League, ταξίδεψαν ξανά στην Ισπανία : Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκός 5-1
* Μόλις εχθές, για το Champions League, ταξίδεψαν ξανά στην Ισπανία : Μπαρτσελόνα - Παναθηναϊκός 5-1
Και θα ήταν άδικο να μη θυμηθούμε και τις βραδιές που ταξίδεψαν... οι άλλοι στην Ελλάδα : Τη σεζόν 1962-1963 για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, η Πολόνια Μπίτομ κέρδισε τον Παναθηναϊκό με 1-4, ενώ το ίδιο ευχάριστο ταξίδι έκανε και η Μπάγερ Λεβερκούζεν τη σεζόν 1993-1994 για το Κύπελλο Κυπελλούχων (1-4 στο ΟΑΚΑ). Συνολικά δηλαδή, 14 ταξίδια... 10 τέρματα υπέρ, 64 κατά. Αφήνω έξω τις τριάρες, κατανοώ οτι είναι μια ώρα δύσκολη για τους πολυαγαπημένους μας βάζελους οπότε λέω να τους αφήσω στη στοργική αγκαλιά του (γαμη)Μένιου, να τους εξηγήσει οτι δεν έγινε και τίποτα που έχασαν από την Μπαρτσελόνα - άλλωστε είναι τιμή να φας μόνο 5 γκολ από αυτή την ομάδα. Από πλευράς μας, το μόνο που μένει να ευχηθούμε, είναι... ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ.
