Πέρυσι (2008), παραμονές της μεταγραφικής περιόδου είχα postάρει ένα σχετικό κείμενο για την μεταγραφολογία. Το ίδιο έργο παρακολουθήσαμε και φέτος και - ευτυχώς για τα νεύρα μας - η μεταγραφική περίοδος τελειώνει - το Δεκέμβρη πάλι. Κάπου εδώ, ευκαιρίας δοθείσης, ας κάνουμε έναν τελικό απολογισμό του τι κάναμε και τι δεν κάναμε :
Τερματοφύλακες
Νικοπολίδης - Πάρντο - Κόβατς - Παναγόπουλος. Η διαφορά με πέρυσι είναι η προσθήκη του ΒελγοΙσπανού Ούρκο Πάρντο, που σίγουρα περιορίζει τα καρδιοχτύπια κάτω απ'τα δοκάρια, σε περίπτωση που το αδιαμφισβήτητο "Νο 1", ο Αντώνης Νικοπολίδης "κάνει κοιλιά" ή χρειαστεί να λείψει σε κάποια ματς. Δεν είναι Νικοπολίδης, αλλά δεν είναι και... Κόβατς. Όλοι θυμόμαστε πέρυσι τι λαχτάρες περάσαμε με τον Σλοβάκο μπαρμπα-Μυτούση κάτω απ'τα δοκάρια. Σαν 3η επιλογή δεν χαλάει κανέναν, άλλωστε τελευταία του χρονιά φέτος. Στους κίπερς λοιπόν, είμαστε πλήρεις.
Αμυντικοί
Τοροσίδης - Αβραάμ - Μέλμπεργκ - Ραούλ Μπράβο - Ζεβλάκοβ - Κυριάκος Παπαδόπουλος - Πάντος - Ντομί - Γκαλίτσιος - Λεονάρντο. Έφυγε ο Άντζας, ήρθε ο Μέλμπεργκ, οπότε αριθμητικώς δεν έχουμε πρόβλημα. Περισσότερο "λιμπεροειδής" αμυντικός ο Άντζας σε σχέση με τον Μέλμπεργκ, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει θέμα σύγκρισης μεταξύ των δύο παικτών. Προσωπικά θα προτιμούσα να έχω άλλον έναν καλό αμυντικό δίπλα στον Μέλμπεργκ απ'τον Αβραάμ που σε αυτή τη φάση δείχνει πως θέλει ακόμα δουλειά, αλλά θεωρώ πως είμαστε ΟΚ εκεί - άλλωστε ο Ζεβλάκοβ είναι δοκιμασμένη επιλογή σαν στόπερ και συν τοις άλλοις, υπάρχει και η πρεμούρα με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο που σώνει και καλά προσπαθούν να μας πείσουν οτι σε 2-3 χρόνια θα είναι βασικός στην Εθνική και θα παίζει στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ. Βασικός... Στα άκρα, από δεξιά με Τοροσίδη - Ζεβλάκοβ - Πάντο - Γκαλίτσιο είμαστε κομπλέ. Από αριστερά, Ραούλ Μπράβο - Λεονάρντο και Ντομί κάνουν... έναν καλό αριστερό μπακ, αλλά δυστυχώς μπορεί να παίζει ένας τη φορά. Ο σοβαρός Ραούλ Μπράβο δεν έχει πρόβλημα με τους αντιπάλους του στην Ελλάδα και ο Ντομί ματσάκια με Πανθρακικούς και Εργοτέληδες τα βγάζει. Όχι άνετα, αλλά τα βγάζει. Ο Λεονάρντο απ'ότι φαίνεται θα χρησιμοποιηθεί περισσότερο ως αριστερός χαφ φέτος. Συμπέρασμα : Δεν έχουμε ελλείψεις στην αμυντική γραμμή.
Μέσοι
Γκαλέτι - Ντουντού - Λεντέσμα - Μαρέσκα - Ζαϊρί - Στολτίδης - Γιάννης Παπαδόπουλος - Κατσικογιάννης - Σοϊλέδης - Νικλητσιώτης - Βασιλόγιαννης - Όσκαρ. Η δεξιά πλευρά μας με τους Γκαλέτι - Ζαϊρί θεωρητικά είναι "γερή" - ειδικά για την Ελλάδα. Ο Γκαλέτι είναι πάντα... ο Γκαλέτι, με τα γκολ του, τις σέντρες του, τις επελάσεις του, ο Ζαϊρί είναι λίγο ανισόρροπος αλλά για backup του Αργεντινού μας κάνει επί της παρούσης. Στον άξονα, έφυγαν οι Πατσατζόγλου - Μενδρινός, ήρθε ο Λεντέσμα και προωθείται ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ενώ οι Μαρέσκα και Όσκαρ θα έχουν ρόλο "αντι-Μπελούτσι" στην ομάδα. Υπάρχει βέβαια και ο Στολτίδης, ο οποίος όμως είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό καθώς ταλαιπωρείται εδώ και ένα χρόνο απ'τον τραυματισμό του. Τώρα όσο για το αριστερό άκρο... Έφυγε ο Τζόρτζεβιτς. Κάποτε θα γινόταν κι αυτό και οφείλαμε όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο. Δυστυχώς όμως στη διοίκηση δεν ήταν προετοιμασμένοι, με αποτέλεσμα ως τώρα να χρησιμοποιούμε ημίμετρα (Ζαϊρί, Λεονάρντο σε ρόλο αριστερού χαφ και προώθηση του Σοϊλέδη). Στη μεσαία γραμμή θεωρώ πως είμαστε "μείον" σε σχέση με πέρυσι - όχι επειδή έφυγε και ο Λέτο, αλλά επειδή αυτή τη στιγμή στην ομάδα δεν υπάρχει καθαρόαιμος αιρστερός χαφ. Συν τοις άλλοις, προσωπικά θα ένιωθα πιο σίγουρος με κάποιον άλλον αμυντικό χαφ δίπλα στον Ντουντού, καθώς ο Λεντέσμα δεν πείθει οτι είναι αυτό που χρειαζόταν η ομάδα. Στα χαφ λοιπόν, αν αναλογιστούμε οτι ο Κετσπάγια προτιμά σύστημα με 5 μέσους, είμαστε ελλιπείς - υπάρχουν και οι Βασιλόγιαννης, Νικλητσιώτης, Κατσικογιάννης αλλά λογικά θα πάρουν ελάχιστες ευκαιρίες.
Επιθετικοί
Ντιόγο - Ντάρμπισιρ - Μήτρογλου. Θεωρητικά, εφ'όσον ο Κετσπάγια εμπιστεύεται σύστημα με έναν κεντρικό επιθετικό, οι τρείς επιθετικοί (συν τον κατά συνθήκην επιθετικό, Όσκαρ) φτάνουν. Υπάρχει όμως ένα "αλλά"... Στο 4-5-1, αν θες να παίξεις μπαλίτσα θες επιθετικό γρήγορο, στυλ Λούα Λούα και όχι επιθετικό σημαδούρα που να μαζεύει κεφαλιές. Υποτίθεται άλλωστε πως οι Ντιόγο και Μήτρογλου έχουν αποκτηθεί για αυτή τη δουλειά. Επίσης, σε κάποια παιχνίδια θα χρειαστεί να παίξεις με 2 επιθετικούς, δε μπορεί να παίζεις με τον Πάνθραξ στο Καραϊσκάκη και να περιμένεις να βγάλεις αντεπίθεση για να κερδίσεις. Συν τοις άλλοις, ένας τραυματισμός σου δένει τα χέρια - καλή ώρα, όπως του Ντάρμπισιρ. Συμπέρασμα : Χρειάζεται οπωσδήποτε ένας επιθετικός και μάλιστα επιθετικός με έφεση στο σκοράρισμα. Και σίγουρα γρήγορος, όχι επιτάφιος... Με 4 επιθετικούς, πιστεύω πως είμαστε εντάξει.
Πεπραγμένα
Η διοίκηση είχε να καλύψει 4 τρύπες φέτος : Κεντρικός αμυντικός (Άντζας), αμυντικό χαφ (Πατσατζόγλου - Μενδρινός), αριστερό χαφ (Τζόρτζεβιτς), επιθετικός (Κοβάτσεβιτς). Καλύφθηκαν οι δύο εξ'αυτών, αυτή του αμυντικού - και μάλιστα με λύση απ'το πάνω-πάνω ράφι - και αυτή του αμυντικού μέσου, έστω και αν δεν ήταν η επιθυμητή. Στην πορεία προέκυψε και άλλη τρύπα με την πώληση του Μπελούτσι, η οποία "έκλεισε" άμεσα με την απόκτηση του Έντσο Μαρέσκα απ'τη Σεβίλλη. Παραμένουν όμως οι δύο θέσεις κενές. Και αν η θέση του επιθετικού δε μας "καίει" παρόντων των Ντιόγο, Ντάρμπισιρ και Μήτρογλου, δε μπορούμε να πούμε και το ίδιο για τον αριστερό χαφ γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς.
Η διοίκηση έχει ευθύνη στο γεγονός οτι επέτρεψε και φέτος να γίνουν σίριαλ οι μεταγραφές της. Το σίριαλ Μπομπό - που τον κοστολογούσαν με 8 εκ. ευρώ - έσπασε τα νεύρα και τα δικά μας και των Τούρκων. Το σίριαλ Κάλστρομ δεν κράτησε πολύ μεν αλλά "χρεώνεται" στη διοίκηση το γεγονός πως πωλήθηκε ο Μπελούτσι για να έρθει ο Κάλστρομ και τελικά δεν ήρθε. Τέλος, το σίριαλ Γκονζάλες... αυτό και αν ήταν - κατέληξε σε τεράστια επικοινωνιακή ήττα, καθώς το "θα ρίξει ο Λοπέρα τις απαιτήσεις του" απλά δεν ίσχυε, με αποτέλεσμα ο παίκτης που είχε δηλώσει επανειλημμένως οτι ΘΕΛΕΙ Ολυμπιακό να καταλήξει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Είχα γράψει όταν ακούστηκε το όνομα του πως αν έρθει ο Γκονζάλες στον Ολυμπιακό, δεν θέλω κανέναν άλλον... Ούτε επιθετικούς, ούτε χαφ, τίποτα : Ας τα έσπρωχναν όλα για να φέρουν τον Χιλιανό. Το οτι δεν ήρθε τελικά και χάθηκε όπως χάθηκε με ενόχλησε πολύ γιατί αλίμονο αν δε δίνουμε αυτά τα χρήματα σε παίκτες που πραγματικά τα αξίζουν - γιατί ο Χιλιανός όντας 24 ετών, θα έχει υψηλή μεταπωλητική αξία σε τρία χρόνια. Δε μπορεί να δίνεις αβίαστα 3,5 εκ ευρώ για να φέρεις τον Όσκαρ που δεν ήξερες από που κρατάει η σκούφια του, δε μπορεί να δίνεις 3 εκ ευρώ για να φέρεις Βραζιλιάνο αριστερό μπακ που έπαιζε στη Β' Εθνική Βραζιλίας (Λεονάρντο) και να βρίσκεις "υπερβολικό" το ποσό των 6 εκ. ευρώ για τον Γκονζάλες.
Δεν τρώνε παπά τα Πειραιωτάκια...
Η επικοινωνιακή μας πολιτική και φέτος ήταν για τα πανηγύρια. Μετά τον περσινό αποκλεισμό από το Champions League ήταν γνωστό και στις πέτρες οτι ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να έδινε και φέτος π.χ. 10 εκ. ευρώ για έναν νέο "Ντιόγο". Παρ'όλα αυτά ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι ονοματολογίας, προτάσεων, δημοσιευμάτων και "αποκλειστικών πληροφοριών" με την πλήρη ανοχή της διοίκησης. Εδώ και δυό χρόνια ζούμε το θέατρο του παραλόγου με τα "μεταγραφικά ρεπορτάζ", καθώς φτάσαμε στο σημείο να βγάζουν οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Τούρκοι, ακόμα και οι... Ιάπωνες, δημοσιεύματα για στόχους του Ολυμπιακού στις χώρες τους επικαλούμενοι πληροφορίες απ'την... Ελλάδα ! Μας έχουν πάρει πρέφα και οι μανατζαραίοι και σε κάθε όνομα, τσουπ : από πίσω "... και ο Ολυμπιακός". Έπρεπε να φτάσουμε δε σε τέτοιο σημείο γελοιότητας, να βγαίνουν στα ραδιόφωνα οι γνωστοί ραδιοφωνατζήδες και να λένε "από ώρα σε ώρα ο Ολυμπιακός ανακοινώνει παίκτη που θα πέσει ο Πειραιάς μόλις ακουστεί" και να γράφουν οι εφημερίδες "έρχεται ο Φαν Νιστελρόϊ στον Ολυμπιακό" για να ξυπνήσουν στην ΠΑΕ και να πουν "μπάστα ρε παιδιά, τι λέτε". Το πόσο πολύ μας υπολογίζουν φαίνεται απ'το πως συνεχίστηκε το θέμα, αφού λίγο μετά ξαναήρθε στο προσκήνιο ο Νενέ, ο Κλάσνιτς, ο Γκουτιέρεζ, ενώ το νέο όνομα είναι ο Φερναντίνιο της Σαχτάρ. Ένας παίκτης δηλαδή που κοστίζει 10 εκ. ευρώ ενώ η max πρόταση που κάναμε για τον διακαή μας πόθο, Γκονζάλες, ήταν τα 4 εκ. ευρώ. Και τι λένε στην ΠΑΕ; "Και τι να κάνουμε, να προσλάβουμε υπεύθυνο διαψεύσεων"; Με τα λεφτά που παίρνουν ορισμένοι στην ΠΑΕ, κάθε μέρα στα ραδιόφωνα θα έπρεπε να βγαίνουν και να χώνουν.
Και για να τα λέμε όλα, ασχέτως με τις ευθύνες της διοίκησης, ορισμένοι από εμάς είναι για κλωτσιές. Βγαίνει ο κάθε φίτσουλας και γράφει "έρχεται ο Φαν Νιστελρόϊ", τσουπ, αμέσως το υϊοθετούν και στο καπάκι "α, ρε μαλάκα Κόκκαλη που έχασες τον παικταρά". Σοβαροί να είμαστε : Να κατηγορούμε όποιον πρέπει και όταν πρέπει. Όχι όμως να βαφτίζουμε τις παπαρολογίες των άλλων και τις δικές μας ονειρώξεις ως "μεταγραφικές αποτυχίες". Όχι και αποτυχία ρε παιδιά επειδή έγραψε ο τάδε ή ο δείνα "έρχεται ο Χ" και δεν ξέρει τίποτα όχι απλά ο παίκτης, αλλά ούτε καν ο Ολυμπιακός. Ήμαρτον δηλαδή. Δεν τρώνε παπά τα Πειραιωτάκια...
Και τώρα;
Το πρωτάθλημα ξεκινάει την ερχόμενη εβδομάδα. Μια νίκη επί των Σερίφηδων της Μολδαβίας ανεβάζει το ηθικό μετά τη φιλική σφαλιάρα του Λονδίνου και μια νίκη επί της αιώνιας κλάψας στην πρεμιέρα, επαναφέρει την αισιοδοξία. Η διοίκηση θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες για την απόκτηση αριστερού χαφ ΑΜΕΣΑ, ώστε να προλάβει ο όποιος παίκτης αποκτηθεί να γνωριστεί με την ομάδα, πριν ξεκινήσει η φάση των ομίλων του C.L. Εμείς πάλι, ως οπαδοί, θα κράζουμε, θα προβληματιζόμαστε, θα στηρίζουμε, αλλά την ώρα του αγώνα οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τον Μήτρογλου σαν τον Φαν Μπάστεν, τον Λεονάρντο σαν τον Μπρέμε, τον Μαρέσκα σα το Μαραντόνα και ούτω καθ'εξής. Γιατί είμαστε Ολυμπιακοί διάολε, γιατί δε μας ταιριάζει η μιζέρια. Εντάξει να προβληματιζόμαστε όταν δεν έχουμε αγωνιστική δράση, αλλά και την ώρα του αγώνα, μέσα στο γήπεδο, γκρίνια ρε γαμώτο; Δε μας ταιριάζει...
Υ.Γ. 1 : Νίκη και μόνο νίκη με το δικέφαλο κοτόπουλο την άλλη Κυριακή. Να τους βάλουμε στον τάφο απ'την 1η αγωνιστική και να κόψουμε και τη φόρα στα βαζελάκια. Να πουν απ'την πρώτη αγωνιστική "ω ρε πούστη, πάλι τα ίδια θα δούμε".
Υ.Γ. 2 : Πετυχημένο του Κώστα Καίσαρη στην Goalnews : "Με Ζαϊρί δεξιά και Λεονάρντο αριστερά, λείπει ο Καούνος και είναι έτοιμη η τριπλέτα α-λα Αστέρας Τρίπολης".
Υ.Γ. 3 : Που είναι οι παλιές καλές εποχές... Ούτε ένας Τσάνας, ούτε ένας Καρασαββίδης, ούτε καν ένας Ότιτζι (Θεός σ'χωρέσ'τον)...
Τερματοφύλακες
Νικοπολίδης - Πάρντο - Κόβατς - Παναγόπουλος. Η διαφορά με πέρυσι είναι η προσθήκη του ΒελγοΙσπανού Ούρκο Πάρντο, που σίγουρα περιορίζει τα καρδιοχτύπια κάτω απ'τα δοκάρια, σε περίπτωση που το αδιαμφισβήτητο "Νο 1", ο Αντώνης Νικοπολίδης "κάνει κοιλιά" ή χρειαστεί να λείψει σε κάποια ματς. Δεν είναι Νικοπολίδης, αλλά δεν είναι και... Κόβατς. Όλοι θυμόμαστε πέρυσι τι λαχτάρες περάσαμε με τον Σλοβάκο μπαρμπα-Μυτούση κάτω απ'τα δοκάρια. Σαν 3η επιλογή δεν χαλάει κανέναν, άλλωστε τελευταία του χρονιά φέτος. Στους κίπερς λοιπόν, είμαστε πλήρεις.
Αμυντικοί
Τοροσίδης - Αβραάμ - Μέλμπεργκ - Ραούλ Μπράβο - Ζεβλάκοβ - Κυριάκος Παπαδόπουλος - Πάντος - Ντομί - Γκαλίτσιος - Λεονάρντο. Έφυγε ο Άντζας, ήρθε ο Μέλμπεργκ, οπότε αριθμητικώς δεν έχουμε πρόβλημα. Περισσότερο "λιμπεροειδής" αμυντικός ο Άντζας σε σχέση με τον Μέλμπεργκ, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει θέμα σύγκρισης μεταξύ των δύο παικτών. Προσωπικά θα προτιμούσα να έχω άλλον έναν καλό αμυντικό δίπλα στον Μέλμπεργκ απ'τον Αβραάμ που σε αυτή τη φάση δείχνει πως θέλει ακόμα δουλειά, αλλά θεωρώ πως είμαστε ΟΚ εκεί - άλλωστε ο Ζεβλάκοβ είναι δοκιμασμένη επιλογή σαν στόπερ και συν τοις άλλοις, υπάρχει και η πρεμούρα με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο που σώνει και καλά προσπαθούν να μας πείσουν οτι σε 2-3 χρόνια θα είναι βασικός στην Εθνική και θα παίζει στη Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ. Βασικός... Στα άκρα, από δεξιά με Τοροσίδη - Ζεβλάκοβ - Πάντο - Γκαλίτσιο είμαστε κομπλέ. Από αριστερά, Ραούλ Μπράβο - Λεονάρντο και Ντομί κάνουν... έναν καλό αριστερό μπακ, αλλά δυστυχώς μπορεί να παίζει ένας τη φορά. Ο σοβαρός Ραούλ Μπράβο δεν έχει πρόβλημα με τους αντιπάλους του στην Ελλάδα και ο Ντομί ματσάκια με Πανθρακικούς και Εργοτέληδες τα βγάζει. Όχι άνετα, αλλά τα βγάζει. Ο Λεονάρντο απ'ότι φαίνεται θα χρησιμοποιηθεί περισσότερο ως αριστερός χαφ φέτος. Συμπέρασμα : Δεν έχουμε ελλείψεις στην αμυντική γραμμή.
Μέσοι
Γκαλέτι - Ντουντού - Λεντέσμα - Μαρέσκα - Ζαϊρί - Στολτίδης - Γιάννης Παπαδόπουλος - Κατσικογιάννης - Σοϊλέδης - Νικλητσιώτης - Βασιλόγιαννης - Όσκαρ. Η δεξιά πλευρά μας με τους Γκαλέτι - Ζαϊρί θεωρητικά είναι "γερή" - ειδικά για την Ελλάδα. Ο Γκαλέτι είναι πάντα... ο Γκαλέτι, με τα γκολ του, τις σέντρες του, τις επελάσεις του, ο Ζαϊρί είναι λίγο ανισόρροπος αλλά για backup του Αργεντινού μας κάνει επί της παρούσης. Στον άξονα, έφυγαν οι Πατσατζόγλου - Μενδρινός, ήρθε ο Λεντέσμα και προωθείται ο Γιάννης Παπαδόπουλος, ενώ οι Μαρέσκα και Όσκαρ θα έχουν ρόλο "αντι-Μπελούτσι" στην ομάδα. Υπάρχει βέβαια και ο Στολτίδης, ο οποίος όμως είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό καθώς ταλαιπωρείται εδώ και ένα χρόνο απ'τον τραυματισμό του. Τώρα όσο για το αριστερό άκρο... Έφυγε ο Τζόρτζεβιτς. Κάποτε θα γινόταν κι αυτό και οφείλαμε όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο. Δυστυχώς όμως στη διοίκηση δεν ήταν προετοιμασμένοι, με αποτέλεσμα ως τώρα να χρησιμοποιούμε ημίμετρα (Ζαϊρί, Λεονάρντο σε ρόλο αριστερού χαφ και προώθηση του Σοϊλέδη). Στη μεσαία γραμμή θεωρώ πως είμαστε "μείον" σε σχέση με πέρυσι - όχι επειδή έφυγε και ο Λέτο, αλλά επειδή αυτή τη στιγμή στην ομάδα δεν υπάρχει καθαρόαιμος αιρστερός χαφ. Συν τοις άλλοις, προσωπικά θα ένιωθα πιο σίγουρος με κάποιον άλλον αμυντικό χαφ δίπλα στον Ντουντού, καθώς ο Λεντέσμα δεν πείθει οτι είναι αυτό που χρειαζόταν η ομάδα. Στα χαφ λοιπόν, αν αναλογιστούμε οτι ο Κετσπάγια προτιμά σύστημα με 5 μέσους, είμαστε ελλιπείς - υπάρχουν και οι Βασιλόγιαννης, Νικλητσιώτης, Κατσικογιάννης αλλά λογικά θα πάρουν ελάχιστες ευκαιρίες.
Επιθετικοί
Ντιόγο - Ντάρμπισιρ - Μήτρογλου. Θεωρητικά, εφ'όσον ο Κετσπάγια εμπιστεύεται σύστημα με έναν κεντρικό επιθετικό, οι τρείς επιθετικοί (συν τον κατά συνθήκην επιθετικό, Όσκαρ) φτάνουν. Υπάρχει όμως ένα "αλλά"... Στο 4-5-1, αν θες να παίξεις μπαλίτσα θες επιθετικό γρήγορο, στυλ Λούα Λούα και όχι επιθετικό σημαδούρα που να μαζεύει κεφαλιές. Υποτίθεται άλλωστε πως οι Ντιόγο και Μήτρογλου έχουν αποκτηθεί για αυτή τη δουλειά. Επίσης, σε κάποια παιχνίδια θα χρειαστεί να παίξεις με 2 επιθετικούς, δε μπορεί να παίζεις με τον Πάνθραξ στο Καραϊσκάκη και να περιμένεις να βγάλεις αντεπίθεση για να κερδίσεις. Συν τοις άλλοις, ένας τραυματισμός σου δένει τα χέρια - καλή ώρα, όπως του Ντάρμπισιρ. Συμπέρασμα : Χρειάζεται οπωσδήποτε ένας επιθετικός και μάλιστα επιθετικός με έφεση στο σκοράρισμα. Και σίγουρα γρήγορος, όχι επιτάφιος... Με 4 επιθετικούς, πιστεύω πως είμαστε εντάξει.
Πεπραγμένα
Η διοίκηση είχε να καλύψει 4 τρύπες φέτος : Κεντρικός αμυντικός (Άντζας), αμυντικό χαφ (Πατσατζόγλου - Μενδρινός), αριστερό χαφ (Τζόρτζεβιτς), επιθετικός (Κοβάτσεβιτς). Καλύφθηκαν οι δύο εξ'αυτών, αυτή του αμυντικού - και μάλιστα με λύση απ'το πάνω-πάνω ράφι - και αυτή του αμυντικού μέσου, έστω και αν δεν ήταν η επιθυμητή. Στην πορεία προέκυψε και άλλη τρύπα με την πώληση του Μπελούτσι, η οποία "έκλεισε" άμεσα με την απόκτηση του Έντσο Μαρέσκα απ'τη Σεβίλλη. Παραμένουν όμως οι δύο θέσεις κενές. Και αν η θέση του επιθετικού δε μας "καίει" παρόντων των Ντιόγο, Ντάρμπισιρ και Μήτρογλου, δε μπορούμε να πούμε και το ίδιο για τον αριστερό χαφ γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κανείς.
Η διοίκηση έχει ευθύνη στο γεγονός οτι επέτρεψε και φέτος να γίνουν σίριαλ οι μεταγραφές της. Το σίριαλ Μπομπό - που τον κοστολογούσαν με 8 εκ. ευρώ - έσπασε τα νεύρα και τα δικά μας και των Τούρκων. Το σίριαλ Κάλστρομ δεν κράτησε πολύ μεν αλλά "χρεώνεται" στη διοίκηση το γεγονός πως πωλήθηκε ο Μπελούτσι για να έρθει ο Κάλστρομ και τελικά δεν ήρθε. Τέλος, το σίριαλ Γκονζάλες... αυτό και αν ήταν - κατέληξε σε τεράστια επικοινωνιακή ήττα, καθώς το "θα ρίξει ο Λοπέρα τις απαιτήσεις του" απλά δεν ίσχυε, με αποτέλεσμα ο παίκτης που είχε δηλώσει επανειλημμένως οτι ΘΕΛΕΙ Ολυμπιακό να καταλήξει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Είχα γράψει όταν ακούστηκε το όνομα του πως αν έρθει ο Γκονζάλες στον Ολυμπιακό, δεν θέλω κανέναν άλλον... Ούτε επιθετικούς, ούτε χαφ, τίποτα : Ας τα έσπρωχναν όλα για να φέρουν τον Χιλιανό. Το οτι δεν ήρθε τελικά και χάθηκε όπως χάθηκε με ενόχλησε πολύ γιατί αλίμονο αν δε δίνουμε αυτά τα χρήματα σε παίκτες που πραγματικά τα αξίζουν - γιατί ο Χιλιανός όντας 24 ετών, θα έχει υψηλή μεταπωλητική αξία σε τρία χρόνια. Δε μπορεί να δίνεις αβίαστα 3,5 εκ ευρώ για να φέρεις τον Όσκαρ που δεν ήξερες από που κρατάει η σκούφια του, δε μπορεί να δίνεις 3 εκ ευρώ για να φέρεις Βραζιλιάνο αριστερό μπακ που έπαιζε στη Β' Εθνική Βραζιλίας (Λεονάρντο) και να βρίσκεις "υπερβολικό" το ποσό των 6 εκ. ευρώ για τον Γκονζάλες.
Δεν τρώνε παπά τα Πειραιωτάκια...
Η επικοινωνιακή μας πολιτική και φέτος ήταν για τα πανηγύρια. Μετά τον περσινό αποκλεισμό από το Champions League ήταν γνωστό και στις πέτρες οτι ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να έδινε και φέτος π.χ. 10 εκ. ευρώ για έναν νέο "Ντιόγο". Παρ'όλα αυτά ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι ονοματολογίας, προτάσεων, δημοσιευμάτων και "αποκλειστικών πληροφοριών" με την πλήρη ανοχή της διοίκησης. Εδώ και δυό χρόνια ζούμε το θέατρο του παραλόγου με τα "μεταγραφικά ρεπορτάζ", καθώς φτάσαμε στο σημείο να βγάζουν οι Ιταλοί, οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Τούρκοι, ακόμα και οι... Ιάπωνες, δημοσιεύματα για στόχους του Ολυμπιακού στις χώρες τους επικαλούμενοι πληροφορίες απ'την... Ελλάδα ! Μας έχουν πάρει πρέφα και οι μανατζαραίοι και σε κάθε όνομα, τσουπ : από πίσω "... και ο Ολυμπιακός". Έπρεπε να φτάσουμε δε σε τέτοιο σημείο γελοιότητας, να βγαίνουν στα ραδιόφωνα οι γνωστοί ραδιοφωνατζήδες και να λένε "από ώρα σε ώρα ο Ολυμπιακός ανακοινώνει παίκτη που θα πέσει ο Πειραιάς μόλις ακουστεί" και να γράφουν οι εφημερίδες "έρχεται ο Φαν Νιστελρόϊ στον Ολυμπιακό" για να ξυπνήσουν στην ΠΑΕ και να πουν "μπάστα ρε παιδιά, τι λέτε". Το πόσο πολύ μας υπολογίζουν φαίνεται απ'το πως συνεχίστηκε το θέμα, αφού λίγο μετά ξαναήρθε στο προσκήνιο ο Νενέ, ο Κλάσνιτς, ο Γκουτιέρεζ, ενώ το νέο όνομα είναι ο Φερναντίνιο της Σαχτάρ. Ένας παίκτης δηλαδή που κοστίζει 10 εκ. ευρώ ενώ η max πρόταση που κάναμε για τον διακαή μας πόθο, Γκονζάλες, ήταν τα 4 εκ. ευρώ. Και τι λένε στην ΠΑΕ; "Και τι να κάνουμε, να προσλάβουμε υπεύθυνο διαψεύσεων"; Με τα λεφτά που παίρνουν ορισμένοι στην ΠΑΕ, κάθε μέρα στα ραδιόφωνα θα έπρεπε να βγαίνουν και να χώνουν.
Και για να τα λέμε όλα, ασχέτως με τις ευθύνες της διοίκησης, ορισμένοι από εμάς είναι για κλωτσιές. Βγαίνει ο κάθε φίτσουλας και γράφει "έρχεται ο Φαν Νιστελρόϊ", τσουπ, αμέσως το υϊοθετούν και στο καπάκι "α, ρε μαλάκα Κόκκαλη που έχασες τον παικταρά". Σοβαροί να είμαστε : Να κατηγορούμε όποιον πρέπει και όταν πρέπει. Όχι όμως να βαφτίζουμε τις παπαρολογίες των άλλων και τις δικές μας ονειρώξεις ως "μεταγραφικές αποτυχίες". Όχι και αποτυχία ρε παιδιά επειδή έγραψε ο τάδε ή ο δείνα "έρχεται ο Χ" και δεν ξέρει τίποτα όχι απλά ο παίκτης, αλλά ούτε καν ο Ολυμπιακός. Ήμαρτον δηλαδή. Δεν τρώνε παπά τα Πειραιωτάκια...
Και τώρα;
Το πρωτάθλημα ξεκινάει την ερχόμενη εβδομάδα. Μια νίκη επί των Σερίφηδων της Μολδαβίας ανεβάζει το ηθικό μετά τη φιλική σφαλιάρα του Λονδίνου και μια νίκη επί της αιώνιας κλάψας στην πρεμιέρα, επαναφέρει την αισιοδοξία. Η διοίκηση θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες για την απόκτηση αριστερού χαφ ΑΜΕΣΑ, ώστε να προλάβει ο όποιος παίκτης αποκτηθεί να γνωριστεί με την ομάδα, πριν ξεκινήσει η φάση των ομίλων του C.L. Εμείς πάλι, ως οπαδοί, θα κράζουμε, θα προβληματιζόμαστε, θα στηρίζουμε, αλλά την ώρα του αγώνα οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τον Μήτρογλου σαν τον Φαν Μπάστεν, τον Λεονάρντο σαν τον Μπρέμε, τον Μαρέσκα σα το Μαραντόνα και ούτω καθ'εξής. Γιατί είμαστε Ολυμπιακοί διάολε, γιατί δε μας ταιριάζει η μιζέρια. Εντάξει να προβληματιζόμαστε όταν δεν έχουμε αγωνιστική δράση, αλλά και την ώρα του αγώνα, μέσα στο γήπεδο, γκρίνια ρε γαμώτο; Δε μας ταιριάζει...
Υ.Γ. 1 : Νίκη και μόνο νίκη με το δικέφαλο κοτόπουλο την άλλη Κυριακή. Να τους βάλουμε στον τάφο απ'την 1η αγωνιστική και να κόψουμε και τη φόρα στα βαζελάκια. Να πουν απ'την πρώτη αγωνιστική "ω ρε πούστη, πάλι τα ίδια θα δούμε".
Υ.Γ. 2 : Πετυχημένο του Κώστα Καίσαρη στην Goalnews : "Με Ζαϊρί δεξιά και Λεονάρντο αριστερά, λείπει ο Καούνος και είναι έτοιμη η τριπλέτα α-λα Αστέρας Τρίπολης".
Υ.Γ. 3 : Που είναι οι παλιές καλές εποχές... Ούτε ένας Τσάνας, ούτε ένας Καρασαββίδης, ούτε καν ένας Ότιτζι (Θεός σ'χωρέσ'τον)...
